PE SAMENZWERING.
reIee RiirGi^TscÏÏ
Aardappelenvoorziening.
HmiHTIHEBlUF 1EEÜTEDE
STEBIEOilTl HEEMSTEDE
gosibp varkriigbars ISMiEËS
KOLENDISTRIBÜTIE
Bond van R -K. Raadsleden.
LOLOJDiSTRIBUTIE
P. W. TWEEHUIJSEN,
BUITENLAND
Jaüiü
per persoon één pond Visch
aardappelkaarten in te vuHen
GEEL FATOEN ter beschikking gesteld:
Verbod verwerking van Soapstock,
Vetzuren en Afvaivetten van
Margarine-fabrieken
DISTRIBUTIE VAN KOFFIE
0.05 K.G. KOFFIE
0.05 K.G. KOFFIE
in de gemeente Haarte^mer"ed3:
DISTRIBUTE van Z00LLE0ER
Verbod verkoop, aflevering en
vervoer van oud papier en afval
van nieuw Papier
WAT DE PERS ZEGT
WITTE SCHOENEN
STEIiKE "BETERS
WERELDBRAND
Vroolijk Allerlei
-tgUILLETON
sclrei
42ste JAARGANG 9701
-
K ABOWNMT3PRU3 BEDRAAGT VOOR HAARLEM EH ARERT8CHAPPEH: PER KWARTAAL f U*j PM WE1K 15 CEHTRi FRAHCO PER POST PER KWARTAAL 2,80
ADVERTERTIEH 20 CENTS PER REOEL 20 00RL06ST0ESLAG. BU CONTRACT BELANSRIJKE KORTiNO
BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741
Woensdag 31 Juli 1918 verkrijgbaar van 10
uur v.m. tot 1 uur n.m.
7762
op vertoon van
VISCHKAART NO. 21251-21750
in de Gemeentelijke Vischhal;
De Directeur v. h. Gem. Levensmiddelenbureau
F. DE JONGE.
Aan de ingezetenen van Haarlem wordt in
overweging gegeven om zooveel mogelijk hun
met den naam van een der onderstaande erkende
aardappelhandelaars
A. VAN DAM, Kampervest 19.
J. G. VAN DAM, Nassaulaan 20 Tel. 1829.
G. P. VAN DAM, Gierstraat 81.
J. M. VAN DEÜRSEN, Oude Gracht 107
Telef. 1845,
J- HOFF, voorheen G J. van Dam, Oude Groen
markt 8 Telef. 3080
P. LODDER, Leidschestraat 78.
J. J. SCHIPPERS, Westergracht 51 rood.
A. M. WIERSMA, Gierstraat 49 - Telef. 32*11.
A. ZONDERLAND, Spaarnwouderstraat 79 -
Telef. 2915.
BARNHORN, Linschoterstraat
H. VAN LUNENBURG, Smedestraat 7490
BESCHIKBAAR OP BON NO. 9
2 Eenheids Chocolade-reepen
De Directeur v. h. Distributiebedrijf,
7751 J. A. GELDORP.
Uitsluitend ten behoeve van ONDERKLEE-
DING der KINDEREN van daartoe in'aan
merking komende ingezetenen, wordt een aan
tal
Schriftelijke aanvragen met opgaaf van aan-
en leeftijd der kinderen, te zenden uiterlijk
Maandag 5 Augustus aan den Secretaris:
Prinscssekade 40, alhier,
wordt verwezen naar de berichten, aangeplakt
bij de schoenmakers: J. C. VAN KEEKEN,
Voorweg 22; H. W. VAN TURNHOUT, Leid-
249, en H. G. VERSTEEG,
7749
De Gemeentebesturen van HAARLEM,
BENNEBROEK, HEEMSTEDE en SCHOTEN
brengen ter kennis, dat door den Minister van
Landbouw., Nijverheid en Handel is bepaald:
1. De verwerking van Soapstock, vetzuren en
afval-vetten van margarinefabrieken is ver
boden.
