manna w kul
Aanvulling Ranisoeneering.
HET VREDESVRAAGSTUK.
ïïl:
de bonbladen voor Februari
CENTRALE KEUKEN.
Zeevisch.
Maximumprijs ZouL
BUITENLAND
- Regeeringsschoenen 1041
P. W. TWEEHUIJSEN,
r,
De prijzen zijn voorloopig
weder geregeld zeevisch
9^2 et. per 1ls K.G. en 19 ct. per K.G.
a a
ZATERDAG 26 JANUARI 1918
42STE JAARGANG 9548
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EM AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,95; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30
Alle betalende abonnés op dit Blad,
van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepa ng n
op de polissen vermeld, tegen on|>®'Vk^
voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot weuen,
f «00 bij overlijden. ZOO bij verlies van hand,
bii verlies van een wijsvinger, f 85 bij verlies van
eiken anderen vinger, f 35 bij breuk van boven
en/of onder arm en breuk van boven en/of onder
been. De uitkeering- dezer bedragen wordt gegaran
deerd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings
bank" te Schiedam. (De vóór 1 October 1911 uit
gegeven polissen zijn niet geldig.)
Dit nummer bestaat uit vier bladen, waar
onder het Geïllustreerd Zondagsblad in acht
bladzijden.
EERSTE BLAD
De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid
delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis dat
voor melk, zoowel goedkoop als tegen maximum
prijs, aan zijn bureau kunnen worden afgehaald,
voor hen wier naam begint met een der.letters:
S. T. U. en V.
op Vrijdag 25 Januari van 8—4yg uur n.m.
W. X. IJ. en Z.
op Zaterdag 26 Januari van 8l1/!» uur n.m.
A. B. en C
op Maandag 28 Januari van 8Vrft uur njn.
D. E. F. G. en H.
op Dinsdag 29 Januari van 84% uur n.m.
I. J. K. L. en M.
op Woensdag 30 Januari van 84% uur njn,
N. O. R Q. en R.
op Donderdag 31 Januari van 8—uur njn.
Bonbladen voor de maand Februari 1918 wor
den alleen afgegeven tegen inlevering van den
talon van het bonblad voor de maand Januari
Zij die hunne aanvragen voor goedkope melk
niet aan de Geneeskundige Commissie op de
daarvoor vastgestelde data hebben aangeboden,
zullen met ingang van 1 Februari geen goed-
koope melk meer kunnen betrekken. Dit is evenwel
niet van toepassing voor diegenen wier nummer
nog niet is opgeroepen, of voor melkaanvragen
uitsluitend voor kinderen beneden den leeftijd
van 6 jaar, waarvoor een bewijs van inschrijving
in het Bevolkings-Register is ingeleverd.
Aan houders van toewijzingen voor melk tegen
maximumprijs zal op bovengenoemden data even-
eens een bonblad voor melk worden uitgereikt,
tegen inlevering van de thans geldende machti
ging. 1654
De Directeur voornoemd,
F. DE JONOE.
De Directeur van het Gemeentelijk Levens
middelenbureau te HAARLEM brengt ter ken
nis, dat vanaf Zaterdag 26 Januari ajs. alsnog
wordt verkrijgbaar gesteld
op broodkaart 37e tijdvak:
Va POND BAK- EN BRAADVET;
op broodkaart 38e tijdvak:
I POND GROENE ERWTEN;
op broodkaart 39e tijdvak:
2 ONS ZEEP.
Deze regeling geldt ook voor de Gemeente
BLOEMENDAAL. 1678
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
GEMEENTE BLOEMENDAAL.
Het Gemeentebestuur van BLOEMENDAAL
maakt bekend, dat ten opzichte van hen, die
ihans van de Centrale Keuken maaltijden «ge
bruiken, hetzij van die van 12 uur, van die van
6 uur of van beide, zal worden aangenomen dat
zij ook voor de
periode van 14 Februari—29 Maart 1918
op dezelfde wijze deze maaltijden wenschen te
betrekken, tenzij zij vóór den len Februari 1918
schriftelijk aan het Levensmiddelenbedrljf te
Overveen kennis geven, dat zij óf op een andere
wijze óf in het geheel niet meer voor bovenge
noemde verstrekkingen in aanmerking wenschen
komen.
die nog niet van de maaltijden van 12
l. fokken, kunnen dit alsnog schriftelijk vóór
le1 Februari 1918 verzoeken.
aUdea 2aI worden
r e maaltijden van 12 uur het rantsoen
groene erwten.
