NIEUWE 1MU: SUBMIT
BUITENLAND'
leger en vloot
VRAGENBUS
MARKTNIEUWS
ELCK WAT WILS
Zaterdag 30 Maart - Vierde Blad
I.
DUITSCHLAND
VERSPREIDE BERICHTEN
OORLOGSKOSTEN.
GEEN TULBANDEN MEER IN ENGELAND.
Uit Haarlem's grijs verleden
lm mui
15
De GEDENKSCHRIFTEN VAN
LIOH'NOWSKY.
Een Reuter-telecrram uit Londen meldt, dat
het blad „Politiken" te Stockholm het vervolg
bekend maakt van de gedenkschriften van den
gewezen Duitschen gezant te Londen, prins
Lichnowsky. In hoofdzaak behandelt dit ge
deelte het Engelsch-Duitsche koloniale ver
lag. i
I.ichnowsky verklaart, dat, dank zy de goeie
betve' InI'se hij te Londen aanknoopte
de verhouding tusschen Engeland en Duitsch-
land zeer was verbeterd en dat Grey deze toe
nadering eerlijk bevorderde.
Verder deelt Lichnowsky mede, dat m lotto
Batzfcld en Balfour een geheime overeen
kom-t slot: irbii de Portugeesche koloniën
in Afrika worden verdeeld in Duitsche en Ea-
gels;';e belangen-aferen, waarbij de onafhan
kelijkheid werd gewaarborgd van Portugal,
volk land ook finariciecl en economisch zou
«orden gesteund. Lank zij de tegemoetkomende
bonding der Britsche regeering was Lich-
ttQwskv in staat gesteld het in verband hier
mede vernieuwde Engelseh-Portugeesohe ver-
drug in overeenstemming te brengen met
Duitsehlands wenschen en belangen.
Xerzelfdertijd had Lichnowsky, krachtig ge
holpen door von Kiihlmar.n, onderhandeld over
bet tractaat betreffende dsn Bagdad-spoorweg
dat de verdeeliug van Ivlein-Azië in belangen
"i'èi-mi ten doel had, al was de-ze uitdrukking
Zorgvuldig vermeden, met het oog op do souve-
reinc rechten van den Sultan.
'rrey had herhaaldelijk verklaard, dat er tus-
sehen Engeland en Frankrijk geen overeen
komst bestond, die de verdeeliug van Klem-
Azië ten doel had. De grootste concessie welke
Groy aan Lichnowsky deed was het doortrekken
van den Bagdad-spoorweg tot Basra. Geheel
Besopotamië werd volgens het Duitsche ver-
drag tot aan T'nsra en Duitsche belangen
sfeer, waarbij echter de Britsche scheepvaart
rechten op de Tigris en de Wilcox-inriehtingen
eiiaangetast bleven. Tojt de Britsche economi
sche sferen behoorden de kusten van de i er-
tisehe Golf en Smyrna en de Aïdin-spoorwegen
tot de Fransebe Syrië en tot de Russische
Armenië.
Wanneer die beide verdragen tot stand
*&rea gekomen en bekend gemaakt, zou een
overeenkomst met Engeland zijn gesloten, die
Voor goed een eind zou hebben gemaakt aan
olken twijfel omtrent de mogelijkheid van een
Ëngelscli-Duitsche samenwerking.
Over de lastige vloot-quaestie zegt Lich
nowsky o.a., dat de vorming van een machtige
Duitsche vloot zeer onaangenaam was voor
Engeland dat nu, om de heerschappij ter zee te
behouden, tot uitgaven werd gedwongen, die
ZWaar op het volk drukten Duïtschland's poli-
Gek, die 'n voortdurende versterking der be
wapening beoogde, was een bedreiging van
tngelauds wereldpositie en was een der redenen
var.rrai Engeland bij Rusland en Frankrijk
V*ML: lui ling zocht.
-Itaar om de Duitsche vloot alleen zou, vol
gens Lichnowsky, Duitschland het zwaard niet
behben getrokken en hjj had zich van den be-
Kiune af geplaatst op het stadpunt dat, on
danks de vloot-quaestie, een vriendschappelijke
toenadering mogelijk zou zijn, als de Duitschers
k«en nieuwe kredieten aanvroegen en een
*ïede, lievende staatkunde -volgden. Churchill
bad, als minister van oorlog het denkbeeld ge
opperd en meermalen met Lichnowsky bespro-
beu, om de bewapening gedurende een jaar ie
•chorsen, maar ook zonder dat ware een verge
lijk geweest. Van meet af was Liehnoweky's
«treven hierop gericht geweest en juist was hij
in geslaagd zijn progTam te verwezenlijken,
?°en de oorlog uitbrak en al het vredeswerk te
liet deed.
