Opruiming Schoenen.
BETiONDEIILimENT
RANTSOENEERING.
P. W. TWEEHUIJSEN,
MILITAIRE VERLOFGANGERS.
De Geneeskundige Commissie
verkrijgbaar wordt gesteld op Broodkaart:
BUITENLAND
HET VREDESVRAAGSTUK.
;4ü IIFEBRUARI 1918
423TE JAARGANG 9603
OE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,95; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30
BftOGDKAARTüN
uitsluitend worden afgegeven
voor de Distributie
EERSTE AANVULLING
WERELDBRAND
HET OOSTELIJK OGRLOGSTOOMEEL DE
WAPENSTILSTAND AFGELQOPEM - VOOR
BEREIDINGEN TE ST. PETERSBURG -
UKRAINE, LIJFLAND EN ESTHLAND VRAGEN
"ULP VAN DUiTSCHLANü VAN DE 0V£-
FRONTEN LUCHTAANVALLEN DER
"UiTSCHERS OP EftG-LAND, BELGIE EN
barkruk.
GEEN KANS MEER OP VREDE MET RUSLAND
DE FATALE DATUM TERUG NAAR
HUN HEIMAT EEN OFFICIEELE DUITSCHE
D£ OORLOGSTOESTANJ
bmg Hf)NParmc 8TALJDPUNT VAN 00STEN-
n" ENT?Iifc ;UW'LS0''1 EN DE VREDE
DE ENTEN IE EN Z. H. DE PAUS.
'IIILLETON
Barteljorisstraat 27. TEL. I77u
JBEZET) BELGIË
VERSPREIDE* BERICHTEN
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Alle betalende abonnés op dit Blad, En het bezit
van een Verzekeringspolis, zijnf volgens de bepalingen
Op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd
voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot werken,
I *00 bij overlijden, f 200 bij verlies van hand,
voet of oog, f 100 bij verlies van een duim, f 60
bij verlies van een wijsvinger, f 15 bij verlies van
eiken anderen vinger, f 35 bij breuk van boven
en/of onder arm en breuk van boven en/of onder
been. De uitkeerin" dezer bedragen wordt gegaran
deerd door de „Hol.andsche Algeineene Verzekerings
bank" te Schiedam. (De vóór 1 October 1Q11 uit
gegeven polissen zijn niet geldig.)
De Directeur van het Gemeentelijk Levens-
middelenbureau te HAARLEM maakt bekend,
dat Broodkaarten voor Militaire Verlofgangers
vanaf heden
door zijn Bureau Jacobijnestraat 24 26 en wel
Alle werkdagen van 8 uur v.m. 5 uur n.m.
Des Zaterdags van 8 uur v.m.—10 uur n.m.
Des Zondags van 10 uur v.m—12 uur v.m.
De Directeur voornoemd,
2518 F. DE JONGE.
zal voor deze week ZITTING HOUDEN in het
Gemeentelijk Levensmiddelenbureau op WOENS
DAG- en ZATERDAGAVOND, telkens van
ha'j acht tot half negen.
ALeen zij die in het bezit zijn van een
volledig ingevuld aanvraagformulier
voor Levensmiddelen of melk, zullen tot de
Commissie worden toegelaten.
Deze formulieren zijn dagelijks aan het
Gemeentelijk levensmiddelenbureau (Kamer
No. 11) verkrijgbaar. 2518
De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid
delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis,
dat alsnog
44e tijdvak: 1 ons HAVERMOUT en
2 ons BAK- EN BRAADVET;
45e tijdvak: V2 pond ZEEP.
Deze regeling geldt ook voor de Gemeente
BLOEMENDAAL.
De Havermout zal worden verstrekt vanaf
dinsdag 19 Februari as., terwijl het Vet en de
Zeep verkrijgbaar zijn vanaf Maandag 18 Fe
bruari as.
