het vredesvraagstuk. Verstrekking van Melk. ZEEVÏSCH. BUITENLAND FA T. VAN VEEN "BS*™ Regeeringsschoenen P. W. TWEEHUIJSL», D5ÜS0&S U JANUASS E3]£ 42STE jaargang 3538 D£ ABOKKESiEsTSPailS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,95; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30 De Geneeskundige Commissie voor de Distri butie bericht, dat de toewijzing van melk, zoowel goedkoop als tegen maximumprijs, wordt herzien. De Commissie zal daarvoor zitting houden in het Gemeentelijk Levensmiadelenbureaü voor hen, die in het bezit zijn van een bonblad: No, 2051 tof 2051 op Woensdag 16 Januari a.s. te 7% uur n.m. No. 1801 tot 2051 op Woensdag 16 Jan. a.s. te 9 uur n.m. No. 2301 tot 2551 op Donderdag 17 Jan. a.s. te iy2 uur n.m. No. 2551 tot 2801 op Donderdag 17 Jan. a.s. te 9 uur n.m. No. 2801 tot 3051 op Zaterdag 19 Jan. as. te 71/2 uur n.m, No. 3051 tot 3301 op Zaterdag 19 Jan. a.s. te 9 uur n.m. Alken in hoogst noodzakelijke gevallen kan melk beschikbaar worden gesteld. Voor melkaanvragen voor kinderen beneden den leeftijd van 1 jaar moet overlegd worden een bewijs van inschrijving in het Bevolkings- Register. De bonbladen, uitgegeven voor de maand Januari, moeten worden medegebracht. Aanvragen, welke niet op bovenge noemde data voor herziening aan de Commissie worden aangeboden, zullen verva'len. Verdere zittingen der Commissie zullen in de plaatselijke bladen bekend worden gemaakt. Namens de Commissie, P, J. BüCKMANN, Voorzitter. 1446 MAURITZ, Secretaris. GEMEENTE BLOENENOAAL. De Directeur van het Levensmiddelenbedfijf te BLOEMENDAAL maakt bekend, dat wegens zeer geringen aanvoer tot nader bericht geen Zeevisch zal worden gedistribueerd. 1439 WERELDBRAND EEN DUITSCH OFFENSIEF TEGEN VERDUN? GEEN NIEUWS VAN DE FRONTEN. Volgens de „Matin" zouden de Duitschers van plan zijn een nieuw en geweldig offensief tegen Verdun te beproeven, gepaard aan een krachtig ontlastingsoffensief tegen Calais, dus tegen het Engelsche front. De Fransche en Engelsche staven houden rekening met de mogelijkheid, dat 1,600,000 man Duitsche en Oostenrijksche troe pen uit het Oosten tegen het Westen zullen worden geworpen. Engeland is reeds begonnen met opnieuw y2 millioen man voor den gewapenden dienst in te schrijven Het is moeilijk te zeggen in hoeverre de inlich tingen van het Parijsche blad juist zijn. Zeker is dat het vorige offensief tegen Verdun ook in Februari los kwam, dat de keizer drukke besprekingen houdt met den kroonprins, von Hindenburg en Ludendorf en dat de Fransche legerberichten melding maken van buitengewone vijandelijke troepenconcentraties ten Nooiden van Verdun en in Champagne. Tot groote gevechten is het echter neigens ge komen. VOORTZETTING DER ONDERHANDELINGEN DREIGT DE AFBREKING GEEN NADERE Wij worden alleen door Wolff m, ,erig ingelicht omtrent de vredesonderhandelingen to Brest-Litowsk. Eerst heden ontvangen we het overzicht der laatste bijeenkomst op 12 Januari 1.1 Deze begon met de erkenning door de Centralen van de zelfstandigheid der Ukrai- nische delegatie. Daarna vroeg en verkreeg Trotzky het woord en erkende ook zijner zijds die zelfstandigheid. De Euitsbh Oostenrijksch-Hongaarsoh-Rus- sische commissie van ouflterzoek over terri toriale vraagstukken, heeft 11 en 12 dezer drie lange vergaderingen gehouden. Na een korte bespreking over formeels .kwesties, werd vastgesteld dat het te sluiten vredes verdrag in de eerste plaats de verklaring moet bevatten, dat de oorlog tusschen de verdragsluitende partijen Besloten zijn, voor taan in vrede en vriendschap te leven. Trotz ky vond dat een decoratieve fraze, die-geens- zins den aard der betrekkingen weergaf, welke in de toekomst tusschen het Russische en de Duitsche en O.