t HUIL COURANT
1VAT.de pers zegt
tfaniBtfïïSTUDT
BINNENLAND
l
KUNST EN KENNfS
HANDEL EN NIJVERHEID
SPORT EN SPEL
LEGER EN VLOOT
i
VFEUILLETON'
üer(lag 20 December - Tweede blad"
OftS GESCHIL MET ENGELAND.
let weekbl. VAN ONZEN TIJDbehan-
"'loi'.fatsraa 1 Struycken zeer uitvoerig, naar
Hu '"tl van het, door de Regeering uit-
t«tre,eQ W itboek, het geschil met Engeland
|ljj '®nde de zaiïn-, grind-en metaali-kv se
lls
»U:U tVraa£ wat aan ons land nu verder
doen, beantwoordt de schr. in dezen
niet anders kunnen doen dan aan
(;°or onze Regeering ter zake van haar
dat
de
trouwverplichtingen en de uitlegging der
liii' n aangenomen leer Vasthouden.
'Pzi ?®®ft te kennen die leer niet. in elk
juist, althans zeker niet de eenig
bdj.^lijke te achten. Maar, zegt hij te-
J)g p
j«egccring kan reeds daarom het En-
standpunt niet meer tot hat hare
®u, onidat wij er niets anders door
ü<Jen bereiken dan dat het conflict, dat
met Engeland bestaat, naar de an-
'ij le sou worden overgebracht, daai'
dtsche Regeering zich' nimmer een
jr| Engeland afgedwongen verandering
Jans
dere
!e D
door
pr reeds twee jaren lang gevolgde
jv^fltijk zou laten welgevallen.
|e^!i Uitweg ziet prof. Struycken in het
fc0van een ernstige poging, zoo spoedig
Vpyk, door onze Regeering, om het ge-
Vc i°or ar bi trage op te lossen. Het ver
log.' hem dat men daaromtrent in het Wit-
b|j]f "iete vindt. Wij liebben een algemeen
tljt rfligetractaat met Engeland, dat in 1915
•óbiii^end is vernieuwd. Hij noemt ver-
letl fltide redenen op, die pleiten voor de
fcdjfl van dat middel ter oplossing van het
'U waaronder deze:
aL zoo wij ernstige reden, hebben om
0Qe over F.ngeland's houding te bokla-
*e°> wij in de oogen van het Engelse he
?°lk er niet zonder schnld aan zijn, dat
flflt conflict het scherpe karakter heeft
j^'&kregen, dat het thans draagt.
'hij licht dat met een aantal feiten, aan
°ek ontleend, toe.
,.Er zijn hier zoo concludeert hij in
gedeelte van zijn betoog ongeluk-
"igerwijze te veel misverstanden, ven-
gin gen en vergissingen in het spel ge-
J^€est, die, bij de overstelpende massa
erkzaamheden, waarmede ons departe-
v®nt van Bnitenlandeche Zaken in deze
'.en. is belast, gereedelijk te verklaren
maar niettemin in het buitenland
snoegen en wantrouwen hebben ge
jokt.
Hjg,11 zoo zijnde, verklaart bij dan ook
«5 kunnen inzien, dat, boe willekeurig
°ttrechtmatig de Eugoledhe represaille
0^ ^oge zijn in strijd zoude wezen met
ld/0 Waardigheid, den eersten stap tot ar-
k aKe te doen in den vorm van een con-
omschreven voorstel.
Uitgesloten zou daarbij niet zijn, dat
fle arbitrage worde geregeld in samen-
viking met Engeland èn Duitschland;
dit niet te gaan, dan is een arbi-
e £e met Engeland alléén ook mogelijk
j dienstig. De kans op een uitspraak
3 gunste van het Engelsehe rechts-
3Udpunt is bovendien uiterst gering.
i11 moobt het zijn, dat er een uitspraak
v'ttth, die Duitschland niet geheel
ledigt, dan zal toch allicht het geaag
^atvan de Duiteehe Regeering nopen er
bij neer te leggen.
yoschiedt dit echter van geen van
®wde zijden, dan zijn wü toch met ge
hand; integendeel, wij hebben dan on-
T°vzijds nogmaals metterdaad getoond,
al het er ons niet om te doen is eigen
Zoning in een betwist rechtspunt door
zetten, noch iemand ter wille te zijn,
~j^ar zoo nauwgezet mogelijk onze
p"ohten als neutraal te vervullen.