Men wordt verzocht vóór bovengenoemde data
bij den winkelier niet op levering van deze aan
vulling aan te dringen, daar de voorraden eerst
°P die dagen aanwezig kunnen zijn. 2501
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
giut 1 ^itsche legerberioht van giste:© :i be-
siscii fde medodeeilnj van. lie- G.oob-R.s-
dón Feri°nt: wapens.i'stand .oop.i den 18.
Soderi-rUari' d'88 mi.d.gj ten 12 uur af.
tusscimr middag 12 uur heo.sch» dus
deflate rfdtschland en Rusland wederom
Of n 9° toestand.
Zo i -bjit oak met de vijandeLjkheden
j worden begonnen is niet gemeld, doch
?h onwaarschijnlijk is dat Ui t.
Be Duilschers zouden dan een makkelijKe
teak hebben wijl de Russische troepen, al
zijn ze ook nog 'niet naar huis gezonden,
zeker niet. gevechtsklaar zijn. Misschien zijn
er wel duizenden manschappen onder, die
nu maar liever krijgsgevangenen zu'len wor
den, dan nog langer voor het ineengestorte
Rusland hun teven fce wagen.
De Maximalistische regeering in Rusland
heeft alzoo geen woord gehouden en den
vrede niet aan het volk gebracht. Zij he ft
thans, naar uit St. Petersburg aan Dmteche
bladen wordt gemeld, de noodigo voorberei.
dende maatregelen genomen, die op de her
vatting dor vijandelijkheden aan het front
wijzen. Volgens de „Wl&st N roda" wil Le
nin met Katedin onderhandelen. In verband
hiermede heeft de opperbevelhebber Krylen-
ko allo ex-generaa's door middel van een com
muniqué opgeroepen om z'ck onmi'dTlijk
weer bij het leger te voegen.
In het Smolny-instituut was don lOen Febr.
een oorlogsraad gehouden waarin de demo
bilisatie besproken werd. Hieraan namen ver
scheidene officieren van den vroege en gone-
ralen staf deel, wien door Lenin de vraag
werd voorgelegd in hoeverre er rekening
kan gehouden worden met de verded'ging van
do hoofdstad voor het geval, dat er een nteuw
Duitsch offensief zou geopend worden, en
verder of het mogelijk zou zijn aan liet Noor
delijk front een voldoende sterke troep n
macht te ooncentreeren en de discipline in h i
leger in het a'gemeen te herstellen. Vo'gens
du „Rannige Ulco" zou het resultaat dozer
besprekingen n et gunstig z'm. En dit is dm
ook wel aan te nemen, als men weet, dat
zelfs de „Echo de Paris" uit St. Petersburg
zegt te vernemen, dat het congres der Soviet3
de sterkte van het Russische leger heeft ge
schat op 590.010 man.
Te St. Petersburg neemt men a1 gemeen aan,
dat de strijd zal worden hervat. Die meen'ng
heerscht, zooals men reeds Jieoft gezien, niet
alleen daar, maar ook in de Centrale rijken,
waar men slechts heette te wachten oo e n
omstandigheid, die D iteelil.nd zou verp'ieh-
ten in te grijpen tot hulpvereenlng aan
Ukraine of andere van Rus'and afgesciie'den
z.g.n. randstaten.
Die omstandigheden doen zich revds voor.
Volgens de mededeel in g van een uit do Ukrai
ne te Berlijn aangekomen groo grondbezit
ter aan de „G-ermania" zijn de Bolsje'wiki
aldaar druk doende met het ve.ni tig-m van
de graanvoorraden. Dit i3 iets wat "de Oen-
traten niet kunnen en niet zullen toelaten;
immers de vrede met Ukr ine werd over
wegend beïnvloed door de bohoef.e aan en
het verlangen naar g aan uit Ukraine, waar
aan zelfs de oogen c.iijn.'ijke vriend chap met
Poten werd opgeofferd.
Bovendien wordt, zoowel uit Ukraine als
uit Lijfland en Esthland om militaire hulp'
gevraagd van Duitsehland tegen bet schrik
bewind der Botejewiki, welke hulp Duitseh
land wel zal willen geven teneinde zijn in
vloed op deze randstaten neg uïeer te beves
tigen.