2. Het verbod sub. 1 gesteld te niet van toe
passing op azijnzuur en mierenzuur en op
de vetzuren en mengsels van vetzuren, in
den handel bekend onder de benaming
stearine.
3. Van het verbod sub. 1 gesteld, kan zoo noo-
dig onder daarbij te stellen voorwaarden,
ontheffing worden verleend door het Rijks
kantoor voor Zeep, Parkstraat 4a, 's-Gra
venhage.
4. De ontheffing, sub 3 genoemd, zal geacht
worden te zijn verleend:
a. aan de fabrikanten van zachte zeep voor
zoover betreft bovengenoemde artikelen,
welke door tusschenkomst van het Rijks-
kantoor voor Zeep zijn toegewezen1;
b. aan de fabrikanten van harde zeep en
zeeppoeder, voor zoover betreft bovenge
noemde artikelen, welke zij verwerken
moeten, teneinde de levering mogelijk te
maken van de harde zeep en zeeppoeder,
welke zij aan het RijkskarHor voor Zeep
hebben opgegeven te zullen leveren In de
maand Augustus;
c. aan de wasseherijen, bleekerijen en tex
tielfabrikanten, voor zoover betreft de
hoeveelheid oleïne, welke zij bij inwer
king-treding van deze beschikking in hun
bezit hebben. 7763
5. Deze beschikking treedt in werking op 1.
Augustus 1918.
De Gemeentebesturen van HAARLEM,
BENNEBROEK, HEEMSTEDE en SOHOTEN
brengen ter kennis, dat door den Minister van
L, N. en H. is bepaald, dat door detaillisten
aan verbruikers mag worden afgeleverd:
U gedurende het tijdvak aanvangende op 1
Augustus en eindigende op 15 Augustus
1918, op BON NO. 34 eener THEE- DN
KOFFIEKAART:
gedurende het tijdvak aanvangende 16 Au
gustus en eindigende op 31 Augustus 1918
op BON NO. 35 eener THEE- EN KOF
FIEKAART: 7763
Beseft men dat onder ons? Zoo niet, dan
wordt het tijd.
Vergeten wij ook niet, dat een goede gemeente
politiek een machtige hefboom is bij de Kamer
verkiezingen.
Een krachtige R.-K. gemeenteraadspolitiek
doet haar heilzamen invloed voelen bij de Ka
merverkiezingen.
Laten dus belangstellenden in de wederople
ving van den Bond van R.-K. Raadsleden nog
éénmaal naar voren treden, om den Bond op
moten te zetten vóór de raadsverkiezingen; van
iet volgend jaar. Wij kunnen er dan nog vruch
ten van plukken. Het is nog niet te laat.
Nu of nooit!
DISTBÏCT HAARLEM EN JWSTBEKEN
Aan houders van ZOMER-RANTSOEN-
KAARTEN wordt bekend gen* da*
1 Augustus 1918 verkrijgbaar is TEGEN
GOEDKOOPEN PRIJS:
bij de Brandstoffenhanclelai'cfl> wonende
op bons 7 en 8 elk TWEE HONDERD HAR
DE TURVEN;
bij alle overige at e?1
op bon 7 EEN HECTOLITER COKES;
op bon 8 TWEE HONDERD HARDE TUR
VEN.
E>eze bons zijn geldig tot en met 30 Septem
ber 1918.
wad. Directeur Brandstoffen-Bureau:
7750 A. HEGT.
sehevp-
Gli.
GiSTRICT HAARLEM E?l OMSTREKEN.
