Opruiming Schoenen. BETiONDEIILimENT RANTSOENEERING. P. W. TWEEHUIJSEN, MILITAIRE VERLOFGANGERS. De Geneeskundige Commissie verkrijgbaar wordt gesteld op Broodkaart: BUITENLAND HET VREDESVRAAGSTUK. ;4ü IIFEBRUARI 1918 423TE JAARGANG 9603 OE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,95; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30 BftOGDKAARTüN uitsluitend worden afgegeven voor de Distributie EERSTE AANVULLING WERELDBRAND HET OOSTELIJK OGRLOGSTOOMEEL DE WAPENSTILSTAND AFGELQOPEM - VOOR BEREIDINGEN TE ST. PETERSBURG - UKRAINE, LIJFLAND EN ESTHLAND VRAGEN "ULP VAN DUiTSCHLANü VAN DE 0V£- FRONTEN LUCHTAANVALLEN DER "UiTSCHERS OP EftG-LAND, BELGIE EN barkruk. GEEN KANS MEER OP VREDE MET RUSLAND DE FATALE DATUM TERUG NAAR HUN HEIMAT EEN OFFICIEELE DUITSCHE D£ OORLOGSTOESTANJ bmg Hf)NParmc 8TALJDPUNT VAN 00STEN- n" ENT?Iifc ;UW'LS0''1 EN DE VREDE DE ENTEN IE EN Z. H. DE PAUS. 'IIILLETON Barteljorisstraat 27. TEL. I77u JBEZET) BELGIË VERSPREIDE* BERICHTEN NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT Alle betalende abonnés op dit Blad, En het bezit van een Verzekeringspolis, zijnf volgens de bepalingen Op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot werken, I *00 bij overlijden, f 200 bij verlies van hand, voet of oog, f 100 bij verlies van een duim, f 60 bij verlies van een wijsvinger, f 15 bij verlies van eiken anderen vinger, f 35 bij breuk van boven en/of onder arm en breuk van boven en/of onder been. De uitkeerin" dezer bedragen wordt gegaran deerd door de „Hol.andsche Algeineene Verzekerings bank" te Schiedam. (De vóór 1 October 1Q11 uit gegeven polissen zijn niet geldig.) De Directeur van het Gemeentelijk Levens- middelenbureau te HAARLEM maakt bekend, dat Broodkaarten voor Militaire Verlofgangers vanaf heden door zijn Bureau Jacobijnestraat 24 26 en wel Alle werkdagen van 8 uur v.m. 5 uur n.m. Des Zaterdags van 8 uur v.m.—10 uur n.m. Des Zondags van 10 uur v.m—12 uur v.m. De Directeur voornoemd, 2518 F. DE JONGE. zal voor deze week ZITTING HOUDEN in het Gemeentelijk Levensmiddelenbureau op WOENS DAG- en ZATERDAGAVOND, telkens van ha'j acht tot half negen. ALeen zij die in het bezit zijn van een volledig ingevuld aanvraagformulier voor Levensmiddelen of melk, zullen tot de Commissie worden toegelaten. Deze formulieren zijn dagelijks aan het Gemeentelijk levensmiddelenbureau (Kamer No. 11) verkrijgbaar. 2518 De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis, dat alsnog 44e tijdvak: 1 ons HAVERMOUT en 2 ons BAK- EN BRAADVET; 45e tijdvak: V2 pond ZEEP. Deze regeling geldt ook voor de Gemeente BLOEMENDAAL. De Havermout zal worden verstrekt vanaf dinsdag 19 Februari as., terwijl het Vet en de Zeep verkrijgbaar zijn vanaf Maandag 18 Fe bruari as. Men wordt verzocht vóór bovengenoemde data bij den winkelier niet op levering van deze aan vulling aan te dringen, daar de voorraden eerst °P die dagen aanwezig kunnen zijn. 2501 De Directeur voornoemd, F. DE JONGE. giut 1 ^itsche legerberioht van giste:© :i be- siscii fde medodeeilnj van. lie- G.oob-R.s- dón Feri°nt: wapens.i'stand .oop.i den 18. Soderi-rUari' d'88 mi.d.gj ten 12 uur af. tusscimr middag 12 uur heo.sch» dus deflate rfdtschland en Rusland wederom Of n 9° toestand. Zo i -bjit oak met de vijandeLjkheden j worden begonnen is niet gemeld, doch ?h onwaarschijnlijk is dat Ui t. Be Duilschers zouden dan een makkelijKe teak hebben wijl de Russische troepen, al zijn ze ook nog 'niet naar huis gezonden, zeker niet. gevechtsklaar zijn. Misschien zijn er wel duizenden manschappen onder, die nu maar liever krijgsgevangenen zu'len wor den, dan nog langer voor het ineengestorte Rusland hun teven fce wagen. De