Het ministerie en rechts.
krinj Vraa£ wordt herhaaldelijk in verschillende
V \Yen. gesteld, verzekert het Kamerlid baron
V]jnbergen in HET CENTRUM, waarom de
fyf... tr2ijde, al is ze in de minderheid, tegen-
>tr(, e®n niet-homogeen Kabinet en een innerlijk
tb^'- de m€®rderheid, niet een beslist leidende
tijCle fc inneemt. Speciaal, waarom de rechter-
*oen verleden Woensdag het allerdroevigst
Wi Wer<* afgespeeld, dat ooit onze Volksver-
Et j V°rdiging te aanschouwen gaf, toen aan
trac* toestand van vrijwel volslagen
in het Kabinet niet de rechterzijde
krje ,ngrhet vertrouwen aan het huidig Minis-
tevr*** opgezegd, dan natuurlijk bereid, des-
1, de teugels van het bewind over te
Wj. begrijpen volkomen, dat bovenbedocl-
v aitening door sommigen wordt geuit en
rdedigd, en toch meer. en we, zou een daad,
v5 hier en daar blijkbaar wenschelijk geoor-
^eesj *bans gesteld, beslist ontijdig zijn ge-
flit?1', Sc'hrijver herinnert er dan aan, dat liet
J:e eerste maal is, dat omstandigheden, min
1907 aau huidige, zich voordoen.
bleek ook de linksche Regeering niet in
voldoende mate in staat baar taak te venrullen,
terwijl rechts was .n de minderheid. En dan ver
volgt de schrijver:
In 1905 waren de kiezen in voldoende mate
gewaarschuwd voor de gevolgen, die ontstaan
zouden kunnen, werd rechts gebracht in de
minderheid. Niettemin geschiedde het, en de
gevolgen bleven niet uit. Pas toen echter, toen
allerduidelijkst gebleken was, dat 's lands
belang eischte, dat verandering kwam, vooral
met het oog op de zorg voor 's lands defensie,
werd door rechts op zoodanige wijze inge
grepen, dat dit tot het optreden van een rechts
bewind, niettegenstaande de linksche meer
derheid, leiden moest. In 1913 werd den
kiezers wederom bij voortduring en met allen
nadruk voorgehouden, welke allerbedenke-
lijkste gevolgen op politiek terrein ongetwij
feld zouden optreden, indien het rechtsch
Kabinet tot heengaan gedwongen werd. De
kiezers gaven aan de gegeven waarschuwin
gen geen gehoor, en de bekende gevolgen tra
den in.
Hiermede zij allerminst iets te kort gedaan
aan de hulde, die het Kabinet rechtmatig toe
komt voor de wijze, waarop het deze jaren
zijn taak heeft vervuld; hiermede zij niet
gezegd, dat tal van moeilijkheden van thans
zich niet even goed onder rechtsch bewind
zouden hebben voorgedaan.
Maar wel staat vasi, dat o.a. een toestand
van verwarring en anarchie, als verleden
Woensdag is gebleken te bestaan, en, die na
tuurlijk doorwerkend ook buiten de Departe
menten, voor ons volk niet anders dan nadee-
lig kan zijn, onder een rechtsch bewind beslist
niet voorgekomen zoude zijn.
Het is goed, dat de kiezers zich thans eens
terdege rekenschap geven van de gevolgen van
den toestand, door hen in het leven geroepen.
PROV. ROND VAN R. K. KIES VER
IN Z.-HOLLAND.
In het Zuid-Hollandsche Koffiehuis le
's-Graveuhage vergaderde Zondagmiddag, on.
der voorzitterschap van Mgr. Nolens, de Pro
vinciale Bond van R. K. Kiesvereenigingm
in Zuid-Holland.
Opening.
In zijn openingswoord herinnerde de voor
zitter er aan, dat het ontwerp-reg'.ement voor
den F. vincialen Raad, dat Jn deze vergade
ring zou behandeld worden, naar aanleiding
van eon besluit op de laatste te Rotterdam
gehouden vergadering ls opgesteld door een
commissie van drie ledAn, bestaande uit öe
heeren H. W. SpendeJ, Morel en spr. Ter
toelichting van de artikelen 2 en 7, welke
blijkens ingediende amendementen vermoede
lijk «enig deliat zouden uitlokken, deo'da de
voorzitter mede, dat, volgens de meening van
de oommissie het doel van den Provincialen
Bond zich ook behoorde uit te strekken tot
de verkiezingen voor de Tweede Kamer, om
dat zich omstandigheden kunnen voordoen,
dat bij die verkiezingen de Provinciale Rond
het aangewezen college is om samenwerking
en overleg te bevorderen. Da beslissing blijft
evenwel bij de betreffende kieskringen.