-H. volken zal bestaan. Iiij hoopte dat geheel andere dingen op de betrekkingen tusschen de volken van in vloed zouden zijn. Na bespreking van dit punt werd besloten er later op terug te komen. Eenstemmigheid werd verkregen over het stanipunt dat de ontruiming, door beide partijen, van bezete gebieden op den grond slag van volkomen wederkeerigheid dient te geschieden zoodat de ontruiming van Rus sisch gebied (door de centralen) verband "">et houden met de ontruiming (door de J.;p?sicn) vaü ket bezette gebied in Oosten- V '|ougurije, Turkije en Perzië. Bij na dere >escilouw;ng is Perzië uit deze bespre king geschrapt, omdat het geen oorlogvoe rende staat is. irotzky stolde voor aan het slot der be paling deze zin te plaatsen: ,,!{usl'ini v ei plicht zich zoo spoedig moge lijk zijn ti. penuit liet ontijdige Perzië terug ie treden zulks om het groote on recht goed te maken dat de voormalige Rus sische regeering liet onzijdige Perzië heeft aangedaan. Daarna kwam het tijdstip ontrtiming vt.ii de bezette gebieden tor sprake. (Het Duitsche voorstel, strekte, de ontruiming te bepalen op het tijdstip dat Rusland, na het sluiten van den vrede, zijn legers heeft ge demobiliseerd. Het verbod tusschen de ont ruiming en de demobilisatie der .Russische legers was noodig, omdat het gevaar bestaat, dat Rusland tengevolge van veranderingen in zijn regeexingsstelsels on zijn oogmerken anders te allen tijde in staat zou zijn, weer offensief op te treden. Trotzky uitte daarentegen "den wens.ch, de ontruiming van de beze.tte gebieden tegelijk met de wederzijdsche demobilisatie te doen geschieden, waaromtrent dan een nadere overeenkomst te treffen ware. Nadat v. Kühlmann had beoogd, dat vol gons het Russische voorstel de ontruiming tot na hot tot stand komen van den algemee- nen vrede zou moeten wachten, werd de be raadslaging over dit punt geschorst en ging men over tot do vraag tot welke deelen van de bezette gebieden de ontruiming zich moet uitstrekken. Jiühlmann gaf fco kennen dat, gelijk uit bet begrip „ontruiming" blijkt, deze zich *noet 'uitstrekken tot die bezette gebieden Welke nog deel uitmaken van den slaat, waarmee vrede wordt gmesloten. Immers slechts daarop heeft de vrede be trek k mg e,n niet op gebieden, welke geen deel meer "Amakefi van die staat. Derhalve zou on- EEN GROOTE REDE VAN TROTZKY - DATUM VAN BIJEENKOMST BEPAALD. derzocht moe tem worden, welke gedeelten van het voormalige Russische rijksgebied bij het sluiten van den vrede nog kunnen worde'n aangemerkt als te behooren tot het Russische gebied. De Russische regeeritng heeft op grond van haar beginselen voor alle in Rusland levende volken een, tot volkomen afschei ding gaand, zelfbeschikkingsrecht afgekon digd e<n wij bewaren dat In een deel der door oins bezette gebieden de Tot vertejgen- woordigifng der betrokken volken de facto gevolmachtigde lidhamen hun zelfbeschik kingsrecht in de zin van afscheiding van Rusland zoodanig hebben uitgeoefend, dat naar onze opvatting deze gebieden thans niet meer aangemerkt kunnen worden als behoorend bij liet Russische rijk. Hierop verklaarde TrotzkyW ij handha ven ten volle onze verklaring, dat de na tionaliteiten die het Russische gebied be volken, het recht van zelfbeschikking heb ben, ook als dat leidt tot afscheiding van Rusland, m^ar wij kunnen de toepassing van dat beginsel slechts erkennen tegen over die volken zelf en bijvoorbeeld niet tegenover sommige bevoorrechte gedeelten daarvan. Wij moeten ons kanten tegen de opvatting van den voorzitter der Duitsche delegatie, dat de wil der bevolking in een deel van de bezette gebieden door 'de facto gevolmachtigde organen heeft geuit, want deze de facto gevolmachtigde organen kon den zich niet