manna w kul Aanvulling Ranisoeneering. HET VREDESVRAAGSTUK. ïïl: de bonbladen voor Februari CENTRALE KEUKEN. Zeevisch. Maximumprijs ZouL BUITENLAND - Regeeringsschoenen 1041 P. W. TWEEHUIJSEN, r, De prijzen zijn voorloopig weder geregeld zeevisch 9^2 et. per 1ls K.G. en 19 ct. per K.G. a a ZATERDAG 26 JANUARI 1918 42STE JAARGANG 9548 DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EM AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,95; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30 Alle betalende abonnés op dit Blad, van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepa ng n op de polissen vermeld, tegen on|>®'Vk^ voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot weuen, f «00 bij overlijden. ZOO bij verlies van hand, bii verlies van een wijsvinger, f 85 bij verlies van eiken anderen vinger, f 35 bij breuk van boven en/of onder arm en breuk van boven en/of onder been. De uitkeering- dezer bedragen wordt gegaran deerd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings bank" te Schiedam. (De vóór 1 October 1911 uit gegeven polissen zijn niet geldig.) Dit nummer bestaat uit vier bladen, waar onder het Geïllustreerd Zondagsblad in acht bladzijden. EERSTE BLAD De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis dat voor melk, zoowel goedkoop als tegen maximum prijs, aan zijn bureau kunnen worden afgehaald, voor hen wier naam begint met een der.letters: S. T. U. en V. op Vrijdag 25 Januari van 8—4yg uur n.m. W. X. IJ. en Z. op Zaterdag 26 Januari van 8l1/!» uur n.m. A. B. en C op Maandag 28 Januari van 8Vrft uur njn. D. E. F. G. en H. op Dinsdag 29 Januari van 84% uur n.m. I. J. K. L. en M. op Woensdag 30 Januari van 84% uur njn, N. O. R Q. en R. op Donderdag 31 Januari van 8—uur njn. Bonbladen voor de maand Februari 1918 wor den alleen afgegeven tegen inlevering van den talon van het bonblad voor de maand Januari Zij die hunne aanvragen voor goedkope melk niet aan de Geneeskundige Commissie op de daarvoor vastgestelde data hebben aangeboden, zullen met ingang van 1 Februari geen goed- koope melk meer kunnen betrekken. Dit is evenwel niet van toepassing voor diegenen wier nummer nog niet is opgeroepen, of voor melkaanvragen uitsluitend voor kinderen beneden den leeftijd van 6 jaar, waarvoor een bewijs van inschrijving in het Bevolkings-Register is ingeleverd. Aan houders van toewijzingen voor melk tegen maximumprijs zal op bovengenoemden data even- eens een bonblad voor melk worden uitgereikt, tegen inlevering van de thans geldende machti ging. 1654 De Directeur voornoemd, F. DE JONOE. De Directeur van het Gemeentelijk Levens middelenbureau te HAARLEM brengt ter ken nis, dat vanaf Zaterdag 26 Januari ajs. alsnog wordt verkrijgbaar gesteld op broodkaart 37e tijdvak: Va POND BAK- EN BRAADVET; op broodkaart 38e tijdvak: I POND GROENE ERWTEN; op broodkaart 39e tijdvak: 2 ONS ZEEP. Deze regeling geldt ook voor de Gemeente BLOEMENDAAL. 