Vervolgens las de secretaris, de hoer H.
W. SpendeJ, de notulen der vorige vergade
ring voor, welke na een enkele opmerking
weiden goedgekeurd.
Hel Reglement.
Daarna waren aan de orde de algemeeae
beschouwingen over 't ontwerp-reglement van
den Provincialen Bond, waarbij o.m. de af
gevaardigde van Sassenheiiden wensch uitte
den Provincialen Bond te doen voortkomen
uit de Prov. Kieskringen, en de afgevaardigd*
van Ld8se deed opmerken, dat de kieskringen,
vrij; moeten zijn om' ook met kringen in an
dere provincies samen te werken, wanneer
zulks wenschelijk blijkt en vreest dat zulks
bemoeilijkt zou worden, wanneer het overleg
over de Provinciale Bonden gaat.
Vervolgens werd overgegaan tot de arti-
kels-gewijze behandeling van het ontwerp.
reglement, waarna ten slotte een voorstel
om aan het reglement een nieuw artikel
toe te voegen, luidende: „Dit reglement wordt
binnen 3 jaar heerzien," was aangenomen,
werd het geheele reglement miet de aange
nomen wijziginge® vastgesteld.
Standenvertegenwoordiging.
De voorzitter, Mgr. dr. ,W. H. Nolens, be
sprak vervolgens in het kort nog een tweetal
kwesties, n.L de standen vertegen woo; diging
en den Economische® Bond.
Spr. hoopte, dat de Provinciale mag sla
gen in zijn doel1: heit bevorderen der eenheid
en bet politieke leven onder de Katholieke
kiezers in Zuid-Holland. De eenheid zou ge
schaad kunnen worden, indien de gtandenver-
togenwoordiging in verkeerden zin ingang zou
vinden. De Staten-Generaal vertegenwoordïg-
gen volgens onze Constitutie .het geheele Ne-
derJandsche volk. Ieder lid is verplicht met
het algemeen belang voor oogen zijn stem
uit te brengen. Ook voor de Katholieke kie
zers is het niet mogelijk, dat zij uitsluitend
rekening houden met één bepaalde groep;
ook voor hen moest het algemeen belang den
doorslag geven. Ons staatsrecht is niet in
gericht op standenvertegenwoordiging. Dat wil
niet zeggen, dat geen rekening moet gehou
den worden met bijzondere belangen, maar
dat de vertegenwoordiger zich niet mag be
schouwen als de representant van een be
paalde groep. Iets andere is, dat men bij het
stellen van candidate® rekening houdt met
de verschillende groepen in de Rederlandsehe
bevolking. Ook in de Katholieke partij is
noodig, dat men rekening houdt met verschil
lende groepen in die partijs
De Economische Bond.
Een tweede gevaar voor de Katholieke een
heid is de groepeering naar anderen mant t f
dan gewoonlijk.
Op het oogenblik treedt onze economische
toestand bijzonder op den voorgrond. Dnze
moet echter niet uitsluitend op het plan staan
en andere zaken verdringen. Dat schijnt het
dool te zijn van den Economischen Bond, d e
Zaterdag een vergadering heeft gehouden In
do Kamer heeft spr. het program van den
Economischen Bond te eenzijdig, materialis
tisch genoemd om als grondslag te kunnen
dienen van een politieke partij groepeerng.
Anders zouden de zaken staan, wanneer deza
Bond niet zou optredèn als politieke partij.
Treub heeft in de vergadering van dien
bond een rede gehouden, waarin hij deed uit
komen, dat die bond bedoelt op te treden
als een nieuwe partij. In die rede zegt Treub,
dat hij spreekt als burger en niet als mini ter.
Hij erkent dat het ongewoon is, dat een minis
ter aldus optreedt, en een scheiding maakt;
sprak hij' als minister dan zou dit aanleiding
geven tot een conflict.
