COKES. Inlevering IMbons oud model "buitenland^ Opruiming Schoenen. RANTSOENEERING. inwisselen tegen 'n nieuw gewijzigd model P. W. TWEEHUIJSEN, HET VREDESVRAAGSTUK. W3EMSE3&3 S3 FEBKUARB B9S9 42STE JAARGANG 9599 ïi m BiêM wS DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN; PER KWARTAAL ff 1,95? PER WEEK S3 CENTS] FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30 Alle betalende abonnés op dit Blad, In het bezft van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen onge voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot werken, 400 bij overlijden, f 200 bij verlies van hand voei of ooe f 100 bij verlies van een duim, f 60 bh verlies Vn een Wijsvinger, f 15 bij verlies van eiken anderen vinger, f 35 bij breuk van boven en/of onder arm en breuk van boven en/of onder been De uitkeering dezer bedragen wordt gegaran deerd door de „Hollandsche Algemeene Verzekering» bank" te Schiedam. (De vóór 1 October 1911 uit gegeven polissen zijn niet geldig.) EERSTE BLAD Dit nummer bestaat uit 2 bladen GEMEENTE-GASBEDRIJF HAARLEM. Aan het publiek wordt medegedeeld, dat bij de eerstvolgende distributie van brandstoffen ook lVa H.L. Cokes voorkomt. Deze hoeveelheid kan in dit geval ook van 't Gasbedrijf worden betrokken, met dien verstande, dat NIET MINDER DAN 1 H.L. WORDT THUIS BEZORGD. De Directeur, A. A. OCHTMAN. iaarlem, 13 Februari 1918. 2410 De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid lelenbureau te HAARLEM brengt ter kennis: lat gedurende het tijdvak van 14 Februari iot m met 9 April 1918 voorloopig wordt verkrijgbaar gesteld op Broodkaart 41e tiidvak geldig van 14 Februari tot en met 24 Februari POND GROENE ERWTEN; 42e geldig van 25 Februari tot en met 7 Maart Va POND BR. BOONEN; 43e geldig van 8 Maart tot en met 18 Maart, 2 ONS GORT; 45e geldig van 30 Maart tot en met 9 April 1 ONS BAK EN BRAAD VET. Deze verstrekking geldt als eene voorloopige. Te zijner tijd zullen aanvullingen op. de gewone wijze worden bekend gemaakt. 2417 Deze regeling geldt ook voor de gemeente bloemendaal. De Directeur voornoemd, F. DE JONGE. De Directeur van het Gemeentelijk Levens middelenbureau te HAARLEM, brengt ter ken nis, dat zij die nog in het bezit zijn van een bonblad voor goedkoope melk, oud model, dit aan zijn bureau moeten en wel: No. 3300 tot en met 4100 op Donderdag 14 Februari a.s.; No. 4101 tot en met 5000 op Vrijdag 15 Februari a.s.. telkens van 8 uur v.m. tot 4y2 uur n.m. Met ingang van Zondag 17 Februari a.s. zijn slechts geldig de bons waarop een vetgedrukt cijfer bet te verstrekken quantum aangeeft. De Directeur voornoemd, 2417 F. DE JONGE. WERELDBRAND. ÜE TOEBEREIDSELEN VOOR HET GROOTE OFFENSIEF IN HET WESTEN HET RUS- SISCH-ROEMEENSCHE FRONT. Met een enkel woord hebben wij er giste ren al reeds op gewezen, dat de bedrijvig heid in het Westen weer toenemende was. De legerbericbten vaat lieden bevestigen dien indruk. Zoo meldt het Fransdhe communiqué: De nacht was gekenmerkt door groote bedrij- vgibeid der Fransche v^rkenningsafdeeün- gen. Ten Noorden van de Aiiette hebben de Franselien bij een overval in de buitenwij ken van Bourgonville een 20-tal gevange nen gemaakt en 2 machinegeweren veroverd. In Woeuvre werden mét 'succes 0 ervallen in de Duitsche linies ondernomen, vooral ten westen van Réminonville, waar de Fran- scben 80 gevangeren maakten. De Duitschers trachtten van hun kant onder bescherming van een levendig bombardement de Fran sche linies tussclien Besonvaux en het Foes- ses-bosch te naderen. De aanval, die door drie afdeelingen werd uitgevoerd werd door het Fransche vuur tot staan gebracht met verliezen voor den vijand. Andere pogingen der Duitschers in