«Ill Mill
VAN OVERAL
feuilleton
OUDE BRON
DE DA MI AATJES
Verdraagzaamheid.
ORDE EN ARBEID
-aterdag 10 November
Tweede blad
duu zeggen ze nog de hoeren' Profcestan-
Joden, Heidenen, Ketters en Scheürma-
k s> dat de Katholieken onverdraagzaam zlin.
een maai-, dan hebben ze ook mg niet
«n r tk*'6 WCiö'd gezien. Ze moesten maar
i(xs, 'der komen in dit „Paradijs der Paci-
3 dan zouden ze eens kunnen gadeslaan
vcr sommige Katholieken het hier wel ge-
'!%t i hebben i'1 de. verdraagzaamheid, zoo
tevt- vatl liunno Katholiciteit geen sik-
y J® tteer kunt zien.
.^n hunnen kant weten ook de hoeren Pro-
tai<lUf ongeloovigen dié verdraagzaam-
>,n ^aardecren en betalen ei' goed voor,
Ut
ais die verdraagzaamheid zóóver gaat.
fr(Ki Katholiek zelfs den.titel van
lat r Vrijmetselaar 'durft aannemen, wol
ij, hem natuurlijk nog een duitje meer
get._za.kje.
ef: is de oude geschiedenis van Judas en
duiten zakvoor een paar centen wordt
ten
«n godsdienst er maar aan gewaaga.
Va Kol land zullen waarschijn'ijk ook wel
m 11 die treurige. personnages rond loopen,
van den anderen kant vele personen
i?" invloed en van den hongeren stand open-
He voor hun gedoof uitkomen én in de eerste
^lederen staan in den strijd, wordt dat
jfchte voorbeeld ©enigszins geneutraliseerd,
1 'wijl hier, ooii arme, zulk een vurig ge-
°f onder de centen bezittende klasse nog
Jf te vinden is, bijna algemeen verdunt hun
naarmate de beurs vetter wordt,
ren bunnen hi01' n°g duidelijk eonstatee-
het baarheid van Christus' woorden dat
het Makkelijker is voor een kameel door
t U°S van'een naald te gaan dan voor een
het Rijk der Hemelen 'binnen te treden
Qioi; n'€rnanj(i oog heeft uitgevonden de
(jjg^hjklieid God en den mammon tegelijk te
ta^J'er in Kilomea is de boekhouder der plan
de® een Pool, die mij al dikwijls vertelt heeft
h',j uit een „Katholiek" land komt en dus
K .Katholiek is; 't was maar goed dat bij
'"ij zeide, anders had ik 't nooit geweien,
lij.M naar de kerk gaat hij nooit en alle uiter-
plichten worden dan vanzelf achterwege
J^teii, of hij in de stilte zijner binnenkamer
jrj' aan zijne godsvrucht den vrijen loop
p^'t weet ik niet. Ik heb wel eens op m'n
gespeeld over die zoogenaamde K a t li o-
(j-üke landen, zooals Frankrijk en Portugal,
hunne Katholiciteit op zoo'n eigenaardige
g^füer toonen door Paters en Zusiers te ver-
de en' die toch juist niat slechter «ijn dan
grootste spitsboeven; die nog worden waar-
(ju g°keurd op kosten van het Rijk te leven.
ie|Jabbas en Christus) en hemelde de 200-
IfQ.jMmde Pioteatantsche landen op en vooral
jös natuurlijk, ik heb hem al eens staal
den X an deftige Katholieken aangehaald, die
hgM zelf deden verwonderd staan vanwege
Br k K ge loof daarin uitkomend.
1 ,iiem al eens uitgehoord wat zijne
Vjfr 'n, fe Protestantsciie of liever ongeloo-
ievpi/hieri ?marSi '°ü'1 wel dachten over het
5ff °f 06 ^vaardigheid Gods
geen hiernamaals was.
u.'t helaas, T is allemaal boter aan den
j v'jftien jaartjes op zulk eene manftr voort-
„51' behoef ilc u niet te zeggen, dat slechts
cd hier nog
to °°'1 lleeft h'j ondanks dit geringe geloof
t h' te veel geloof om Broeder Vrijmetselaar
Menigmaal heeft hij me al beweerd,
k,,' ''ij al bestuurder van een plantage had
[j1. "beu zijn (of het waar is weet ik niet, want
hi'i Zu^-,er nu T'dst niet. uit als iemand die
fc'i
buskruit heeft uitgevonden), een voor-
hès-'f hame getrouwd hebben en zioh in het
tij" van een'aardig duitje verheugen, als
slot Zich bij die lieve Broeders had aange
sp 0ll> maar zei hij: mij in volle ernst: „Om-
Ui *et niet mag van de Kerk heb ik het
gedaan."