Voor de maakte,, vaa 6 uur het rnntsoen
bruine boonen en gort
Voor beide maaltijden het rantsoen groene
Wwfen, bruine boonen en gort. 1710
vastgesteld op 12i/2 cent per portie van 12 uur
voor on- en minvermogenden, 25 cent per portie
*an 12 uur voor de overigen; 60 cent per portie
van 6 uur,
GEMEENTE BLOEMENDAAL.
Het Gemeentebestuur van BLOEMENDAAL
maakt bekend, dat te beginnen met Woensdag
den 30en Januari
zal worden besteld. 1716
De Gemeentebesturen van HAARLEM, BEN-
NEBROEK, BLOEMENDAAL, HEEMSTE
DE en SCHOTEN maken bkend, dat door den
Minister van L. N. en H. is bepaald, een maxi-
mum-kleinhandelprijs voor geraffineerd zout
vast te stellen van
WERELDBRAND'
VAN DE FRQNTEN EEN NIEUWE OORLOG
STRIJD TUSSCHEN RUSSEN EN ROEME
NEN DE DUIKBODTOORLOG.
Op de fronten nog altijd die opmerkelijke
stilte, welke den oorlog al sedert lang de gewone
aandacht hgeft doen onthouden.
Doch nu schijnt een nieuwe strijd te zijn
uitgebroken, een oorlog, welken geen oorlogsver
klaring voorafging.
Men wist reeds, dat er een ernstige spanning
was tusschen Rusland en Roemenië, die een vol
komen breuk tusschen beide bondgenooten deed
vreezen.
Volgens een bericht uit Babadag, in de Do-
broedsja, via Sofia is die breuk thans een vol
dongen feit geworden.
„Na korte gevechten tusschen kleine eenheden
der Russen en Roemenen, zoo luidt het bericht,
is da strijd thans ook ontbrand tusschen grootere
deelen van deze troepen.
Op het huidige oogenblik is de wereld getuige
van een nieuwen oorlog onder de geallieerden,
tengevolge van een poging der Roemenen, om
zich meester te maken van wapenen en munitie,
trein en bediening en troepen van het vierde Sibe
rische legerkorps, gevormd uit de negende en
tiende Russische divisies, ten zuidwesten van
Galafs, tusschen de rivieren Sereth en Proeth.
De slag heeft reeds gedurende drie dagen met
de grootste verbittering gewoed. Beide partijen
der oorlogvoerende bedienen zich van geschut en
hulp-monitors.
De Roemeensche troepen ontvangen groote
versterkingen.
Om niet in handen der Roemenen te vallen,
hebben soldaten van een Russische brigade be
scherming gezocht bij de Bulgaren, aan gene
zijde van de demarcatie-lijn, overeengekomen bij
het wapenstilstandsvërdrag. Zfj hébben daar
hunne wapens, daaronder begrepen kanonnen,
machine- en gewone geweren ingeleverd, benevens
hunnen trein, bedieningsmanschappen en voor
raden.
Het overige deel van het Russische korps blijft
voortgaan slag te leveren, in afwachting van
hulp."
't Is wel leen belangwekkende vertooning
op 's werelds-oo-rlogstOoneel, die daar in den
Zuid-Oosthoek van Europa wordt afgespeeld:
de Vroegere bondgenooten oorlogen met el
kaar, terwijl een gedeelte van een der strij
dende partijen bij den vijand, met wien hij1
slechts een wapenstilstand heeft gesloten, be
scherming zoekt.
