IK ilMik COURANT DE VE1KEEIDE KEUZE BUITENLAND STAD EN STREEK Hfc.T VREDESVRAAGSTUK. FEUILLETON Dinsdag 26 Maart Tweede Blad D£ VREDE WIET ROEMENIE AANSTAANDE- HA DE PHOLMKWESTIE EEN GRODNO- EN MINSKKIttESTIE - D£ VREDE MET RUS LAND - GRAAF ANDRASSY OVER VREDE. Dc onderhandelingen met Roemenië lieb- ken nu eindelijik koek eenig resultaat opge leverd en bet iaat rieh aanzien, dat de vrede Hu woldra geteekend zal wonden. De gewich tigste politieke, territoriale en militaire be palingen van bet vredesverdrag met Eoe- s.enië zijn gistermorgen 4 uur geparafeerd. Ook werd bet omvangrijk rechtspolitieke aanvullend-verdrag en den grondslag voor een overeenkomst betreffende de petroleum- kvvestie onderteekend. De overige economische kwesties zullen in oom missie-zittingen verder worden bekan- d°Naar met de Roemeensdie gedelegeerden is overeengekomen zal bet gehéele verdrag, nadat bet is opgemaakt, tegelijkertijd onder- teekend en gepubliceerd worden. Tot nog- toe is omtrent de overeengekomen bepalingen nog niets definitief bekend en dus valt bet bier buiten onzen gezichtskring er over te oordeelen of de vredesovereenkomst met Roemenië in zich al weer de kiemen zal dragen voor latere, nieuwe conflicten, zooals 'de vrede met Rnsand en de Russische rand staten. Yv o behoeven slechts te herinneren aan de kwestie betreffende Cholrn. Zoo men weet werd het gouvernement Cholrn. bij Oekrajine ingelijfd, hetgeen Polen tot oppositie bracht. Om dit prijsgeven van öholm voor Polen goed tc maken en daardoor de gemoederen daar tot bedaren te brengen* werden aan Po len de gouvernementen Grodno en Minsk toebedacht. Daarmee is men liet nu yeer niet eens in Litauen, dat daardoor zijn ethnografisch geheel acht geschonden. In verband hierme de zond nu de National© lAtaueche Raad t volgende telegram aan den Rijkskanselier, aan de Rijksdagafgevaardigden Erzberger, Naumann, Westarp en aan den gouverneur- generaal van Li tanen en Koer land* Von Kai- serlingk: Volgens de tot nog toe bekende resultaten van de besprekingen tusechen Duitsehland en Polen is men bereid aan de Polen ©ene vermeerdering van grondgebied in bet Oos ten toe te staan, in den vorm van een ge beden of gedeeltelijken afstand van de bi) uiWftek liistorisah-Litauache gouvernementen Lrodno en Minsk; het eerste gouvernement behoort ethnografieeh geheel tot Litauen, terwijl Minsk er voor een gedeelte toe be hoort. Bij deze gelegenheid brengt de Litausche Nationale Raad ter kennis, dat het Litkau- ecke volk dit voorstel als een bedreiging van zijn bestaan beschouwt, dat de natie met .albe kracht tegen een dergelijke overeen- protesteert en dat zij de onschend baarheid van haar grondgebied met allé ha re ten dienste staande middelen zal verde digen.* iu het naspel van den vrede met Rusland zou moeten blijken of de centralen al of niet vertrouwen konden stellen in het nakomen der verdragsbepalingen. OogenschijnRjk oe toestand in Rusland, waar men zich niet zoo maükelijk meer tegen Duitsohland'é macht kan verzetten, deed 't reeds verwach ten zal men in allee de bepalingen nako men. Reeds is de demobilisatie aan het Russische front afgeloopen. Den 24 Maart werden de laatste militaire organisaties ontbonden. En de Russische afgevaardigde Petrof, die uit naam der Sovjets de ratificatieoorkonde van oen Duitsch-Russischen vrede Weeft overgebracht, uitte zich in een persgeerprek met een vertegenwoordiger van bet iRerL Tagebl.