't h heb hem toen maar niet gevraagd of
mocht van de Kerk om op Zondag
M maar thuis te blijven en nooit te biech-
(t, te Communiceeren, „langzaam aan
tji.'j' breekt het lijntje niet," ik zou alles
l^ü|'Veu hebben, terwijl nu misschien nog
der, ^un' gered worden. Waarschijülijk zou-
W.^e Broeders Vrijmetselaars hem wel hee-
dt '(ul aan den dijk zetten ais hij zijne onver-
ÏZaamlioid nog meer toonde door kerksch
6,^1 ander exemplaar en nog oen graadje
is een Italiaan. Hij is natuur lijk
'0liek, naar volgens eigen beweren aan
l'iaktiseercnde Katholieken is zijne goda-
ZJi;lst nu de geldbuidel, want zei hij: „Hèt
0,,. "'0 niet zoo voor dem wind gaan als ik
mijne godsdienst ophield." Daar deze
E11 dan zegt liij van de Priesters: „O die
verdienen ook wel graag een centje," na
tuurlijk, want zonder dat slijk kom je toch
niet vooruit en kunt' geen Kerk op
knappen, maai' die verkoopen er tenminste
hunne ziel niet voor.
Zijn madammeke is ook van Italië en na
tuurlijk ook Katholiek, maar r 0 o m s c h
Katholiek, d.w.z. ze gelooft alleen in de-Sint
Pieter van Rome, en daar we hier zoo ramp
zalig zijn geen Sint Pieter van Rome te
bezitten woeden alle roomsche Kerken met
minachting voorbijgegaan, maar fn de onge-
loovige kerken wordt wel eens een „kijkje"
genomen, vanwege de verdraagzaamheid.
Ziedaar de voornaams!© exemplaren van
verdraagzaamheid, die ik in mijn d'strict heb.
Van andere Paters lieb ik al dezelfde staal
tjes gehoord eti we zijn tot de conclusie ge
komen, dat de 'eenlen gewoonlijk hot gehalte
der godsdienst verminderen. A's we so ns
blanken hebben hier of daar die eiken Zon
dag ter kerke komen, zonder nog maar om
Biecht of Communie zich te bekommeren,
wordt daarnaar al als steunpilaar der Kerk
opgezien, dat zijn in vergelijking met hunne
collega's.al 'neele „Pie'eu" op 't gebied van
godsdienst. Als dat niet het toppun: der ver
draagzaamheid is weet ik het niet.
Wat kunnen sommige menschen toch roeke
loos met hunne godsdienst omspringen. In
plaats van wat meer verdraagzaamheid te
toonen voor God, aan Wien zij alles te dan
ken, en van Wien zij alles te verwachten
hebben, neen daaraaji wordt niet gedacht,
m kegelen Hem maar royaal het huis uit
om daarna de intronisatie te vieren van het
gouden kalf, dat hun slechts oen bonnetje
„goed voor de hel" kan bezorgen, a's zij
niet op tijd terugkeeren.
En dan komen ae nog met het uitvluchtje
voor den dag: „De godsdienst geeft me niet
te eten en te drinken, daarvan kan ik dus
niet leven," alsof zij met hunne hoopjes goud
wel den Hemel kunnen koopen; maar het
is allemaal boter aan den galg, als ze een
maal zoover van den rechten weg zijn af
gedwaald, blijft er niets meer over dan voor
die arme zieltjes t» bidden, want op al je
weerleggingen hebben ze een antwoord klaar.
U moet nu niet gaan gelooven dat alle
Katholieken hier op zoo'n manier te werk
gaan, dit geldt alleen maar voor het zoo
hoogstaande blanke ras, waaronder zulk
een Katholicisme bijna algemeen Is. Als ver
ontschuldiging zouden we kunnen aanbrengen
de Amerikaansche losheid van God en zeden,
maar vooral, dat wij hier in het „Paradijs"
der Paeifiek wonenom verschillende rede
nen kunnen we deze eilanden met dien titel
bestempelen: vanwege de schoonheid der na
tuur, het zachte klimaat en ook om dat
gene wat zij met het aardsche Paradijs ge
meen hebben: de vele Adammetjes die tot
zonde gebracht worden door Evaatjes en de
appeltjes voor den dorst.
