NIEUWE HUIL COURANT
"buitenland
^binnenland
van^overal"^
EE VERKEERDE KEUZE
Het nieuwe Kiesstelsel E. V.
HET VREDESVRAAGSTUK.
KUNST EN KENNIS
HANDEL EH NIJVERHEID
FEUILLETON
Woensdag 3 April - Tweede blad
i.
Straks worden de breede scharen van kie
ners opgeroepen om onder een geheel nieuw
kiesstelsel hun vertrouwensmannen naar de
ffweede Kamer el te vaardigen.
Wij zullen trachten in enkele opstellen
hnzen lezers de werking van het nieuwe
kiesstelsel der E(venredige) Vertegenwoor
diging) duidelijk te maken, want het is ons
Opbleken, dat omtrent dit nieuwe instituut
Dog zeer vage begrippen hcersehen.
Wat is E. V.?
Allereerst dan het antwoord op de vraag:
^at verstaat men onder Evenredige Verte
genwoordiging?
Het woord zegt 't: een vertegenwoordi
ging, evenredig aan het getal der stemmen,
door de kiezers op de candidaten hunner
Purtïj of groep uitgebracht. Anders gezegd:
ket aantal afgevaardigden, dat de partijen
de bestuurslichamen, Tweede Kamer, Pro
vinciale Staten of Gemeenteraad, brengen,
®iaat in dezelfde verhouding als het aantal
•temmen dat op hun candidaten, (lijsten).
uitgebracht.
Slagen de Katholieken er dus in om op
kun candidaten b.v. 3000 stemmen te doen
uitbrengen en de sociaal-democraten verza
melen 3500 stemmen op de hunne, en zijn
er b.v. 13 zetels te verdeelen, dan bezetten
de sociaal-demoeraten niet alle 13 zetels en
krijgen de Katholieken niets, maar de zetels
worden eerlijk verdeeld naar het stemmen-
aantal: de sociaal-democraten zouden dan
krijgen 7 zetels en de U.K. 6 zetels. Dit is
maar een voorbeeld om onzen lezers duide
lijk te maken wat E. V. is. Het klopt na
tuurlijk allerminst met de werkelijkheid eener
•temming.
Het oude stelsel, waaronder wij tot nu
toe ter stembus trokken, was het z.g. meer-
^erh eidsstelsel.
Wie in 'n district, bij Kamer-, Staten-
of Gemeenteraadsverkiezing, de meerderheid
Plus één had was gekozen en de minder
heid, hoevele duizenden ook sterk, kon toe-
kjiken. Wij behoeven vooral onzen kiezers
n|et te vertellen welk 'n teleurstelling dat
dikwijls baarde; hoe vele malen wij met
Moeiten en zorgen duizenden stemmen op
onzen candidaat hadden verzameld en hoe
ons de zetel nog ontging, doordat wij met
tweehonderd, honderd, ja vijftig stemmen in
de minderheid bleven. Andere partijen ver
ging het natuurlijk oolf dikwijls zoo.
Een ieder zal nu wel inzien dat het nieu
we stelsel, de E. V., veel en veel billijker
is dan het oude meerderheidssteteei.
Nederland, één kiesdistrict.
Wij hebben dus gezien wat Evem enige
Vertegenwoordiging is.
Wij zullen nu nagaan hoe dat stelsel wordt
toegepast bij een Tweede Kamer-verkiezing.
Wie goed begrijpt hoe dat mechanisme
Werkt, zal ook niet veel moeite hebben zich
tu te denken hoe voortaan een verkiezing
voor de Provinciale Staten en voor den Ge
meenteraad zat plaats hebben.
In onze Tweede Kamer is plaats voor
konderd uitverkorenen des volks; honderd
Kamerzetels om honderd afgevaardigden te
Ontvangen.
Zooals tot nu het geval was, zal elke
partij' er tuk op zijn, zoo n stoel te doen
bezetten door een harer mannetjes, en niet
één alleen, doch lieffct zooveel als maar mo
gelijk is.