Het is dus wel als zeker te beschouwen,
dat de vijandelijkheden tusschen Duitsehland
en bet Bolsjewikische Rusland, zoo die op
het oogenblik al niet begonnen zijn, toch wel
dra weer zullen aanvangen.
Zocals wij reeds eerder opmerkten heeft
de nieuwe toestand in hef. Oosten niet nage
laten groeten invloed uit te oefenen op den
gang van zaken, ook aan het Westelijk front»
Nog immer wacht 'men voor hef Westen op
het groote Duitsehe offensief. Het schijnt nu
evenwel, dat het niet zoo gauw zal worden
begonnen als men wel een 14 dagen geleden
mocht veronderstellen, dat het zou worden
ingezet.
Terwijl de Fransche en Engelsche leger-
be rich ten nog de dagelijkse he artillerie-be
drijvigheid eir verkenningsacties: melden,
zegt het Duitsehe stafberieht alsof er niets
gaande is dat er van de andere fronten
waaronder dus ook en op de eerste plaats:
het VV estelijk front) niets nieuws te melden
De Duitsehe vliegers "hebben Londen en
Dover weer bestookt, alsook Duinkerken en
de schepen in het Noorden langs de Fran
sche kust. Voor zoover ze hier bekend wer
den verwijzen wij voor bijzonderheden naar
do berichten elders in dit blad.
ee^eaf7onndI°rmde Genjralen met Groot-Rusland
h Val o-i 'J nVTcde te sluiien. 's verkeken,
van df K?"WfnS {e verwachten dat als gevolg
an de bekende verklaring, van Trotzky, waarbij
de oorlogstoestand werd opgeheven en bevel
werd gegeven tot demobilisatie, doch geen vre
desverdrag gesloten werd, het vredesvraagstuk
in een nieuwe phase zou komen te staan.
Lang en ernstig hebben de Duitsehe staats
lieden de kwestie onder de oogen gezien, alvo
rens de consequentie uit den nieuw geschapen
toestand werd getrokken.
In welke richting de besprekingen ten slotte
gingen en welke conclusie zou worden genomen,
was de laatste dagen al reeds te raden uit de
persstemmen en publicaties van het Wolff-bu-
reau te Berlijn.
Die uitingen moesten het Duitsehe volk op de
debacle voorbereiden, want de fatale datum der
beëindiging van den met de Russen gesloten
wapenstilstand was in aantocht en dus stond de
regeering voor de taak een verklaring af te
leggen, waarin de mislukking van de vredes
pogingen zouden moeten erkend worden.
Gisteren dan, deii 17den Februari, is de ter
mijn voor den wapenstilstand ten einde geloo-
peu. „De wapenstilstand-' zoo luidde het
eerste arfikri van het op 15 Dec 1917 te Brest-
Litowsk gesloten wapenstils'andsverdrag
„begin 17 December 1917 des middags om 12
uur (4 December 1914, 14 uur Russische tijd)
en duurt tot 14 Januari 1918 des middags 12
uur (1 Januari 1918 14 uur Russische tijd).
De contracteerende partijen hebben het recht
den wapenstilstand op den 21 sten dag met een
zevendaagschen iermijn op te zeggen. Geschiedt
dit niet, dan duurt de wapenstilstand automa
tisch voort tot een dér partijen dien zeven dagen
te voren opzegt."
Op 14 Januari 1918 werd het verdrag niet
opgezegd en duurde dus, volgens de bepalingen,
automatisch voort. In de conferentie-zitting van
den lOen Februari kwam Trotzky echter met de
sensationeele verklaring omtrent het opheffen
van den oorlogstoestand. De termijn is, volgens
boven-gegeven artikel 1. zeven dagen, zoodat
gisteren dus het wapenstilstand-verdrag afliep
en een nieuwe verhouding tusschen de Centralen
en Rusland ontstond.
