DE SAMENZWERING.
BUITENLAND
P. W. TWEEHUIJSEN,
Vroolijk Allerlei
«JU ï;ev<5i
VERANDERING DER
BOTER-MELANGE.KAART.
FEUILLETON
WITTE SCHOENEN
STERKE METERS
fl^ANCAG 9 AUGUSTUS 1918
42»t« JAARGANG 970 6
OS ABONNEttENTSPRUB BEDRAAGT VOOR HAARLEM ER AGENTSCHAPPEN: PER KWAflTAAL f 1,55; PER WEEK 15 CENTS FRANCO PER POOT PER KWARTAAL t 2.S0
BUREAUX: HASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 ADVERTENTIES 20 CENTS PER REGEL 20 OOBLOGSTOESLAQ. BIJ CONTRACT BELAN6RUKE KORTING
WERELDBRAND'
DE DUITSCHERS TREKKEN OVER DE AϧNE
TERUG DE ENGELSCHEN BEREIKEN DE
AKC8E; DE FRANSCHEN DE VESLE-LINIE
8000 GEVANGENEN EN 133 KANONNEN
BUITGEMAAKT - HINDENBURG EN LUDEN-
DORFF OVER DEN TOESTAND.
RUSLAND
(INGEZONDEN MEDEDEELINGJ
Barteljorisstraa* 27. TEL. 1770
8014
VERSPR£IDE^BERICH1
BERICHTEN VAN I TOT 5 REGELS.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
De Directeur van het Gemeentelijk Levens-
middelenbureau te HAARLEM brengt ter
kennis dat vanaf MAANDAG 5 AUGUSTUS
t.m. VRIJDAG 9 AUGUSTUS a.s., telkens
van 812 uur en van 1 y2i'A uur, gelegen
heid bestaat van Boter Melangekaart te
veranderen.
De opgegeven veranderingen gaaa eerst in
na afloop van de bon voor de 13e week der
Boter- Melangekaart.
Voor de te maken veranderingen moet de
rantsceneeringskaart en de boter-melanige-
kaarten med'o gebracht worden.
Op bovengenoemde dagen kan NIET VAN
LEVERANCIER VERANDERD worden.^
De Directeur voornoemd,
8158 F. DE JONGE.
11 Winterprovisie aan aardappelen.
Met 'onverdeelde instemming namen wij
kennis van een hernieuwden aan
drang op den Minister van L.. H. en N., uit
geoefend, door de zoo verdienstelijke penna
nente Commissi^ inzake crisismaatregelen
der Katholieke en Christ. Wenkliedenboniden.
Tot nu toe bleef de beheerder van dit
departement doof voor de tot heini gerichte
vertocgen, waarin de wensoheUikheid werd
aangetoond, om voor hen, die dit verlangen,
winterprovisie aan aardappelen op te doen.
Die wensehelij'kheid blijkt zoo helder als
m
glas.
Ons volk in zijn geheel niet het minst de
ai*heiders is daar van oudsher aan geSvoon.
Tot bewaring van winterprovisie bestaat hij
kij-na iedereen gelegenheid. Men heeft daar
voor geld bespaard en heeft er dus de m>o-
dige voorbereiding voor getroffen.
Voor do beschikbaarstelling van winter
provisie, van ons volksvoedse] bij uitnemend
beid in deze tijden, is dus van de z ij d
der verbruikers, alles te zeggen.
Echter, ook de regeering zou er in menig
Opzicht wal bij varen.
De buitengewoon zware zorg, die in den ko
menden winter op haar gaat drukken inzake
ónze voedselvoorziening, zon er aanmerkelijk
door verlicht worden.
Wij staan zeer waarschijnlijk voor een
tekort aan steenkolen, petroleum, en benzine;
ook van levende vervoermiddelen. Waar dit
het geval zal wezen bij een zaehten winter,
daar klemt dit nog v'eel sterker, wanneer on
verhoopt de wintervorst met strengheid
mocht gaan regeeren.