1678 De Directeur voornoemd, F. DE JONGE. GEMEENTE BLOEMENDAAL. Het Gemeentebestuur van BLOEMENDAAL maakt bekend, dat ten opzichte van hen, die ihans van de Centrale Keuken maaltijden «ge bruiken, hetzij van die van 12 uur, van die van 6 uur of van beide, zal worden aangenomen dat zij ook voor de periode van 14 Februari—29 Maart 1918 op dezelfde wijze deze maaltijden wenschen te betrekken, tenzij zij vóór den len Februari 1918 schriftelijk aan het Levensmiddelenbedrljf te Overveen kennis geven, dat zij óf op een andere wijze óf in het geheel niet meer voor bovenge noemde verstrekkingen in aanmerking wenschen komen. die nog niet van de maaltijden van 12 l. fokken, kunnen dit alsnog schriftelijk vóór le1 Februari 1918 verzoeken. aUdea 2aI worden r e maaltijden van 12 uur het rantsoen groene erwten. Voor de maakte,, vaa 6 uur het rnntsoen bruine boonen en gort Voor beide maaltijden het rantsoen groene Wwfen, bruine boonen en gort. 1710 vastgesteld op 12i/2 cent per portie van 12 uur voor on- en minvermogenden, 25 cent per portie *an 12 uur voor de overigen; 60 cent per portie van 6 uur, GEMEENTE BLOEMENDAAL. Het Gemeentebestuur van BLOEMENDAAL maakt bekend, dat te beginnen met Woensdag den 30en Januari zal worden besteld. 1716 De Gemeentebesturen van HAARLEM, BEN- NEBROEK, BLOEMENDAAL, HEEMSTE DE en SCHOTEN maken bkend, dat door den Minister van L. N. en H. is bepaald, een maxi- mum-kleinhandelprijs voor geraffineerd zout vast te stellen van WERELDBRAND' VAN DE FRQNTEN EEN NIEUWE OORLOG STRIJD TUSSCHEN RUSSEN EN ROEME NEN DE DUIKBODTOORLOG. Op de fronten nog altijd die opmerkelijke stilte, welke den oorlog al sedert lang de gewone aandacht hgeft doen onthouden. Doch nu schijnt een nieuwe strijd te zijn uitgebroken, een oorlog, welken geen oorlogsver klaring voorafging. Men wist reeds, dat er een ernstige spanning was tusschen Rusland en Roemenië, die een vol komen breuk tusschen beide bondgenooten deed vreezen. Volgens een bericht uit Babadag, in de Do- broedsja, via Sofia is die breuk thans een vol dongen feit geworden. „Na korte gevechten tusschen kleine eenheden der Russen en Roemenen, zoo luidt het bericht, is da strijd thans ook ontbrand tusschen grootere deelen van deze troepen. Op het huidige oogenblik is de wereld getuige van een nieuwen oorlog onder de geallieerden, tengevolge van een poging der Roemenen, om zich meester te maken van wapenen en munitie, trein en bediening en troepen van het vierde Sibe rische legerkorps, gevormd uit de negende en tiende Russische divisies, ten zuidwesten van Galafs, tusschen de rivieren Sereth en Proeth. De slag heeft reeds gedurende drie dagen met de grootste verbittering gewoed. Beide partijen der oorlogvoerende bedienen zich van geschut en hulp-monitors. De Roemeensche troepen ontvangen groote versterkingen. Om niet in handen der Roemenen te vallen, hebben soldaten van een Russische brigade be scherming gezocht bij de Bulgaren, aan gene zijde van de demarcatie-lijn, overeengekomen bij het wapenstilstandsvërdrag. Zfj hébben daar hunne wapens, daaronder begrepen kanonnen, machine- en gewone geweren ingeleverd, benevens hunnen trein, bedieningsmanschappen en voor raden. Het overige deel van het Russische korps blijft voortgaan slag te leveren, in afwachting van hulp." 't Is wel leen belangwekkende vertooning op 's werelds-oo-rlogstOoneel, die daar in den Zuid-Oosthoek van Europa wordt afgespeeld: de Vroegere bondgenooten oorlogen met el kaar, terwijl een gedeelte van een der strij dende partijen bij den vijand, met wien hij1 slechts een wapenstilstand heeft gesloten, be scherming zoekt. De Duitsche duikhooten Zijn voortdurend in actie. Weer werden z»s stoomschepen en een wachtschip in de laatst® dagen door duik- booten in den grond geboord; vier stoomsche pen werden dicht onder de 'Engelscho oost kust, waar de bewaking zeer scherp is, ge torpedeerd, een ©r