Dat zal haar lukken naarmate zij meer
•temmen op haar candidaten vereenigt. De
zetels worden voortaan verdeeld, niet meer
naar een meerderheidsstelsel, doch in even
redigheid van het aantal stemmen dat op
de candidaten van elke partij is uitgebracht.
Om dat zoo zuiver mogelijk te doen ge
beuren wordt on» land beschouwd als één
groot stemdistrict, waarin honderd Kamer-
Netels te verdeelen zijn.
Thans, onder het- meerderheidsstelsel,
te ons land verdeeld in honderd stemdis-
Iricten, die elk één Kamerlid afvaardigden,
bij meerderheidsstelsel aangewezen. Waar
beeamaal het stelsel der E. V. was
aangenomen, kon men deze oude indeeling
Van ons land niet meer handhaven, want
het gaat lastig om één ratel onder ras,
raven strijdende partijen ie verdeelen.
Heel het land wordt nu één district
zooala wij reeds zeiden en al' de stemmen
die de partijen in geheel Nederland op haar
candidaten vereenigen worden bljeengioteld, om
daarna tot ld e verdeeling der zetels over te
gaan.
D© vraag is nu maar: hoe worden de stem
men der verschillende pairbijen verzameld en
bijeengeteld?
Dat gebeurt in Den Haag, op het centraal
Bureau. Déér komen de stemmen van alle
kiezers uit geheel Nederland bijeen, om ge
teld te worden, waarna aan iedere partij het
aantal Kamerzetels, dat zij! bezetten zullen
wordt toegewezen.
Hoe komen die stemmen echtteJ' in Dten
Haag terecht?
Zulten nu alle kiezers van Nederland, zooi
wel de kaasboer uit Friesland en Zeeland,
als de helbewoner uit Limburg, op een goe
den dag van de maand Juli of Augustus, op
kosten van 's Lands kas of op die der afgevaar
digden, waarop hij zal stemmen, een slippertje
maken naar Len Haag om daar zijn stem
briefje in e©n reusachtige stembus te depo-
neeren?
Het zou kunnen, maar toch moeilijk gaan.
Men heelt het den kiezers gemakkelijk ge
maakt en het land Verdeeld in kieskringen
en stemdistricten.
Denkt nu eens, geachte lezers en lezeres
sen, niet meer aan het oude kiesstelsel'; vaagt
alle begrip van Kamerdistricton en stem-bu
reaux, zooals die vroeger waren, uit uwe
herinnering weg; let goed op wa.t wij gaan
schrijven en het zal u duidelijk worden hoe
een verkiezing voor de Tweede" Kamér voor
taan zal plaats hebben. Doch hierover een
volgende maal. O.
CZERNIN OVER HET VREDESVRAAGSTUK
EN DEN INTERNATIONALEN TOESTAND,
Graaf Czernin, de O.-H. minister van bui-
tenlandsche zaken heeft gisterenmorgen tot
een afvaa: ging van den Weenschen ge
meenteraad ten rede gehouden over den in
ternationalen politieken toestand in verband
met het vredesvraagstuk. Dit deze rede stip
pen wij het volgende aan:
Met het sluiten van den vrede met Roe-
menië is de oorlog in het Oosten geëindigd.
Drie vredes zijn gesloten: met Groot-Kus-
land, met de Oekraine en met Boemenië.
Een hoofdstuk van den oorlog is daarmee
uit.
Alvorens mij met de afzonderlijke vrede?
bezig te houden en meer in bijzonderheden
daaromtrent te treden, wensch ik terug te
komen op die uitlatingen van den president
der Yereenigde Staten, waarmee hij mij' op
24 Januari in de Oostenrijksche ddegatie-
oommissie voor builenlandsche zaken ge
houden redevoering heeft beantwoord, lu ve
le gedeelten der wersld werd de redé van
president Wilson opgevat als een poging
om een wig te drijven tuseohen Weenen en
Berlijn. Ik geloof dit niet, omdat ik een
veel te hoogen dunk van den staatsmans-
blik van president Wilson heb om te ge-
looven aan zulk een gedachtenloop bij hem.