* over den toestand als volgt: De Boisjewiki hebben er nooit aan gedacht iets te onuernemen, wat den vrede van Brest-Li- towsk zou kunnen omverwerpen. Integendeel zjj zijn on voor waar dteliik voor den vredbt hebben de. verantwoording daarvoor voor 't' volk op zich genomen en zijn besloten de vre desvoorwaarden nauwkeurig na te leven. Volgens de opvatting der Sovjet-regeering moet u© practised© toepassing van bet vre desverdrag zoo spoedig mogelijk geschieden. De betrekkingen van het Russischs volk tot het Duitsche waren van oudsher goed en de oorlog, waarbij het Russische volk als zoo danig geen belang had en waaraan het slechts door Czaristischen dwang deelnam, vermocht deze vriendschapsbetrekkingen niet te vertroebelen. De Russische regeering is overtuigd, dat het Duitsche volk geen enkel belang heeft» zich in aangelegenheden van Rusland te mengen. Integendeel, de belangen van het Duitsche zoowel als van het Russische volk wijzen onvoorwaardelijk op goede weder keer ige betrekkingen. Afgezien van deae goede verwachtingen lata echter de vredestoestand! in het. Oosten nog 'Eeel wat te wenschen over. Én dit zal ma de ooizaak zijn, dat men in het Westen nog niet tot onderhandelen wenscht over te gaan, niettegenstaande vooral van Oostenrijkech- Hongaarsche zijde daarop telkens wordt aan gedrongen. Nn weer heeft de Hongaarsche oud-Minis ter en afgevaardigde graaf Julius Andrassy een brochure gepubliceerd, getiteld: >Het vredesvraagstuk*. Over een vrede door vergelijk zegt graaf Andrassy: Wij zdjn bereid vrede te sluiten, hoewel onze tegenstanders niet overwonnen zijtn, zoodat wij geen vrede die toeren kunnen en slechts een vrede door vergelijk mogelijk zou zijn. Deze gezindheid wordt gedeeld door dé groot© meerderheid in Oosteurijk-Hengarije. In werkelijkheid beschouwt de graaf de Entente als een lan dverdtelingssyndicaati De vraag is nu, hoe Duitschland uit den verschriikkelijken toestand kan gerakfcni waarin het zich bevindt. Andrassy bespreekt dan het voor en tegen' van de formule van een vrede zonder ver overing en zonder schadeloosstelling. Hij' komt tot de gevolgtrekking, dat gemakkelij-' ker 'n vrede door overeenkomst kan worden verkregen. Want, zegt hij, men kan gemak kelijker tot overeenstemming tusechen idé beide partijen komen als een grensverdeetóng' volgen kan en niet ieder bezet gebied om zoo te zeggen automatisch moet worden te ruggegeven, dan indien men zich moet hou den alsof er niets wat gebeurd* 'n Vrede zon der verovering en zonder grenswijziging ia natuurlijk een der mogelijkheden voor een' vergelijk, maar dan ook slechts één. Voor dit denkbeeld bestaat, naar de Hon gaarsche oud-minister uiteenzet, ©en groote' meerderheid in Oostensrijk-Hongarij© en' evenzeer in Duitsehland. Hij meent, dat dé tegenstand daartegen alleen bij de Entente schuilt en vooral bij de Engelsehen, die steeds erop uit waren, vr ed es o n d erhandel in- fen af te wijzen. Lloyd George heeft alboo# et openen van vrede®cmderhantl©4'ngen vastgeknoopt aan te voron In te willigen voorwaarden, di© tót he*i mogelijk maakten' het aanknoopen van onderhandelingen te ontwijken. Andrassy meent d© oorzaak daarvoor té moeten zoeken in "t feit, dat dé geallieerden veroveringsplannen hebben, in Oostenrijk voor Italië; in Syrië voor Frankrijk, in Me sopotamia voor Engelanid. Daardoor is de wereld in een onontwarba re moeilijkheid gekomen. En Andrassy vraagt zich af: »Hoe kan dé wereld daaruit' worden verlost!