nieuwe hjuil coüraht
In eenheid ligt onze kracht
m
m
Een Katholiek Kiezer
heeft geen keuze:
Stemt allen
hij moei stemmen op de katholieke lijsl
PROEFSTEMMINGEN.
op Mr. 1- B. BOMANS [lijstno.il]
op Mr. J. B. BOMANS (lijst no. 3)
op Mr. J. C. KOLKMAN (lijst no. lï]
1 7
E3B.
O
■H
BS
Verdediging van het Katholiek
Onderwijs.
Het goedkoope lokmiddel.
Politiek Allerlei.
WAT DE PERS ZEGT
Vrijdag 14 Juni
Tweede blad
Onthoudt het nummer van de lijst.
De nieuwe stemwijze eischf van de kiezers,
®et nauwkeurigheid toe te zien op het nummer
van de lijst, waarop zij hun -stem hebben uit
w brengen.
Katholieke Kiezers! Op het stembiljet, dat
yden 3en Juli a.s. wordt uitgereikt, vindt gij
rika (fr00* aan^ candidatenlijsten naast
.Iedere kiezer mag maar één candidaat kiezen,
ieder kiezer mag maar één hokje zwart maken.
Alle lijsten, ook de- katholieke dus, hebben
een volgnummer.
De katholieke lijst heeft in de kringen:
HAARLEM lijst No. II
DEN HELDER No. 3
LEIDEN No. 17
Onthoudt dus wel hét nummer van de lijst,
^aarop gij als katholiek uw stem hebt uit te
brengen.
En richt u naar het advies uwer organisatie:
stemt nummer één van de lijst.
in den Kieskring HAARLEM:
in den Kieskring DEN HELDER:
In den Kieskring LEIDEN:
8
Een der redenen waarom we bij de verkiezin
gen van 3 Juli de katholieke partij in de Kamer
£°o sterk mogelijk moeten maken, is onze zorg
iVoor de verdediging 1Tan het katholiek onderwijs.
Niet enkel van het gewoon lager-, maar ook
Van het middelbaar- en hooger katholiek onder
is, van Hoogere Burgerscholen en Gymnasia.
Het beginsel van gelijkstelling der bijzondere
jfcchool met de openbare, zoodat beide soorten
Van onderwijs in gelijke mate door de publieke
«assen zullen worden bekostigd, moet practisch
gorden doorgevoerd voor het onderwijs in al
kijn geledingen.
Zijn wij zoo gecharmeerd op die Staatshulp?
Och, als het mogelijk was dat wij katholieken
Biet door" onze belastingpenningen meebetaalden
fian het voor onze kinderen ongeschikte open
bar onderwijs, zouden wij gaarne de katholieke
kcholen zelf blijven bekostigen.
Maar nu het niet wel doenlijk is de openbare
■fabool alleen te laten betalen door hen die ze
foor hun kinderen wenschen, kunnen wij ook
biet wat het onderwijs betreft, voortdurend onder
Bubbelen last gebukt blijven gaan.
Dat zou ten nadeele zijn dat is ten nadeele
fan onze katholieke school zelve.
Die practische gelijkstelling zal er wel komen
f— als wij er zélf maar voor zorgen dat ze door
de vertroetelaars van het openbaar onderwijs
Biet op de lange baan geschoven wordt.
Waarborgen,, roept men van die zijde
^aarborgen dat het bijzonder onderwijs even
®°ed is als het openbare.
Die zelf in het onderwijs geweest is, weet van
'e Vermeende superioriteit van het openbaar
®bderwijs iets af!
Laat men daarmede nu eens ophouden. Er
Mjn goede openbare en óók zeer goede bijzondere
•cholen. Er zijn minder goede openbare en min-
er goede bijzondere scholen.
Maar als er een parallel getrokken moet wor
den tusschen de beide groepen, dan meenen wij
,daj de liefde der christelijken voor hun onderwijs,
fa zware offers getoond, beter waarborg voor
de kwaliteit van het onderwijs is dan de grootere
Bitgaven die de openbare school voor zichzelve
kon doen, omdat ze zoovee! meer kreeg uit de
Bpenbare kassen!