De Duitsche duikhooten Zijn voortdurend
in actie. Weer werden z»s stoomschepen en
een wachtschip in de laatst® dagen door duik-
booten in den grond geboord; vier stoomsche
pen werden dicht onder de 'Engelscho oost
kust, waar de bewaking zeer scherp is, ge
torpedeerd, een ©r van uit een door vele
torpedojagers en treiters beschermd öonvooi.
Van de 3800 schepen, van meer dan 1600
br. reg. ton, waarover Engeland voor een
jaar de beschikking had, en waarvan de helft
voor militaire doeleinden in beslag werd ge
nomen, en de ander© helft voornamelijk voor
do voedselvoorziening van het eilandenrijk
moest dienen, zijln rsed3 zooveel getorpedeerd,
dat de nood zich voor Engeland dringend
doet gevoelen. Da voorraadschuur der En
tente is opmerkelijk leeg, zegt de „Daily
News" in het nummer van 1 Januari, in een
bespreking van den nieuwjaarswensch van
Lord Rhondda -aan zijn Amerikaanschen ambt
genoot Hoover.
DE REDE VAN DEN DUITSCHEN RIJKSKANSELIER HOE ZE ONTVANGEN IS EEN
REDE VAN GRAAF CZERNIN HOE 'T STAAT MET DE ONDERHANDELINGEN TE
BREST-LITOWSK DE OORLOGSDOELEINDEN DER ENGELSCHEN.
dkreten -tot dwaasneid brengen, weten ze te
realiteiten van het
Door een seinfout in de rede van den Duit-
schen rijkskanselier is gisteren vermeld, dat het
telegram betreffende de bespreking van punt 8
van Wilson's vredesprogram ontbrak. Dit was
echter niet het geval. Punt 8 van dit vredespro
gram betrof het bezette gebied in Frankrijk
waaromtrent Von Hertling zei de, dat dit is te
beschouwen als een kostbaar vuietpand en wat
daarop volgde.
Wel ontbrak nog het slot van de rede, dat wij
hier volledigheidshalve nog laten volgen
Over de methoden en bijzonderheden kan men
eene verschillende opvatting zijn toegedaan,
laten wij thans echter al deze meeningsverschil-
len op den achtergrond schuiven, laat ons niet
strijden over formaliteiten, die bij den razenden
loop der wereldgebeurtenissen van geen invloed
zijn, en laat ons over de verdeelende partijtegen
stellingen bet gemeenschappelijk doel in 't oog
houden, het welzijn van het vaderland. Laat ons
gezamenlijk front maken, regeering en volk, en
ae overwinning zal ons zijn, een goede vrede zal
en moet komen, het Duitsche volk verdraagt op
bewonderenswaardige wijze het leed en de lasten
van den nu in zijn vierde jaar getreden oorlog.
Bij deze lasten en dit leed denk i-k in het bij
zonder aan het lijden der kleine-handwerkers en
der gering bezoldigde ambtenaren. Doch zij
allen, mannen en vrouwen, zullen uithouden en
volhouden. Politiek rijp, laten ze zich niet door
stri dkreten tot dwaasm
onderscheiden tusschen de
leven en verhitte droomen.
Zuik een volk kan niet ondergaan. Ood is met
ons en zal ook verder met ons zijn.
De rede van den rijkskanselier werd door de
partij-afgevaardigden in het algemeen vrij gun
stig ontvangen. In hun verklaringen na de rede
stelden de afgevaardigden Trimbom (Centrum),
Fischbeck (Vrijzinnige Partij) en Streseman
(Nat lib.) zich over het algemeen op het stand
punt der regeering. Stresemann drong zeer aan
op de zelfstandigheid van Vlaanderen. Alleen
Scheidemann (Soa-Dem.) week vrij veel van het
standpunt der regeering af. Hij zeide: „Het
resultaat van den onderzee-oorlog, die overigens
niet zonder succes Is geweest, was de oorlogs
verklaring van Amerika. Hoffmann, de uitste
kende soldaat en mensch, heeft te Brest-Litowsk
den juisten toon niet gevonden." Spr. betreurt
het, aat Hertling de boodschap van Wilson niet
al9 een eerlijke verklaring over den vrede be
schouwt en verklaart ten slotte: „Elzas Lotharin
gen moet Dultsch blijven. Zoodra men over Bel-
f" ië tot klaarheid is gekomen, is ook de Elzas-
otharingsche quaestie ^gelost."
