KiaKMftliflUBl MAIIMUMPBUZEH BBAHBSPIRITUS. HET VREDESVRAAGSTUK. ZE E M_LE DER. FA T. VAN VEEN BUITENLAND Regeeringsschoenen 1104 P. W. TWEEHUIJSEN, feuilleton vrijdag ss januari seis 42STE JAARGANG 9541 DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,93; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL t 2,30 Alle betalende abonnés op dit Blad, in het bezft Van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd Voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot werKen, *00 bij overlijden, f 200 bij verlies van hand, voet oi oog, ISO bij verlies van een duim, f BO bij verlies van een wijsvinger, f 15 bij verlies van eiken anderen vinger, 35 bij breuk van boven en/oi onder arm en breuk van boven en/ot onder been. De uitkeering dezer bedragen wordt gegaran deerd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings bank" te Schiedam. (De vóór 1 October 1911 tut- gegeven polissen zijn niet geldig.) De Gemeentebesturen van HAARLEM, BEN- NEBROEK, BLOEMENDAAL, HEEMSTEDE en SCHOTEN maken bekend, dat door den Minister van L., N. en H. is bepaald, dat de op 4 December 1917 reeds bij den handel voorradige flesschen Brandspiritus van afwijkenden inhoud en sterkte, tot en met-15 Februari e.k. alsnog kunnen worden verkocht tegen de hieronder vast gestelde maximumprijzen: Inhoud Sterkte Maximum verkoopprijs voor den Kleinhandel 0.7 L. 90 f 0.91 0.7 L. 92 0.92% 0.7 L. 95 0:95 0.8 L. 85 0.97% 0.8 L. 90 „1.00 0.8 L. 92 0 8 L- 95 1.02% 1.05 KAASDISTRIBUTIE. De Directeur van het Gemeentelijk Levens middelenbureau te HAARLEM maakt bekend aan WINKELIERS, dat vanaf heden bestelkaarten voor kaas afgestempeld kunnen worden ten zijnen kantore (Kamer 15). r I518 De Directeur, F. DE JONGE. MAXIMUMPRIJZEN Het is mij gebleken, dat in deze Gemeente Zeemleder vèr boven de gestelde maximumprij zen wordt verkocht. Ingevolge circulaire van den Minister van L., N. en H. van 27 December 1917, No. 4940, Afdeeling Crisiszaken, zijn de maximumprijzen voor zeemleder vastgesteld als volgt: le soort f4.57 (vellen v. 75 cM. en grooter) 2e soort f3.75 (vellen v. 60 cM. tot 75 cM.) 3e soort f2.50 (vellen v. 45 cM. tot 60 cM.) 4e soort f 1 -25 (yellen tot 45 cM.) Aan de handhaving dezer maximumprijzen zal vanaf heden streng de hand worden gehouden en van iedere overtreding proces-verbaal worden opgemaakt. 1518 De Directeur, F_ DE JONOE. f5.10 f6.00 ■4.00 -4.75 -2.70 -3.25 -1.40 -1.80 OVERPEINZINGEN IN „DEN HOUT" in. DISTRIBUTIE-KWESTIES. Onze belangstelling is van de distributie kwesties niet af te slaan. Dat is begrijpelijk. Het Fransche woord: II faut pourtant diner je moet ten slotte toch eten, is al even waar als het Latijnsche: primum vivere deinde philoso- phare éérst leven, dan pas nadenken! En het wordt tegenwoordig een kwestie van leven of niet-leven. Het broodrantsoen wordt karig. Varkensvleesch wordt bijna zoo zeldzaam als een witte raaf. Rundvleesch is alleen voor goedgespekte beur zen te benaderen. Vet is al een weelde-artikel. De erwten en bruine boonen, die ge ontvangt, kunt ge natellen, zonder gewetenswroeging over het tijdverlies. Rijst voor een „toetje" is afgeschreven. Gort is misschien voldoende verkrijgbaar voor ééns. in de week. Het wordt werkelijk voor onze huisvrouwen een vraag van den dag: Wat zullen we eten en wat zullen we drinken? Ja: óók wat zullen we drinken? Onze thee schiet er bijna heelemaal bij in, koffie is ook al mondjes-maat; en nu begint in ons van melk overvloeiend land ook zelfs de melk danig te ontbreken. Ik las dezer dagen een beschrijving van den gemoedstoestand der Berlijners, naar aanleiding van de algemeene klacht dat „Berlijn" zoo stug en onvriendelijk is geworden. Is dat te verwonderen, vroeg de schrijver. 