binnenland"
VAN OVERAL
LEGER EN VLOOT
RUSLAND.
STATER-GENERAAL
formuleerde documenten wilde onderhandelen,
Ui buitengewoon tijdroovend beschouwde en
weinig geechikt om een goed resultaat to be
vorderen.
Indien men werkelijk tot vredegevende af
sluitingen wilde komen, dan kou het aanbe
veling verdienen om in het vervolg de te bo-
handelen vraagstukken mondeling te bespre
ken en dan van iedere aijde slechts aan
één persoon tfie redactie op te dragen. Deze
beide herren zouden als redactiecommissie
tezamen moeten trachten ©en gemeenschap
pelijke redactie to vinden, en indien dit n et-
mogelijk zou zijn, in overeenstemming met
elkander de wederzijdsche gosohilpunten vast
te leggen en schriftelijk vast te stellen.
Hierop werd het zakelijk antwoord der
Wrbondea Mogendheden voorgelezen. Het
luidt als volgt:
De voorsteller van de R ;rs'-che delegatie
betreffende de ontwikkeling der in de door
de Centrale Mogendheden bezette gebeden
van Rusland, welke voorstellen aan de Duit-
sche en Oostenrijkscli-Hongiaarscho delegatie
zijn overgebracht, wijken in dier voege van
de opvatting der Verbondenen af. dit zij ze
in den huidigen vorm als onaannemelijk moe
ten beschouwen.
Zonder dat wij nader op den uiterlijkcn
vorm van Kcze voorstellen in willen gaan,
kan toch niet onopgemerkt blijven, dat zij
niet het karakter dragen van het compro
mis, naar hetwelk door de Centrale Mogend
heden wordt gestreefd, doch veelee een een-
zijdigen Russischen eisch vormen, uit. welke
Biet de wensch blijkt, dat men geneigd is met
gerechtvaardigde gronden der tegenpartij re
kening te houden. Des niettegenstaande zijn
Üe Oostenrijksch-Hongaarsche en de Duitse: e
delegaties bereid nogmaals en dit keer ge
formuleerd hunne meen in gen nopens da han
gende vraagstukken duidelijk tot uitdrukking
te brengen en nog een poging te doen om na
1» gaan of het door hen nagestreefde compro
mis uitzicht op verwezenlijking kan b.edcn.
Omtrent een gedeelte van het door do Ver
bondenen bezette gebied is onder punt 1 van
het Duitsche ontwerp gesproken. Betreffende
deze materie heeft men de besprekingen tot
een einde gebracht; hierover behoeft das niet.
meer gesproken te worden. De kwestie van
de thans door de Verbondenen bezette ge
bieden, welke een eigen constitutioneel leven
bezitten, zoude, van een zuiver tijdsstan Ipunt
beschouwd in vier stadia verdeeld kunnen
worden: de periode tusschen de sluiting van
den vrede met Rusland en het beëindigen van
de Russische demobilisatie; de periode tus
schen den Russischen vrede en dsn algemeenen
vrede; de periode van het overgangsstadium
voor de nieuwe volken en eindelijk het defi
nitieve stadium, waarin de nieuwe staten de
volle ontwikkeling van hunne staatsorgani
satie tot stand brengen.
Er moet nogmaals op gewezen worden,
dat voor de Centrale mogendheden in
afwijking van hetgeen met Rusland het ge
val is met het sluiten van een vrede met
Rusland geensdeels ook een algemeene vrede
dwongen zijn met de andere vijanden den
oorlog verder te voeren.
Andere, dan deze draadlooze modedeelin-
gen, betreffende de jongste, de vierde bij
eenkomst, der commissie voor de territoriale
aangelegenheden zijn hier nog niet bekend.
Met belangstelling mag alzoo naar nadere
berichten uit Brest-Litowsk worden uitge
zien, wijl blijkens de schijnbare toenade
ring, de kans op een afzonderlijken vrede
weer meer waarschijnlijker wordt.
(Zie vervolg der onderhandelingen onder
Laatste Nieuws.)
Een Beuter-telegram ruift Londen maakt
melding van een boodschap der Engelsche
arbeiders aan Rusland, waarin instemming
■wordt betuigd met de beginselen: „geen an
nexaties" en „het zelfbestemmingsrecht".
Van de meest treffende zinsneden in dit
politieke schrijven, laten wij hier de voor
naamste volgen:
Door de onderhandelingen af te breken
brengt Rusland zijn pas veroverde vrijheid
in gevaar om door de Duitsch-Oostemrijksche
macht weder te worden onderdrukt. Dit zou
een gemeenschappelijke ramp zijn voor alle
volken, die in dezen strijd betrokken zijn.