beroepen op de door dns afge kondigde beginselen. Naar aanleiding van deze principieele be- toogen ontspon zich een langdurig, in hoofd zaak theoretisch, debat over de vraag onder welke omstandigheden en op welk tijdstip een nieuwe staat langs den weg van af scheiding van een bestanddeel van een be staand rijk ontstaat. Staatssecretaris von. Kiiblmann vat het Btandpunt van de centralen in deze kwestie als volgt samen: Onze opvatting komt hierop neer, dat staatspersc0111 ijkheid ontstaat en in staat is in rechte bindende verklaringen over de grondslagen van haar bestaan te doen, zoodra het een of andere vertegenwoor digende lichaam, dat geschikt is om als ver tegenwoordiging en spreekbuis te fungeeren bij wijze van uiting van den on twijfelbaren wil van de overwegende meerderheid van het bedoelde velk zijn besluit tot zelfstan digheid en tot uitoefening van het zelfbe schikkingsrecht uitspreekt. Mij lijkt onze op vatting het karakter en de fundamenteele be teekenis van het zelfbeschikkingsrecht veel naderbij te komen dan de hier door den ver tegenwoordiger van dé Russische delegatie neergelegde opvatting, want deze heeft ons tot dusver niet gezegd, hoe het lichaam ont staan moet of eruit moet zien, dat van grootendeels nog niet georganiseerde volken, die naar volkspersoonlijkheid streven, een organisatie op breeden grondslag moet uit voeren, die naar de meening van den Rus- si,schen voorzitter de voorwaarde voor het ontstaan van die rechts persoonlijkheid vormt Hierbij verwees Kühlmann naar het voor beeld van Finland en Ukraine:, die zich im mers in den geest van de beginselen^ die van Duitsche zijde ontvouwt zijn, geconstitueerd hebben en aan welke de gt Petensburgsche regeering zelfstandigheid toegekend heeft, ofschoon zij niet volgens de door haar voor gestane begrippen ontstaan zijn. Daartegenover hield Trotzky aan het door hem vertegenwoordigende standpunt vast en merkte, naar aanleiding van de door den Duitselien Staatssecretaris aangevoerde voorbeelden, het volgende op: Wat Finland betreft, het is niet door vreemde troepen be zet. De wil van het Fios'che volk heeft zich kenbaar gemaakt op oen wijze, die men de- mokratisch kan en moet noemen en van on zen kant kon er niet het geringste tegen in gebracht worden, dgt de kenbaar gemaakte wil van bet Finsehe volk ook feitelijk in de praktijk wordt verwezenlijkt. Wat de Ukrai ne betreft, zoo is tla.ar liet proces van dia de mocratische zelfbepaling nog niet toegepast. Daar echter de Ukraine niet door buiteu- landscke troepen bezet is en wii van meening zijn, dat' de ontruiming van liet Ukrainsehe gebied door de Russische troepen geen moei lijkheden zal ondervinden, daar dat een zui- ver-tocknisebe, niet een politieke kwestie is, zoo zien wij er geen enkel beletsel tegen, dat de zelfbestemming va.11 het Ukrainsehe volk op den weg der erkenning van een onafhan kelijke Ukrainsehe republiek volgt. Het resultaat van wat er van weerszijden over dit punt in het midden is gebracht werd door von Kiihlmann als volgt samengevat. TrotSky sloeg- voor vertegenwoordigende lichamen op te richten, aan welke de orga nisatie en de vaststelling van die modalitei ten moet worden overgedragen, waaronder de door ons voorloopig zuiver theoretisch toegegeven volksstemmingen of volksbetoo- gingen op breeden grondslag moeten volgen, terwijl wij op het standpunt staan en-moeten blijven staan, dat, bij gebrek aan andere ver tegenwoordigende lichamen prezumtief uit drukking aan den volkswil geven en vooral in de eens levenskwestie betreffende den wil der natie een natie te ziin, In de hierop volgende debatten over het karakter en de beteekenis van de organen der volksvertegenwoordiging, die in de be zette gebieden