•UK HAUL COURANT
buitenland
DE SAMENZWERING.
-sttirsm
BINNENLAND
Diocesane Katholiekendag
te Alkmaar.
De wischvrouw van Parijs.
DE DA Ml AATJES
VrooVijk Allerlei
FEUILLETON
Zaterdag 27 Juli Derde Blad
De vrouw in het gezin.
De vrouw in het openbare leven.
De vrouw in maatschappelijken werkkring.
t£ m mx 3<>or w.ai
BELGIÈ
Mr. Theodor, afgevaardigde ve-or Brussel,
wees erin zijn-openingsrede op dat de Kamers
sinds hot he,gin van den oorlog niet hijeen
geweest yün; de regeerir'g heeft hun taak, de
wetgevende maoht van liet parlement, over
genomen. Misschien had de rege-ering het
parlement in stand kunnen houden met de
leden van Kamer en Senaat, die zich. buiten
bet bezette gebied bevinden. Zij had dan ten
minste het contact met de 'openbar© meeninig
bewaard en tot op zekere hoogte ook d© par
lementaire controle over haar daden gehand
In oen rede, gehouden bij een maaltijd,
dpor d© Belgische retgeeriiig aan de te Havre
tot bijwoning hunner officieus© vergadering
aangekomen Belgische Kamerleden aangebo
den,, verklaarde d© Belgische premier o. a.:
(BEZET) BELGlë
36
Sta|ii°MeenaSr^a'r hïe,d niet de rl,st' weIk*
i hef
id
Het hoofdbestuur der Katholiekendagen ia
het Bisdom Haarlem verzoekt one mede to doe
len dat voor den op 2 September a.s. te Alkmaar
te houden Katholiekendag de navolgende oon-
olusiën door de inleiders zijn ingediend en na
onderzoek door het Hoofdbestuur vastgesteld.
EERSTE AFDEK LI NO.
I. Voor bet behoud van het christelijk ka
rakter der maatschappij is bet behoud van het
christelijk karakter der gezinnen volstrekt
noodzakelijke voorwaarde.
II. De voornaamste kraaht tot behoud van
het christelijk karakter der gezinnen ie de in
vloed der vrouw als echtgenoot© en moeder.
III. oor een volle ontplooiing dier kracht
moet de vrouw bezitten:
a. een degelijke geloofskennis.
b. een diepen godsdienstzin.
c. een hooge opvatting van haar taak als
christelijke echtgenoot® en moeder.
d- een groote mate van menschenkenuis.
e- den moed tot zelfverloochening.
IV. Bij de opvoeding onzer katholieke
jonge .vrouwen in school en pensionaat, in parto-
j'aat en in liuis, moet meer aandacht geschon
ken worden aan de toekomstige taak der
vrouw in het gezin.
"•Reu goed besef en begrip van die taak
za Ui.) de katholieke vrouw leiden tot een sterk
en doeltreffend verweer tegen de toenemende
weelde-^ en genotzucht der moderne maat-
scaappi.] en. ook tot een beter inzien en door
gronden der gevaren, die inhaerent ziih aan hot
gemengde huwelijk.
\j' ware gewenseht dat nu en dan voor
de R.-K. gehuwde vrouwen in stad en dorp
cursussen of althans voordrachten gegeven
werden over de plichten der vrouw in liet gezin
(naar het, voorbeeld der bekende conferent-i&n
van Mgr. Dupanloup e.a.)
VIT. Tot bevestiging van liet gezinsleven en
prikkeling der energie van die gezinsleden
strove de vrouw naar zootlanigen graad van
ontwikkeling dat zij met begrip en belangsteL
ling het werken en ondernemen van haar kin
deren zal kunnen volgen.
get. Dr. A. H. M. J. VAN ROOIJ.
Heemstede.
TWEEDE AFDEELING.
I. De vrouw wijde haar eerste zorg aan de
trouwe vervulling van de plichten van haar
staat of beroep.
.Daarnevens zoeke zij tijd en gelegenheid om
met haar persoon, talenten en invloed de al
gemeen© katholieke zaak met toewijding te
dienen.
Zij kan dit doen:
1. door de verdediging van de katholieke
leer over de vrouw en het huwelijk;
2. door de bevordering van de katholieke
vakorganisatie;
3. door mede te werken aan de godsdien-
8tlse, zedelijk© en maatschappelijk© opvoeding
en ,0n1'wikkeling van vrouwen en meisjes:
door de oprichting van sociale instellin
gen voor vrouwen en meisjes;
5. door arbeid in de vrouwenvereenigingen,
die zich op sociaal en charitatief gebied bewe
gen, en bü den R.-K. Vrouwenbond behooren
aangesloten te zijn.