Om nog niet te spreken van het verschil In
gezindheid tusschen de katholieke en een aantal
openbare onderwijzers de goeden niet te na
gesproken!
Wij moeten door een zoo sterk mogelijke
katholieke' partij de finantiëele gelijkstelling ook
verder dan alleen in de Grondwet, afdwingen
*-mder onmogelijk-knellende „waarborgen" al
S men gerust aan beide soorten van onderwijs
,,ezeifcle'kwaliteitseisehen stellen. En wij zullen
gelijksielline, voor het lager onderwijs een
maal verkregen, moeten weten te verdedigen en
Verder door te voeren.
Dezer dagen werd als een der „waarborgen"
Van de overzijde geëischt dat wij de openbare
•choo] niet verder zouden aanvallen.
Indien daarmede ons recht van propaganda
voor de katholieke school voort te zetten tot
dat het laatste katholieke kind een Roomsche
Vchoolopvoeding krijgt zou worden aangetast,
•boeten wij zulk een „waarborg" onvoorwaar
delijk afwijzen.
Dn ze katholieke kiezers van allen stand'
•bogen bedenken, dat het ook bij déze stembus
Weer gaat om de katholieke school, die de
toekomst-belofte van het Roomsche volk is en de
Waarborg laten wij nu óók eens van waar-
horgen spreken dat de godsdienst blijve heer-
Zooals ge hierboven ziet, katholieke kie
zers, krijgt ge straks een stembiljet in te
vullen, waarop twee-en-twintig candidaten
lijsten.
Voor u, die op de katholieke lijst wilt
stemmen hebben wij alleen deze katholieke
lijst gedeeltelijk ingevuld.
En nu is zooals ge weet het parool: stemt
nummer één van de lijst, maakt dus het1
witte stipje in het zwarte vak zwart vkSór
den naam BOMANS.
Dan is uw stem verzekerd voor de katho
lieke partij niet alleen, maar dan volgt ge
ook het advies op dat gegeven is nadat
alien .van onze partij recht van meespreken
hadden gehad.
,Wij drukken hieronder de katholieke lijst
voor onzen kieskring even apart af:
g§ Romans, Mr. J. B.
I! Bilt, van de Ch. L.
g| Reijmer, Mr. P. J.
gg Michielsen, A. B.
H Sonsbeeck, van Mr. P. J. M.
O Suring, J. G.
Het is een verheugend verschijnsel dat
de katholici o kiezers in den kieskring Haar
lem eenstemmig en zonder aarzelen het ge
geven advies hebben opgevolgd. Verwacht
mag worden dat ook het organisatie-principe
goed zal worden begrepen en dat ieder zal
stemmen op no. één van de lijst.
Wij verwachten dit vooral van onze ka
tholieke werklieden.
Zij hebben in hun vereenigingen de kracht
van organisatie Ieeren kénnen, zij volgen
het zij gezegd tot hun eere en tot
diep voelen van de verantwoordelijkheid van
de leiders in hun vakvereenigingen steeds
het uitgegeven parool trouw en stipt op.
Laten zij het ook mi doen in den poi-
litieken strijd.
De kieskringen Haarlem en Helder heb
ben dezelfde (onderling verbonden) katho
lieke lijst. Alle stemmen die" Mr. Romans
nu overhoudt, gaan vanzelf over op no. 2
van de lijst, Deze ïal er dan weer veel
te veel hebben om gekozen te worden; zijn
teveel gaat over op no. 8 en zoo verder.
Men rekent er op dat de katholieken in 'de
beide kieskringen Haarlem en Den Helder
op zijn allerminst1 drie katholieken in de
Kamer zullen brengen.
Katholieke kiezers,'doet allen uw best
daarvoor.
Ieders stem telt mode. Als iemand vroeger
meer stemmen had dan de helft een, wa
ren die meerdere stemmen verloren. Nu be
hoeft practisch gesproken door de inrichting
van het nieuwe kiesstelsel ongeveer geen
enkele stem voor ons verloren te gaan.