* Dat zou kunnen door wegneming der mis verstanden, door bevordering vwn het begrijp' van eikaars belangen en wenschen en door de liefde, zegt hij. Er ie geen andere weg open, dan te pogen, telkens opnieuw, om tot een vrede door ver gelijk te komen. En Andrassy meent, dat men daarbij niet al te stijf moet blijven staan op het behoud van hun bezit. Men kan gemakkelijker tot overeenstemming komen, als er een nieuw© grensve rdeoling wordt op gemaakt, zoodat het bezet gebied niét auto matisch wordt teruggegeven* Een vrede zon der grenswijziging acht Andrassy thans nief meer mogelijk. De hoofdzaak is, dat de vrede door over eenkomst tot stand komt op een wijze, waar door het voortduren van vijandelijke gevoe lens na den oorlog tusechen dé volken wordt vermeden. aioh aan hat parlement voor. In helde Ka mera werd zij warm ontvangen. Toen de le den dear regeer ing de zaal binnentraden, werden zij door de aanwezigen met daveren de toejuichingen begroet, In een korte rede, die herhaaldelijk door stormen van bijval werd onderbroken, deelde Maura het regee- riugsprogram mede. Voor het parlement verzamelde zich een volksmenigte, die den minoster-preeldent en de andere ministers warm begroette. Des avond# hadden opnieuw vaderlandslievende straatbetoogingen plaats. Maura heeft een groot aantal politieke aanhangers. Hij koesterde steeds streng mo narchistische opvattingen en deae gezindheid; was velen een doom in het oog. In een korte samenvatting van ©en doel der staatkundige geschiedenis over de laat ste jaren herinnert de »Msb.« er aan, dat na de fusileering van den bekenden anarchist Ferrer ear zoozeer tegen Maura werd gea geerd, dat de koning hem moest prijsgeven. Men schold Maura voor een geweldenaar, een reactionairen dictator, 'n moordenaar, »n« In dagbladartikelen werd hü heftig aan gevallen, met dreigbrieven overstelpt en zelfs kruit- en dynamietaanslagen werden er tegen hem beraamd. Reeds twee jaar tevoren had Maura een wetsontwerp tot handhaving dor openbar© orde ingediend» dat de regeering wapens in de hand zen geven tot onderdrukking der revolutionnaire bewegingen. Maar zijn voor stellen vonden geen ingang en werden te niet gedaan door de tegenkanting der libe ralen en liberaal-conservatieven, van (dén' heer Dato en van den koning. De liberale leider Moret maakte van dd Ferrer-eampagno gébruik om Maura ten val' té brengen. Doch Moret had geen succes met zijn kabinet en moest zijn plaats aan den li beralen Ganalejas inruimen, die de anarchis ten aan een zoet lijntje poogde te houden. Het was een tragisch feit. dat Caualejaé self aan het moordend staal der anarchis ten ten offer viel. Ganalejas werd wederom door een liberaal graaf Romanones, opgevolgd, die o.a. bekend is door het herstel der betrekkingen met den H. Stoel en het afsluiten der Marokiko- overeenkomst met Frankrijk. Na hem kwam Dato aan hei bewind, een conservatief, die sterk naar den liberalen kant overhelde en die poogde de liberalen: te voldoen en tevens de conservatieven aan het lijntje te houden. Ook Dato had niet veel succes en behield met groote moeite tot De cember 1915 zijn portefeuille. Ware de we reldoorlog niet uitgebroken, dan sou hij xnl»- echien al eerder van het tooneel verdwenen' rijn. Hij moest op lijn beurt wéér voor den libe ralen Romanones wijken, die weer door den rechts-ltberalen Garcia Priëto werd opge volgd, welke een min of meer slappe politiek! voerde ln dezen ook voor Spanje moeilijken' oorlogstijd. Maure was het, die ia groote volksverga deringen voor een krachtige houding van Spanje opkwam, vooral ook op bnitenlandsöh' politiek gebied. Hot feit, dat hij opnieuw met de vorming van een kabinet belaat werd. en de ontvangst van zijn benoeming tot kabinetsformateur wijzen er op, dat men Spanje's politiek meer in die richting wil geleid zien. SPANJE. DE KABINETSCRISIS OPGELOST - MAURA KABINETSFORMATEUR HULDEBETOO- GINGEN VOOR DEN KONING - EEN BEKNOPTE STAATKUNDIGE GESCHIEDENIS. De kabinetscrisis in Spanje is van lango ren duur geweest, dan