II. De katholiek-maatschappelijke arbeid
van de vrouw zal alleen dan vruchtbaar zijn,
wanneer d© vrouw op de eerste plaats, haar
eigen zieleleven en het gezin, waartoe zij be
hoort, doordringt van den katholieken geest.
De middelen daartoe zijn:
1. een diepe kennis van den godsdienst:
2. het lidmaatschap van een© zuivor-gods-
dienstige vereeniging;
3. het bevorderen van katholieke pers en
-lectuur
4. de retraite:
5. de veelvuldige H. Communie:
6. het vermijden van ergernis.
Hf- Behalve godsdienst en toewijding is
^?r. vruchtbaren ka tb o! iek-maatachappelijken
cu* n<>odig een diepe kennis van het maat-
PP el ijk vraagstuk.
0oral zij die leiding hebben te geven moeten
^tch op de studie daarvan toeleggen.
- Het is gewenseht'. dat door den R.-K.
Vrouwenbond, althans in de centra, studiekrin
gen over godsdienstig© en maatschappelijke on
derwerpen worden opgericht. De leidende vrou
wen dienen daarvan een goed gebruik te maken.
get. -T. B. W. MöLLER, Pr.
's-Gravenhage.
DERDE AFDEELING.
I. Tengevolge van de veranderingen in het
^onomische leven is die vrouw niet zelden ge
noodzaakt een werkkring te gaan zoeken buiten
bet gezin. Voor de gehuwde vrouw, op wie de
j0lK van'een gezin rust, moet gestreefd wor-
naar algemeen arbeidsverbod.
Voor de ongehuwde vrouw mag do maat-
8ohapp6jjjke werkkring nooit het ideaal zijn,
a»leen een noodzakelijk middel om, indien noo
dig, in haar ona'erhond te kunnen voorzien.
arbeid een riaenech.waardigl -beetaan t® verze
keren^
III. a. Bij dien strijd voor het bestaan
mogen- de hoogere geestelijke belangen' van de
vrouw geen gevaar loopen.
b. Voor haar beroep moet de vrouw dé
noodig© geestelijke en lichamelijke geschikt-
heid li&bb'öii,
o. De belangen van het huisgezin mogen
door het beroep nooit worden geadhaadi.
IV. Noodig ia:
a. Eene grondig© godsdienetkennaa (re
traite, congregatiën, derde Orde).
b. Hulp bij de keuze van een beroep'1 (Oomr
missles van beroepskeuze, arbeidsbeurzen.)
o. Gelegenheid zidh voor een beroep te be
kwamen (vakscholen).
d. Gelegenheid ai-cb' te bekwamen Voor oe
latere teak' der vrouw ftls hmsvrouW-mlèeder
(k o okeu muss enm oedercuirsUasen
Dit alles op R.-K. grondslag.
V. Het is gewenseht dat R.-K. vrouwen-
zich, voor zoover ze daarvoor in aanmer-kmg
komen, organisoeren in R.-K. vakbonden,
VI. Om dit alles tot standi te brengen ie
standsorganisatie noodig, welke de taak id van
den R.-K. Vrouwenbond.
Het is daarom wenschelijk dat overal r.fdee-
lingen van den R.-K. Vrouwenbond worden op
gericht.
(get. M. BONNIKE.)
Amsterdam.
Iedere Katholiek, woonachtig in het Bisdom
Haarlem, is bevoegd, ondier opgaaf van naam
en woonplaats, vóór 11 Augustus e.k. wijzigin
gen (geen. aanvullingen) op de eonolu-siën ju
te dienen bij den voorzitter der betrolkken
dieeling. n
Do voorzitters zijn: voor afdeelmg 1, L
Nolet, notaris te de Rijp, voor afd-eeling II,
Mr. A. O. H. Tellegien. Trompstraat 32-6 Den
Haag en voor af deeling HI, II. J. Darmen, arts
te Amsterdam, «Prinsengracht 1019 A,
Het was Paaschzaterdag 1811; de laatste
bedrijven van het bloedig oorlogsspel speelden
zich af in en om Parijs. Buiten de hoofdstad
lugen, onwrikbaar en onkwetsbaar in hun rust,
d-e Dui tsciie legers, maar nog feller v ij ami dreef
zijn spel binnen'de benauwde veste. De Com
mune had de hoofdstad in haar macht, bur
gerkrijg en schrikbewind, brandschatting 8n
plundering woedden binnen de muren, geen
sterveling was zijn leven zeker in Parijs.