Dat zulk eene verdraagzaamheid nu juist
geen aanbeveling veidient behoeft geen be
toog. We zouden op die personnages kunnen
toepassen wat ik onlangs las in eene pro tes
ta ntsche krant, wier redacteur beweert
onpartijdig (is onverdraagzaam??) te z jn ea
het goede te verdedigen waar het is en van
welke zijde het cok komt, Katholiek of Pro
testant. Hij sohrijft: „Als die ex-Katholieken,
die het Land doortrekken de Kerk onteeren-
de, waarvan hunne moeder een Communicant
was, de Kerk wier leer hun door die moeder
wend onderwezen, dan maken zij daardoor
hunne moeder uit voor een scliandeiïjke leu
genaarster' Ik heb 'geen greintje respect voor
een ding dat zijn eigen moeder een leuge
naarster noemtl Als die moeder nu op aarde
was, zou ik al die „ex-'s" wel eens willen
vragen of zij 't hart zouden hebben die
moeder in de oogen te zien en haar een'
leugenaareter te noemen?"
Na zulk eene uitspraak van „verdraagzame"
zijde behoeven we daaraan niets toe te voe
gen. Alleen zou ik u willen vragen in uwe
gebeden onze Katholieke zaak hier een wei
nig te gedenken, want bidden alleen kun die
wereld bekeeren, daar we de Wereld bekee-
ren, door het geloof, het geloof is eene gave
Gods en dus van God moet gevraagd worden.
Weèst maar niet bang God wat meer onver
draagzaamheid te vragen voor de te verdraag
zame Katholieken van Hawaii voor wie Jezus
toch ook is gestorven.
PATER BEIJNESt
E^jM'den is zich bij de Loge aan te stuiten,
hij een nog heel wat gemakkelijker
ti^t jMJe dan onze boekhouder. Auto komt
v<wUiüjk eiken dag voor en dan niet alleen
ljjt de dames, maar ook voor mijnheer, want
gaarste werk is zijn salaris opstrijken,
K,, de rest kunnen de mannetjes het zon-
dem wel af.
T
'r^aad, inderdaad I" riep de agent ver-
«zei Lk het niet, dat ge mij moeet
^a' was ik; ik het het bosch
V V ,6n er goede zaken mee gemaakt, 'k
t4.viermaal zooveel uitgeslagen, als het
|<y gekost."
VV' ais het zoo is, ken ik mijnheer heel
Win W6Me de boer, terwijl hij het kadetje
tl 06116 00r. naar bet andere schoofy
b S»*11. moet ik eerst eens vragen, wat
eigenlijk bij mij komt doen; bij' mij
faf Me bosch te koop..."
«00l uAj® öfa wee tl' lachte Onderber-
'h „k 't misschien geen bosch, dan
i^eet 6 boerderij, hoe is 't, Lindhei-
aal '4 maar ™gëoa ik
Vra.ag L zulk een bezitting zoekt.
0u<te bon Voor de Lindheimerhoeve
r geraakte bij die woorden in
hevige ontroering. „Mijnheer hééft reeds
vroeg den verren weg naar boven afgelegd,"
zeide hij toen met '11 verontwaardigd lachen,
„dus moet ik wel gelooven, dat het hem ernst
is anders had ik moeten denken, dat mijn
heer te diep in het glaasje heeft gekeken.
Dus kort en bondig: ik zal 't dan ook maar
zeggen, mijnheer kan £aan, vanwaar liij ge
komen is. De Lindheimerhoeve is niet te
koop."
„Nou, nou, niet zoo kort aangebonden zijn,
niet terstond het goede met het slechte weg
gooien!" riep de agent en scoind op om den
boer te naderen, „een vraag en een bod is
overal geoorloofd, en het bod aanhooren, zal
je geen schade doen... dus het eerste en het
laatste woord, de boerderij is, wanneer men
haar op het hoogste aanslaat, zijn vijftigdui
zend waard... laten we beneden naar de
rechtbank gaan, en als vandaag nog de zakk
in orde wordt gemaakt leg ik zestigduizend
in baar geld op tafel."
„Alle duivels 1" barstte do boer los, die zich
niet meer int oom kon houden, en sloeg met
de vuist op de tafel, dat de kommen en
bordjes rammelden, „nu wordt het me toch
te drof. Al bood mijnheer me honderddui-
A cet ,y lee n-ve r 1 i ch ti n g. Toen in den
vorigen winter de gasramsoeneering haar on-
aangenamen invloed op de verliohting onzer
woningen deed gelden, hebben velen onzer
troost gezocht bij de sinds lang naar de
rommelkamer verbannen petroleumlamp.
We kenden haar nog van ouds en wisten
hoe we met dit verlichtingsartikel moesten
omgaan.'