De Brandstoffen-Commissie maakt bekend,
dat nog een
n kSeine partij
ÜVERIJSELSCHE PERSTURF
schikbaar komt. Zij, die in het bezit zijn van
en ro° e kaart voor het aanvullingsrantsoen,
rinlier°^ n°^ ontvingen, kunnen in minde-
DiltJë dit rantsoen EEN AANVRAAG IN-
heden (eenTl dt2e turf' van l> 2 of 3 een"
van f 2ok d is 400 stuks) tegen den prijs
loon. per 100 stuks, behalve het bezorg-
Besteijjncr, 7750
Worden b Unnen thans reeds per briefkaart
Ah! R. 5eZOnden aan het Brandstoffenbureau
hgy, 4 Gprj. Oude Gracht No. 18, te
WTl °Uüer 0Pgave van het nummer van
van ,°U der aanvullingskaart en het nummer
To bandelaar.
is onnoen^-inS van de aanvulEngs-rantsoen-kaart
Wnd. Directeur Brandstoffen-Bureau,
A. HEGT.
D„ Direpteur y« hef Gemeentel» Le „,rnaa ?e-
vensmiddelenbureau te HAARLEM, brengt, poogd aan den zialtogaKten bond nieuw leven
ter kennis van houders van maohtigings- in te blazen. Echter "tevergeefs, er wordt nie;
Men zou stilaan een tegenzin krijgen over
dit onderwerp te schrijven^ 200 begint de heer
A. B. Michielsen te Halfweg in het „Centrum"
een pleidooi om aen boud van R.-K. kaadstodien
nieuw leven in te blazen.
Herhaaldelijk is door dagblad-artikelen ge-
kaartan, dat ingevolge Ministerieel© beschik
king, de UITGIFTE VAK BOKS recht ge
vende tegen verminderden prijs, hetzij repa
ratieleder te betrekken, hetzij sehoenenrepa-
raties te doen uitvoeren,
tijdelijk wordt gestaakt.
Van mogelijke hervatting der uitgifte zal
worden kennisgegeven.
De Directeur voornoemd,
F, DE JONGE.
De Gemeentebesturen van HAARLEM,
BENNEBROEK, HEEMSTEDE en SOHOTEN
brengen ter kennis, dat door den Minister van
L., N. en H. is bepaald:
1. De verkoop, de aflevering en het vervoer van
oud papier en afval van nieuw papier aan
bedrijven, die deze artikelen als grondstof
verwerken, is verboden.
2. Onder papier worden in deze beschikking
verstaan
alle soorten Papier en Carton;
3. Ontheffing van de verbodsbepalingen, sub.
i gesteld, wordt, zoo noodig onder daarbij
te stellen voorwaarden veileend, door of na
mens den Minister van Landbouw, Nijver
heid en Handel
4. Aanvragen om ontheffing zijn in te dienen
hij de afd. Crisiszaken Bureau Nijverheid,
Kneuterdijk 8, 's-Gravenhage.
5. De^e verbodsbepaling treedt in. werking op
5 Augustus 1918. 7763
op gereageerd
Erkent men de behoefte aan het bestaan van
den Bond Ik weet het niet, zoo vervolgt de heer
Michielsen.
Ziet men geen kans hem tot nieuw leven te
brengen? Ik weet het evenmin 1
Nog eenmaal wil ik een poging wagen om de
mannen van initiatief bij elkaar te brengen en om
den Bond te doen worden, wat ongetwijfeld velen
van zijne oprichting hebben verwacht.
Ik wii ditmaal mijn argument alleen ontleenen
aan de Evemedige Verregenwoordiging en aan
den uitslag der verkiezingen op 3 Juli.
De Evenredige Vertegenwoordiging zal veel
nieuwe R.-K. raadsleden leveren, spéciaal in die
streken des lands, waar de katholieken tot dus
ver belangrijk in de mindeuieid waren, en waar
het dus van de niet katholieken afhing, of men
ons al dan niet een zeteltje wilde gunnen.
Daar staat echter tegenover, dat in tal van
andere gemeenteraden, vooral in het Zuiden,
waar men een overwegend katholieke bevolxmg
aantreft, een min of meer belangrijk aantal
socialisten hun intrede zullen doen.
Een en ander schept voor ons bijzondere ver
plichtingen
Die nieuwe raadsleden boven den Moerdijk en
die overblijvenden in het Zuiden, komen daar
in 'gemengd1 gezelschap.