De bewering dat Engeland afgunstig zou zijn
»p Duitsehlands toenemenden handel, berust
volgens Lichnowsky op een verkeerde beoor
deeling der dingen .Wel had Duitsehlands groo-
ter wordende handel de belangen der handels
kringen bedreigd, maar het toenemend goede
renverkeer met Duitschlaud had op den duur
den wensch doen rijpen do goede betrekkingen
toet Engelands besten klant te bevorderen en
bad alle andere overwegingen weggevaagd,
lichnowsky had in do handelskringen overal
Oen welwillende houding ten opzichte van
Duitschland waargenomen en den wensch om
de gemeenschappelijke economische belangen te
bevorderen en steeds was het zijn streven ge
weest die goede betrekkingen te bevorderen. In
Engeland zelf had hij daarbij steeds medewer-
bing ondervonden.
Aan het slot van zijn memories spreekt Lich
nowsky met waardeering over den Koning van
Engeland en vooral over Grey.
,.Lo Brusellois" van 28 Maart vergelijkt de
kosten van den huidigen oorlog met die van de
oorlogen der 19 en 20 eeuw. Do Napoleontische
oorlogen (1793—1815) hebben 80 milliard
frpnes gekost, de Krimoorlog (185850) 7 mil
liard, de Amerikaansohe Burgeroorlog (1861
1865) 88 milliard, de Fransch-Duitsche oorlog
(187071) 1 milliard, de Engelsch-Zuid-Afri-
kaansche oorlog (1900—1902) 5 milliard, en de
Russisch-Japansche oorlog (19041905) 2 mil
liard, tezamen ongeveer 80 milliard francs.
Maar de huidige oorlog heeft in vier jaren
tijds reeds ten naaste bij 650 milliard francs ge
kost. Het aandeel van Engeland hierin is 187
milliard, van Frankrijk 96 milliard, van Rus
land 60 milliard, van de Vereenigde Staten 53
milliard, van Italië 81 milliard, van Belrië
Roemenië, Servië enz. tezamen 28 milliard, van
Duitschland 120 milliard, van Oostenrijk-Hon-
gariïe, Turkije en Bulgarije tezamen 80 mil
liard franc».
De oorlogskosten der Centrale mogendheden
bedragen tot heden toe dus 200 milliard francs,
die der Entente 450 milliard!
Per hoofd der bevolking valt op iederen En-
gelschman 2000 francs der oorlogskosten, op
iederen Franschman eveneens 2000 francs, op
iederen Duitecher 1400 francs.
Per dag kost de oorlog: aan Engeland 161
millioen, aan Duitschland 100 millioen, aan
Frankrijk 88 millioen, aan Oostenrnk-Hongarije
55 millioen.
IETS OVER DUITSCHE DUIKBOOTEN.
De Morning Post" van 19 Maart weet mede
te deelen, dat een Duitsche duikboot, varende
aan de oppervlakte der zee, een snelheid van 18
knoopen heeft. Vaart zij onder water, dan loopt
zij 10 a; 12 knoopen. Iedere duikboot heeft 15
tot 20 torpedo» aan boord. Onder water kan zij
een afstand van 100 Engelsche mijlen (ruim
1C0 K.M.) afleggen zonder aan de oppervlakte
te komen. Liggende op den bodem der zee kan
zij het 48 uur achtereen onder water uithouden.
Indien een duikboot een schip tracht te torpe-
deeren steeks er slecht» een klein stukje van den
periscoop (namelijk 3 inches TVz c.M.) boven
water is. Dit verklaart hoe het mogelijk is, dat
slechts enkele getorpedeerde schepen.Cen duik
boot hebben opgemerkt. Een torpedo loopt met
ëen snelheid van 40 knoopen per uur; de af
stand, die een torpedo kan afleggen, bedraagt
ongeveer 8 K.M.