van uit een door vele torpedojagers en treiters beschermd öonvooi. Van de 3800 schepen, van meer dan 1600 br. reg. ton, waarover Engeland voor een jaar de beschikking had, en waarvan de helft voor militaire doeleinden in beslag werd ge nomen, en de ander© helft voornamelijk voor do voedselvoorziening van het eilandenrijk moest dienen, zijln rsed3 zooveel getorpedeerd, dat de nood zich voor Engeland dringend doet gevoelen. Da voorraadschuur der En tente is opmerkelijk leeg, zegt de „Daily News" in het nummer van 1 Januari, in een bespreking van den nieuwjaarswensch van Lord Rhondda -aan zijn Amerikaanschen ambt genoot Hoover. DE REDE VAN DEN DUITSCHEN RIJKSKANSELIER HOE ZE ONTVANGEN IS EEN REDE VAN GRAAF CZERNIN HOE 'T STAAT MET DE ONDERHANDELINGEN TE BREST-LITOWSK DE OORLOGSDOELEINDEN DER ENGELSCHEN. dkreten -tot dwaasneid brengen, weten ze te realiteiten van het Door een seinfout in de rede van den Duit- schen rijkskanselier is gisteren vermeld, dat het telegram betreffende de bespreking van punt 8 van Wilson's vredesprogram ontbrak. Dit was echter niet het geval. Punt 8 van dit vredespro gram betrof het bezette gebied in Frankrijk waaromtrent Von Hertling zei de, dat dit is te beschouwen als een kostbaar vuietpand en wat daarop volgde. Wel ontbrak nog het slot van de rede, dat wij hier volledigheidshalve nog laten volgen Over de methoden en bijzonderheden kan men eene verschillende opvatting zijn toegedaan, laten wij thans echter al deze meeningsverschil- len op den achtergrond schuiven, laat ons niet strijden over formaliteiten, die bij den razenden loop der wereldgebeurtenissen van geen invloed zijn, en laat ons over de verdeelende partijtegen stellingen bet gemeenschappelijk doel in 't oog houden, het welzijn van het vaderland. Laat ons gezamenlijk front maken, regeering en volk, en ae overwinning zal ons zijn, een goede vrede zal en moet komen, het Duitsche volk verdraagt op bewonderenswaardige wijze het leed en de lasten van den nu in zijn vierde jaar getreden oorlog. Bij deze lasten en dit leed denk i-k in het bij zonder aan het lijden der kleine-handwerkers en der gering bezoldigde ambtenaren. Doch zij allen, mannen en vrouwen, zullen uithouden en volhouden. Politiek rijp, laten ze zich niet door stri dkreten tot dwaasm onderscheiden tusschen de leven en verhitte droomen. Zuik een volk kan niet ondergaan. Ood is met ons en zal ook verder met ons zijn. De rede van den rijkskanselier werd door de partij-afgevaardigden in het algemeen vrij gun stig ontvangen. In hun verklaringen na de rede stelden de afgevaardigden Trimbom (Centrum), Fischbeck (Vrijzinnige Partij) en Streseman (Nat lib.) zich over het algemeen op het stand punt der regeering. Stresemann drong zeer aan op de zelfstandigheid van Vlaanderen. Alleen Scheidemann (Soa-Dem.) week vrij veel van het standpunt der regeering af. Hij zeide: „Het resultaat van den onderzee-oorlog, die overigens niet zonder succes Is geweest, was de oorlogs verklaring van Amerika. Hoffmann, de uitste kende soldaat en mensch, heeft te Brest-Litowsk den juisten toon niet gevonden." Spr. betreurt het, aat Hertling de boodschap van Wilson niet al9 een eerlijke verklaring over den vrede be schouwt en verklaart ten slotte: „Elzas Lotharin gen moet Dultsch blijven. Zoodra men over Bel- f" ië tot klaarheid is gekomen, is ook de Elzas- otharingsche quaestie ^gelost." En terwijl de klanken van de