Opruiming Schoenen.
HET LEVENSMIDDELENDEBAT.
IE VEUE KEUZE.
SAJET HEEMSTEDE.
BUITENLAND
P. W. TWEEHUIJSEN,
FEUILLETON
DINSDAG 12 MAART 1918
^42STE JAARGANG 9588
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 1,95; PER WEEK 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30
Alle betalende abonnés op dit Blad, in het bezit
Van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen
Op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd
Voor f 500 bij levenslange ongeschiktheid tot werken,
*00 bij overlijden, f 200 bij verlies van hand,
Veet oi oog, 100 bij verlies van een duim, 60
S verlies van een wijsvinger, f 15 bij verlies van
en anderen vinger, f 35 bij breuk van boven
en/of onder arm en breuk van boven en/of onder-
been. De uitkeering dezer bedragen wordt gegaran
deerd door de „Holiandsche Aigemeene Verzekerings
bank" te Schiedam. (De vóór I October 1911 uit-
ftegeven polissen zijn niet geldig.)
Zitting voor verkoop
op WOENSDAG 13 MAART a.s. in Politiepost
op „Bosch en Vaart" en DONDERDAG 14
Maart d. a. v. in Lokaal Chr. Belangen, tel
kens des'avonds van 7 tot S uur. 3419
WERELDBRAND
VAN DE FRONTEN DE ENGELSCHE OP-
MARSCH IN MESOPQTAMSE - HET VREDES
VRAAGSTUK - PRETENTIES NAAR HET
BEZIT VAN SPITSBERGEN.
In het Westen, in Italië en in Macedonië
■blijven wederzijds de partijen een groote ac
tiviteit aan den dag leggen, zonder dat het
evenwel tot beslissende gevechten komt.
Wel werden in Italië en vooral in het
Westen gedurende de laatste paar dagen
"Weer verwoede gevechten geleverd, waarbij
eelfsi enkele loopgravengedeelten tijdelijk
vau bezitters verwisselden, doch die gevech
ten bleven nog altijd van plaatselij'ken aard.
Bet eenige en gezamenlijke resultaat dat
mot dergelijke acties werd bereikt bestond
in het dooden weer van enkele honderdtallen
Soldaten, bet meevoeren over en weer van
10- tot 100-tallen krijgsgevangenen en
vermoedelijk ook het ophouden van het nog
burner maar dreigend offensief^
Van grooter belang dan al deze- gevechten
tezamen schijnen de operaties der Engel-
te hen in Mesopotamië te zijn, waar de En-
ïelschen doer hun opmansch de Turken
iwongen het garnizoen van Hit tot 22 mijl
"Oven die plaats terug te trekken. Daam
•leeft het Turkeche garnizoen thans Khan-
kagdadi, aan de Euphraat. bezet.
Gedurende dien terugtocht deden Engel
«c^e vlieger» een aanval op de Turken, met
hommen en mitrailleurs uit hoogten, afwis
selend van 2500 voet tot minder dun 100 voet,
en worden, den Turken zware verliezen toe
gebracht,
Bet vredesvraagstuk levert thans weinig
(«tof meer op tot bespreking. Mogelijk, dat
die toestand weldra weer wordt gewijzigd,
wanneer een of ander staatsman - wij wach
ten nog altijd op nieuwe verklaringen van
Wilson over de jongste redevoeringen van
Ozernin en Hertling betreffende de aanvaar
ding van Wilson's 4 grondstellingen voor
het aangaan van vredesonderhandelingen
Weer het woord zal hebben gevoerd over de
"Vredeekansen met de Entente.
Intusseken doen zich nieuwe moeilijkhe
den, voor, die eer in staat zijn den duur te
Verlengen van den wereldbrand, dan ons
Sa der te brengen tot den algemeenen vrede.
Waarnaar" de wereld smacht.