Een nieuwe winter is thans aangebroken.
De gas- en electriciteitsrantsoeneeiing wordt
strenger dan ooit toegepast, 'zuinighed i3 een
allereerste gemeenschapsplicht geworden; en
661 W1,. ,n, T6 00k thans gaarne zooveel mo-
]j c licht in onze kamera late i schijnen.
K m'an' y°°.r verreweg de moesten onzer
niet meer te krijgen, vandaar da.r, we tot een
ander huïprniddei onze toevlucht, namen.
zonder dat dienaangaande voldoende erva-
nng werd opgedaan, fabriceert men thans
acetyleen lampen, met het gevolg, dat re?ds
van ongelukken werden veroorzaakt. Geen
wonder dan ook, dat de vereeniging van ter
Amsterdamsche beurze vereenigde b. andas
suradeuren het wenschelijk vond, he; publiek
111 c o gelegenheid te stellen om iets meer van
acetyleen verlichting te vernemen. en het was
zeer zeker een goede gedacli o om juist den
commandant van de -Amsterdam-clie brand
weer, den heer Goidijn, tot hot hodden van
een lezing over dit onderwerp uit' te 1100-
digen.
Die lezing werd Donderdagmiddag gehou
den in een der zalen van de „Industrieele
Club," waar een groot aantal belangstellen
den was vereenigd, volgens 't versag in net.
„Hbl.", om naar den heer Gordijn te luis
teren. Spreker verbelde in de allereerste
plaats, dat acetyleengas verkregen wordt door
water toe te voegen aan calciumcarbid, een
verbinding van kalk met koo's of. Bergt men
carbid i,i huis, dan dient men daarvoor een
droge, goed geventileerde ruimte te kiezen.
Bewaren in den kelder en op plaatsen waar
er gemakkelijk wa er bij kan komen, is uit
den booze. Verder veidient liet, ook alweer
om vermenging met water te' voorkomen, aan
beveling 0111 het carbid op een hoogte van
minstens 40 of 50 c.M. uit den vloor geme en,
op te slaan.
Acetyleengas, dat dus mei behulp van car
bid wordt vervaardigd, is z er koolsto.'rijk
e:i sterke- lichtgevend dun welk ander gas
ook.
Het is minder giftig dan steenkoolgai, cn
zend, ik heb het reeds gezegd: do Lind
heimerhoeve Ls niet te koop. En al was ze
to koop, dan zou ik je haar nog nietgeven.
JJo zou zeker graag weer zulke goede zaken
willen maken als laatst mét dat bosch in
Au? Je hebt er zeker van gehoord, dat bij
mijn boerderij ook# 'n bosch ia, waar het
viervoudige is uit te slaan? Maar, mijnheer,
je l.obt je verrekend en moet langs den
zelfden weg teruggaan, ik weet niet, waar
om de rechtbank en de regeering zulke za
ken duldt, maar dat weet ik wel, zulk een
boschmoordenaar, zal Be Lindheimerhoeve
niet schenden."
„Wat maak je 'n d'ruktel" onderbrak hem
de bemiddelaar nu eveneens geprikkeld. „Als
je niet wilt, li eb je 't immers maar te zeg
gen. Je zult niet eeuwig op je boerderij
blijven, en die na je komen, zijn misschien
verstandiger of hebben het geld meer noo
dig, dan jij; iemand als ik ka:i wachten..."
„Laat je den tijd niet te lang vallen met
wachten, mijnheerl" lachite de beer spottend.
„Een tijd .'lang houdt de oude boer 't nog
wel uit, en mijn jongens zijn verstand.g ge
noeg en hebben 't niet noodig, goddank, dat
ze zich daardoor redden en de hoeve moe-
het gevaar van ecetylécn schuilt dan ook
niet zoozee1' in de giftige eigenschappen, Boch
meer in de ontplofbaarheid.
Bij' een luchtvermeninging binnen grenzen
van 8 tot 80 pOt.. is acetyleengas zeer explo
sief. De ontplofbaarhecd hangt verder ook zeer
veel af van den druk waaronder het gas
staat. Hoe minder druk, hoe minder gevaar
voor explosie. Een droge verbinding van car
bid met zilver, messing, koper .en kwik
zilver levert gevaar op, en dat gevaar wordt
grooter naarmate de metalen minder blank,
minder rein en minder droog zijn.