Spr. vroeg of het gewenscht is, dat Treub
als minister in de Kamer daarover n:et
spreekt en buiten de Kamer, op een vergade
ring, waar personen, die fn de Kamer daar
over het woord voerden, niet tegenwoordig
zijn, daarover wel spreekt. Treub ze'de op
die vergadering, dat de leider der Katholieke
Kamerclub het program van den band zuiver
materialistisch noemde. Spr. heeft dit gezegd
in verband met de nieuwe partijvorming, het
geen iets anders ia dan wanneer men den
bond beschouwt als enkel economisch streveu.
Op vele punten kunnen verschillende rich
tingen er zich mede vereenigen, maar deze
Eunten maken slechts een gedeelte van
et program uit. iHet program van dien bond
is eenzijdig en omvat slechte het economische
leven.
Bij' de neiging welke er bestaat om vöor
iedere nieuwe richting aanhangers te winnen
en vertegenwoordigers er van naar de Ka
mers te zenden k«fn het geen kwaad er op te
wijzen, dat wij niet kunnen samengaan m t
dien bond. De Katholiek, die zijn godsdien
stige verplichtingen heeft te ver vul'en, be
hoort niet in die partij thuis; hij' behbört
zijn belangen ln de Katholieke partij' te doen
gelden.
Het ligt niet op den weg van Katholieken
en ook niet van werkgevers, die op de eerste
plaats deelnemen aan het economisch leven,
om lid te zijn van deze economisohe partij'.
Ten slotte wees spr. nogmaals op het ge
vaar voor de eenheid der Katholieke partij^
welke ligt in het doorvoeren der standenver
tegenwoordiging en het alleen voorstaan van
economische belangen met verwaarloozlng van
andere belangen.
Nal atondvraag sloot de voorzitter de ver
gadering.
Ouderdomspensioen. In verband
met de totstandkoming van de wet tot aanvul
ling en verhooging van het IXe hoofdstuk der
Staatsbegrooting voor het dienstjaar 1917, zul
len alsnog een aantal 70-jarigen en oudereu.
die recht op ouderdomsrente krachtens artikel
369 of 370 der Invaliditeitswet zouden hebben
gehad, doch aan wie die rente niet kon worden
toegekend, in het genot kunnen worden gesteld
van eene uitkeering van ten hoogste twee gulden
per week.
Tot de vorenbedoelde personen belmoren:
1. degenen, die buiten hunne schuld
eene te late aanvrage voor de ouderdomsrente
hebben gedaan;
2. degenen, die eene aanvrage om ouder
domsrente hebben achterwege gelaten omdat
buiten hunne schuld geen tijdige aan
vrage was gedaan;
3. dfgenen.die buiten Hunne schuld
hebben nagelaten tegen de beslissing van het
bestuur der Rijksverzekeringsbank, waarbij hun
aanvrage om ouderdomsrente werd afgewezen,
of tegen de uitspraak van den Raad van Beroep,
waarbij de afwijzende beschikking van voor
noemd bestuur werd bevestigd, in beroep te
gaan;
4. degenen, die buiten hunne schuld
in hunne eerste aanvrage om ouderdomsrente
niet hebben vermeld alle gronden, waarop de
aanvrage zou kunnen steunen en daarna een
tweede, verbeterde, aanvrage indienden, waarop
niet-ontvanke! ijk-verklaring volgde.
De personen, die meenen aanspraak te kunnen
maken op de vorenbedoelde uitkeering, behooren
zich bij ongezegeld adres, onder opgave
van de gronden hunner aanspraak te wenden
tot den Minister van Waterstaat.
Aanvragen, gedaan vóór de totstandkoming
der wet, blijven, tenzij door genoemden Minister
anders wordt beslist, buiten beschikking.
Treub iaat, aooals wij reeds hebben opge
merkt, weer op eigenaardige manier van zich
hooren. Niet alleen in zijn ministerie maar
ook er buiten doet hij anders dan „gewone"
menschen.
Het is immers nu gebleken, dat hij de
stuwkracht is van cfe nieuwe partij, die zich
onlangs met veel vertoon als Economische
Bond aandiende.