'n Paar jaar lang vechten wij nu bijna om ons levensonderhoud; alles wat iets op veraangena ming van het leven lijkt, is verdwenen; we krijgen te veel om van te sterven, maar te weinig om van te leven; uitgaan is ook al een bedenke lijke zaak, want door den slechten toestand van het verkeer, kunt ge er op rekenen eerst in den nanacht thuis te zullen komen. Door die dagelijksche, steeds toenemende levensmoeilijkheden is ons zenuwstelsel totaal óp, kan het werkelijk niets meer verdragen. Zóóver zijn we in Nederland en hier in Haar lem Goddank nog niet. Maar we zijn wèl op weg. Dat weet hij het beste, die aan een dagblad bureau den regelmatigen klachtenstroom over distributie-aangelegenheden ziet binnenvloeien. Een ontevreden „vet-verbruiker" waarschuwt de menschen, dat zij zich den gang naar het levensmiddelenbureau wel kunnen besparen, want verleden maand „stonk" het vet. Je bent je cen ten kwijt en je moet het gore goedje maar naar binnen zien te werken. Ge onderzoekt de klacht; en ge hoort, dat ze inderdaad waarheid bevat. Een ander klaagt over de melkrantsoeneering, meer speciaal over de verstrekking van bons voor gcedkoope melk voor zieken en jeugdige kinderen. Ia den nazomer, zoo schrijft hij, kon men, na eenige uren op het Prinsenhof gewacht te hebben, een paar dagen later weer wachten; en dan kreeg men de bons. Thans moet hetzelfde spelletje weer worden vertoond; maar nu is 't winter en de moeder in het werkmansgezin moet de zieken en de jeugdige kinderen maar in den steek laten en moet uren staan wachten om tot winter, en de moeder in het werkmansgezin moet zij een aantal vragen beantwoorden enkan heengaan om later terug te komen. Weer andere klachten gelden de brandstoffen- voorziening, deze komen vooral uit de buiten gemeenten. Een inzender uit Zandvoort deelt mede, dat de regeling daar ter plaatse op dit gebied al bfjzonder ongelukkig is. De burgemeester had in de voorlaatste Raadsvergadering ver klaard, dat men zou beginnen met de distri butie van hout, zoodra andere brandstoffen ontbraken. Nu, zegt onze inzender, dat is al herhaal delijk het geval geweest; en zeifa geheel ongefortuneerde Ueden hebben veel geld moe ten uitgeven om bout te koopon, toen alle brandstof ontbrak. Dit zijn slechts eenige ernstige klachten uit de massa. Wat' nu van deze klachten te zeggen? Niet zelden zijn ze op zich zelf beschouwd, volkomen juist. Maar men bekijk» de zaak ook eens van den anderen kant; men lette eens op de enorme moeilijkheden, welke de autoriteiten te overwinnen hebben. En men zal ongetwijfeld milder, worden gestemd. li. Koeten dan de klachten ingehouden wor den? 1 j, Integendeel het is goed ae ter kennis ie brengen. Want juist die atroom van klachten is het best» bewijs, dat het au heiaas 1 noodzakelijke distributiestelsel een bron is van groot» maat schappelijke ontevredenheid. Dat klachtenregister zal het groot» argu ment worden om het distributiestelsel, zoo spoedig als maar eenigszins mogelijk is, over boord te werpen. Het is voor het publiek het levend en hand tastelijk bewijs van het weinig begeeren3- waardige der socialistische idealen. Anderzijds kunnen de klachten aanleiding geven tot verbeteringen in het stelsel. Zoo komt het ons voor, dat er een enorme verbetering en een groot» inkrimping van het aantal ambtenaren mogelijk wa re, indien van regeerings- of gemeentewege meel" reke ning werd gehouden met de reeds in de maat schappij aanwezige organisaties. Die ambtenaren-massa wordt een bepaald gevaar. Ook ten deze is Duitschland een waarschu wend voorbeeld. Ik kreeg gisteren de cijfers onder de oogen over de distributie gedurende het jaar 1917 in de stad Keulen. Weet ge hoeveel ambtenaren daarbij be trokken waren? Niet minder dan 54.445! Alles inbegrepen natuurlijk. Indien wij dezen weg niet op willen, zul len we ernstig moeten overwegen d© distri butie meer en meer over te dragen aan de bestaande organisaties van den middenstand de arbeiders, de werkgevers, de