Champagne, Woeuvre en de Vogezc ....even zónder resultaat. Een vijandelijke overvals'afdeeling, al dus luidt het Eqgelsche legerbcricht deed vannacht een aanval op een onzer posten ten noordoosten van Epehy. Maar ze werd door ons vuur verdreven. Gisteravond deden Manches ter sc he troepen een welgeslaagden overval in dé Duitsche loopgraven ten wes ten van La Bassée. Den vijand werden vele verliezen toegebracht, terwijl wij geringe ver liezen halden. Wij maakten zeven gevange nen en vermeesterden e:n mitrailleur. In gelijken zin is het Duitsche staf bericht, natuurlijk met dit onderscheid, dat de suc cessen voor zoover daarvan sprake is den Duitschers ten deel vielen. Infanterie-afdeelingen. zoo wordt daarin gemeld, voerden ten Z. van St. Quentin, op den Oostelijken Maasoever en aan het bosch van Caurières succesvolle verkenningen uit, waarbijgevangenen werden gemaakt. Tus- scken Feirey en de Moesel artillerie- en mijn- werpersgevechten, die hedenmorgen, voorna melijk in de streek van Réminonville, nog voortduurden. Ten W. van de Moezel nam de gevechtsaetie na het mislukken van Fran sche aanvallen hedenvoormiddag weder af. Van geen enkele zijde worden nog de ver liezen of wel de suecesjes der tegenpartij erkend, doch dit staat vast. dat de infan terie al meer in actie ook begint te komen. Het schijnt dat aan het groote offensief de vredesrede van Wilson nog moest vooraf gaan, wellicht als allerlaatste en wanhopige poging om het ontzettende bloedvergieten nog te voorkomen. Hoe verzoenend Wilson's rede echter is, en hoe gunstig zij ook af steekt bij die van den Duitschen* rijkskanse lier, er is piet veel hoop dat de slag in het Westen door dergeliike redevoeringen nog afgewend kan worden, juist door het enorme contrast in houding tusschen Wilson en Hertling. En men moet daarbii niet vergeten dat naast Wilson nog altijd Lloyd George en Clemenceau staan. Sedert het aangaan van den wapenstil stand in het Oosten, waren geen legerberich- ten meer van het Oosteliik front verschenen. Bij verrassing ontvingen wii heden weer een officieel Duitsch bericht, waarin wordt ge- meldt, dat de militaire toestand aan het front tegenover de Groot-Russen en de Roe- meniërs onveranderd is. Hierover zou men allerlei veronderstel lingen kunnen maken. Het meest waarschijn lijk komt ons voor, dat het een kort en bon dig antwoord moet beteekenen op de besehul diging van Engelsche zijde, dat verscheidene troepen in strijd met het wapenstilstand- verdrag van het Oostelijk front naar het Westen waren overgebracht. DE REDE VAN PRESIDENT WILSON - EEN WEDERANTWOORD OP DE REDEVOERINGEN VAN VON HERTLING EN CZERNIN EEN RECHTVAARDIGE VREDE DOOR OVEREEN KOMST DE ENGELSCHE TROONREDE EEN REDE VAN ASQINTH TROTZKY'S ZONDERLINGE VERKLARING DE ONDER HANDELINGEN TE BREST-LITOWSK GEËIN DIGD VON KUHLMANN EN TROTZKY UIT BREST-LITOWSK VERTROKKEN. Nu, na de verrassende berichten uit Brest- Litowsk van 1.1. Zondag, geen nadere bij zonderheden meer zijn gemeld over den vre de met Rusland, die toch eigenlijk ook weer geen vrede is, was het een behoefte voor de wereld dat een nieuwe gebeurtenis zou plaats grijpen, welke in staat zou zijn de algemeene belangstelling te wekken. De belangstelling nu is gewekt door de rede welke pres. Wilson eergisteren voor 't Öongres der Ver. -Staten heeft gehouden, waarin hij zich over den vrede heeft uitge sproken en een reclitstreeksch antwoord heeft gegeven op de redevoeringen van den Duitschen rijkskanselier en den Oosten- rij ksch-Hongaarscken minister van buiten- landsehe zaken, Wilsoff heeft op zulk een kalme, scherpzin nige, juiste wijze, met zijn redevoering, wan neer die in alle oorlogvoerende landen wordt aangehoord