En hoewel het dus aanbeveling verdient
acetyleenlampen niet uit koper te vervaar
digen, ziet men tegenwoordig dat fabrikan
ten in hun onkunde juist „solide koperen
lampen" boven alle andere aanprijzen. Voor
hot vervaardigen van carbidlampen acht de
heer Gordijn blik, zink, en gegalvaniseerd
ijzer het meest geschikt. Die lampen moeten
dan natuurlijk niet met koperen nagels ge
klonken worden, en ook met. de tinso'doe
ringen dient men voorzichtig te zijn.
Tot dusver, zeide de heer Gordijn, zag ik
nog slechts een hoogst enkele lamp die con
structief goed was en dat blek Duits'-h fa
brikaat te zijn.
Over het geheel genomen, i3 heigeen hi r
te lande woi'dt vervaard'gcl b'iksbgerswerk,
dat vooral-door de trnsold erin gen niet altijd
te vertrouwen is.
Spreker zag ook verschillende acetyleen-
toestellen voor verwarming. Het kwam hem
voor, dat do pogingen om iets goeds aan de
markt te brengen,- tot dusver nog slechts een
matig resultaat opleverden.
Met teekeningeu en proeven Zette de heer
Gordijn eonslruefie en werking dor verschil
lende in den handel gebrachte acetyleenlam
pen uiteen
Hij wees er in dit verband op, dat het
piactisch onuitvoerbaar is om een geheel on
gevaarlijke lamp te maken.
Dit wetende, komt het er slechts op aan,
het bestaande gevaar zoo klein mogelijk te
doen zijn. Laat men bij kleine explosies niet
zijn tegenwoordigheid van geest verliezen,
brandgevaar bstaat bü het ontploffen van
acetyleengas niet tenzij men domme dingen
doet..
Den op hetdruppelsysteem berustende lam
pen meende de heer Gordijn boven andere in
den handel zijnde fabrikaten de voorkeur te
moeten geven.
NUMMER 2 ZATERDAG 10 NOV
Politiek. Onze R.-K. Sociale Organisa
ties doen niet aan politiek. Dat wil zeggen,
zij doen niet aan politieke actie. Daarom
denkt ook de Volksbond er niet aan in dit
opzicht aan politiek te doen. Dat is een par
tijzaak en geen standsorganisatie mag zioh
daarmede bemoeien,
Maar wat de Volksbond wel mag, ja zelfs
moet doen, dat Ls politieke ontwikkeling bij
brengen.
Wij staan aan bet begin van een zeer ern
stige periode. Een groot aantal menschen
krijgen kiesrecht. Dat is de eisch van den
tijd. Wij hebben daartegen geeu bezwaren.
Maar, velen van die menschen weten niet
wat kiezen is en hebben geen inzicht in po
litieke zaken.
Dien menschen de 'noodige kennis bijbren-
gen is het werk onzer Standsorganisatie.
Eerstens direct, door lezingen of geschriften
on tweedens door bemiddeling onzer leden*
dio hij elke gelegenheid anderen onderrich
ten van hetgeen zij zelf op de lezingen heb
ben vernomen.
Daarom zullen op de ledenvergaderingen
van onzen Volkshond, dezen winter sprekers
optreden, die de volgende onderwerpen zullen
behandelen: „Algemeen kiesrecht'', „Evenre
dige Vertegenwoordiging'', „Standebelangen
in de politiek,*' „De politiek der toekomst"
enz. Op Woensdag 12 December begint de
eerste dezer belangrijke vergaderingen. Ge
woonlijk wordt onze ledenvergadering wol
den eersten Woensdag der maand gebonden,
maar in December valt op dien dag het „St.
Nieolaasfeest."
De Besturen der Vakafdeeliugen worden
verzocht veel bekendheid te geven aan deze
belangrijke lezingen.
A 1 g 0 m e e n e H. Communie.
Zondag 18 November, in de parochiekerk van
den H. Jozef, .Tansstraat, na de H.'Mie van
zeven uur, algemeene H. Communie tot in
tentie der overleden Bondsbroeders.
Dienzelfden dag, des avonds om 7 nur, in
dezelfde kerk plechtig Lof ter eere van den
IT. Willibrordus, met feestpredikatie door
den WelEerw. ITeer Kapelaan Box.
Alle leden hébben vrije plaatsen.
Agenda Sociëteit „ST. BAVO."
Zaterdag 10 Nov. Witte Bioscoop.
Crisiszaken.
Zondag 11 Nov. Kiesvereeiiiging.
Mariavereeniging, 10 uur. 1TTitte Bios*
coop. hJB
Maandag 12 Nov. Esperanto. Kleer
makers. Spoor en Tram. Schoenma
kers. Witte Bicseoop.