Ook zou, wanneer een aanzienlijke meer
derheid van ons volk in het bezit van win
terprovisie gesteld werd-, dit een zeer gun
stige invloed uitoefenen op de laadruimte
voor 't vervoer van brandstoffen en. andere
'e\ eusmiddelen.
Er is echter meer. Het spreekt vanzelf, dat
een practise he verdeeling van win
terprovisie aan de verbruikers, die verdee
ling zou moeten geschieden zoodra de aard
appelen gerooid zijn z'ooveel doenlijk in de
omgeving waar de aardappelen zijn geteeld,
Oimoodige vei-voerkosten zou besparen.
Wij zeggen met opzet practisch,
want de tot nu toe gevolgde wijze van
distribueeren verdiende lang niet altijd dien
lof. Aardappelen in 't Zuiden geteeld, wer
den niet ter plaatse gegeten, maar naar het
Noorden gevoerd, en omgekeerd. Daardoor
werd. ontevredenheid gewekt, die bjj een
doelmatige distributie gemakkelijk bad kom
neu voorkomen worden.
Er is dus alles voor te zeggen, dat ons volk
m de gelegenheid gesteld wordt een behoor
lijke provisie aan aard-appelen op te doen.
Moge minister Posthuma. vóór zijn defini
tief verdwijnen van 't zoo 'ontredderde too-
beel zijner bemoeiingen inzake de voedsel
voorziening van Nederland, aan den drang
door de Permanente Commissie op hem uit
geoefend, toegeven.
A3
Het verheugt mij, dat u mijn naam kent,
Hoogheid, antwoordde zij. U moet terstond met
mij medegaan. De Franschen zijn op den zuidelijken
weg u aan het zoeken. U moet gaan, vlug naar het
no orden
Wel, veronderstel eens, dat ik liever van plan
ben hier te blijven?
Dat moogt ge niet. Zij zullen terug komen en
vatten.
Zijn gelaat versomberdehij was juist tot de con-
Muele gekomen, dat zij niet zouden terugkceren.
U weet dus van al hun plannen "af, zei hij.
Ik geloof het wel, Hoogheid. ik hoorde een
hunner, den leider van den troep op den weg twij
fel uitspreken of u wel waart heengegaan
- I ja, eu wie is aie Uldei
Mij heet Verdier. Zij doen alies wat hij zegt.
is dai zoo? Gij kent lieai dus persoonlij!:?
Heb fk daar geen reden vooi Dreven zij mij
*u een man, mijnheer Goide genaamd, niet op den
bitirforen en staken deze in brand
Is dat zoo? Welken vuurtoren?
Bij menigen schotel dampende aardappelen
uit den provisiekelder, die in den komen
den winter op onzen diseh zal prijken, zou
den onze huismoeders dan wellicht 'n zuchtje
van verlichting en dankbaarheid "wijden
aan ten minste één economischen maatregel
van dezen bewindsman.
De Duitschers zijn nog verder moeten terug
trekken. Zij zijn thans tot achter de Vesle-lime
teruggedreven.
Reuter's correspondent bij het Fransche hoofd
kwartier meldde Zaterdagavond: De verovering
van Montbellen, dat op de Aisne ten Zuiden van
Soissons uitziet, gaf ons vasten voet op het
plateau, dat den hoek tusschen de Aisne en de
Vesle vult, en heeft den terugtocht van het
Duitsche linker-centrum noodzakelijk gemaakt.
De Duitschers werden uit Soissons gedreven en
om aan omsingeling te ontkomen, moest achter
eenvolgens elk centrum van tegenstand tot aan
Fismes opgegeven worden.
Wij zijn weer in den bewegingsoorlog. Cava
lerie verspreidt zich waaiervormig over de velden
en gaat de oprukkende infanterie vooraf. Langs
de wegen ontdekken de ruiters machinegeweer-
posten, vernielen ze of dwingen de manschappen
terug te trekken.