en begrepen, met het verlan gen daaruit de lessen te putten, die de ge heel gewijzigde wereldorde van zelf met zich brengt, den algemeenen. den wereld vrede belangrijk nader gebracht. Er is in deze ï-edevoering niets meer van den wenseh tot voortzetting van den strijd, totdat de eene of andere groep de overwin ning heeft behaald. Wij laten hier een uitvoerig uittreksel van Wilson's vredesrede volgen. Hij begon met een herinnering aan zijn redevoering van 8 Jan. over de oorlogsdoel einden, zooals het Amerikaansche volk die opvat, en aan de rede van den Britschen eerste minister op 5 Januari. Op deze redevoeringen antwoordde de Duitsche kanselier op 24 Jan. en graaf Czer- nin voor Oostenrijk op denzelfden dag. Het schenkt voldoening, dat onze wenseh zoo snel wordt vervuld, dat alle gedachtewis selingen over deze belangrijke aangelegen heid ten aanhoore der gansche wereld wor den gehouden. Graaf Czemiin's antwoord, dat in hoofd zaak betrekking heeft op mijn rede van 8 Jan., is in zeer vriendschappelijke bewoor dingen vervat. Hij ziet in mijn verklaring een genoegzaam aanmoedigende toenadering tot de zienswijze zijner eigen regeeringen. Men heeft verklaard, dat hü gezegd zou hebben, dat de door hem geuite opvattingen aan mij waren medegedeeld en dat ik ervan op de hoogte was op het oogenblik, dat hij zijn rede hield. Ik bén er echter zeker van, dat hij verkeerd begrepen is. Ik heb geen mededeeling ontvangen van hetgeen hij van plan was te zeggen. Er bestoud natuurlijk geen aanleiding om mij particuliere mede- deelingen te doen. Ik ben reeds tevreden deel uit te maken van zijn particulier ge hoor. Het antwoord van graaf Hertling is, dat moet ik zeggen, zeer vaag en zeer verwar rend. Het is vol dubbelzinnige frases en het is niet duideliik waar hii heen wil. De toon 1 is stellig geheel verschillend van dien van' de rede van Czernin en de bedoeling blijk baar een geheel tegenovergestelde. Het be vestigt het spijt mii dit te moeten zeggen eerder dan het hem wegneemt, den on- gunstigen indruk, die gewekt is door hetgeen' wij van de conferenties te Brest-Litowsk' hebben vernomen. De bespreking en aan vaarding van onze algemeene beginselen leidden hem niet tot een practische conclu sie. Hij weigert ze toe te passen op de hoofd punten, die den kern moeten vormen van een' eindelijke overeenkomst. Hii koestert wan trouwen jegens internationale actie en Inter nationaal overleg. Hii aanvaardt, zoo zegt hii. 't beginsel van openlijke diplomatie, maar hii schijnt er op' aan te sturen, dat zii, althans in dat geval, tot algemeenheden bepaald zal blijven en dat1 de verschillende bijzondere kwesties van grondgebied en souvereiniteit. de verschil lende kwesties van welker regeling de aan vaarding van den vrede door de 23 staten, die thans in den oorlog betrokken zijn, moet1 afhangen, besproken en geregeld moeten worden, niet in een algemeenen raad, maar' afzonderlijk door de naties, die er het meest' direct in betrokken zijn door belangen of na buurschap. Hij erkent, dat de zeeën behooren vrij té zijn, maar kijkt achterdochtig bij eenige be perking van die vrijheid door internationale' actie in het behing yan de algemeene orde. Hü zou, zonder eeuig voorbehoud, gaarne' zien, dat de economische slagboomen tus schen de eene natie en de andere werden' weggenomen, want dat zou op geenerlei wij ze een belemmering "zijn voor de ambities van de militaire partii, met welke hij ge dwongen schünt te zijn op goeden voet té blijven. Ook maakt bij geen beswaar tegen beper king der bewapening. Die zaak zal vanzelf geregeld worden, naar hii meent, door de eco nomische omstandigheden, die het gevolg moeten zijn van den oorlog. Maar de