ambtenaren enz. enz. Waarou zou dat niet kunnen, indien enkele ambtenaren met bet toezicht op de uitvoe ring door deze lichamen worden belast? Het zal dan ook veel gemakkelijker zijn later weêr tot den normalen bedrijfstoestand terug te keeren. En doordat die vereenigingen veel beter ZIJLSTBAAT19 -HAARLEM Kleeding en RNeuiselmagazijnen. met de werkelijke toestanden op de hoogte zijn, bijna ieders behoefte kennen, als 't war reeds een grootere diffenrentiatie bereikbaar en zullen de klachten zeker verminderen. Althans in gemeenten als Haarlem, waar krachtige organisaties bestaan, lijkt ons de ze wijze van nitvoering der distributiemaat regelen zeer wel uitvoerbaar. M. v. P. WERELDBRAND GEEN NIEUWS VAN DE FRONTEN - HET CONFLICT TUSSCHEN RUSLAND EN ROEMENIË Van geen der fronten werden vermeldens waardige feiten gemeld; alzoo hebben die ook niet plaats gehad. Het belangrijkste be richt is van generaal Haig over een lucht- raid, welke de Engelschen boven Duitsch gebied uitvoerden. In weerwil van het zeer slechte weer wierpen zij bommen op belang rijke spoorwegwissels to Bèrnsdorff, 30 mij len ten Z.O. van Metz en op den spoorweg ten Z. van Metz. Alle aéroplanes zijn terug gekeerd. Hoewel nog geen antwoord bekend is van Roemenië óp het ultimatum van de Russische volks-commissarissen, is toch al met eenige zekerheid vast te stellen, dat een gewapend conflict tusschen beide „bondgenooten" niet meer ia te voorkomen. De volkscommissaris sen in Rusland hebben, waarschijnlijk omdat Roemenië het antwoord schuldig bleef op de Russische eischen, de arrestatie bevolen van den Koning van Roemenië en zijn overbren ging van Jassy naar St. Petersburg gelast. Voor verdere bijzonderheden over den toe stand in Rusland zie men elders onder de rubriek Rusland. DE ONDERHANDELINGEN WORDEN VOORTGEZET TROTZKY AAN HET WOORD D£ CENTRALEN BESPREKEN ONDERLING DEN STAND DER ONDERHANDELINGEN MAX HARDEN OVER DEN VREDE - MINISTERIEELE REDEVOERINGEN IN ENGELAND - HET VATICAAN EN DE VREDE. In vervolge op het gisteren, onder Laatste Nieuws nog vermeld telegram uit Brest- Litowsk, ontvingen wij later ook verslag dor verdere besprekingen. Nadat v. Kühlmann zijn rede had beëin digd, nam, gelijk reeds gemeld wer d, Trotzky het woord. Hij verklaarde, te hopen, dat het zoo even gegeven antwoord der Centrale Mogendheden in elk geval allen twijfel had weggenomen aangaande de formeele moei lijkheden, d'ie voor de Russische delegatie ontstaan waren door de op de vorige verga dering gehouden rede van generaal Hoff mann. De Russische delegatie was van mee ning, dat zij in het onderhavige geval met een partij onderhandelde, welke de Duitsche regeering vertegenwoordigde. De staatsse cretaris had erop gewezen, dat alle punten der onderhandelingen slechts de staatkun dige bedoelingen der Duitsche rogeering weergaven. Zoolang deze meening door nie mand formeel weerlegd werd. beschouwde de Russische regeering dit als een formeele ver klaring. Als generaal Hoffmann er op had gewezen, dat de Russische regeering op macht gegrond was en met wapengeweld optrad tegen allen, die anders denken en door contra-revolutionairen en borgeois ge noemd worden, moest daartegen worden op gemerkt dat ook de Pruisische regeering op macht was gegrondvest In de geheele ge schiedenis kende men tot nog toe geen an dere regeeringen. Zoolang de maatschappij bestond uit klassen die met elkaar strijd voerden, zou de macht eener regeering op kracht berusten en zou zij door geweld hare heerschappij behouden. Hij moest echter krachtig protesteeren tegen de bewering, dat zijn regeering elk, die anders dacht, vo gelvrij verklaarde. Datgene waarvan de re geeringen van andere landen bil de behande lingen der Russische Reg. afkeerig waren, was de richting welke ze insloeg bij het ge bruik harer macht en waarin zij zich door niets op een