De vijandelijke artillerie richt haar vuur op
speciale punten, wegen en bruggen, waar onze
troepen langs moeten komen en tracht hun op-
ma isch te vertragen.
De Duitschers verbranden nog'steeds dorpen,
ook die achter de Vesle, de korenvelden iri volle
rijpheid, en laten de munitie-depots in de lucht
vliegen, naarmate zij terugtrekken.
Ook van andere punten van het frent wordt
een gewichtige vooruitgang der geallieerde troe
pen gemeld.
Zoo melden de jpladen dat de Duitschers groote
troepenmachten en massa's artillerie naar den
anderen kant van de Aisne brengen en de brug
gen over de Ourcq laten springen.
Bij Albert zijn de Engelschen na den terug
tocht der Duitschers tot aan de Ancre voortge-
rukt. Tusschen Dernancourt en Hamel, een af
stand van circa 14 K.M., hebben zij deze rivier
bereikt en weder voeling gekregen met den
vijand. v
Het officiëele Duitsche communique schijnt
deze berichten volkomen te bevestigen in den
volgenden vorm.
Aan weerskanten van Albert namen wij zonder
drang van den vijand onze ten Westen van de
Ancre staande posten naar den Oostelijken oever
terug.
In succesvolle voorterrein-bevechten ten Zuiden
van de Luce en ten Zuidwesten van Montdidier
maakten wij gevangenen.
Wij zijn aan de Aisne (ten Noord-en en Oosten
van Soissons) en aan de Vesle in gevechts
contact met den vijand.
Geen wonder dat de geheele Pers der gealliëer-
den, vooral de Fransche pers, juicht en wijst op
de beteekenis van de overwinning.
fnïS ?°!IfSponden,t ya,n Havas aaa het Fransche
front wijst er op, dat de tegenstand van de Duit
sche achterhoede den waren aard van de geleden
nederlaag nog uitdrukkelijker aantoont, daar hij
de vijandelijke verliezen aan dooden en gewon
den nog aanzienlijk deed toenemen en tevens de
onmacht hunner beste troepen in het licht stelt,
wier krachtsinspanning niet in staat was, het
vertragen* troepen te weerstaan of zelfs maar te
generale staf schijnt tot den te-
r besloten te hebben, ten einde zijn effec-
tiet te sparen, wegens de zware verliezen, welke
hij in den frontzak leed, die een voortreffelijke
offensieve positie opleverde, maar uiterst gevaar
lijk werd in geval van een langdurig defensief.
Dezelfde reden verklaart den terugtocht bij
Albert'voor de Engelschen, waar de laatsten
een ver uitzicht hadden over de lager gelegen
vijandelijke stellingen.
Zoo geven dus de Duitschers in twee streken
de voordeden prijs, welke zij bij vroegere aan-
ltn ,zo.° duur ktaald hadden, en gaan zii
SïtJ! het defensief over, waarschijS
van de recruten van de lich-
t a waaj legen de versche troepencontin
fe"g d™ *eaI,ferd«' raimsehoob SE
Bevraag i8 maar, oi hel Fransrt,,
mando hen rustig zich zal laten installeeren in
de door lien gekozen stellingen. Daartoe schijnt
het al zeer weinig geneigd
Clemenceau verklaarde tegenover Marcel Hu-
tin, van de „Echo de Paris": „Ik ben zeer tevre
den, dat ae Duitschers tusschen Soissons en
Reims overal zijn losgewerkt. Alles gaat goed."
Het genoemde blad verzekert, dat prins Ru-
precht van Beieren lo divisies aan den kroon
prins zond, en daarop, te zwak zijnde om een
eventueelen aanval van de Engelschen te weer
staan, zich terugtrok. Dit bewijst, dat de zware
nederlaag van den kroonprins tusschen Soissons
en Reims meer divisies teisterde dan veronder
steld werd.