aanvankelijk werd verwacht. Zoo men zich herinneren zal werd het ontslag van Garcia Priëto door den Ko ning niet aanvaard. Doch Priëto bleef bij zijn besluit en weigerde het roer van staat in handen te houden. Er ontstond een drukkende stilte; dagen en dagen gingen voorbij zonder dat de ko ning er in slagen kon dé crisis op te Joeeen» totdat als bij verrassing bekend werd, dat Maura, de leider der conservatieven, wa|S belast met het vormen van een nieuw ka binet en deze de opdracht had aanvaard. Deze onverwachte beëindiging van de ka binetscrisis heeft bij het publiek en do pers de grootste voldoening te weeg gebracht. In deze verbeterde stemming hadden her haalde straatbetoogingen plaats, waaraan alle klassen der bevolking, zonder verschil van politieke partij, deelnamen. Militairen sn burgers uitten door geestdriftig hoera geroep hunne bevrediging over de oplossing van de kabinetecrisis. Voor het koninklijk paleis verzamelde zich 's voormiddag» een menigte van duizen den meiuBchen, die den koning, toen hij op het balkon kwam, een geestdriftige ovatie bracht. Toen de koning 'smiddag» in rijn auto door de Puerto del Sol reed, kwam er haast geen einde aan het gejuich, dé auto werd aangehouden door de volksmenigte, die den koning geestdriftig hulde bracht. La een wa ren tri om foebt werd hij door het juichende volk begeleid tot het paleis. 's Namiddag» stelde de nieuwe regeering DE UITBREIDINGSPLANNEN JAN HALFWEG. Reeds meerdere malen hebben wfl «en en. ander medegedeeld over hangende uitbrei dingsplannen der gemeente Haavlennnerliede, waarvan o.m. de, onlangs uitvoerig beschreven havenplannen, een onderdeel uitmaken. Giste ren werden wü in de gelegenheid gesteld, ken nis to nemen van de hierop betrekking hebben de stukken en van de wijzigingen en aanvullin gen der bestaande plannen, welke wijzigingen on aanvullingen in verband Staan met het feit, dat de gemeente de hand heeft gelegd op bouwgronden, vallende in het uitbreidingsplan. Reeds sinds verschillende jaren hebben Bur gemeester en Wethouders er naar gestreefd om de gronden, in eigendom toebéhoorende aan den beer Jaoob Sdiarrighuisen t« Halfweg en gelegen aan de oostzijde van het dorp, voor de gemeente in eigendom te verkrijgen. Meerma len «Ön daarvoor onderhandelingen gevoerd, zoowel met den heer Sebarrighuisen recht streeks, als door bemiddeling van derden, doch telkens mislukten deze onderhandelingen, om dat de vraagprije van den heer Soharrigihuisen te hoog bleek. Toch bleef do aandacht van Burgemeester en Wethouders voortdurend op deze terreinen ge vestigd. Halfweg is immers niet rijk aan bouw terreinen, hetwelk voor een. belangrijk deel voortvloeit uit de eigenaardige ligging van het dorp. Eensdeels wordt het ingesloten door de Ringvaart om de Haarlemmermeer, anderdeels door den Spaarndammerdjjk en den spoorweg. Daarbij komt nog dat de voorraad bouwterrei nen belangrijk wordt verminderd door de om standigheid, dat de boven aangeduide vrij smalle strook grond nog wordt doorsneden door de Trekvaart. Wanneer dus de terreinen van den heer Soharrighuisen eene ongewensohte be stemming zouden verkregen hebben, b.v in han dtas van induetrleelea, At van ongpeweaaohte bouwgromdspeoulanten «ouden rijn gekomen, dan zou zulks aen belangrijk nadeeligen invloed op de ontwikkeling van dit dorp hebben kannen uitoefenen. Om die redenen gevoelden Burge meester en Wethouders dan ook steeds behoefte aan de terreinen van den heer Saharrighuisen. Die behoefte ateeg de laatste jaren aanmerke lijk, doordat Halfweg tengevolge van het be zit van waterleiding en electriciteit door de aanwezigheid van eleotrisch