Dinsdag 13 Nov. Haven en Trans
port. Bloemisten.
Woensdag 14 N 0 vCursus kunstmest
Katholieke Kring.
Donderdag 15 Nov. MariaVerecedging.
Arbeidsrecht. Volkszang. Neder
land en Oranje. Handelsreizigers.
V r ij d a g 16 Nov. Rederijkers.
ten ruineeren..."
De agent had hoed en stok gegrepen en
ging de treden der veranda af. „ik wil het
liopen, adieu, Lindheimer..." zeide liij schou
derophalend en met spottend gezicht.
„Halt, mijnheer..." riep de boer en ver
sperde hem den weg. „Wat moet dat betee'-
kenen? Waarom lach je zoo eigenaardig en
haal je de schouders op, wanneer* je van
mijn jongens spreekt? Wat bedoel je daar
mee? Weet mijnheer iets slechts van hen?"
„Wat dat meet beleekenen? Wat ik daar
mee bedoel?" antwoordde de vreemdeling,
terwijl hij stilstaande zich met spottend.ge
zicht naar den boer wendde. „Denk je soms,
dat ik bang voor je ben en niet kanin-
staan voor hetgeen ik zeg? Alsof het geen
zeven uur ver in den omtrek bekend is,
dat je oudste zoon, die eenmaal de boerde
rij zal krijgen, gopn lust heeft aan het boe
renwerk en er zich ook niet veel om bekom
mert, dat hij zich enkel bezighoudt met
beuzelarijen, die geen geld aanbrengen, ruaar
geld kosten en dat hij vroolijk van den
eenen dag in den anderen leeft 1 Dat zal je
den geldzak wel lichter maken, hij is op elk
schietveld bekend, ©n waar een herberg is,
schreeuwen ze licm toe, als hij voorbijgaat,
en zeggen: nu wordt het eerst vroolijk, nu
komt de losbol van de Lindheimerhoeve...."
„Wat... zegt mijnheer?" stamelde de boer.
„Hoe noemt men mijn jongen?"
„Nou, je zult liet woord toch wel hebben
verstaan I" hernam Onderberger. „Voor zoo
ver ik weet is 'n losbol 'n menech, die toft
niets degelijks te gebruiken is, zooiets, wal
men in de stad 'n deugniet noemt, en als je
't niet gelooft, vraag dan maar eens in ds|
omgeving, je zult wat te booren krijgen'
over den losbol der Lindheimerhoeve...."
Met deze woorden duwde hij den hoed
op het hoofd en snelde de helling ad, ia
het zekere bewustzijn, den tegenstander ver
golden en hem recht in het hart getroffen
te hebben.
Dat was hem ook volkomen gelukt; üe
oude zakte, hem nastarend, op de bank neei
en kon niets anders uitbrengen dan eenige
halfluide woorden. „Wat 'n schandeI" mom
pelde hij, „mijn jongen de losbol van..."
(Wordt vervolgd.)
Q J. -
s, t gaat het aono 001- in en liet andere
Als u bovendien bedenkt dat die mijnheer
ii.
f fx Hoef
Over de noodzakelijkheid van organisatie behoeft
eigenlijk niet meer te worden gesproken. Bijna een
ieder is daarvan nu toch wel overtuigd. En zoo het
al noodig mocht blijken, zullen wij nog wel eens
gelegenheid vinden daarover het onze te zeggen.
Thans is het alleen onze bedoeling de aandacht
te vestigen op de vraag: „hoe" moet de Katholieke
jongelingschap worden georganiseerd?
Voor de jongelieden toch, nog meer dan voor de
volwassenen, ia het een gebiedende eisch, dat op dc
hechte beginselen van den Katholieken godsdienst
hun organisatie gebouwd zij. De gevaren die hen
omringen zijn menigvuldiger, terwijl zij, wegens
hun onvoldoende ervaring, te minder tegen die ge
varen nog bestand zijn. Gevaren van gemakzucht,
slapte van zieleleven en hoogmoed.. Een leger van
vijanden stormt op de Roomsche jongelingschap aan,
waardoor vele jongelieden voor den godsdienst
verloren gaan.
Het machtige ongeloof voert zijn verderfelijke
actie in theorie en practijk en daartegenover dient
dus de Roomsche organisatie te staan met zijn
krachtige hulpmiddelen om die door zoovele gevaren
bedreigde jongelingschap te steunen en te schragen
in den strijd tegen dat ongeloof.
Die vereenigingen moeten niet alleen zijn ver-
ecnigingen van Katholieken, maar ook en vooral:
Katholieke vereenigingen.