Duitsche kolonies moeten zonder1 eenige besprekingen teruggegeven worden. Hij wil met niemand anders dan de verte genwoordigers van Rusland bespreken wel ke beschikkingen zullen worden gemaakt ten aanzien van de landen en volken van dé Oostzeeprovineies, met, niemand anders dan de Fransche regeering de „voorwaarden" behandelen, onder welke het Fransche ge bied zal worden ontruimd en alleep met Oos- tenryk over hetgeen met Polen zal geschie den. Wat de afdoening van alle kwesties, den Balkan betreffende, aangaat, verwijst, hij, als ik hem goed begrijp, naar Oostenrijk en Turkije en ten opzicht) van te sluiten over eenkomsten, met niet-Turksohe volken vaü het tegenwoordige Turksehe rijk naar de Turkscbe autoriteiten zelf. Na een algeheele regeling, op deze wijze' tot stand gebracht door individueelen ruil handel en concessie zou hii, als ik zijn ver klaring goed begriiP. niets hebben tegen een bond van volken, die op zich zou willen ne men het machtsevenwicht te behoeden tegen verstoring van buiten. Het moet voor ieder, die begrijpt welke wijziging deze oorlog heeft gebracht in de meeningen en de gemoedsgesteldheid van de wereld, duidelijk zijn dat geen algemeene vrede, geen vrede, die de ontzaglijke opof feringen van deze jaren van tragisch lüden' waard is', op deze wijze kan worden bereikt'. De methode, die de Duitsche rijkskanselier voorstelt, is do niekode van* het congres van Weenen. W« kunnen en willen niet tot dien toestand' terugkeeren. Thans is het te doen om den wereldvrede; wii streven naar een nieuwe internationale orde, berustend op de breede en algemeene beginselen van recht en ge rechtigheid, geen vrede alleen van stukjes en lapjes. Wat de vrede betreft dat. betreft de ge- heele menschheid en wat door militair ge weld is beslecht, is, wanneer de beslissing niet goed en in het geheel niet beslecht en zal opnieuw moeten worden gedaan. Wy kunnen geen algemeenen vrede krij gen door er om te vragen, of alleen door de besluiten van een vredesconferentie. Hij kan niet worden samengelapt uit Individ ueale overeenkomsten tussehen machtige staten. Alle partijen in dezen oorlog moeten deelne men aan de regeling van alle aangelegenhe den, die op een of andere wiize daarmee in verband staan, omdat, hetgeen wij zoeken is: een vrede, waarmee wii pus allen kunnen vereenigen om dien te waarborgen en te handhaven en elk onderdeel daarvan moet worden onderworpen aan het gemeenschap pelijk oordeel of het rechtvaardig en billijk is, en niet zoozeer een daad van koophandel tusschen twee souvereinen. dan wel een daad van rechtvaardigheid. Do V. S. wenschen zich niet fc mengen In Europeesehe zaken of op te treden als scheidsrechter in territoriale geschillen. Zij zouden het beneden zich achten gebruik te maken van binnenlandscke zwakheid of wanorde, om hunnen wil aan anderen op te leggen. Zij zijn volkomen bereid zich te la ten aantoonen, dat de schikkingen, die zij hebben voorgesteld, niet de beste of duur zaamste zijn. Zij geven slechts een schets van de beginselen en van de wijze,.waarop deze beboeren te worden toegepast. Maar de V. S. zijn tot dezen oorlog toegetreden omdat zij, tegen wil en dank. betrokken werden bij de ellende en onwaardige handelingen, die de militaire beheerschers van Duitschland, bedreven tegen den vrede en de veiligheid der menschheid en de vredesvoorwaarden zullen hen evenzeer raken als iedere andere natie, die een leidend aandeel heeft in do handhaving der beschaving. Zii zien geen weg tot den vrede, voordat de oorzaken van dezen oorlog zijn weggenomen en een her haling, zoo ver als slechts mogelijk is, on mogelijk zal zün gemaakt. Gelijk te verwachten was is de rede van Wilson in