Het zijn de wederzij,dsche pretenties naar
het bezit van of het beheer over Spitsber
gen zoo geheeten naar zijn spitse bergtop
pen' soms ook Oost-Groenland en Nieuw-
land genaamd. t
Het is een eilandengroep in de Noordelij
ke IJszee, omtrent halvierwege tussdhenj
Groenland en Nova Zembla, Deze groep
Groenland en Nova Zeanbla. Deze groep he
lstaat uit 3 of 4 groote en een menigte kleine
i eilanden en, klippen, waarvan het grootste
eiland, met de goed ingerichte haven Srnee-
ïenburg op de Westkust, eigenlijk Spitsber
gen heet.
En nu is een van de punten in het Duitsch-
Bussische vredesverdrag, waarover men
zich in Engeland het meest verwondert, dat,
Waarbij de Duitschers gemachtigd worde»
sde organisatie van Spitsbergen in overeen-
temming met de Duitsohe voorst el leu te
Voltooien.®
Naar aanleiding van deze overeenkomst
Bohreef dezer dagen de Westminster Ga-
Bette®, dat ook andere naties op dit punt een
hartig woordje zullen hebben mede te spre
ken, want Engeland, Amerika en Noorwegen
hebben, daar groote belangen en de Engel-
6clie aanspraken overtreffen wel die van
'Olie andere te zamen.
De internationale conferentie te Kristia-
nia in 1914 zegt het blad leverde geen
resultaat op, aangezien de oorlog uitbrak,
alvorens overeenstemming kon worden ver
kregen; thans bestaat geen gezag, dat be
voegd is eigendomsrechten te verleenen op
een of andere streek van dit Niemands
land®.
Herhaalde malen is het denkbeeld geop
perd, dat Engeland bezit zou nemen van de
door Engelsche onderdanen geëxploiteerde
streken hetgeen zou beteekenen 't zich ver
zekeren van vier groote havens en prachtige
kolen- en niineralenhoudenden grond.
De Duitsche eisch tot organisatie® van 't
land noemt de »Westm. Gzettes een onbe
schaamd© aanmatiging.
Over dit artikel, dat zich in aansluiting
hij het Duifech-Russische vredesverdrag
met Spitsbergen bozig houdt, vernam echter
het Wolffbureau:
Het onderhavige artikel in het Duitsch-
Rüssische vredesverdrag luidt: De verdrag
sluitende partijen zullen daarop aansturen,
dat de internationale organisatie van den
archipel van Spitsbergen, die der Spitsber-
geneonforentie van 1914 scherp voor den
geest stond, tot'stand Ironie. Tot dit doel zul
len de regeeringen van beide partijen de
Noorsche rc.geering verzoeken, de conferen
tie over' Spitsbergen zoo gauw mogelijk na
het sluiten van den algemeenen vrede voort
gang te doen hebben.
Hierin zou dus de weg aangewezen zijn
voor het plegen van overleg om ten opzichte
van dat zoogenaamde »Nieniandsland« tot
overeenstemming te komen. Doch dit wordt,
wegens het wantrouwen waarmede alle
woorden van Duitschland in do Entente-
landen worden opgenomen, door de Engel
sche bladen over het hoofd gezien.
Dit blijkt wel uit het hierboven geciteer
de artikel uit de »Westmi. Gaette® en ook
uit de beschouwing welke de »Times« ver
volgens nog aan deze kwestie wijdde, waar
van wij hier om de belangrijkheid ervan,
ook een samenstelling laten volgen.
De »Times« begint met er aan te herinne
ren, dat op het tijdstip, dat de wereld In
1914 in den oorlog werd gestort er een in
ternationale conferentie was bijeengeroepen
door de Noorse he regeering, ter regeling van
het lot van Spitsbergen. Door het uitbreken
van den oorlog werden de beraadslagingen
gestaakt, terwijl nog niets was vastgesteld.
