RCOuRANT m w ê'i fe •ïV, 0 ELCK WAT WILS I Af1 c** J51 Kr S' $4 In den Kerstnacht bekeerd. Onze prijswedstrijden. Hun Kerstfeest. IK z k 1 Kdf j°er J» S7 .ei A I 200 JAAR OP DEN BODEM DER ZEE. DE KERST LlCHTi ES. EEN PUZZLE VOOR DE KERSTVACANTIE. J OfSZE PRIJSRAADSELS. 5 ver «a. n ke %°o e X X X X X X M' Ak h X X X X X X X X X X X X X X X X n SPRQKK£LiM£EN. WJE WSL BSJILEMZ 0KZE BRIEVENBUS Verbazing1 Haar man in een 'donker Hoekje, ▼lak bij den stoel der boetvaardigheid neer geknield. Blijde hoop -welde op in haar hart 'Als hij BAr vrede zocht dan zon dat geluk ook spoe- mg weer in haar gezin komen, e deed alsof ae hem niet had opgemekrt en keerde alleen Baar hnis temg. Maar hij moest de vreugde in haar oogen «n de blijde trilling in den toon van haar •tem opgemekrt hebben, want dien avond ▼óór ze naar bod gingen kwam het eindelijk met moeite over zijn lippen: „Vrouwtje, wil len we nog eene van voren afaan beginnen!" Snikkend, maar vol dankbare blijdschap lag ze aan ziin borst en den volgendenm org- gen knielden ze neer voor het eerst na zooveel jaren samen aan de Communie bank. En hlijder dan ooit wensohte Marie haar ouders een Zalig Nieuwjaar. G. BUITSGHE SURROGATEN. Op het gebied van surrogaten heeft Buitsch land een nieuw succes te boeken, dat niet alleen zeer interessant, doch ook voor de voor. ziening in de binnenlandscbe b hoof o aan het betreffende artikel van groot belang is. Het is bekend, dat eenigen tijd geleden de voorziening in Duitschland's tabaksbehoefto dreigde spaak te loopen, doordat een zijner voornaamste leveranciers van dit artikel, en wel ons eigen land, geen voldoende hoeveel heden meer kon leveren en er zich bovendien bij den aankoop moeilijkheden voordeden met betrekking tot de verrekening. Naar thans uit tabnkskringen gemeld wordt is het gelukt, ook voor tabak een surrogaat te vinden, waar gebruik wordt gemaakt van de hopplant. Een Neurenbergsch hophandelaar moet het eerst op de gedachte zijn gekomen, om oude hop als surrogaat voor rooktabak te benutten. Aan de bewerking van hop voor dit doel waren tot dusver onoverkomelijke moeilijkheden verbonden, daar deze p'ant: olie achtige en vergiftige bestanddeelen bevat, die op brand en smaak een ongunstigen in vloed uitoefenden. Na tal van proeven is men er than3, met medewerking van deskundigen uit de tabaksbranche, in geslaagd het vergif uit de hop te verwijderen en de bedoelde gebreken uit den weg te ruinrea. In tegenstelling tot de vroeger In den han del gebrachte tabakssurrogaten, die geen bij zonder rookgenot versohaften, beteekemt de fabrikatie van het surrogaat voor rooktabak uit veredelde hop voor rookers een grooten vooruitgang, daar reeds thans uit zuivere ver edelde hop rooktabak wordt vervaardigd, welke zelfs verwend© rookers u'tstekend vol doet en die gemakkelijk verkrijgbaar is. Oók een door de regeering aangestelde „Gesund. heitsrat" heeft dit tabakssurrogaa't onder zocht en heeft op grond van zijn onderzoek een zeer gunstig oordeel uitgesproken. Smack en brand van het nieuwe surrogaat komen overeen met die van nicotinevrije rooktabak. Be uitvinding van dit surrogaat is voor Buitschland van zeer groote beteekcn's, daar het om begrijpelijke redenen van belang is, dat zoowel het leger als de arbeiders niet van het rookgenot verstoken worden en er in voldoende mate rooktabak verkrijgbaar kan worden gesteld. DE NOORDELIJKSTE STAD DER AARDE. Het Noorsche Ha-mmerfest is sedert den oorlog schromelijk verwaarloosd door de Eu. ropeesche touristen. De stad Jigt op een eiland