Het was Paasckziatardag doch van Paasch-
viering zou geen sprake zajn dit jaar, want al
lerwegen w-aren de priesters op beviel van het
Comité gekerkerd-, om te gelegener tijd gefusil
leerd te worden, gelijk den aartsbisschop en
verscneidene anderen overkonten is. Ook do
groote Sint Eustachiuskork lag daar geplun
derd en buiten dienst.
De pastoorabbé Simons, zat sedert weken
in het tuchthuis; geen heilig Misoffer werd
nog opgedragen, geen sacrament meer toege
diend', de -kerk stond dood.sch en eenaaam ala
een grafkelder. En morgen vierde heel de
Christenheid PasooienDat kan.zoo niet
langer blijven I We willen met Paschen een
priester hebben en een Mis met muziek en met
preek en met alles, zoo waar ik geen heiden
beuv-erklaarde -vrouw Lamoureux. Oorver-
doovend klonk adbaesie uit alle rang-en en stan
den der „dames de la halle." Wat ziin de „dames
de la halle" en wie was vrouw Laaao-ureuz 1 De
„halles" zijn enorme, uit ijor zink en glas ge
bouwde gaanderijen, waar dagelijks de "levens
middelen der wereldstad: yleeseh. visch, ge
vogelte, kaas. boter, vruchten, eieren word'en
afgemijnd en uitverkocht.
Het aantal kraampjes bedraalg-t 1200, dat der
verkoopsters beloopt duizenden, de omzet op een
dag meer dan een half millioen. „Des dames de
la halle" zijn kloeke, eerzame wel wat rumoe
rige vrouwen uit het volk, om haar slagvaar
digheid en resoluten durf door heel Parijs be
kend, ontzien, om niet te zeggen gevreesd. Zij
vormon een staat apart in de hoofdstad en
daarin ligt haar kracht. Jeanne Lamoureux
een weduwvrouw, knap van postuur én met
en meeat geduchte da-me die la' halle. Zij' bediende
en meest gedchte dame de la halle. Zii bediende
haar klanten onverbeterlijk, haar nering was
welvarend en. ordentelijk als haar gezin en wat
nog beter klinkt: Jeanne was als bijkans al
hare geburen: katholiek met hart en ziel en
stak dit niet onder stoelen en banken. Nu stond
ze, o p dien Pa aschza te r d a gm or gen ais ©en ko
ningin omstuwd doo-r tal van edelvfouwen op
het plein van. haar paleis en hief dreigend de
duchtige vuisten in de richting der Sint
Eustachiuskerk, wier doods-dhe poorten, gesloten
en verzegeld, haar godsdienstig gemoed in vuur
en vlam zetten. Kinderen voert zii voort
we hebben nu al lang genoeg gebeden. God
gaf ons geen tong alleen om mee te bidden,
maar om oen woordje mee te praten Ook, en ml
gaf ons handen en vuisten en ellebogen ei" bij.
De heeren op het stadhuis verdraaien geen vin
ger om wat we hier bepraten en beredeneeren,
maar we moeten ze op het lijf vallen en niet
loslaten voor we onzen zin hebben. .Abbé
Simons moet Vrij en morgen willen we een
plechtige Paaschmis.dat is de eisoh! En nu
allen mee naar 't stadhuis en zien wie baas
is ïn arije. Dat was de slag op de vuurpijl. De
vli Rnd ^was "gesignaleerd, een onbedaarlijk
enthousiasme knetterde op en oncfer een kruis
vuur van schimpschoten jrok r*o prirbWe r-ec-r-
en
baarheid, groeiend ieder oogenblik in aanta-l
6tfljavgancugheid' teg-ea de. regeering in het
vela. Het was' een- onvergetelijk oogenblik, toen
deze volksverhuizing de Placo de la Concorde
overstroomde, politie en gendarmen ais stuif
zand voor zich opjagend en vrouw Lamoureux
met haar staf de etadhuistrap beklom. Blanqui.
„de roode duivel," en, Pyat, „zün bloedhond,"
zaten aan, d)e giroene regeorinigts-tafel en „arbeid
den." Elk had' een flesch Chateau d'Etrennes
voor zich. Nog eenige heeren van het Comité
Nationale recht verloopen sujetten be
vonden zich in de zaal, toen dé deputatie onaan
gemeld binnendrong. Met een gesmoorden vloek
sprong Blanqui van zijn flu weel en zetel, maar
ziende, dat hij vrouwen uit het volk voor zich
had, bond hij in en Vroeg recht hoffelijk:
En wat wenechten de dames
Vrouw Lamoureux trad dichterbij, de handen
rustig in de zijden en begon op «emoedeRiken
toon;
Morgen, heeren, vieren we het heilig
Paasehfeest, maar zie, we hebben geen priester
cm' de plechtigheid te vieren, en
En wat zou dat, viel Blanqui driftig in en
sloeg de vuist imponeerend op tafel.