"Naar aauleidiftg hiervan schrijft de Res.:
Zaterdag nu heeft de heer Treub.... een
vergadering van dien Bond te Amsterdam
geleid. Hij zelf heeft wel gevoeld, dat hij
daardoor een ongewone daad stelde. Hij
had „aanvankelijk geaarzeld" (begrijpelijk),
maar is „ten slotte voor den aandrang be
zweken." Het is in Nederland niet de ge
woonte, dat een minister zich met de pubiie
ke zaak bezig houdt buiten de Staten-Gene
raal, zei hij zelf nog. Maar dat is allemaal
„sleur", zou de heer v. Sandick zeggen, die
aan 't slot der vergadering de heer Treub
in 't zonnetje zette: De-heer Treub heeft
slechts het voorbeeld gevolgd „van tal van
schitterende coLlega's in het buitenland".
Heeft dat soort „aandrang" den minister be
wogen? Laat hij dan maar weer spoedig te-
rugkeeren op de dwalingen zijns weegs.
Want of dat voorbeeld voor ons land zoo
aan te bevelen is, is nog zeer de vraag. En
die vraag klemt te meer, nu minister Treub
goedvond in die vergadering te Amsterdam
uitvoerig te gaan antwoorden op de spee
chen, die verschillende leden der Staten-Ge
neraal aan dien Economischen Bond, die ook
wel politiek drijft, gewijd hebben. De Ka
merleden zullen met zulk een antwoord
veel op hebben, daar kunnen we ons Inden
ken.
We willen maar zeggen, dat ook deze nieu
we methode ons een „res mali exempli', een
verkeerde nieuwigheid lijkt. Zijn we nu al
zooi ver, dat zelfs ministers uit een... extra
parlementair ministerie zich met een politie
ke partij afgeven?
Het Oalderon.tooneel. Naar aanlei
ding van de mededeeling. welk» door de di
rectie van het „Galderou Tooneel" in de pers
zijn verspreid als zoude door de „reorgani
satie" van het „OalÖeron Tooneel" hot voor.
uitzicht zijn geopend, dat de exploitatie in
Januari a.s. zou kunnen worden hervat, maakt
het hoofdbestuur van de Nederlandsche Too.
neolkunstenaars.Vereeniging bekend, dat de
geëngageerden van deze theafcer.ondememing
zich ten gevolge van de niet betaHng hunner
gages genoodzaakt hebben gezien hunne
dienstbetrekking te beëindigen.
HET KERSTNUMMER DER KATHOLIEKE
ILLUSTRATIE
bevat de volgende
PLATEN: De geboorte van öhristus, naar
de schilderij van Garafolo Fisi. De hei
lige nacht, naar de teekening van Frans
Lazarom. Vrede op aarde, naar de teeke
ning vjm Mathé van der Weiden. Do
aanbidding der herders, naar de schilderij
van Paul Beckert. Ontwerp van een mo
nument ter eere van de H.H. Martelaren
van Gorcum. Kinderzegen. Het Sint
GregorVus-zangkoor te Almelo. Twee kiek
jes van Prinses Juliana met H. M. de Ko
ningin-Moeder. Drie kiekjes uit Jaffa.
De afkondiging der Grondwetsherziening te
Den Haag. - Twee foto's van het te Eem-
nes neergekomen Engelsehe luchtschip.
TEKST: Kerstmis. Kerstliedje door P.
Berthold Carm. Kerstnacht. David, de
kreupele herdersknaap.
Kennis van Nederland in
den vreemde. Het bezoek, dat dertig geïn
terneerden uit Harderwijk en Zeist, onder leiding
van de „Ver. tot verbreiding van kennis over
Nederland in den vreemde" aan Amsterdam ge
bracht hebben, is heden afgeloopen. Over enkele
maanden zal op dezelfde wijze een 30-tal Bel
gische geïnterneerden een bezoek aan Amster
dam brengen.
Tre ubsche capriolen. De heer
Loten Paleis voor Volksvlijt.