en heeft 2000 inwoners. Van 13 Mei tot 29 Juli gaat de zon niét onder, zoodat de dag 21/2 maand duurt. Dien „dag" maken de toe risten gewoonlijk mee. Ze roepen over het schoone Noorden en vinden het er in 't geheel niet bar of ruw. Daartegenover staat echter de winterdag, ook 2i/2 maand lang, dat de zon niet opgaat en er al dien tijd nacht heerscht. Eén der merkwaardigheden van Uczc Noor delijke stad is de Europeesche graadmeting m 1816. Het is het eindpunt van de meri diaan, die van de Noordelijke IJszee tot de Donau door Noorwegen, Zweden en Rusland loopt. EEN NIEUWE WIJN. Onlangs is er een maatschappij1 opgericht, die zich ten doel stelt uit allerlei gewassen wijn te bereiden. Het best geschikt werd de rhabarberplant gevonden. Uit de dikke bladstelen bereidde men een vocht, waarvan de smaak werkelijk aan heer sterke Co te d'or deed denken. De wijn was verbazend koppig, ondervonden de proevers. Waarschijn lijk zal h ij binnenkort in den handel gebracht worden. Een bezwaar is dat men de wijn I niet lang kan bewaren. (Slof.) Nu was zij aan het oude huis gekomen. Zij be klom de vijf vei diepingen en bleef uitgeput voor haar deur staan. Een plotselinge angst kwam over haar. Door de zorgen voor het zieke kind, d'oor nacht waken en opwindenden arbeid waren haar zenuwen zoo overspannen, dat zij om 't geringste schrok. Zij trok aan de bel. Alfred deed open en Willy kwam haar tegemoet. Gerustgesteld en haar kalmte her kregen hebbend, wilde zij de jongens voorbijgaan, maar Alfred versperde haar den weg. „Wat is er?" vroeg Cor bevreemd. „Ga naar de keuken; daar hebben wij gespeeldl" „Waarom? Waarom moet ik in die koude keuken. Jullie hebben toch niets gedaan?" De^ volle töon eener bel deed Cor schrikken. Wat hadden die bengels uitgehaald? Eer zij de vraag kon «tellen, werd de kamerdeur geopend en stormden de jongens naar binnen. Cor bleef als verblind op den drempel staan. Een met rozen-roode linten versier de, met gekleurde kaarsen verlichte Kerstboom stond op de tafel. Daaromheen waren geschenken voor de jongens uitgestald, mooiere en veel duur dere dan zij had gekocht. Alfred en Willy waren uitbundig van vroolijkheid. „Wie is hier geweest? Wie heeft dat gebracht. Al fred, antwoord nu?" „Een goede vriend," klonk een diepe, sympathieke mannenstem, die zich achter het groote, antieke haardscherm had verborgen gehouden. .Dokter Stevens!" riep Cor, wier eerst bleeke wangen door een rooden gloed werden overtrokken. „Hadden de jongens mij niet mogen laten binnen komen?" „U wèl, u zeker!" antwoordde het meisje. „Ik dacht niet dat u heden zoudt komen.... Maar wat hebt u gedaandie mooie boomDokter, 't ia te veel. Tranen kwamen in haar oogen. Zij keerde zich ierzijde. „Toe, toe bederf mijn Kerstvreugde niet," sprak de jonge geneesheer en greep vriendelijk haar hand. „Kijk eens die huzaren, die prachtige paarden, Waarop ze rijden, Cor. Die groote, groote doos vol," jubelde Alfred, ,,'t Is wel een geheel regiment En die jachtstoet.... Cor.... een berenjacht," riep Willy, „die groote zwarte beer en de jager met dat lange meskijk, een woud vol sneeuw met her ten, hazen „U heeft de kinderen een ontzaglijk genoegen ge daan, dokter," zei Cor, verlegen glimlachend. „Ik u echter niet?" antwoordde dokter Stevens. 