INDERCOURANT a Advertentién. Verkoudheid* LOTTGEK1NG. Chemische Wasscherij. BELANGRIJK BERICHT Heete Bliksem!! SCHRIJFMACHINES omnibusbrikke» 0. TH. DANTUBiA (Fa. Lorjé) A. TABERMAL ZOÖü De Krentenbaard. RRAPJES Mantels en Mantelcostuums NAAR MAAT, J Bij Bronchitis, P. LUBBERS 171 Groote Houtstraat Teletoon 212. Groote Houtstraat 5A. Onze pnjswedsfrijden.' RAADSELS Arts J. VAN VEEN •I. §f. MOSELMIS Jc. ^ijlstr'aai BO i ©Isf» SÜhL Onderhoud schrijfmachines bij abonnement DAMES - KLEERMAAKSTER. ZAADHANDEL ONZE BRIEVENBUS. WIE WIL RUILEN? Om aan de vele geruchten omtrent mijn vertrek uit Haarlem, een einde te ma ken, deelt hierbij mede, dat hij te Haarlem gevestigd blijft en d,at van WicKYitE&L uit Haarlem, geen sprake ge weest iS. 2449 JACOSA MARIA WGRTELBOER - Oude-Pekela (Gron.) Aalbessentaart. Kastanjes, fiolen. Appelbeignets, Frambozen, Bessen. HEIMiNO - Rolwerkslaan. SÜORTECHTHESD. - MOOIE WAAR. üEF&ftÊJiTIE - IflRiCHTIHG VOOE ^Jjtuigmakei*ij - föagenmakerij SPAARNWÖUDERSTRAAT 26, HAARLEM INKTLINTEN, 2445 CARBONPAPIER. We^vaardigen van 2221 met en zonder bijlevering van stof en voering. Hl. A. W. BUIJGftOÉC. L. Vaart 170 - Vogelenzang. Tel. No. 46 (Bennebroek) 2069 WftBJflAÖ en DINSDAG beginnen de cursussen. Anneveldi-Pitmanschool Ged. Oudegracht 14 - Tel. 2987 BREESTRAAT 33, Telef. Inierc. 16 - SANTPOORT Het BESTE ADRES voor Tuinders en Particulieren 2073 levert alle soorten 0 op elke gewenschie maat en in iedere hoeveelheid. Groote voorraad Beuken en Eiken. Maar juist toen hij zich aan den arbeid zetten pas verkouden ben geweest. riend Jan Jansen is een gelukkige kerel. Behalve dat hij een heel goede vrouw heeft, met wie hij een lieve villa bewoont,waarop hij trotsch kan gaan als op de mooiste van uren in den omtrek, heeft hij precies genoeg aanleg voor en liefhebber^ in kunst- schilderen, om zijn ledigen tijd zonder verveling door te komen. Voorts mag hij zich verheugen in een uitgebreiden vriendenrking, en in nog zooveel andere grootcro en kleinere dingen, die het leven van den mensch kunnen veraangenamen, dat ik hem den gelukkigaten man der wereld durf noemen, en licm zeker zou benijden als ik dat met betere ge voelens van mijn hart kon overeenbrengen. Maar ondanks dit alles heeft Jan Jansen een tijd gehad, waarin hij niet gelukkig was, maar zich de ellendigste der menschen voelde. Al kon het niet wezen om een of andere financieele beslommering of huiselijke oncenigheid, zoo plooide toch een zorge lijke rimpel zijn voorhoofd en blikten zijn donkere t>ogen van onder de nog donkerder, saamgetrokken wenkbrauwen, somber de wereld in, alsof hij van haar slechts onheil had te wachten. Jan Jansen had een ziekelijke inbeelding; hij leefde namelijk in den waan, dat hij zijn leven spoedig zou beëindigen doorbloedvergiftiging. Intusscnen is dc man van zijn dwaze inbeelding genezen, en wanneer hij het verhaal ervan ook nog eens leest, zal hij wellicht met een glimlach terug denken aan de sombere jaren van zijn verleden, waaraan een einde kwam door de volgende histori sche gebeurtenis, die wij, onze lezertjes en lezeresjes willen verhalen, zooals uit den mond van Jan's eigen vrouw werd vernomen. Up een goeden morgen, 't zal nu ongeveer drie jaren geleden zijn, terwijl Jan Jansen voor het ontbijt zijn iijibiad