En terwijl de klanken van de kanseliers-
rede nog nagalmden, hield in de com
missie voor bnitenlandsche aangelegenheden
voor de Oostenrijksche delegatie de minis
ter voor bui tenia ndisebe zaken, graaf Czer
nin, een redle, waarin hij een getrouw beeld
.van de verschillende phasen en de resulta
ten dier vredesonderhandelingen ontwik
kelde; een rede, zeker zoo belangrijk, zoo
niet nog belangrijker, dan die van Von Hert
ling.
Hij wees in het bijzonder ou de openbaar
heid der te Brest-Litowsk gevoerd© onder
handelingen, waarin de centrale mogendr
hoden hebben toegestemd, omdat zij niets
te verborgen hebben en omdat het een ver
keerde indruk gemaakt zou hebben indien
aan de tot dusver gevolgde metbode van ge
heimhouden zon worden vastgehouden. De
partij moet koelbloedig ten einde toe worden
gespeeld en z ij sal tot een goed
einde voeren, indien de volkeren
der monarchie hun verantwoordelijke ver-
f tegenwoordiger» op de vredesconferentie
steunen.
Do minister verklaarde dat bij van den
grondslag waarop de onderhandelingen wer
den gevoerd, door Oostenrijk-Hongarije met
de verschillende nieuw geboren Russische
rijken, d.w.z. den grondslag „zonder compen
saties en zond'er schadeloosstelling" niet af
wijken zal, dat hij geen vierkan
te meter grondgebied en
geen oent van Rusland ver
langt en dat, indien Rusland naar
dit schijnt het geval te zijn, zich op een ge
lijk standpunt «telt; de vrede tot
stand komen moet
Nimmer zal de Minister het over zich kun
nen verkrijgen, een vrede te sluiten die den
hier gescbetsten grondslag te buiten gaat
Indien echter zij die zich het lot van Rusland
aantrekken, van ons gebdedsafstand of oocr-
logs-schadelooss telling zouden verlangen,
zou hij den oorlog voortzetten, ondanks het
vredesverlangen dat hij evenzeer koestert als
zij, of hij zou aftreden, indien hij zijn mee
ning niet kon doen gelden.
De minister legt er echter nogmaals den
nadruk op, dat voor de p.e s-
simistisohe meening, dat
da vrede mislukken aal, geen
reden bestaat daar de onderhande
lende commissie het eens zijn geworden over
den gi-ondslag om geen schadeloosstelling
te eischen. Slechts nieuwe instructies der
Russische regeering of hun verdwijnen, zou
dezen grondslag weten te verschuiven.
De voornaamste moeilijkheden, tengevolge
waarvan de onderhandelingen met Rusland'
niet een snel verloop hebben, als wij gaarne
zouden zien, bestaan daarin- dat wij met ver
scheiden nieuw-ontstane Russische rijken
hebben te onderhandelen, n.l. met een Rus
land door St. Petersburg geleid, met de
Ukraine, met Finland en met den Kaukasus
en wel met beide eerstgenoemde direct en
met de beide anderen, welke op dit oogenblik
te Brest-Litowsk nog niet vertegenwoordigd
zijn, indirect. Met de delegatie
van de Ukraine zijn wij het
wat de onderhandelingen betreft
reeds zeer ver eens gewor
den.
Wij zijn tot overeenstemming kunnen gera
ken over een basis „zonder annexaties en
schadeloosstellingen'' en in groote trekken is
het duidelijk geworden, dat wederom ham
delsbetrekkingen met de Ukraine kunnen
worden opgevat en boe dit zal geschieden. De
moeilijkheid bestaat echter in tiet van bet
Ukrainscbe stanrpunt afwijkende standpunt
der Russische delegatie, daar de Ukrainers
gerechtigd zijn tot zelfstandige onderhande
lingen.
