OPGAVE MELKLEVEEIAIGIER.
DE KMI# KEUZE
REGEERINGS-VISCH.
VLEESCI-DISTRIBUTIE HAARLEM.
KLANTENKAARTEN.
RAAPOLIE.
BUITENLAND
P. W. TWEEHUIJSEN,
deze kaarten aan den Melk-leverancier
RAAPOLIE voor consumptie-doeleinden
weder zijn toegelaten
In en om Haarlem.
STEUNCOMITÉ HAARLEM.
Kieskring Haarlem.
Mr. J. B. BOMANS
«WITTE SCHOENEN
STERKE VETERS
7
VRIJDAG 7 JUKI 1918
42»to JAARGANG 9657
BEB3AAGT V09R HAARLË» EB
PER KWARTAAL f 1,9»; KR WEEK W CENTS; FRAKCO PES P08T PER KWARTAAL f 2,39
Zaterdag 8 Juni verkrijgbaaar van 10 uur
v.m. tot 1 uur n.m. per persoon 6276
per persoon één pond Visch
op vertoon van aa
V1SCHKAART No. 5901—645Ó
in de Gemeentelijke Vischhal.
De Directeur v. h. Gem. Levensmiddelenbureau
F. DE JONGE.
Verkrijgbaar op Zaterdag 8 Juni van 12 lot
4 uur op BON No. 16, letters I, J, K en L
2 ons Lever- of Bloedworst bij
HöLSKEN, Botermarkt 13. 6264
2 ons Paardenvleesch
op BON No. 13, letters E en F, bij:
WISKER, Kerkhofstraat 24.
LAPPEN 35 ct. per pond
FRICANDEAU 60
BIEFSTUK 80
Des morgens van 910 uur aan het Ver
kooplokaal van het Openbaar Slachthuis
2 ons gekookt Ossenvleesch
op BON No. 18, letters Y en Z.
De volgorde waarin de om negen uur aan
wezige koopers worden geholpen, zal door loting
worden vastgesteld.
De Directeur van het Gemeentelijk Levens-
middelenbureau te HAARLEM brengt ter ken
nis, dat io afwijking van de mededeeling, vermeld
op de kaart voor opgave van melkleverancier,
uiterlijk 15 Juni a.s. moeten worden ingeleverd.
De melkleverancier zal dan zorg dragen voor
de inlevering aan het Levensmiddelenbureau.
De Directeur voornoemd,
0276F. DE JONOE.
De Directeur van het Gemeentelijk Levens
middelen-Bureau te HAARLEM, brengt ter
kennl*, dat thans A T J.TC kaarten, waarop het
publiek een winkelier voor grutterewaren
em. dient op te geven, zijn verzonden.
Een ieder wordt verzocht bovenbedoelde)
baart behoorlijk ingevuld
vóór Maandag 10 Juni a.8.
aan bet Levensmiddelen!)nreau terug te be
zorgen.
Moch hieraan geen gevolg gegeven worden,
dan loopt men gwaar geea regeerings-arti-
kelen te kunnen betrekken. 6250
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
De Gemeentebesturen van HAARLEM, BEN-
NEBROEK, HEEMSTEDE en SCHOTEN
maken bekend, dat door den Minister van L,
N. en H., in afwijking van zijne beschikking van
6 September 1917, is bepaald:
1. dat voor wat
betreft, ONTHEFFING VAN HET VER
BOD van aflevering van die olie kan worden
verleend door de Directie van het Rijkskaa-
toor voor Vleesch en Vetten;
2. dat de aanvragen daartoe rechtstreeks be-
hooren te worden gericht tot de afdeeling
„Vetten" van dit Rijkskantoor, Stadhouders
laan 102, te 's-Gravenhage. 6277
In afwijking van het bepaalde bij aankondi
ging ia de plaatselijke bladen, d.dL 9 April
1918 ei 26 April 1918, wordt hiermede bekend
gemaakt, dat vanaf heden de volgende winkeliers
tot dm verkoop van GOEDKOOP SCHOEI
SEL: 6275
Schoenenmagazijn „NOORD-BRABANT"'
Lange Veerstraat 32
C. BOERLAGEN, L. Veerstraat 30 31-33
STEUNCOMITÉ.