menig opzicht belangwekkend, voor al doordat daarin nadruk wordt gelegd op de tegenstellingen -tusschen de redevoeringen van Von Hertling en Czernin. Na verschillende grieven tegen de rede van den Duitschen rijkskanselier te hébben ingebracht prijst Wilson den Oostenrijkschen woordvoerder Czernin, om zijn helderen blik op de fundamenteele elementen van den vrede, welke hij niet poogt te verdoezelen. Hij komt zijn tegenstander tegemoet met alle vrien delijkheid, een lach van toenaderings-gezind- heid en met uitgestokenhanden, zóó, dat, als er geen andere factoren zich deden gelden, men zou kunnen verwachten, dat beiden al heel spoedig de beste vrienden zouden zijn. Terloops merkt hij slechts op, dat de Oosten- rij ksche staatsman nog wel verder zou z'ijn gegaan, wanneer hij niet door bondgenoot schappen zou zijn gebonden en geeft ten slotte als een nieuwe uitnoodiging om ver dere toenadering uit te lokken, de beginselen aan voor een algemeenen wereld-vnede, be ginselen in zoo gematigden en zoo natuur lijken vorm, dat men haast niet anders den ken kan, of ook Czernin zal daarmede zijn instemming wel betuigen. Thans moeten we een tijdvak ingaan van over eenkomsten, waardoor zulke dingen in de toe komst onmogelijk zullen zijn en zulke convenan- ten moeten worden gesteund door de vereenigde macht van alle natiën, die de "rechtvaardigheid liefhebben en bereid zijn deze te allen koste te handhaven. Indien over territoriale regelingen en politieke betrekkingen van groote bevolkingen, die hun weerstandskracht niet hebben georganiseerd, wordt beslist door contracten van de machtige regeeringen, die zich zelf het meest rechtstreeks hierbij betrokken achten, zooals graaf Hertling voorstelt, waarom zou dat dan ook niet voor economische kwesties mogen? In de veranderde wereld, waarin we ons nu bevinder is gebleken, dat rechtvaardigheid en de rechten der volken het geheele veld van internationaal verkeer even goed raken ale de verkrijging van grondstoffen en billijke, gelijke handelsvoorwaarden. Graaf von Hertling wil, dat de onmisbare grondslagen van het commerciëele en industriëele leven worden verzekerd door gemeenschappelijke overeenkomst en waarborgen, maar hij kan niet verwachten dat hem dat zal worden toegestaan, indien de andere punten, die door de vredesarti kelen moeten worden geregeld, niet op dezelfde wijze worden behandeld. Graaf Czernin schijnt de fondamenteele ele menten van den vrede met helderder oogen te zien, doch hij schijnt ze niet na te volgen. Hij begrijpt, dat een onafhankelijk Polen, samenge steld uit al de onbetwistbaar Poolsche volken die naast elkander wonen, een zaak is van Euro- peesch karakter en natuurlijk moet worden toe gestaan; dat België moet worden ontruimd en hersteld, ongeacht de offers en tegemoetkomingen die hieruit zullen voortvloeien; en dat aan na tionale aspiratiën zal moeten worden voldaan, zelfs in zijn eigen rijk, in het gemeenschappelijk belang van Europa en de menschheid. De beginselen, die moeten worden gevolgd, zijn deze 1. Dat elk deel van de eindelijke regeling gebaseerd moet zijn op de rechtvaardigheid van deze speciale zaak en op zulke grondslagen als het meest waarschijnlijk zullen zijn voor een duurzamen vrede 2. Dat de volken en provinciën niet van heer schappij naar heerschappij zullen overgaan alsof ze slechts pionnen zijn in een spel, zelfs het groote spel, nu voor goed in discrediet, van het machtsevenwicht; maar dat: 3. Elke territoriale regeling, bij dezen oorlog betrokken, moet worden uitgemaakt, in het be lang en ten bate van de betrokken bevolkingen en niet als een deel alleen van eenige schikking of compromis van eischen onder de mededingen de