Hoe de zaak thans staat weet liij niet, want
hij heeft gisteren van den voorzitter der Rus
sische delegatie Joffe een telegram ontvan
gen, volgens hetwelk de arbeiders en de boe-
ren-regeering van de Ukrainscbe repnbliek
met zetel te Charkow het algemeen secretari
aat van do Ukrainsche lla da te Kief in geen
geval als vertegenwoordiger van het geheele
Ukrainsche vólk erkent, maar veeleer bijzon
dere gevolmachtigde vertegenwoordigers
naar de vredesonderhandelingen te Brest-
Litowsk zendt, waarbij Joffe de opmerking
maakte, dat de Russische delegatie bereid
zon zijn, deze Ukrainsche vertegenwoordigers
te erkennen.
Dat is in ieder geval een nieuwe moeilijk
heid, want wij kunnen en willen ons niet in
de binnenlandsehe aangelegenheden van
Rusland mengen. Is echter deze weg eenmaal
vrij, dan zullen zich verder geen moeilijkheden
voordoen. Wij zullen in overeenstemming
met de Ukrainsche republiek constateeren,
dat de oude grenzen tusschen Oostenrijk-Hon
garije en het vroegere Rusland ook tusschen
ons en de Ukraine gelden.
Wat Polen aangaat, welks grenzen ove
rigens nog niet nauwkeurig zijn vastgesteld,
wij willen in het geheel niéts
vandien staat.
De bevolking vamPoIen moet vrij en zon
der iemandsinvloed haar eigen lot bepa
len. Ik stel mijnerzijds geen eischen aan den
vorm van het referendum: hoe heter het den
volkswil weergeeft, hoe heter. Ik wil slechts
een vrijwillige aansluiting van Polen en zie
slechts daarin een waarborg voor blijvende
overeenstemming.
Aangezien de St. Petersburgsche regeering
de tegenwoordige Pooleche regeering
niet als bevoegd beschouwt, om uit naam
van het land te spreken, hebben wii daarvan
afgezien, om niet een of ander conflict In het
leven te roepen.
Een verdere moeilijkheid bii de onderhan
delingen bestaat in het niet te ontkennen
meeningsverscliil tusschen onze Duitsche
bondgenooten en de St. Petersburgsche re
geering over de uitlegging »:m het zelfbe
schikkingsrecht der Russische volkeren in
de door de Duitsche troepen bezette gebieden
Ook Duitschland is niet voornemens op ge
welddadige wijze gebied van Rusland te ver
krijgen, doch het staat op liet gerechtvaar
digde, door Je Russische rageering echter
zoowel voor Koerland, Litliauen en de Pool-
sclie provincie voorloopig nog afgewezen
standpunt, dat de talriik te kennen gegeven
wilsuitingen voor zelfstandigheid eu onaf
hankelijkheid van Je zijde Jer wetgevende
lichamen, vertegenwoordigers van gemeen
ten enz„ als voorloopigen grondslag voor d©
volkemeening moeten gelden, welke later
door een volksvotum op breeden grondslag
nader moeten worden onderzocht, terwijl nog
een geschil betrekking heeft op de door Je
Russische regeering verlangde terugtrekking
van alle Duitsche troepen en bestuursorga
nen voor de uitbreiding van het volksvotum
waardoor echter onherroepelijk anarchie en
de grootste nood zonden ontstaan en in wer
kelijkheid een practiseh onhoudbare eoestand
zou worden geschapen. De geschillen, ten op
zichte waarvan een middenweg moet worden
gevonden, zijn, volgens de meening van den
minister, niet groot genoeg om het misluk
ken der onderhandelingen ie kunnen recht
vaardigen, doch dergelijke onderhandelingen
worden niet in één nacht ten einde gebracht
en er is tijd voor noodig.
Vervolgeus besprak Czernin ook het vre
desprogram van president Wilson, zijn rede
in. dit opzicht aansluitende aan die van Jen
Duitseken rijkskanselier.