Maximalistische regeering in Rusland heeft alzoo geen woord gehouden en den vrede niet aan het volk gebracht. Zij he ft thans, naar uit St. Petersburg aan Dmteche bladen wordt gemeld, de noodigo voorberei. dende maatregelen genomen, die op de her vatting dor vijandelijkheden aan het front wijzen. Volgens de „Wl&st N roda" wil Le nin met Katedin onderhandelen. In verband hiermede heeft de opperbevelhebber Krylen- ko allo ex-generaa's door middel van een com muniqué opgeroepen om z'ck onmi'dTlijk weer bij het leger te voegen. In het Smolny-instituut was don lOen Febr. een oorlogsraad gehouden waarin de demo bilisatie besproken werd. Hieraan namen ver scheidene officieren van den vroege en gone- ralen staf deel, wien door Lenin de vraag werd voorgelegd in hoeverre er rekening kan gehouden worden met de verded'ging van do hoofdstad voor het geval, dat er een nteuw Duitsch offensief zou geopend worden, en verder of het mogelijk zou zijn aan liet Noor delijk front een voldoende sterke troep n macht te ooncentreeren en de discipline in h i leger in het a'gemeen te herstellen. Vo'gens du „Rannige Ulco" zou het resultaat dozer besprekingen n et gunstig z'm. En dit is dm ook wel aan te nemen, als men weet, dat zelfs de „Echo de Paris" uit St. Petersburg zegt te vernemen, dat het congres der Soviet3 de sterkte van het Russische leger heeft ge schat op 590.010 man. Te St. Petersburg neemt men a1 gemeen aan, dat de strijd zal worden hervat. Die meen'ng heerscht, zooals men reeds Jieoft gezien, niet alleen daar, maar ook in de Centrale rijken, waar men slechts heette te wachten oo e n omstandigheid, die D iteelil.nd zou verp'ieh- ten in te grijpen tot hulpvereenlng aan Ukraine of andere van Rus'and afgesciie'den z.g.n. randstaten. Die omstandigheden doen zich revds voor. Volgens de mededeel in g van een uit do Ukrai ne te Berlijn aangekomen groo grondbezit ter aan de „G-ermania" zijn de Bolsje'wiki aldaar druk doende met het ve.ni tig-m van de graanvoorraden. Dit i3 iets wat "de Oen- traten niet kunnen en niet zullen toelaten; immers de vrede met Ukr ine werd over wegend beïnvloed door de bohoef.e aan en het verlangen naar g aan uit Ukraine, waar aan zelfs de oogen c.iijn.'ijke vriend chap met Poten werd opgeofferd. Bovendien wordt, zoowel uit Ukraine als uit Lijfland en Esthland om militaire hulp' gevraagd van Duitsehland tegen bet schrik bewind der Botejewiki, welke hulp Duitseh land wel zal willen geven teneinde zijn in vloed op deze randstaten neg uïeer te beves tigen. Het is dus wel als zeker te beschouwen, dat de vijandelijkheden tusschen Duitsehland en bet Bolsjewikische Rusland, zoo die op het oogenblik al niet begonnen zijn, toch wel dra weer zullen aanvangen. Zocals wij reeds eerder opmerkten heeft de nieuwe toestand in hef. Oosten niet nage laten groeten invloed uit te oefenen op den gang van zaken, ook aan het Westelijk front» Nog immer wacht 'men voor hef Westen op het groote Duitsehe offensief. Het schijnt nu evenwel, dat het niet zoo gauw zal worden begonnen als men wel een 14 dagen geleden mocht veronderstellen, dat het zou worden ingezet. Terwijl de Fransche en Engelsche leger- be rich ten nog de dagelijkse he artillerie-be drijvigheid eir verkenningsacties: melden, zegt het Duitsehe stafberieht alsof er niets gaande is dat er van de andere fronten waaronder dus ook en op de eerste plaats: het VV estelijk front) niets nieuws te melden De Duitsehe vliegers "hebben Londen en Dover weer bestookt, alsook Duinkerken en de schepen in het Noorden langs de Fran sche kust. Voor zoover ze hier bekend wer den verwijzen wij voor bijzonderheden naar do berichten elders in dit blad. ee^eaf7onndI°rmde Genjralen met Groot-Rusland h Val o-i 'J nVTcde te sluiien. 