Mft een enkel woord wezen wij Zaterdag reeds
op de beteekenis van den val van Soissons. Deze
is zoo groot dat, toen deze bekend werd, vrijwel
vast stond, dat een groote terugtocht der Duit
schers zou volgen. Zaterdagavond waren de
Duitschers tot achter cfc Vesle-ünie teruggedre
ven en maakte Reuter melding dat sedert 18
Juli 840(f gevangenen gemaakt en 133 kanonnen
veroverd waren. Hetgeen er op schijnt te wijzen
dat de terugtocht der Duitschers geenszins een
vlucht is, maar ook weer ordelijk wordt uitge
voerd.
Soissons de in dezen oorlog veel geteisterde
stad, met naar beroemde kathedraal en andere
bouwwerken van historische beteekenis, was den
29 en Mei bij het offensief aan den Chemin des
Dames door de Duitschers veroverd, nadat de
Franschen de stad ontruimd hadden de laaisten
bleven zich echter vlak ten Z. en W. der stad
handhaven, welker bezit, gelijk ook heraaalüe.ijk
door Duitsche schrijvers erkend is, voor de
Franschen van groote beteekenis is, v°°rai met
oog op de spoorwegen, welke er.. jaIT*|nAn
Soissons telde in normalen tijd loOOO mwo-
uers.
Het vijfde oorlogsjaar is in elk geval ingeluid
met een verbitterden strijd in het Westen, die
misschien nog niet zoo spoedig zijn beslag zal
krijgen.
Het is niet van belang ontbloot wat Hinden
burg en Ludenaorff van den toestand zeggen.
Generaal Ludendorff stond aan eenige oorlogs
correspondenten van Duitsche bladen in 't groote
hoofdkwartier een interview toe, waarin hij o. a.
verklaarde:
„Ditmaal is ons strategisch aanvalsplan niet
gelukt. Het bleef tot een tactisch succes beperkt.
De vijand week op 15 Juli voor ons uit en daarop
braken wij reeds op 16 Juü de krijgsverrichtingen
af. Het is steeds ons streven, een onderneming
op te geven, zoodra de inzet de offers niet loont.
Ik acht het een mijner voornaamste plichten, het
bloed en de kracht onzer soldaten te sparen."
Over Foch zeide Ludendorff o. m.:
„Zijn plan was ongetwijfeld, door een door-
braak in de flank onze geheele frontbocht ten
in het vijfde jaar een kleinigheid?'
Zie voor eventueel nader ingekomen berichten
onder: Laatste Nieuws.
Op de overige fronten is de actie in verge
lijking met het Westfront van weinig beteekenis.
Het Oostenrijksdie communiqué luidt:
Op de hoogvlakte van Settecommuni werden
herhaaldelijk Engelsche en Fransche verken-
ningsaanvallen afgeslagen.
Op den Dosso Alto gelukte het den vijand,
na krachtig artillerievuur, in deelea van onze
stellingen door te dringen.
Deze stelling van den Dosso Alto heeft den
Oostenrijkers zeer zware offers gekost.
Van de overige fronten is het nieuws zeer on
belangrijk.
DE ENGELSCHEN VOOR ARCHANGEL -
MUDJUG GENOMEN FINLAND EN
DUITSCHLAND RUSLAND EN ENGE
LAND IN OORLOG.
Tegeerinl? wegens den onlangs te Kief op ge»
neraal-veldmaurschalk Von Eichhorn en rijn
adjudant gepleegden meedoogelooaen moord
■de betuiging van ons diep medelijden over t*
brengen."
Von Hintze betuigde telegrafisch zijn danM
voor deze woorden van deelneming.
En de eerste daad van Helffrich ,den nieu
wen Du i teen en gezant ie een bedreiging.
Namens de Duitsche regeering heeft Helf-
ferich een nota gezonden aan Trotzky, waar
in hij vaststelt, dat de moord op veldmaar
schalk: Eichhorn, evenals die op graaf Mir-
baëh, te Moskou werd georganiseerd. Hij
doet een beroep op de maximalistische
-pv i, V.W.M uciucu op de maximalistische re-
Do „1 rawda mei at nat de Engelschen van; geering, om buitengewoon strenge maatre-
Die van Raddon, Hoogheid.