las, had hij plotseling zijn wenkbrauwen vaster dan gewoonlijk saamgetrokken, en toen dat oiet voldoende bleek om de onverdeelde aandacht van Cisca, zijn vrouw, te trekken, minstens driemaal met tien vinger op de lafel getikt om het beoogde doel te bereiken. „Alweer een onvoorzichtige," was de verzuchting, die daarop van zijn hart naar zijn lippen, en van daar naar zijn vrouw wasgekomen. „Dat is de tweede, die deze week zijn leven laat door eigen ou- roorzichfigheid. Lees nu, vrouw, hier staat het, hier 'n Puisje oper.gekrabt, bloedvergiftiging, en gestor ven. De menschen willen toch ook niet verstandig worden. Hoe Tlikwijls is er nu al niet tegen die on voorzichtigheid gewaarschuwd. Maar men wil niet luisteren. Zoo iets zal mij althans niet overkomen", besloot hij zijn luide overpeinzing. „Daar zal ik wel voor oppassen." Maar in den middag van denzelfden dag over kwam Jan Jansen iets anders. Want terwijl hij aan tafel zat en al smullend van zijn lievelingspuddin nog eens terugdacht aan de treurige geschiedenis uit het ochtendblad, en het dreigende spook van bloed vergiftiging voor zichzelf trachtte te bezweren door een beroep op eigen voorzichtigheid, prikte hij zich met de punt van zijn vork zoodanig in de lip, dat hij met een luiden smartkreet het gevaarlijk instrument met geweld op het bord terugsineet en beide handen ter bescherming naar de gewonde lip bracht, terwijl Cisca bezorgd haar man aanstaarde, door den schrik nauwelijks in staat te informeeren wat hem scheelde. „Wat mij scheelt? Wat mij scheelt? Niets scheelt •nc. maar 't doet yervlpijn," viel 't slachtoffer zijner verstrooidheid uit. „Wat doet pijn?" vroeg zijn ega. „Die vork, Gis, ik heb me gestoken! Zie maar 'ns 'lier!" en zoover hij kon stak de waardige man de gekwetste lip vooruit om zijn vrouw te laten consta- teeren hoe erg het was. Maar toen een lichtelijk iro nisch trekken van haar mondhoeken hem overtuigde, dat er niets te bespeuren viel, begon hij met beide handen, de gewonde plek tc bewerken en te persen, waarbij hij het resultaat bereikte, dat een druppel bloed ter grootte van een speldekop zichtbaar werd en Cisca's lippen zich in een ernstiger plooi trok ken. „Water, Cis, water 1" klonk het kort bevel, en toen dat gebracht was, bevochtigde de getroffene den met zorg nagezienen en schoonbevonden punt van zijn zakdoek en wiesch zich de lip twee-, driemaal, want intusschen had Jan Jansen opgemerkt, dat de schul dige vork een eenvoudige tinnen vork was, die moge lijk niet heel zuiver kon zijn, en vergif kon afgeven en dan.... Het overschot van de pudding bleef dien dag on aangeroerd, want woedend op de ellendige vork, en nog meer op zichzelf om zijn onhandigheid trok Jan Jansen naar zijn atelier om daar verzet te zoeken en het gebeurde te vergeten. wilde, en paar palet en penseel greep, viel hem in, hoe gevaarlijk nu dat werk wel wezen moest. Verf is immers vergif, en hoe gemakkelijk kon dat niet van zijn vingers naar zijn lippen overgebracht wor den. Een onnoozele beweging was genoeg en dan... brrrrr, hij dorst er niet aan te denken, en vluchtte weg van zijn landschap, dat hem zooveel onheil zon kunnen berokkenen. Dan maar een vyandeling gemaakt. Maar terwijl hij, uit kracht der gewoonte, een sigaar, versch uit zijn koker genomen naar