OVERSCHOENEN.
Binnenland
F* T. VAN VEEN
BUITENLAND
Uit het vroegere rusland
P. W. TWEEHUIJSEN,
GOEDKOOPE BRANDSTOFFEN.
Distributie van Huiden
en Leder.
r
FE UIL.'
a
0MSBA9 30 OCTOBER 1917
42STE JAARGANG 9477
.'Ïj
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPENi PER KWARTAAL f 1,75PER WEEK I3i/a CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,12»
VERSTREKKING VAN
Medegebracht moeten worden aan
slagbiljet plaats, dir. belasting en de
brandstoffenbons of kwitanties van
den handelaar. 5922
Kleeding en Meubelmagazijnen.
WERELDBRAND
HET DU1TSCH-00STENRUKSCHE OFFENSIEF
TEGEN ITALIË CADGRNA'S FOUT
AANVANKELIJK HERSTEL DER ITALIANEN
FRANSCHE EN ENGELSCHE HULP -
GROOTSPREKER» EN VLAANDEREN EN
BIJ LAON.
DUITSCHLAND.
VERSPRE5DE>BERICHT~!S!
Bapteljopisstraat 27. TEL. 1770
hu
'i'S
t
I
i
■f I
l Ai
I lit
'i,
Aanvraag-formulieren moeten W©0Sa
laatst worden ingeleverd op VloenS-
dag 35 October 0.S. aan het lokaal
®P*ame 92rood en wel
vanaf 12201 voorm. van 912 uur.
De Directeur van het Gemeentelijk Levens
middelenbureau te HAARLEM brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat aan de lijst van hen
die bevoegd zijn REGEERINGSLEDER te
verkoopen voor Haarlem, alsnog zijn toegevoegd
H. J. BIJRIJ, Zoetestraat 2.
L FABER, Kamperstraat 7.
FABER, Spaarnwouderstraai 126.
J- HUPKENS, Klein Heiligland 44.
UITENBOOGAARD, De Clercqstraat 83.
De Directeur voornoemd,
5936 F. DE JONGE.
f f Spelen met 's Rijks geld.
Wij laeen in „Het Vaderland" het vol-
'Cnde berichtje
EEN PLEISTER OP DE WONDE.
Een officier, alhier in garnizoen, had
aanzegging van overplaatsing naar een
kleine gemeente gekregen. Heel veel lust
tot verhuizen had hij niet, en due is het
te begrijpen, dat hij alle pogingen aan
wendde om het overplaatsingsbesluit inge
trokken te krijgen. Maar dat liep niet
.Voorspoedig en de betrokkene moest wel
aanstalten tot verhuizing maken. Hij deed
dit met de meest bedachtzame traagheid,
zoodat nog geen enkele afspraak met een
verhuizer of een huiseigenaar in de nieu-
W y garnizoe:s was gemaakt, toen het
*00 hevig e besluit tot terugplaat-
•"ig iia "r ilea Daag afkwam, zoodat er
3U verhuizen en zich begraven in een
P ^telandsgarnizoensplaata gelukkig geen
Pthke behoefde te zijn.
Rij wijze van pleister op de wonde de-
c!,?'.t ®erde do verplaatste en terug-geplaatste
Officier twee rekeningen voor onkosten
van verhuizen, elk groot f 350, en die
rekening is hem dezer dagen voldaan.
Ohdanks het komieke van het geval, vin
den Wij dit bericht buitengewoon ern
stig Er blijkt uit en niet. alleen uit een
feit als dit! dat in ons leger de over
tuiging van den ernst de tijden allerminst
is ingeworteld, dat de thans zoo hoofdzake
lijke spaarzaamheid er zeer ver te zoeken, is.
Het leger noodzakelijk kwaadleeft
Van het zweet en het bloed, van' de ont be
ing de3 volks.
t Is buitengewoon weerzinwekkendj als
van de veelal in moeite en zorgen opge
wachte belastinggelden, de gegalonneerde
Weren den gebraden haan uithangen.
't Is nog erger, als zij zich op een wijze,
W sterk naar corruptie riekt, ten koste
gelden verrijken. Een streng onder
dek naar dit geval zooals trouwens in
Wt algemeen naar de zuinigheid in het le
ger mag niet uitblijven. En desnoods wor-
W een behartigenswaardig exempel gesteld
Levering van ALLE GOEDEREH op gemak
kelijke betalingsvoorwaarden.