Wilson wil naai' mijn opvatting Weenen niet
van Berlijn rsneiden. Hij wil liet niet en
weet ook dat het onmogelijk is. Wilson meent
echter wellicht, dat Weenen een gunstige
bodem is om het zaad voor den algemeenen
vrede te strooien. Hij heeft wellicht tot zich
zelf gezegd, dat de O.-H. monarchie het
geluk heeft een vorst te hebben, die op
recht en eerlijk den algemeenen vrede wil,
.dat deze monarch echter nooit trouwbreuk
zal begaan en nooit een schandelijken vrede
zal sluiten.
Nopens het antwoord van president Wil
son kan ik slechts zeggen, dat ik 't "zeer
belangrijk acht en dat de Duitsche rijkskan
selier in zijn uitstekende rede van 25 Fe
bruari mij het gras voor de voeten heeft
weggemaaid, toen hij verklaarde dat de vier
door president Wilson in zijn rede van 11
Februari ontwikkelde punten een basis zijn,
waarop over den algemeenen vrede kan wor
den gesproken. Ik ga hiermede volkomen
acooord. De vier punten van president Wil
son zijn een geschikte grondslag om de be
raadslagingen over een algemeenen vrede te
beginnen. Of president "Wilson in zijn stre
ven zijn bondgenooten op dezen grona3lag
te vereeuigen al dan niet succes zal hebban,
is de vraag. God is mijn getuige, dat wij
alles hebben geprobeerd wat mogelijk was,
om het nieuwe offensief te vermijden. De
Entente heeft het niet gewild.
Clemenceau heeft eenigen tijd voor hot
begin van het offensief in' het westen bij
mij laten vragen, of en op welken grond
slag ik tot onderhandelingen bereid was. Ik
heb terstond ia overleg met Berlijn geant
woord, dat Ik hiertoe bereid was en wat
Frankrijk aangaat, geen ander beletsel voor
den vrede kan zien dan Frankrijk's wensob
naar Elzas Lotharingen.
UW Parijs werd geantwoord dat op dezen
grondslag niet te onderhandelen was. Daar
op was er geen keus meer.
De geweldige worsteling in het Westen
is reeds ontbrand. Oostenrijksoh-Hongaar-
sohe en Duitsche troepen strijden schouder
aan sohouder zooals zij tezamen in Rusland,
Servië, Boemenië en Italië streden. Wty
vechten vereenigd ter verdediging van Oos-
tcnrijk-Hongarije en Duitschland. Onze lé
gers zullen de Entente bewijzen, dat de
Fransche en Italiaansohe begeerten naar ons
grondgebied, utopieën zijn welke zich schrik
kelijk zulten wreken.
De verklaring echter voor dit aan waan
zin grenzend optreden der Entente-mogend-
heden ligt voor een groot deel in bepaalde
gebeurtenissen in ons land zelf, waarop ik
nog zal terugkomen. Wat ook moge geschie
den, wij geven Duitschlands belangen niet.
prijs, evenmin als dat ons in den steek
zal laten. De trouw aan den Donau is met
geringer dan de Duitsche trouw. Wij strij
den niet voor imperialistische of annexio-
nistische doeleinden, doch wel zullen wy ge
meenschappelijk tot het einde samengaan ter
verdediging van ons staatkundig leven en
onze toekomst.
Door de vredesonderhandelingen met Bus-
land is de eerste bres in den oorlogswil
onzer vijanden geslagen. Dit was de door
braak van de vredesgedachte. Hei is een
bewijs van een kinderachtig dilettantisme
om over het hoofd te zien in welk nauw
onderling verband de verschillende geval
len, waarin vrede gesloten werd, met elkaar
staan. De constellatie der ons vijandige Oos
telijke mogendheden leek op een net. Met
het doorsnijden van een maas, raakten de
andere vanzelf los. Wij hebben ten eerste
de in Rusland zelf voltrokken afscheiding
van de Oekraine van het Bussische Rijk
erkend en van den daaruit ontstanen gun-
stigen toestand voor onze doeleinden ge
bruik gemaakt door met de -Oekraine den
daardoor nagestreefden vrede te sluiten. Dit
gaf aanleiding tot den vrede met St. Pe
tersburg waardoor Roemenië zoo alleen
kwam tc staan, dat het eveneens den vrede
moest sluiten. Zoo bracht de eene vrede
den anderen mee, alsmede het gewenschte
succes van het einde van den oorlog in
het Oosten.