den mond bracht, om ze In asch om te zetten, bedacht hij zich. Nicotine is ver gif, en 't was zijn gewoonte de sigaar te steken aan dien kant van zijn mond waar dat vertikte wondje zat. Jan huiverde bij de gedachte, waartoe dat kleine genot zou kunnen voeren en de sigaar keerde onaan geroerd in den koker terug. En nu hij toch al zooveel maatregelen moest riemen ter bescherming van dat kleine wondje, besloot hij ook nog zijn zakdoek voor het bewuste plekje te houden, dan was het gevaar voorkomen, dat er stof in kwam „Eigenaardig toch," zei Jansen dien avond tegen zijn vrouw, toen hij zich voor de zooveelstc maal er op betrapte, dat hij met zijn wijsvinger de gewonde lip betastte. „Ik kan er maar niet afblijven, en toch is 't zoo gevaarlijk, niet den vinger een ópen wonde aan te raken." En wederom, dat was dien dag al wel de tiende maal, moest de lip een waschkuur onder gaan. Dien avond ging mijn vriend met vrees in hart naar bed. Want ziet, toen hij voor de laatste maal met zijn vinger, heel voorzichtig, het bewuste plekje had betast, had hij opgemerkt, dat 't ruw aanvoelde, dat het pijn deed; heel weinig weliswaar, maar pijn deed het. Geen schrijnende pijn was het, maar een pijn, bijzondere pijn, zooicts als bij. ja, als bijbloedvergiftiging. „Weet je, Cisca, wat het is?" vr.ieg hij angstig aan zijn vrouw, „het is...." „Bloedvergiftiging", vulde zij aan, maar haar guitige oogen glinsterden met zoo'n fijne ironie, en haar mondhoeken maakten zóó verdachte bcwegin gen, dat Jan, ondanks zijn bezorgdheid, het toch maar het beste oordeelde, verder over de zaak te zwijgen en eerst verdere symptomen af te wachten, alvorens in te grijpen. Voor en aleer het geval een ernstigen kant kreeg, kan hij nog verscheidene uren slapen, dacht hij. Zoo zich gerustellend kroop Jan onder de wol en sliep, tot midden in den nacht hij wakker schrikte, en tot bewustzijn komend, was het eerste wat hij be merkte, pijn aan zijn lip. Jlet schrijnde nu, 't voelde dikker aan, de lip was gezwollen en gloeiend heet was ze, en ruwer nog dan straks voor hij ter ruste ging. Met een sprong was hij voor den spiegel, draaide het licht aan cn j'a, rood gekleurd was het bewuste plekje, duidelijk zichtbaar roodgekleurd. Alles wees er op dat 't was.bloedvergiftiging. „Cis, Cis," gilde hij zijn vrouw wakker, „Cis, bloedvergiftiging, de dokter! dadelijk! En de daad bij het woord voegend stak Jan Jansen zich met bewonderenswaardige vlugheid in de kleeren en holde, in de haast zijn hoed vergetend, de trap ai naar buiten in den donkeren nacht, draaf- ide de straat door, botste in de duisternis tamelijk onzacht tegen een lantaarnpaal, die geen licht gaf. er. kwam ten slotte heelhuids bij een dokter aan. Na tweemaal tevergeefs bellen aan de huisbel, zette hij zij'n vinger op de electrische nachtschei en nam dezen eerst weer er af, toen de deur openging en de dienstmaagd met slaapoogen voor hem stond er vroeg, wat er gaande was. „Bloedvergiftiging," huilde Jansen, „bloedvergifti ging, hier!" en hij wees naar zijn lip. ,De dokter! vlug!" Maar voor de dokter kwam moest Jansen nog eenige minuten in doodsangst verkeeren enVoen de redder in den nood eindelijk verscheen duurde het eenige .oogenblikken voor de ongelukkige tus- schen het klapperen zijner tanden, een