','er Yfas c'e tekst en uitleg en hij vond het ver
schrikkelijk aan eenArouw te twijfelen.
Zoo, is de vuurtoren van Raddon afgebrand
En ik hoorde er niets van?
Daar hebt u geen tijd voor gehad. En wij ver-
hezen onzen tijd, Hoogheid.
Wel, wel, gij zijt een zeer slechte vrouw, Perilla.
Ik begrijp niet, wat u bedoelt, Hoogheid.
Waarom hebt gij den vijand verlaten en komt
gij tot mij over, Perilla?
Ik begrijp niet wat gij meent, Hoogheid. Wilt
gij niet meekomen, nu?
Neen Perilla, zeker zal ik thans niet meekomen
Het komt mij voor, dat ge tevergeefs uw kruit ver
schiet. En wat meer is, ik laat u niet gaan.
Wat bedoelde hij? Zij wrong haar handen.
Welzoo, nu zit gij- in de war, sprak hij. Gij
zijt naar den vijand overgèloopen. Ga hier zitten.
Hij zei dit op strengen toon. Muisstil ging zii'bii
hem zitten.
ik moet u zeggen, dat ik ,u geen goed tooneel-
speelster vind, begon hij weer. Gij zijt zeer stout
moedig, maar spoedig uit het veld geslapen.
Ik kan er niets aan docil!
Wel, dat is een oprechte bekentenis. Dat mag
jk. Maar weet u wel, dat ik tegen u gewaarschuwd
ben, vandaar mijn bekendheid met uw naam.
Nu begreep zij liet.
O, Hoogheid! riep zij uit.
Zuiden van de Aisne af te snijden. Maar bij de
beproefde leiding van het 7e eu 9e leger was dat
volkomen uitgesloten. Met een aanval op 8 Juli
hielden wij rekening. Wij waren er op voorbereid.
De vijand leed zeer zware verliezen, waardoor
zijn vermeerdering aan Amerikaansche en Afri-
kaansche hulptroepen, welke wij niet onderschat
ten, aanmerkelijk benadeeld werd.
Op 19 Juli wared wij den toestand reeds vol
komen meester en wü zullen dat ook verder
blijven. Het prijsgegeven terrein lieten wij vol
gens het beraamde plan aan den vijand over.
„Terreinwinst' en „Mame" zijn maar leuzen
zonder beteekenis voor de beëindiging van den
oorlog. Wij zijn nog: steeds vol vertrouwen."
Generaal von Hindenburg, die daarop het
woord nam, prees de roemruchte prestaties der
troepen en verklaarde daarop:
„Aan de Amerikanen hebben onze troepen zich
even snel gewend als aan -de zwarte Franschen.
Zij moesten velen van hunne menschen voor onze
stellingen laten liggen. Wij daarentegen gingen
zuinig met onze soldaten om. Deze omstandig
heid en de inachtneming der belangen onzer
reserve bepaalde onze maatregelen. Wij „verleg
den" den strijd in een gunstiger terrein 'om den
troepen den strijd om de levensvoorwaarden door
een beteren aanvoer te vergemakkelijken.
Wij allen wenschen den vrede, maar het'moet
een vrede in eere zijn, en dat zal het ook zijn,
daarvan zijn wij rotsvast overtuigd."
Hindenburg zei nog: „Opereeren staat gelijk
niet bewegen. Den aanwas in getal bij de geal
lieerden door de komst der Amerikaansche en
Afrikaansche troepen onderschatten wij niet. Des
te meer gewicht leggen de verliezen in de schaal
die zij door hun vergeefsche offers lijden De
krijgsverrichtingen kunnen reeds met het oog op
de troepen niet aan één stuk doorgaan.