OP RETRAITE TE NOORDWIJKERHOUT.
De vriendelijke rector HuLfcad de aankomen
den van Noord en Zuid in het heerlijk daar aan
den voet der duinen gelegen St. Clemenshuis al
hartelijk verwelkomd, toen de laatsten per rijwiel
van Haarlem binnenkwamen.
Het is toch wel héél iets bijzonders, zoo'n
retraite driedaagsche geestelijke afzondering
in die heerlijk-kalme landelijke omgeving, in die
vriendelijke doch hoog-emstige stilte, waar ge
van geen oorlog of politiek hoort, waar de
hartelijke zorgen dér goede religieuzen u alle
wereldsche zorgen doen vergeten en waar geen
bestuursbeslommeringen of gedruisch van machi
nes, geen bezoek van reizigers of gezanik over
niet meer aanwezige grondstoffen uw geduld op
de proef komen stellen, waar ge in alle kalmte
u eenige dagen kunt wijden 'aan het hoogere,
en dat ook doet zonder dat menschelijk opzicht of
valsche schaamte* terughouden.
Daar' zat de Amsferdamsche koopman naast
den groot-industriëel, en de bestuurder eener
welvarende plattelandsgemeente naast den cou
rantier, en hupsche jongelieden, die pas de eerste
schreden hadden gezet op den weg naar een
mooie toekomst, naast den grijsaard, wien de
wereld weinig meer te bieden heeft. En wij allen,
anders gewoon om te bevelen en ieder oogenbltk
beslissingen te nemen, we zaten daar met haast
veertig in het kleine kapel leke, eerbiedig en stil-
gehoorzaam luisterend naar den weisprekenden
zoon van Sint Franciscus, die ons in eenvoudige
en toch zoo mooie taal de groote waarheden
weder te binnen bracht, die ons katholiek leven
moeien beheersch en.
En we waren, allen te zamen. wat verbaasd
over ons zeiven Andere menschen leken we,
die op het sein van het eenvoudige schelletje ons
ter kapelle spoedden, of aan het einde van iedere
meditatie zwijgend naar onze kamertjes gingen
om dan eenige oogenblikken stil te peinzen over
wat men ons gezegd had.
Twee uren in de kerk zitten?
't Is in gewone dagen wat lang voor ons
mannen, die meenen dat we al heele kranen zijn
waaneer we het zoolang uithouden. Zeker nog
een ding dat aan ons is blijven hangen van den
omgang met die wereld, die meent dat godsdienst
hoogstens goed is voor vrouwen en kinderen.
Maar wat praat ik van twee uren! Op gevaar
af van u af te schrikken het tegendeel is het
doel van dit stukje zeg ik u dat we allen,
onder den indruk der plaats en van de woorden
die tot ons gesproken werden, vrijwillig en
gaarne en met een zekere gretigheid de vijf, zes
uren per dag nog verlengden, die de orde der
retraite ons in de kapel riep.
O, in de recreatie, driemalen per dag een klein
of .een groot uur, was het een vroolijke boel, en
bewees het telkens nu hier, dan daar opklaterend
gelach, hoe vroolijke geest er huisde in de zeven
en dertig die hier waren saamgekomen.
Maar buiten die ontspanningstijden laat
ieder der retraitanten het zeggen of hij ooit zoo
hartelijk gebeden heeft, gebeden en gedacht over
ernstige dingen «en groot deel van den dag, als
hier binnen de muren van het stille St. Clemens
huis.
Mannen die in de wereld geheel worden geab
sorbeerd door hun zaken, men zag ze daar rustig
en telkens weer In de zwaar belommerde wandel
pader het rozenhoedje bidden, of neerknielen om
al hun zorgen en moeilijkheden uit te zeggen
aan den voet van het monumentale H. Hartbeeld,
dat daar achter in den kostelijken tuia de armen
naar ons strekte en zoo mooi blank afstak tegen
den donkerblauwen hemel.