Zijn wij eenmaal met de Russen tot vrede
gekomen, dan is, volgens mijn opvatting,
ging Czernin voort, de algemeene
vrede niet Lang meer te
verhinderen, ondanks alle inspan
ningen van staatslieden der Westelijke En-
tentemogendheden. Hoewel ik er mij zelf
geen illussiea over maak, dat de vrucht van
den algemeenen vrede niet in een nacht rijp
zal worden, hen ik toch overtuigd, dat zij
aan het rijpen is en dat het slechts een kwes
tie van uithouden is, of wij den algemeenen
eervollen vrede zullen krijgen of niet
Ln deze meening wordt ik door het vredes
aanbod door Wilson versterkt. Natuurlijk
kan een dergelijk aanbod geen uitgewerkt
programma zijn, dat in alle onderdeel en aan
nemelijk schijnt, want in een dergelijk geval
zouden onderhandelingen volkomen overbo
dig zijn.
Dook de minister ziet er tegen op te ver
klaren, dat hij in de laatste voorstellen van
Wilson een belangrijke toenadering tot het
standpunt van Oostenrijk-Hongarije vindt eir
dat daaronder enkele voorstellen zijn, die wij
zelfs met groote vreugde kunnen begroeten.
De minister moet echter vooropstel
len dat hij, voor zoover de worstel len be
trekking hebben op de bondgenooten er
is daarin sprake van het Duitsche bezit; van
België eu van het Turksohe rijk ft t
besloten is. trouw aan de op zich
genomen bondaplichten, voor d. ver
dediging der bondgenoo
ten tot het uiterste te gaan.
Tegen het afschaffen van
geheime diplomatie» indien
daarmee gemeend is, dat geen geheime ver
dragen moer mogen bestaan zonder dat het
publiek ze kent, heeft de minis
ter niets in te brengen, ai
gelooft hij ook, dat de openhaarheid van on
derhandelingen van politieken aard, in hot
bijzonder van overeenkomsten betreffende
de handelspolitiek een vredelievend samenle
ven nauwelijks kunnen bevorderen, maar in
tegendeel wrijvingen tussohen staten moeten
vermeerderen.
Betreffende de vrijheid der
z e e n, sprak Wilson allen naar hét hart.
voor Schoten en Haarlem,
Sarteljorissiraat 27. TEL. 1778
Dezen wensch van Amerika onderstreept de
minister volkomen eu geheel.
Ook dat Wilson definitief tegen eel
eeonomischen oorlog is, ts
zoo juist en zoo verstandig, dat liet reeds
dikwijls door ons werd verlangd, en dat de
minister daaraan niets heeft toe le voegon.
Punt 4 van Wilson's programma bertref-
fende de algemeene ontwape
ning1 vormt een deel van de politieke ge
loofsbelijdenis van den minister.
at betreft Italië. Servië. Roemenië en
Montenegro herhaalde Ozernin, het in de
Hongaarsche delegatie hekend gemaakte
standpunt, dat hij weigert als verzekeraar
voor vijandelijke oorlog>savonturen te fun-
geeren voor onze vijanden, die hardnekkig
op het standpunt van een oorlog tot de eind
overwinning blijven staan. De minister kan J
geen eenzijdige concessies doen. welke de mo-
narchie blijvend vooraf zouden binden en den
vijanden een onmeteliik voordeel zonden ver-
schaffen, om den oorlog betrekkelijk zonder
risico tot in de oneindigheid sleepende t«
kunnen houden.
De Minister vraagt aan Wilson, om zijn
grooten invloed by zijn bondgenooten aan
te wenden, dat zü hunuerzüds de voorwaar
den verklaren, óp welke zij tot spreken be-
reid zijn. Even open en vrij als hier met
Wilson, zal hij met al diegenen spreken, die
ook zelf spreken willen: maar natuurlijk kun_ f
nen tjjd en voortduring van den oorlog niet
zonder invloed op de verhoudingen blijven. -
Italië is hiervan een sprekend voorbeeld.
Dit land had voor den oorlog gelegenheid
zondur één ichot een groot gebied te verwer
ven, .naar aet weigerde en verloor 100.000
man ian looden en milliarden aan oorlog®-
kosten en vernield bezit. Dit bracht nood en
ellende over de eigen bevolking en het voor- 1
deel, dat het had kunnen hebben, ging voor
eeuwig verloren.