's verkeken, van df K?"WfnS {e verwachten dat als gevolg an de bekende verklaring, van Trotzky, waarbij de oorlogstoestand werd opgeheven en bevel werd gegeven tot demobilisatie, doch geen vre desverdrag gesloten werd, het vredesvraagstuk in een nieuwe phase zou komen te staan. Lang en ernstig hebben de Duitsehe staats lieden de kwestie onder de oogen gezien, alvo rens de consequentie uit den nieuw geschapen toestand werd getrokken. In welke richting de besprekingen ten slotte gingen en welke conclusie zou worden genomen, was de laatste dagen al reeds te raden uit de persstemmen en publicaties van het Wolff-bu- reau te Berlijn. Die uitingen moesten het Duitsehe volk op de debacle voorbereiden, want de fatale datum der beëindiging van den met de Russen gesloten wapenstilstand was in aantocht en dus stond de regeering voor de taak een verklaring af te leggen, waarin de mislukking van de vredes pogingen zouden moeten erkend worden. Gisteren dan, deii 17den Februari, is de ter mijn voor den wapenstilstand ten einde geloo- peu. „De wapenstilstand-' zoo luidde het eerste arfikri van het op 15 Dec 1917 te Brest- Litowsk gesloten wapenstils'andsverdrag „begin 17 December 1917 des middags om 12 uur (4 December 1914, 14 uur Russische tijd) en duurt tot 14 Januari 1918 des middags 12 uur (1 Januari 1918 14 uur Russische tijd). De contracteerende partijen hebben het recht den wapenstilstand op den 21 sten dag met een zevendaagschen iermijn op te zeggen. Geschiedt dit niet, dan duurt de wapenstilstand automa tisch voort tot een dér partijen dien zeven dagen te voren opzegt." Op 14 Januari 1918 werd het verdrag niet opgezegd en duurde dus, volgens de bepalingen, automatisch voort. In de conferentie-zitting van den lOen Februari kwam Trotzky echter met de sensationeele verklaring omtrent het opheffen van den oorlogstoestand. De termijn is, volgens boven-gegeven artikel 1. zeven dagen, zoodat gisteren dus het wapenstilstand-verdrag afliep en een nieuwe verhouding tusschen de Centralen en Rusland ontstond. De verhouding der laatste zeven dagen, was al zeer spannend, wat nog werd verergerd 'door de tegenwerking van Trotzky en Lenin, die te St. Petersburg over de economische aangelegen heden en over de uitwisseling van gevangenen de onderhandelingen nog zouden voortzetten. Deze onder leiding van den vroegeren gezant Mirbach te St. Petersburg vertoevende commis sie werd vervolgens teruggeroepen, omdat de Bolsjewiki de onderhandelingen allerlei hinder palen in den weg legden, en is ook reeds te Berlijn aangekomen. Alie voorbereidingen waren dus bijtijds ten einde om op het juiste oogenblik een officiëele verklaring te publiceeren Deze jl. Zaterdag bekend gemaakte verklaring der Duitsehe regeering luidt als volgt: „De heer Trotzky heeft in zijn bekende ver klaring van 10 Febr. weliswaar voor Rus'and de beëindiging van den oorlogstoestand en de demobilisatie afgekondigd, maar tevens de onderteekening van een vredesverdrag van de hand gewezen. Hij heeft geweigerd deel te nemen aan een voltallige zitting, ;n welke hem de be sluiten van liet Viervoudig Verbond zouden wor den medegedeeld. Door de eenzijdige Russische verklaring is zoeals vanzelf spreekt, de oorlogstoestand niet geëindigd en de vredestoestand niet in de plaats daarvan getreden. De Weigering om een vredesverdrag te onderteekenen heeft integen deel het herstel van den vrede onmogelijk ge- lïïci akt Het wapenstils'andsverdrag van 15 Dec. 1917 was echter gesloten om den vrede tot stand te brengen, zooals in 'de inleiding tot het verdrag uitdrukkelijk wordt verklaard. Door af te zien van den vrede heeft dus het Bolsjewikische