Wat dat zou? vervolgde de visch vrouw nu
tergend langzaam en de armen gekruist op haar
jak, we kwamen nu vragen aan de heeren:
geef ons abbé Simons vrij' of...'. of....
Nu, ofonderbrak ironisch do presi
dent, maar de glimlach verstierf op zijn lip
pen toen zijn wederpartij hem dreigend onder
de oogen trad en de vuist ballend uitriep:
Ofde dames Van de hal zullen u wat
nieuws vcrtoon-enl.Blanqui moest weder
inbinden. De vrouwen van dé hal vormden, een
macht waarmee te rekenen viel- Aarzelend zag
hij naar Pyat, die uit het venster keek en hem
een wenk gaf naderbij te komen. Daaronder
beWogen zich, kwetterend als ganzen, duizen
den vrouwen, rumoerig, onvervaard, met fon
kelend© oogen en de gespierde armen dreigend
naar het bordes.
Mille tonne r res 1 w-at 'n bende.Daar valt
niet mee te gekken, meende Pyat en wenkte
een klerk. Hoeveel groentevrouwen heelt
Parijs?
Volgéns de laatste tellim? zesduizend....
- En vleeschbazinnen?
Niet veel minder!
Dieu! dat is een arm'éo en geen kleintje!
En. visch wijven?
Ongeveer vierduizend 1
Dat zijn de slimste, nog gevaarlijker dan
de prussiens. En ci'an volgen ndg fruitvrouwen,
boter vrouwen, gevogelte, fruit.-ib Jegio^-
hen, murmelde Blanqui. En. die allen zliu
huisvrouwen, moeders, whoonmoedere,, groot
moeders, tantes, nichten, dochters, kleinkinde
ren. en daarachter staan de vader®, de man
nen, de zonen, de zwager0, enzoovoort.
zuohtte Pyat. - Zie de oogen fonkelen, dat zijn
geen menschen meer, dat zijn vleesch geworden
bedsermoenen hu! ik ril...* We zullen
waarachtig mooi weer moeten spelen. Ze zijn
in staat ons levend te roosterend
Mag ik de heeren om antwoord verzoeken.
Scherp ala een scheermes klonk de stem van
vrouiw Laim-oeureux door de zaal. Blanqui trad
haar tegemoet en deelde z-uurzoethoffeliik meQ,e,
dat hét Comité de verdiensten d'er burgeressen
in aanmerking nemend liaar verzoek met liefde
inwilligde. Alleen wilde het in bedénking geven
abbé Simons eerst den volgendén morgen te
ontslaan om niet noodeloos aanstoot te geven.
Daar hebben w© vrede mee, was haar ant
woord met het gebaar eeneT géboren koningin,
maar mo-rgjen. vToeg! da-a, prompt vier uur!
En de etaf trok tzege/vierend naar buiten en
ma rob eerde aan het hoofd van. het Je^rer dat
vrooJij'k en volda an rijn kwartieren weer h i nnon-
trok. Ma a r Pa a&oh o*dh tend 9 Aip ri 1dos 3 to ot orer» s
4 uur, opendien zich de poorten der ■gefvan/tfenie
te Pètard en verwelkomd pu 1 ©zongen door
duizend geoefende kelen trad pastoor Simons
in vrijheid naar buiten. In triomiph werd1 dé
p-rieBter naar zijn scho-on ,;es-clirnbde en i'iikbe-
smukte kerk geleid, waar om 10 uur de plech
tige Hoogmis aanving en, een „Gloria in excel-
sis" opklonk, dat .heel de parochie v-an aan
doening sdireien deed.
Sinds dien Paasd-dag ging Pastoor Simons
vrij uit als een vogel, geen communard durfde
naa-r den priester meer omzien, de halles hadden
hem zeker verscheurd.
BIJEENKOMST VAN BELGISGHE KA
MERA FGË VAA RDIGDEN.