De „Westminster Gazette" van 18 Maart
schrijft: „In 1918 zullen tulbanden een zeld
zaamheid worden, als zjj tenminste niet heele-
maal verdwynen.Mr.Finch, van denLondenschen
Bakkersbond, heeft in een interview gezegd:
„Ik ken geen enkele bakker, die dit jaar tul
banden zal bakken. Wij hebben de handen al vol
met de moeilijkheden van het broodvraagstuk.
Bovendien, waar zouden wij tulbanden van moe
ten bakken Je kunt ze niet van aardappelen
maken. Er zijn heel weinig krenten en er is
slechts één vierde gedeelte van de normale hoe
veelheid suiker voorradig."
EEN GEWELDIG DUIKBOOTOFFIJNSIEF
OP TILS
Volgens de „Westminster Gazette" van 16
Maart seint de Londensche correspondent van
de^JSew-York World" aan zijn blad:
„De uiaximum-kraehtspanning der Duit
sche tluikbootén wordt in de periode tusschen
April en Juni verwacht, naar een hooggeplaatst
marine-autoriteit heeft medegedeeld. Waar
schijnlijk zal Duitschland daarbij voor de eerste
maal gebruik maken van de vaak aangekondig
de „duikbootkruisers." Ofschoon er reeds duik-
booten van de zoogenaamde Deutsehland-
klasse in actie zijn, gelooft men, dat de aller
grootste Duitsche duikbooten tot nog toe niet
aan het werk zijn geweest. Men heeft reden om
aan te nemen, dat deze „duikbootkruisers" aan
het voorjaarsoffensief zullen medewerken."
DE RUSSISCHE STAATSCHULD.
De Britsche regeering heeft tot den 21sten
Maart 1.1. fondeen beschikbaar gesteld voor
de te Londen betaalbare coupons van de
directe staatsschuld van Rusland, op staats
waarborgen van dat land. Zij heeft dat ge
daan, hoewel zij er niet toe verplicht was,
doch met het oog op de tegenwoordige om
standigheden in Rusland kan zij dit niet
langer blijven voortzetten. De kanselier van
de schatkist maakt daarom bekend, dat van
1 April a s. af houders van boven omschre
ven waarborgen niet langer van de Brit
sche schatkist de betaling verwachten moe
ten van den interest, die hun van Rusland
toekomt.
Tevens heeft de kanselier van de schat
kist een verklaring gepubliceerd van de Brit
sche en Fransche regeeringen, die laatst
genoemde ook te Parijs zal bekend maken.
Daarin wordt uiteengezet, dat de verplichting
tot het erkennen der Russische staatsschuld
blijft rusten op den nieuwen staat of de
groep van staten waardoor Rusland is of
beweert te worden vertegenwoordigd.
WAAROM DE KERKKLOKKEN WOR
DEN OPGEEISCHT.
In de laatste aflevering van „Sobriëtas"
lezen wij hierover het volgende:
Hoe er verband kan bestaan tusschen kerk
klokken en wijnbergen, zal menig lezer niet
zoo gemakkelijk snappen. Maar als men over
tuigd te, dat' om den oorlog tot
vierend «inde te brengen, de wij* evenmin
gemist kan worden als munitie en kanon
nen, Id an te het raadsel spoedig opgelost.
Immers koper of brons zijn noodig voor de
munitie en zijn ook1 noodig voor de Bor-
deaueche pap, waarmee tegen ongedierte en
schimmelplanten de wijngaardranken wor
den bespoten. Als dus voor munitie en ka
nonnen de vaderlandsliefde verplicht te de
kerkklokken te offeren^ dan moeten ztf oo"k
maar geofferd voor de wijnbergen f
Lees nu het berichtje eens, waaruit blijkt,
hoe inderdaad de geofferde klokken dienst
doen voor den wijnbouw.
Naar de „Christliche Welt" mededeelt,
heeft de Aartsbisschop, van Praag bij de kan
selarij te Weenen geprotesteerd tegen de
verdere inlevering van kerkklokken, omdat
de ingeleverde klokken niet gebruikt
worden voor het vervaardigen van oorlogs
materiaal. De joodsche firma Monfned Weiss
te Boedapest, aan wie een belangrijk deel
der Oostenrijksche kerkklokken was toege
wezen, heeft het grootste deel hiervan ge
bruikt om vitriool te verkrijgen en dit voor
fabelachtige prijzen aan de Hongaarsche wijn
bergen verkocht
Kader Landstorm. Leerlingen van In
richtingen van Hooger-, Middelbaar- en Meer
Uitgebreid Lager Onderwijs, die den leeftijd
van 17 jaar bereikt hebben, kunnen een
verbintenis bij den Kader landstorm aangaan.-
Zij oefenen enkele uren per week en verdér
in de, vacantie en krijgen dan eene kostelooze
opleiding voor verschillende rangen.