CGNTANT' B pCt. korting. 5470
Eerst thans zijn bijzonderheden bekend gewor
den over den Duitsch-Oostenrijkschen aanval,
die verklaren, hoe een zoo snel succes van de
wapenen der Centralen mogelijk was.
't Blijkt, dat Cadoma de zeer ernstige fout
heeft begaan, het berggebied tusschen Flitsch en
Tolmein, den Km inbegrepen, slechts met
twee brigades bezet te houden.
Twee brigades, ongeveer 20,000 man dus, voor
een front van 20 K-M
Cadorna rekende blijkbaar op de natuurlijke
sterkte van dit front, dat gedeeltelijk door zéér
hooge bergen, gedeeltelijk door middelgebergte,
waarvan de Zuidelijkste en laagste top, de Monte
Cucco, nog altijd 1243 meter Hoog is, wordt ge
vormd.
Hij heeft buiten den waard gerekend.
Het programma der Centralen baseerde geheel
op de dunne bezetting van dezen frontsector,
waarvan zij op de hoogte waren gekomen. Zij
wisten óók, dat de reserves der Italianen hier
zwak waren, terwijl aan hun kant Tolmein een
zéér geschikt concentratiepunt was.
Cadoma heeft deze troepenconcentratie na
tuurlijk wel opgemerkt, want hij kon Tolmein en
het Idria-dal, dat zich achter Tolmein uitstrekt,
geheel overzien. Hij heeft echter blijkbaar ver
moed, dat deze troepenconcentratie ten doel had
een flankstoot tegen het Bainsizza-plateau te be
proeven, terwijl in werkelijkheid de voornaamste
stoot tegen Karfreit (Caporetto) was gericht.
De situatie was aldus:
Pllttch
A Monte Canin
Zaga O
Caporetto 9
A
-Monte Mataju»
A Monte Nero
Tolmel
Canale 0
Civldale
A Mónte Santo,
9 Gorizict
Zooals gezegd, Cadorna verwachtte een flank
stoot tegen het Bainsizza-plateau van het Idria-
dal uit.
Vandaar dat hij op dit plateau onder generaal
Capello 25 brigades concentreerde met niet min
der dan 30 brigades in reserve. Hij wilde den
sioot opvangen en dan zelf het offensief nemen
.tegen hét Idria-dal.
Von Mackensen, de eigenlijke leider der Oos-
tenrijksch-Duitsche operaties,'was zijnerzijds ook
op de hoogte van deze Italiaansche troepencon
centratie Hij moest er terdege rekening mede
houden, want, indien Capello hem met een offen
sief vóór was, of tot een krachtigen flankstoot
kon overgaan op het oogenblik, dat de Duitsche
en Oostenrijksche troepen naar het Westen en
Noordwesten gingen aanvallen, zou zijn geheele
onderneming in een ramp kunnen verkeeren.
Hij besloot daarom tot een schiinaanval tegen
het Bainsizza-plateau.
Na een artillerie-voorbereiding van twee uur
in den nacht tot acht uur des ochtends gingen
twee divisies, een -Zevenburgsche en een ge
mengde Oostenriiksch-Hongaarsche divisie, tot
den aanval over tusschen Lom en Kal. De bedoe
ling was den vijand op Vrh terug te werpen.
Maar deze beschikte over een groote overmacht
en bood verbitterden tegenstand. Toen op den
eersten dag van den slag de zon onderging was
dus te dezer plaatse geen beslissende zege be
haald
Maar de Duitsch-Oostenrijksche hoofdmacht
was intusschen van Tolmein uit tot Karfreit
doorgedrongen en had meer naar het Noorden
Fiitsch bezet, vanwaar naar Zaga werd opgerukt.