Het Britsche volk moet aan de natiën van
Rusland en Centraal Europa mededeelen,
dat zijn doeleinden dezelfde zijn als die van
Rusland. Ook wij zien geen oplossing voor
het euvel van het militarisme behalve de
beginselen: „geen annexaties of schadeloos
stellingen als strafmaatregel", en „het recht
der volken om over hun eigen toekomst te
beslissen'.' Wij verklaren, dat het Britsche
volk het beginsel „geen annexaties" voor 't
Britsche rijk aanvaardt.
Wat het Oosten betreft, eerbiedigen wij de
eouvereiniteit en de onafhankelijkheid der
Turken in hun eigen land. te Konstantino-
pel, in Thracië en Anatolië. maar wij geloo-
ven dat hun overheersching 'van andere
volken een belemmering is voor hun eigen
nationale ontwikkeling en een ramp voor de
betrokken volken. Onze regeering heeft de
gerechtvaardigde gelofte afgelegd aan de
Arabieren van Hedsjas en Irak, aan de Ar
meniërs en Joodsche kolonies in Palestina,
dat de Ottomaansche heerschappij hun nooit
weer opgelegd zou worden, en de vrije volken
ter wereld zijn niet minder zedelijk verant
woordelijk voor de bevrijding der andere
bevolkingen die tot dusver onder Turksche
heerschappij hebben verkeerd en aan welke
geen gelofte is gedaan.
De reorganisatie dezer volken moet wor
den ondernomen door een internationale or
ganisatie.
Betreffende Tropisch-Afrika zijn wij van
meening-, dat 'de vredesconferentie het best
zal doen, door dit geheele gebied te plaatsen
onder uniform internationale controle.
Het Britsche volk aanvaardt ook de zelf
beschikking voor het Britsche rijk, Groot-
Britannië was de eerste medeme staat, die
volkomen zelfbeschikking heeft toegestaan
aan alle groepen zijner inwoners. Canada,
Australië, Zuid-Afrika en Kieuw-Zeeland re-
geeren reeds zichzelf. Wij aanvaarden dit
beginsel ook voor Indië. Hier nog andere
streken te vermelden, die hoewel Britsch
tocïi nog afhankelijk zijü, geeft weinig aan
leiding tot verwijten en cle toepassing van
het beginsel is daar bijzonder moeilijk. Wij
zijn voornemens hieraan tegemoet te komen
door de ontwikkeling tot autonomie sneller
te doen plaats hebben, ten einde die streken
tot dominions te verheffen.
IV ij hebben thans definitief den weg "be-
J.ftftld, lang» welken wij voornemens zijn de
beginselen „geen annexaties" en „ze'.ftesehEk-
king" ten uitvoer te leggen, voor zoover
deze op ons zelf van toepassing zijn. Wij
bieden deze beginselen ter bespreking aan
de volken van Rusland en Centraal Europa
aan, in de hoop, dat onze bondgenooten ge
lijksoortige verklaringen zullen afleggen,
bmaar deze 6tappen zullen niet, leiden tot ons
doei: reorganisatie der menachelijke maat -
schappij op betere grondslag, tenzij zij even
eens worden gedaan door de volken van cen
traal Europa.
De boodschap der Engelsche arbeiders ein
digt aldus:
„Volkeren van Centraal Europat Deze
ramp voor het menschelijk geslacht kan al
leen eindigen door de wederzijdsclie neder
laag van het militairisme, door dat aan heide
zijden de moreele en intellectueel® rechtvaar
digheid zegeviert. Indien de wereld gered Zal
worden, zal dat geschieden door goede trouw
en reciprociteit van alle zijden..
Laat ons thans niet in den steekLaat uw
regeering niet het Britsche volk, zooals zij
het Russische doet, noodzaken tot dé ver
schrikkelijke keus den oorlog voort te zet
ten of af te zien van de eenige beginselen,
die de wereld kunnen redden.
Indien deze keus ons wordt opgedrongen,
zuilen wij kiezen zooais Busland koos, wij
zullen voortgaan maar de verantwoordelijk
heid zal op u rusten."
Voor de betrokken lichamen is de bood
schap onderteekend dooi' O. .W. Bowerman
en Arthur Henderson.
Naar aanleiding van de rede van Wilson,
waarin deze het Elzas-Lot-haringen-vraagstuk
besprak is al menig woord gesproken en ge
schreven. Niet van belang ontbloot schijnt
ons het verweer, van den invloedrijken prof.
Hans Belbrück, die volgens de „Nordd. Alig.