De behaalde rangen behouden zij bij over
gang naar het reservekader, militie of ver
plichten landstorm.
De geheele uitrusting wordt kosteloos door
het Legerbestuur verstrekt.
Verdere inlichtingen worden schriftelijk en
mondeling gegeven ten bureele van den in
specteur van den Landstorm, te 's Graven-
hage.
Vervoer militairen. Ten
einde te voorkomen, dat militairen wegens
plaatsgebrek in den trein achterblijven,
wordt het personeel in herinnering gebracht,
dat de reizigerstreinen in de eerste plaats
beschikbaar zijn voor het vervoer van mili
tairen en dat het publiek slechts toegang
heelt, tot de treinen voor zoover er plaats
beschikbaar is.
Wat betreft de soort der plaatsen in de
treinen hebben de militairen en burgerpas
sagiers voorzoover ze van plaatsbewijzen
van een zelfde rijtuigklasse voorzien, gelijke
rechten.
Indien 3de klasse passagiers in bagagewa
gens moeten worden geplaatst, omdat alle
3de klasse rijtuigen bezet zijn, en ook in de
2e en le afdeelingen geen voldoende ruim
te meer beschikbaar is, dan moeten de laat
ste aangekomen reizigers daarheen worden
verwezen, onverschillig of zij militair <gf
burger zijn.
Ten behoeve van militairen kunnen ech
ter burgerreizigers uit den trein worden
verwijderd (zelfs al is deze de laatste van
den dag) indien die militairen alleen met
dien trein nog denzelfden dag hun bestem-
miugsstation kunnen bereiken. Ten einde
evenwel de toepassing van deze, voor bur
gers zeer onaangename maatregel zooveel
mogelijk to voorkomen, is in dergelijke ge
vallen steeds een beroep te doen op de me
dewerking van alle reizigers (zoowel mili
taire als burgers), om zich zoo mogelijk te
vreden te stellen met minder plaatsruimte^
waarop zij volgens hun plaatsbewijs en in
richting der rütuig-afdeelingen recht hebben
of om een gedeelte van de reis staande (in
de rijtuigen of bagagewagens) door te bren
gen.
V r.Wat ia de torste weg van Haarlem
naar Den Helder por fiets? Hoeveel K.M.?
A n t w.Haarlem, Velsen, Beverwijk, Cas
tricum, Limmen, Alkmaar, 'Kortrjjk en verder
langs het Noord-Hollandsch Kanaal. Afstand
ongeveer 70 K.M.
V r.Kan het weer, dat in witte goederen
zit, verwijderd worden! Zoo ju, hoef
Aatw.i Uitwassehen in een vrij «terke
chlooroplossing. Oude weervlekken krijgt u
daarmede niet weg. Bepaalt het zich tot enkele
vlekken, dan kunt u ze ook weg krijgen, door
de bevlekte plaat* zn heeto citroensap te
doopen.
V r.Mjjn kippen leggen eieren zonder
schaal, zelf» zonder vlies er omheen. Zij krijgen
gebrande schelpen en veel beenderenmeel, maar
het baat niet. Wat kan hiertegen gedaan wor-'
den?
A n t w.Geef uw kippen gestampte oester
schelpen en fijn gemaakte gedroogde eierschaal
met wat ochtendvoer in plaats van beender
meel. Dit voeder bevat de bestan ideelen, die
een kip voor eierenschaal noodig heeft.
V r.Mjjn hond is ongeveer 4 maanden
XLV.
DE 8TALBOEF.
De Octoberochtend lichtte pas boven Bre-
ro's torentop, toen Reijnout d« kasteelheer
op zijn stalboef schold, wijl hij hem zoo laat
nog slapende had gevonden.
Vertoornd hief hij zijn stok op om hem te
straffen.
Maar juist versoheen daar vrouwe Joan
na, de gade van den vertoornden edelman,
op de breede trappen,
»Och,« sprak zij, spaar den knaap om mij
nentwil. In de jeugd ie slaap zoo zoet, ter
wijl de straf zoo bitter valt.*
Onwillig blikte heer Reynout om. Hij ging
tot haar, kuste haar.