Een dergelijke „Roomsche" organisatie is o.a. ook
de vereeniging „Katholiek Leven" te Rotterdam,
welke nog pas door niemand minder dan Z. D. H.
den Bisschop van Haarlem aan de overige jonge-
Hedenvercenigingen in het bisdom ten voorbeeld
is gesteld.
Donderdagavond hield deze vereeniging een groote
propaganda-vergadering met den Weleeerw. pater
Borromaeus de Greeve, den gevierden volksredenaar,
als spreker. Naar aanleiding hiervan en ter aanbe
veling van deze echt-Roomsche vereeniging zond de
secretaris van Z. D. H. Mgr. A. J. .Cahier, namens
dezen, het volgend schrijven aan den ZeerEerw.
rector, pater L. H. Perquin, den geestelijken advi
seur van „Katholiek Leven":
Weleerw. Pater,
Dezer dagen ontving Monseigneur een schrij
ven van het bestuur der vereeniging „Katholiek
Leven te Rotterdam, waarin Z. D. H. de bis
schop in kennis werd gesteld van het edel
streven van het bestuur, om deze zoo nuttige
vereeniging tot hooger bloei te brengen.
Monseigneur draagt mij op UEerw. mede te
deelen, dat Z. D. H. dit sïreven niet hoog ge
noeg kan goedkeuren. Hij betreurt het, dat der
gelijke vereenigingen, die toch zoo nuttig, ja
zelfs in deze dagen zoo noodzakelijk voor de
Katholieke jongelingschap zijn, niet genoeg wor
den gewaardeerd_en niet op aller sympathie en
medewerking kunnen steunen. Monseigneur
wenscht dan ook deze propganda het beste suc
ces toe en hoopt, dat „Katholiek Leven" ten
voorbeeld kan gesteld worden aan alle derge
lijke vereenigingen in het bisdom van Haarlem.
Met alle hoogachting verblijf ik
Uw dw. dr. in Xto.
J. M. v. d. TUIJN,
Secretaris.
Dit bisschoppelijk schrijven, hoewel gericht aan
deze Rotterdamsche vereeniging, heeft meer betee-
kenis dan voor deze vereeniging alleen. Immers
bevat het in zich het eigenlijke antwoord op de
vraag, die wij hier boven stelden: „hoe moet dc
Katholieke jongelingschap georganiseerd zijn?" En
daa.rom dan ook, dat wij op deze plaats riog eens
extra de aandacht willen vestigen op dit schrijven,
in het vertrouwen dat het vaderlijk woord van
onzen beminden bisschop voor allen een aansporing
moge zijn, krachtigen steun te verleenen aan der
gelijke vereenigingen, „die toch zoo nuttig,
ja zelfs in deze dagen zoo noodzakelijk voor
de Katholieke jongelingschap zijn."
Een opstootje. Te Oosterhout was 't
weder afhalen der broodkaarten. Moeders, kinderen,
allerlei slag van menschen verdringt zich voor het
distributie-bureau. Een vrouw uit het volk, ook zij
komt aan de beurt, en geeft haar adres op Distribu-,
tiejuffrouw deelt mee, dat haar broodkaarten reeds
afgegeven zijn, althans niet meer op het bureau aan
wezig.
Moeder de vrouw, begint zich al eenigszins op
te winden en loopt onder het maken van heftige ge
baren en het uiten van lieflijke bewoordingen, het
bureau van den directeur binnen. De directeur ziet
onmiddellijk, dat er met de vrouw niet te praten
valt en wijst haar de deur.
Nu moeder de vrouw in hoogste instantie wordt
afgewezen en zich door broodkaarten gemis, haar
zelf en haar gezin tot hongerdood gedoemd ziet, be
gint zij den directeur met hare parapluie te bewer
ken. De menigte vrouwen-collega's die voor het bu
reau staan beginnen bet relletje aan te hitsen.
Ook de vrouw van den directeur komt op het on
gewone levpn, dat in baar kamer doordring toege
sneld, doch wordt door haar man die eer geagiteerd
is, direct teruggewezen. En zoo zagen wij op het
Rooijen hoe zwaar het hem zal vallen, niet
deze plaats te kunnen staan, omdat hij zoo gaan.
u zou hebben geschilderd, de geschiedenis van[ dit
tienjarig bestaan. Hij, die het eerste zaadje hier ge
strooid heeft, het zag ontkiemen, wortel schieten en
opbloeien tot 'n heerlijke plant. Dat is alle9 zijn werk
geweest, met de hulp en zegen van God. Hij heeft
gezwoegd voor de belangen der leden en hunne ge
zinnen; oprechten, innigen dank zijn wij hem daar
voor verschuldigd. (Applaus.)