Ztgf." aan een Amerikaansch correspondent
o.a verklaarde. De boodschap van
president Wilson van 8 Januari liad, on
danks de vele fouten die ze bezat, een be
langrijke schrede naar den wereldvrede kun
nen beteekenen, indien ze niet toonde dat
de president over Elzas-Lotharingen een vol
komen onjuist-denkbeeld heeft. Hij spreekt
van het onrecht Frankrijk in 1871* door
Pruisen ten aanzien van Elzas-Lotharingen
toegebracht en dat weder goed moet worden
gemaakt. Elzas-Lotharingén is een haast- uit
sluitend door Duitsch-sprekende inwoners be
woond land, dat lrankrijk ten tijde van
zijn overmacht bij stukken en brokken van
het Duitsche rijlc losscheurde, het laat
ste stuk eerst in 1792. Het was dus niets
anders dan desamiexatie, waardoor deze lan
den in 1871 niet tot Pruisen, maar tot het
Duitsche rijk terugkeerden. De Engelsche
pers, bijv. de „Times" van 7 en 8 Sept.
1870, gaf de Fransche regeering den raad
BIzas-Lotharingen aan ons af te staan. Het
is een onjuiste voorstelling, dat de Europee-
sche vrede behouden zou zijn gebleven als
wy in 1871 Elzas-Lotharingen niet genomen
hadden. Integendeel, de Franschen zouden
dan slechts te ijveriger nog hebben gestreefd
naar de revanche voor de nederlaag bij Se
dan. Als er onrecht gesohiedde, was dat ze
ker niet jegens Franxrijk, maar ten hoogste
tegen de toenmaals levende Elzas-Lotharin-
gers. Zou dat onrecht worden goedgemaakt
door den terugkeer tot Frankrijk? Men stelt
een algemeene volksstemming voor. De Duit-
scher8 willen geen stemming, omdat deze
principieel niet kunnen toelaten, dat een
deel van het rijk er over zou stemmen of
men tot het rijk wil behooren of niet, zoo
min als de Vereenigde Staten in 1869 kon
den dulden, dat de zuidelijke staten zich
naar eigen believen van de Unie afscheidden.
De voornaamste fout die Wilson m. L.schijnt
te maken is, dat hij meent, dat Elzas-Lotha
ringen een door Pruisen geannexeerd land
is. In werkelijkheid maakten wij van Elzas-
Lotharingen eeo autonomen kleinen 6taat,
dus juist dat wat Wilson voor andere volks
groepen, bijv. in Oostenrijk, zoo dringend
aanbeveelt. Deze autonome Elzas-Lotha-
ringsche staat heeft een democratische, volks
vertegenwoordiging die steeds weer opnieuw
te kennen gaf, bijv. na 12 Juni 1917, dat
het land tot Duitschland behoort, niet van
Duitschland wil worden gescheiden. Het zou
zeer bevorderlijk zijn voor de beëindiging
van den wereldoorlog en de sluiting van
den vrede, indien president Wilson en de
openbare meening in de Vereenigde Staten
zich juiste denkbeelden zouden willen vor
men over de geschiedenis en de toestanden
van Elzas-Lotharingen.
EEN AANSLAG OP LENIN?
Toen Lenin uit Smolny, waar hij de roode
garde had geïnspecteerd, terugkeerde, werd,
naar Reuter uit St. Petersburg seint, ge
vuurd op zijn auto. Een Zwitsersch socialist,
die Lenin vergezelde, werd licht aan de hand
gewond,
R. K. Kiesver. Kamerkieskring
Leiden. De uitslag van da stemming voor
het Kring'uestuur, welker verkiezing plaats
had door alle leden der aangesloten kiesver*
eeni gingen, volgens het stelsel der evenredige
vertegenwoordiging, is als volgt: A J. Oost-
dam, Leiden, 2070 stemmen; mr. W. J. M.
Brantjes v. Rijn, Leiden, 1859 st.; E. Bader,
Sasenheim, 1827 st.F- A. Moerel, Oudew.ater,
1721 st.; dr. A. C. A. Hoffman, Gouda, 1719
st.; prof. mr. P. J M. Aalberse, Leiden, 1625
St.; A. O. van Berkel, Gouda, 1616 st G
Bulten, Zilk bij Hillegom, 1514 st.; 0. P. Paar-
dekooper, Zoeterwoude, 1289 st. prof. J. D. J
Aengenent, Warmond, 1273 st.; P. Warmer-
dam, Lisse, 1159 St.; Til. A. Houdijk, Boskoop,
1042 st.; en J. B. Bes, Alphen, 1038 stemmen.
Doordat prof. Aengenent voor een even-
tueele benoeming had bedankt, is ahnog ge
kozen: J. H. M. Balvers, Hillegom, met 1004
stemmen.