Sedert werd Spitsbergen uit het oog verlo
ren. Men werd er nog een paar keer even
aan herinnerd door berichten over de op
richting van. Noorsclie of Zweodeche kolen-
m ijnmaatscli appüen op Spitsbergen, maar
die trokken weinig de aandacht.
Nu echter blijkt, zegt 't blad, dat Duitsch
land Spitsbergen niet heeft vergeten,. En
het herinnert dan aan het vredesverdrag
van Brest-Litowsk en hetgeen daarin over
Spitsbergen wordt gezegd. Maar de mogend
heid die de zee beheerseht (zoo noemt En
geland zich nog immer. Red. N. H. Ct) beeft
in deze kwestie ook nog een woordje mee te
spreken en de Vereeniigd© Staten zullen dat
ook doen, want er werken Amerika ansoho
maatschappijen op Spitsbergen.
Duitschland heeft heel weinig belang bij
de eilanden, Rusland in het geheel niet.
Het blad wil nu dat het Britsche departe
ment van buitenjandsche zaken ten aanzien
van Spitsbergen stappen zal doen, met vol
komen eerbiediging van de rechten van
Noorwegen, Zweden en de Vereen igde Sta
ten.
De Bolsjewiki, zegt de »Times«. mogen
dan al Russische provincies weggeven als ze
willen, maar zij kunnen niet aan de DuiL
schors overlaten dat waar nooit een Russi
sche vlag w-oei. Ktthlmann zou Troteky dan
evengoed kunnen dwingen hem de Noord
pool te geven,
In deze aangelegenheid, die blijkbaar nieu
we verwikkelingen tusseben Duitschland en
Engeland doet ontstaan, is tot karakterisee-
ring van Engeland's pretenties ook van be
lang een brief van den secretaris der »Nor-
thern Exploration Company«, voorkomende
eveneens in de »Times«.
De schrijver zegt daarin, dat zijn maat
schappij en hare voorgangsters sedert 1906
voortdurend in Spitsbergen hebben gearbeid
en dat de bewerkte terreinen zich uitstrek
ken over een oppervlakte van 1950 vierkant©
mijlen, waaronder xnineraalrijke gebieden
die de voornaamste havens aan de W.-kust
bevatten. Met het oog op het gevaar dat de
ertsrijkdommen in andere dan Britsoh© han
den zouden vallen, heeft de maatschappij er
meermalen bij het Britsche Ministerie van
Buitenlandscbe Zaken op aangedrongen,
vóór, zoowel als tijdens den oorlog, om Spits
bergen te annexeeren, door de rechten van
Koning Jacobus I op dit land te laten gel
den (die nooit herroepen zjjn) of door formeel
bezit te nemen van het aan'Britten in be
werking gegeven gebied en met andere na
tiën een vergelijk te treffen aangaand© hun
bezittingen.
In September 1916, aldus goat do schrijver
voort, verzochten de president van onze maat
schappij en de president "van een ander© Brit
sche onderneming, die belangen in Spits
bergen had, („Scottish Spitsbergen Syndicate
Ltd."), opnieuw aan dohegeering de rë-annex-
atie van Spitsbergen te overwogen ©n het
land wederom onder Britsche vlag te brengen
zoooals in 16lo was geschied. De Britsche aan
spraken op Spitsbergen zijn erkend door d©
regeeringen van Erigoj Uid ©n Noorwegen en
hebben betrekking op ongeveer 3500 vier
kante mijlen.
De rechten van alle ander© natiën vmpn
(voornamelijk Noorwegen) strekk< 7/oh
slechts uit. over 132 vierkfi.nl:© mïïten, 1 van
er 20 door Duitschland "worde* beheerd en
50 aan een Noorsch© firma beliooren, di©
voor Russische rekening werkt. De Russisch©
regeering bezat vóór het 'uitbreken van den
oorlog geen gebied op Spitsbergen'.