Btemt dus zelf op de katholieke lijst, en
toont een model-stembiljet aan al uwe
vrienden en kennissen. Legt ze duidelijk uit
hoe ze stemmen moeten. Laat ze zoo noodig
in uw tegenwee, migheid proefstemmen
zwart makende het witte stipje vóór den
naam Bomans, EN DAT ALLEEN, op de
laatste lijst van de bovenste rij.
Geen stemmen van onwaardel OpgepastI
Vooral niet méér dan één vakje zwart ma
ken. Alléén dat vóór den naam Bomans 1
schen in hoofd en hart van de komende
geslachten.
Katholieke kiezers, gebruikt uw stemrecht en
gebruikt het goed!
Vele der kiezers zullen rich nog de spot
prent herinneren uit den tijd ü'er verkiezingen
in 1909, in den keor Borgesius, als de ver
persoonlijking der linkerzijde, zittend op oen
hondenkar, zijn hondjes een welriekend kluit
je voor den neus houdend, Dat kluifje, üienend
om de beestjes te doen loopen, was het staats
pensioen.
Met een enkele variatie, de verwisseling van
den eedert overleden leider dor Lib. Unie, den
heer Borgeaius, doorminister Lely, kan
oie plaat ook nu nog dienst doen, hec-it zij hare
beteekenis nog allerminst verloren. Ook nu nog
schijnt het staatspensioen den linkschlen ver-
kiezingswa"--»i te moeten trekken.
Zqo zet links de verkiezing--- in dit teeken
van corruptie; het beloven «"an rechtstroek-
sohe schenkingen uit de staatskas.
Dit heet dan sociale wetgevingI
Maar rechts verstaat onder dien term een.
stelsel van wetgeving waarbij de ontoerei
kende krachten in. de samenleving worden ge
holpen. om hen in staat te stellen onder bijstand
van den Staat zich zelf te redden.
Welk beginsel gezond is en welk beginsel
staatsgevaarlijk ls moet ieder, die met vor
stand begaafd is. maar zelf boslissen.
Wij willen heden, aan de hand van een ar
tikel over ditzelfde onderwerp in de „Méb.' de
financieële zijde van het staatspensioen eens
belichten.
Doch vooraf een koTte beschouwing over de
gevaarlijke helling, waarop men nob met de
staatspensioeneering begeeft.
AH men uit de staatskas gelden Kaat geven
aan de ouden van dagen, dan is een eerste
vraag: waarom aan de ouden en waarom met
aan de andore groepen van de bevolking i
Wie ook aan andere groepen va» do bevol
king-dergelijke uitgaven belooft, is zeker van
succes bü die kiezers, wien hot niet schelen
kan, vanwaar het geld komt en hoe zii het krij
gen, dat wil zeegen bij de kiezers met het min
ste staatkundig besef en met do minste moreele
gevoelens.
Doch ook als een staatspensioen begint op
kleine schaal, dan vangt tegelijkertijd aanstonds
de wedloop aan om er meer van te maken.
In tweeërlei opzicht.
Geeft men een bepaald bedrag op 70-jarigen
leeftijd, dan zullen velen opstaan, die dien
leeftijd te hoog achten en hét pensioen willen
uitkeeren aan allen, die 05 jaar zün of zelfs
aan alle 60-jarigen.
Geeft ge twee gulden per week, dan komen
weldra degenen, die royaal zijn niet uit eigen
zak zooals de instellingen van weldadigheid,
maar uit de staatskas en zii zeggen: die twee
gulden-is te weinig. Yan 'n rijksdaalder kunt
ge er nog niet komen. Dat moet drie, dat moet
vier gulden in de week worden.
Zoo gaat het lange het hellende vlak steeds
verder. Een grens is er niet.
In 1009 was de Liberale Unie voor een pen
sioen op 70-jarigen leeftijd. Tn 1913 was de po-
litiekste man dier partij, wijlen Borgesius, zoo
ver, dat hij' het pensioen beloofde op 05-jarigen
leeftijd.