»Zoo pak n weg, gij luie dief. en gij mijn
Mefste, niet weer een inval dusk
Alras waren dan de knapen bijeen. Fluks
werden de rossen getoomd, en niet lang
daarna toog de bonte stoet van het ruime
binnenplein heen naar het boseh.
De honden sprongen aan de zeel en de val
ken dansten op hun stangen.
Vrouwe Joanna reed aan de zijde van haar
ridderlijke gade.
Intusschen zwierf om den breeden jager-
trein staag de stalboef rond terwijl hij met
stillen mond bad:
>Oh Moeder in den hemel, wees Gij steeds
de hoedster van mijn lieve vrouwek
Spoedig verstierf de horenklank in 't Vel-
serbosch, doch in het duin van Castricum
werd de hondentrein ontkoppeld valk
en havik vlug van bellen, kap en strik ont
daan, en weldra klonk bet jagerssein.
Hoog wierp vrouw Joanna haar wildvang
uit die in sierlijke bogen de lucht indreef.
In schoone vlucht cirkelde hij naar boven,
aazend op een prooi.
Opeens wat wil dat vreemd gerucht?
Met een halfgesmoord geluid staat de stal
boef aan haar zij, de kruin ongedekt
»Mevrouw! Om Godswil hoor naar mij.
Daar is verraad rondom u; de grauwmnts
is in 't duin.«
>Hoe, kind! Gij raast.«
»Neen, neen mevrouw! Neem het niet als
dwaasheid op. Het blazoen van Bloemsteijn
is mij welbekend, en van gindsche blinkestop
zag ik ze afdalen. Hier en daar bemerkte ik
speerèn, die uit het Zuiden naderden. Ohl
Spoed mevrouw, spoedt u voort! Nog rest u
een uitweg om het Noorden, die zich echter,
God weet hoe ras, ook zal sluiten.
Plotseling schoot haar geervalk op haar
band, echter zonder prooi of buit
»Mijn vogel heeft iets vreemds bemerkt.
God loone het u knaap! Wü moeten vlieden!*
riep zij, vlug besluipend uit.
Fluks greep zij haar zilveren jachthoorn.
Luid schalde de klank, het gevolg om »ch
heen roepend.
»Mijn liefste, wat wil die klank,* vroeg
haar Reynout, met kwalijk verholen wrevel,
Doch haastig vertelde zij wat er dreigde.
AVaar is die knaap?*
Men zag hem niet
»'t Is dwaasheid, schuchter wicht Wie
kent den tocht wie wist ervan?*
»Neen, Reynoutl Maar mijn vogel dan;
h« waarborgt mü de echtheid van het be
richt*
Zij bad en smeekte hem, totdat hij, ai) het
met weerstreven, toegaf.
Zij reden door naar Castricum, doch wie
zag men, nauwelijks op het mulle zandpad
gekomen, daar in de verte vlieden?
»Daar gaat het lastpaard, dat ik mis,* riep
Bolt de valkenier. Die stalboef kent
kracht van 't rosl*
Toen barstte do gramschap van heef Rev
nout los, en schier niet meer te temn
sloeg hij de sporen in de flanken van zijn
paard. In den suizelenden dratf van het
ros lei Keynout zijn jachtboog aan en
schoot hem af.... den vluchteling door doa
arm.
Langzaam keerde hij terug.
»Terug,« beval hij kortaf. »Terng ter jachL
Die hellezoon heeft zijn straf. Den besten
tijd ontstal hij onsDoch, wat beteekent
dat geblaf der bonden?*
De doggen sloegen luid en wild aan. En
zie, daar stormde hun een breede stoet tege
moet op de baan, een stoet van ruiters met
den grauwen hoed (het teeken der Kabel-
jauwschen) getooid.
Vergramd trok Reynout het zwaard....
Doch zijn vrouw viel hem In de armen en bad
hem met zacht gekerm:
Voort, Reynout. voort, dat is geen strijd.
Dat zou een wissen dood voor ons zijn!*
Vlug hief hjj de teedere vrouw voor zich
op het paard.
sKeert mannen, dan in Gods naam, dorp-
waarts.«
Op het kort bevel ging men met lossen
teugel heen.