Dinsdag j.l. hebben, naar de »N. R. Ot.« uit
Havre verneemt, dé Belgisch© parlementsle
den, di-o zich buiten het L o zotteg''b1',eV'
-den, een vrieru'-schar>peli't"bijoen 01
houden te St. .Adrew. Vijftig volks vertegen-
Tvoorv]i jyrrs waren 8nniwer/AfX on VOrS^hOlfiCHG
leden der refgeericg woeinden de vergadering
bij.
haafd, België 1b hét eenige Mtder cte oorlog
voerende landen wélks parlement niet Is
bijeengeroepen. Overal 'elders houdt het zit
ting en werkt het centrale igcz.ag op de meest
gelukkige wijze samen. De parlementaire
werkzaamheid heeft in alle oorlogvoerend©
landen de regeering tot activltent geprikkeld
en heeft overal de openbare meening vertrou-
men in>geboezemd.
Deze vergadering had ten doel, da leem
te, door den spreker aangetoond', zooveel mo
gelijk aan te vullen. Daarvoor is echter noo
dig, zeid© de beer Thöodor, dat de Regeering
er in toestemt overleg met ons te plegen, om
'haar program uiteenzet en haar zienswijze
openbaart. Het is van belang, dat die bevol
king van het bezette gebied, de Belgen die
in bet buitenland \cfrtoeven en zelfs het
groot© publiek in de Entente-staten, ',i-p de
hoogt© worden gebonden van de richting on
zer nationale politiek. De regeering moet een
•proigram hebben op economisch, financieel en
internationaal politiek gebied.
Welk© positie bekleedt België in het con
cert der Geallieerden1? Is het nog altijd onzij
dig of is het met die onzijdigheid gedaan,
sedert een dor m-cgendbeden, die ze hadden
'gewaarborgd, het verdrag daaromtrent heeft
verbroken? Heeft de regeering zich een po
litiek afgebakend ten aanzien van de toekom
stige internationale positie van België? Zal
België weer onzijdig orden of zal het volko
men souvereiniteit verlangen met alle rech
ten en alle verantwoordelijkheid, die daaraan
vastzitten? Al deze vraagstukken wachten
van nu af op een oplossing.
Aan het slot van zijn rede bracht mr.
Tkfóodor hulde aan de gesneuvelden, aan het'
léger en aan kardinaal Mercier," géneraal Le-
man en burgemeester Max.
Gedurende de middag-vergadering werden
de bevoorrading en u© economische aangele
genheden na den oorlog besproken.
»Verre van het land verwijdert, zich in de
onmogelijkheid bevindend om de wetgevende
Kamers bijeen te roepen, moet de regeering
zich, wat betreft wetgevende maatregelen, be
perken tot die. Welke door da noodwendighe
den van den oorlogstijd worden opgelegd en
welke door dringende noodzakelijkheid wor-
dén geeischt. Zij bereidt de oplossing der ge
wichtig© vraagstukken voer, door een volle
dig© en objectieve documentatie te verzame
len, zoo dat zjj, onmiddellijk na terufekeer in
het land, ter beschikking van het parlement
do materialen zal kunnen stellen, die zijn
taak zullen vergemakkelijken en de oplossing
der vraagstukken bespoedigen.
Door deze grondgedachte peleid, heeft de
regeering besloten tot do instelling van twee
commissies, respectievelijk heiast met het on
derzoek der verschillende vraagstukken, op
geworpen door de taalquaestie en der wijzi
gingen aan 't constitutioneel en publiek Bel
gisch recht, en met name aan het kiesstelsel
aan te brengen. Deze twee commissies zullen
uit 21 leden zijn samengesteld, waarvan twee
derde gedeelte bij het einde der vijandelijk
heden aal benoemd worden onder degenen, die
gedurende den oorlog in het bezetto gebied
zijn gebleven, terwijl een derde, dat onmid
dellijk zal worden aangesteld, de voorloopi-
ge a I'd eel i ng zal uitmaken.
fitprekende o-ver den buitenlandseken toe
stand wees de minister er 'op, dat B'elgië ge
noodzaakt was naar de wapens te grijpen ter
verdediging van zijn bestaan en dat het snakt
naar het einde van de beproevingen zijner
bevolking. »Maar,« zoo ging de minister voort
»België wil geen andere vrede dan dien
van de Eer en van het Recht. Onnoodig te
zeggen, - dat hetde vermetele theorie ver
werpt, welke de vorige week te Berlijn werd
verkondigd, en. die België tol een vriisipand,
in de handen van den schuldenaar, verlangt
en het recht opeiedht om van het slachtoffer
waarborgen ten bate van de aanvallers te
bedingen.
Eens te meer herhaalt de Belgische rog se
ring hare vorige verklaringen, namelijk, die,
welke zij aflegde in haar antwoord aan Z. H.
den Paus op 24 December 1917, dat n.l. België
zich over de hervatting dar betrekkingen
'onder de naties slechts zal uitspreken in vol
ledige overeenstemming met. de mogendhe
den, die met haar strijden voor den triomf
van het Recht-.«
BEGKAFE'NIS PEK TB AM TE BRUSSEL.