Duitschland heeft evenmin ooit ©.uiig ge
deelte van de kolen- en ijz°rg©bied&n in eigen
dom gehad. Ah die het land en zij in bronnen,
kennen, zijn het erover 'eens dat Spitsber
gen kan en waarschijnlijk zal' vormen de voor
naamst© koten-voorraadschuur voor Scandi
navië en N. Rusland. De economische beteoke»
nis van net. land is buiten ©enigen twijfel
aangetoond. Het strategisch belang is onbe
twistbaar, en het zou 'een ramp zijts voor
Groot-Britta-nnie wanneer een bezitting 'van
zoo groot belang onder 'Duitsch beheer zou
wordeitegelaton,
0°^ inzake het bezit Van of het beheer
over Spitsbergen zal dus 'het laatste .woord
nog niet gesproken zijn.
RUSLAND
de toestand.
^el'iCiteL Petersburg via Stock
holm aan de Duitsch© bladen melden, dat bij
de. thans het Smolny-instituut dag en
nacht durende zittingen ook de kweatie der
ïeorgamsaie vau het Russische hoofdkwar
tier besproken Werd. Mon is eenstemmig tot
de overtuiging gekomen, dat de teehnfsche
en strategische leidi^ dor revolutionnïre
troepen ui geen geval in handen van Kry-
lenko zal mogen blijven, doch aan een erva
ren generaal moet worden toevertrouwd.
J >>No™ verneemt, is ge-
neraal Tsjei-esmxsso ,.w vroegerc comman-
MnLh! »n 11 ^elijk front, bestemd tot
opperhevel ebher.' Hij Jleemt aan allo zit-
rw. 1 ,h^ 01 ny-institun t deel.
leneraal Doetof, van de Orenburgeehe ko
zakken, die zoogenaamd door de Rood© Gar-
de verslagen was. heeft zich, volgens Rus
sische bladen, van de stad Saratof meester
gemaakt. Hij heeft van de veroverde stad uit
de mobilisatie van alle Orenburgische kozak
ken bevolen, die hij aanspoort krachtig hun
terrem te verdedigen en den anderen tegen
de Bolsjewiki strijdende kozakken zoo spoe-
dig mogelijk t© hulp te snellen
De opperste economische raad heeft een
besluit gepubliceerd, waarin de onmiddel
lijke uitvoering der nietig-verklaring van de
Russische staatsleningen bevolen wordt
Een ander besluit van dezen raad stelt ver-
kocpsmonopolies vast voor lucifers, kaarseu,
rijst koffie en specerijen die ingevoerd wor
den.
MEER EEN SPIONNAGE-ZAAK.
Men schijnt in Frankrijk een spionnag'e-
zaak op het spoor te zijn. Als die schuldigen
worden beschouwd Tremblez. Brodier, Jay,
INGEZONDEN MEDEDEELING.
FA T VAN VFTN ZIJLSTRAAT 19
I. frtll 1LLI1. HAARLEM -
Kleeding en tiHeubelmagazijnen.
diger van den bankier Rosenberg hi Frank
rijk, te wantrouwen,
VERSPR£iDE*BERICHTEN
ONVEILIGHEID TE BERLIJN.
Volgens een schrijven van den directeur
eener brandwaarborgmaatschappij aan het
„Berl. TagebL'att' neemt de onveiligheid t\
Berlijn mieti den dag toe. Dagelijks komen in
braken, beroovingen en aanrandingen voor.
Hij deelt o. a. mede, dat ©en hem bekende
verzekeringsmaatschappij tegen inbraak in het
jam- 1915 ©en bedrag van 78.000 Mk. te ver.
goeden had, in 1916 van 290.000 Mk., terwijl
zij in 1917 niet 'minder dan 1.045.009 Mk. aan
schadeloosstellingen wegens inbraken moest
betalen. Bedenkt men nu, dat te Berlijn 50
ver ze kc rings maa tsc h apj i j en tegen inbraak be.
staan, m dat een 'groot deel der bewoners niet
eens verzekerd zijn, dan kan men ©enigszins
nagaan welken arm a.ng het kwaad heeft aan
genomen.