En thans geeft de heer Lely. die naar wij
reeds hebben gemeld zijn minister-collega
Trenb op de publieke politieke verkiezings-
banen is gevolgd, vrijwel officieel het wacht
woord uit: een staatspensioen aan alle vijf-en-
niet meer geven dan twee gulden in do week.
Natuurlijk komt men van dat bodraar spoedig
op hooger.
Allang heeft de Liberale Unie gesproken
van een rijksdaalder in de week. Velen spreken
van vier gulden in de week. Grenzen z&n er im
mers niet.
Steeds verder zal men afzakken. Men zal
daartoe komen én door goedheid des harten
èn vooral doordat men aldus voor eiin partij
veel zetels verkrijgt in het Parlement.
Men koopt aldus eenvoudig ziin zetels met
staatsgeld, en dan voor welken prijs!"
Minister Lely vertelt, dat hij zijn staatspen
sioen van 2 gulden aan de 65-jarigen kan ver
schaffén voor 80 millioen gulden 's jaars.
Inderdaad, dat is juist. Als er 2SO.OOO 05
jarigen zijn, daii is^er bijna 80 millioen 's jaars
mee. gemoeid.
Brengt ge het op een rijksdaalder, dan wordt
de som 86 millioen netto, dat ia volgens den
liberalen oud-Minister van Financiën De Mees
ter, die er zich in 1909 over uitsprak, een veer
tig millioen 's jaars in werkelijkheid.
Als men nu eens rekent, dat voor de ondor-
wijs-bevredigingi, welke is een uiterst noodza
kelijke onderwijsverheffing, noodig ls onge
veer twintig millioen 's jaar, dan krijgt men.
esnige voorstellen omtrent de benoodgde som
men.
Dan is de prijs, waarvoor de linkerzijde haar
Kamerzetels koopt, toch wel ontzettend hoog.
Doch nog veel verder gaat men in de richting
van het financieel-onmogelijke, het financieel-
krankzinnige mogen wii wel zeggen, als men
het staatspensioen yan e©n rijksdaalder gaat
brengen op vier gulden per week. Alsdan ls
noodig nagenoeg 70 millioen gulden per jaar.
Nu moet de staatsman nog opstaan, die kans
ziet dit bagatel uit den grond te stampen. En
waar het dua voor iederen staatsman ook
voor hen, dlc het volk zulk een staatspensioen....
„beloven" een omnpgelukheid is, is zulk een
toezegging louter volksbedrog, pensloenkwak-
zalverij.
De ouden van dagen kunnen en moeten op
audere wijze, volgens betere soclaïe beginselen
geholpen worden.
Da rechterzijde staat nog immer op haar
eenmaal ingenomen on beproefde standjpumt
en doet, zooals de wctten-Talnia, welke de link-
sell e Regeering niet heeft willen uitvoeren,
ter deze bewijzen, aan gezonde, eerlijke, voort
varende sociale wetgeving.
Het staatspensioen te beloven fa voor lien,
die zulks doen wel een ^goedkoop, doch voor de
staatskas e<— onmogelijk duur lokmiddel, ten
einde do kiezers te bedotten, die den linkschon
verkieringswa'- n moeten trekken.
11 Aan onze R-K. Ktesvereeniglngen.
De uitslag van do verkiezingen op 8 Juli
a.s. mag geen kansspel zijn.
Niet het toeval mag beslissen hoeveel oan
didaten de Roomsch-Katholieken iu de Ka
mer brengen, maar wij' zélf moeten dat aan
tal bepalen.
De uitslag der verkiezing moet het gevolg
dank zij! den ijverigen propagandisten, keurig
rijn van koele berekening, kalm overleg, Stra
tegisch beleid en krachtige propaganda.
Dat ls de taak onzer kies vereenigingen en
van onze stormtroepen, onze vuurvreters:
de propagandisten.
Terecht ls de florache organisatie der
Boomsoh Katholieken beroemd om haar inner
lijke kracht, grootschen opzet en breeden om
vang. Wij! worden, wat dat betreft, door
onze tegenstanders benijd en zjj etc ken het
onder geen stoelen of banken.