dwaalspoor liet brengen. Zoo hadden hij en zijne vrienden, toen de Roe- meensche regoering trachtte, op Russisch gebied gewelddadige maatregelen aan te wenden tegen revolutionaire soldaten en ar beiders, vanuit Brest-Lltofsk de regeering te St Petersburg voorgesteld den Roemeen- sohen gezant zijn geheele personeel en de Roemeensehe militaire missie in hechtenis te nemen en zij hadden bericht ontvangen, dat dit reeds geschied was. Verder zeid© Trotzky nog het volgende: Wat de beide voorbeelden betreft welke generaal Hoffmann aanhaalde, kar rak ter iseer en geenszins onze politiek op het gebied der nationale kwestie. Hii heeft me- dedeelingen gedaan over het Congres der Wlt-Russen. Dit congres was samengesteld uit vertegenwoordigen» der Wit-Rusdisobe Agrariërs en had getracht een der steunpun ten te bemachtigen welke eigendom van het Wit-Russisohe volk moet zijn. De conflicten tusschen ons en de Ukraine, die tot mijn spijt nog niet geheel en al uit den weg geruimd zijn, kunnen op generlei wijze het recht van het Ukrainsche volk om zelf zijn lot te bepalen, beperken. Trotzky besprak daarop het lot der bezet te gebieden en verklaarde uit betgeen de Duitsche vertegenwoordigers tot dusverre hadden gezegd de gevolgtrekking te mogen maken, dat over het lot dezer gebieden be slist zou worden zonder dat er rekening me de wordt gehouden of het volk reeds in staat is zelf de beslissing ter hand te nemen. Het Opperste Gerechtshof in Amerika had zijn rechtphilosophie zeer dikwiils gewijzigd, al naarmate het noodig was geweest het ge bied der V. S. uit te breiden of niet. Wat dén vorm der onderhandelingen be treft acht de Russische delegatie het noo- diig juist die punten op den voorgrond te stellen, die het onderwerp der meeningsver- schillen vormen en ze met voldoende vastbe radenheid in het oog te vatten, wijl slechts in dat geval een reehtvoudige oplossing ge vonden kan worden. De voorzitter van de Duitsche delegatie heeft gevraagd, uit wellce bron de Russi echo delegatie het recht putte, om zich voor 't lot der bezette landen te interesseeren. Doce ook do heer staatssecr. hoeft zijn recht voor Schoten en Haarlem. Rapteljorissiraai 27. TEL. L'ilU niet geput in het bloote feit der oezetting, maar uit-het princiep van het zelfbestem- mingieoht der volkeren, welk princiep in terpreteert Dit princiep geldt echter niet minder voor de Russische delegatie. Hierop nam v. Kühlmann het woord en verklaarde: Wat de rede van generaal Hoff mann betreft, wil ik zoowel vcor mij als voor generaal Hoffmann uitdrukkelijk het recht voorbehouden op deze aangelegenheid ei ug te komen. De werkelijke competentie ran het Duitsche rijk heeft de vorige spreker volkomen juist gekarakteriseerd. Rijkskanselier, de eenig verantwoorde- Uk rijksminister, verdeelt over het geheele gebied der buitenlandsche politiek de voor zun organen beslissende instructies. Overigens is het bii de nauwe politieke overeenstemming waarin ik mij met gene raal Hoffmann bevindt, volkomen vanzelf sprekend, dat tusselien onze opvattingen gree* nerlei verschil bestaak Het groote onderscheid tusschen onze op vattingen en die van de Russische delegatie is, dat wij in tegenstelling met haar, houwer op den huidigen toestand. Verrast heeft mij de geringschattende waardeering van het oordeel van het opper ste Amerikaansche gerechtshof door den heer Trotzky. Overigens neem ik met voldoening kennis van de uitlatingen van den vorigen spreker, dat hij en zijn delegatie thane van zin zijn werkelijke besprekingen te beginnen over da details van de ons scheidende opvattingen. Ik stel voor ons aan de door de Russische de legatie voorgestelde metbode van werken te houden inzake de vier punten, zooals die in het antwoord opgenomen zijn om werkelijk de discussies over de details te beginnen. Ik hoop, dat wij dan in enkele dagen zoo ver