staten; 4. dat alle bepaalde nationale aspiratiën zul len worden bevredigd voor zoover dat mogelp len worden bevredigd voor zoover dat mogelijk is, zonder nieuwe elementen van oneenigheid en antagonisme te brengen of oude te doen voortbe staan, welke waarschijnlijk ter eeniger tijd weer den vrede in Europa en dus van de wereld zou den verstoren. Over een algemeenen vrede op zulke grondsla gen kan worden gesproken: Voordat zulk een vrede kan worden verkregen, hebben we geen andere keus dan om voort te gaan. Voor zoo ver wij kunnen nagaan, zijn deze beginselen, die wij als fondamenten'beschouwen, reeds overal aanvaard, behalve onder de woordvoerders van de militaire en anexionistische partij in Duitsch land. Indien ze ergens anders mochten zijn ver worpen, zijn de tegenstanders daar niet talrijk of invloedrijk genoeg om hun stemmen hoorbaar te maken. De tragische omstandigheid is, dat deze eene partij in Duitschland blijkbaar bereid is er in staat om millioenen mannen in den dood te drijven, ten einde te voorkomen, wat nu de geheele wereld rechtvaardig acht. President Wife on vervolgde met een ver wijzing naar den oorlogstoestand van de Ver- eenigde Staten, waarbij hij met nadruk de kraclitsontwikkaling van het Amerikaansche leger constateerde en verzekerde dat, Ame rika nu het eenmaal de handen heeft uit' gestoken ter bevrijding van do wereld van pogingen tot heerschappij van zelfzuchtige en autocratische regeerders, het niet meer zal teruggaan zonder dit doel te hebben bereikt. Ik hoop, zoo beslloot Wilson zijn rede, dat het noodig is, dat ik hierbij voeg, dat njets van wat ik zeide bedoelld is als be dreiging. Dit is niet de geest van het vclllk Ik heb aiüeen zoo gesproken, dat de ge heele wereld den waren geest van Amerika kan kennen, dat men overaj. zal weten, dat onze hartstocht voor rechtvaardigheid en voor zeilfregeerlng niet slechts een harts tocht in woorden is, maar een hartstocht, die eenmaal uitgebroken, moet worden be vredigd. De macht van de Vereenigde Sta ten is geen bedreiging voor eenige natie of voilk. Zij zal nooit worden gebruikt voor Barteljorisstraai 27. TEL. I77U 20K agressie of voor de bereiking van cenig zelf zuchtig bettang van ons zelf. Zij komt voort uit de vrijheid en staat ten dienste van de vrijheid Van minder belang dan de rede van Wilson is de troonrede,waarmede gisteren Koring George het Engelsche Lagerhuis heeft g opend. De Koning toch heeft in zijn rede, in tegenstelling juist met -wat Wilson d:ed, doen. dan in overeenstemming weer met de d el- nemers aan den oorlogsraad van Versailles, die, blijkens het communiqué over de resul taten van dien raad gepubliceerd, beidj r. de- voeringen over één kam geschoren. Belangrijker dan die van den Koning was de daarop gevolgde rede van den vroeg-'ra premier Asquitb, die bij bet debat over d troonrede het woord voerde en daarbij w os op een aantal nieuwe, merkwaardige feiten welke zich sedert het begin van liet jaar hebben voorgedaan. Namens Groot-Brittannië had de eerste mi nister opnieuw een verklaring afgelegd om trent de oorlogsdoeleinden mot welken veest en letter Asquith het volkomen eens was 011 president Wilson had namens de Vereenigde Staten een soortgelijke verklaring afgelegd. Asquith maakte ook gewag van de verklarin gen van Hertling en Czernin en de hervat ting en het resultaat der onderhandeling n te Brest-Litowsk. Omtrent de rede, den vorigen dag door Wilson gehouden, verklaarde Asquith, dat daarin terecht een onderscheid werd gemaakt tusschen den toon en het wezen van de r de- voeringen van den Duitschen en den Oosten rijkschen minister. Asquith verklaarde in te stemmen met de woorden van Wilson, dat de geallieerden