Hiermede was de Krn omsin
geld. En toen vlak daarna de Monte Matajur
en de Monte Canin ie handen der Centralen
vielen, daar de geringe Italiaansche reserves deze
stellingen niet konden houden, was de druk op de
Italiaansche verbindingslijnen zoo uitermate ge
vaarlijk, dat Capello geen tegenstoot meer mocht
wagen en slechts in den aftocht, ziin heil kon
zoeken. Zijn terugtocht stelde weer uörz en het
Karslplateau aan gevaarlijke flankaanvallen en
afsnijding der verbindingslijnen bloot, zoodat ook
hier ontruiming moest volgen
Zco had von Mackensen door handige toepas
sing van den Napoleontischen regel der plaatse
lijke overmacht en van aanvallen op de verbin
dingslijnen een schitterende overwinning behaald.
De Italianen waren genoodzaakt sterke achter
hoeden op te offeren om hurl aftocht te dekken,
want natuurlijk begonnen de Duitschers en Oos
tenrijkers op geheele front ook frontaanvallen,
toen eenma. ce Italiaansche verbindingslijnen
werden bedreigd. En deze frontaanvallen moesten
ten koste van alles tegengehouden worden, wilde
de aftocht niet tot een totalen ondergang leiden.
Zóó groeide het aantal gevangenen steeds aan,
al moest er dan ook vaak zeer hevig gevochten
worden, om de Italiaansche achterhoeden
zóó snel te overwinnen, dat de oprukkende
troepen in verband konden blijven met de meer
Noordelijk vooruitdrirgende afdeelingen, die
slachts geringen tegenstand ontmoetten. Zoo moet
er op het Karstplateau en den Monte Sabotino
zeer hevig gevochten zijn en waren de verliezen
der aanvallers hier zeer hoog, evenals bij den
aanval op het Bainsizza-plateau. Het krachtige
opdringen van Karfreit uit over den Monte Ma
tajur naar Cividale belette den Italianen echter
lang stand te houden en dwong hen tot een snel
len afioch't.
Op het oogenblik wordt het aantal ge
vangenen reeds op^130,000 ge
schat en het aantal veroverde
kanonnen op 90 0.
Intusschen wijzen de laatste berichten er op,
dat Cadorna er in geslaagd is het verband weer
eenigszins te herstellen.
Hij leed een zware nederlaag. Waar echter
alléén op het Bainsizza-plateau 550,000 Italia
nen stonden en ten minste evenveel op het Karst
plateau is liet duidelijk, dat zelfs een verlies
van 130,000 gevangenen niet onoverkomelijk is,
evenmin ais het verloren gaan van 900 kanonnen
™'ircle P\m- 6 A 7000. Wie zich te binnen
inn# h /-•> offensief van Broessilof in Juli
1916 den Oostenrijkers meer dan 300,000'ge
vangenen Kostte, zonder dat de ooriog daardoor
een stap nader tot zijn einde werd gebracht, of
schoon Oostenrijk toen toch reeds de rampen van
Lemberg, Przemysl en in Servië achter den rug
had, zal tevens inzien, dat het manschappen-
en materiaal-verlies der nog betrekkelijk weinig
verzwakte Italianen nog allerminst een militaire
ineenstorting beteekent.
Dat het daartoe echter nog wel kan komen,
is óók duidelijk.
Indien de Duitschers en Oostenrijkers moch
ten slagen in een nieuw offensief en de Italiaan
sche linies op de plateaux van Asiago en Arsiero
doorbreken en vóór Cadorna tot Padua door-
Ha afloop van de plechtigheid, liad de
•fawst een onderhoud met de weduwe van
"en generaal en deze liet duidelijk blijken
'feezeer zij de tyrannie welke de arme lijf-
hgenen geheel uitzoog, verfoeide. De staiw'st
haar gelijk, en verzocht haar nog eens
"e komen bezoeken wat zij vol gaarne toe
zond.
Met aandrang bepleitte de sluwe stawst bij
^der bezoek de zaak van de arme boeren,
Ot'kreeg geld van haar, om hun te helpen,
.•aar mevrouw Obrasoff verkeerde natuurlijk
'et onder liet volk om te zien wait er
haar geld gedaan werd. De nieuwe 411-
H'dant echter dien de gestorven generaal
j, "'asoff had aangesteld juist .omdat hij hem
'He als een echten Bus, bij wien de lijf-
l.jten se hap een behoefte is, en wier werk
V°fdzakelijk bestaat in het uitzuigen van
V. lijfeigenen, boeren en ander- onderge-
ïjkterf, weerstreefde de vergoeielijkende
bj/iddelingen van mevrouw Obrasoff en liet
gelegenheid voorbijgaan om de onder
st hikten te tergen en hen te kwellen tot
c>is'literste. Wie den obrok van dertig roe-
'J/jji biet op kon brengen, werd uit zijn wo-
on gedwongen tot persoonlijken
bij den intendant, waarvoor dan een
lan salaris werd vastgesteld. Hij werkte
':aat °°lang tot hij de dertig roebels bij el-
Ms j en moest er dan nog tien betalen
Hot 1,,° v,oor weerspannigheid en luiheid.