verkeer en in het algemeen van meerder comfort, als plaats van vestiging meer aantrekkelijk la geworden. Ook de te verwachten annexatie van do gemeente Sloten door Amsterdam, maakt het noodig tijdig de hand op bouwterreinen te leggen. Een en ander gaf B. en W. aanleiding om voor eenige weken terug, nog een» langs indi- reoten weg, werk te maken van aankoop van de terreinen vorenbedoeld. Terwijl zij hiermede echter bezig waren en or reeds onderhandelingen hadden plaats ge had, verspreidde zich plotseling het gerucht dat bedoelde terreinen waren aangekocht door den heer J, Grama, veehouder, te Osdorp. Meenende dat deze terreinen door den heer Graman kwalijk konden zijn aangekooht om daarop ©en veehoudersbedrijf uit te oefenen, aangezien de prijs van dezen grond voor dat doel te hoog kon worden geacht, heeft het ge meentebestuur zich tot den heer' Graman ge wend met het verzoek om eenige inlichtingen ter zake. De heer Graman heeft toen medegedeeld dat hij deze gronden had aangekocht ten einde een gedeelte daarvan af te staan aan het R.-K. Kerkbestuur te Halfweg, om daarop in de toe komst verschillende gebouwen te stichten, zooais een school, patronaatsgebouw en wel licht later een kerk, pastorie en begraafplaats. Hij verklaarde zióh voorts bereid het overige gedoe! te aan anderen te verkoopen, aangezien h«t doel hetwelk bii hem bii den aankoop had voorgezeten, was bereikt. Ofschoon reeds meer dere gegadigden zich voor aankoop hadden aangemeld, was hü wel genegen aan de ge meente de voorkeur in doze te geven. Do gronden zijn zeer gunstig gelegen en hebben een opoervlakte van 7 H,A.> 23 A., 78 o.A. De koopsom bedroeg 70.000. Het kerk bestuur nu, aal 2 H.A. noodig hébben, terwijl da verkooper de woning en het daarachter ge legen terrein, ter grootte van 89 A., 37 o.A. buiten den verkoop heeft gehouden. De verkoop aan het Kerkbestuur voornoomd, heeft plaats gehad voor den prijs van 13.200 zijnde 0.86 per M2. Het re&teerende deel, al zoo ter grootte van 4.54.41 H.A. wil do heer Graman aan d© ge meente verkoopen voor den prijs van 50.800 zijnde pl.m. 1.25 per 2M. De heer Graman heeft dug op deeen ver koop geen winst behaald. Ten einde echter althans iets te verkrijgen voor «ijne bomoeiingen, wordt door d«a heer Graman bedongen, dat hij deze terreinen der genfeente gedurende zes jaren, voorzoo ver re daarop nog, geen gebouwen worden gesticht, zal kunnen huren ter beweiding, voor den prijs van 80 per HA. per jaar. Verder wordt door hem bedongen, dat de gemeente verplicht zal zijn een terrein ter grootte van 500 M2, gedu rende hoogstens 10 jaar te zijner beschikking te houden, tegen den prijs van 1.16 per M2, teneinde daarop een of meer woningen te kun nen stichten. Do totaalprijs door dan heer Graman voor de terreinen betaald, welke ongeveer neerkomt op 1.07 per M2, is vrij laag en blijft althans be langrijk beneden de som, welke de heer Sohar righuisen had gevraagd. De gemeente zou bij instandkoming van den thans voorgeetelden aankoop alleen in eigen dom verkrijgen le. de reeds aanstonds waardevolle perceelen bouwgrond langs en in de onmiddellijke nabij heid van Rijksstraatweg en O-sdorperweg; 2e. de middengedeelten, welke door do ver moedelijke stichting van belangrijke gebouwen door het Kerkbestuur, reeds nu in waarde zijn gestegen. In de raadsvergadering van morg«n zullen B. en W. voorstellen, tot aankoop der gronden over te gaan en hiervoor ©en leening te sluiten van 80.000. Wanneer de gemeenteraad tot aankoop be sluit, sal worden overgegaan tot de exploitatie van bouwgrond en het inrichten van een ge meentelijk grondbedrijf. B. en W. moenon, dat reeds nu