Men zal daar een principiëelen beginselstrijd
hebben te voeren.
De taak van de gemeente breidt zien g
Moeten nu al die raadsleden, die aan die
principiëele taak-vervulling hebben te werken,
niet zoo veel mogelijk onderlegd zijn?
Heeft men daarvoor onderons genoeg ge
daan?
begrijpt men wel voldoende, wat het in de
toekomst zal te beduiden hebben, verantwoorde
lijk te staan voor een pricipiëel meebesturen van
de gemeente?
Wij nemen over, wat Ankersmit zegt in De
socialistischegemeente: „Er zijn weinig zaken
HET EINDE VAN HET STAATSPENSIOEN
De verwerping van de Ouderdomswet door
de Eerste Kamer heeft natuurlijk bij de
Linkerzijde eenige ontstemming veroorzaakt.
Begrijpelijk zegt' „De Tijd".
Begrijpelijk was deze ontstemming het
minst merkbaar bij de vrij-libéralen en unie-
liberalen, die, sedert bleek, dat de behande
ling en de verwerping niet vóór den dag der
Kamerverkiezing zou plaats hebben en dus
een mooi stuk propaganda-materiaal tegen
Rechts verloren ging, merkwaardig weinig
van zich deden hooren en vermoedelijk eeni-
geïi soijt gevoelen over hun politiek ge
draai, dat hen wel in 1913 aan de meerder
heid bracht, doch zonder eenig resultaat,
dan dit negatieve, dat zij de Talma-wetten
tegenhielden.
Anders echter „Het Volk". Dit sociaal
democratisch orgaan bedenkt, dat het tegen
den tijd, dat da Nederlandsche Bolsjew.iki
in de Kamer komen, noodig is om de arbei
der» er aan te herinneren, dat het nog even
goed als vroeger beschikt over een gewel
dig materiaal aan scheldwoorden. Het blad
schrijft naar aanleiding van de verwerping:
Het zal moeilijk zijn, ergens in de wereld
een gezelschap bijeen te lezen, dat Zoozeer
de seniele aftakeling vertegenwoordigt van
de Rijks-grooten, als onze Eerste Kamer,
zoowel in uiterlijke gedaante als in de op
vattingen, overtuigingen en dogma's die
rondspoken in de hersenkassen van deze bpn
jen van het politieke christendom. Indien
deze types, die stuk voor stuk kreupel, lam
of blind zijn naar den geest, en voor het
meerendeel maatschappelijke parasieten, niet
de mocht, bezaten om te beschikken over
het lot hunner iaudgenooten, zou geen schep
sel luisteren naar hun gewauwel. De argu
mentien, waarmee het staatspensioen giste
ren in dit „nóoge staatscollege" is bestre
den, staan niet boven die, waarmee de an ar
chisten de S. D. A.' P. bestreden in den
verkiezingsstrijd. Maar deze heerep hebben
do macht, deze types, die voor het mee
rendeel behooren tot de rijksten van het
land, die zich verzetten tegen de invoering
dor crisis-belastingen, ontleenen aan het ver
trouwen, aan de slaafsheid, 'van tienduizen
den en nogmaals tienduizenden geloovige
arbeiders de macht, om aan de oude man
nen en vrouwen in de bezitlooze massa het
schamele tweeguldenspensioentje te onthou
den, in naam van het recht, het christelijk,
het goddelijk recht 1
Voor onze mannen in dit kollege was
deze meerderheid geen partuur. Men kan
vechten met tegenstanders, die iets in hun
mars hebben, die over spierkracht en vaar
digheid beschmke-i, en die behoorlijke wa
penen voeren. Maar het gestamel van een
Baron van Lamsweerde, noch de orakeltaal
van een Professor üavinck verdienen iets
anders dan een verachtelijk schouderopha
len. Stemmachines zijt gij, voegde Vliegen
hun toe, en het feit, dat dit woord de
uitgeleefde karkassen aan het rammelen
bracht, kon de waarheid van het verwijt
slechts illustreeren.