De directie van de Nederlandsche Trust Mij.
deelt het volgende mede aan de „Nieuwe Fin.
en Kap." als lid van de commissiën van beheer
der waarborgfondsen voor de loten 1867 en
1869. Wat de toten van 1869 betreft, is de beslis
sing of en wanneer de uitgestelde trekking, die
op 1 Juni 1917 had moeien plaats hebben,
weliswaar nog niet genomen, doch daaruit is
toch niet af te leiden, dat niet ernstig naar een
oplossing wordt gestreefd Er wordt inderdaad
nog steeds geregeld over onderhandeld en ge
correspondeerd. In de ontworpen regelingsplan
nen werden verschillende malen door de onder
handelaars wijzigingen voorgesteld, die nieuwe
overwegingen en bespreking met de diverse com
missiën vereischten waardoor inderdaad de be
slissing aanmerkelijk langer werd verschoven
dan men aanvankelijk meende te mogen verwach
ten. Zonder nu hangende de besprekingen voor
spellingen te doen, spreken wij toch ais onze
meening uit, dat de onderhandelingen thans ln
haar laatste stadium verkeeren, en de publicatie
van het resultaat binnenkort mag worden tege
moet gezien. Het ligt in de bedoeling daarbij dan
tevens eene voorloopige mededeeling aangaande
de toten van 1867 te doen.
UITSLUITING VAN DÉN 6GHAATSEN-
RUDER DE RONING.
De heer Ooen de Koning te. Leur sohrijft
aan de „Mb."
Voor eenlge dagen werd mij het veratag
toegezonden der Jn November j.l. gehouden
jaarvergadering van den Nederlandschen
Schaataenrijdersbond. Tot mijn niet geringe
verbazing heb ik daarin het voegende ge
lezen:
„Vervolgens deelde het bestuur mede, dat
bet wenschelijk was gebleken, voortaan kam
pioenen niet toe te laten op kampioenwed
strijden van lageren graad dan hun titel
aanweea. Dezen winter heeft de Koning, oud
wereldkampioen, mede gedaan op een gewes
telijken kampioenschapswedstrijd te Tilburg.
Ik heb nooit kunnen gelooven, dat een
vereeniging van sportliefhebbers xoo'n be
sluit zou kunnen nemen. Vermeenende dat
bet wellicht een abuis van den verslagge-
ver kon zijn, heb ik mij in verbinding ge f
steld met iemand, die mij hieromtrent 'e
inlichtingen kan verstrekken. Hoe groot
mfjn verbazing te moeten vernemen, dat ik
O. O. J. de Koning, oud werel 'kampioe.-i,
aan gee.i enkelen wedstrijd, ui!geschreven
door den Nederlandschen Schaatsenrijders-
bond, mag deelnemen, zelfs niet aan liet
Kampioenschap van Nederland.
Als sportman in hart en nieren gevoel
ik me zeer gekrenkt en protesteer dan oo
met allen ernst tegen zulk een bepaling.
Ben ik daarvoor jaren achtereen in training
gebleven om een waardig tegenstander 'e
blijven op het gebied van de schaats? l'ch
ik daarvoor alle genoegens laten varen, wei- f 's
ke schadelijk zouden kunnen zijn voor 'e 'S
schaatsensport? Heb ik daarvoor de "ol-B
landsche kleuren hoog gehouden in het bui
tenland met name in Zwitserland. Ors'e"- j
rijk-Hongarije? en is dat nu het bedan' ie
van den Nederlandschen Schaatsenrij v-rs
bond?
Neen heusch, Mijnheer de Eedacteur, 'at. 'i
had ik nooit durven denken. Maar on 'ank 1 i
is immers 's werelds loon en dat zal wel zoo
blijven.
Tntusschen geeft de Nederlandsche =tohaat-
senrijdersbond een doorslaand bewijs van
zijne kleinzieligheid, bekrompenheid en kort-
zichtigheid. H0 denkt mij te treffen, maar i"
treft zich zelf en maakt zich bespottelijk in JBH'ii'r
de oogen van elk onbevooroordeeld mensch.
De bond heeft mij van mijn voetstuk wilton i
halen, maar steekt mij onbewust een pluim
op mijn hoed, want door deze bepaling omft
hij immers te kennen, dat men mij vreest op
de baan niet alleen, maar dat bij mij v or
den besten schaatsenrijder van Nederland
houdt'.
Allons, gij helden van den Nederlandscber
Schaatsenrijders bond, die den treurigen mi p 1
hadt mij aldus te behandelen, ik daag u
uit, de beste van uwe jongere krachten, om
zich met een 40-jarig man, zooals ik ben,
op de schaats te meten.