En inderdaad is onze organisatie benijdens
waardig, maar dan moéten wij er ook van
proflteeren.
De generale staf, de opperleiding, heeft
het wachtwoord uitgegeven en de breede lij
nen getrokken.
De officieren hebben hu, naar best vermo
gen, de opgelegde taak uit te voeren!
Wanneer 'elk onderdeel zich goed van zijn
taak kwijt, dan wordt over de geheele linie
een schitterende overwinning behaald. Dat
lijdt geen twijfel.
De officieren der onderdeelen zijn de be
sturen der kiesvereenigtingen; do hun opge
legde taak is, in iedere gemeente het grootst
mogelijk aantal stemmen op 'de R. K. lijsten
vereenigen.
Dat grootst mogelijke aantal is op z'n m'n t
Alle R. K. stemmen op do R. K. lijst.
Daarvoor dienen de besturen allereerst te
weten wie de R. K. Kiezers zijn.
In groote plaatsen is dat moeilijk; in kle'ne
gemakkelijk.
In Haarlem, een groote plaats, is dat werkje,
voor elkaar. Wat in Haarlem kan, kan overal.
Kent men de namen en adressen der R. K.
kiezers, dan begint het werken, het bewer
ken.
De „goede," de „zekere" kiezers kan men
laten schieten, of zich van hen vergewissen
met een: „je denkt er om?" na de Hoogmis
Zondags, maar de lauwen, de zwakken, de hee-
ren van-de middenstof moeten herwerkt wor
den, stevig bewerkt, door overred'ng, mot ci
taten, met brochures, die de heer Wolf in
Amsterdam u gaarne bij groote hoevce'heden
levert.:
Alle R. K, kiezers in elke gemeente, dienen
dus bekend te zijn en in 't oog: gehouden en
men ruste niet voordat men verzekerd is dat
al die R. K. kiezers op de R. K. lijst stemmen.
Dat is het werk der kiesvereenigingBbestu-
en der propagandisten.
Door zulk systematisoh werk komen wij tot
een ongekend groote overwinning. Maar dat
is dan ook de eenige weg, die onfeilbaar goed
resultaat brengt.
Nog drie weekjes hard gewerkt en een
schitterend resultaat bekroont het zwoegen.
Dus: noodig is een groot aantal goede pro
pagandisten, een lijst van alle R. K. kiezers
èn een onvermoeide werkzaamheid.
De kiezers moeten worden gemobiliseerd;
de propagandisten zijn de alarmklokken.
menstelling der lijeten hier en daar anders
zouden geweneéht hebben.
Maar, zoo besluit dtó geachte schrijver, waar
alle anderen* nu eenmaal in eiken kieskring
de beslissing gevallen is, zich daarbij neer
leggen en thans alle krachten inspannen, op
dat de gestelde candidaten ook gekozen wor
den laat thans niet in zeer enkele kieskrin
gen een. kleine groep trachten de eenheid te
verstoren, die tot dnsver zoo heerlijk werd
bewaard. Dy leuze »voor alles één« worde
ook door hen aanvaard.
Voor alles éen.
Dat in de verloopen maanden niet elk per
soonlijk element uit den politieken strijd kon
verwijderd blijven, ligt voor de hand. Ook de
politiek ls en blijft ten slotte mensohenwerk
met al d'e onvolmaaktheden, doe elk men
sohenwerk aankleven. Verwacht werd ydh-
ter, dat, nadat eenmaal op 21 Mei ld. de can-
didatenlijisten waren vastgesteld, de perso
nenstrijd uit zonde wezen en in eiken kies
kring allen met terzijdestelling van per
soonlijke voorkeur rich zouden vereenigen
op da Katholieke lijst in haar gehOel door te
stemmen op no. 1 van die lijst.
En de camdida afstelling, gelijk die in de
Katholieke partij heeft plaats gehad, recht
vaardigde een zoodanige verwachting.