fungeeren. wezen von Kühl- man en graaf Czernin er op,, dat volgens hun indrukken, bij de Russische afvaardi ging tijdens de in December gevoerde onder handelingen een neiging bestond om de in de bezette gebieden bestaande volksvertegen woordigingen als de facto vertegenwoordi gingen te erkennen «n te vooronderstellen, dat hun besluiten als zoodanig den wil der volken in kwestie tot utdrukking bracht. Men is het er toen over eens geweest, dat in zulk een voorloopige oplossing van de vraag wat de wensch van de volken in kwestie ten op zichte vjyi hun nationaliteit was, een groote schrede naar het gemeenschappelijke doel gedaan kon worden. Joffre, die de toenmalige bespreking gevoerd heeft, antwoordde hierop, dat hij steeds nadruk gelegd had op de noodzakelijkheid om een volks stemming te laten houden bij afwezigheid van de bezettende troepen. Hij wilde echter niet betwisten, dat hij bij wijze van spreken verklaard heeft, dat de in enkele deelen van Rusland be staande organen voor een toelichting van de noodzakelijkheid eenervolksstemming een zekere rol konden spelen. In aansluiting hieraan merkte Trotzky op,dat de wilsuitingen van zulke landdagen ongetwij feld een groote politieke beteekenis bezaten. Hij wilde het gedeelte van de bevolking des lands, dat óp de landdagen vertegenwoordigd was, niet uitsluiten hun wil kenbaar te maken. Samenvattend stelde von Kühlmann vast, dat uit uitlatingen van Trotzky schijnt voort te vloeien, dat hij bereid zou zijn de in de bezette gebieden bestaande organen der volksvertegen woordiging voorloopige organen te erkennen, wanneer die gebicdsgedeelten niet militair bezet waren. Hij zou daaraan dan ook de bevoegdheid toekennen het door hem geëischte referendum te doen houden. Trotzky verklaarde hierop, dat de uitingen van landdagen, stadsvertegenwoordigingen en derge- lijken als uitingen van den wil van bepaalde invloedrijke gedeelten der bevolking opgevat zou den kunnen worden, die echter slechts aanlei ding zouden zijn aan te nemen, dat het volk in kwestie met zijn positie als staat ontevreden was. Hieruit volgt, dat hef referendum gehouden moet worden, waarvoor echter het in het leven roepen van een orgaan, dat een vrije stemming ouder de bevolking zou kunnen waarborgen, een eerste voorwaarde is. In het verdere verloop der besprekingen beweerde Trotzky, dat er tusschen de ver klaringen van de centrale mogendheden van 25 December en de formuleering van'de pun ten 1 en 2 van 27 December tegenspraak bestond, die trouwens uit de commentaren van de Duitsche pers ook duidelijk gebleken was. Hiertegenover verklaarde von Kühlmann, dat) beide documenten uitvloeis '3 van den- zetfden geest', van dezelfde politiek y.aren, die de rijkskanselier in zijn redevoering in den Rijksdag heeft aangekondigd. Deze re devoering bevatte feitelijk reeds de verkla ring van de bondgenooteri van 25 December en bracht evencons de aanwijzing, dat de Duitsche politiek liaar betrekkingen tot Ro len, Lithaucn en Koerland order inachtne ming van hot zelfbestemmingsracht dor vol ken bedoelde te onderhouden. Overigens stel de von Kühlmann 'zich op het standpunt, dat de naar scheiding strevende deelen Van Rusland, na het afgeven van de verklaring van hun wil aan de reeds bestaande organen, than3 gerechtigd waren, afspraken te maken, die zij voor hun toekomst voor goed en nuttig hielden. Zoo er in deze afspraken be palingen ten opzichte van grenswijzigingen voorkwamen, was hot niet duidelijk waarom deze gebieden in deze kwesties niet even vrij zouden zijn om te doen wat hun blieft. Trotzky meende in deze opvatting onder mijning van den grondslag der zelfbestem ming te moeten ontdekken en vroeg waar om do organen van de volkeren in kwestie dan niet tot de onderhandelingen te Brost uitgenoodigd waren, wanneer zij zelfs het re.cht zouden hebben over gébiedsgedeelton te beschikken. Maar aan deelneming van deze volken aan de onderhandelingen wordt natuurlijk niet gedacht, omdat juist deze 'na ties als objecten van de onderhandelingen beschouwd worden. in antwoord op deze opmerking zeide von Kleesüny en Stleubelmagazijinen. Levering van ALLE G3EDEREÜ op gemak kelijke betalingsvoorwaarden. CONTANT 5 pCi. korting. 