Wij zullen verder voorzorgen treffen, dat
de Katholieke kerk en onze scholen destaats-
oescherming ontvangen, die ze noodig heb
ben en wij zullen het jodenvraagstuk op
lossen. De Joden zullen voortaan de gewone
burgerrechten in Roemenië hebben.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
De benarde toestand van ons land.
Het aanbod Inzake de „Maas
dijk" en d© „Poeldijk"'.
Blijkens een in de bladen van Vrijdag j.l.
opgenomen Reuter-berioht uit Washington,
zou de voorzitter van de War Trade Board
uit naam van de Ameiikaansehe Regeering
aan den Nederlandschen Gezant hebben me-
degedeeld, dat twee Nederlandsche Stoom
schepen dc „Maasdijk." ca de „Poeldijk" dep
Atlsofiscdcj, Oceaan mogen oven-sfcekem oja
levensmiddelen in te nemen voor Nederland.
Ter bevoegder plaatse was van zoodanige
toezegging niets bekend, wel was op het
departement van Buitcnlandsche Zaken be
richt ontvangen dat de „War Trade Board"
aan Hr. Ms. gezant ie Washington omstreeks
18 Maart had medegedeeld, dat als de „Poel
dijk" en de „Maasdijk" met een lading tabak
eigendom van de Amevikaansche belangheb
benden naar de Yereenigde Staten werden
gezonden, de terugreis van die schepen zou
worden gewaarborgd, mits deze een lading
voor de Belgian Belief Commissie terug
brachten, m. a. w., de Amerikaansche Re
geering wilde aan twee Nederlandsche stoom
schepen toestaan «aar Amerika te varen,,
onder voorbehoud dat. door de uitreis een
Amerikaansch- door de thuisreis een geal
lieerd belang werd gediend. Op dit voorstel
dat in geen enkel opzicht rekening hield
met Nedcrlandsche belangen werd begrijpe
lijker wijze niet ingegaan. Nu schijnt dè
W. T. B., ten minste indien aan het Reu-
terbericht geloof kan worden geschonken,
bereids vergunning te verleenem aan de
„Maasdijk' en de „Poeldijk" om levensmid
delen voor Nederland te komen halen en dit
schijnt de W. T. B. als blijk van tegemoet
koming te beschouwen waar de bedoelde
schepen tot die behoorden, welke volgens
vroegere afspraken naar de Vereenigde Sta
ten zouden komen om lading in te nemen
voor do Belgium Relief. Terstond kan wor
den vastgesteld dat dit laaste niet juist is,
waar geen enkel schip bier te lande aan
gewezen is of was om lading voor de Bel
gische Belief Commissie te gaan halen.
Slechts was bij de yrorloopige overeen
komst voorzien, dal bij vertrek uit Ame
rika naar Nederland van Ned. schepen in
Reliefdieust, een hier liggend schip in riyl
naar Amerika zou mogen vertrekken.
Tenslotte kan, wear ter bevoegde plaatse
nog geen officieele bevestiging van hét Reu-
tertelegram ontvangen werd over de al of
niet weneoheUjkheid van aanneming van het
aanbod van de War Trade Board geen oor
deel worden uitgesproken.
Weer vijf echlepwn.
Een Beu ter-telegram uit Hongkong meldt,
dat de regeering vijf Nederlandsche stoom
schepen in beslag genomen heeft tezamen
metende 88.161 ton.
Het verkeer met Duiteeh-
Jand en België.
Naar wordt vernomen, zal vermoedelijk
a.s. Donderdag het verkeer tusschen België
ön Nederland en Duitschland voor korten
tijd worden stopgezet.