Rusland tevens afgezten van het voortduren van den wapenstilstand. Dit kan be schouwd worden als gelijk te staan met een opzegging. Dekeizerlijke regeering constateert dienten gevolge. dat de regeering te St. Petersburg door haar optreden den wapensti's'and feitelijk heeft opgezegd. Deze opzegging kan geacht worden den lOten Februari te zijn geschied. De Duitsehe regeering moet zich derhalve na afloop van den in het vcdrag vastgestelden opzeggingstermijn van zeven dagen de vrije hand in alle oprichten voorbehouden." Hiermede is dus de corlogs'oestand door de Russen opgeheven verklaard,' door Duitsehland hersteld. De wapenstilstand, waartoe op 15 De cember v?n het vorige jaar te Brest-Litowsk tus schen de Russische deputatie en de Centralen be sloten werd. en waardoor een voorloopig e'nde aan den oorlogstoestandop het geheele Rus sische front gemaakt, werd, behoort dus nu weer tot de geschiedenis. Thans rijst de groote vraag: wat zal nu ver- 'der gebeuren? De toekomst, en wel de aller naaste toekomst zal die vraag beantwoorden. Slechts enkele dagen wordt onze belangstelling op de proef gesteld. Wii zullen moeien wachten tot de rede van den riikskanselier of van den vice-kanselier Von Payer op a.s. Woensdag in den Rijksdag, eer wij nadere bijzonderheden ver nemen over de te Homburg gevallen beslissing. (Volgens den Berliinschen corr. van de „Köln. VolksZtg." zullen de algemeene debatten over de Rijksbegrooting den 25en Febr. beginnen, waar bij zoowel de Rijkskanselier als ook de vice-kan selier uitvoerige uiteenzettingen zulten geven. Dan worden wij dus langer, tot volgende week Maandag, op de proef gesteld). Er is te Hom burg „volledige overeenstemming" bereikt, zegt de „Vorwarts" en dan vervolgt het blad: „Deze overeenstemming zal daarin bestaan, dat door het verstrijken van den termijn van den wapen stilstand zonder dat een vredesverdrag is tof stand gekomen, de oorlogstoestand weer zal zijn ingetreden. Het behoeft geen betoog, dat deze opvatting bij het gros der bevolking weinig sym pathie zal vinden en dat de Entente daaruit voor haar ten zeerste munt zal slaan." Men moet hierbij wel in het oog houden, dat Duitsehland en Oostenriik-Hongarüe. hoewel in overeenstemming met elkaar, toch ieder een ver schillend standpunt innemen, wijl door den ge sloten vrede met Ukraine Oostenrijk niet meer direct bij den oorlogstoestand aan het Russische front is betrokken. Dit verschil in de gevolgde gedragslijn komt duidelijk naar voren in de beschouwingen welke de Oostenrijksche bladen reeds Zaterdag over den tegenwoordigen toestand gaven. Die b'aden. de verscherping van de betrekkingen tusschen Duitsehland en Rusland besprekend, gaven als hun meening te kennen, dat, al zou ook de wa penstilstand tusschen Duitsehland en Rusland worden opgezegd het teru^keeren tot den oor logstoestand niet veel meer dan een formaliteit kan zijn. Het Russische leger aan het front heeft ^een weerstandsvermogen meer en aangezien Duitsehland er niet aan denkt zich in Rusland's binnenlandsche aangelegenheden te mengen, zou het er maar op aankomen d* -—ensvo'ken spoe dig staatkundige instellingen te verschaffen, de onderlinge betrekkingen te regelen en hen tegen 'invallen van de Roode Garde te beschermen. De hiaden wiizen er op, dat de verklaring van Trotzki het Duitsehe legerbestuur vrüheid van handelen laat en dat men in Duitsehland ge heel in overeenstemming met OosSenrijk-Honna- rije, des te meer besloten is van deze vriihe'd een door den stand van zaken «reboden gebriuk te maken, nu de boudipT der Bolsiewiki s'eeds diude'üker doet 7ien welk een argüstische ooli- iiek Trotzki heeft gevoerd. Derepolitiek leidt niet t"t den vrede, maar