En ons allen bijna, die toch in het dagelijksch
leven lang niet vrij zijn van wat men menschelijk
opzicht noemt eer we bet zelf wisten haast
overkwam het ons, dat we nederig den Kruisweg
baden in het devoot-stemmende kapelletje.
Kwezels meent ge?
Om den dood niet. Er waren kerels bij met
haar op de tanden, zulke die men hi het gewone
leven hcusch niet te na moet komen en die
zich hier, met diepen ernst in him blik en met
em trek van zelfbeschuldiging op het gelaat,
lieten zeggen dat ze béter moesten zijn voor hun
echfgenooten, voor wier geluk ze aan den voet
des altaars de verantwoordelijkheid op zich had
den genomen, béter voor hun onderhoorigen, voor
werklieden en bediendendat ze met geduld
verdragen moesten wat het leven hun in gezin,
ja de zaken of in den strijd met het eigen Ik
voor moeilijkheden brengt,.
En als kinderen zoo eenvoudig we konden
het niet helpen, het ging wezenlijk zoo van zelf
hebben we ons onderworpen aan de verplich
ting tot stilzwijgen buiten de recreatie-uren;
gelijk eens als kindferen (maar toch met manne-
lijken ernst niet enkel in den klank der stem)
hebben we onze doopbeloften vernieuwd en
opnieuw mogen we het nooit meer vergeten
verzaakt aan den duivel en rijn trawanten.
En nazeggend in stilte wat ons werd voorge
houden, hebben we beloofd om als we weer uit
de rustige kalmte van die voor allen hoort ge
lezer, voor allen te snel vervlogen dagen
zouden komen midden in den strijd der wereld
(wij wèl veranderd, maar die wereld met haar
verleiding, haar groote en kleine bekoringen niet)
w» hebben beloofd dat we, meeat door ons voor
beeld, maar toch ook door onze onderhoorigen
en huisgenooien {e zenden, apostelen voor de
retraite zouden worden.
Dat viel ons niét zwaar, want voor ieder, hoofd
voor hoofd, waren het gelukkige dagen.we
hadden er willen blijven.
Data- waren er die kwamen met bezwaard ge
moed, anderen die alleen terugkeerden om den
frissclien gee&t van levend en krachtig geloof,
dien de retraite u brengt, zijn jaarlijksche
opwekking te geven, daar waren ermaar ik
mag niet onbescheiden worden. Alleen dit: allen
waren In geestdrift over het geluk van die te
korte dagen.
En we voelden ons zoo vertrouwelijk, zoo
saamhoorig in ons kleine groepje, al hadden de
meesten elkaar nooit gezien. Misschien is het
wel een der merkwaardigste dingen in heel zoo'n
retraite, dat alleen het bewustzijn van allen
echt-katholiek te willen zijn en als béter Roomsch
in de wereld te willen terugkeerea, tot-nu-toe-
vreemden zoo echt gezellig vertrouwelijk met
elkaar doet omgaan, zonder dat de een zich in
zijn oefeningen van godsvrucht zoo min als in
zijn uitingen van vroolijkheid voor den ander ook
maar het minst .geneert"
Lezer, laat u door niets van zoo de zoo moge-,
lijk jaarlijksche retraite afhouden. Hét zijn kos
telijke dagen en ze maken u beter, béter voor u
zelf en voor de uwen, beter voor hieren
voor hierna.
DE
KIEZERS, denkt op Woensdag 3 Juli
om no. éen van de elfde lijst»
WERELDBRAND*
VAM DE FRONTEN GEEN NIEUWS
DUITSCHE BÜIT - DUITSCHE VERLIEZEN
IN DE LUCHT - DUITSCHE DUIKBOOTEN
IN DE AMERIKAANSCHE WATEREN
JAPAN NAAR EUROPA?