Als Redenen voor de 'toegenomen onveilig,
haid wordt opgegeven, /lat te Berlijn ten ge
volge van den oorlog veel meer agenten aan
don politie.dienst onttrokken zijn dan in an
dere niet-Pruisische groot© steden ©n dat de
verlichting zooveel te wensoben overlaat. „Een
sterke verlichting der straten," zoo' schrijft
een andere inzender, „zou reeds ©enig© ver
betering brengen. Het boevenpak zou dan
weten, dat het gezien kon worden en de
burgers, die 's nachts over straat moeten,
zouden dan geruster hunnen weg kunnen
vervolgen. Ook zouden militaire patrouilles,
vooral in d© buitenwijken van Berlijn, voel
nut kunnen doen."
EEN JOURNALIST-VLIEGEB
gesneuveld:
Welling Nielsen, hoofdredacteur van het-
Deensche blad „Aarhus Sdftstidends," 'die zich
in 1914 onmiddellijk in Franschen dienst be.
gaf, is als aviateur aan het Ita.
liaansche front gevallen. Op 18-jarigen leef
tijd nam hij freeds 'deel aan den Turkscli-
Griekschen oorlog.
DE DUITSCHE. KEIZER. HERTOG VAN
KOERLAND?
Het „Berl. Tugebl." b©riclit, dat Duitsch©
INGEZONDEN MEDEDEELING..
Garteijopisstraat 27.
TEL. I77U
bladen in het bestuursgebied van de opper
bevelhebber in het oosten mededeelen, dat
de landsraad van Koerland besloten zou heb
ben aan ».I©n Duitsohen keizer d© hertogs
kroon aan te bieden..
Het Ned. Tel.-Ag. te Berlijn vernoemt,
echter, dat een dergelijk bericht tot dusverre
to Berlijn riet is ontvangen en dat daar to
officieel© plaatse van dit besluit tot op het
oogenblik nog niets bekend is.
BOMMEN OP MAINZ EN STüTGART.
Blijkens -officieelc berichten uit Londen
hebben Engelsche vliegers in den middag
van clen 9den met goed gevolg njeer dan
een ton bommen geworpen op "de spoorlij
nen en fabrieken te Mainz aan de samen-
strooming van de Rijn cn de Main in
Duitschland; ontploffingen werden waarge
nomen in en bij de loodsen langs de spoor
lijnen en in een fabriek. Er brak een groo
te brand uit. -
Voorts hebben Engelsche vliegtuigen een
aanval op der Daimler-motoren te Stuttgart,
waarop meer dan 114 ton bommen werden
geworpen. Er werden verscheidene ontplof
fingen waargenomen op liet station, waar een
troiu werd geraakt en in brand vloog. Ver
der kwamen drie ontploffingen voor" op de
munitie-fabriek ten zuidoosten der stad en
andere op de Daimlerfabriekeu en de gebou
wen daaromheen.
Duitsche vliegtuigen deden een zwakke
poging om de Engelsche boven liet dool
aan te vallen, doch zij trokken zich terug
toen ze aangevallen werden.
Al onze vliegtuigen, meldt Reuter, zijn te
ruggekeerd op één na, dat blijkbaar een
defect aan den motor had en onder controle
daalde, juist voor het op de thuisreis onzg
linies zou oversteken.
BAKER NAAR HET OORLOGSFRONT.
De Amerikaansohe minister van Oorlo#
Baker is mot zijn generale staf'bestaande uit
7 personen in Frankrijk aangekomen. Morgen
zal hü te Parijs aankomen, waar hij een on-
derhoud zal hebben met Poinearé en Clemen-
ceau. Daarna vertrekt hü naar het Amerikaan,
ache front.