werkt dien integendeel krachtig te "en Ooslenriik-Hongariie neemt dit standpunt in, dat door een eventueel militair on treden van Duitsehland in het oosten de nos-'tie van Ocstenrük-Hengariie in deze zaak niet wordt beïnvloed. Na het sluiten van den vrede met de Oekraine heeft Oostenrijk-FIongariie geen gemeerschappelüke grens meer met Rusland, zoodat het ook een legen Rus'and gerichte mili taire versterking van de grens van noode heeft. Den 'in politiek- en eeononvsch opzicht belang rijken vrede met de Oekraine zal Oostenriik- Hongarije infusschën door technische hulp van het spoorwegverkeer en zoo nood'g door mili taire1 hulp aan de Oekraine weten te handha ven en te verdedigen De machthebbers te St. Petersburg mogen hun houding daarnaar be palen. De opvatting overigens die de Oosfenriïk-Hon- gaarsche regeering ten opzichte van Rusland wordt toegeschreven, hééft geen onbHenke'ijke gevolgen gehad, zegt de „Vossische Ztg." Terwijl in Oostenrijk in het a'geme°n de stem ming tegen een offensief van Duitsehland veld wind draagt erk de pers nog het hare daartoe hij. De „Ncue Freie Presse" o. a. wijst er op, dat.de monarchie niet meer aan Rus'and grenst en zij dus niet meer genoodzaakt is om in te Trijpen. „Hoogstens kunnen wü het vrije ver keer met de Oekraine beschermen. De Katholieke „Pe!chct>nsi", de socialisi'sche „Arbeiter-Ztg." en verscheidene andere bladen zi jn cok tegen een verder in terven ieeren. Uit het verloop van deze vredes-historie is wel onomstootelijk gebleken, dat het sluiten van een afzonderlijken vrede, zoo die al tot stand zou kunnen komen, niet den algemeen m duur- zamen vrede, waar de geheele were'd nu al -'aren achtereen zoo vurig naar verlangt, zal brengen. Wij richten onze naar vrede verlangende blik ken nu naar het Westen, naar de Entente Ook daar neemt immers de vredesgeneigdheid toe. Want al schettert Llovd George: „houdt moed, wij geven den strüd niet op zoolang Dui'sch- land niet erkent een verloren partij te hebben gespeeld," er komen herhaaldelijk en steeds met meer aandrang ook in Engeland stemmen tot uiting, die een vurig ver'apgen naar het einde van den oorlog te beluisleren geven. En boven- dten is er weer een straaltje hoop, dat Wilson toch weer iets voor den vrede zal gaan doen. Ten eerste is het vredesdebat tusschen hem en Czernin rog niet ten einde en zijn binnen kort weer nadere verklaringen van den Oosten- rijkschen minister van buitenlandsche zaken te 2014 wachten. Althans het „Journal de Genève" ver neemt uit Weenen, dat graaf Czernin de jongste redevoering van Wilson beschouwt als een ern stige stap op den weg naar den algemeenen vrede, en dat hij voornemens is, Wilson's bood schap bij de eerstkomende gelegenheid te be antwoorden. Maar bovendien zouden nog andere stappen van Wilson ten gunste van den vrede verwacht kunnen worden. De „Matin" verneemt namelijk, dat president Wilson aan de regeeringen der Ln ten te-landen een uiinoodiging heeft gezonden om een gemeenschappelijke conferentie te hou- den tot vaststeliing der vredesvoorwaarden, --„jt Zwitserland werd dezer dagen aan de „Kö.n. v olks-Ztg. gemeld, dat de trus bladen in Italië op de tegenspraak wezen, welk, betref fende artikel 15 van het dezer dagen gepubli ceerde Londensche verdrag, waarbij de H. Stoel van deelneming aan de vredesconferentie wordi buitengesloten, tusschen den tekst en de verkla ring der regeering op de interpellatie van de afgevaardigde Longimotti bestaat. De bladen, drukten de hoop uit. dat Sonnino verk'aren zou, of de door den nationalisiischen afgevaardigde Bevione bekend gemaakte tekst autenthiek of apocrief was. In antwoord op een desbetreffende interpel latie heeft Sonnino nu op