?°strari vert.rijp werd piet den kerker
lnvértoei»n ■orPra? cle een of (i0 ander een
w °,vor fi°n intendant, dan
een dracht zweepslagen dat
de vellen er bij hingen. En alles werd ge
duld met een lijdzaamheid die tot aan het
uiterste grensde; wel hoorde men eens een
smeekbede of jammerklacht, maar nergens
gemor of opstand en waar die ééne vreese-
lijke man, de -intendant, kwam, daar kropen
er honderd in 't stpf en baden om ontferming.
Kenden zij allen de beruchte kozakken-
charges niet'? En zoo was alle gedachten
aan verzet uitgesloten.
Maar de stawst behoorde niet tot de ge
laten slaven, en zijn goede betrekkingen
met de liefderijke weduwe van den gene
raal beschermden hem voor de kastijdingen
van den intendant. Deze bemoeide zich niet
met hem, omdat hij ook nooit wat met hem
te maken had. De stawst behandelde zijn
belangen bij de eigenaresse zelf.
Maar waar alles'faalt, daar kan men met
geld soms nog voel doen.
Was het geheime streven naar een oproer
geheel zonder gevolg gebleven, toen de
stawst met de blinkendo roebels afkwam en
er velen uitdeelde, werden ze ontvankelijker.
Van uit de naburige stad had de stawst
geweren weten te bekomen. Stuk voor stuk
had hij ze zelf gehaald, als hij voor inkoo-
pen naar de stad ging; en ze lagen veilig
verborgen voor een ieders oog in den ge
heimen kelder van zijn huia. Hij zou nog
wel lang moeten wachten, nog maanden,
misschien wel een jaar, maar eenseens,
dan zou de wraak komen, dan zouden ze
hen verdrijven die uitzuigers, allemaal, de
goede zoowel als de kwade.
En in zijn verbeelding zag hij den inten
dant uitgerekt aan een paal, z'n rug be
smeurd met modder en vuil, murw geslagen
door zijn eigen vreeselijke geeselzweep.
Maar een onverwachte gebeurtenis beroer
de het dorpje en leidde alles geheel an
ders dan de stawst gedacht had.
De stawst had een zoon die in de stallen
dringen, dan is het Italiaansche
leger vernietigd.
Dit gevaar wordt in Italië en ook door de
geallieerden zéér goed ingezien.
De jongste aanvallen bij Yperen hebben den
ook reeds besloten 9terke hulp te bieden. De aan
kondiging daarvan gaat weer met de noodige.
of liever gezegd, onnoodige fanfares genaard,
die een scherpe tegenstelling vormen met de stille
toebereidselen tot'de Duitsche hu1n aan Oosten
rijk. welke zoo schitterende resultaten nfwWp.
Een Engelsch bericht spreekt zelfs me' voldoe
ning over de gelegenheid, welke den orenWëerdeft
nu wordt geboden om den vijand in M open
ve'd te ontmoeten en kondiet reeds de nederlaag
aan der vooruitgedrongen Centralen.
Tegenover dergelijke groofsprekerij past de
noodige reserve.
We zullen eens zien of het allereerste resultaat
niet zal zijn. dat de Engelschen en Franschen
moeten afzien van verdere offensieve actie op
hun front, om den bedreigden bondgenoot- ie
gaan bijspringen.
De jongste aanballen bij Voeren nadoen oen
Engelschen zeer weinig resultaat gegeven, den
Franschen échter de vermeestering'der gehuchten
Luyghem, Kippe, Aschhoop en Verbrande Mis,
benevens het dorp Merckem, De bedreiging voor
de Duitschers is hierdoor nog weer iets gevaat
lijker geworden. In den gevaarlijksjen frontsecior
echter, tusschen het Houthulst-bosch en Pas-
schendaele, konden de Engelsehen niet verder
opschieten.