Met eenige woorden van welkom tot hen die van
hun belangstelling hadden blijk gegeven, door dit
feest met hunne aanwezigheid te vereeren, sloot (I
heer v. Rooijen zijn openingsrede, die luide werd
toegejuicht; dit gejuich nam toe, toen de heer Jac.
Kamerbeek, de voor geen Roomsche Haarlemmer
meer onbekende, vurige, redenaar, de plaats der
sprekers betrad.
De heer K. achtte het zich een groot genoegen,
dezen avond als spreker te mogen optreden, omdat
deze vereeniging hem zoo sypathiek was, een organi
satie, die er moet zijn en die aller belangstelling
verdient.
Spreker boeide de aanwezigen door zijn bezielen;':'
woorden en krachtige opwekkingen tot voortdurende
propaganda voor de Roomsche zaak. Hij gaf wenken,
voorbeelden, spoorde aan en besloot met der
wensch dat door onderlinge, hechte samenwerking,
ijver en gebed, deze prachtige organisatie een voor
beeld zon moge worden voor vele andere ins! •!-
lingeil.
l'.en donderdend applaus beloonde de feestrede
naar voor zijn bezielende toespraak.
Mr. Bomans richtte hierna cenige woorden van
opwekking tot de gemeentewerklieden en haalde even
aan, he't overlijden van den heer v. Seggelen, der
vader van den afwezigen voorziter; een man, die
volgens spreker reeds den Hemel verdiend heeft
aan het prachtige voorbeeld van sociaal leven en
werken dat bij gaf aan zijn kinderen en zijn omge
ving. Met eenige woorden van hulde aan vader en
zoon sloot Mr. Bomans zijn kort maar kernachtig
speechje. Het officiëele gedeelte van den avond was
hiermede geëindigd. De heer Anton Smit zong op
verdienstelijke wijze eenige bariton-nummers, terwijl
Dubbel Mannenkwartet D. V. 7.onder leiding van
den heer B. Sleper eenige fraaie liederen ten beste
gaf. De zangers hadden allen een volkomen verdiend
succes. Het komische gedeelte was voor rekening
van den heer Nielen; de talenten van dezen humorist
distributicbureau een scène afspelen, zooais hier ge
lukkig maar zelden te zien zijn.
De vrouw zonder broodkaarten begint te huilen
en wordt kalmer, politie komt nog ijlings aangeloo-
pen en de directeur belooft dc vrouw, een onderzoek
te zullen instellen. Of dit gevalletje voor de vrouw
nu nog niet een staartje zal hebben, behalve de scha
de van haar regenscherm, dat zij stuk geslagen
heeft? (T. C.)
Doodgeschoten. De ,,'s-H. Crt." meldt
Te Boxmeer is zekere de B., een jonge man nog, door
een rijksambtenaar doodgeschoten. De verslagene
verzette zich tegen zijne arrestatie, wilde gaan vluch
ten waarop de ambtenaar van zijn revolver gebruik
maakte, met bovenstaand noodlottig gevolg. Na
eenige uren van vrcesclijk lijden overleed d. B.
FEESTAVOND GEMEENTEWERKLIEDEN.
Het tienjarig bestaan der afd. Haarlem van den
Ned. R.-K. Bond van Personeel in dienst van Open
bare Lichamen en Bedrijven, is Donderdag in de
groote zaal van Sociëteit St. Bavo, feestelijk
herdacht. Waarlijk in elk opzicht feestelijk; liet
tooncel keurig met groen en bloemen versierd; tvaar-
tusschen schitterend en fier het schoone vaandel der
afdeeling Haarlem, de aanwezigen reeds direct in
blijde, broederlijke feeststemming en.... puike
feestredenaars en medewerkers. Onder de genoodig-
den bemerkten wij 0.111. de heeren Mr. J. B. Bomans,
Mr. Hagemeijer, L. Klein en eenige hoofdbestuurs
leden van den R.-K. Volksbond, waaronder de voor
zitter de heer J. A. de Lobel. De heer L. H. v.
Rooyen, Bondsvoorzitter te Amsterdam, die wegens
verhindering van den heer Jos. A. v. Seggelen was
overgekomen om deze 'feestvergadering te leiden,
riep alle aanwezigen een hartelijk welkom toe.
Spreker herinnerde er aan, dat door droeve familie
omstandigheden, de heer van Seggelen niet aan dezen
avond kon deelnemen. Ik weet aldus de heer v.