De lijst van opvolgers bevat thans nog 43
namen. Eerste opvolger is thans P. Blomme-
stein, Zwammerdam met 901 jst.
Ned. Guyana aan Amerika ver
kocht? Naar in Duitsche bladen wordt ge
meld, vernam de „Éclair" uit Londen, dat
de verkoop van Guyana door Nederland aan
de Ver. Staten een voldongen feit is.
CRISISAANGELEGÈNHEDEN.
Naar de^ „Mb." uit goede bron verneemt,
is geendistributie vanrundvleesch
te verwachten.
iVoor eenige maanden was een regeling voor
de dis li ibutio -van ruudvieesch jn gereedheid
gebracht, doch zij behoefde toen, daar de
prijzen aanmerkelijk waren gedaald, niet. te
worden ingevoerd. Thans, nu do invoering
van vleesch-distributie zeker reden van be
staan zou hebben blijkt evenwel, dat do kos
ten daarvan zoo hoog zouden zijn en een
dergelijke regeling in de practijk zooveel
bezwaren mot zioh zou brengen, dat men er
niet toe durft overgaan.
Wel worden plannen overwogen, om voor
de groote massa iets te doen door een spe
ciaal vleeschartikel, dat. het meest door de
minder kapitaalkrachtigen wordt gebruikt, te
gen verminderden prijs beschikbaar te stellen.
Er dreigt hier te lande, zoo wij wel inge
licht zijn, aldus schrijft de „N. B. Ct." bij alle
gebrek dat er reeds is, nog een nood
te ontstaan van heel bizonderen
aard, een z a n d n o o d. D.w.z. een
gebrek aan dat soort zand, dat geschikt is
om met cement verwerkt te worden. Men
weet, dat daartoe gewoon duinzand niet die
nen kan, doch dat dit speciale fijne zand
moet worden opgebaggerd uit onze groote ri
vieren. Nu schijnt zich de moeilijkheid voor
te doen, dat-de bagger-firma. welke verre de
voornaamste producente is van dat zand, in
nauwe relatie staat tot een Duitsche firma,
met bet gevolg dat aanmerkelijke hoeveel
heden van het materiaal van ons land uit
naar België wordt geleverd, terwijl degenen,
die hier te lande zand moeten verwerken,
daarover of in het geheel niet kunnen be
schikken, óf zioh dat in beperkte hoeveelhe
den slechts kunnen verschaffen tegen zeer
hooge prijzen. Met name hier te Rotterdam
schijnen wij van dezen zonderlingen toestand
do dupe te worden .Ons werd Verzekerd, dat
de leverancier van zand, die tegenover de ge
meente de levering van zekere hoeveelhe
den zand had op zich genomen, reeds aan
zijne verplichtingen niet heeft kunnen vol
doen, en dat ook de bouw van een groot rijks
werk er ernstige belemmering van onder
vindt. Degeen, dien wij op het oog hebben,
een welbekende firma, moet nog gepoogd
hebben bij kleinere baggerfirma's zich van
zand te voorzien, om zijne verplichtingen ge
stand/ te kunnen doen. doch niet noemens
waardig geslaagd zijn. De enkele keeren, dat
hij zand kon verkrijgen, werden hem zulke
buitensporige prijzen gevraagd, dat zijn be
drijf, op dien voet voortgezet, niet meer loo-
nend zou zijn, weshalve hij op den duur ge
noodzaakt zou zijn, het geheel 6top te zetten.
Aldus komt de toestand in het kort hierop
neer. De Nederlandsche productie is voldoen
de, om in de Nederlandsche behoeften te
voorzien, doch niettemin kan hier te lande
niet over voldoende voorraden worden be
schikt, en dreigt dus alweer eene ernstige
belemmering ia sommige takken van bedrijf
met al de nadeelige gevolgen van dien. Men
zal uit het bovenstaande begrijpen, dat deze
aangelegenheid voor onze gemeente in de
eerste plaats niet zonder beteekenis is.
Uit deze omstandigheid putten wij vrijheid,
om deze zaak aan de bijzondere overweging
van de Nederlandsche autoriteiten te onder
werpen. Wij voelen zeer wel dat de regeling
van deze zaak op het oogenblik niet zoo een
voudig is, als zij uiterlijk lijkt. Maar het
gaat toch per slot van rekening niet aan, zel
ve de dupe te worden van een toestand, die
voor zooveel van ons afhangt niet behoeft
te bestaan, en niet mag worden bestendigd.