Eindelijk is het woord geweest aan de
welbekend© Holiandsche nuchterheid; ee
nige anti revolutionairen hebben den moedi
gehad onomwonden te zeggen, dat de criti
casters het er zelf wel niet veel beter zou
den hebben afgebracht dan minister Post-
huma
Gij wilt een Staatsdistribuliebedrijf, voeg
de de heer BEUMER den woeligen Duys toe,
maar zelf zgt gij de eerste om het staats-
graanbedrijf over den hekel te halen. De
zaak zou daardoor niets beter worden. En
de heer SNOEOK HENCKEMANfS stelde vast
dat minister Posthuma een beroemdheid zou
£*vvorden zijn, indien de oorlog niet zoo lang
ha© geduurd. Het stopzetten der aanvoeren
uit Amerika is de groote ooreaak van deze
oogenblikkelijketi toestand. En de heeren cri-
de tooneelspeelstor Suzy Depsy en anderen, j tM past de noodige bescheidenheid., aldus
die als agenten zouden zijn opgetreden van desa spr.
Rosenberg, Bettelheim en Co. Volgenw do j Toen spr. op 20 Decembor 1916 aandrong
»Matin« was to Lausanne onder leiding van j op bevordering van scheuren van .grasland!
een Fransch deserteur een agentschap opge- en op het geven van hooger prijzen voor
richt tot het verstrekken van inlichtingen i graan veklaarde de heer v. Berestijn daar
aan do familie van krijgsgevangenen. Dui- van nlet vee' tö verwachten en d eheer
zenden brieven kwamen, daar ongecontro
leerd binnen, die onmiddellijk naar het Duit
sche gezantschap te Bern werden overge
bracht, waaronder geregelde rapporten van
spionnen in do Entente-landen zonden ge
weest zijn. Het agentschap moet nog altijd
doorwerken en alleen de Engelsche autori
teiten hebben verboden, brieven aan dit bu
reau te zenden.
Rosenberg schijnt ook verdacht te worden
omdat hij zich te St. Monitz overal vertoon
de met den vroegeren Koning Constanten
van Griekenland, die zooals men weet een
zwager is van den Duitsehen keizer.
Suzy Depsy heeft reeds haar eerste ver
hoor ondergaan, waarbij zjj verklaarde om
sohuldig te zijn. Nooit had zü reden gehad
om haar vriend Tremblez, den vertegenwoor-
.Teenstra ontraadde de vaststelling van mini
mumprijzen. De 'heer Sannes deed de deur
dicht. Hij zou sterk ontraden oen premie
te geven voor scheuren, terwijl het geven
van minimum-prijzen groo'te beswaren zou
medebrengen. Nu kan men wel zeggen, dat
men toen niec wist, dat de vaart op Ame
rika zou worden stopgezet. Maar dat wist
de minister ook "niet. Onsterfelijk blameeren
doet zich alleen 'de man, die zich voorstelt,
dat hij, gezeten op den stoel van minister
Posthuma, tegen den grooten zrroom van
moeilijkheden had kunnen oprooien.
Dit meenen ook wij.
Intusschen: de hoofdzaak is, dit zeggen
we den heer TEENSTRA na, dat voor de
zoo somber uitziende toekomst worde ge
zorgd. En do afgevaardigden, die eten mi
nister steunden, hadden niettemin hunno ge
rechtvaardigde klachten.
De heer Beurnêr wilde de91 commis
sies voor de distributie, waarover de heer
v. d. VOORST v. ZIJP terecht klaagde, zien
vervangen door ambtenaren, die aan de
rechtspraak onderworpen Bioeten zijn. Ook!
op titels en bezoldigingen wenschte hij be
ter gelet te zien. Personen, die vroeger als
„aardappelopkooper" f 12 ontvingen per wa
gonlading aardappelen, genieten thans f 100
per wagonlading, nu zij den sclioonen titel
van „inspecteur" dragen.