gevolg van zijn angst en de koude, hem vertellen kon wat hem scheelde. En dan moest de dokter nog meer opmaken uit de welsprekende gebaren dan uit het onsamenhan gend gepraat van zijn cliënt. Toen werd deze neergeduwd in een stoel van des dokters spreekkamer en het onderzoek begon. „Dokter, wat is 't, Is 't.... erg?" Een oogenblik zag Jan Jansen de oogen van den geneesheer toornig opflikkeren en het scheen hem toe alsof de arts een beweging maakte als gebruike lijk bij het toedienen van een duchtigen oorveeg. Toen klonk het. hem schamper in de ooren: „Erg is het niet. U krijgt eenkrentenbaard!" Sinsdien blikt vriend Jan Jansen weer vroolijk de wereld in, en tegelijk met zijn ziekelijke inbeelding is de zorgelijke rimpel van zijn voorhoofd ver dwenen. de JANUARl-RAADSEL WEDSTRIJD. Hè, he, dat is achter den rug. Dat is me een beweging geweest. En dat, als je 't 1$ goed om opnieuw verkouden te worden, zulk een werkje. Ik droomde 's nachts al van al die raad sels en ik was dan maar bang, dat ik er van deze week alweer niet mee zou klaarkomen. Toen heb ik alles op alles gezet en heb twee avonden gewerkt tot 's nachts één uur toe en boven dien nog drie dagen in den namiddag'tot 's avonds 7 uur. En nu zucht ik: nou ben ik er. Reusachtig hè? Je moet 't dan ook niet uitvegen zoo'n 3 of 4 duizend raadsels na te gaan of ze goed zijn en dan tot de ontdekking te komen, dat ze zoowat allemaal goed zijn; 't is niet mis. Eerverleden week heb ik gedreigd, dat er een hoop de prullemand ingingen; doch dat' heb ik maar niet gedaan. Jelui hadden toch immers allemaal je best gedaan cn dus telde ik toeu alles ook maar mee om geen kwade vriendjes of booze vriendinnetjes te maken. Dat vinden jelui zeker allemaal wel heel pleizierig hè? En wat jelui dan zeker nog wei veel pleizieriger zullen vinden, is dat ik in plaats van één, twee aanmoedigingsprijzen aan het vijftal heb toegevoegd, namelijk een St. Bavo-bouwplaat en een prachtige wandplaat, omdat er zoo heel veel kinderen aan den wedstrijd hebben deelgenomen. Hieronder volgen dc namen der deelnemertjes en deelneemstertjes met daarachter de getallen der inge leverde raadsels met oplossingen: Johannes Ger. Kooy, Hoorn, 55; Hendrik Hey- boer, Haarlem, 109; Annie Kossen, Haarlem, 223; Johanna Lottwe, p.a. Jan Louwc Mr. Bakker Egmond-Binnen, 54," Maria Donkcrlo, Haarlem, 50; Jacobus Maria Anthonisse, Haarlem. 50; Anna Rolvers, Vogelenzang, 5°1 Betsy v. d. Pryt, voorhout, nAlfons Bogaardt, N.-Vcn- nep, 48; Jan van Lierop, te Hoogland'prov. Utrecht, 66; Grctha Slobbé, Haarlem, 60; Hermanus Joh. Everts, Haarlem, 35; Theodorus Goosen, Vogelen zang, 35; Margaretha Boon, Heemskerk, n; Gerar- dus Petrus Lommerse, Hillegom, 25; Maria dc Graaff, Haarlem, 23; Paulus Huneker, Haarlem, 60; Nelly Huneker, Haarlem 6q; Guurtje Heester beek, Haarlem, 60; Clara v. Rijn, Haarlem, 50; Lucie Loppart, 50; Fïna Dekker, Haarlem, 12 Anna Maria Bronstring, Haarlem, 10; Treesje Reeuwijk, Vogelenzang', 12; Jacobus Reeuwijk, Vogelenzang, 12; Nico J. J. van Opzeeland, Haarlem 21; Annie Topper, Hillegom, 120; Jan Dijk, te Rijk Haarlem mermeer, 60; Johannus G. de Groot, Haarlem, 94; Gcrardus feslaar, Haarlem, 100; Bernards v. Ton geren, Vogelenzang, 43; Hendrik v. Deursen, Zand- voort, 51; Hendrik Duineveld, Haarlem, 23; Jan Overtoom. Haarlem, 27; Cato van der Aaar, Haar lem, 126; Johnnus van PTazebroek, Haarlem, 21; Pief Beelen, Haarlem, 23;Lena van Hazebroek,Haar lem, 12; Catharina Com. Lamboo, Haarlemmermeer, 30; Antoon Anthonisse, Haarlem, 25; Geertje Bak ker, Nieuw Vennep, IJaarl.meer, 50; Cornelis van der Kolk, IJmuiden, 10; Gerarda Maria Hagcman, Overveen. 