Van do fronten geen bijzonder nieuws. Men
kan nu bijna zeggen, dat da toestand in het
vak van de Aisne een stabiliteit heeft bereikt,
welke alleen door den een of anderen nieu
wen factor verstoord zou kunnen worden.
Alle operaties in de laatste dagen hebben
slechts plaatselijke at tactische beteekenis en
als saldo zijn zij evenzeer in het voordeel
van de Entente als van do Duitschers geweest.
De „Daily Chron." -correspondent wjjtet er
intusschen op, dat elke pauze in de actie ver
lies voor Duitschland beteekent, in weik ver
band hij hulde brengt aan de Fabius-Oundia-
torstrategie van Foch, Terwijl de vüand het
voordeel der verrassing en beschikking over
overmachtige reserves had, stond hij tegen
over een buitengewoon moeilijken toestand,
Andere deelea van het front voorbarig be
verzwakken ten behoeve van de verdediging
van de Aisne zou een nieuwen slag elders
uitlokken. Hoofdzaak was de mannen te spa
ren en den vijand den weg te versperren naar
elk doel van vitaal belang. Niets van essentieel
belang is verloren gegaan. Het geallieerde
front is niet verbroken; de wegen haar Pa
rijs zijn versperd, evenals die naar Chalons.
Het plateau tusscben OLse en Aisne en dat
tusschen Aisne en Ourcq houden als krach
tige bastions stand.
Niettemin zijn andere gezaghebbende man
nen van meening dat de Duitschers geen lange
pauze aullen maken.
Hindenburg heeft wel reeds 50 division
in den strijd geworpen, en dezen moeten
zeer vermoeid zijn, afgezien nog van hun
verliezen, maar hij bezit nog meer reserven,
die hem in staat zullen stellen hetzij zijn actie
op Oisa en Marne te versterken, hetzij' een
nieuwen veldslag te beginnen op een ander
Als om te aocentueereu dat het offensief
voorshands afgeloopen ia geven de Duitschers
als naar gewoonte hun buit op.
De buit van het Kroonprinsen-leger sedert
27 Mei bedraagt meer dan 55.000 gevangenen,
onder wie 1500 officieren, meer aan 650 ka
nonnen en meer dan 2000 mitrailleurs.
In de laatste twee dagen werden 46 vijan
delijke vliegtuigen en vier ballons captif neer-
geechoten.
Het jaoht-eskaderVon lüchthofen schoot
eergisteren 15 vliegtuigen neer. Kapt. Bert-
tiold en luit. Menie hof f schoten hun 8 l&n,
luit. Doewenhardt zijn 27en, luit. üdet zijn
26en, en luit. Kirchiteïn zijn 21en en 22en
tegenstander neer.
Over de verliezen in de lucht van Duitschen
kant verneemt de „Evening Standard" uit zeer
gezaghebbende bron, dat de officieele com
munique's over Mei in het geheel 308 Duit-
sche vliegtuigen als door Britsche vliegers
en 20 ais door n'fw eer vuur geveld opgevea,
terwijl 100 vijandelijke toestellen staurLoos
werden neergejaagd en zeven waarneembal-
lons vernield, hetgeen bij1 elkaar 618 vlieg
tuigen maakt Over de Duitsche berichten
nopens Duitsche verliezen zei de deskundige,
dat de lijsten ter openbaarmaking in Duitsch
land pasklaar waren gemaakt Gevangenen
gaven allen boe, dat hun verliezen in de lucht
veel zwaarder waren dan men ooit had bere
kend. Meestal en wei op zijn minst in 75 pro
cent der gevechten werd er een stuk achter
de vijandelijke linies (in da lucht) gevochten.
Het voornaamste nieuws komt thans van
Amerika waar Duitsche duikbooten aan de
Oostkust aan het werk geweest zijn en naar
schatting 15 schepen hebben getorpedeerd.
In Amerika heeft dit heel wat sensatie
verwekt. Hoewol do pers het anders wil doen
voorkomen en het meer als een voldoening
beschouwt omdat do Amerikanen daardoor
meer zullen geprikkeld worden tot bestrij
ding van Duitschland.