Weet u wat men in Noorwegen doet? Daar
laat men Oscar Mathissen, den fameuzen
schaatsenrijder, die alle records op zijn naam
heeft, wel aan het Noorsch Kampioenschap
deelnemen; weet u wat men daar nog meer
doet? Toen hij In financieele moeilijkheden
verkeerende al zijn gewonnen kunstvoorwer
pen moest verkoopen en hij daardoor geen
amateur meer was, heeft men deze voor
werpen terug gekocht óm hem toch mr-r
als amateur te behouden en om het Noor-
sche publiek in de gelegenheid te stellen,
wedstrijden te laten zien, waar de rij tors
vai; Noorwegen met Mathissen aan hetlioo'd
aan deelnemen om hem den titel te geven
welke hem eerlijk toekwam. Dat is wat fi n -
ker gehandeld dan gij, met uwe béne: on
ideeën, tegenover mij deelt, voelt gij ook
niet?
En zoolang ik niet in de gelegenheil
wordt gesteld aan de door u uitgeschreven
wedstrijden deel te nemen, houd ik mij,
gij gaaft daarvan liet bewijs, voor den bes
ten schaatsenrijder van Nederland.
Misschien zal iemand uwer mij wel var
antwoord willen dienen. Tot zijn geruststel
ling voeg ik hierbij, dat ik geen held mei
de pen ben, wel op de schaats, zoo at uw
geschrijf onbeantwoord blijft, maar vooreen
strijd op de schaats ik steeds te vinden
zal zijn.
V
1
i'i
Bezoldiging pertoneel zee- en
landmacht. De minister van oorlog, ihr.
mr. de Jonge, heeft Maandagnamiü'dag in een der
zalen van zijn departement de staatscommissie, aan
welke it opgedragen te onderzoeken in hoeverre de
bezoldiging van het militaire personeel van Iand-'i
en zeemacht bij een behoorlijke, werkverdeeling aan
billijke eischen voldoet en hoeverre daarin wijzi
ging za! dienen te worden gebracht, geïnstalleerd.
In het bijzonder bracht hij daarbij den heer Iden-
burg dank, dat deze rich met het voorzitterschap
heeft willen belasten.
Spreker wees er op, cfat de salaris-quaestie der
militairen zoo ooit dan thans onder de oogen dient
te worden gezien. Nu, gedurende den toestand der
mobilisatie, worden nog verschillende toelagen en
voordeelen genoten, die straks nt demobilisatie zul
len vervallen.
Intusschen zal de bezoldiging der militairen ge
regeld moeten zijn op zoodanige wijze, dat men dan.
veró'er kan leven en met opgewektheid zijn dienst
kan vervullen. Een goed voorbeeld was trouwens,
gegeven door de instelling van de staatscommissie-
inzake de herziening der bezoldigingen voor bur-ï
gerlijke ambtenaren. Bij hen mogen de militairen!
!l!
niah van OOURTHS—MAHLER,
Geautoriseerde vertaling
ty Öoor H. B. VAN DER SANDE.-
aokter; als ik. ergens mee helpen
ik bereid."
jflti t -. zoo mag ik 't hooren. Nu mijnheer
^liüS 'toen, in iecler geval heeft juffrouw
heel haar vlug en zeker ingrijpen
flnï1]A bL6\pijn besl)aard-"
V 'ér f. l.aar °°h van harte dankbaar,
3 aH.reachte juffrouw gij maakt mij
JVftd tot uw debiteur."
M en ^hudde slechte afwerend het
>>'t jshielp flink en handig den arts.
0 LeiiH1!es noK fe'oeci afgeloopen, mijnheer
Vt to J ,en' 'n eenvoudige breuk, die snel
-n. j. heelen zal zonder gevolgen na te
n anders is u ©ieto bij den val
overkomen, 't Had ook een schedelbreuk
kunnen zijn."
„Dus kan ik wel" gauw naar het slot ge
bracht worden?"
„Hola, geen ongelukken maken I Neen,
neen, dat zet u maar uit 't hoofd. De dames
staan u zeker graag de kamer af, tot u
genezen zijt. Vanavond zencl ik u een lief
dezuster, zoodat niemand uw rust verstoren
zal. Nietwaar juffrouw Delius, u volbrengt
uw Samaritanenwerk tot 't einde?"
„Dat «preekt vanzelf."
„Wel ja, dat wist ik. Nu maar «til blijven,
waarde heer, anders krijgt u 'n krom been."
Intusschen reed Beekman in het rijtuig
van den dokter naar het slot om Sclieveling
te melden dat de voorgenomen ontvangst
van den slotheer verschoven moest worden.