Hot contract tuoschan het bestuur dier stad
Brussel en den tegenwoordigen ondernemer
oer begrafenissen, loopt op 31 Juli a.s. ten
einde. In verband met de enorme verhooging
welko de ondernemer wen&cht om het voort té
zetten, heeft, naar ,,Le Bruxellois" schrijft, het
gemeentebestuur besloten het niet te hernieu
wen, maar voor de begrafenissen op het kerk
hof t© Evere een overeenkomst aap te gaan met
d© Brusselsche tramwegmaatschappij en zulks
met ingang; van 1 Augustus a.s.
De dienst wordt als volgt geregeldvan
's morgens zeven uur af staat er op de Verblies t-
straat een tramrijtuig gereed, dat ingericht is
voor lijtovervoer en zeven of acht lijken kan be
vatten. Vier maal per dag zal er naar het kerk
hof gereden troroVn. Achter den doodenwagen
zal oea rijtuig ter beschikking der familieleden
der overledenen worden gesteld. Van het ster:?»
huas na'aT de Verblieetetraat aullen de lijken mei?
den gewonen lijkwagen, worden vervoerd.
ANTI-CLERICALISME.
De „Nieuwe Groene" bevat het volgende
fraais:
„Wij hebben nu als grootste fractie in de
Tweede Kamer de Roomschen gekregen; maar
weinigen van ons staan er bij stil, dat iets der
gelijks toch eigenlijk een bespotting is van het
gezond verstand, dat wij op clie wijze hoe
langer hoe verder zullen afgaan van scheiding
van Kerk en Staat en dat wij er hoe langer hoe
meer toe komen,' dat de Staat, dus de Neder-
landsche natie, door de Kerk zal geregeerd
worden.
Wat is dat toch eigenlijk voor een politieke
overtuiging, die berust op "de toevallige gods
dienstige confessie?
Men staat versteld over den suggestieven in
vloed van de Christelijke partijen en 'n !t 1 ij-
zonder van de Roomschen op hun kiezers en nog
veel meer op de onnoozelhéid der kiezers, die
op grond van hun godsdienst hun verben ven
aan dergelijke politieke partij verleenen. 'Se
quent doorgeredeneerd, zou men de verkic n n
voor de Tweede Kamer gerust kunnen <'-D i
en alleen onderzoeken hoeveel Roomschen, Pro
testanten, Lutherschen, Joden, etc., er zich in
Nederland bevinden en dienovereenkomstig liet.
aantal leden voor de Kamers vaststellen. Dan
zou onze Staten-Generaal worden tot een soort
kerkelijk dfspuifl-college, waarbij ons onwille
keurig de bekende parodie van Heine in de ge
dachten komt.
Het moest toch voor ieder cene eenvoudige en
voer de hand liggende waarheid zijn, dat de
godsdienstige overtuiging niet mag of kan ge
bruikt worden als richtsnoer van staatkundig
beheer, en nog minder mag het gebeurjn. dat
het onschuldige kind hiervan het slachtoffer
wordt.
Nu reactie Troef wordt en wij een regi ering
van priesters tegemoet gaan, is er weinig hoop,
dat er nog veel te redden zal zijn; tocli behoo
ren Vrijzinnigen van allerlei gading zich in de
eerste plaats voor de Openbare School te interes-
seeren, opdat de onvermijdelijke ruïne, waartoe
natuurlijk door de hechtsel en reeds i-eslolen is,
niet zóó groot worde, dat deze school zoo goed
als geheel gaat verdwijnen."
Natuurlijk, teekent „De Tijd" hierbij zeer te
recht aan, wanneer 't den heeren niet naar den
zin gaat, is er sprake van su^gestieven Invloed,
die dan vooral bij de christelijke partijen zou te
vinden zijn. Niet bij de S. D. A. P., noch bij
de S. D. P., vooral niet bij de „democraten"
NO. 39» 27 JULI.
DE LES."
Wat men kan leeren van den uitslag der
Kamerverkiezingen, is dit. Déar waar beslaat
een flink ontwikkeld vereeniginRsieven voor üe
werklieden, daar is vooruitgang te bespeuren.
Alleen die partijen welke oen aantal werklie
den in baar gelederen tellen, kunnen op voor
uitgang bogen. En, als l-ogiseli gw.uig uaarvan
kunnen deze partijen alleen in di© plaatsen
op winst wijzen, waar bun arbeider.sing
flink voor cien dag komt.