voorbereidende maatregelen voor een exploitatie der terreinen moeten word©n ge troffen. In verband hiermede hebben zij door den heer Jog Ouüpers ingenieur-architect doen vervaardigen een zeer voorloopig schema voor eene wijziging van het bestaande uitbreidings plan te Halfweg, ©en en ander voorzoover dit betrekking heeft op de onderwerpelijke ter reinen. Daar de vraag naar geschikte middenstands- woningen geregeld toeneemt 6n het zeer waar schijnlijk is dat verschillende gegoede inwoner» naar Halfweg zullen vertrekken, in verband met de gunstige tijdsomstandigheden voor deze streek, stellen B. en W. voor, de straat welke is ontworpen naast het perceel van den heer B. J. Lijnkanjp ter lengte van 145 M. en tor breedte van 12 M. aanstonds te doen aanleggen en aan die straat nog dezen zomer te stichten een 20-tal middenstand*woningen. Deze middenstandswoningen kunnen worden gebouwd niet steun van het Koninklijk Natio naal Steuncomité, dat hoogstens 25 in de bouwkosten zal bijdragen, waartegenover do betpaling staat dat geen hoogere hun» mag be dongen dan 6 pér week. Nu zou eene woning met eene huurwaarde van8 per week in de huidige omstandigheden niet van zoodanigen aard zijn, dat de gemeente daardoor tot haar trekt, die gezinnen van wie rij wenscht, dat zij rich in haar midi en zullen vestigen. Daarom zouden B. en W. willen doen bouwen woningen met eene huurwaarde van 450", om deze te verhuren voor een huurprij» van 800 per jaar. De gemeente zou hierop weliswaar 150 per jaar en per woning toe* leggen, doch hiertegenover staat dan ook, dat zij de vestiging hoopt te verkrijgen Van inge zetenen, die dit verlies ruimschoots .goed maken. Mocht binnen korter of langer tijd de wen- sohelijkheid van verkoop dezer woningen blij ken, waarvoor B. en W. nu reeds veel gevoelen dan is zulks met vergunning van het Koninklijk Nationaal Steuncomité mogelijk, wanneer de genoten subsidie wordt terugbetaald. Hot ligt in de bedoeling ook deze en volgende woningbouw een onderdeel van het grondbe drijf te doen vormen. Tijdens den loop van vorenbedoelde onder handelingen in zake den aankoop do terreinen van den heer Graman, heeft de Burgemeester zich ook in verbinding gesteld met den heer O. van der Goes, te Halfweg, over aankoop van aan dezen behoorende terreinen, gelegen bij d© Centrale der E. S. M. Van der Goes bleek bereid deze terreinen te verkoopen voor den prijs van 1 M? r.bm in totaal voor 24542. De voldoening van deze koopsom zou jjnot - u. plaats hebben vóór of op 1 November a.s., ter wijl hij het recht van beweiding gedurende dezen zomer reserveert, zonder betaling, B. en W. meenen, dat een en ander voor dezen aankoop is aan te voeren, doch dat er ook om standigheden tegen pleiten. In het algemeen geldt ook hier de overweging, welke kan voor zitten bij aankoop der gronden van den heer Graman, n.l. dat het voor de gemeente ge- wensoht Is, het beschikkingsrecht over deze bouwterreinen te verkrijgen. Verder zijn de terreinen van den heer van der Goes van min der waarde dan die van den heer Graman, doordat zij niet aan den Rijksstraatweg gren zen, doch aan den anderen kant rijn bii de per ceelen van van der Goes ook niet die minder waardige deelen, welke Graman van Soharrig huisen kocht en door hem aan het R.