200; Mina Bakker, Beverwijk, 53; Gretha Hulsbosch, Vogelenzang, 50; Maria Petronella de Jong, Haarlem 25; Wilhèlmina A. Langeveld, N.- Vennep, Ilaarl.meer, 100; Daatje Baars, te Rijk Haarlemmermeer, 123; Gerrit Schermer Wz„ Bak- kum-Castricum, 58; Anna Corbee, Hillegom, 14; Gerrit Rengs, een Oostenrijkscb vriendje, dat wegens den oorlog thans hier woont, Schoterweg 41, Haarlem, 39; Frans Berseè, Wijk aan Duin, 71; Antonius Gerardus v. d. JCamp, Haarlem, 70; Jacoba Duin, V eiseroord, 25; Cornelia Bernardt, Hoofddorp, 80; Eleonora Vermeulen, Noordwijkerhout. 20; Jan Visser Az., Hemskerk, 23; Laura de Winter, Voge lenzang, 44; Alida Cornelia Uitendaal, Nietnv- Vennep, 32; Martha Michielsen, Halfweg, 4; Maria Michielsen, Halfweg, 4: Theo de Bie, Haarlem, 31; Joseph van Opzeeland, Haarlem, 50; Anna Rtiigrok, Noordwijk-Binnen, 62; Marie Lommerse, Hlifegom 23; Catharina Ory, Egrmond Binnen, 20; Sofia van der Lans, Lisse, 27; VAntoon T^emtners, Haarlem 28; Maria Jansen, Haarlem, 5; Rika Kerste, Haar lem, 7; Agnes Smit, Haarlem, 50; Antoon Keyer, Schoten, 176; Maria Anna Kruyver, Haarlem, 82; Annie te Wolbeek, Haarlefn 63; Agnes Joosten, Vijf huizen, Haarl.meer, 56; Cornelia Vervaart, Abbenes IJaarl.meer, 25; Joannes Melchior van Spanje, Haar lem, 26; Margareth M. E. Fase, Haarlem, 42; Leo A. van Opzeeland, Haarlem, 17; Hennie Kuyken, Haarlem, 10; Maria Beyk, Haarlem, 20. vorengenoemde werden toegevoegd, werden ver-port betalen. En dat bedoelde je er toch niet mee, loot onder alle kinderen, die hadden meegedaan en nietwaar? geen prijs wonnen. Het lot wees den 6den prijs, een Str Bavo- bouwplaat, toe aan Martha Michielsen, Haarlcmmerstraatwcg 15 te Halfweg, en den 7deu prijs, een prachtige wandplaat, aan Hermanus Joh. Everts, Kinderhuissingel 24 te Haarlem. In den loop van dc a.s. week worden de prijzen aan de gelukkige vriendjes en vriendinnetjes th.iis gestuurd. DE OPSTEL-WEDSTRIJD. Zooveel kinderen er hebben meegedaan aan den raadselwedstrijd, zoo weinig deden er mede aan den opstelwedstrijd. Nog geen veertig kinderen zonden een opstel. I)at viel mij tegen. Wel zijn er nog een boel, dip -mij schreven iu de tijdingzaal tc zijn geweest, doch verzuimden een opstel er bij in te zenden. Dc uitslag van de toekenning def prijzen is als volgt: Naar den ien prijs, een piekfijn leesboek, moch ten mededingen: Maria de Graaff, Johanna Hey- boer, Jacobus Anthonisse, Cornelia Hartog en Petrus Ilokkeling, allen te Haarlem, met den uit slag, dat de laatste, Petrus Marti nus Jozephus Hok- keling, Kruisstraat 49, te Haarlem, den prijs won. Naar den 2den prijs mochten meeloten de overige vier plus de volgende 6 kinderen: Corrie Kossen, Martinus -Bierboom, Piet de Graaff en Nico J. J. van Opzeeland, allen te Haarlem, Jacobus Duiven voorden, te Heemstede en Henk de Weijere, te Beverwijk. Deze prijs, een A. B. C.