Dp kotenaanvoer gestaakt
Naar we vernemen is van heden af de
aanvoer van koten per trein uit Duitschland
gestaakt, in afwachting van den uitslag der
onderhandelingen welke nog moeten worden
begonnen.
CRISISAANGELEGENHEDEN.
Volgens mededeeüng van hét Rijksbureau
v»or tabak, wordt de verkoop van de op
Woensdag' j.l. geveild© kavelingen ta
bak, bestaande uit omblad- en binnen,
goed-materiaal, gea nüu leer d. De her
veiling zal' worden gehouden op 5 April.
Naar de „Tel." verneemt, overweegt de
minister van landbouw een ver bo d to t het
oonserveeren in blikjes van groen
ten, terwijl het inzouten van groenten ge
oorloofd blijft.
Het verbod houdt verband miet het feit- dat
de z.g. blikjes-groenten voe'al worden inge
slagen door de meérgegoeden, die daarvan
voorraden maken.
De bedoeling is hiet to den li&ndel bréngen
van eg., luxe busgroenten tegen te gaan.
Gemeld wordt, dat op uitdr ukkelij k
verzoek de houder van een bon voor
sajet in de gelegenheid zal worden gesteld
in twee ter mij n e n de sajet te betrek
ken en te betalen.
Op den 2den Paasehdag is te 's Gravenhage
in hotel „de Pool" opgericht een Lande-
lh'ke Bond van Huurders vereenigingeu.
Het voorloopig bestuur is als volgt samen
gesteld: J. N. J. de Booy, voorzitter; W.
de Geus, secretaris, en A. F. G. Croese,
penningmeester, allen te 's GravenhageH.
Halle, Leeuwarden; J. Hollander, Arnhem;
P. O. J. v. d. Arend, Delft; J M Hoffmann,
Hoek van Holland; A. van Reissen, Vel-
seroord.
De yerbouwingvamdenHaagsclieö
Schouwburg. De gemeente-schouwburg in
Den Haag is verbouwd en er is oen en
quête-commissie ingesteld om onderzoek te
doen naar de besteding der gekten. I» ha;ir
rapport lezen we o.a:
Bij de bestelling van bet „velours chiffon
zijmie financieel© belangen van de Gemeente
benadeeld, bij de bestelling van de meu
belen zijn die belangen niet behartigd, terwijl
bij beidé de belangen van de Nederlandscha
Nijverheid op onverantwoordelijke wijze zijn
verwaarloosd.
Dat moet er in dezen slechten tijd nog
bijkomen!
UIT BOEK EN BLAD'
De „Nieuwe BJduw."
Het weekblad ,,De Nieuwe Eeuw" heeft een
feestelijk, door den bekenden teekenaai H.
Moerkerk geïllustreerd, Paaschnummer uitge
geven. Het opent met een gedicht „Paa^chmnr-
gen." van dr. Felix Rutten, en bevat bijdragen
van Vine. Cleordin. Sub Umbra, Pierre Kemp,
p. Hyacinth Hermans, Jozef Poels Pr-, mr. W.
K. S. van Haastert, P. Linnebank, P. Quirinus,
dr. Fera'. Sassen, Maria Kftller, L. van den
Broeke, Henr. Campbell, 0. 1. M. Oollette,
Henri t Sas, W. NieowenhuLs. P. C'. P. de
Louw, A. v. d. Heide, mr. G. 0. J. D. Kropman
en mevr. J. E. van der Lnna.
DE ALGEM. R.-K. WERKGEVERS
VERKENIGING.
Vanwege het bestuur van de Alg. R. K.
Werkgevers-Vereen, is aan de R.K. werk
gevers een drietal vragenlijsten met toelich
ting toegezonden, onderscheidenlijk betrek
king hebbend op:
1. De samenstelling van «en adreslijst der
leden, gerangschikt volgens bedrijfsgroepen.
2. De enquete van de oommissie tot ver
ruiming van werkgelegenheid uit den Ne
derlandschen Werkloosheidsraad.
3. Maatregelen te nemen tegen de zjy.
„dumping"-praktijkeii.