De Duitsche infanterie heeft zich geweldig ge
weerd. Ze heeft het volle gewicht van den aanval
op de schouders gehad en voelt zich nog steeds
in alle opzichten de vijandelijke de baas. Ook
de artillerie heeft, ten deele in de voorste linie,
met het meeste succes tegen de drommen tanks
der geallieerden gevochten.
De oorlog is binnen de grenzen noch te velde
hun kruisers af Archangel beschieten. Het
blad plaatst aan den kop den volgenden op
roep:
„De kanonnen van het Engëlsche kapitaal
beschieten het Archangel der Sovjets! Zij
zuilen ook de arbeiderswijk van Moseou plat
schieten, als wij de Tsjecho-Slowakische af-
deelingen van den Engelschen staf niet ver
nietigen 1"
De „Is wee tij a" verneemt, dat htet eiland
Mndjug, na verdedigd te zijn, gevallen is.
De batterij werd door het vuur der Engel
sche kruisers vernield, waarop de Sovjettroe
pen op Archanjgel terugtrokken.
Den 2en Augustus hadden te Moskon talrij
ke meetings plaats, welke ten doel hadden de
arbeiders tot den strijd tegen de Tsj odho-Slo-
wakische contra-revolutie aan te Zetten. Ook
Lenin voerde het woord. Hij zeide, dat de
Sovjetrepubliek door een ijzeren ring omge
ven is. De Engelsehen hebiben door leugen en
bedrog Moerman bezet. Kern ingenomen en
oiiz^r partijgenoot-en gefusileerd en zich door
hun goud de Tsjecho-Slowaken tot bondge-
nooton gemaakt. Wij willen geen oorlog, noeth
met de Duitschers, noch met de Engelschen
en Franschen. Maar wij zullen alle krachten
vereenigen tegen deze stroopers, di eons mot
den hongerdood bedreigen.
Aan de ^National Ti-dende" wordt nit Hel-
singfors gemeld, dat er een massavlucht van
Russen over de Finsohe grens is begonnen.
De grenswacht is volkomen ontoereikend.
De „Deutsche Kriogsztg." weet mee te dee-
len, dat er na reeds twee Engelsche divisies
aan de Moemanskust geland zijn, terwijl
daar vijf kruisers en 14 torpedobooten liggen.
In Archangel zijn Zaterdag twee transport
schapen met 1000 Engelsche mariniers gear
riveerd.
De nieuw-gekoeon Sovjets van de plaatsen
aan de Moerman kust zijn allo gevormd uit
sociaal-revclutionüairen en steunen de En
tente geheel en al.
Ziedaar een aantal berichten, die de wan-
hopigen toestand in Rusland schetsen. Het
volgende bericht doet echter de deur toe.
De „Zürieher Post" meldt;
De Sovjet-regeering heeft officieel ver
klaard, dat tusschen Groot-Brittannië en
Rusland de feitelijke oorlogstoestand is in
getreden.
Alzoo Engeland en Rusland in oorlog. Het
was te verwachten, maar welk een verande
ring sinds Augustus 1914.
Nog eenige bizonderheden:
De „Neue Korraspondenz" meldt:
In de streek ten Noorden van Ufa is een ge
weldige slag aan den gang tusschen de Roode
Garde en de Tsjecho-Slowaken. De slag, die
reeds drie dagen woedt, is nog niet beslecht.
De Tsj echo-S lo wakken hebben, nle antwoord
den oproep van Profeky m
op
alle in hun
macht"zünide districten, de mobilisatie afge
kondigd. Chiniiesehe en Japansche troepen
be-n-alfen de spoorwegen.
Ook de binueulandsche toestand is verre
van rooskleurig.
Het commissariaat ter bestrijding van de
tegenrevolutie is een samenzwering tegen Le-
nin en Trotzky op 't spoor gekomen. De voor
zorgsmaatregelen ter bescherming van hun.
persoon zijn dus verscherpt. Lenin vortoont
zich niet meer in het openbaar zonder een
sterk escorte.