-legdoos, viel ten deel aan Jac. Duivenvoorden, Edisonstraat 8, te HeemstSde. Dc laatste prijs, een vul-potloolliouder, werd onder alle kinderen, die een opstel en geen prijs wonnen, verloot en viel ten deel aan Maria de Jong, Oude Groenmarkt 16 rood, te Haarlem. Den gelukkigen prijswinners mijn welgemeende geluftwenschen. Hè, bè, zijn jelui hu niet blij, dat eindelijk eens al die soeza achter den rug is? Ik wel. flier volgen de vijf volgende raadsels, van 11 tot en met 15, \an den Fcbrunri-raadse!wed-triid 11. Neem een deel van een Kaffer, een deel van een Griek en een deel van een Kaukasiër, en voeg de verkregen stukken bijeen tot een tvefeldd 1. 12. Schrijf onder elkaar: een deel van een liuis; een gedroogde vrucht; een vogel; iets dat op het hoofd gedragen wordi; een getal; iets waarrfieee je de deur kunt openen; iets dat je met een vloeistof kunt vullen; iets dat je in het water kunt vinden. Ieder woord moet uit vijf letters bestaan, en de middelste letters moeten dan van boven naar bene den den naam van een yuurspuwenden berg vormen. 13. Je draagt mij aan de band, maar geef je mij een anderen kop, dan word ik gebruikt om klecdingstukken mee te versieren. 14. Acht letters vormen samen een kunstenaar, vervang de vijfde en zesde letter ieder door een andere tetter, dan krijg je iemand die met varen goed bekend is. 15. Welke vogel wordt een oud geldstuk wanneer je hem <en anderen straat geeft? EN NU DE UITSLAG!.... De ie prijs, een prachtig leesboek, kwam' toe aan Annie Kossen, Oranjestr. 37, te Haarlem; de 2de prijs, een fijn echt lederen dames-portemonnaietje, aan Gerarda Maria Hageman, Bollandslaan 1, te Overveen; de 3de prijs, een A. B. C.-legdoos, aan Antoon Keyer, Generaal Cronjéstr. 23 te Schoten; de 4de prijs, een mooie vulpotioodhoudcr, aan Catootje van der Aar, Spaarnoogstraat 6 te Haarlem en de 5de prijs, een prachtige plaat, aan Daatje Baars, Hoofdweg 14 te Rijk (Haarlemmermeer.), De 6e en 7e prijs, welke ter aanmoediging aan de (i;tulen door Joh. G, de Gr_ te Haarlem) HIJ WIST ER 'NOG WEL WAT VAN. Onderwijzer: In welke zee stort zich de Donau? Leerling: In de Roode Zee. Ouderwijzer: Neen jongen, in de Zwarte Zee. Leerling: Ik,wist tcch wel dat het een gekleurde was. IN DE KAZERNE. De kapitein tot een soldaat; .die zich tegen de krijgstucht had vergrepenMan, wat heb je tot ver schooning? Soldaat: Twee hemden en een onderbroek, kapi tein. EENE VERRASSING. Jantje tot stervende vader: Zeg pa, als n dood bent, wordt u met muziek begraven. Moeder tot JanStil jongen, het moet een ver rassing blijven. Gerarda Maria H. te Overveen. Je hebt er 'n fijn raadselboekje van gemaakt. En dan nog wat annec- doten op den koop toe geleverd; dat vind ik erg leuk van je. Bij gelegenheid vindt je ze in onze Kinderkrant wel weer terug Dag Gerra. Mina B. te Beverwijk. Zeg beste meid, je moet in 't vervolg niet weer een i-centspostzegel meer gebrui ken voor je oplossingen,want dan moet ik weer straf- Maria l'ctroneüa de J. te Haarlem. Leuk hè Dat was wel pleizierig, dat je eigen teekening cr oolti bij hing. Maar hebt je wel gezien, dat ei nog zoo een hing, ook 'n klomp met wortelen? Een ander had1 dus hetzelfde voorbeeld gebruikt, iets wat wel roe*.?, gebeurde. Dag Gerrit Rer.gs te Haarlem. Wel zoo, ons vriendje, uit Weenen heeft ook weer meegedaan Dat vind ik* heel erg aardig. Je zotidt zoo graag