het einde der zitting van de Italiaansche Kamer de lezing van art. 15 van het verdrag van Londen, zooals het orgaan der St. Petersburger Soviets, de ..Izves- tia", die publiceerde voor vervalscht verklaard; hij gaf voorts te kennen, dat de Italiaansche regeering er neen oogenbbk aan denkt, de rech ten de vrühe'd en de onafhanke'iikhe'd van den Heil'Ten Stoel zulks in verband met de jong ste Pause'ijke vredesnota ook maar in het minst te besnoeien. DB VLAAMSCHE KWESTIE. Het optreden van de Duitschers in België, om door de stichting van den Raai van Vlaan teren en door de onafhankelijkheids verklaring, die deze raad heeft afgekondigd, scheuring te brengen in het knoinkrijk Betl- gië, heeft grco'.e verontwaardiging gewekt in België. Bee s hebben, zooa's wij al eer der berichtten, in verschillende plaatsen de gemeenteraden geprotesteerd, ook die van in Maan leren ge egen gemeenten, a's Gent, Antwerpen en vete k'einefe gemeenten. De Duitsehe pogingen om in Eelgië scheu ring tel een o ststaan en de eene hrlft Her bevolking tegen de andere op te_ zetten, Mamingen en Wa'en met elkaar in strijd te brengen, zegt het Hbl l., kunnen niet an ders dan werden afgekeurd. Het is een zui ver L'elglscbe kwestie, hoe de verhouding dezer beide nationaliteiten in de tookomst zal worden gerege'd., een kwestie, die den bezetter van het oogenblik niet het minst aangaat. I n al'e pogingen om door ver deeldheid te zaaien in een land, welks wet ten en pcliteike toesiknd de bezetter onge rept dient te laten, een soort overwicht te krijgen, de werkelijk onduldbare toepassing va i het ou e „divide et impera" kan niet nalaten verontwanr liging te doen ontstaan in al e lan 'en. Het Duitsehe imperialisme meent gebruik te kunnen maken van het „zelfbeschikkingsrecht der volken", zooals dat nu door de verschillen 'e partijen in het debat is gebracht, om overal verdeeldheid te zaa'en, in Koerland en -Lijfland,, zoowel als in België. En daartegen kan niet genoeg worden geprotesteerd. Scheldemann heeft dat, in den Dulischen Rijksdag, bij het debat oVer de redevoering van Von Hertling dui delijk deen uitkomen: „Blijft met „e handen van de Vlaamsche kwestie af, die u niets aangaat, 'en die slechts strekken kan om den oor'og te ver lengen. Alleen de zuivere en eerlijke ver klaring, dat België zijn volkomen politieke en economische onafhankelijkheid zal lier- krijgen, ia in staat aan den strijd een eih- de te maken." u Maar de Duitsehe Pangermaansche en mi litaristische woordvoerders schijnen dat niet te ku:.nen of te wilien herzien. BOMMEN OP LONDEN, DOVER, DUIN KERKEN EN NABIJ DE NOORDKUST VAN FRANKRIJK. Duitsehe vliegtuigen hebben, naar het Ber- lijnsche communiqué melTt, in den nacht Roman vu.i CüKMISMAHLER. 59 Geautoriseerde vertaling °or H. B. VAN DER SANDE. tel ikCÜSeer dan 'n oogenblik. Later ver- ïiij alles." t hoteimet den ouden heer naar diens w®rikka^Vaarki Armin verbleef, had opge- '-ocht, bei,'" -adat hij 't telefoonnummer van tetefoori rr„e hij op en liet Armin aan de "Jk meH^Pen. Fen poos verstreek. EEinde- "tt spj.,, Armin zich. "tjatis n-kt met Leijden. Met wie ik?" "Ben jjj'Ppard." Oioot j.Hans? Wat is er?" au 8. Mijn '['eet hier komen bij de Solte- a00-lgen. ^jphoonouders laten je aan tafel »Fï"g aar;i;i wjllen onze verloving vieren." gen. Maar jekLik dank je zeer, ouwe jon- .'envacht en Teet toch dat ik den detective "J is nog niet hier." „Dan laat u voor hem de boodschap ach ter, dat hij 'n anderen keer terugkomt. Wij hebben hem namelijk niet meer noo lig." „Hoezoo'? Mat moet dat beteekenen?" „Dat beteekent: Ik weet waar Eva Marie zich ophoudt. Meer zeg ik je niet. Ik ver wacht je binnen 'n half uur." „Ik kom," riep Armin