zijn te zeggen of wij de moeilijkheden kunnen overwinnen, dan wel of de hier ge dane poging moet worden opgegeven. Trotzky verklaarde daarop: Dat, waar-zijn meening thans met de beraadslaging over de heide antwoorden gegeven zijn, kon wor den aangevangen. Hij moest er echter nog maals op wijzen, dat hij in de kwestie van het terugtrekken der troepen op geen enkele wijze het standpunt der Duitschers kon dee- len, dat n.L de verwijdering der bezettings troepen achter zich een ledige ruimte zou laten. In zooverre het technische moeilijkhe den betreft, zooals het ontbreken van eigen spoorwegen, post enz., kan men in zulke kwesties steeds tot een overeenkomst gera ken ook zonder controle door de bezettings troepen. Daartegenover wijst de heer v. Kühlmann er op, dat naast de technische redenen ook redenen van veiligheid der betrokken gebie den een zeer voorname rol spelen. Daarop stelde de heer v. Kühlmann voor over de door de Russische delegatie zelf voorgestel de 4 punten zakelijke discussies te begin nen. Nadat Trotzky zichbii dit voorste! had aangesloten, werd bepaald, dat die volgende zitting den volgenden dag om 11 uur zou plaats hebben. Roberts, de Engelsche minister van ar beid, heeft gesproken aan een diner te Lon den, dat aan Sir Rosslyn Wemyss werd aan geboden. Hij zeide, dat hij geen deel zou nemen aan verbrokkeling van het Britsche rijk. Iemand, die hem zou wiLLen wijsmaken, dat de regeering van het Duitsche rijk best met die van het Britsche vergeleken kan wor den, kon evengoed zeggen, dat de zou de maan was. Er waren alle bewijzen voor het tegendeel en wanneer het mogelijk was om de bevolkingen van alle deelen der wereld er naar te vragen, zou men zien, dat zij zich zouden verzetten tegen de Daitsche overheersching en besluiten onder de Brit sche wet te komen. Roberts zei, dat er zoogenaamde manifes ten, namens de arbeidersbeweging werden uitgegeven. Hij ontkende het recht van eeni ge kliek om uit naam der partij te spreken. Er is beweerd, dat wij na den oorlog de vijandelijke naties zouden helpen zich even snel te herstellen als wij zelf. Ik ben echter ouderwetsch genoeg om te gelooven, dat het kwaad volledig moet worden geboet. Wij moeten voor ons zelf en onze bondgenooten zorgen, vóór ons me't anderen te bemoeien. Omdat hij wensehte, dat de arbeidende klas- sen voldoende kennis zouden kunnen op doen en van het leven genieten, was hij Roman van COURTIIS—MAHLER, Geautoriseerde yertaling Boor H. B. VAN DER SANDS 37 Maar juist riep Rippard luid: „Armin, ke rel, hoe kunt jij je toch zóó'q Bohoonmoeder ®p den hals halen, dat is .warempel een mig- iaadl" Eva Marie verschrok en bukte snel. Op dit oogenblik zou t wel heel pijnlijk, ja onmoge lijk zijn voor de heeren te verschijnen. Zij besloot daarom in haar schuilplaats te blijlveu tot zij weer weggegaan waren. Wél was 't haar zeer onaangenaam het onderhoud der twe© te kunnen hooren, maar van twee kwa den moest men 't minste kiezen. Zoo hield zij zich verborgen en sloot on willekeurig de oogen, als was zij dan zeker der niet gezien te worden. Armin antwoordde ernstig: „Ik heb Je toch al geschreven dat deze vrouw, die toevallig de stiefmoeder vm mijn bruid is, noch met haar, noch met mij verder Iets uit te staan zal hebben. Zij: verlaat Burgwerden voor goed, zoo gauw ons huwelijk gesloten le." Eva Marie werd In haar schuilplaats don kerrood. Nog nooit had zij zich zoo over haar stiefmoeder geschaamd ala nu, nu Armln daaronder te lijden had." „Nu, God zij dank," antwoordde Rippard, ,,'t zou mij anders waarlijk van te voren tegen uw verloofde Innemen, dat zij! 000'n stiefmoeder heeft. Jongen, Arinin, nu begrijp ik je overijlde verloving eerst reoht ni-fc. Er bestaat voor mij maai' één verklaring, dese namelijk, dat jij hals over, kop op 't meisje verliefd bent geraakt." „Neen, Hans, je weet dat ik my1 