Wat Polen betreft, zijn ook wij aanhangers van,,
liet denkbeeld van de stichting van een o n a l 1
hankelijken Poolschen staat,
die de ongetwijfeld door Poolsche bevolking be-
woonde gebieden moet omvatten. Ook over dit
punt zoude men, naar de minister zeide, het
spoedig met Wilson eens kunnen zijn. 2
Met de gedachte van een volkerenbond ten
slotte zal WÜson wei nergens in de menar-
chic op tegenstand stuiten.
Inderdaad stemmen wü derhalve niet al«
leen in (8e groote grondbeginselen, maar J
ook in verschillende concrete vredesvraag-
stukken met hem overeen.
De overblijvende geschillen schijnen den mi-1
nister niet zoo groot, dat een gedachtenwisse-1
ling hierover niet zou kunnen leiden tot ophel
dering en toenadering. IJ)eze toestand, die wel he 7
resultaat daarvan >s, dat Oostenrijk-Hongarijt
eenerzijds en de Vereenigde Staten anderzijds dit
groote mogendheden onder beide vijandelijk* e
groepen zijn welker belangen het minst me 1
elkaar in strijd zijn, geeft grond voor de
overweging, of niet oen gedachteuwisscliug -j
tusschen deze heide machtige mogendheden
het uitgangspunt zon kunnen zijn voor oen
in verzoenenden ,eest gevoerde gedachten-
wisseling tusschen al die staten, welke nog
niet ln vredesbesprekingen zün getreden.
Teil slotte wees de minister op zijn vredes
arbeid ten opzichte van de Ukraine en St. Peters
burg. Een vrede met St. Petersburg verandert tei
slotte aan den toestand niets. Nergens staai
O.-H. troepen tegen de St. Petersburgsche strijd
krachten. Uit St. Petersburg valt ook niets t
exporteeren dan de revolutie en de anarchie, ee;
exportartikel, hetwelk de Bolsjewiki wellich.
gaarne zouden uitvoeren, maar dat de minisfe
hoffelijk weigert. Desniettemin wil 3pr. ook ee
vrede met St. Petersburg, omdat deze den alge l
meenen vrede nader brengt.
Anders staat de zaak met de Ukraine, war
deze heeft voorraden levensmiddelen, welke he
land zal uitvoeren, wanneer men het in handels t
opzicht eens is geworden. De voedingskwestie i
thans wereldzorg.
Aan het einde zijner rede deed de minister ee i
beroep op de parlementsleden en de Ooster l
rijksch-Hongaarsche bevolking.
Gij, mijne heeren, zoo sprak hij, hebt niet allee
het recht maar ook den plicht te kiezen tussche
het alternatief: of gij hebt vertrouwen in m,;
om de vredesonderhandelingen verder te voere
en dan moet gij mij helpen, of gij hebt dat nie r
en dan moet gij mij laten vallen. - j
Ten slotte verklaarde de minister, dat slecb t
plichtsgevoel hem dwong zoolang aan te blljve t
als hij het vertrouwen heeft van den keizer t i
de meerderheid der delegatie. Een flink soldm
deserteert niet. Maar geen minister van buita f.
landsche zaken kan onderhandelingen van dei i
draagwijdte voeren, indien hij niet weet, dat b
gedragen wordt door het vertrouw* van
meerderheid der constitute!» lichamen. OU heL(
vertrouwen of rif hebt het niet; ril k®
pen of mij laren vallen tots enden 8t os
mogelijk.
tl
De belangrijkheid dezer redevoering g&g
vooral hierin, dat'minister Cxaptn«5®
tuigingen van
aanmerkelijk verder
kanselier en dat hij
aan te wijzen tusschen de
tijen, ook de verschillende tusschen
monarchie en het Duitsche rijk, ten aaujJ"®
de onderhandelingen met Rusland, op diplom
EUWE HAARLEMSCHE COURANT
vnet ot 002 f bi! verlies van een du!m' S S0
I
'.i