Toen Lenin een bezoek bracht aan Helffe-
rich, waren de straten, die naar de ambassa
de leiden, geheel door militairen afgezcL
De Poolsehe regeering heeft in opdracht
van de Poolsehe regeering aan staatssecreta
ris Von Hintze het volgende telogram ge
stuurd:
„Ik verzoek Uwe Excellentie de keizerlijke
gelen te nemen bij het zoeken naar en het
straffen van de schuldigen en bij de op-
ruftning van de broeinesten van anti-Duit-
sche intrige in Moskou en Petrograd.
Aangezien de Tsjecho-Slowaken de Zuid-
Bussische graangebieden veroverd hebben,
lijdt' men in St. Petersburg en Moskou hon
gersnood, het graan ontbreekt, er haast ge
heel en aangezien dit het hoofdvoedsel uit
maakt en andere levensmiddelen bijna, niet
te krijgen zijn, is de nood er hoog gestegen.
De Soviet-regeering heeft in theorie een
rantsoeneeringsthema opgesteld, dat de be
volking in vier klassen verdeelt; de arbei
ders krqgen een half pond brood daags en
om den anderen dag een pond vleesch .of
visch, de arbeidersvrouwen en mannen met
lichter werk krijgen, een kwart pond brood
en om den anderen dag een kwart pond
worst, de welgestelden moeten genoegen ne
men met om den dag een kwart pond brood
en evenveel worst, en de rijke huisgezin
nen ontvangen per dag één zesde pond
brood 1
In de practijk echter is er nooit voldoende
aanvoer, zoodat de vierde klasse heelemaai
niets krijgt en het andere deel der bevolking
slechts de helft van zijn rantsoen ontvangen
kan. Aan honger en cholera bezwijken da
gelijks honderden inwoners vaD Petrograd.
BELOONING VOOR VREDESAOTIE.
Als men, tegenwoordig" in sommige landen
in het belang vüh den vrede werkt, dan
krijgt men niet meer een Nobelprijs, maar
wordt men in de gevangenis gestopt.
Zoo deelt een Zweedfcb blad. znee, dat de
vroegere secretaris van Pord's vredesmissie,
Loohner, in Amerika is veroordeeld tot 20
jaar tuchthuisstraf, daar hij zijn vredespro-
paganda ook in Amerika bleef voortzetten.
De gansche wereld snakt naar vrede, be
halve een hoopje imperialisten en belang
hebbenden, en het werken in dienst van
den vrede wordt beloond met 20 jaar tucht
huisstraf 1
De uitspraak in de zaak-Malvy wordt bin
nen enkele dagen verwacht.
Dr. Rumely en een voormalig legatieraad
der Duitsche ambassade, Walter Kaufmann,
staan te New-York terecht wegens meineed,
in verband met het aankoopen van een New-
Yorksch blad door Duitschland.
Hurley deelt mede, dat alle scheepsbouw re
cords van Amerika geslagen zijn door bet van
stapel laten van de vrachtboot „Invincible", me
tende 12,000 ton, 24 dagen nadat de kiel was
gelegd.
Bij Oswiecïn, in Polen, heeft een ernstig spoor-
wegongeluk plaats gehad, hetwelk tot dusverre
5 zwaar- en 36 lichtgewonden heeft gekost
VERKEERD ADRES.
Twee boefjes zitten te visscben.
„Jo, bijten ze?" vroeg de een.
„Ja Jo, maar de visschen niet!" en hij krab
de zieh op het hoofd.
GEEN LEEGHOOFD.
„Zeg, jk zou me toch dood geneeren, als ik
zoo'n kalen kop had als jij. Neen, dan mag
j'3 mijn hoofd zien. Wat een haar hé?"
„Mag ik jon eens 'n ernstige vraag doen,"
vroeg de aangevallen kaalkdp.
„En dat i6r'
„V el heb jij ooit van je leven weieens gras
zien groeien in een drukke straat?"
In die kreet lag oprechtheid. Zij drukte angst, ver
wijt, gekrenkte hoogmoed uit.