Omtrent dit laatste punt wordt in een
begeleidende toelichting o.m. gezegd dat on
der „dumpen" wordt verstaan: het op eene
bepaalde (liefst buitcnlandsche) markt aan
bieden van producten beneden kostprijs met
het doel: a. andere markten (de binnenland-
sche bij voorkeur) te ontlasten van de over
productie; b. concurrentie van anderen on
mogelijk te maken; c. nieuwe markten ver
overen.. met het doel na 'die verovering té
beschikken over een monopolie met als na-
tuurlijk gevolg verhoogde prijzen; en d. ver*
ioren markten te heroveren met hetzelfde
doel alt in „o." omschreven.
Ter overweging en bespreking worden dan
verschillende anti-dumping-mlddclen als:
voorbeelden aangegeven, die in bepaalde ge*
vallen wellicht bruikbaar zuilen zijn.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat het be
stuur zich naar aanleiding dezer enquete over
het „dumpen" zal verstaan met de overige
vereenigingen, waarin handel en industrie
vertegenwoordigd zijn: de Mij. voor Nijver
heid, de Ver. van Ned. Werkgevers, de
Christ. Patroonsver. „Boaz" en ajidere, met
welke reeds op ander gebied het zoo noo-
dige overleg door initiatief van het bestuur,
der R.K. Werkgeversver. staat verkregen te
worden. j
Ernstige mishandeling. Bij
een burentwist in de Eerste Oofiterpark
straat te Amsterdam is Maandagavond'
een man met een scherp voorwerp,
vermoedelijk een beitel, in de zijde ge
stoken, met het gevolg dat hfj ernstig ge
wond in het Onze Lieve Vrouivegastlmis
moest worden opgenomen. De dader is in
hechtenis genomen.
Een korte vreugde. Zondag
morgen was hij uit de gevangenis te Gro
ningen ontslagen, 's Middags kreeg hij in de
Heerestraat ruzie met een agent, die hem
daarop wilde arreetoeren. Hij wist te ontko
men. De agent hem achterna. Maar pakken
kon hij den man niet Andere agenten ver
schenen ten tooncele. Maar de vluchteling
bleef uit hun handen. Er werd nog meer
hulp gevraagd.
De Heereweg waarlangs de man was ge
vlucht werd afgezet en nu begon de jacht
onder leiding van een inspecteur opnieuw.
Totdat de pas ontslagene in een laan na
een kloppartij werd gepakt en zwaai' geboeid
naar het bureau opgebracht. Natuurlijk lok
te een en ander een massa publiek uit.
Waardelooze »v e r v a n g
m i d d e 1 e m« Wh achten het in 't alge
meen belang wenschelijk de aandacht te ves
tigen op het feit, dat het aantal *Ereatz«-
middelen (waarvoor de Hollandsche naam
iver v angmiddelen» ons de juiste schijnt) in
Duitschland» blijkens officieele mededeelin-
gen, de schrikbarende hoogte van 7000 be
reikt heeft Dat tegen een zeer groot aantal
daarvan door de Duitsche autoriteiten ern
stig gewaarschuwd wordt en zelfs de ver
koop beslist verboden is geworden, moet
voor onze regeering een ernstig motief zijn
om doeltreffende maatregelen te nemen te
gen den invoer van dergelijke waren.
Dat er in deze dagen schromelijk geknoeid
wordt blijkt ons schier dagelijks uit ver
schillende onderzoekingen. W ij onderzochten
a. monsters borax, als „technisch zuiver"
verkocht, welke niet uit Borax, doch groo-
tendeels uit aluin bleken, te bestaan, „zeejp-
poeder," waarin geen spoor van zeep aan
wezig was, xgruisthee* bestaande voor een
zeer groot deel uit wol en haren, wollen
stoffen, als ^gegarandeerde wol« verkocht
doch gedeeltelijk uit katoen bestaande, enz.