Als er nood dreigt van graan, aardappelen,
vet of wat ook, sluiten wij tijdig onze grenzen
opdat wij zeiven van onze productie in de
eerste plaats profijt zullen hebben. Er is,
op de keper beschouwd, geen reden, waarom
wij ten aanzien van zand anders zouden han
delen. Indien onze inlichtingen juist aenn, we
hebben alle aanleiding ze als juist te be
schouwen dan moet, dunkt ons, aan alle
bijkomstige overwegingen het zwijgen opge
legd worden, en behoort te worden gegrepen
'naar het middel, dat in alle gevallen is aan
gevat, wanneer het noodzakelijk bleek, onze
voorraden te beschermen: een uitvoer
verbod, waarop sleehts uitzondering
wordt toegestaan voor zoover onmiskenbaar
blijkt, dat betgeen over de grenzen gaat hier
te lande inderdaad kan worden gemist. Dit
is t criterium, dat bij al onze uitvoeren ge
golden heeft, en er is, zuiver beschouwd, geen
ïnkele teden, waarom het ten aanzien van
zand niet zoude gelden.
TWEEDE KAMER.
De Gevangenpoort in Den Haag
Binnenlandsche Zaken
Waterweg van Dordrecht naar zee.
De Kamer is weer bijeen en heeft zich met
bekwamen spoed door eenige weisontwerpjes en
een deel der begrooting vnn Binnenlandsche
Zaken heengeslagen.
Niettegenstaande een scherpe bestrijding door
den heer BEÜMER, keurde zij met 47 tegen
16 stemmen het wetsontwerp goed tot onteige
ning van perceelen langs den Hofdijk bij de
Gevangenpoort te 's-Hage, ter verbreeding van
den verkeersweg bij die poort.
Drie punten vooral werden bij de begrooting
van binnenlandsche zaken ter tafel gebracht.
De heer v. d. MOLEN bepleitte een wettelijk
ingrijpen ter bestrijding van het bioscoopgevaar.
Er zijn in onze moderne samenleving een
aantal lieden, die leven, en zich rijk maken soms,
door speculaties op de laagste zinnelijke neigin
gen van het publiek.
Onder dezen behooren sommige tooneelexploi-
taties, filmfabrieken en bioscoopondernemingen.
Menige film is een stelselmatige opleiding tot
onzedelijkheid en misdaad.
Aangezien dit een publiek gevaar is, moet er
ook publiek tegen op gekomen worden.
Ten aanzien van de wijze waarop dit dient te
geschieden, kan men van meening verschillen.
Wij voor ons kunnen met minister Cort van der
Linden accoord gaan, dat deze zorg tot de taak
der gemeenten behoort.
De heeren FLESKENS en VAN BERE-
STEIJN braken een lans voor de verbetering der
burgemeesterssalarissen.
Nu de burgemeester al meer en meer regee-
ringsambtenaar gaat worden en het eerepostfe
lang geen sinecure meer is, mag deze verbetering
zeker wel ter hand worden genomen, al achten
wij vooralsnog de herziening van eenige andere
salarisregelingen meer urgent.
Ten slotte wezen de heeren HUGENHOLTZ
en SCHAPER op de wenschelijkheid eener rege
ling, dat bij de e.k. verkiezingen ook militairen
kunnen stemmen. De heer Schaper wilde hier
voor zelfs een noodwetje, dat het mogelijk zou
maken, dat de kiezers buiten hun woonplaats
kunnen stemmen.
Dit schijnt echter in strijd met de Grond
wettelijke bepalingen.
Minister CORT v. d. LINDEN zal de zaak
overwegen.
Zijn collega minister Lely heeft een mooi
succes te boeken gehad door de aanneming van
het wetsontwerp op den Waterweg van
Dordrecht naar zee.
Dit voorstel heeft echter een belangrijke wijzi
ging ondergaan. Aangenomen werd nl. een
amendement-IJzerman, hierop neerkomende: dat
de doorgraving van Rozenburg geheel voor
rekening van het Rijk zal geschieden.
Tengevolge van de aanneming van dit amen
dement verzwakten de kansen der motie-Bon-
gaerts.
Het,voornaamste bezwaar van den heer Bon-
gaerts was, dat de naastbelanghebbenden bij de
verbetering van den Rotterdamschen Waterweg
zich nog niet hadden verbonden tot bekostiging
van een derde deel der daaraan verbonden
uitgaven; dat bijgevolg de desbetreffende wet
van 2 Januari 1917 nog niei kon worden uitge
voerd, en dat dus voorshands ook niets van den
Nieuwen Dordtschen Waterweg (het thans be
handeld wetsontwerp) kon terecht komen. Immers
voor de bruikbaarheid daarvan was de verleg
ging van de Noordgeul conditio sine qua non
en juist die verlegging maakte een deel uit der
plannen betreffende den Rotterdamschen Water
weg. Met het oog daarop had de heer Bongaerts
schorsing van de behandeling van het thans
aangenomen wetsontwerp voorgesteld. Toen nu
echter bleek, dat door aanneming van het amen
dement-IJzerman de doorgraving van Rozenburg
ook buiten de medewerking van Rotterdam om
haar beslag zou kunnen krijgen, keerde menig
een, die aanvankelijk wel iets voor de motie
gevoelde, zich daarvan af.