Do Katholieken in Haarioai maken geen
édeoht figuur'. Maar wii hebben dan ook ©en
©ontraio van R.-K. loven, in hot gebouw „St.
Bavo," di© klinkt als een "klok. Laten wii do
propagandistische waard© van zeo'n gebouw
niet gering schatten. En in dat gebouw zetelt
de "plaatselijke centrale van alle Roomsdh©
Haarlemsdhe werklieden, de Volksbond.
Laat ons den invloed van dien Volksbond
steedia grooter maken. Wat ons samenbrengt,
isons Geloof, Ons Geloof in onze kracht»
Zoodra wij dat niet meer op den voorgrond
brengen, verliezen wij onzen invjoed en eenheid.
Dan vallen onze organisaties uiteen. Daarom,
de Volksbond, als verzamelpunt, voor alle
Roomsche Arbeiders, vooruit!
AGENDA SOCIËTEIT „ST. BATO."
ZONDAG 28 JULI: Bavo-Bioseopo. 2, 4 en
8 uur.
MAANDAG 29 JUBI: Oodor»teuniussfon<»
Ledon Ro traite fonds, 8 uur Jonge Typo s.
DINSDAG 30 JULI: Fabrieksarbeiders
Crisis Conwn. Middenstand, S'/2 uur.
DONDERDAG 1 AUG.: Armbestuur, 8 uur
Bureau voor Beohtstkundig Advies, 8V2
9M uur Ledon Transportarbeiders, 8 uur
Ziekenfonds Metaalbewerkers. 8 uur.
ZA1ERDAG 3 AUG.: Gewone zittingen,
89 uur.
GENEZING.
Mevrouw X; ik geloof niet aan die gene
zingen door handoplegging, waarvan go wel
eens leest.
Mevrouw Z.: Ik wel. Ik heb op di© manier
m'n kloinen jongen van hot sigaret-tenrooken
genezen.
ONDERSCHEIDINGSTEKKEN.
Toerist (tot boerenjongen.) Zeg eres, ventje,
waar is je vader?»
Jongen: O, voader? Die is in de vèrkes-
stal, je kan m dadelijk herkennen, want hij
heit 'n pet op.
Luid voegde hij er aan toe:
Dan moeten wij elkaar al eens ontmoet hebben.
»k begin al wat oud te worden en het schijnt, dat
mijn geheugen mij in den steek gaat laten. Toeh
vergeet ik niet spoedig een lief gezicht, als ik het
eenmaal gezien heb.
Zij boog het hoofd en lachte behaagziek.
De hoffelijkheid van uwe Hoogheid is niet
JJiaar een loos gerucht, zie ik. Maar. u is te vrien
delijk voor mij.
Dan sprak zij: van toon veranderende:
Ik ben vijf jaar geleden gehuwd; doch daar
f«jn ernstige redenen familiekwesties welke
noodzakelijk maliën, dat het huwelijk van luite
nant Opie voor het oogenblik nog niet bekend
Wordt, dan slechts aan zeer enkele personen.
K". Dank u, sprak de hertog. Opie is dan een ge-
jukkiger kerel dan wij dachten. Maar zeg mij nu,
008 kvvaamt gij hier.
'k kwam per diligence dezen morgen te Wye-
ouih en ben te paara hierheen gereden.
Dan moet u wel zeer vermoeid zijn-
Hij greep naar een schelkoord: ik verkeer ech
ter eenigszins in een lastigen toestand: zij zijn allen
heengegaan en lieten mij alleen. Wilt u echter voor
heden ruijn gast zijn?
Ik keer terstond naar Wyemouth terug, Hoog
heid
Dat kan ik niet toestaan. Ik ken die ramme
lende koetsen maar al te goed, zij vermoeien meer
\v/'h etn SSyheelen dagmarsch. Ik houd u beslist hier.
Wilt u mij niet hebben voor gastheer, waarom zou
ik u dan niet installeeren als gastvrouw voor den
tijd, dat u hier zljt, en dan kunt u mij als gast be
schouwen. Hoe vindt u dat?
Lize glimlachte. Een bediende kwam binnen in
antwoord op het schellen.
Deze dame zal hier eenige dagen als meesteres
des huizes vertoeven, zei de hertog. Wilt gii haar
over een en ander inlichten? 0
Dan zich tot Lize wendende:
U moest een goed glas wijn gebruiken en dan
een weinig gaan rusten.
v'ft k^fustte, dankte den hertog voor zijn vrien
delijkheid, overhandigde hem de depêches en volgde
den knecht.