Het is natuurlijk ondoenlijk, wegens deu
zoo uitgeibreiden misdadigen kettiughandet
de juiste bronnen dezer knoeieren op te spo
ren, zoodat het zelfs met behulp der justitie
soms niet gelukt deugene te viuden, die de
waren fabriceert of invoert, doch al mocht
dit gelukken* dan kan door onze ongelukkige
wetgeving, de dader nog steeds voorgeven
onbekend te zijn geweest met den juisten
aard der waren.
Wij zonden daarom met het oog op den
invoer van in het buitenland afgekeurde
waren, aan onze Regeering in ernstige over
weging willen geven een regeling welke
de redacteuh van dit blad reeds op een der
vorige internationale hygiënische congres
sen voorstelde on die in verschillende lan
den aangenomen werd, nu onverwijld ten on
zent ook in toepassing te brengen nL heil
wetenschappelijk onderzoek aan onze gren
zen, in daartoe in te richten laboratoria,
zoodat waren, welke als schadelijk of waar
deloos en vervaleeht beschouwd zouden wor
den moeten, onmiddellijk geretourneerd
werden, opdat deze niet gelijk nu, ons land
meer zouden overstroom en, tot groot nadeel
der burgerij en tot groot ongerief onzer keu
ringsdiensten die reeds waarlijk genoeg werk
hebben met het onderzoek der talkxue pro
ducten van binneulandsche knoeiers.
Wij vrugan dit niet te meer nadruk aan
onze Regeering, waar zü zelve In art 14 van
de voorgesteld© Voedsel-Keuringswet zegt:
»W ering van knoeierij in bet binnenland
baat niet indien niet aan de grenzen ge
waakt wordt tegen wat uit het buitenland
komt*
Waar wij in dezen duren tijd reeds zoo
weinig voor voed geld verkrijgen en ones
Regeering tal van millioenen besteedt, om
het Nederlandsohe volk tegemoet te komen
in het verschaffen van zoo goed en goedkoop
mogelijk materiaal, tiaar achten wij de uit
gaven door ons bedoeld, gebiedend noodza
kelijk en wél besteed, ter voorkoming van
nadeel aan gezondheid en beurs door den
invoer van vervalscht© of waardelooae ver-
vangmi ddelen. »Mbl. t. Verv.c
23
„Ik zal ze niet her aaien, antwoorde Ka
rei Hartman, Rosa en van Laecken zijn ge
trouwd, dat is niet ongel&an te maken, ik
hoop, 'dat ze, ondanks alles, gelukkig zulten
zijn. Alleen dit wil ik u zeggen, gij beoor
deelt mij verkeerd, ik ben geen speler, ik
ben niet degene, voor wie gij mij nu aanziet.
Mijn gedrag zou u duidelijk worden, als ik
u vertelde, wat ik het laa.ste half jaar ge
daan heb. Maar dat beeft ook geen nut.
Daarom, leef wel, mijnheer Crump."
En zich omdraa.wii ltet Hartman den heer
Crump ietwat beteuterd staan en verwijder
de zich snel.
„Wel ver- :<end, de kerel is dan toch ont
zaglijk brutaal," mompelde Crump, na eeni-
ge ooge blikken, „zoo iets had ik nooit kun
nen denken. Per slot van rekening doet hij
•ich' voor als ware bij de vermoorde on
schuld."
Hij wandelde verder, doch de ontmoeting
had zijn goed humeur bedorven. En al wil ie
hij het zich zelf niet bekennen, dat mis
schien toch.... Maar neen, neen, dat kon, dat.
mocht niet waar zijn. ilet was onedel van
hem tegenover z'n schoonzoon waarde te
hechten ..an de onbewezen praatjes van Ka-
rel i artman, die niet anders kon zijn tan
een eervergeten deugniet, iemand die on er
het mom van degelijkheid een los leven leid
de. Zijn brutale huichelarij maakte hem des
te meer onsympathiek.
Crump zeide zijn vrouw er niets veg dat
hij Karei Hartman gesproken had en toen
zij hem eeaige dagen later vertelie als e.n
nieuwtje, dat deze terug was, antwoordde
hij losweg, dat hij dit reeds vernomen had.
Hij deed of het hem verder niet interes
seerde.