De verhouding der laatste zeven dagen, was
al zeer spannend, wat nog werd verergerd 'door
de tegenwerking van Trotzky en Lenin, die te
St. Petersburg over de economische aangelegen
heden en over de uitwisseling van gevangenen
de onderhandelingen nog zouden voortzetten.
Deze onder leiding van den vroegeren gezant
Mirbach te St. Petersburg vertoevende commis
sie werd vervolgens teruggeroepen, omdat de
Bolsjewiki de onderhandelingen allerlei hinder
palen in den weg legden, en is ook reeds te
Berlijn aangekomen.
Alie voorbereidingen waren dus bijtijds ten
einde om op het juiste oogenblik een officiëele
verklaring te publiceeren
Deze jl. Zaterdag bekend gemaakte verklaring
der Duitsehe regeering luidt als volgt:
„De heer Trotzky heeft in zijn bekende ver
klaring van 10 Febr. weliswaar voor Rus'and
de beëindiging van den oorlogstoestand en de
demobilisatie afgekondigd, maar tevens de
onderteekening van een vredesverdrag van de
hand gewezen. Hij heeft geweigerd deel te nemen
aan een voltallige zitting, ;n welke hem de be
sluiten van liet Viervoudig Verbond zouden wor
den medegedeeld.
Door de eenzijdige Russische verklaring is
zoeals vanzelf spreekt, de oorlogstoestand niet
geëindigd en de vredestoestand niet in de
plaats daarvan getreden. De Weigering om een
vredesverdrag te onderteekenen heeft integen
deel het herstel van den vrede onmogelijk ge-
lïïci akt
Het wapenstils'andsverdrag van 15 Dec. 1917
was echter gesloten om den vrede tot stand te
brengen, zooals in 'de inleiding tot het verdrag
uitdrukkelijk wordt verklaard.
Door af te zien van den vrede heeft dus het
Bolsjewikische Rusland tevens afgezten van het
voortduren van den wapenstilstand. Dit kan be
schouwd worden als gelijk te staan met een
opzegging.
Dekeizerlijke regeering constateert dienten
gevolge. dat de regeering te St. Petersburg door
haar optreden den wapensti's'and feitelijk heeft
opgezegd. Deze opzegging kan geacht worden
den lOten Februari te zijn geschied.
De Duitsehe regeering moet zich derhalve na
afloop van den in het vcdrag vastgestelden
opzeggingstermijn van zeven dagen de vrije
hand in alle oprichten voorbehouden."
Hiermede is dus de corlogs'oestand door de
Russen opgeheven verklaard,' door Duitsehland
hersteld. De wapenstilstand, waartoe op 15 De
cember v?n het vorige jaar te Brest-Litowsk tus
schen de Russische deputatie en de Centralen be
sloten werd. en waardoor een voorloopig e'nde
aan den oorlogstoestandop het geheele Rus
sische front gemaakt, werd, behoort dus nu weer
tot de geschiedenis.
Thans rijst de groote vraag: wat zal nu ver-
'der gebeuren? De toekomst, en wel de aller
naaste toekomst zal die vraag beantwoorden.
Slechts enkele dagen wordt onze belangstelling
op de proef gesteld. Wii zullen moeien wachten
tot de rede van den riikskanselier of van den
vice-kanselier Von Payer op a.s. Woensdag in
den Rijksdag, eer wij nadere bijzonderheden ver
nemen over de te Homburg gevallen beslissing.
(Volgens den Berliinschen corr. van de „Köln.
VolksZtg." zullen de algemeene debatten over de
Rijksbegrooting den 25en Febr. beginnen, waar
bij zoowel de Rijkskanselier als ook de vice-kan
selier uitvoerige uiteenzettingen zulten geven.
Dan worden wij dus langer, tot volgende week
Maandag, op de proef gesteld). Er is te Hom
burg „volledige overeenstemming" bereikt, zegt
de „Vorwarts" en dan vervolgt het blad: „Deze
overeenstemming zal daarin bestaan, dat door
het verstrijken van den termijn van den wapen
stilstand zonder dat een vredesverdrag is tof
stand gekomen, de oorlogstoestand weer zal zijn
ingetreden. Het behoeft geen betoog, dat deze
opvatting bij het gros der bevolking weinig sym
pathie zal vinden en dat de Entente daaruit
voor haar ten zeerste munt zal slaan."