De politie te New-York heeft verordend de
stad in het duister, to zetten. Men is dus blijk
baar bang voor aanvallen uit de lucht ook
al. Verder mogen er geen schepen meer de
haven van New-York verlaten, terwijl het
departement van marine het noodig heeft ge
vonden te verzekeren, dat het over da mid-
INGEZONDEN MEDEDEELING.)
Barteljopisstraai 27. TEL. 1770
5014
delen beschikt een aanva! der duikbooten op
de verbindingen, die voor het troepentransport
dienen, te verijdelen. Hieruit mag men aflei
den, dat de Amerikanen toch van dit zoo
naburig optreden der duikbooten wat zijn ga-
schrokken. Het departement van marine heeft
een macht van vliegtuigen en duikbootjagers
uitgestuurd en inderdaad zal dan ook, behalve
de vernietiging van eenige scheepsruimte, de
uitwerking van dit optreden der Duitschers
daarop neerkomen, dat de Amerikaansche ma
rine-autoriteiten tot het nemen van al die
maatregelen van afweer worden gedwonvon,
die nooit volkomen doeltreffend blijken, maar
altijd belangrijke slijtage van materiaal en
andere kosten en moeite meebrengen.
Telegrammen uit Washington zeggen in
tusschen dat het algemeen oordeel in offi
cieele kingen ten opzichte van de duikboot-
aanvallen hierop neerkomt, dat deze laatste
slag van Duitschland in werkelijkheid een
bekentenis is van de vrees der Duitschers,'dat
hot Amerikaansche leger de oorlogskans zal
doen verkeeren op hét Fransche slagfront
De officieele personen verklaren, dat d z l'de
maatregelen, die goed gebleken zijn tegen da
duikbooten in Europa, het hier ook zullen z'jn.
De Amerikaansche transporten en versche
pingen zullen op denzelfden voet worden vol«
gehouden. .Verder wordt verklaard, dat er
hier steeds mee gerekend was, dat Duitsch
land een duikboot-blokkade tegen de Ame
rikaansche havens als laatste kaart zou wil
len uitspelen, in de hoop de troepen-transpor-
ten af te snijden en er zijn maatregelen tegen
voorbereid. Het departement van mar'ne houdl
de étappen, die genomen zijn tegen de zee
schuimers, zorgvuldig geheim.
Uit Gonève wordt gemeld dat de Japansehe
offioieuze bladen waaronder de „Kokoemin"
en de „Asaji," mededeelen dat de Japansche
regeering thans definitief da overweging na
dert om in Europa tegen Duitschland in te
grijpen en dat onderhandelingen hieromtrent
gaande zijn, waaraan ook Amerika deelneemt.
BELGIË
HET AFTREDEN VAN DE BROQUEVILLE.
In de „Nation Beige" schrijft de hoofd
redacteur Neuray volgens een particulier te
legram aan db „N. R. Ot." over het aftreden
van de Broqueville: de minister-president
gaat heen, beiaden met verdiensten en roem.
Aan den vooravond van den oorlog begon
de openbar» meening liem te beoordeelen
zooals h(j is en in hem niet alleen een
„realisateur", dooh ook een „pacificateur"
te zien. Dat verklaart zijn populariteit in
het bezette gebied van België, waar het
prestige bezit dat, tezamen met den koning,
ook kardinaal Mercier, burgemeester Max
en generaal Lcman omgeeft. Hij heeft steeds
en overal de besluitvaardigheid aam de daad.
gepaard. Hij heeft zich somtijds vergist cn
zijn optreden droeg de sporen van zijn fou
ten, doch wij zullen de stiptheid, waarmede
hij de regeering leidde, niet vergeten.