een prijsje win nen om als „andenken" mee te nemen naar Wien? Jammer dat het geluk jc nog niet heeft gediend. Maar, ik hel) zóó gedacht: ik moest dien kleinen Oostenrijker toch een mooie plaat sturen om als aan denken aan onze Kinderkrant te bewaren en naar Weenen mee te nemen. Dat vinden vast alle enze vriendjes en vriendinnetjes wel aardig. Dat je het Hollandsch nog niet zoo goed kent, beste Gerrit, kan ik mij best begrijpen en dus heb ik de fouten natuurlijk wel over het hoofd gezien. Nou, Gerrit, beste jongen, blijf nog maar goed je best doen en als je dan later weer in Weenen bentj zal je dan dikwijls nog terug denken aan de Haar- lemsche vriendjes en vriendinnetjes en aan onze Kinderkrant? Johannus Gerardus de G. te Haarlem. Hè, wat ge lukkig nietwaar, dat ik eindelijk er eens aan toe kwam al die brieven door te worstelen. Zoo kwam ik dan ook in kennis met jou aardig en netjes ge schreven briefje. Ik dank je cr voor en bij gelegen heid schrijf je maar weer, vooral als je weer van die aardige „grapjes" weet om in de krant te zetten. Ze zijn alle drie goed en Sullen een plaatsje krijgen, hoor Johan. Heb je nu jc zin. beste jongen, dat je ook een antwoord hebt gehad? Hendrik w. U. tc Zandvoart. Zoo, leef je nog? Ik' had in langen tijd niets meer van je gehoord of ge zien. 't Is maar goed, dat je onze Kinderkrant nog niet vergeten ben. Dag! Catootje v. d. A. te Haarlem. Wat kan jij leuk gedichtjes maken. Je schrijft zeker nog al eens van die aardigheidjes in de poëzic-albums van je vrien dinnetjes, is 't niet? Jacobus D. te Heemstede. Beste jongen, 't is heel mooi van je, dat je er zoo'n eind voor hebt geloopen om een kijkje tc nemen in de tijdingzaal. Gerust hoor, jij mag aan den volgenden wedstrijd ook weer deelnemen; dat had ik trouwens al gezegd toen ik berichtte dat er ook 'n wedstrijd voor de niet- Haarlemmers in uitzicht werd gesteld. Agnes J. te Vijfhuizen. Meisje, meisje, wat ga jij al jong van school. Ga je dan weer naar een andere school of zal je op een andere wijze nog onderwijs ontvangen? Natuurlijk, mag je aan onze wedstrij den blijven deelnemen; voor mijn part nog wel jaren lang. Cornelia F. te AbbenesVan mij ook gedag terug! Margaretha Maria Elisabeth E. te Haarlem. Moed houden, beste meid, je weet nooit wanneer het lot je gunstig is. 't Is mijn schuld ook niet, dat je nog geen prijsje won, A!s 't aan mij lag kregen jelui allemaal alle weken een retizenprijs. Ik gun het jelui allemaal even best. Maar 't zal niet gaan. Dat is veel te duur. Dus nog eens: moed houden maar. Dag! Leo A. van O. te Haarlem. Dat is heel flink van je broers, dat ze je willen helpen aan liet bouwwerk van de Kathedraal. Trouwens, 't zijn lieve broers die je hebt hè, die ook alle twee meedoen aan onze wedstrijden, is 't niet? Ik vind liet heel aardig •.an pa, dat hij het góed vind de bouwplaat wanneer die klaar is een dagje in de etalage te zetten. Ik kan mij begrijpen dat jij daarmee ook heel blij ben. Zeg, beste Leo, als de St, Bavo klaar F, schrijf je het mij dan gauw, op welken dag het bouwwerk'in le etalage te zien zal zijn, dan kom ik ook 'ns kijken. Als je 't mij vroeg genoeg laat weten dan zet ik hel Zaterdags eerst in de Kinderkrant; dan komen er denkelijk wel 'n hecleboel vriendjes en vriendinnetjes naar