nog altijd niet geheel van de gedachte aan Alexandra los kan maken. Ik houd van Eva Marie, maar 't is niet da volle, innige liefde die ik wen- schen zou. Ik gevoel voor haar een warme vriendschap en koester den wensch baar ge lukkig te maken. Maar tegenover haar liefdes betuigingen blijft miin hart koel. Haar ka rakter blijft mij borg voor een vredig samen leven. Zij heeft mij lief en zal ter mijner liefde alles doen. Haar armoede is voor mij geen hinderpaal. Een rijke en veeleis: bende vrouw zou ik niet kunnen gebruiken. En dat zij' zoo'n stiefmoeder heeft, kan zij niet hel pen, Zij heeft voor die vrouw zoo weinig achting, dat zij liever bij vreemde menschen in een ondergeschikte betrekking gaat, dan met haar samen te Joven. Ik heb alios rijpe lijk overwogen, eer ik om haar hand ver zocht. Dwong 't testament mij' niet tot zoo'n overhaast huwelijk, ik zou natuurlijk niet op de gedachte z.ijin gekomen haar te trou wen. Nu 't ephter zoo zijn moet, lijkt mij Eva Marie do geschiksto vrouw toe. Zij is flink, opgeruimd en verstandig, en heeft mij zoo lief dat ik voor haar trouw nooit zal be hoeven te vreezen. Zij is geen moderne vrouw. Zij mag natuurlijk niet weten dat ik voor een ander meer gevoeld heb dan voor haar, want dit zou haar vernederen en dat wil ik niet. Ik acht haar zeer hoog en 't doet me leed dat ik haar oprechte liefde niet even innig beantwoorden kan. Maar zoóals ik je reeds schreef: Wat ik voor Alexandra ge voeld heb, staat mij in den weg. Ziezoo, nu heb ik alles nog eens duidelijk uitgelegd, bob je nu tevreden?" „Ik moet wel, maar ik beken dat ik nu dubbel nieuwsgierig ben om deze Eva Mario te leeren kennen." „Ik begrijp niet waar zij blijft. Misschien heeft zij een anderen weg genomen of zij kan zich weer eens niet van 't graf vam haar vader scheiden. Zij heeft hem zoo innig lief gehad." t „Hm, maar zullen we dan niet liever ver der gaan?" „Met mijn ongelukkig been gaat dat zoo slecht. Maar Iaat ons naar huis teruggan, misschien is zij daar al. En zoo niet, dan nemen we 't rijtuig en rijden naar 't kerk hof om as af te halen." Zij stonden op en gingen weg. Maar Eva Marie, die alles gehoord had, lag met groote, starre oogen in het bosch en sloeg in onuitsprekelijk zisleleed d» han den krampachtig in het losse zand. Zij kon niets voelen en niets denken dan dit eene: „Hij houdt niet van mij hij heeft een ander liof." Eon vreosehjk» pijn saeod door haar borst en maakte haar doods benauwd. Zii had 't willen uitschreeuwen Jin de overmaat van liaar smart, maar geen toon kwam over haar bleeke lippen. En in haar wijdgeopende oogen lag de starre uit drukking, die den mensch eigen is, als 'I hem in 't diepste leed niet vergund is, in tranen verlichting te vinden. Nu was 't,voor bij met haar mooi, fier geluk. O, dat zij voor altijd kon verdwijnen met dezen smaad 1 Ja. een smaad was het voor haar, een man lied te hebben, die haar alleen ate middel tot zijn doel gebruikte; een duizendvoudige smaad, dat zij hem haar genegenheid, haar liefko zingen zoo openhartig geschonken had, lief- koozingem, die hem koud lieten, die misschien nog wol 't verlangen naar een ander in hem wakker riepen. Toen zij zoover met haar gedachten ge vorderd was, sprong zij op en omklemde iaf uitersten zielencod een Doom. Zij drukte haar •bleek, strak gezicht tegen de ruwe schor» en: dat schurende, brandende gevoel scheea haar een weldaad toe, verge loken bij d» pijn die haar hart doorstak. Zoo stond zij lang met sidderende knieën en ze wenscht» te mogen sterven om aam haar. Lijden eer einde te zien. HAARLEMSCHE COURANT Groot- Tu6Scheo- Klein handel- handel- handel- prijs per vel pri|s per vel prijs per vel Geenszins. Levering van ALLE GOÉDEREN op gemak, kelijke betalingsvoorwaarden. CONTANT 5 pCt. korting. 5310 (Wordt vervolgd,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1