1.U weent nog immer?" „Excuseer me. mijn zenuwen zijn zoö overspan nen. U weet, wat ik heb moeten werken." „U houdt nog altijd dat kleine boompje onder den arm?" vroeg de dokter, haar klacht niet willende fcooren. „Zet het op mijn vijandin, de naaimachine." „Uw vijandin?" „Ja, u weet hoe ongaarne ik u er over heengebukt dag." De dokter zette nu met Cor's hulp de kaarsjes op 4e wiegende takken, stak ze aan en legde een pakje •nuisterijen en den olifant op de tafel, op de Kerst tafel. De jongens wared zóó verdiept In hun nieuw spel Bat ze Cor's geschenken nauwelijks zagen, haastig fcua zuster een kus gaven, dankten en dan terugkeer den naar hun speelgoed, dat op den vloer lag uit gespreid. „Een geschenk heb ik ook voor u meegebracht, lieste Cor," sprak de dokter, die aan een klein tafel de was blijven staan. Verbaasd en bijna vertoornd keek het meisje naar Sm op. „Een geschenk voor mij; !k mag toch niet# van aannemen.-..." De woorden stierven op Cor's lippen. Dokter's t togen keken als vragend verwijtend tot haar op, *n Hevige schrik rilde door Cor's leden; zij kon ■Ut spreken, wankelde, maar hield zich nog staande Aw de naaimachine te grijpen. Het kleine Kerst- •VKnupU verloor bijna zijn evenwicht. nam d* dokter Cor bij de hand. Zij weer ziet en drukte haat blonde hoofd, aan 2% OP EÉN NA DE NAASTE STER VAN ONS "ZONNESTELSEL. De ster, die zich het dichtst bij' heit zonne stelsel bevindt, is, zoover de wetenschap ster. reafstanden kan berekenen, de dubbelster Al- pha-Oentouri, wiens licht ons in vier jaar bereikt. Het vorig jaar nu Is een nieuwe ster ontdekt, die naar de thans gemaakte berekeningen als op één na de naaste buur van het zonnestelsel te beschouwen is. Hat is een ster van de 10de grootte, de z.g. e'er van Barnard, den vorigen zomer gevonden door Barnard van het Terkesobservatorium. Naar de lichtkracht behoort ÏÏeze ster tot de zwakste, die wij kennén; haar totale licht bedraagt slechte 1/4000 van het zonlicht. Te genwoordig nadert de ster snel de zon. De snelheid bedraagt 118 K.M. per seconde en maakt met de richting naar de zon een hoek van 33 graden. In 9000 jaar zal die hoek 1.3 seconde zijn en de ster daarmee zijn d'c'nt- ste nabijheid bij de aarde bereikt heb ben. ERANKRlJK'S KOLENPRODUCTIE. De Fransche kolenproductie is in den loop van het laatste jaar met pl.m. 700.000 ton toegenomen, d.w.z. mot 36 pCt. Vermoedelijk zal ze in 1918 nog meer toenemen. HET ON GELUKSGETAL DERTIEN. De Fransche soldaat heeft recht op tien dagen verlof. Gebruikt hij1' echter zijn yer- lofstijd om te trouwen, dan wordt die met drie dagen verlengd. Nu maakt tien en d ie echter.dertien, en dit onheilspollende ge tal moet zooals de soidatenoourant „L'Hori. zon" weet mee te deelen, er dan ook de oor zaak van zijn, dat het huwelijkscijfer onder de bijgeloovige poilu's zoo laag is. Men dringt thans aan op verlenging van den verlofstijd met nog een dag. Wat het bijgeloof al niet uitwerktI DE BLINDMUIS IN D® LOOPGRAVEN. Onder allerlei gedierten en ongediertien heeft professor Hoffer in de loopgraven aan de Sereth de blindmuis ontdekt, in het groot ste gedeelte van Europa vrijwel onbekend. In Hongarije komt deze muis voel voor en heet daar aardhond. Hij behoort tot de familie der voelmuizen en is ongeveer 20 o.M. lang. In zijn uiterlijk en levenswijze wijkt hij1 ge heel van zijn verwanten af. Zijn woning is diep onder den grond in holen, die hij in een oogenblikje tijds graaft. De kracht van dit dieft ja Is ïrouwens verbazend, aagt Hoffer en vertelt dan dat een solide houten kist voor deze beestjes een ideaal om te ontsnap pen. Met de tanden knagen ze zich «en one- ning. Het gehoor is bijzonder ontwikkeld. De Zweedsche kannoneerboot „Sten boeken," die in den Zweedsch-Noorschén oorlog bij' Frederikstad tot zinken werd gebracht, is