Wii hebben, vervolgt „De lijfd niet ee
bil zonder lioog denkbeeld van het bevattings
vermogen der Volk-lezers. Maar wij gelooven
hen toch nog te verstandig om aan derge-
lijk gebral eenige betaekenis te hechten.
Baron van Lamsweerde en Prof. Bavinck
zijn geen partuur voor... Vliegenl Het is
voor beiden- onzegbaar jammer. Misschien
was voor hen wel een. partuur de heer Po
lak, die een „zuiver moreelen rechtsgrond
voor het Staatspensioen" had gevonden, n.l.
deze, dat de arbeider door zijn arbeid niet
alleen zijn werkgever,, maar de gansche
maatschappij dient, waarom dan ook op de
samenleving de plicht zou rusten, hem het
leven mogelijk te maken, als hij door ar-
u beid niet meer kan bestaan, een ai'gu-
- ment, dat juist voor de Ouderdomswet niet
(INGEZONDEN MEDEDEELING..
SSaröeSjorissfr'aat 27. TEL. SÏ7(i
7014
DE S. D. A. P. EN DE LEVENS
MIDDELENVOORZIENING.
Op het Congres van het N. V. V., dat
de vorige week werd gehouden is o.m. ge
sproken over de Levensmiddclenvoorziening.
Uit de rede van den. secretaris van het
Verbond, den heer Fimrnen, die zich met
zekeren ophef en bij herhaling „adviseur
van den Minister" noemt, nemen wij onder
staand enkele gedeelten over uit het ver
slag van „Het Volk":
„De - graanbesparing voor de a'cohol-in-
dustrie vond,en wij zóó gering, dat wij er
indertijd niet toe wilden adviseeren, vree-
zende vóór de grootere werkloosheid die ei
uit zou ontstaan .Het kan zijn, dat wij dat
hebben misgezien, maar men kan, als men
veel werkt, dan wel eens fouten maken.
Eenheid in de distributie-administratie stuit
op de moeilijkheid, dat de gemeenten
vrij zijn in de verdeeling van de hun toe
gewezen hoeveelheden. De „adviseur van
den minister"» als spreker is genoemd, kan
zich in zulke onderdeelen niet - verdiepen,
want dan zou hij in de kleinigheden ten
onder gaan."
Is het niet of men Minister Posthuma
zelf hoort, wanneer deze „adviseur van. den
Minister" dat klinkt nietwaar? aan het
"woord ia? Zijne Excellentie Fimmen kan zich
met kleinigheden als de eenheid in admi
nistratie niet bezighouden!- Zijne Exc llen-
tie wimpelt critiek af met de boodschap,
dat' wie veel werkt weieens fouten kan
maken!
Edlieve, als de echte Minister Posthuma^
die 't nog iets drukker had dan zijn „advi
seur" precies dezelfde opmerkingen maakte
spuwden 'sheeren Fimmen's partijgenootep
vuur en vlam en de S. D. A. P.heeft juist
deze opmerkingen druk uitgebuit bij de ver
kiezingen en er heel wat stemmen door ge
kregen. (De Vrijz. Di-m.)
DE VERKORTING VAN HET DUITSGHE.
FRDNT - HEVIGE DUITSGHE TEGENSTAND
-GEVECHTEN 0? HET HOORDER MARNE-
FRGNT DE FRANSCHE VORDERINGEN
BRANDENDE DORPEN - VERDERE TERUG
TOCHT DER DUJTSCHERS? EEN WOLFF-
BESCHOUWING OVER DEN TERUGTOCHT -
PLAATSELIJK SUCCES DER ENGELSCHEN
NABIJ ALIENS EEN VREDESPOGING DEB
NEUTRALEN AANBEVOLEN.
Het Duitsche middag-bericht, dat ons gis ie rei
te laat bereikte om daaruit in onze vorige oplage
nog een of ander te vermeiden, geeft nu toch ook
nadere bijzonderheden over den, terugtocht der
Duitschers uit de vooruitpuilende frontstellingen
tusschen Soiseons en Reims, welke terugtocht
in den nacht van Vrijdag op Zaterdag alreeds
heeft plaats gehad.