Algemeen was ook de klacht over de dis
tributie van v 1 e e s o h en vet, waarbij de
lieer v. d. Voorst v. Zjjp nog die over de turf
voegde waarvan niet minder dan 60 pet. zou
zjjn blijven liggen I Voorts drongen al deze
leden onder wie nog do heeren DE MONTd
VERLOREN en RUTGERS moeten worden
genoemd, op scherp© bestrijding en onder
drukking der woekerpractijken aan. Laatst
genoemde heer nam de gelegenheid te baat
om te wijzen op het gevaarlijke clement,
door de roode str.aatdemonstraties in onze
politiek wordt gebracht. Thans kunnen do
kiezers de leden, met wie zij ontevreden
zijn door andere vervangen. Maar er zijn
ipersonen, die daarmede niet tevreden zijn
én nog andere argumenten willen bezigen
dan liet stembiljet. Het ©dnd'ptimt van di©
meiifod© ligt in Rusland em in d© stelling,
dat w(i» de plhyrókto maeht heeft, de baas
da en gelijk lijejeft. Voor de ontwikkeling
van ons constitutioneele stelsel acht spr. der
gelijke methoden nog wel aan den vooravond
der verkiezingen 'bedenkelijk. Spr. begrijpt,
dat dftegenieuk di© dei© betjMogiuapi organ l-
wajarden met degenen wier novoluticiiah© sen-
waarden met degenen, wier revolutionair sen
timent mem »io vaak geprikkeld fyepft. Maar
juist, omdat de christelijke arbeiders daar
aan niet medededen, moet aan hun optre-
9
^laar toen begreep ik dat nog niet. En
'^Gfjk gezegd het heeft wel botsingen gege-
.en tusschen hem en nijj. Op hot gymnasium
ik mijn best niet bijzonder gedaan en
Wer 00k was mijn studieijver niet groot.
Jk was wrevelig en ontevreden. Maar nu ik
^ter weet dat een goede stem hebben en
y °ig gevoel voor muziek nog volstrekt geen
Jterborgen zijn, dat men als kunstenaar
slagen, nu geef ik mijn vader gelijk."
te ^n Laecken vertelde dit alles op na-
ijken toon en z'n verhaal vérwekte voor-
\i Q sympathie van de dames. Zij hadden
eens gehoord, dat de zoon van den ba-
tVgj ?P de academie heel weinig uitvoerde,
jtet 'usi in studie toonde. Dit bleek nu
tV01* h*ervan zijn, dat hij gedwon-
•Sij f,jVas fot de droge rechtsstudie, terwijl
oenlijk voor kunstenaar ip <Je wieg
was gelegd.
De bezoeker bleef niet lang en g avonds
zeide mevrouw Crump tot haar echtgenoot:
„Wat is die Van Laecken mij meegeval
len. Het is werkeljjk een alleraardigste
jongeman. Zoo open en rond, zonder dat
hij verwaand is."
Crump antwoordde daar niet veel op. Hij'
kon er niets tegen zeggen, want Eduaixl
Van Laecken had ook op hem een gun-
stigen indruk gemaakt. En, dacht hij bij
zichzelf, als hij zich in de wereld een po
sitie verovert, wat voor hem man van stand
en naam, met vel© connecties zoo moeilijk
niet zijn moet, dan zou hij geen kwade
schoonzoon zijn. Als Rosa hem verkoos, zou
ik dan werkelijk geen reden hebben om mij
tegen een verbintenis te vex-klaren. Maai* wat
denk ik daarover. Als ik mij niet vergis
heeft zij haar hart al aan Kaeel Hartman
venoren. Dus zal er voor den jongen baron
wel geen kans bestaan. En Hartman ware
mij liever dan hij.
Rosa zelf was ook meer dan te voren
ingenomen met Van Laecken. Zij liad dien
middag gemeend, dat zjj nooit vergeten zoy,
geen oogenblik, wat haar vriendin haar dien
middag had onthuld. En zie, nu den zelfden
avond al, had zij met veel belangstelling
geluisterd naar wat Eduard van Laecken
vertelde. En zij liad met een waar genoegen
met hem gemusiceerd.