DE B1NNENLANDSCHE CRISIS.
Michaëlis zou zijn verzoek om ontslag hebben
ingediend, en tot zijn opvolger zou de Beiersche
minister-president, de bekende voorman van het
Centrum, baron von Hertling, worden benoemd.
Het bericht is evenwel nog niet officiëel beves
tigd.
HONGERHUMOR.
Niederlahnstein behoort tot de steden, die
wegens gebrek aan pasmunt papieren geld
hebben uitgegeven. Voor ons ligt een zeer
kunstzinnig uitgevoerd papiertje ter aarde
van vijftig pfenning uit het „Kriegsjahr
1917". Aan de eene zijde het wapen der
staid, omgeven door wingerdranken en drui
ventrossen, benevens de Rijn met een groo
te stoomboot. Aan de andere zijde in 't mid
den de Romaansche kerk met zwaren to
ren, geflankeerd door links een aangesneden
haan en rechts een drietal koolrapen. Dit
alles omgeven dcfor een gelijkmatige vulling
van het geheele blaadje met het telkens fe-
rugkeerende wapen der stad iin een kring
met het randschrift „Stadt Niederlahnstein
1917". Oppervlakkig beschouwd is hier ver
der niets bijzonders aam doch bij nauwkeurig
toezien ontdekt men dat in de kringetjes
het wapen der stad, dat zich boven de ham
en de koolrapen bevindt, jets anders staat
en wel boven de ham als een herinnering
aan vervlogen tijden „Zatte Sehnsucht, süs-
ses Hoffen." (tceder smachten, zoete hoop)
en boven de koolrapen als een toespeling
op het heden „So leben wir, so leben wir."
(Aldus leven wij). N. R. Ct.
DE STRIJD OM DE HEERSCHAPPIJ IN
DE LUCHT.
Een correspondent van de „Daily News",
bij het Fransche leger bespreekt de gewel
dige toebereidselen voor den groofen strijd
in de lucht' die in de naaste toekomst kan
worden verwacht. Hij zegt o.a:
„Het alles beheerscliende belang van de
vraag der heerschappij in de lucht voor dc
geallieerden blijkt uit niets zoo duidelijk als
uit volgende feiten die kortelings ter kennis-
se van den Franschen Generalen Staf zün
gekomen.
De Duitschers geven zjeh er volkomen re
kenschap van dat de Amerikaansche eeka
ders het volgend jaar aan het Westelijk front
in actie zullen treden en spannen reeds alle
krachtep in om het lacht-offensief der gealli
eerden in het volgend voorjaar het hoofd te
bieden. Gedurende den winter z.al het aantal
5016
Duitsche gevechtsmachines verdubbeld wor
den en alle motoren- en vliegtuigen-fabrie
ken in gebeel Duiischland z.!;n bezig hunne
werkplaatsen uit te breidep en hunne perso.
neeJeu te versterken om de enorme bestel-^
lingen die zij kriigen te kunnen uitvoeren.
Ook Zwitserland verricht een deel van den
arbeid. Bü eeue firma in bet district Zürieb
ziin 250 Argus-motoren besteld. De firma
Fokker, die een groot canto' gevecbts-ri'.-ee-
dekkers en ook een driedekker van buiten
gewone snelheid en stiigkraebt bouwt, heeft j
de groote Bnrzina piano-fabrieken <e Sebwe-.,
riu aangekocht.
Er worden driepersoons-macbines gebouwd
die als bommenwerpers zullen dienen en 17Of,
tot 1800 pond bommen kunnen meevoeren. Zij
zijn voorzien van Mereedes-motoren van 26Ó
P.K. en kunnen, met volle belasting in 35 mi.
nuten tot eene hoogte van 12.000 voet stijgen
Er worden met koortsachtige haast nieuwe,
modellen 1 an ge-af stands verkenningsmaebi-
nes van alle typen gebouwd. Naar verluidt
is de 1917 Rumple met een 260 P.K. Meree-,
des-motor, de beste machine.