kanseliers- rede nog nagalmden, hield in de com missie voor bnitenlandsche aangelegenheden voor de Oostenrijksche delegatie de minis ter voor bui tenia ndisebe zaken, graaf Czer nin, een redle, waarin hij een getrouw beeld .van de verschillende phasen en de resulta ten dier vredesonderhandelingen ontwik kelde; een rede, zeker zoo belangrijk, zoo niet nog belangrijker, dan die van Von Hert ling. Hij wees in het bijzonder ou de openbaar heid der te Brest-Litowsk gevoerd© onder handelingen, waarin de centrale mogendr hoden hebben toegestemd, omdat zij niets te verborgen hebben en omdat het een ver keerde indruk gemaakt zou hebben indien aan de tot dusver gevolgde metbode van ge heimhouden zon worden vastgehouden. De partij moet koelbloedig ten einde toe worden gespeeld en z ij sal tot een goed einde voeren, indien de volkeren der monarchie hun verantwoordelijke ver- f tegenwoordiger» op de vredesconferentie steunen. Do minister verklaarde dat bij van den grondslag waarop de onderhandelingen wer den gevoerd, door Oostenrijk-Hongarije met de verschillende nieuw geboren Russische rijken, d.w.z. den grondslag „zonder compen saties en zond'er schadeloosstelling" niet af wijken zal, dat hij geen vierkan te meter grondgebied en geen oent van Rusland ver langt en dat, indien Rusland naar dit schijnt het geval te zijn, zich op een ge lijk standpunt «telt; de vrede tot stand komen moet Nimmer zal de Minister het over zich kun nen verkrijgen, een vrede te sluiten die den hier gescbetsten grondslag te buiten gaat Indien echter zij die zich het lot van Rusland aantrekken, van ons gebdedsafstand of oocr- logs-schadelooss telling zouden verlangen, zou hij den oorlog voortzetten, ondanks het vredesverlangen dat hij evenzeer koestert als zij, of hij zou aftreden, indien hij zijn mee ning niet kon doen gelden. De minister legt er echter nogmaals den nadruk op, dat voor de p.e s- simistisohe meening, dat da vrede mislukken aal, geen reden bestaat daar de onderhande lende commissie het eens zijn geworden over den gi-ondslag om geen schadeloosstelling te eischen. Slechts nieuwe instructies der Russische regeering of hun verdwijnen, zou dezen grondslag weten te verschuiven. De voornaamste moeilijkheden, tengevolge waarvan de onderhandelingen met Rusland' niet een snel verloop hebben, als wij gaarne zouden zien, bestaan daarin- dat wij met ver scheiden nieuw-ontstane Russische rijken hebben te onderhandelen, n.l. met een Rus land door St. Petersburg geleid, met de Ukraine, met Finland en met den Kaukasus en wel met beide eerstgenoemde direct en met de beide anderen, welke op dit oogenblik te Brest-Litowsk nog niet vertegenwoordigd zijn, indirect. Met de delegatie van de Ukraine zijn wij het wat de onderhandelingen betreft reeds zeer ver eens gewor den. Wij zijn tot overeenstemming kunnen gera ken over een basis „zonder annexaties en schadeloosstellingen'' en in groote trekken is het duidelijk geworden, dat wederom ham delsbetrekkingen met de Ukraine kunnen worden opgevat en boe dit zal geschieden. De moeilijkheid bestaat echter in tiet van bet Ukrainscbe stanrpunt afwijkende standpunt der Russische delegatie, daar de Ukrainers gerechtigd zijn tot zelfstandige onderhande lingen. Hoe de zaak thans staat weet liij niet, want hij heeft gisteren van den voorzitter der Rus sische delegatie Joffe een telegram ontvan gen, volgens hetwelk de arbeiders en de boe- ren-regeering