De Bloemeusteijner zat hen na, met ziin
Kabeljauwschen. Het ging de heirbaan op
den dorpsweg in, en bij bet begin van Castri
cum klonk reeds de kreet: »Ha de vogel zit
in 't nauw!*
Maar boor!.... Bom!.... bom!.... daar
galmt de klok om hulp.
Reynout jaagt voort met zijn genooten 't
kerkhof of en de kerk binnen, waar bij zich
dan buiten schot weet. Vlug bank en schuts-
balk aangebracht, de deur versperd, en dan
den sterken toren op.... Van dien grauw
verweerden top kan lang hun macht getart
worden.
»Magr stil.... was is dat?« riep Reynoui
»ik hoor daar strijden.... Daar wacht ge
wis ontzet,* riep de edelman verheugd. »Dat
dank ik aan hem, die de wapenklok zoo juist
en op tijd om hulp liet roepen. Laat ons zien
wie het is.«
En.in den toren klepte nog steeds de stal
boef immer voort.
Zijn rechterarm hing bebloed en bewegen-
loos langs zijn hijgend lichaam, terwijl hij
met de linkerhand het klokketouw trok.
Verstomd en ontzet staarden allen naar 't
tooneeL
s>Bij God,* sprak Reynout. »hoe rouwt mü
nu mijn haastige achterdocht. Maar knaap,
wat ik beteren kan, dat zal ik beteren aan
uw lot.*
In bet oog der edelvrouwe blonk een traan.
»Laat af, arm kind, bet is uw dood.*
Hü zonk ineen. De krachten waren verlo
ren.
Snel trad de hooge vrouwe op bem toe, om
hem bü te staan.
ïOcb, dat God u in uwe edelmoedigheid
loone.*
Heer Reynout klom naar den top van den
toren, en van alle zijden zag bii de Castri-
eummers aanzwerven.
Zij stormden op het verraderlük rot der
Kabeljauwschen in. Tot aan den hoogen dam
joegen zij ben na.
Reynout keerde als overwinnaar terug.
In den toren vond bü vrouw Joanna, ge
bakt over bet lijk van den armen, moedigen
knaap, de oogen rood geweend.
Zij bad bem juist de oogen toegedrukt ten
eeuwigen slaap.
De stalboef stierf een zoeten dood.
oud en zat eerst vol luis. Hü krijgt nu kale
plekken. Wat is hiertegen, te doen?
A a n t w.Reinig uw hond met lauw water
en groene zeep en zijn ligplaats met 5 pot.
oreolinewater. Behano'el den hond verder voor
wormen.
V r.: Ik woon sinds 8 maanden in Schoten
en voor dien tijd in Haarlem. Ik ben nu voo»
beide gemeenten aangeslagen in de belasting.
Ben ik verplicht beide aanslagen te betalen
Antw.U moet in Haarlem afschrijving
vragen aan den Raad der gemeente.
V r.Kent u een middel tegen winterhan
den!
Antw.: Men geeft ons al* goed helpende
remedie op a'e winterhanden driemaal per dag
te baden in pekel- (zoutwater) en ze daarmede
dan teven* goed in te wrijven. Het helpt on
middellijk.
V r.Kent u ook een middel om een nikkelen
koffiekan, welke langen tijd ongebruikt in een
kast gestaan heeft en daardoor een weinig dof
en verkleurd ie geworden, weer glimmend te
krijgen
Antw.: Met krijt in jenever gemengd.
V r.Kunnen menechen aardwormen in maag
en ingewanden krijgen door het eten van rauwe
salade of vruchten! Dit moet door een dokter
bij verschillende patiënten geconstateerd zijn.
Antw.: Dit zal verkeerd verstaan zijn. Er
zijn volken, die zelfs aardwormen «ten en dus
ook wel ongeschonden eieren of jongen binnen
krbVen, maar het maagsap doodt die wel.
Aardwormen zyn nooit levend in ingewanden
van mensKjben gevonden voor zooover bekend
is Bij ooft zouden 't op den gTond liggende
vruchten moeten zijn; aardwormen klimmen
niet.
V r.Hoe verwijdert men kringen nit een
eikenhouten tafel?
Antw.: Men doet on* het volgende middel
aan de hand. Wrijf met een harde kurk (b.v.
ahampagnekurk) stevig over de plek, totdat d*
geheele kring verdwenen is. Daarna neemt men
witte was, om daarmede de striemen te verwü-
deren en wrjjve men met een wollen lap na.