In den nacht van 26 op 27 Juli, zoo luidi het
bericht, hebben wij, ongeveer tusschen Ourcq en
in onze nartii, die zoozeer dringen als de in-1 mem.,
tenrieve, voorbereiding dor gemeenteraadsverkie-naa/de behoefte.
NEGER-HUMOR.
In San Juan op Portorico staat een ne
ger op straat, ten tijde dat de slavernij
nog bloeide, als eensklaps een vreeselijke
plasregen valt.
Haastig neemt Sambo zijn hoed af, en
doet zijn uiterste best, om dien tegen dev
stroomenden regen te beschermen, terwijl
zijn wollig hoofdhaar in een oogenblik door
nat is.-
„Waarom zet jij je hoed niet op?" vraagf
een voorbijganger, „dan bleef je toch droog.
„Dacht je, dat ik gek was?" antwoordt
de neger met een grijns. „Hoofd hoort aan
meester hoed is van bamool
ONDER VRIENDINNEN.
Rita: „Zijn mijn haren niet prachtig! Wat
zou jij niet willen geven zulke haren te
hebben?"
Vriendin: „Ja, dat weet ik niet. Wat heb
jij er voor gegeven?"
de"kan>sluJ- groette minzaam en verliet
Haar k;fJaar riJkleed ophoudend.
*1 geen aneJ stond nog altijd in Wyetnouth, zoodat
Perilla kleeding tot hare beschikking had.
kon niet zegge® jachten. Er hinderde haar iets. Zij
naar onwillekeur,- aOp het eerste gezicht had Lize
matige tegei,^n, ui0 f ingeboezemd, een instinct
voor een groot deel er tijdens het gesprek wel
«want echter weer bove„etr'Wenen wa3, Oat gevoel
gevoel bijna alsof'^'^*1 zich aheen bevond,
?,"en. alsof zij hare kansen Ier "iet moest blijven
«ld verloor. J S6n z*t te verspelen en haar
FrSchehaacce°n0tk het «er lichte
hef k"de- Het was ér-ij»" d Arhiay in haar spreken
PerilbJna niet was waar t»200 vvuni« opvallend, dat
flila niet gerust. nemen; doch het stelde
RebaJt ^fnblik kwam
eetl bediende binnen niet
wetende waarom'f8' WiWe gaan' Sprak
P *4oe keei de dame, die ik zoo juist gesproken
Mevrouw Opie, antwoordde de man,
Dank u. Is zij de meesteres hier?
Neen, of eigenlijk wel, voor het oogenblik,
tenminste.
Uoed. Ik dank u.
Zij ging naar een venster, dat uitzag op een laani
die naar het noorden liep en wachtte. De avond vie'
en het werd aliengs donker; de stormachtige dag
neigde ter ruste en het beloofde een schoone avond
te worden.
HOOFDSTUK XX.
De doodkist.
In het westen schitterde de lucht in een mengeling
van allerlei kleuren en tinten. De aanblik was die
van een dier stiile avonden, waarin zelfs niet het
geluid van een vogel of het minste geruisch van den
wind wordt gehoord.
Pm ge!ieelen namiddag had de hertog doorge-
braent met lezen en schrijven in verband met de
depeches, die hij ontvangen had. Een half uur slechts
had hij zijn arbeid onderbroken om te dineeren, om
direct na afloop daarvan weer naar de bibliotheek
terug te keeien. Na acht uur evenwel werd h§t zoo
duister in het groote vertrek, dat hij papier en pen
neerlegde. Terzeifdertijd plooiden zijn dunne lippen
Hij" was" «a^r^tim,ach vond zijn
oorzaak m het W-j^
bibhotheek waarin M een Spaansch minneliedje
kwinkeleerde. aardig gedaan, sprak hij tot zich
behigenaden aromatische,, geur op terwijl hij naar
het zoete gekweel achterover m zijn stoel zat te
l oeri"' es hij overeind, begaf zich naar een der
smalle oothische vensters en opende dit geruischloos.
riet meer lag vlak <*ider het venster, zoodat de
muur waarin het zat, door het water bespocld werd.