thans boven water gehaald. Het eikenhout van het vaartuig is zwart en ijzerhard gewor den. Van 1716 tot heden heeft hel schip onder water vertoefd. LUSITANIA-DIAMANTEN. Een arme Iersche vïsscher .had onlangs een goede vangst in de nabijheid van Head of Kinsley. Toen hij zijn netton op haalde vond hij' er een étui met d:ania»ten in, afkomstig van de „Lusitania," voor een waarde van een 3000 pond sterling. Het pa- ket was aan een Londonsche firma geadres seerd. D© visscher verzond zonder er iemand iets van te zeggen de diamanten als gewoon postpakket. Benige dagen later ontving de eerlijke visscher ©enig© honderden ponden sterling voor belooning. EEN HANDIG INBREKER. Een Deensch blad vertelt het vo'gendo amu sante verhaal van een nachtelijken inbraak: ,,Een inöréker had1 zich 's nachts tosgwig tot een woning weten te verschaffen. Mid den in zijn werk werd hij onaangenaam ver rast door de thuiskomst van den bewoner, die in zeer vroolijke stemming naar binnen tui melde. „Wat moet Je hier?" informeerde deze, worstelend mét een onwillige tong. „Wat ik wel?" „Dat mag ik u wél vragen," antwoordde streng de dief, die gemerkt had in welken toestand de rustverstoorder ver keerde. „Hoe durft u een vreemde woning binnen te dringen?" „Ilier niet no. 7?", vroeg stotterend de bewonderaar van Bacchus. „Neen, no. 11." De bewoner maakt zoo goed zijn toestand dat veroorloofde zijn excu ses en verdween. Toen hij na een ftaJf uur terugkwam, was de dief met al zijn kostbaarheden verdwenen. DE GEVAREN .VAN DE HUISVLIEG. Een onderzoek van J. R. Scott in den schouder. „En nu geef ik je mijn geschenk," zei hij, een gouden ring aan haar vinger schuivend. „Van nu af zult gij gelukkig zijn." „Mijn God, mijn God, waaraan heb ik dat geluk verdiend?" sprak Cor, toen zij de deur achter den dokter had gesloten. Toen zij haar kalmte had herwonnen, keerde zij in de kamer terug. „Kijk eens, jongens," zei ze „kijk eens wat ik van den dokter heb gekregen!.'' ,,'n Ring! 'n Ring!" De jongens haastten zich het sieraad te zien. Zij begrepen niet dat hun zusje zich daarover zóó blij kon maken. Over zoo'n glad, gouden ringetje met 'n klein steentje 1 „Goed, dat hij ons ook geen ring heeft gegeven", fluisterde Alfred Willy in het oor. „Ik heb liever soldaatjes." „En ik liever dieren," antwoordde Willy., EINDE. Geheimzinnig en plechtig luiden de Kerstklokken in den kouden winternacht. Ze wekken leven in de huizen en weldra klepperen en kraken de stappen van groot en klein over den hard bevroren grond. Zonder veel spreken, zonder groot' gerucht, gaat men peinzend naar de nacht-Mis. Uitgeput van 't woelen, afgemat door koorts en hoestbuien ligt eindelijk de kranke neer. In zijn oogen schittert een verraderlijke glans. Over hem zit zijn oud moed'erke. Haar oog staat dof van 't waken. Zorg en leed groeven diepe voren in haar gelaat. Reeds maanden verpleegt ze den wegkwijnen den zoon. Krank kwam hij uit de groote stand; ouderhuis en moederhand moesten hem gezond maken. De groote stad had niet alleen de gezondheid zijns lichaams, maar ook a'ie der ziel ondermijnd. Daarover mocht echter niet gesproken worden. Waagde men het, dan werd hij boos en opgewonden. Des te liever was 't hem, wanneer uitzicht geopend werd op algeheel her stel van de krachten des lichaams. Aldoor galmen de blijde klokken over 't ont waakte dorp. Nog steeds knarsen en klepperen de voetstappen van nieuwe kerkgangers. Stil ligt de zieke, hoort op dat gerucht en peinst. Hoe vreemd, dat die kerstklokken zoo aangenaam in zijn ooren klinken! 