De heer Cooreman zal weldra zien of do
dertien „onthoofde" leden van het kabinet
beter zullen worden aangevoerd en eensge
zinder zullen zijn. Hij is een rechtschapen
en handig man, die vrij van eerzucht is,
doch wij kunnen niet verhelen dat onze
hoop beperkt is. Het geneesmiddel bestaat
in een wijziging van regime. Zeven minis
tens, waarvan op zijn minst drie moesten
worden gekozen wegens hun bekwaamheid
buiten het politieke en parlementaire leven,
aldus moest liet uitvoerend bestuur wor
den samengesteld, waaraan het land de meest
dringende behoefte heeft.
FRANKRIJK
DE BESCHIETING VAN PARIJS.
Een Wolff-telegram spreekt de berichten
van Entente-zijde tegen, dat de Duitschers
op Sacramentsdag Parijs zouden hebben be
schoten. De Franschen vieren dien dag nl.
niet op 1 Juni, maar op den daaropvolgen-
den Zondag, die dit jaar op 2 Juni viel,
en dien dag heeft het Duitsche bombarde
ment gezwegen. Wel een povere en late
verklaring.
FF H' LETOM
7 i
Rant Eduard was een lastige zieke, onte
vreden, kwaadaardig zelfs. Hij zelf [had nog
geen idee, dat de dood hem dreigde, al voelde
hij zich iederen dag zieker. Toch moest hij
dit weten en op een avond toen de eieke
kalmer was dan gewoonlijk wilde Rosa hem
zeggen, dat zijn leven in groot gevaar ver
keerds.
„Weet je ook," vroeg Eduard, „of ze dien
kerel opgepakt hebben, die mij dit koopje
geleverd heeft. Ik zal het hem nog wel 'eenb
betaald zetten den ellendeling."
„Hoor eens Eduard," zeide Rosa, „ik zou
geen wraakplannen koesteren. Je weet toch
dat hier in het zelfde ziekenhuis het zoontjei
van dien man ligt."
„O ja verdedig hem maar."
„Neen, neen, dat weet je wel, ik verdedig
hem volstrekt niet. Maar dat kind ligt ook
nog gevaarlijk ziek en ik heb van middag
nog gehoord, dat het ook gevaar nog loopt
te zullen sterven."
„Sterven," bromde Eduard, „dat hebben ze
toen dadelijk al beweerd om mij bang te
maken, maar ik geloof het niet."
„Die jongen wordt wel weer beter."
„Ik hoop het met je, ik hoop ook vurig
op jouw herstel, Eduard, maar men kan niet
weten."
„Op mijn herstel, ja natuurlijk, ik had
nooit hier moeten koinen, de dokters hou
den hun patiënten lang aan."
„Maar ge zijt heel erg ziek Eduard. Ik
had je ook liever thuis verpleegd, vooral
als
„Vooral als? Wat bedoel je?"
„Als het eens mis mocht loopen Eduard
en je niet weer beter wordt."
„Mis loopen? Wat? Ben je dwaas, die zie-
kenhuisiucht maakt je zenuwachtig, Ik zal
spoedig weer beter zijn."
„Misschien Eduard. Maar je bent vee-1 zie
ker dan je zelf gelooven wilt en ik (mag je
het niet verbergen, dat er wezenlijk gevaar
dreigt."
„Kom, dwaasheid."
„Neen de dokter heeft me gewaarschuwd
en ik meen het je te moeten zeggen, je
toestand is gevaarlijk."
Eduard'e gelaat vertoonde een angstigen
trek.
„Ik voel me zelf het best," riep hij #n
trachtte te lachen, „die ellendige dakSfc'c
maakt mij niets wijs, ik wil niet dood, ik wfl
niet. Wat raaskalt die kerel."
Rosa legde bedarend haar koele hand op
zijn brandend voorhoofd.
„Nu overdrijf je weer," zeide zij zacht,
„gij kunt nog wel beter worden, je toestand
is niet hopeloos. Maar we moeten toch het
gevaar onder de oogen zien, nietwaar."
„Is er dan gevaar?"
„Ja zoker, het gevaar ia zelfs zeer groot
en dat moet ge weten. Ge zijt nu helder van
geest Eduard. Misschien hebt ge nog noodig
zaken te regelen, wel doe het dan nu. Gij
wilt toch zeker niet geheel onvoorbereid
sterven, wie zou dat willen."