Men moet hierbij wel in het oog houden, dat
Duitsehland en Oostenriik-Hongarüe. hoewel in
overeenstemming met elkaar, toch ieder een ver
schillend standpunt innemen, wijl door den ge
sloten vrede met Ukraine Oostenrijk niet meer
direct bij den oorlogstoestand aan het Russische
front is betrokken.
Dit verschil in de gevolgde gedragslijn komt
duidelijk naar voren in de beschouwingen welke
de Oostenrijksche bladen reeds Zaterdag over
den tegenwoordigen toestand gaven. Die b'aden.
de verscherping van de betrekkingen tusschen
Duitsehland en Rusland besprekend, gaven als
hun meening te kennen, dat, al zou ook de wa
penstilstand tusschen Duitsehland en Rusland
worden opgezegd het teru^keeren tot den oor
logstoestand niet veel meer dan een formaliteit
kan zijn. Het Russische leger aan het front heeft
^een weerstandsvermogen meer en aangezien
Duitsehland er niet aan denkt zich in Rusland's
binnenlandsche aangelegenheden te mengen, zou
het er maar op aankomen d* -—ensvo'ken spoe
dig staatkundige instellingen te verschaffen, de
onderlinge betrekkingen te regelen en hen tegen
'invallen van de Roode Garde te beschermen. De
hiaden wiizen er op, dat de verklaring van
Trotzki het Duitsehe legerbestuur vrüheid van
handelen laat en dat men in Duitsehland ge
heel in overeenstemming met OosSenrijk-Honna-
rije, des te meer besloten is van deze vriihe'd
een door den stand van zaken «reboden gebriuk
te maken, nu de boudipT der Bolsiewiki s'eeds
diude'üker doet 7ien welk een argüstische ooli-
iiek Trotzki heeft gevoerd. Derepolitiek leidt
niet t"t den vrede, maar werkt dien integendeel
krachtig te "en Ooslenriik-Hongariie neemt dit
standpunt in, dat door een eventueel militair on
treden van Duitsehland in het oosten de nos-'tie
van Ocstenrük-Hengariie in deze zaak niet
wordt beïnvloed. Na het sluiten van den vrede
met de Oekraine heeft Oostenrijk-FIongariie geen
gemeerschappelüke grens meer met Rusland,
zoodat het ook een legen Rus'and gerichte mili
taire versterking van de grens van noode heeft.
Den 'in politiek- en eeononvsch opzicht belang
rijken vrede met de Oekraine zal Oostenriik-
Hongarije infusschën door technische hulp van
het spoorwegverkeer en zoo nood'g door mili
taire1 hulp aan de Oekraine weten te handha
ven en te verdedigen De machthebbers te St.
Petersburg mogen hun houding daarnaar be
palen.
De opvatting overigens die de Oosfenriïk-Hon-
gaarsche regeering ten opzichte van Rusland
wordt toegeschreven, hééft geen onbHenke'ijke
gevolgen gehad, zegt de „Vossische Ztg."
Terwijl in Oostenrijk in het a'geme°n de stem
ming tegen een offensief van Duitsehland veld
wind draagt erk de pers nog het hare daartoe
hij. De „Ncue Freie Presse" o. a. wijst er op,
dat.de monarchie niet meer aan Rus'and grenst
en zij dus niet meer genoodzaakt is om in te
Trijpen. „Hoogstens kunnen wü het vrije ver
keer met de Oekraine beschermen.
De Katholieke „Pe!chct>nsi", de socialisi'sche
„Arbeiter-Ztg." en verscheidene andere bladen
zi jn cok tegen een verder in terven ieeren.