't Wordt hem zoo zonderbaar te moede. Zijn moeder peinst ook en bidt. Ze vraagt opluch ting uit den vreeselijken toestand. De Moedermaagd uit den Kerstnacht moet haar en de haren gedenken, terwille van de vreugde, welke de geboorte van den Godmensch haar schonk. Hare doffe oogen worden allengs vochtig, haar gemoed bewogen door de over weging der heilige geheimen. Stil met geloken oogen ligt de kranke te mijme ren. Hij doorleeft heel zijn jeugdleven. De luidende Kerstklokken brengen hem terug naar dien zoeten tijd. Hij ziet, hoe hij alt kleine dreumes tusschen vader en moeder in, naar de nacht-Mis drentelt. Hij doorvoelt weerom, die wondere gewaarwording in den hel verlichten tempel, teweeggebracht door heerlijke muziek, door plechtige diensten. Hij 'ziet hoe vader en moeder ter H. Tafel naderen, hoe hij zelf daarna met iewat verbazing hun aandoening en bij moeder de tranen bespiedt. Als hij grooter werd begon hij de beteekenis van dat feest meer te begrij pen. En toen hij zelf in de H. Communie den God van- Bethlehem ontvangen mocht, was 't hem klaar, waarom zijn ouders zoo geroerd waren. Zoo peinzende over de gelukkige jeugd verdween stilaan de droeve lijdenstrek van zijn gelaat; er kwam klaarte en kalmte. Als hij de oogen openslaat valt zijn blik op zijn oud mocderke. Hij ziet haar vochtige^pogen, hij be merkt hoe haar lippen beven en bidden. Hij begrijpt in eens, dat zij leed heeft om hem en door hem, dan denkt hij weer over zijn eigen ellende en 't wordt hem te machtig.„Moeder, ^efste moeder, lispelt 't nauw hoorbaar uit zijn heesche keel, gij lijdt om mij.... dan schreit hij ais 'n kind. De moeder begrijpt, in een oogwenk is ze bij hem, omstrengelt zijn uitgemergeld lijf met haast onstui mige drift en bedekt zijn uitgemagerd gelaat met liefdekussen. De Kerstklokken, 'de herinnering, hadden 't ge weten van den armen verdVaalcïen wakker geluid. Die nacht was hard en zoet. Ondanks haar groote liefde verheelde ze den jongen zijn toestand niet Gij kunt herstellen, bij God is alles mogelijk; maar veel grooter zijn de kansen, dat gij den weg der eeuwig heid op moet. Zoq .uitdrukkelijk liad nog niemand met hem ga- sproken; zijn toestand werd hem duidelijk. Hij was als verplet; zoo erg had hij 't nooit gedacht. De goede gevoelens van den Kerstnacht richtten hem op uit zijn neerslachtigheid. Hij wilde sterk zijn; de rest van zijn leven en zijn lijden zou hij gebruiken tot uitboeting. Moeke, laten we niet meer schreien; God heeft 't zoo beschikt; ik dank Hem en u, dat mijne oogen geopend zijn. Voor de groote reis ga ik mij gereed maken. Laat straks den priester halen. Mijn laatste Kerstfeest wil ik niet doorbrengen in vijandschap met Hem, die voor ons, dus óók voor mij mensch werd. N. V. C. Weer glanzen de lichtjes door 't donker Van wintermaands ijzigen nacht. Zij spreiden hun stralengeflonker En schijnen zoo vredig, zoo zacht Zoo schijnt ook het licht, aan onze aar3e Door Jezus vóór eeuwen gebracht. Het heeft een onschatbare waarde .Voor 't zoekende menschengeslacht. O heerlijke, schoone symbolen Der kerstlichtjes ook in deez' tijd! Och, doe ons geen dwaallicht meer dolen! Blijv' 't hart aan wat rein is gewijd!. Laat vrij maar de kerstlichtjes schijnen, Opdat, door hun lichtenden gloed, Elk duister eens moge verdwijnen, Zelfs uit het onvriend'lijkst gemoed. De meesten onzer vriendjes en vriendinnetjes hebben nu eens prachtig den tijd om aan een extra prijswedstrijd deel te nemen. Daarom rekenen wij er op, dat er weer door een heel groot aantal