van de Ukrainscbe repnbliek met zetel te Charkow het algemeen secretari aat van do Ukrainsche lla da te Kief in geen geval als vertegenwoordiger van het geheele Ukrainsche vólk erkent, maar veeleer bijzon dere gevolmachtigde vertegenwoordigers naar de vredesonderhandelingen te Brest- Litowsk zendt, waarbij Joffe de opmerking maakte, dat de Russische delegatie bereid zon zijn, deze Ukrainsche vertegenwoordigers te erkennen. Dat is in ieder geval een nieuwe moeilijk heid, want wij kunnen en willen ons niet in de binnenlandsehe aangelegenheden van Rusland mengen. Is echter deze weg eenmaal vrij, dan zullen zich verder geen moeilijkheden voordoen. Wij zullen in overeenstemming met de Ukrainsche republiek constateeren, dat de oude grenzen tusschen Oostenrijk-Hon garije en het vroegere Rusland ook tusschen ons en de Ukraine gelden. Wat Polen aangaat, welks grenzen ove rigens nog niet nauwkeurig zijn vastgesteld, wij willen in het geheel niéts vandien staat. De bevolking vamPoIen moet vrij en zon der iemandsinvloed haar eigen lot bepa len. Ik stel mijnerzijds geen eischen aan den vorm van het referendum: hoe heter het den volkswil weergeeft, hoe heter. Ik wil slechts een vrijwillige aansluiting van Polen en zie slechts daarin een waarborg voor blijvende overeenstemming. Aangezien de St. Petersburgsche regeering de tegenwoordige Pooleche regeering niet als bevoegd beschouwt, om uit naam van het land te spreken, hebben wii daarvan afgezien, om niet een of ander conflict In het leven te roepen. Een verdere moeilijkheid bii de onderhan delingen bestaat in het niet te ontkennen meeningsverscliil tusschen onze Duitsche bondgenooten en de St. Petersburgsche re geering over de uitlegging »:m het zelfbe schikkingsrecht der Russische volkeren in de door de Duitsche troepen bezette gebieden Ook Duitschland is niet voornemens op ge welddadige wijze gebied van Rusland te ver krijgen, doch het staat op liet gerechtvaar digde, door Je Russische rageering echter zoowel voor Koerland, Litliauen en de Pool- sclie provincie voorloopig nog afgewezen standpunt, dat de talriik te kennen gegeven wilsuitingen voor zelfstandigheid eu onaf hankelijkheid van Je zijde Jer wetgevende lichamen, vertegenwoordigers van gemeen ten enz„ als voorloopigen grondslag voor d© volkemeening moeten gelden, welke later door een volksvotum op breeden grondslag nader moeten worden onderzocht, terwijl nog een geschil betrekking heeft op de door Je Russische regeering verlangde terugtrekking van alle Duitsche troepen en bestuursorga nen voor de uitbreiding van het volksvotum waardoor echter onherroepelijk anarchie en de grootste nood zonden ontstaan en in wer kelijkheid een practiseh onhoudbare eoestand zou worden geschapen. De geschillen, ten op zichte waarvan een middenweg moet worden gevonden, zijn, volgens de meening van den minister, niet groot genoeg om het misluk ken der onderhandelingen ie kunnen recht vaardigen, doch dergelijke onderhandelingen worden niet in één nacht ten einde gebracht en er is tijd voor noodig. Vervolgeus besprak Czernin ook het vre desprogram van president Wilson, zijn rede in. dit opzicht aansluitende aan die van Jen Duitseken rijkskanselier. Zijn wij eenmaal met de Russen tot vrede gekomen, dan is, volgens mijn opvatting, ging Czernin voort, de algemeene vrede niet Lang meer te verhinderen, ondanks alle inspan ningen van staatslieden der Westelijke