De motie werd dan ook verworpen met 41
tegen 22 stemmen, waarna het wetsontwerp
zonder hoofdelijke stemming werd aangenomen.
FINANCIEELE GELIJKSTELLING OPEN-
BAAR EN BIJZONDER LAGER
ONDERWIJS.
Bij de .Tweede Kamer is ingekomen ©en
voorstel van den heer De Savornin Lobman
c.s., tot wijziging van de Wet op het Lager
Onderwijs.
Aan de memorie van toelichting is het
volgende ontleend: Nn de nieuwe Grondwet
is afgekondigd, staat vast, dat de openbare
en bijzondere scholen, deze laatste voor zoo
ver zij thans uit de Rijkskas worden gesub
sidieerd, voortaan uit de openbare kas, ge
lijken finaneieelen steun moeten ontvangen.
Het spreekt vanzelf, dat slechts door al-
gekeele herziening der Wet op het Lager
Onderwijs aan het nieuwe Grondwettelijk
voorschrift uitvoering kan worden gegeven
en dat onverwijld tot stand komen daarvan
feitelijk onmogelijk is.
Maar niet onmogelijk is het, de bij het
nieuwe grondwetsartikel vastgestelde fi-
nancieele gelijkheid reeds terstond in te voe
ren t.a. van de onderwijstrak temen ten.
Het zou in hooge mate onbillijk zijn, noode-
looa de bijzondere onderwijzers, waarvan in
dit voorstel van wet geen sprake is, nog lan
ger financieel achter te laten staan bij de
openb. en bun aldus de wedden te onthouden
die rijks- en gemeentewetgevers gezamenlijk
geoordeeld hebben eene billijke vergoeding
te zijn voor den door de onderwijzers ver
richten arbeid. Daar reeds na wettelijk vast
staat, dat beide groepen onderwijzers eene
volkomen gelijke en gelijkwaardige taak te
vervullen bebben, en ter verrichting daar
van aan dezelfde eischen moeten voldoen,
volgt daaruit vanzelf, dat ook de geldelijke
belooning voor beide groepen thans reeds
dezelfde kan zijn en ook behoort te zijn.
^Vergoeding wegens kostwinner-
se h a p. Een wetsontwerp- is ingediend tot
tijdelijke verhooging van het maximum der
vergoeding wegens kostwiiuaersohap van
dienstplichtigen. Het strekt ter verhooging
van het algemeene maximum van f 2 tot f 2.6(9
Omtrent de vraag of en tot hoever zooda
nige verhooging noodig; moest heeten, is het
gevoelen gevraagd van dc Commissarissen
der Koningin en de commissies van voor
lichting. Die meerderheid sprak zich vóór
verhooging .uit. In één der provincies acht
ten de Commissaris en de comtnissio verhoo
ging tot f 3 noodig. Naar het gevoelen der
overige voorstanders kon vooriiands met f2.50
worden volstaan. f j
Militaire kTaehten. De Minister van
Oorlog heeft aan de Nederlandsche Dagblad
pers het volgende schrijven gericht:
Gedurende den mobilisatietijd is aan liet De
partement van Oorlog een pers bureel opge
richt, onder meer om te voorkomen, dat in
de pers tot uiting gekomen klachten omtrent
militaire .aangelegenheden aan de aandacht
zouden ontsnappen. De klachten worden on
derzocht, en geven, wanneer noodig en moge
lijk, aanleiding tot de vereischte maatrege
len. Wel blijken de klachten veelal ongegrond
of zeer overdreven, maar do moeite aan het
veelvuldig onderzoek verbonden is niet tever
geefs wanneer zij het ook slechts een
enkele keer op deze wijze de nood
zakelijkheid van verbetering blijkt.
Intusschen valt niet te ontkennen, dat de
vele ongegronde en overdreven'klachten den
goeden geest in het. léger schaden en aan de
opgewektheid om den dienst met lust en ijver
te vervullen afbreuk doen.
Dat dit, voor,al onder de tegenwoordige,
moeilijke omstandigheden, in hooge mate te
betreuren is, behoeft geen betoog.