kin deren aan zal worden deelgenomen. Wij gaan van jelui allemaal nu eens bouwmeesters maken. Jelui moeten namelijk van de brokken steen en hout en de scherven glas, die wij in dit nummer hebben afgedrukt, een prachtig, heel groot en zeer bekend gebouw uit Haarlem opbouwen. Daartoe knipt men de stukjes uit en plakt ze in regelmatige volgorde zóó op een velletje papier, dat men er de juiste afbeelding van het bedoelde ge bouw mede verkrijgt. Dat moet natuurlijk heel netjes gebeuren, zoo goed als feitelijk ook alle andere oplossingen netjes moe ten worden ingezonden. Er mag geen stukje aan mankeeren en de brokken moeten zoo mooi moge lijk bij elkaar aansluitend worden opgeplakt. Denkt er om, beste kinderen, nat je naam, voor namen (voluit), leeftijd en volledig adres onder de oplossing moeten staan. De oplossingen van deze puzzle moeten uiterlijk op Vrijdag, den zSsten Decemberdes namiddags te 2 uurin ons bezit zijn. Omdat wij verwachten, dat er een heeleboel kin deren aan dezen wedstrijd zullen deelnemen, heb ben wij bepaald dat voor ieder 50-tal goede op lossingen drie prijzen zullen worden uitgeloofd, tel kens namelijk een prachtig leesboek als eerste prijs en twee prachitge bouwplaten van de Kathedrale St. Bavo-kerk als tweede en derde prijs. Er is dus voor allen een heel groote kans om een prijs te winnen. In ons nummer- van 29 Dec. a.s. zullen wij cfe op lossing bekend maken en als het eenigszins mogelijk is ook al reeds den uitslag, opdat deze wedstrijd dan geheel binnen de Kerstvacantie zal hebben plaats gehad. Om mee te doen aan a'en wedstrijd moet men natuurlijk weer alle algemeene voorschriften in acht nemen, zooals wij die in ons vorig nummer nog weer eens hebben medegedeeld. DE RAADSELWEDSTRIJD. In dit nummer volgen de vier raadsels, 13, 14, 15 en 16 van den December-raadselwedstrijcf. Wanneer de oplossingen (van alle 20 raadsels tegelijk) moeten worden ingezonden zullen wij in onze volgende Kinderkrant bekend maken. PUZZLE VOOR DE KERSTVACANTIE. Hierboven vinden jelui de brokken en stukken waaruit je een prachtig gebouw uit Haarlem moet opbouwen. Nadere bijzonderheden over dezen Kerstvacantie-wedstrijd vin den jelui onder de gewone rubriek betreffende onze Prijswedstrijden vermeld. Doet uilen nu maar eens flink je best. „Tourn. of mett. research," leert 00 kennen, -wolk® da gewone huisvlieg (musd» meatieftj voor de omgeving kan opïe**J*j Hieruit blijkt, dat de»e vlieg lal van barter1 zoowel aan haar uitwendige oppervlakte in haar spnsvert«ring»Vanaaï, kan tneev^J Schrijver kon op de vliegen aan toon en: b3® riën, uit d® typhus., coli- en dysenterie?1' verder pyogene kokken en bovwdten te niet-pathogene bacteriën. Het aant-I barter was wiswdtend: het grootste aantal op wendigw opnervlakte van een vlieg ?zomers aangetroffen, terwijl in hete'01.*' ringska-naal de flora het sterkst was ',d zomer en het begin van den herfst. té aanmaning derhalve om voodinersmtf" bewaren voor aanraking met vlpre71 e:1 broedplaatsen dezer dieren te remte,i-e,!\-« rp. V. VLOERKLEEBEN VAN P\PTHf- 'pfOfV' Dagelijks leest men van nieuwe Pa!'!'.c,tjé ducten, mogelijk geworden d or do ,e ia' van papieren garens, waarvan 1 '"""'V j. Buitschland roods meer dan 40 mJlio60.,,,'-# voortgebraeht wordt. Niet alleen jvr'jA producten maakt men er ran, dweilen ken, etc.,doeh ook kleedingstukkcn. dekens, etc. en zulke, we'be groote :l heideischon gelijk drijfriemen. tji Een artikel, dat in d» laatste jaren Amerika, gotobneeerd werd in PU!a® jyl zijn papteren vloerk'eeden. We'is«'liar «enig wol gsmengd ter verhoogiug va,0nflaJ a-anztea en om de kleed on bet-er te ^ll! afborstelen. 