V r.; Wat i* tegen roest in een emailla
ketel te dogn?
Antw.: Behandelen met zoutzuur, maat
direct daarna afspoelen met water.
Vr.: Ik ben van de militielichting 1914,
doch werd afgekeurd. In 1919 wordt ik 25 jaar.
Zal ik nu ook nog kans hebben herkeurd td
moeten worden?
Ant w.: Ja, atellig.
SOETERMEER-ZEGWAARD. 28 Maart.
Eieren veiling. 48000 eieren k f 11.95
f 12.85, 210 eendeieren f 11.25—1130, 5
ganzeneieren k f 039 per «tuk.
8CHAGEN, 28 Maart. Aangev. 8 Paar
den f850—800 33 Geldekoeien (mag.) f250
—375; 81 idem (vette), geen noteering; 2ö
KaHkoeieu f375675; 12 Pinken f140210;
280 Nuchtere kalveren f 1045; 416 Over-
houders f 27—70; 7 Bokken en Geiten f 10
—26; 35 kippen, f 1.50—2.50; 38y, K.G. Bo-
ter f3.40—3.50; 15.670 *t. kipeieren f 11.75
12.75; 415 Eendeieren f 10.75.
Puascheiereu.
•„Hcuseli kinderen, 't kan niet.... de tijden
iijn te duur.''
,.Hè, moe.toé nou.zo kosten maar zes
«ente, van die mooie suikere paascheiere.
da's toch niet zoo duur."
„Zeur nou niet, jongen». Al» jullie 's wisten,
«oe 'k mot tobben om rond te komme. Ga nou
*oet de boodschappe doen en blijf niet lang
^eg. 't Kan heusoh niet lije deze keer.''
Pruilerig gingen de kinderen de deur uit.
t Huilen stond hen nader dan 't lachen.
Met 'n kinderlijk, angstig voorgevoel hadden
't moeder gevraagd, want ze hadden 'r al
jj°o dikwijl» tegen vader hooren klagen over
"en naren tijd. Andere jaren hadden zo 'r nooit
^ocite mee gehad; dan bracht moeder op den
^aterdag voor Pascben, meestal uit haar eigen,
zoo begeerde artikelen mee. Dagen lang
heelden ze met de paascheieren, vóór ze op te
binlegden ze 's nachts op de beddeplank
werden 's morgens heel vroeg wakker
deden 't allerlei spelletjes mee, die alleen
/"deren kunnen uitdenken. En nou? Niks van
alles.
'-«Ügend klotsten ze voort op hun klompjes.
Hnoodig zagen ze 'r nit, maar beel en schoon
was hun goed, dat grootendeels uit vermaakte
en gekregen waar bestond.
Marietje, de oudste van 't tweetal, 'n wijs
ding van ongeveer 10 jaar, begon na 'n poosje
te praten.
„Jammer, hè Keesic...."
„Ja," antwoordde de acht-jarige jongen, kort
en schorrig.,,dan maar niet."
„Dan maar niet?"
„Néé, wat niet kèn, dat kan niet."
,,'k Vin 't flauw van moe; voor die twaalf
een te."
,.JÜ praat makkelijk.as zo toch zelf zegt,
dat 't deze keer niet kan.... dan mot je 't
geloove.Jan Pieterse «n Henk van Dale
krijge ook geen paaschei, hebbe ze gezegd.
Hun moedor kan 't óók niet misse. Da'g nou
allemaal werk voor de rijke mensche...."
»,Ware wü dan ook maar ryk."
„Ja, ware... wóre.heb i' ook veel An...
„Gane we nog na die paascheierenwinkel
kyke...."
„Ik mot je niet.... d'r na kjjke en met je
hande d'r afblüve.... mün te lollig!"
Meteen veegt ie met z'n mouw langs s'n
gezicht.
„Huil je d'r om?"
„Wel nee meid.toe, kük nou vóór je.
Marietje lacht oven.toch vindt zo 't ake
lig, dat 't kleinere broertje d'r om grient.