Zoo lag Armin von Leijden nu met een
gebroken onderbeen in het kleine landhuis
in stede van, zooals hij gehoopt had, zijn in
tocht in het slot Burgwerden te houden.
Reeds waren acht dagen «edert het on
geval verloopen. Pijn had hij nauwelijks
meer en hij voelde zich eok verder heel
normaal. Alleen plaagde hem de verveling.
De liefdezuster, die dokter Smalfeld nog
denzelfden avond vanuit de Btad ^gestuurd
had, was een reeds bejaarde, stille vrouw.
Zij scheen dikwijls vermoeid te zijn, kwam
haar plichten gewetensvol na, maar was mét
te vinden voor een onderhoudend gesprek.
Mevrouw Delius kwam iederen dag 'p paar
malen den zieke bezoeken om naar zijn
toestand te vragen en met haar schelle stem
op hem aan te vallen. Deze dame en haar
geheele karakter was hem zoo onsympathiek,
dat hij zich maar steeds zoo gauw mogelijk
van haar afmaakte. Eva Marie hd hij nog
niet terug gezien sinds hij op dien avond!
zijn kamer verlaten had en de zuster in
haar plaats kwam. Maar in gedachten wós
hij veel met haar bezig.
Haar stil, zacht en toch zoo energiek op
treden bij zijn ongeval had hem sterk go-
imponeerd. Zij scheen gevoelig en toch met
sentimenteel te zijn en niet een vajn die
aanetellerig-preutschen, die hom even onuit
staanbaar waren als lichtzinnige vrouwen.
En haar uiterlijk was hem sympathiek. Zij
was geen schoonheid in den strengen zün,
maar innemend en vol lieftalligheid.
't Wae vandaag een mooie, heldere vroeg-
zomerdag. De zuster had op verzoek van
den patiënt het veneter geopend en den
divan er voor gerold. Armin ademde met
volle teugen de heerlijke lucht in en liet
zijn blikken In de verte zweven tot aan
de groene heuvelrijen. Een licht gerucht in
den tuin trok zijn aandacht. Buiten op de
kiezelpaden van den tuin liep Eva Marne en
onderzocht met bezorgde blikken de talrijke
rozenstruiken. Een groote ronde hoed bescha
duwde haar lief, ernstig opzicht. 23j droeg
bindtouw en een schaar bij zich en sdhean
de rozentwijgen op te binden. Armin genoot
er van haar lieftallige bewegingen te bespie
den. Hij hield zich stil en uj vermoedde
niet, dat hij haar zien kon.
Jammer genoeg verscheen spoedig daarop
haar moeder en gaf haar de een of andiere
opdracht. De befae vrouwen verdwenen to
hu». li
Een onaangenaam gov oei bekroop Armin.
Hoe was 't mogelijk dat moeder en dochter
zoo verschillend van elkander waren?
Dat Armin zich onder deze onvrijwillige
opsluiting veel met de eigenaardige testa
ments bepaling bezighield, spreekt van self.
En even natuurlijk was net, dat hij ook Eva
Marie daarmee in verband bracht. Zij eclieen
hem toe alle eigenschappen te bezitten, dto'
hi| zich in een vrouw wenschte. Hij °or-;:J| j -
deelde daarbij zonder hartstocht en geheel,® 1
objectief. Maar deze moeder? Haar op dem,
koop toe te nemen en met haar te moeten,
Banvüeven, met deze gedachte kon hij zich.
niet versenigen. Neen, dan liever ni«t. Maar; p. I
jammer, erg jammer, 't stond hem overigens,j.j j
zoo goed aan! De Voorzienigheid had hem A. I
juist voor hé&r deur neergeworpen. Als diepSiilL1
moeder er maar niet wasL
In den namiddag kwam Beekman ojb ziclil
van Armto'e toeetand op de hoogte te stol-,
ten en ©enige zaken met hem te bespreken;
Hij' berichtte Leijden ook, dat ScSievelingi
hem den volgenden dag zou kamen opzbe-;
kern Tot nog toe had hij dit nagelaten wijj
hij vreesde den zieke te hinderen.
Armin lachte,
„Laat ie maar Komen, ik' ben b!0 ate C»
eens met iemand *n verstandig woead spre
ken kan. Hinderen doet de inspecteur mi;
in geen geval."
(Word
d.)
i
i'
i
L ,>Q f e.
~a~~=" -*•