En- tentemogendheden. Hoewel ik er mij zelf geen illussiea over maak, dat de vrucht van den algemeenen vrede niet in een nacht rijp zal worden, hen ik toch overtuigd, dat zij aan het rijpen is en dat het slechts een kwes tie van uithouden is, of wij den algemeenen eervollen vrede zullen krijgen of niet Ln deze meening wordt ik door het vredes aanbod door Wilson versterkt. Natuurlijk kan een dergelijk aanbod geen uitgewerkt programma zijn, dat in alle onderdeel en aan nemelijk schijnt, want in een dergelijk geval zouden onderhandelingen volkomen overbo dig zijn. Dook de minister ziet er tegen op te ver klaren, dat hij in de laatste voorstellen van Wilson een belangrijke toenadering tot het standpunt van Oostenrijk-Hongarije vindt eir dat daaronder enkele voorstellen zijn, die wij zelfs met groote vreugde kunnen begroeten. De minister moet echter vooropstel len dat hij, voor zoover de worstel len be trekking hebben op de bondgenooten er is daarin sprake van het Duitsche bezit; van België eu van het Turksohe rijk ft t besloten is. trouw aan de op zich genomen bondaplichten, voor d. ver dediging der bondgenoo ten tot het uiterste te gaan. Tegen het afschaffen van geheime diplomatie» indien daarmee gemeend is, dat geen geheime ver dragen moer mogen bestaan zonder dat het publiek ze kent, heeft de minis ter niets in te brengen, ai gelooft hij ook, dat de openhaarheid van on derhandelingen van politieken aard, in hot bijzonder van overeenkomsten betreffende de handelspolitiek een vredelievend samenle ven nauwelijks kunnen bevorderen, maar in tegendeel wrijvingen tussohen staten moeten vermeerderen. Betreffende de vrijheid der z e e n, sprak Wilson allen naar hét hart. voor Schoten en Haarlem, Sarteljorissiraat 27. TEL. 1778 Dezen wensch van Amerika onderstreept de minister volkomen eu geheel. Ook dat Wilson definitief tegen eel eeonomischen oorlog is, ts zoo juist en zoo verstandig, dat liet reeds dikwijls door ons werd verlangd, en dat de minister daaraan niets heeft toe le voegon. Punt 4 van Wilson's programma bertref- fende de algemeene ontwape ning1 vormt een deel van de politieke ge loofsbelijdenis van den minister. at betreft Italië. Servië. Roemenië en Montenegro herhaalde Ozernin, het in de Hongaarsche delegatie hekend gemaakte standpunt, dat hij weigert als verzekeraar voor vijandelijke oorlog>savonturen te fun- geeren voor onze vijanden, die hardnekkig op het standpunt van een oorlog tot de eind overwinning blijven staan. De minister kan J geen eenzijdige concessies doen. welke de mo- narchie blijvend vooraf zouden binden en den vijanden een onmeteliik voordeel zonden ver- schaffen, om den oorlog betrekkelijk zonder risico tot in de oneindigheid sleepende t« kunnen houden. De Minister vraagt aan Wilson, om zijn grooten invloed by zijn bondgenooten aan te wenden, dat zü hunuerzüds de voorwaar den verklaren, óp welke zij tot spreken be- reid zijn. Even open en vrij als hier met Wilson, zal hij met al diegenen spreken, die ook zelf spreken willen: maar natuurlijk kun_ f nen tjjd en voortduring van den oorlog niet zonder invloed op de verhoudingen blijven. - Italië is hiervan een sprekend voorbeeld. Dit land had voor den oorlog gelegenheid zondur één ichot een groot gebied te verwer ven, .naar aet weigerde en verloor 100.000 man ian looden en milliarden aan oorlog®- kosten en vernield bezit. Dit bracht nood en ellende over de eigen