5310 Kühlmann: „de vorige spr. heeft er zich over beklaagd, dat hier nog geen vertegemvoor-- digers van de besproken naties bij de on derhandelingen tegenwoordig zijn. Indien hij daarmee heeft willen verklaren, dat ook naar zijn opvatting deze volksindividuatifciten tJians tot stand gebracht zijn, en het recht kunnen uitoefenen om zelf hun lot te bepa len, dat ben ik van mijn kant bij een onvoorwaardelijke beaming van deze veron derstelling van den kant der Russische de legaties gaarne bereid besprekingen te voeren over het denkbeeld, of en in welken vorm de medewerking van de betrokken na ties aan onze onderhandelingen zou kunnen worden verwezenlijkt." Graaf Czernin uitte eveneens zijn bereid willigheid om de kwestie der uitnoodüging van vertegenwoordigers "der betrokken na-, ties nader te overwegen. Hij voegde er ech ter aan toe, dat hij wenschte te weten, op welke manier de vertegenwoordigers van die gebieden moesten worden gekozen, indien dien in die gebieden bestaande vertegen- roorcugenden lichamen door de Russen niet het recht kan worden toegekend om te spre ken uit naam van de door hen vertegenwoor digde naties. Trotzky deed nu, met het oog op dezp beide in de middagbijeenkomst van cl en llden afgelegde buitengewoon belangrijke verklaringen van de vertegenwoordigers der centrale mogendheden, het voorstel de zit ting te' verdagen, teneinde de Russische (de legatie in staat te stellen, daarover te be raadslagen en zich met hun regeering (te St. Petersburg) in verbinding te stellen. In de vergadering van den 12den gaf von Kühlmann een samenvatting van de vooraf gegane besprekingen en zeide, in aanslui ting daaraan: „Wij hebben uitdrukking gegeven aan de opvatting, dat de volkeren aan de westelij ke grenzen van het voormalige Russische Rijk reeds op een voor ons overtuigende wijze hun wil tot zelfstandigheid, hebben be kend gemaakt. Als gevolg van de door den voorzitter der Russische delegatie gedane opwekking heb ben wij, als volkomen voor beraadslaging in aanmerking komend, het denkbeeld ver klaard: of en onder welke omstandigheden deze nieuwe staten tot deelneming aan de vredesonderhandelingen zouden kunnen wor den toegelaten. Wij hebben echter van de Russische delegatie er nog geen .uitsluitsel over ontvangen, of het haar meening is, dat deze staten dienen te worden beschouwd als reeds met zelfstandige rechtspersoonlijk heid bestaande dus of zij om een uitdruk king te herhalen door de Russische delega ties gebruikt, als „subjecten" aan de discus sie'kunnen deelnemen of dat zij voorloopig slechts als objecten der staatskunde moeten worden beschouwd. Ik zal erkentelijk zijn, wanneer daaromtrent van den kant van de Russische delegatie Zóó wordt geantwoord, dat alle twijfeL dienaangaande zal zjjn weg genomen, zonder in het punt dat ter bespre king aan de orde was te treden." Hierop verzocht Trotzky, dat het woord zou worden gegeven aan den gedelegeerde Kamenef. De Russische delegatie kwam tot de over tuiging, dat het, tot vermijding van alle misverstanden, noodig was, de wijze van werken te veranderen. Zij stelt voor, dat beide partijen hun opvatting, zooals zij die gedurende de discussie hebben ontwikkeld, schriftelijk zuilen samenvatten. Over dit voorstel verder