Maar 's avonds op haar kamer dacht zij
met schrik weer aan het nieuws dat zij van
Anna Noorman vernomen had. O zeker, Ka-
rel Hartman was nog haar ideaal. Zij wist
niet of zij hem liefhad, maar beter en flin
ker man dan hij kende zij niet. De baron
mocht meer heer zijn, hij mocht haar uitge-
gezochte complimentjes kunnen maken, liij
mocht dan prachtig kunnen zingen, maar
hg kon niet halen, ondanks dat, bij den
fliuken Karei Hartman.
Maar zou zij Karei Hartman tot echtge
noot willen en tot schoonvader een dief.
Zou zij willen trouwen met den man, wiens
vader een falsarris geweest was,'die in de
gevangenis thuis behoorde. Neen, in ieder
aeval had zij hem niet zoo lief, dat zifzon
der aarzelen thans haar hand in de zijne zu
kunnen leggen om met hem door liet leven
te gaan. Men zou hem verwijten kunnen
doen, waarop hij het antwoord soJiuldig
moest blijven. Als hij trouwen ging, zou al
licht die oude geschiedenis nog eens op
nieuw opgerakeld worden. En men zou hem
en als zij met hem trouwde, ook haar met
een vinger nawijzen. In elk geval zouden
haar vriendinnen en kennissen achter haar
rug de zaak- bespreken, wat haar in haar
trots krenkte. Neen Rosa Crump voelde niet
den moed in zich dit alles ter wille van
Karei Hartman te trotseeren. Tot zoo iets
zou we'Üccht Anna Noorman met haar groo-
tere karaktersterkte in staat zijn, Rosa be
slist niet. Anna zou voor die praatjes de
schouders ophalen, Rosa kon dit niet. Zij
kende zich zelf te goed. En al huilde z6j
in stilte, omdat Karei Hartman daardoor
verloren voor haar zou zijn, zij beproefde
zelfs niet tot het besluit te komen, dat zij
hem ondanks alle bezwaren tot echtgenoot
wenschte. Neen, zij schreide omdat hij nu
voor haar verloren was, de man, dien zij
anders gaarne hart en hand geschonken had.
En toch was er iets in haar als schaamte
en de eerste dagen ontweek zij haar vriendin
Anna Noorman. Want zij vreesde, dat Anna
weer over de zaak zou beginnen te spreken
en zij durfde haar niet te bekennen, dat
in geen geval zij een aanzoek nu nog van
Hartman zou kunnen aannemen. Zij nam
zich voor liem nu een huwelijk tusschen
hen toch onmogelijk was, uit haar gedach
ten te stellen. En zij zocht daarom aflei
ding zij ging drukker uit dan tevoren, leg
de zicli weer met vernieuwden ijver ook op
haar muziekstudies toe.
„Wel," zeide mijnheer Crump op zekeren
dag tot' zijn vrouw „Rosa heoft haar oud©
liefhebberij weer opgevat. Weet ge wat ik
merkwaardig vind Dit, dat zij na dat sa-
menspelen en zingen met Eduard van
Laecken daartoe weer gekomen is. Zou zij
werkelijk om den jongen geven."
Mevrouw Crump haalde de schouders op.
„Ik weet het niet. In ieder geval zou
het bewijzen, dat haar veronderstelde gene
genheid voor Karei Hartman toch niet by-
zonder groot was. Enfin, ik geloof dat wij
daarom niet behoeven te treuren. M ant al
zouden we ten slotte met hem genoegen
genomen hebben, een beetje gewaagd zou.
het toch wel zijn hem als sQhoonzoon ta
accepteeren-
(Wordt vervolgd.).
NIEUWE HAARL
Levering van ALLE GOEDEREN op gemak
kelijke betalingsvoorwaarden.
CONTANT 5 pCt. korting. 3045
3014