„Sterven, ik wil niet sterven," riop hij,
„gebruik dat nare woord toch niet. Ik ben
pas twee en dertig jaar, ik kan nog heel veel
van het leven genieten. En ik zal, ik wil...'*
„Wees in elk geval kalm Eduard. Opwin
ding kan je slechts schade doen, dat be
grijpt ge toch."
„Kalm, ja ik wil kalm zijn, want ik moet
genezen. Je hebt gelijk. Maar spreek dan
ook van den dood niet meer, dat maakt me
juist zenuwachtig en ellendig. Ik wil er niet
van hooren. Als je me wezenlijk liefhebt
zwijg er dan van."
„Goed, goed," antwoordde Rosa kalm. Hij
had nu vernomen, wat hij vernemen moest
en het was zeker beter hem thans aan sijn
eigen gedachten over te laten.
En wat al gedachten bestormden hem.
Ging misschien zijn mislukt en verwoest le
ven aan zijn geestesoog voorbij. Riep de
herinnering aan het vele dat hij misdaan
had, het berpuw wakker? Betreurde hij het,
lat hij zoo geleefd had en zich zeiven en
anderen leed en ongeluk berokkend had.
En beschuldigde hij misschien vooral zich
zelf, dat hij de vrouw, die daar voor zijn
sponde zat het leven vergald had.
Wie zal zeggen wat er in hem omging,
terwijl hij daar onrustig neerlag en heen en
weer woelde op zijn ziekbed. In ieder geval
sprak hij met Rosa over dit alles niet, bleef
hij zwijgen. En zoo was het ook mogelijk
dat hij zich zelf geruststelde en paaide met
de hoop, dat hij herstellen zou.
Na eenigeu tijd viel hij in een onrustige
sluimering en 'toen hij ontwaakte had hij
weer evenals Ren vorigen dag op dien tijd
hevige ijlkoortsen.
De dokter keek zeer bedenkelijk. Dé ziek
te was nu wel ongeveer op haar hoogtepunt
gekomen en als er niet zeer spoedig een
gunstige wending kwam, dan kon men de
hoop wel opgeven.
Die gunstige verandering kwam met.
Evenmin keerde het klare bewustzijn van
den zieke nog terug. Twee dagen nog lag
van Laecken in ijlende koortsen en Rosa zat
dag en nacht bij zijn bed hopend, dat hij
nog eenige heldere oogenblikken zou hebben
voor zijn sterven. Maar dat was niet het
geval, hij stierf zonder afscheidsgroet, zon
der bede om vergiffenis.
En een tragische bijzonderheid was, dat
dienzelfden nacht ook het knaapje overleed,
dat door zijn roekeloosheid overreden was.
De vader van den knaap had zich gewro
ken ,maar zijn droefheid was er niet min
der om. De ongelukkige man begreep, dat de
wraak niet het leed verzacht, dooh de smart
schrijnender maakt.
En drie dagen later werden er kort na el
kaar twee lijkkisten de poort van het zie
kenhuis uitgedragen, vonden er twee begra
fenissen plaats, beide zeer eenvoudig, want
ook Eduard van Laecken ondanks z'n stond
en rijkdom werd in stilte en grooten een
voud ter aarde besteld. Slechts enkelen volg
den de baar da eerste volger was Karei
Hartman eigenlijk de eenige waarachtige
vriend, dien de ongelukkige heel zijn leven
gekend had.
De dood van Eduard was Rosa niet een
verlichting, al waren er velen, die dachten,
dat dit het geval zoude zijn.
Zij had hem werkelijk liefgehad, ondanks
zijn vele, zijn groote gebreken, ondanks zijn
ontrouw en de vreeselijke wijze waarop hij
haar had, teleurgesteld.
Zij betreurde zijn dood en het deed liaar
vooral leed, dat hij zoo onvoorbereid de
eeuwigheid was ingegaan.
(Slot volgt).
COURANT
t