doorsprekende, zeide de Rus sische delegatie, dat zij niet als uitdrukking van den volkswil in de bezette gebieden vermocht te erkennen de besluiten, die door deze of gene sociale groep .of inrichting wa ren genomen, daar deze verklaringen en be sluiten, tot stand gekomen tijdens de bezet ting door een vreemde mogendheid, van or ganen uitgingen, welker rechten niet aan den wil dos volks waren ontleend, maar vol komen overeenstemmen met de inzichten en plannen van de bezetters. De delegatie stelde vast. dat noch in Polen, noch in Lithauen, noch in Koerland tijdens de bezetting een democratisch orgaan kon wordëh gevormd en ook geen bestaat, dat kan worden beschouwd als uitdrukking van den wil van breede kringen des volks. Voor het overige verklaart die delegatie, dat do Engelsche regeering uit het feit, dat deze bezetto gebieden vroeger hebben be hoord tot het Russische Itiik in het minst niet do gevolgtrekking maakt, dat de bevol king van dit gebied eenige staatsrechterlijke verplichting heeft 'tegenover Rusland. t De oude grenzen van het vroegere Russi sche Keizerrijk grenzen die door geweldda den tegen de volken, met name tegen het Poolsche volk, gevormd zijn, zijn tegelijk met het Tsarisme verdwenen. Nieuwe grenzen van het broederlijke verbond van de Rus sische republiek en de volken die buiten haar kader willen blijven, moeten gevormd wor den door het vrije besluit van die volken. 2e. Daarom bestaat voor de Russische re- geeriug de voornaamste taak bij de thans gevoerde onderhandelingen niet hierin om het blijven van die genoemde gebieden bin nen het kader van het Russische Rijk op eenigerlaj wijze, laat staan, gedwongen, te verdedigen, maar in het verzekeren van de werkelijk© vrijheid van zelfbeschikking, hun inwendige staatsinrichting en de internatio nale positie van de genoemde gebieden. Al leen dan zal de Russische republiek zich er veilig tegen voelen dat zii niet in eventueele territoriale twisten en conflicten wordt me- degesleept, ais zij overtuigd zal zijn dat de 1104 voor Schoten en Haaf sm* Sarfeüjoriastraat k'ï. TEL. I77& lijn, die haar van hare naburen scheidt, ge vormd is door den vrijen wil van de volken zelf en niet door geweld van boven af, dat alleen voor korten tiid dien wil zou kunnen onderdrukken; 3e. de aldus opgevatte taak maakt het noodig, dat Duitschland en Oos- teurijk-Hongarije eener- en Rusland ander zijds» zich vooraf verstaan over vier hoofd punten: betreffende den omvang van het ge bied welks bevolking geroepen zal zijn, het zelfbeschikkingsrecht uit te oefenen; betref fende de algemeene politie-ke voorwaarden, onder welke die gebieden en naties de kwes tie van de zelfbeschikking zullen regelen, be treffende het overgangsstelsel dat tot aan 't oogenblik van de definitieve constitueering als staat van die gebieden bestaan zal, be treffende wijze en vorm waarin de bevolking van die gebieden haren wil zal hebben te uiten. De Russische delegatie stelt van hare zijde de volgende oplossing dezer vraagstukken voor: 1. Het territoriale zelfbeschikkingsrecht komt den naties toe, en niet de deelen daar van, die bezet zijn, zooals dit in paragraaf 2 van het Duitsche voorstel van 28 December wordt vastgesteld. 