-K. Kerk bestuur rijn overgedragen. Een en ander doen B. en W. condudeeren, Toorloopig aan den aan koop van deze gronden af te rien. ZAANDAM. Hoe weinig serieus dé bepa lingen omtrent de distributieregeling wor den nageleefd, zelfs door de autoriteiten, bleek dézer dagen, volgen» het Hbld., bij de in beslagneming van een baal manufac turen te Zaandam. Deze inbeslagneming geschiedde door de politie op grond van het ontbreken van e«n geleidebiljet. Zooals men weet is het vervoer van manu facturen verboden, doch kunnen daarop ont heffingen worden verleend, wat dan moet blijken uit een geleidebiljet, afgegeven door het Rijksbureau voor manufacturen te's Cra- venhage. Toen de afzender, die te Za.n am woont, vernam, dat zijn eigendom in beslag was genomen, trachtte hij dit eerst terug te krij gen door te betoogen, dat het in bes'ag» genomene een baal bindgaren rfiet viel onder het begrip manufacturen, zoo iat daarvoor geen geleidebil'et noodig was. De deskundige die door de politie geraad pleegd was, besliste echter, dat bindgaren, als vervaardigd van plantaardige vezels wel tot manufacturen moest gerekend worden Toon hot op dien grond dus niet geluk te zijn eigendom terug te krijgen, schreef hij ijlings naar het Rijksbureau met ver zoek om toezending van een vervoerbiljet. Dit werd hem per omgaande verstrekt, waarmede hij zich nu andermaal tot de po litie wendde. Doch ook nu nog maakte deze beswaar de baal af te geven, omdat wel op het vervoerbiljet vermeld stond, dat het 8 da gen geldig was, doeh de dagteekening vaa afgifte geheel ontbrak. De politie begon rich toen voor de zaak te interesseeren en vroeg of ook blanco- vervoer-biljettea te verkrijgen waren. De man verklaarde dat niet te weten. doofa sou er eenige aanvragen: het zou 'a wel uitkomen of het ging. Als antwoord op zqn schrijven dg hij van het Rijksbureau ©en gedrukte cir culaire, waarop kon worden ingevuld hoe veel blanco-vervoerbiljetten men wen«chte te ontvangen. Toen de politie daarop hot Rijksbureau telefonisch opbelde, werd op de vraag of blanco-vervoerbiljetten voor de verzending van manufacturen werden verstrekt na eeni ge aarze'ing geantwoord, dat dit adeen ge schiedt ten behoeve van bona fide-hande- laren. Op een tweede vraag of zekere B. uit Zaandam een bona-fide-handelaar was, fuidde tot groote verbazing van de poUiie het antwoord, dat deze als soodanig niet bekend was. Hieruit blijkt, hoe gemakkelijk het is ont heffing van een vervoerverbod te verkrijgen, maar tevens, dat op die wijze een resre ing heel weinig effect heeft. 19 Crump wist nu waarlijk niet meer hoe hij het had. Zijn vrouw mocht dan gaarne een huwelijk wenschen tot stand to rien komen tusechen den jongen baron en Rosa, zij mooht daarom tegen Karei Hartman bevooroordeeld rijn, zeker zou zij een dusdanige beschuldi ging niet geschreven hebben, indien zij niet van de volkomen juistheid ervan overtuigd was. Had hij zich dan zoo In Hartman vergist, ün zou deze hoe solide hij lijken mooht, in- lnderdaad geheel onbetrouwbaar zijn. Crump kon het niet gelooven. Maar toch hij herin nerde zich hoe men ook vroeger in den vader van Karei volkomen vertrouwen ge steld had en deze daarvan opeens gruwehjk misbruik gemaakt had. Zou het dan tóch ook hier weer bewaarheid worden, dat de appel niet verre van den boom valt. Hij moest het wel aannemen. „Maar dan is hij een ellendige huichelaar. En m'n vrouw heeft gelijk, dat %jjn beschul diging tegen van Laecken hierdoor in een geheel ander licht komt te staan. En ik moet nu ook wel aannemen, dat de inlichtingen, iwolke mij omtrent Van Laecken verstrekt cjjn, volledig waren, dat in zijn verleden niets is, dat hem onwaardig zou ma^en Rosa's vrouw te worden." Dit was de slotsom van Crump's god ach- tongang. En hij liep den volgenden morgen zijn fabriek eene door en péinsdé er over hoe eigenlijk het huwelijk tussohen van Laecken en Rosa zijn schoonste droomen verwoesten zou. Hij had vroeger altijd vurig gehoopt een zoon te krijgen om in zijn zaak