Heb ik' u pijn gedaan? vroeg hij, met plotse
linge vriendelijkheid.
O, Hoogheid, wie heeft dat gedaan?
Dat kan ik u niet zeggen?
Maar ik weet het. Mevrouw Opie zeker?
Kent gij haar dan
Ik ging naar de Abbey en vertelde haar van
het complot" maar zij He' mii wachten en toen zag
ik haar juist uitrijden.
Ha, ik dacht al dat er zoo iets achter stak, zei
de hertog.
Hij had thans de keus tusschen twee vronwen, en
in zijn binnenste vertrouwde hij Perilla meer dan
mevrouw Opie.
Wel, Perilla, ik 'n twijfel, sprak hij.
Die dame vertelt mij, gij een slecht meisje zijt
en gij vertelt mij, dat zi sKcht is. En er zijn ^n'
dfC tegen u beiden getuigen.
Maar Hoogheid, zie mij aan haar oogen
waren gevuld met tranen -- 2le fk er uit a)s ee°
De woorden bestierven haar op de lippen. Hwr
hoofd zakte op de borst.
Hij vatte haar bij de hand-
Komaan. Wij zullen zien,
mijn lot in uw handen stel cm
trouwen.
Haar gezicht klaarde op,
O, dank u, Hoogheid.
Veronderstel, dat ik
zeg u te zullen ver-
Gij zult mij dus niet verraden?
O, Hoogheid..
Welnu dan, laat ons gaan.
Hij rees op. Zij nam de lantaarn. Zij gingen over
de ophaalbrug en vandaar over den ruwen weg. Hij
hield haar bij haar hand en zij kwamen aan het
punt, waar de weg zich in tweeën splitste.
Wat moeten wij nu doen, vroeg de hertog.
yMcldet mij immers, dat de Franschenden
zuidelijken weg hebben genomen.
Ja, Hoogheid.
Hoe weet gij dat?
Zij wist dit omdat Lize haar had verteld, dat zij
voorwaarts gegaan waren. Maar zij voelde, dat de
reden waarom zij Lize mistrouwde, niet voor en
hertog zouden gelden. Zij vreesde tegenkan g
vertelde een leugen. den zul-_
Ik weet het, sprak zij, omdat ik Men oen zui
de^kOoeTlamgW.fzul/ên noordwaarts.trekketl.
En zij sloegen den noordelijken weg in,
HOOFDSTUK XIU.
In den val.
Plotseling, terwijl zij voortliepen, ontrukte Perilla
haar hand aan die van den hertog en sprong terug
in doodelijken schrikeen geluid vlak bij' hen had
haar oor getroffen. In het volgende oogenblik was
de hertog omsingeld en achtervolgde Verdier Perilla.
Terwijl zij voortliep wierp zij de lantaarn over een
heg en ontsnapte in de duisternis, juist toen Verdiei
een schot <op haar loste. Maar in liet oog van der.
hertog scheen deze geheele korte jacht ee" v?Pr^.f'
wend spel om hem te doen gelooven, dat i er
niets met de Franschen had uit te s n. 1
rechtvaardig gemoed was het oclje
deeld. Zijn gelaat was lijkbleek vaan»A
Terwiil zii hun weg vervolgden, nuisierae verniet
aan twee z jner medegezellen toe zorg te dragen,
dat hun gevangene niet ontsnapte. De hertog Voelde
de grepen en een minuut lang liep hij stilzwijgend
voort. Toen sprak hij:
Wel, gij zult een eerlijk man als zoodanig
hebben te behandelen, of anders zal ik eenige uwer
tegen den grond slaan.
K™"en w'i iets voor uwe Hoogheid doen?
vroeg Verther.
Die kerels moeien mij los laten.
Maar, Hoogheid
mij los, ik zal niet ontvluchten.
Wij hebben uwe belofte?
Laat de armen van den hertog los, spra*
Verdier.
Zij kwamen aan liet voetpad®?Joen ging helm
versnelden pas voorwaarts. hersA