Nu zijn ze bü den winkel gekomen, waarvan
de etalage als bezaaid is met ontelbare soorten
paascheieren. Tegen Keesie's besluit blijven ze
stilstaan. Dagen achtereen hebben ze al dat
heerlijks bewonderd en zich verheugd in de ver
vulling vau hun bescheiden wensch om elk oen
van die gewoonste eieren te bezitten, 't Tweetal
zegt niets.... ze küken.... en luisteren naar
'n troep kinderen, die, zich verdringend voor
het sprookjesachtige paascheieren-paleis, luide
hun meening over het tentoongestelde verkon
digen.
„Kük «r is! 'n Nikkerltop van sukkelade
paaschei gemaakt!"
„Bè je gek, da'a 'n ainéés!"
„En dóór ©en met goue en zillevera erretjes
d'r op."
»,En die zitte d'r in ook as je d'r mee aohudt."
„Nietes, dat benne rooie en witte.
„Kijk dédr 's, wat 'n reuze-kanjer! Daar kè
je doorheen kijke a« je 'm tege de lamp houdt.
Kost vast geen klein beetje.... gulden ®P ze
minst."
„Ja, morreg® brenge, had je n'm d'r maar
voor."
Marietje en Keesie küken naar iets anders.
In den winkel doet 'n dame haar inkoopen.
'n Tiental prachtstukken nit de etalage worden
door haar uitgezocht. Met korte, onverschillige
gebaartjes wjjst ze de eieren aan, die door de
winkeljuffrouw zorgvuldig in 't met houtwol
opgevuld doosje worden gepakt, 'n Pahrs papier
met vergulde letters bedrukt, wordt er omge
wikkeld en vastgebonden met 'n keurig lint.
De deftige dame verlaat het huis der heer-
lükheden, 't mooie pakje bij 't lusje vast
houdend.
Broer en zna volgen haar onwillekeurig, al
maar starend op 't schitterende pakje, dat heen
en weer wiebelt in den vluggen gang der
trippelpasjes.
Op den hoek van 'n stille straat botten 'z
paar stoeiende jongena tegen de dame aan....
Lachend en pret-gierend rennen ze verder....
de dame kükt boos en loopt mopperend door...
Keesie en Marietje staan plots tegelük stil....
Op de straat ligt 't pakje.
De wind speelt met 't gebroken luaje, Jat met
ratel-tikjes tegen 't harde perkamentpapier
kleppert.
Ze küken elkaar aan.... zwijgend.... be
sluiteloos met groote vraag-oogen.
„Dat.dat is.van die mevrouw," aar
zelt 't meisje.
„Wie zégt dat." huichelt Keesie, terwijl ie
'n klour krijgt. Heel even komt stiknm de ver
leiding sluipen in de onschuldige kinderzielen.
Marietje raapt 't pakje op, angatig terzü'de
glurend. Beverig houdt ze 't vast.
„We motte 't achterna brenge," beslist Ma
rietje.
„Ja.ja.vort dan maar, hard loopen."
Voorzichtig houdt re 't pakje voor zich uit
en tracht haar broertje bü te houden, die reeds
vooruit holt, om de dame in te halen.
„Juffrouw," schreeuwt ie hijg«nd.
„Stommerd," 't is 'n mevrouwzie je toch
wel an d'r goed, dat ze an heb
Jnmumnvrourouv i*
De mevrouw kijkt verbaasd om en ziet de
kinderen met 't pakje aankomen. Verschrikt
k(jkt ze naar de andere, die se bü zich heeft
en begrijpt de situatie.
„Ach kyk, had ik dat verloren t"
„Ja mevrouw," antwoordt 't meisje schuch
ter, „toen die jongens tege u anliepe.D'r
ksnne d'r wel van gebroke zü'n....
„Gebroken? Je weet toch niet, wat er ia is?"
„Nou!" voorkomt Keesie snel.pa*sch
elere."
De dame weet niet hoe te 't beeft.
Gezien" legt Marietje nit ,4n die win.
kei diir, dat u re kocht.Nou, ga je mee,
Keesie, moe wacht op de boodschappe...."
„Wacht even, kindertjes."
Snel grit8t re 't, pakje los en en neemt er-
twee ven de grootste, mooiste paascheieren uit,
met doorschijnend papier achter het a jour werk
en blauwe linten er aan.
„Daar, jongens, voor je eerlqkhcid."
Weg is ze alweer, het tweetal Etom van vor
hazing achterlatend, hen geen rijd gu'ineud,
'n t© fltaTVfilGix.
Ne