'Dientengevolge verleent de Russische regeering uit eigen initiatief liet zelfbeschikkingsrecht, óók aan de deelen der bewuste naties, die buiten de bezettings zone vallen. Rusland verplicht zich deze ge bieden noch direct noch indirect tot aanne ming van dezen of genen staatsvorm te nood zaken, en hun zelfstandigheid onder geen douane-overeenkomsten of militaire verdra gen te beperken, welke vóór de definitieve stichting dezer gebieden, op grond van het zelfbeschikkingsrecht dezer naties, gesloten zijn. De regeeringen van Duitschland en Oos ten rij k-Hongarijo bevestigen van hun kant categorisch het ontbreken van welke aan spraken ook, zoowel op inlijving bij hot ge bied van Duitschland en Oostenrijk-Hon- garije van de gebieden van het vroegere Russische keizerrijk, die nu door de legers van Duitschland en Oostenrijk-Hongarije zijn bezet, als op zoogenaamde grensverbete- ringen ten koste van die gebieden. Tegelij kertijd verbinden zij zich, die gebieden direct noch indirect te noodzaken tot het aannemen van dezen of genen staatsvorm of hun onaf hankelijkheid te beperken door tol- of mili taire overeenkomsten, die gesloten zouden worden voor de definitieve constitueering van die gebieden op grond van het zelfbe schikkingsrecht van de daar wonende naties. De regeling van de kwestie van het lot van de daartoe zelf besluitende gebieden, moet onder voorwaarde van volledige poli tieke vrijheid en de afwezigheid van eiken druk van buiten af plaats hebben. Daarom moet de stemming na wegneming van de vreemde legers en terugkeer van de vluchte lingen en van de in het begin van den oor log geëvacueerde bevolking plaats hebben. Het tijdstip van de terugtrekking der legers wordt door een bijzondere commissie bepaald op grond van den toestand van het transport, wezen en de levensmiddelenverzorging. Zoo lang de wereldoorlog nog niet geëindigd rust op de nationale legers en plaatselijke militie-troepen van die gebieden de zorg oor de handhaving van de orde en de bescher ming van het recht Aan vluchtelingen en aan door de autori teiten der bezetting sedert den aanvang van don oorlog weggevoerde personen wordt de volledige vrijheid en de inatcrieele mogelijk heid voor den terugkeer gegeven. Van het oogenblik der onderteekening van den vrede af tot aan de definitieve vorming der bedoelde gebieden als staat-,, gaat het binneulandsch bestuur, de leiding der plaat selijke aangelegenheden, der financië enz. over in handen van een tijdelijk orgaan, dat door overeenstemming der politieke partijen, die haar levensvatbaarheid te midden van hun volk voor en gedurende den oorlog be- wezen hebben, wordt gevormd. De voornaam ste taak dezer tijdelijke organen bestaat, ge lijktijdig met bet handhaven van den norma len loop van het maatschappelijk en econo misch leven, ook in de organisatie van de volksstemming. Do definitieve oplossing der kwestie van de staatsregeling der gebieden, die hier be doeld zijn, en van den vorm der staatsinrich ting wordt door een algemeen referendum verkregen. Voor de bespoediging van den ar beid der vredesconferentie acht de Russi sche delegatie het van buitengewoon belang van de Duitsche en Oosteurijksch-Hongaar- sclie delegatie een volkomen stipt antwoord op alle vragen te krijgon. welke door deze verklaring zijn ontstaan. Wat andere klein© vraagstukken betreft, deze zouden zoo kunnen worden behandeld, dat zij in verband met het antwoord op deze punten worden beantwoord Hierop vroeg generaal Hoffmann 't woord. Hij verklaarde allereerst tegen den toon van deze voorstellen te moeten protesteeren. De Russische afvaardiging spreekt met or.s, zei de bij, alsof "do Russen zegevierend in mis land staan en ons voorwaarden kunnen dic- teereu. Ik zou erop willen wijzen, dat de fei ten tegenovergesteld zijn, dat het zegevie rend Duitsche leger op uw gebied staat. Ik zou er verder oj> willen wijzen, dat de Rus sische delegatie voor de bezette gebieden de toepassing verlangt van een zelfbeschik kingsrecht der volken op een wijze en in om vang, gelijk haar regeeriug in het eigen land niet toepast. Haar regeering is uitsluitend op macht gegrond en wel op een macht, die meedoogenloos met geweld ieder andersden- NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1