Uit het verloop van deze vredes-historie is
wel onomstootelijk gebleken, dat het sluiten van
een afzonderlijken vrede, zoo die al tot stand
zou kunnen komen, niet den algemeen m duur-
zamen vrede, waar de geheele were'd nu al
-'aren achtereen zoo vurig naar verlangt, zal
brengen.
Wij richten onze naar vrede verlangende blik
ken nu naar het Westen, naar de Entente Ook
daar neemt immers de vredesgeneigdheid toe.
Want al schettert Llovd George: „houdt moed,
wij geven den strüd niet op zoolang Dui'sch-
land niet erkent een verloren partij te hebben
gespeeld," er komen herhaaldelijk en steeds met
meer aandrang ook in Engeland stemmen tot
uiting, die een vurig ver'apgen naar het einde
van den oorlog te beluisleren geven. En boven-
dten is er weer een straaltje hoop, dat Wilson
toch weer iets voor den vrede zal gaan doen.
Ten eerste is het vredesdebat tusschen hem
en Czernin rog niet ten einde en zijn binnen
kort weer nadere verklaringen van den Oosten-
rijkschen minister van buitenlandsche zaken te
2014
wachten. Althans het „Journal de Genève" ver
neemt uit Weenen, dat graaf Czernin de jongste
redevoering van Wilson beschouwt als een ern
stige stap op den weg naar den algemeenen
vrede, en dat hij voornemens is, Wilson's bood
schap bij de eerstkomende gelegenheid te be
antwoorden.
Maar bovendien zouden nog andere stappen
van Wilson ten gunste van den vrede verwacht
kunnen worden. De „Matin" verneemt namelijk,
dat president Wilson aan de regeeringen der
Ln ten te-landen een uiinoodiging heeft gezonden
om een gemeenschappelijke conferentie te hou-
den tot vaststeliing der vredesvoorwaarden,
--„jt Zwitserland werd dezer dagen aan de
„Kö.n. v olks-Ztg. gemeld, dat de trus bladen
in Italië op de tegenspraak wezen, welk, betref
fende artikel 15 van het dezer dagen gepubli
ceerde Londensche verdrag, waarbij de H. Stoel
van deelneming aan de vredesconferentie wordi
buitengesloten, tusschen den tekst en de verkla
ring der regeering op de interpellatie van de
afgevaardigde Longimotti bestaat.
De bladen, drukten de hoop uit. dat Sonnino
verk'aren zou, of de door den nationalisiischen
afgevaardigde Bevione bekend gemaakte tekst
autenthiek of apocrief was.
In antwoord op een desbetreffende interpel
latie heeft Sonnino nu op het einde der zitting
van de Italiaansche Kamer de lezing van art.
15 van het verdrag van Londen, zooals het
orgaan der St. Petersburger Soviets, de ..Izves-
tia", die publiceerde voor vervalscht verklaard;
hij gaf voorts te kennen, dat de Italiaansche
regeering er neen oogenbbk aan denkt, de rech
ten de vrühe'd en de onafhanke'iikhe'd van den
Heil'Ten Stoel zulks in verband met de jong
ste Pause'ijke vredesnota ook maar in het
minst te besnoeien.
DB VLAAMSCHE KWESTIE.
Het optreden van de Duitschers in België,
om door de stichting van den Raai van
Vlaan teren en door de onafhankelijkheids
verklaring, die deze raad heeft afgekondigd,
scheuring te brengen in het knoinkrijk Betl-
gië, heeft grco'.e verontwaardiging gewekt
in België. Bee s hebben, zooa's wij al eer
der berichtten, in verschillende plaatsen de
gemeenteraden geprotesteerd, ook die van
in Maan leren ge egen gemeenten, a's Gent,
Antwerpen en vete k'einefe gemeenten.