Het is daarom, dat ik een beroep doe op
de Nederlandsche Pers om zoo min mogelijk
ongecontroleerde klachten omtrent militaire
aangelegenheden op te nemen. Mijnerzijds bed
ik gaarne bereid te bevorderen, dat alle moge
lijke faciliteiten aan die vertegenwoordigers
van de Pers, die de juistheid yaa een aan
klacht .wenschen na te gaan, worden ver
leend.
Het is bet voornemen van den Minister dit
beroep op de pers bij legerorder onder de aan
dacht van de, tot de landmacht behoorende
autoriteiten te brengen, ten einde van militaire
zijde in voorkomende gevallen de gevraagde
medewerking te zien gewaarborgd.
i 1 1
DE SNEEUWRAMP.
In aansluiting met de berichten van gisteren onder
het Laatste Nieuw» over de gevolgen van den
sneeuw-ramp, Waardoor ons land gisternacht en
gisteren is getroffen, wordt o.m. nog uit Amsterdam
gemeld, dat het er gisterenmorgen met de gemeente-*
telefoon al zeer ernstig uitzag en nog erg aan toe is.
Zóó erg, zoo vreeselijk was de toestand gistermorgen
op het telefoonnet, dat op het meest critieke momenl
dc directeur op het punt heeft gestaan, het geheels
bedrijf stop te zetten. Omstreeks tien uur kon men
reeds ongeveer drieduizend storingen constateereri
tengevolge van hét breken van draden, het dringen
van de sneeuw in het hout der palen, waardoor dd
boe! vochtig wordt en totaal onbruikbaar. Een aantal
stellingen zijn bezweken, waaronder die op he' Cen-
traalbureau Noord. Wat dezen toestand nog verer
gert is het feit, dat men thans niet ruim in het mate
riaal zit. Want waar in andere tijden voor ijzel-
en sneeuwstoring een groote reserve aan bronsdraad
voorradig is, daar heeft men nu over zeer schaarscbé
hoeveelheden te beschikken. De directeur geeft ech
ter den moed niet op. Hoe zwaar ook alles belast
is; hoe moeilijk het ook is, in den vreeselijked
chaos weer orde te brengen, er zijn maatregelen
getroffen, dat alles, zoodra mogelijk weer in orde
zal zijn.
Dat ook elders de sneeuw heel wat teleurstel
lingen heeft gewekt, blijkt uit het bericht, dat uit
Den Haag wordt gezonlen: Ten half tien ure he
denochtend waren aan het bureau van de gemeen
telijke telefoon reeds meer dan 500 storingen ge
mekt, en de klachten bleven nog steeds toestroomen.
Met de intercommunale telefoon is 't al niet be-
tergesteld. Bij informatie werd ons medegedeeld, dat
er tusschen Den Haag met Amsterdam in 't geheel
geen gemeenschap is; dat er -verder enorme storing
op het geheele net was ontstaan, zoodat overal slechts
met zeer groote vertraging telefonische verbinding
mogelijk was.
Uit Amsterdam werd gisteren nog gemeld, dat
het telegraafverkeer met het binnen- en buitenland
gestoord is. Alleen de telegraafkantoren te Purme-
rend, Zandvoort en Zaandam waren nog telegrafisch
te bereiken, alsmede enkele kantoren per telefoon.
Als gevolg van een en ander hoopten de tele
grammen zich natuurlijk op het hoofdtelegraafkan
toor ten zeerste op. Getracht werd om voorzoover
zulks mogelijk was, de telegrammen per trein te
verzenden.
Een onbetrouwbaar koetsier.
Dinsdagavond omstreeks 10 uur begaf zich de ad
junct bouwkundig-opzichter bij den Oudheidkundi
gen Dienst in Nederlandsch-Indië, de 38-jarige B.
dc H. uit 's-Gravenhage, per huurrijtuig van het
station der Z. H. E. S. M. te Rotterdam naar fa
milie op het Groote Kerkplein, aldaar, aivorens
zich met het s.s. „Nieuw-Amsterdam" naar Neder
landsch-Indië te begeven. Tijdens de visite Het hij
zijn bagage in het rijtuig achter. Uit de woning te-
rugkeerende, bemerkte De H., dat koetsier en rij-
tuig en bagage was verdwenen. Een inspecteur van
politie heeft in den loop van den nacht dezen huur
koetsier, den 58-jarigen K van 't H. in de Van
Speijkstraat opgespoord en gearresteerd. Deze was,
volgens het bericht in de Msbode., nog in het bezit
van de bagage, waaronder een koffer met officieele
documenten van de Nederlandsche Regeering, welke
De H. onder zijne berusting had.