De brieven, die het echtpaar Crump ont
ving van Rosa vormden opwekkende lec
tuur. Zij kon niet uitgepraat raken over de
prachtige .en prettige reis en over den goe
den Eduard die haar met de beste zorgen
omringde. En zij vertelde van de prettige
en voorname kennissen, die zij maakten,
want een baron Van Laecken werd dadelijk
in de beste kringen geïntroduceerd. En het
deed haai' ijdel hartje blijkbaar groote
vreugde mevrouw de baronesse te heeten.
„Ik ben bepaald trotsch op mijn man,"
schreef zij, „en hij zegt, dat hij trotsch
op mij is. Wat is het leven toch heerlijk."
Mevrouw Crump dit met een Wel vol-
danen glimlach en Crump zelf zeide vergoe
lijkend: „Ach ja, laat het kind genieten.
Het doet me plezier dat zij zoo enthousiast
is. En als Eduard haar gelukkig maakt, wel
dan is hij voor mij de beste der mannen hier
op de wereld."
„O," antwoordde mevrouw Crump, ik heb
er geen oogenblik aan getwijfeld, dat zij een
gelukkig paar zouden zijn. V. e kunnen te
vreden zijn, manlief, geheel en aL tovre n."
Bijna een maand bleef het jonge paar op
reis. Too i kwamen ze terug en betrokken
hun woning, een alleraardigste villa, die
Crump voor hen gekocht had en die Rosa
geheel naar haar smaak had mogen inrich
ten. Ben avond van haar thuiskomst sprak
Crump Rosa een oogenblik alleen.
„Hoor eens kind," zeide hij, „zeg me de"
waarheid, ben je gelukkig."
„Ja zeker, papa, volkomen. Ho© kunt u
daar nog aan twijfelen,"
„Nu dan is het goed, dan ben ik volkomen
tevreden," zeide Crump en hij drukte bij het
afscheid Eduard hartelijk de hand.
„Hoor eens jongen," «prak hij, „als ik
je met het een of ander een genoegen kan
doen spreek dan gerust, ill ben je wel wat
verplicht."
„U mij verplicht, papa, komaan dat is
grappig. Juist anders om."
„Neen, neen, ge maakt onze Rosa gelukkig
en daar ben ik je innig dankbaar voor. Kle
je ik wil volkomen openhartig tegenover
je zijn, ik twijfelde altijd nog eemgszms.
Vooral omdat ik dien avond van je huwe
lijk Karei Hartman weer ontmoette en...,
„Heeft hij iets van mij gezegd," vroeg
Eduard met donkeren blik.
„Neen, maar hij bleek zijn vroeger geuite
onbewezen en vage beschuldiging herhalen.
Maar hij wilde nu ook niet in bijzonderheden
treden."
„En gij hebt daar op aangedrongen."
„Waarachtig niet, ik heb hem duidelijk
gezegd, dat- ik hem absoluut niet vertrouw
de. En dat doe ik thans minder dan ooit."
Toen Eduard dien avond met zijn vrouw
alleen was zeide hij:
„Ik ben je papa toch wel meegeval len;
maar ik vind het toch een onprettig >dew
dat hij me eigenlijk nooit geheel vertrouwd
heeft." TU
„Kom," zeide zij, dat is overdrijving. IK
wéét van moeder, dat hij integendeel op heel
bijzondere wijze met jou is ingenomen. Moe
der zegt, dat gij letterlijk allee van hem ge
daan zult krijgen, als vader maar weet, daf
it gelukkig ben. En, vervolgde tij, hem om
helzend, „dat ben ik volkomen en ik twijfel
niet of ik zal bet blijven ook.
Dat ralfde verzekerde de jonge mevrou*
Van Laeoken den volgenden dag ook aas
baar schoonvader. En de oude baron hoordé,
glimlachend toe.
„Ja, ja," zeide hij, „mot zoon vrouwtje
heeft Eduard waarlijk de hoofdprijs
loterij getrokken. Houd hem maar goed aas
het touwtje, hoor."
(Wordt vervolgd.)