Bij ons toch, zoo schrijft onoe Katholieke
leider, Baron Van Wijnbergen in de »Meb.f
o.m., zijn niet gelijk zulks elders vrijwel
overal is geschied, do candidaten van boven
af opgelegd. Maandenlang is er gearbeid in
de verschillende kieevereenigingen, ls er
overleg gepleegd in en door d'e verschillende
streken dee lands, is er leiding en advies ge
geven, en hébben ten slotte de in onze k4ee-
vjreenlgiinte'en georganiseer do kieken», mét
dat alles rekening houdend, dy candidaten op
de lüst gebracht in de volgorde, waarin aan
hen de voorkeur gegeven wordt. JZoo rijn dus
maar niet 10 personen op de lijst gébracht
om uit ben de kiezer» een keus te laten doen;
dan toch ware alle zorg, maandenlang be
steed aan de samenstelling der lijsten over
bodig geweest. Neen in b epaal dy volgorde*
naar voorkeur rijn de candidaten geplaatst,
en wél bovenaan zdj. die men als leden hoopt
gekozen te rien, daaronder dé plaats
vervangers.
Wordt nu de vrijheid der kiezers beperkt,
indien zij thans worden uitgenoodlgd op no. 1
te stommen 1 Imtners neen; zij hebben zelf
aldus gewild. Met het »stemt op no. 1« voor
oogen is de geheele actie geleid. Van hunne
vrijheid om bepaalde portonen naar voren te
brengen hjchiben de kiezers Ih ruime mate
gebruik gemaakt vóór 2l Mei. daarbij steeds
rekening houdend* dat op nio. 1 zou Worden
gestemd.
Op die gronden mocht dus verwacht wor
den, dat allen aan het stemmen op mo. 1 zon
den vasthouden.
Toch worden in enkele kieskringen pogin
gen aangewend om vierkant In te gaan tegen
dé door de organisaties aangegeven richting,
om personen, alls plaatsvervangers op de
lijsten gebracht, thans als Kamerleden geko
zen te krijgen, bij een gelukken waarvan dui
delijk het zoo moeilijk tot stand gebracht
evenwicht tusschen de verschillende lijsten
verbroken werden zou.
Wij zouden «lusdanlgen, die zich derhalve
onttrekken aan de leiding dor politieke be
sturen, aan den uitgesproken wil der organi
saties, toch met allen aandrang willen vra
gen, hunne notie die aan onze Katholiek-poli
tieke zaak onberekenbare schade kan. toe
brengen en nu en vooral in do toekomst, te
willen beëindageD. Zij mogen wel onthouden,
dat rij heusch niet de ecnigen zijn, die de sa-
EEN STEM UIT HET GRAF.
„Iedere bemoeiing op sociaal gebied zonder
Christendom zal leiden tot staats-socialisme
alleen de sociale beginselen van het Christen
dom kunnen geven sociale vrede.
Laten wij zorgen, dat wiji de leiders en arbei
ders worden van het nieuwe tijdperk, dat wü
beginnen."
Dr. Sckaepman.
DE KATHOLIEKE PARTIJ.
Le Katholieke partij is oene volkspartij in
den goeden zin van het woord.
Zij omvat alle katholieke kiezers.
In het parlement vertegenwoordigen har»
afgevaardigden in liet bijzonder het katholieke
volksdeel in al zijn groepen en geledingen.
Met dezen haren aard hebben do gekozenen
rekening te houden, maar evenzeer de kiezers.
Ieder katholiek kiezer vindt in haar zijn
plaats.
In een andere partij hoort oeD katholiek
niet thuis.
Haar wezen is: eenheid in verscheidenheid.*
Hare richting: vooruit maar lans» Chris
telijke baan.
Haar omvang: alle Nederlandse!:© Katholie
ken.
Dr. Nolens.
ALLEN PROPAGANDIST.
Yan. de vier kiezers» die tegenkomt, is er
telkens één, die vroeger geen kiezer was. Hon
derdduizenden nieuwè kiezers riin er. mannen,
ciie voor het eerst een stembiljet gaan hantee
reu. Denkt gij lezer, gij, propagandist, aan die
ongeveer vier honderd duizend nieuwe kiezers!