5il In Buitschland ziet mon in deze popjc|' ducten een groote toekomst. Getuig©. aucsen een grooso «oesomss. d p; w. bosehbc«5uur roeds ««stelten markt vordering van den «anptent. rsjx het hout, aangcaien dit hot bos'» papier©0 f „!- levert. Be koutprijiem aul en intussrh®3 dus voor het bouwvak er n'at gunstig' y worden I M. v- EEN NIBUW GENEËGMiBtDSL. Een Duitsch hospibwlait» haof sten tijd veel succes mei een dea n:«u w iVyi drankje. Behalve de 90 pOt. ijzsi besta» uit kalk en verschillende ao« ten. BA 4- je wordt op wijn ingsnom?n en schijf zonder, versterkend te z n. daten genas het in zuar korten tijd. N, UitgoputJ a oi'S heele Bnitsche modiacli© waraid het geneesmiddel ingenomen. Heden de nummers 13 tot, en mot 16 0,1 volgende week weer de laatste vier. 13. Je kunt mij in den stal vissdao. 1 geef je mij een anderen staart, daa bij de meetkunde te pas. 14, Èér ma Me we 'el brr te 1. D 60 itelüy ft ter Do >e a: t'> is rjs Ia t vai kerc «ok 'lu?* b eP Bttia kr !kev L fei S;c 4 kr la&en S 9 ca c 0 e 0 e ia, Ja Vul de bovenstaande fieruur a*e op iederen regel een stof te leza"'1 waarvan je kiaeren kunt mafcet; kruisjes moeten dan va* boven naar een drank vormen, 15. Bijna ieder ambachtsman T mij, maar geef je mij een anderen wordt ik een doel van een kuis. 16. is e; 1 °Hve 'Op 0 0 0 0 0 0 9 0 0 0 0 0 0 9 bi *1 Vul de hierboven#taands fisaur t(> dat. op den eersten regel te lesten van de eerste ba weners van cua den tweeden regel een jonerensn&tui*; derden regel een viervoetig dier; oy vierden regel iets waar je water gaan halen; op den vijfden regel oe* j A uit het kaartspel; op den zesden zetel; op den zevenden regel een rf de geschiedenis van het Oude Vei'b0*^^ den achtsten regel een stad in Bedril f eerste rij kruisjes moet dan van beY'0, beneden een gebergte komen ts s wijl de tweede rij kruisjes va* betted31; boven een plaatste op d® Veluwe xn°e men. 'te; Als ieder zij» plicht «Lont, dan zal er komen van: „Vrede op aarde." Heb vrede net u zeiven, Heb vrea'e ao«t uw huis, Heb vrede met een ieder, Heb vrede sul uw kruis. es verzamettioc!tJe <10 ,r«de itNlu Rtoerc 1 g< frij, Om ruil- 0&g V|>er< 1 fyü 3,11 U<t 11* van ons te maken, zendt men ons maar een brie cv duidelijk staat geschreven wat men ".- i1 1 vermelding van volledsgeo naam en adre8 -d ten wij dat ia cfe krant es de verzasneia3""'1 I.T 11 dan waar zij elkander kaunea via.lon. IC"/ 'ty De briefjes tnoeea is eaveloppe gezona e/x Aan de redactie vctn de Kinderkrant van - ",,ft 1 49> jf'. tcge» ka' k'a Haarlcmssht Courant" Nassawlaan Piet v. Dam, Arssterdamstr. h'°- Vaderlaadscbe gesdiiedemsplaatjes H. de Jong?laatjes, 2 voor 1 plaatje. Ik heb 34 plaatjes van de Vecht en 3 sel, die ik gaarne wil ruilea^ Hq'1! IJsel, die ik gaarne wil ruileu vocn a- «ex soldaatjes. Mijn adres is: Th. v. d. t, ",J r t ü'en heer C. v. <L Berg Tbz., KerkV6* wijkerhout. Jo. P. H. te Haarlea. Als jij ook j# It hei Sin strijden wik deelnemen, beste Jo. ,0>|inf J V ^i rekening houden met ie e A juist verleden week Zaterdag sog *reef8jl(i hebben gestaaa. De orlossiagen moeien t van o'e maand pas wordan kigc»1" Je,y.'jT'ti' precies wordt altijd teter bekend n L namen moeten vohsit owdev de opkre' ,l|^t je leeftijd moet aak daaronder »»a0- i' dat je ons stuurde telt das stet 1 5_'l< pruUraataad tereCht gekonse». Jammer ^1 an waar beter opletten.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1917 | | pagina 8