een op-, volger to hebben. Want zijn zaak, wqprv&n hü door energieken arbeid de beteekeni© zoo verhoogd had, was hem lief. Toen het geluk hem niet gunstig was en Rosa z'n ©enigst kind bleef, had hij langzamerhand den wensch in zich voelen opkomen, dat zjj nog eens huwen zou met een man, die later aan het hoofd der fabriek zou kunnen staan. Karei Hartman, had hij gemeend, zou in dat opzicht vooral een goede schoonzoon vóór hem geweest zijn. Maar de illusie, dat al thans een schoonzoon zijn opvolger zou zijn, was nu geheel vervlogen. „Och," gromde hij, ,jk ben een oude kerel, ik nader al heel dioht de nestig. Ja, als ik nog jongen was, dan zou ik volhouden en werken om te beleven misschien, dat een kleinzoon mijn taak overnam. Maar daar be hoef ik nu niet meer aan te denken. Ik zal mijn fabriek in andere handen zien overgaan, helaas." Maai' Crump was sinds lang bij zich zelf overeengekomen, dat in de eerste plaats R©££ gelukkig moest worden. En waar van Laecken nu blijkbaar de man van haar keu ze was, wilde hij niet met het oog op de toekomst van zijn fabriek Rosa trachten te bewegen een ander als echtgenoot te kiezen. Hoewel onder zijn handelsvrienden waren jonge energieke lui, die hij duizendmaal lie ver als schoonzoon zich ge wenscht zou heb ben, dan de zoon van den baron, die wel licht een best mensch was, een goed huis vader zou worden, maar een bureaucraat zou zijn- Geen man van zaken. „Daar moet ik me over heen zetten," zei 'Grump in zich zelf, „en daarom, nu blijk baar toch de kogel door de kerk e, moet de zaak ook maar gauw en goed beslist worten. Dien middag ging hij de familie van Lae cken een bezoek brengen. Hij trof den baron thuis en hij ver .e 1de kort en goed, waarvoor hij gekomen was. „Ik wi'de u vertellen," zei hij tot den baron, „dat ik verkeerd ingelicht was blijk baar en dat ik me er niet langer tegen verzetten zal, dat onze kinderen zich ver loven." Baron van Laecken toonde zich /eer ver heugd. „Waarachtig, vriend Crump," zeide hij har telijk, dat verheugt me grootelij'ks. Geloof me, Éduard mag dan als student wat vroo- lijk geleefd hebben en my wat veel geld hebben gekost, de jongen is niet slecht. [Er zit een goeden grond in. En ik twijfel niet of hij zal met uw Rosa zeer gelukkig zijn." De heeren dronken een glas wijn op het toekomstig welzijn van de jongelui en Crump die den ouden van Laecken a's een recht schapen en waardig man zeer waardeerde, "sprak vertrouwelijk met hem over do toe komst. Aanleiding daartoe was een opmer king van den baron geweest, die jwlde: „Wij rijn, al draag,ik «en bekenden naam, niet bijzonder gefortuneerd, dat moet u ook! weten." „Ik weet het," antwoordde Crump, „maar dat heeft bij mij nooit als ernstig bezwaar gegolden. Ik ben het wel, doch ik zou daar om Rosa's hand ook wel aan iemand gegund hebben, al bezat hij geen rooden duit. Ja, weet u wel baron, dat die huwelijk voor mij eigenlijk oen leelijke streep door de re kening is." Op de vraag van van Laecken, hoe hij dit bedoelde, vertelde Crump hem openhartig van zijn vroegere plannen omtrent zijn fabriek. „Ge moet het goed begrijpen," zeide hj, „mijn grootvader heeft de machinefabriek hier begonnen, klein nog, doch voor zijn ijver en energie kwam ze tot ontwikkeling^ Mijn vader heeft tde fabriek be.&ngrijk uit gebreid en bracht haar tot bloei. Ik zelf heb mijn leven alles gedaan wat ik kon en toen ik nog heel jong was maakten we een hevigen crisistijd door. Maar we kwames den kwaden tijd te boven, en ik heb me omhoog gewerkt op een wijze, zooals Ik h»f zelf niet had durv«n droomen. (Wordt ver

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 5