Op bet oogenblik wordt er ook eene geheel,
uit metaal bestaande machine gebouwd, die
op het slagveld met de infanterie zal samen-
werken. Het is "geen vlugge machine en zij
stjigt buitengewoon langzaam: zij schijnt'
ook geen grootere hoogte dan 10.000 voet te.
kunnen bereiken.
Een groote Duitsche machine voor bom-
menaanvallen, welke onlangs in Nederland
moest landen, was voorzien van een door den,,
motor bewogen eloetrisebe installatie om den,
vlieger te verwarmen.
Gedurende de zes maanden van Februari
tot Augustus werden er 29 nieuwe belangrijke
industrieelen inrichtingen toegevoegd aan,
het aantal bedrijven die zich met den aan-
maak van vliegmachines of ondeTdeelen be
zig bonden.
Een order, geteekend door Generaal Luden.
dorf, gedateerd van Juni, die in onze handen
is gevallen, zegt dat de geallieerden spaar-
zaam omgaan met hunne vliegmachines "friet
bet oog op de groote luchtslagen die in de
toekomst zullen plaats hebben. De order luidt
voorts:
„Het zou onzerzijds verkeerd zijn onze
loeht-formaties die kleiner in aantal ziin ti
overwerken en uit te putter doer ze dage
lijks herhaaldelijk uit te zenden. Dientenge
volge moet de infanterie en de artillerie me
degedeeld worden dat het, onmogelijk ia tt
beletten dat vijandelijke vliegers boven onze
linies verschijnen en dat zii niet zenuwachtig
moeien worden als zii die boven hunne boef
den zien. In kalme tijden mogam de vliegers
niet te veel blootgesteld worden, opdat
Duitschland er zooveel mogelijk beschikbaar t
hebbe.'als bet dringend noodig zal ziin.
In memoriam W. C. J. Passtoors
Ter aanvulling van het bericht, betreffende de
onthiillingsplechtigheid van het monument op
het graf Van wijlen burgemeester Passtoors it
Giiineken, wordt nog gemeld, dat ook het woord l ij
werd gevoerd door den eere-voorzitter van he\ i
comité, de tegenwoordige burgemeester van Gin-H
neken, jhr. nir. Th. E. Serraris; hij sprak woor-
den van waardeering voor hetgeen zijn ambts
voorganger was geweest, releveerde, dat van allfri
zijden gelden waren bijeengebracht tot oprichting; j
van dit stoffelijk blijk yan Ginneken's hoogadi-i:,
ting en droeg het monument aan de familie over
Daarna herdacht de voorzitter, dc heer G. van:
'Dijk, den ontslapene, schetsfe de liefde en toe- l;
wijding voor zijne gemeentenaren en bracht in
herinnering wat Passtoors is geweest als oprich-.
ter vag den R.-Katholieken Volksbond en als lid
van de Tweede Kamer.1
van den intendant werkte. v
Op een paar lichte geeselingen en wat
boete na, had de jongeman geen straf ge
had en zijn lot was voor de andere lijf
eigenen benijdenswaardig.
Op zekeren dag werd een van de paar
den schichtig, rukte los, en vernielde in
den stal de houten schotten en richtte aan
merkelijke schalde aan.
De intendant was woedend, maar steu
nend op de macht van zijn varier weerstond
de zoon den wreeden tyran.
Een oogenblik week hij terug, en de op
geheven zweep daalde toen hij den knecht
naar een zeis zag grijpen, maar spoedig
had zijn verbazing plaats gemaakt voor nog
grootere woede.
„Iwanl" De reusachtige kozak die zijn
meester overal vergezelde, stond reeds voör
den lcnacht, ontrukte hem de zeis en slin
gerde hem voor den grond.
„Je .zult gegeeseld worden, ellendige hond,"
schuimbekte de intendant en hij gaf hem
een schop.
Maar dat had oen andere uitwerking dan
hij vermoedde. ,Met een woes ten greep ruk
te de gesarde man aan het been van zijn
kweller, dat hij het evenwicht verloor, en
op den grond tuimelde. Een uur later etönd
de knecht tusschen ijzeren stangen cebon-
den en wachtte op de straf die men alan
hem -zou voltrekken.
Een boodschap was er naar zijn vader"
gestuurd dat hij voor straf den nacht moest
doorwerken.