Zij is een Fransche, sprak de hertog bij zich
zélf, tegen het deksel van zijn snuifdoos tikkend. De
naatn Lize Opie, het lichte accent en de vorm van
het gelaat duiden er op.
Hij snoof het geurige snuif eerst met het eene
daarna met het andere neusgat op. Het was een1
mengsel, samengesteld door den grooten kenner,
lord Petersham. welke samenstelling geheim was,
Het werd bewaard in een doos van zuiver, rijkelijk
versierd goud een juweeltje van goudsmeedkunst,
Kostbare snuit en
jrachtige snuifdoozen, het was
ie de ijzeren hertog zich veroor
de eenige weelde,
°-En een vrouw, smaak heeft, sprak hij tus-
schen de twee snuitjes We'. wel
Hij brak het pakket open en begon den inhoud
worden aHezadeldUk zal het dadelijk noodig hebben.
Dit paaixl had zij vo«r een dag gehuurd van een
de hertner haar had aangeraden. Even na één uur
zat zij weder te paard en reed in snelle vaart naar
den Martello-Tower» op twee mijlen afstond van
Qrandcourt. Toen zij deze plek bereikt had, legde
zij in een opening in den muur aan de binnenzijde
een briefje neer van den volgenden mhoud:
!n den Martello-Tower dezen avond (Woens
dag) om half tien. Zend een boodschap, dat
uwerzijds alles m orde is niet later dan zeven
uur. d'Arbly".
Zij keerde daarop naar de Abbey terug, cn bracht
den tijd tusschen twee en zes uur door m üe ka
mer» welke haar door den knecht was aangewezen,
met het overwegen van plannen, hoe zij den hertog
het best kon overhalen tot een wandeling in de laan
van wilde vljgeboomen.
Gedurende de langzaam Voortkruipende uren zat
Lize aan een der vensters, welke uitzag op de laan,
den somberen en winderigen dag in te staren, onbe
weeglijk als een standbeeld in haar rijkleed; doch
inwendig werd zij verteerd door onrust en vrees.
Toen het omstreeks zes uur was, werd ze onrustig,
zenuwachtig en begon gejaagd de kamer op en neer
te loopen.
Omstreeks ditzelfde uur vertrok Perlla in wilde
haast van „De zorgzame Bij", het veld in. Met
vluggen tred spoedde Zij zich over de paden, zij
onderstelde dat de Franschen niets z°ud®".?
nemen, dan onder begunstiging van
Zij hoopte nog tijdig er bij te zijn.
bij, dat zij het groote nieuws had ac.itergeiaten, de
geheeie landstreek zon opkomen om1 den held te
Beschermen. Zij wist niet, dat de kostbare woorden,
die zij moeder Higgens had toegeschreeuwd, in de
ruimte vertoren waren gegaan.
Maar in alle geval, zij zou er intijds zijn. Plotse
ling, terwijl zij vooruilsnelde, reed haar een ezel
achterop: op zijn rug twee manden en daarvoor
met de kmeen hoog opgetrokken, de zigeuner Lovell'
Hij was op weg naar Qrandcourt, teruggekeerd vat!
het fregat en met Danda's brief, aan Lize, dat alles
n orde was. i lij was laat en daarom haastte hij zich.
Een zigeuner in zulk een haast, merkte Reiilla
bij zich zelve op. Wie heeft dat ooit gezien. Maar
een zigeuner....
Eensklaps schoot haar iets te binnen: de Fransc.ie
dame en haar omgang met de zigeuners. En deze
ging de richting uit van ürandcourt, in "aast.
vurig verlangen om de .plaats voordezenma^te
bereiken, werd levendig in haar. Zoo snel zjj maar
kon liep zij voort en schreeuwde.
Maar°$e ma'n draaide niet eens bet hoofd om.
Thans echter ging zijn gaioppeeren oyer in een ma
tigen draf. Zoo hard ze maar kon, liep ze voort en
slaagde er in den afstand tusschen haar en den zigeu
ner te bewaren.
De weg maakte juist een wending om Newton
heen, dat halverwege tusschen Wyemouth en Abbey
was gelegen en hier zag Perillaf terwijl zij voortliep,
onaer een boom geduldig wachten het paard van
een slagersjongen, zooals die toen veel in gebruik
waren, een magere vuile knol. de vieeschmand op
lij van het zadei vastgebonden. De jongen had het
daar vastgebonden, terwijl hij zijn boodschappen m
Newton deed.
Oogenblikkelijk sprong zij op rfcn
■lie, en joeg li, vU.*De VS
overgeslagen en thans begon e we!k?
sloeg er geducht met den si"
het zadel was bevestjgd. (Wordt vervolgd.