strij den voor een zuiveren duurzamen vrede, ba- rustend op nationale gerechtigheid. Het groote debat wordt dus over en weer voortgezet. Mogelijk dat nu eerst Llöyd George en Clemenceau .weer aan -het woord komen .011 'dan nog eens Von Hertling en 'Czernin of wel de Keizers der Middenrijken, waarna eerst mogelijk zal zijn vast te stellen of er werkelijk wederzijds toenadering is tot een algemeenen en duurzamen vrede. Hierboven vingen wij aan met de opmer king, dat omtrent de verrassende berichten overhet eindigen van den oorlogstoestand in het Oosten, geen nadere berichten m?eP zijn gemeld. Dit vindt zijn oorzaak in het zonderlinge van het geval, waaromtrent men zich in do leidende kringen zelfs nog geen oordeel oveï den stand - van zaken heeft kunnen vormen. Vermoedelijk dus in verband hiermede, dat naar de „Lek. Anz." meldt Von Külit- maun en Radoslawoff naar Berlijh Zijn, ver trokken, terwijl Trotzky eveneens Brest-Li towsk heeft verlaten om zich naar St. Peters- burg te begeven. lie bladen daarentegen bespreken druk ds verklaring van Trotzky en bevatten reeds bedreigingen tegen Rusland wegens d zo zon derlinge houding. Do „Berl. Lok. Anz." 0 a. zegt dat Trotzky niet tot het inzicht wil komen dat Rusland, ook het revolutionnaire Rusland, overwonnen is en dat het zonder vrede niet, langer kan voortbestaan. Evenmin kan hij ertoe beslui ten de vredesvoorwaarden aan te nomenzelfe voor een dragelijk compromis is hij niet te vinden. En aangezien hij overigens niet. z 11- der vrede naar St. Petersburg mag terug keeren is hij op het denkbeeld gekomen dezq geheel op eigen gelegenheid af te kondigen, terwijl hij de middenrijken achteraf verwijst naar de onderhandelingen die elders dan in Brest Litowsk zullen worden gevoerd. Voor het verkrijgen van dit resultaat hebben wij evenwel niet sedert Kerstmis met moeite en zorg onderhandelingen met de Russische de legaties gevoerd, om on3 thans eenvoudig door Trotzky naar huis te laten sturen. Die „Berl. Morgenpost" meent, dat het nog te bezien staat of Trotzky onder de omstan digheden waarin Rusland zich bevindt, ge rechtigd is ©enigerlei verklaringen af te leg-] gen zooals hij thans heeft gedaan. Voorloopig is slechts een ding zeker: de onderhandelin gen met Rusland te Brest Litowsk zijn voor. het oogenblik geëindigd. Degene die er een slot aan heeft gemaakt is Trotzky. Do Fransche bladen zeggen zich niet meer te verbazen over den vrede met de Maxi-' malisten. Na de comedie van afbreken heb-, ben zij die der verzoening gespeeld, en dat zal de laatste niet zijn. Verscheidene bladen, zooals de „Matin,". „Petit Parisien" en „Humanlté," zien in het feit dat de Bolsjevviki weigeren een forime- len vrede to toekenem, het bewijs dat zij nie.f verkiezen zich neer fco leggen bij de an-j nexionistische bedoelingen van het Pruisisch militairisme. Deze bladen, het Ukrainsche vredestrakia besprekend, merken op, dat de daarin ge noemd© grenzen groote gebieden insluiten,] die onbetwistbaar aan Polen behooren, en dot daardoor blijk wordt gegeven van den Duit» scheu anti-Poolschen geest. Het afgebrokkelde Polen, in het N. en ho(j W. begrensd door Duitsche, in het Z. doop Oostenr ij ksche bezittingen, zal in het Z. W j worden bedreigd door het Duits „h-Oosteiu rijksch protestoraat, de Ukraine. En wanatv.p de Ukrainsche vrede wezenlijk zal wur.rii» gevolgd door de stichting van den staal. LU thauen, zal Polen geheel door Duitsche p.ot.o toraten zijn omringd. Het Duitsche keiz r- rijk zou op deze wijze een nieuwe vermin* king van Polen bewerkstelligen. De „Ecu de Paris" en andere bladen verwachten reactie van Poolsche zijdo.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1