en Rippard be merkte aan den klank zijner stem hoe op gewonden hij was. „Dat kan 'k gelooven," riep hij lachend en belde af. Dan wendde hij zich met een ▼roolijke uitdrukking in de oogen tot zijn schoonvader. „Ziezoo, nu zullen we naar de dame.8 te ruggaan." In beknopten vorm vertelde hij nu Ar- min'a en Eva Marie's geschiedenis en men luisterde aandachtig .toe. „Een echteroman," riep Dora aangedaan, toen hij ten einde was. „Die arme Eva Marie, wat moet zij geleden hebben I" Mevrouw von Soltenau trok 'n treurig ge zicht. „Nu heb ik toch eens 'n keer een beste gouvernante gehad. Jammer ik laat de heelemaal niet graag gaan." „Troost je, Magdalena. Daarvoor heb jo 't genoegen, een monsch te hebben leer. n kennen, die een zuiver karakter bezit on vol zielena'.cl is. Ik hoop, ais mijn kinderen de gouvernante verliezen, dat zij daarvoor in haar een vriendin vinden,' zei mijnheer von feoltenau erns.ig'. „Vóór alle3 moet u mij nu helpen, die twee tot elkaar te brengen. Mijn plan is klaar, maar ik behoef uwe medewerking," verzocht Rippard. „Natuurlijk, wij helpen je, Hans,' riep Do- ra begeesterd uit. „2eg maar gauw hoe." „Wanneer komt juffrouw Delius met de kinderen terug?" „Over 'n uur ongeveer." „Mooi, dan is Armin vóór haar hier en juffrouw Delius heeft er geen vermoeden van. Dat is goed, anders zou ze ten slotte weer ontvluchten. Ik kan Leijden intusschen inlichten, en zoo gauw de jonge dame terug is, moet u, lieve mama, haar mot.de een of andere boodschap in een kamer Bturon. Daar zal haar mijn vriend ven-assen cn wij moeten hem met haar zoolang alleen laten, dat hij zijn zaak bij haar bepleiten kan. Vindt u dit plan goed?" Mevrouw had haar goeden luim terugge kregen. ,,'t Is uitstekend. Wij vormen te zamen een goed georganiseerde samenzwering. En ten slotte vieren we in plaats van één ver loving er twee." „Stel je dat niet vast voor," sprak de lieer von Soltena, ernstig. „Blindvertroumenden menschen valt 't moeilijk na een ontgooche ling weer opnieuw vertrouwen te schenken. De jonge dame zal nauwelijks zoo zonder meer aan de liefde van mijnheer von Leijden kunnen gelooven." „We moeten 't aan Armin overlaten, haar daarvan te overtuigen. Wij hebben dan 't onze ge laan," antwoordde Rippard en wendde zich nu vrendelijk. tot zijn bruiid. „Nu heb ik intusschen mijn gedachten van jou moeten afwen 'en, lieve." „O, .dat hoeft je niet te spijten, Hans. Kan er 'n moo'.ero wijding zijn voor onze vereeniging, dan dat wij 't kunnen gronden op 't geluk van anderen?" „Daar zeg je 'n waar woord, kind," zei de vader en streek haar liefkozend over het hoofd. Armin had den weg naar de Soltenau's in licht te begrijpen opgewondenheid afge legd. liet rijtuig reed te langzaam voor zijn ongeduld. Nauwelijks hield het stil voor het huls van Soltenau, of hij 4Proiy» er uitt drukte den koetster een geldstuk in de hand en verdween in de woning. Rippard had verzocht den vriend alleen te mogen ontvangen om hem zijn mededee- ling niet in 't hjjzijn van anderen behoeven te doen. Leijden werd naar de salon geleid, tegelijk trad Rippard van den anderen kant de ka mer binnen. Zij schudden elkaar zwijgend de hand. Armin's oogen hingen vol gloeiende onrust aan 't gezicht van zijn vrien 1. „Hans jij kent Eva Marie's verblijf? Toe, kwel me niet langer, zeg me wat je weet. Waar ie zij?" Rippard hield zijn hand nog vast. „Hier in huls, Armin."' Zijn vriend sidder'e. „Hier in huls," vroeg hij haastig. „Ja als gouvernante van Dora's zusjes. De Voorzienigheid kiest weer een eigenaar- digen weg, ouwe jongen. Zij werpt ons zon der moeite in den schoot, wat wij willeu zoeken." (Wordt vervolgd.)^

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1