Maasbode»/
WAT NU!
Zoodra ook de sociale ontwikkeling goaoegw
zaam gevorderd was, om organisch op te treden
en met de politieke organisatie aocoord te zoe
ken, was het oogenblik voor beiden gekomen,
om op onderling overleg uit te gaan: en daar
dit oogenblik thans metterdaad gekomen is, kan
het niet anders of op de vraag: Wat nu! kan.
ditmaal geen antwoord gegeven worden, dan)
dat, na afdoening van het onderwijegeding, het,
sociale arbeidersbelang zich thans van zelf aan
bood om in%armonie te worden gebrseht mét
onze anti revolutionnaie politiek.
Dr. Kupper op de
Depp taten vergadering.
„Wij willen winst, en geen verlies,
Dies volgen wij: het Bondsadvies,
De strijd woedt anders dan voor-heen.
Wij kiezen rechte en nummer één."
Ermans.
HARDE NOOT.
Op eene openbare vergadering, to Maagden
burg gehouden, noemde de sociaal-democraat?
Welker de leuze: „Godsdienst is privaatzenk
Huichelarij.
DE .VERDEELDE (LINKERZIJDE.
I Het „Centrum" mor kt toer juist op:
Nog! bij geen stembus is het meenen wjij,
voorgekomen, dat liberalen, of vrijrinnigen,!
en socialisten ssulk een beeld van feilen ou
derlingen strijd te aanschouwen gaven, als'
thans het geval ls
Dé groepen der 'voormalige Concentratie
faun elkander, in hevige concurrentie om
e gunst der kiezers, duchtig te lijf.
En de sociaal democraten Van verschillen-,
de schakeering waren (nimmer zoo vlijtnen l en)
snijdend tegen elkaar als thans.
Dag aan dag heeft men daarvan de be*
wijzen voor 't grijpen.
„Volk" en „Tribune" rijn als water en vuur,
en in de hrganen van vrij-liberalen, vrij
zinnig-democraten en -Unie-liberalen, breekt,
men elkaar onverdroten af.
In do redevoeringen gaat het niet anders,,
en dat ook tusschen liberalen en socialisten]
menig hard woord valt, behoeft nauwelijks!
gezegd.
De verklaring van dit alles is gemakfce-,
lijk te vinden.
Het komt er nu op, aan, dat elke partij,;
zooveel mogelijk aanhang trekt
En men behoeft elkaar ook niet moer tej
ontzien, zooals tot dusver het geval was, met
het oog op 'de hei-stemmingen.
Immers, er zijn geen herstemmingen meer.
Op 8 Juli loopt heel de strijd in éénmaal
af.
Zoo slaat men thans maar onversaagd on
elkander los In vilde klezerajacht.
Rechts kan daartegenover Kalm, taaar voj
ijver haar weg (gaan en da kiezers voorlich
ten en opwekken.
Zoogenaamdo „debat-vergaderingen" met Ifa
beralen en sooiallsten, die maar al te dikwerij
iètwat rumoerig eindigden en ia filk gevai
onvruchtbaar bleken, rijn hu hog minder noo
dig, dan weleer.
De tegenpartijen toakeh het o&9 in zekere rv,
zin gemakkelijk en. moeten hun man'feTuilige,
geschillen en strijdvragen tnaar onder el-j
kaar uitvechten.
Wel echter kan en mag mea er. onzerzijds
telkens de kiezers op wijzen, hoe verdeeld
Links thans geworden fa, on welk een ver-,
warring en anarchie ®r zouden ontstaan, in
dien aan zulke hevig verdeelde groepeh ea
partijen de meerderheid werd gegeven en hun,
het bestuur des lands moest worden toever
trouwd.
1
2
3
4
5
6
9 10
11
-
imHmammn—
B3K3
12
.13
14^
15
16
17
18
19
20 21
22
itesti.g'-jarig'aii.
U aar bij is hij nog heel lxwoheidca. Eijj wil