bevolking en het voor- 1 deel, dat het had kunnen hebben, ging voor eeuwig verloren. Wat Polen betreft, zijn ook wij aanhangers van,, liet denkbeeld van de stichting van een o n a l 1 hankelijken Poolschen staat, die de ongetwijfeld door Poolsche bevolking be- woonde gebieden moet omvatten. Ook over dit punt zoude men, naar de minister zeide, het spoedig met Wilson eens kunnen zijn. 2 Met de gedachte van een volkerenbond ten slotte zal WÜson wei nergens in de menar- chic op tegenstand stuiten. Inderdaad stemmen wü derhalve niet al« leen in (8e groote grondbeginselen, maar J ook in verschillende concrete vredesvraag- stukken met hem overeen. De overblijvende geschillen schijnen den mi-1 nister niet zoo groot, dat een gedachtenwisse-1 ling hierover niet zou kunnen leiden tot ophel dering en toenadering. IJ)eze toestand, die wel he 7 resultaat daarvan >s, dat Oostenrijk-Hongarijt eenerzijds en de Vereenigde Staten anderzijds dit groote mogendheden onder beide vijandelijk* e groepen zijn welker belangen het minst me 1 elkaar in strijd zijn, geeft grond voor de overweging, of niet oen gedachteuwisscliug -j tusschen deze heide machtige mogendheden het uitgangspunt zon kunnen zijn voor oen in verzoenenden ,eest gevoerde gedachten- wisseling tusschen al die staten, welke nog niet ln vredesbesprekingen zün getreden. Teil slotte wees de minister op zijn vredes arbeid ten opzichte van de Ukraine en St. Peters burg. Een vrede met St. Petersburg verandert tei slotte aan den toestand niets. Nergens staai O.-H. troepen tegen de St. Petersburgsche strijd krachten. Uit St. Petersburg valt ook niets t exporteeren dan de revolutie en de anarchie, ee; exportartikel, hetwelk de Bolsjewiki wellich. gaarne zouden uitvoeren, maar dat de minisfe hoffelijk weigert. Desniettemin wil 3pr. ook ee vrede met St. Petersburg, omdat deze den alge l meenen vrede nader brengt. Anders staat de zaak met de Ukraine, war deze heeft voorraden levensmiddelen, welke he land zal uitvoeren, wanneer men het in handels t opzicht eens is geworden. De voedingskwestie i thans wereldzorg. Aan het einde zijner rede deed de minister ee i beroep op de parlementsleden en de Ooster l rijksch-Hongaarsche bevolking. Gij, mijne heeren, zoo sprak hij, hebt niet allee het recht maar ook den plicht te kiezen tussche het alternatief: of gij hebt vertrouwen in m,; om de vredesonderhandelingen verder te voere en dan moet gij mij helpen, of gij hebt dat nie r en dan moet gij mij laten vallen. - j Ten slotte verklaarde de minister, dat slecb t plichtsgevoel hem dwong zoolang aan te blljve t als hij het vertrouwen heeft van den keizer t i de meerderheid der delegatie. Een flink soldm deserteert niet. Maar geen minister van buita f. landsche zaken kan onderhandelingen van dei i draagwijdte voeren, indien hij niet weet, dat b gedragen wordt door het vertrouw* van meerderheid der constitute!» lichamen. OU heL( vertrouwen of rif hebt het niet; ril k® pen of mij laren vallen tots enden 8t os mogelijk. tl De belangrijkheid dezer redevoering g&g vooral hierin, dat'minister Cxaptn«5® tuigingen van aanmerkelijk verder kanselier en dat hij aan te wijzen tusschen de tijen, ook de verschillende tusschen monarchie en het Duitsche rijk, ten aaujJ"® de onderhandelingen met Rusland, op diplom EUWE HAARLEMSCHE COURANT vnet ot 002 f bi! verlies van een du!m' S S0 I '.i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1