Den geheelon "dag bleef de knecht tus
schen de ijzeren palen staan, men bracht
hem góed eten, maakte hem zelfs tegen den
avonu los ,en stond hem toe te slapen.
Om elf uur, toen er in 't heele dorp geen
sterveling te b ekennen was, kwamen de ko
zakken hem halen, namen hem in een
drosclika mee. Even buiten 't dorp, bij"" het
kruispunt van vier wegen hield men halt,
dwong hem tot uitstappen. De knecht was
nog onzeker omtrent zijn straf en teen men
hem de kleeren van het lijf rukte, daclit
hij aan een hevige geeseling. Het bovenlijf
geheel ontbloot werd hij aan een boom ge
bonden dat hij zich bijna niet verroeren
kon. Een der kozakken naderde met een
pot. Met een .vreeselijken gil, traofette de
arme lijfeigene zich los ie wringen, hij be
greep wat men met hem voor had.
Onder honend gelach dompelde de kozak
z'n hand in de pot en besmeerde het lichaam
van den .ongelukkige geheel met honing.
In do verte kwam nog een droschko aan
rijden, de intendant met een groote.. doos
in de hand sprong er uit en lachte grimmig
bij het zien van dén wanhopig kronkelen
den man.
„Klaar," riep hij, toen Üe kozak den man
met honing besmeerd had dat er geen plek
je van zijn huid meer zichtbaar was.
De kozakken sprongen te paard en draaf
den weg, de intendant sprong in zijn drosch-
ke. Vlak bij den ongelukkige had hij de
doos neergezet, waaraan van voren een klep
zat 'met- een touw dat hij vanuit liet ge
opende portier in de hand hield. Terwijl
de droschke zicli stapvoets verwijderde, wik
kelde de man het touw voorzichtig af tot
hij op genoegzaam verren afstand was ge-
komen^
„Galop, zoo gauw als je kunt naar huis,"
commandeerde- hij den koetsier.
Het touw rukte de klep van do doos en
terwijl de droschke in vliegende vaart ach
ter het struikgewas verdween, zwermde een
wolk van bijen, kwaadaardig over zulk een
kwellende gevangenschap, uit de doo3 op,
„Mee," wees de gebiedende armbeweging
van den atarost en de dorpelingen gehoor
zaamden. Nog een enkelen blik wiern de
da
man naar den eik in de verte, waar een
bruine papperige massa om 'den boom hing.i.i
bedekt door honderden bijen. A
De intendant had hem uit pure wreedheid.
verzocht eens naar zijn zoon te komen kij
ken. Geen woord van wrok, of woede, geen
uiting van smart of droefheid had men aan i
hem bemerkt.
En nu stond _hij voor zijn woning, wier]
de deur open en wees naar binnen,
had de .luiken van zijn geheimen kelder open
gesloten cn een honderdtal geweren met
kruit en lood lokte hen. Door verontwaar
diging en vrees voor het zelfde lot tot het
uiterste gebracht, grepen zij de gelegenheid
aan die wel nooit zou terugkeoren. Als uit-
gebpngerde wolven, wierpen zij zich op
wapens.
„Kozakken," klonk opeens de kreet.
De intendant had twee kozakken gestuurd
om de samengeschoolde menigte uiteen teb;1
drjjven.
Voor zij hun zwepen hadden opgeheven,
werden zij van hun paarden gesleurd en1,
doodgestoken. Daar sprong de oude starost r
te paard, en terwijl de gewapende lijfeigenen-
hem onder wild gejuich volgden, naderde i
hij de woning van den intendant. Verstoordi.
door het lawaai opende deze het venster. j
„Wat moet dat," bulderde hij der, stawst 'j
toe. Als eenig antwoord legde deze bliksem- b
snel zijn geweer aan en schoot den moor-Ijs 1
denaar van zijn zoon dood. Toen wankelde j
hij zelf in den zadel, gleed van zijn paard'Jjf;
af en .toen de lijfeigenen hem opvingen, fj
bieek de schok voor den man te groot ge-ij;
weest te zijn: hij waa dood.
Nog geen vier en twintig uur later dreun-;.?
de de grond als had er een aardbeving
plaats. Een paar escadrona kozakken sto- -
ven lie-t dorp in pm wraak te nemen over j j
jij
den dood van den intendant.
EINDE