Tusschen de mollige kussens van een slank roei
bootje zag hij Lize geleund, de fluit aan haar lippen.
Hii nam een eikenhoutenstok uit den hoek der ka-
mer. ze" e een breedgeranden hoed op en ging de
gang in; vervolgens door een deur, welke leidde
naar een marmeren platvorm vlak aan het meer ge-
legen
Dat was juist wat Lize d'Arblay wenschte. En ver
weg, in een anderen vleugel, stond Perilla docr het
naar den duistsr wordenden hemel te staren en
wachtte.
Lize hield op met spelen, toen zij oen hertog
antwoordde en lachte. Zij- vatte haar roeispanen en
bewoog iiaar boot in de richting der landingsplaats.
Ik had geen idee er van, dat ik werd af eluis-
terd, Hoogheid, sprak ze. Ik spiedde een beetje in
het rond en ontwaarde dit goddelijk meer met het
snoezige bootje. Toen kon ik de verzoeking niet
meer weerstaan en naaide mijn fluit voor den dag.
U hebt mij hierheen gelokt, zoo als u ziet Dat
is sirenenmuziek.
O, Hoogheid, maar Ulysses luisterde niet naar
de sirenen; hij stopte zelfs zijn ooren dicht.
Wel, wel, maar ik ben Ulysse3 niet. Bovendien,
de man probeerde alleen zich er aan te onttrekken,
omdat de sirenen niet op picolo's speelden.
Zij wierp haar hoofd achterover en laciite.
Zal ik instappen? vroeg hij.
Op haar toestemmend amwoord staptehij
van Z oéler naar het kasteel en zette koers naar
de overzijde, naar de vijgeboomenlaan. Het was ver
rukkelijk op het water.
ll( bewonder die laan, sprak Lize. tk geloof met
dat ik ooit zoo'n groote boomerij gezien heb.
ja, het Is ongetwijfeld een prachtige laan, zei
de hertog.
Maar zij is wat kaal. Op een Fransch kasteel
zou men de ruimte tusschen elke twee boomen ge
vuld zien met 't beeld van een nimf, een sater een
pan O: andere boschgoden. Hier ziet men, belave
de weliswaar prachtige rij stammen, niete,
Dat heeft u toch mis, antwoordde hij. Mijn
vriend heeft in kwaliteit wat hem in kwantiteit ont
breekt, zooals u kunt zijn. Een weinig verdere p de
laan in kan men een prachtig standbeeld bewonderen
van Turnerelli, daarna verder de drie gratiën, met
maar vervaardigd door den eersten den hesten, m
door Nolekens en nog verder zult u een kunstwerk
de
Chantrey, zegt u, Hoogheid.
^Deze'is mijn ideaal, ik bewonder hem, Gaarnt
zou ik zijn werk zien.
Wei, het eenige, wat er dan opzit, is er heea
gaan. Dat is ook zeer gemakkelijk te doen.
fs het ver de laan in?
Niet te ver. Willen we gaan?
Zij stapten aan den zuidelijken oever van het meet
aan land, terwijl Lize vluchtig op haar horloge keek,
toen begon oe begeerde wandeling door de laant
.iet bezichagen van urnerelli, het bewonderen van
Nolekens, de aanbidding van Chantrey. De k!e -en
in het Westen vervaagden meer en meer tot een
eenvormig gtlj*. De avond viel snel.
Het was voor het meesterwerk «m Chantrey,
Lize, na een oogenblik van stilte sP™i' jn \yye>
- Hoogheid, ik hoorde de«nh.to»de'nverpder
mouth aankomende, dat u Se
gesprekken uitmaakte. (Wordt vervolgd.)