de Bavokerk kijken. Zou je dat niet leuk vin den? Ik wel. Nou Leo, blijf maar goed je best doen en blijf maar altijd een van mijn beste Kinderkrantvriendjes. Dag. M. Antoon L. te Haarlem. Dat was flink van je bedacht, om ook er aan mee te doen En 't was leuk, dat je er ook rebussen bij hebt gedaan Aan je ver zoek voor het Wie wil ruilen? hoekje heb ik vol daan, zoo je wel zien zult. Is 't naar je zin? Om van ons ruil- en verzamellioekie gebruik te maken, zendt men ons n^ar een briefje, waarin duidelijk staat geschreven wat men wenscht, met vermelding van volledigen naam en adres. Dan zet ten wij dat in de krant en de verzamelaartjes weten dan waar zij elkander kunnen vinden. De briefjes moeten in enveloppe gezonden wordent Aan de redactie van de Kinderkrant van de „Nieuwe Haarlemsche Courant" Nassaulaan 49, Haarlem. Ik heb 96 Vaderlandsche geschiedenisplaatjes. Deze zou ik gaarne willen ruilen voor 50 Kwatta- soldaatjes. Mijn adres is M. Antoon Lemmers, Clercqstraat 119 te Haarlem. Mevrouw! Het vermaken en voeren van Gor dijnen, het repareeten van Zeilen, ver stellen van kleeden, verleggen van traploopers; het opmaken van alle soorten matrassen, bekleeden van stoelen, behangen van kamers enz. wordt netjes uitgevoerd door W. PIJNAPPEL, 2347 Behanger - Stoffeerder, Nieuwe Kerksplein No. 28. Daar er velen meenen, dat mijne Worlelbaer's kruiden op sterken drank moeten worden afgetrokken bericht ik hierdoor aan diegenen, dat men ze evengoed in een theepot met kokend water, evenals thee,' kan laten trekken en dit is veel goedkooper dan op sterken drank. 2074 Mijne Wwtefboer'ts Kruiden is en blijft het eenigste, goedkoopste en uitstekendste huismiddel tegen vele ongesteldheden, zooals: influenza, gevatte koude, trage ontlasting, hoofdpijn, gal- en maaglijden, gebrek aan eetlust, koortsigheid, slechte spijsverteering, enz. Ze mogen in geen huis gezin ontbreken. - Slechts 50 cent per pakje. Overal verkrijgbaar. SMULLER. Appelmoes, Appelsalade, Appelschijven. Appelsoep; Compote van: Kei- sen, Morellen, Perziken, Pluimen, gestoofde Peren, zoete Appelen, Vrucht dragende boomen f 1.50. Gratis geplant. Boonten die reeds hebben gedragen en waarvan men direct vruchten kan verwachten in stadstuinen. Boomkweeker Tuinarchitectuur Rozenculiuur Pyraniide en Lei- boomen met garantie. „EET JE DIK". Kss plantujil. 2424 2387' Speciaal adres voor ",£U*rT,£' SMAAKVOLLE MODELLEN. KÊÜnïGt AFWERKING. TELEFOON 3119. un Biin 11 bWinn gepaard met hoesten, Neem ANGA-bonbons. Doos 35 cn 70 ct. lluchtpijpaandoeningen, slaapsto- j rende hoestprikkel, hoest bij l jouden van dagen, alsmede kink-| jen slijmhoest bij kinderen, ge-I j bruike men I ANGA-siroop. I Per flacon f 1-40, 3 flacons f 4.- Fabrikant A. MIJNHARDT, Pharmac. Fabriek Zeist. Verkriigb. bij Apoth. en UrOgisteQ fte&erl. Taal i i 15.p. c. Duitsche Taal A f 15.— p. c. Fransche Taal f 15.— p. c. Engefsche Taal f 15.— p. c. Administratie u f 15.p. c. Stenografie f 15.p. c. Schoonschrijwenè f 15.p. c. Machine f 20.p. c. Bij het j.1. gehouden examen slaag den alle candidaten voor Stenografie, Machineschrijven, en Ned. Corres pondentie. HUIS* EN DECOR SCHILDER TELEPH. 8026 2073. Prijscourant op aanvrage FRANS PERQUIN 2042 Houtblokies

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 7