De Duitsehe pogingen om in Eelgië scheu
ring tel een o ststaan en de eene hrlft Her
bevolking tegen de andere op te_ zetten,
Mamingen en Wa'en met elkaar in strijd
te brengen, zegt het Hbl l., kunnen niet an
ders dan werden afgekeurd. Het is een zui
ver L'elglscbe kwestie, hoe de verhouding
dezer beide nationaliteiten in de tookomst
zal worden gerege'd., een kwestie, die den
bezetter van het oogenblik niet het minst
aangaat. I n al'e pogingen om door ver
deeldheid te zaaien in een land, welks wet
ten en pcliteike toesiknd de bezetter onge
rept dient te laten, een soort overwicht te
krijgen, de werkelijk onduldbare toepassing
va i het ou e „divide et impera" kan niet
nalaten verontwanr liging te doen ontstaan
in al e lan 'en. Het Duitsehe imperialisme
meent gebruik te kunnen maken van het
„zelfbeschikkingsrecht der volken", zooals
dat nu door de verschillen 'e partijen in het
debat is gebracht, om overal verdeeldheid
te zaa'en, in Koerland en -Lijfland,, zoowel
als in België. En daartegen kan niet genoeg
worden geprotesteerd. Scheldemann heeft
dat, in den Dulischen Rijksdag, bij het debat
oVer de redevoering van Von Hertling dui
delijk deen uitkomen:
„Blijft met „e handen van de Vlaamsche
kwestie af, die u niets aangaat, 'en die
slechts strekken kan om den oor'og te ver
lengen. Alleen de zuivere en eerlijke ver
klaring, dat België zijn volkomen politieke
en economische onafhankelijkheid zal lier-
krijgen, ia in staat aan den strijd een eih-
de te maken." u
Maar de Duitsehe Pangermaansche en mi
litaristische woordvoerders schijnen dat niet
te ku:.nen of te wilien herzien.
BOMMEN OP LONDEN, DOVER, DUIN
KERKEN EN NABIJ DE NOORDKUST
VAN FRANKRIJK.
Duitsehe vliegtuigen hebben, naar het Ber-
lijnsche communiqué melTt, in den nacht
Roman
vu.i CüKMISMAHLER.
59
Geautoriseerde vertaling
°or H. B. VAN DER SANDE.
tel ikCÜSeer dan 'n oogenblik. Later ver-
ïiij alles."
t hoteimet den ouden heer naar diens
w®rikka^Vaarki Armin verbleef, had opge-
'-ocht, bei,'" -adat hij 't telefoonnummer van
tetefoori rr„e hij op en liet Armin aan de
"Jk meH^Pen. Fen poos verstreek. EEinde-
"tt spj.,, Armin zich.
"tjatis n-kt met Leijden. Met wie ik?"
"Ben jjj'Ppard."
Oioot j.Hans? Wat is er?"
au 8. Mijn '['eet hier komen bij de Solte-
a00-lgen. ^jphoonouders laten je aan tafel
»Fï"g aar;i;i wjllen onze verloving vieren."
gen. Maar jekLik dank je zeer, ouwe jon-
.'envacht en Teet toch dat ik den detective
"J is nog niet hier."
„Dan laat u voor hem de boodschap ach
ter, dat hij 'n anderen keer terugkomt. Wij
hebben hem namelijk niet meer noo lig."
„Hoezoo'? Mat moet dat beteekenen?"
„Dat beteekent: Ik weet waar Eva Marie
zich ophoudt. Meer zeg ik je niet. Ik ver
wacht je binnen 'n half uur."
„Ik kom," riep Armin en Rippard be
merkte aan den klank zijner stem hoe op
gewonden hij was.
„Dat kan 'k gelooven," riep hij lachend
en belde af. Dan wendde hij zich met een
▼roolijke uitdrukking in de oogen tot zijn
schoonvader.
„Ziezoo, nu zullen we naar de dame.8 te
ruggaan."
In beknopten vorm vertelde hij nu Ar-
min'a en Eva Marie's geschiedenis en men
luisterde aandachtig .toe.
„Een echteroman," riep Dora aangedaan,
toen hij ten einde was. „Die arme Eva Marie,
wat moet zij geleden hebben I"
Mevrouw von Soltenau trok 'n treurig ge
zicht.