D c ,,N i e u w-A m s t e r d a m" en de
hoapitaaischepen. Het s.s. „Nieuw-
Amsterdam" is gistermorgen niet uitgevaren, we
gens slecht weer. Het schip zal vertrekken, zoodra
de kapitein, de heer W. Croll, de weersgesteldheid
daartoe gunstig genoeg oordeelt.
Ook de hospitaalschepen „Sindoro", „Koningin
Regentes" en „Zeeland" met de gewonde Engelsche
militairen aan boord zijn gistermorgen niet vertrok
ken.
Hooge tabaksprijze n. Te Afferden
(Maas en Waal) zijn de zuigers of zoogenaamde
„dief verkocht aan een Tilburgsche firma voor
150 per 50 K.G. Vroeger konden ze nauwelijks
ao opbrengen.
Weer 'n mijn ontploft. Men meldt uit
BorselenGistermorgen is alhier een mijn ontploft.
Het polderhuis is ten deele vernield. In de ambte-
uaarswoning zijn alle ruiten stuk en ook in het
dorp zijn vele ruiten gebroken. I11 de steenglooiing
is een groot gat geslagen. Vele palen van de zee
wering zijn afgeknapt. Geen persoonlijke ongelukken
rijn voorgekomen.
Plattelandsgemo e d el ij k h e i d. Hoe
gemoedelijk men de levensmiddelencrisis op hét plat
teland opneemt en behandelt, kan blijken uit wat nfen
schrijft van de Z.-H. eilanden aan de „Rott.";
Het bekend maken of aanplakken der distributie
regelingen in bedoelde gemeente, liet veel te wen
schen over. De burgemeester, die geen actief man
blijkt te zijn, ontvangt hulp in de persoon van den
predikant. Immers toen de koffie- en thee-kaarten
ten gemeentehuize waren gearriveerd, kon men van
den kansel hooren, waar en wanneer ze te bekomen
waren. Een paar weken geleden, toen de brandstof-
fennood in diezelfde gemeente hoog was, kwam men
met een vroolijk gezicht uit de kerk, want; ar.
Woensdag kon men de bon voor brandstoffen in
wisselen. Toen dan velen bezig waren de kolen met
vreugde huiswaarts te brengen, zag men een moeder
van een talrijk gezin zich met een zwaar beladen
kruiwagen langs den weg bewegen. Dominéé, die per
fiets dienzelfden weg ging, met haar lot bewogen,
bood haar aan, haar vracht voort te kruien, mits de
vrouw de fiets met zich zou voeren
Aldus gebeurde. Moeder de vrouw blij, zoo te
worden geholpen.
Kiezersorganisa t i e. Wij lezen in het
„Hsgz.": „Hooge-Zwaluwe, 13 Jan. Zondag na de
Hoogmis hield de parochiale kiesvereeniging alhier
een zeer druk bezochte vergadering, waarin dc heer
v. d. Kalen het stelsel der evenredige vertegenwoor
diging uiteenzette en vooral de waarde der stem liet
uitkomen. Met kracht drong spreker er op aan dat
ieder katholiek lid zou worden der parochiale kies
vereeniging. Na afloop der vergadering traden ruim
40 nieuwe leden toe, zoodat in onze kleine parochie
slechts enkele buiten de organisatie staan. Met een
woord van dank en gebed werd de vergadering be'
sloten."
Een dergelijk bericht bereikt ons (Dbl, v. Nbr.)
uit Lage Zwaluwe. Daar trad de heer Van der
Kolen des middags op in het patronaatsgebouw, dal
stampvol was. Mgr. Panken leidde den spreker in;
er traden tientallen van nieuwe leden toe.
Aardige momenten beleeft een spreker soms.
Te Hooge-Zwaluwe is geen zaal; dus werd, ne
de Hoogmis, het Allerheiligste uit dc kerk gedragen
en trad de spr. in de kerk op. Ter Verduidelijking
der voordracht werden groote kaarten gebruikt, di«
gewoonlijk op een schoolbord worden vastgehecht
maar een schoolbord was ook niet te krijgen en du»
werden de kaarten aan de biechtstoelen gehecht.
Om twaalf uur klepte de Angelus boven het ge-
hoor.
Men keek elkander aan.... de spreker hield eed
oogenblik op.
Zullen wij even de Angelus bidden, vroeg hij.
Heel het gehoor viel op de knieën, en bad ded
Angelus.
Toen ging de spreker door.
Het was een aardig moment.
Nu zal men zeggen..,, maar dat er geen school-
brrd te krijgen was in Hooge-Zwaluwe. Is er dan
geen school?