„Nu heb ik toch eens 'n keer een beste
gouvernante gehad. Jammer ik laat de
heelemaal niet graag gaan."
„Troost je, Magdalena. Daarvoor heb jo
't genoegen, een monsch te hebben leer. n
kennen, die een zuiver karakter bezit on vol
zielena'.cl is. Ik hoop, ais mijn kinderen
de gouvernante verliezen, dat zij daarvoor
in haar een vriendin vinden,' zei mijnheer
von feoltenau erns.ig'.
„Vóór alle3 moet u mij nu helpen, die
twee tot elkaar te brengen. Mijn plan is
klaar, maar ik behoef uwe medewerking,"
verzocht Rippard.
„Natuurlijk, wij helpen je, Hans,' riep Do-
ra begeesterd uit. „2eg maar gauw hoe."
„Wanneer komt juffrouw Delius met de
kinderen terug?"
„Over 'n uur ongeveer."
„Mooi, dan is Armin vóór haar hier en
juffrouw Delius heeft er geen vermoeden
van. Dat is goed, anders zou ze ten slotte
weer ontvluchten. Ik kan Leijden intusschen
inlichten, en zoo gauw de jonge dame terug
is, moet u, lieve mama, haar mot.de een
of andere boodschap in een kamer Bturon.
Daar zal haar mijn vriend ven-assen cn wij
moeten hem met haar zoolang alleen laten,
dat hij zijn zaak bij haar bepleiten kan.
Vindt u dit plan goed?"
Mevrouw had haar goeden luim terugge
kregen.
,,'t Is uitstekend. Wij vormen te zamen
een goed georganiseerde samenzwering. En
ten slotte vieren we in plaats van één ver
loving er twee."
„Stel je dat niet vast voor," sprak de lieer
von Soltena, ernstig. „Blindvertroumenden
menschen valt 't moeilijk na een ontgooche
ling weer opnieuw vertrouwen te schenken.
De jonge dame zal nauwelijks zoo zonder
meer aan de liefde van mijnheer von Leijden
kunnen gelooven."
„We moeten 't aan Armin overlaten,
haar daarvan te overtuigen. Wij hebben dan
't onze ge laan," antwoordde Rippard en
wendde zich nu vrendelijk. tot zijn bruiid.
„Nu heb ik intusschen mijn gedachten van
jou moeten afwen 'en, lieve."
„O, .dat hoeft je niet te spijten, Hans.
Kan er 'n moo'.ero wijding zijn voor onze
vereeniging, dan dat wij 't kunnen gronden
op 't geluk van anderen?"
„Daar zeg je 'n waar woord, kind," zei
de vader en streek haar liefkozend over het
hoofd.
Armin had den weg naar de Soltenau's
in licht te begrijpen opgewondenheid afge
legd. liet rijtuig reed te langzaam voor zijn
ongeduld. Nauwelijks hield het stil voor het
huls van Soltenau, of hij 4Proiy» er uitt
drukte den koetster een geldstuk in de hand
en verdween in de woning.
Rippard had verzocht den vriend alleen
te mogen ontvangen om hem zijn mededee-
ling niet in 't hjjzijn van anderen behoeven
te doen.
Leijden werd naar de salon geleid, tegelijk
trad Rippard van den anderen kant de ka
mer binnen. Zij schudden elkaar zwijgend de
hand. Armin's oogen hingen vol gloeiende
onrust aan 't gezicht van zijn vrien 1.
„Hans jij kent Eva Marie's verblijf?
Toe, kwel me niet langer, zeg me wat je
weet. Waar ie zij?"
Rippard hield zijn hand nog vast.
„Hier in huls, Armin."'
Zijn vriend sidder'e.
„Hier in huls," vroeg hij haastig.
„Ja als gouvernante van Dora's zusjes.
De Voorzienigheid kiest weer een eigenaar-
digen weg, ouwe jongen. Zij werpt ons zon
der moeite in den schoot, wat wij willeu
zoeken." (Wordt vervolgd.)^