4
1
K
1
i
regeIrTngs-v i se h7 Kaas-Verstrekking.
Vleggeiidistrïbutie Haarlem
RantsoeneeriityMppéii
BISTItlBBTIf-BEDMJf HEEMSTEDE
BUITENLAND
P. W. TWEEHUIJSEN,
JACQUES DE BRANCION
lil
RIJST VOOR AARDAPPELEN
WAT< DE PERS ZEGT
WITTE SCHOENEN
STERKE METERS
VRÖOLIJK ALLERtEI
FEUILLETON
t y
DINSDAG 13 AUGUSTUS 1918
42ste JAARGANG 9712
s
I
4
f
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EM AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL t Ml PER WEE* 15 CENTS; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30
BUREAUX: UASSAULAAM 49, HAARLEM - TELEFOON 1426 EN 2741
per persoon één pond Visch
2 ons vet Kalfsvleesch
Kaifsbeenderen a 10 cents per K.G.
I ons Leverworst en I ons Bloedworst
op bon A No. 39 IVjg ons kaas.
een kwart K.G. Rijst
tegen den prijs van 20 cent per K.G. 8327
vanaf heden voorloopig geen aardappelen
naar verkiezing verkrijgbaar
één ons Kaas 20 -f- in plaats van Gouda volvet
of Edammer 40 8326
Verbod verwsrken IVieSk tot Kaas.
11 Averechlsche Overheidsbemoeiing.
(INGEZONDEN MEDEDEEUXG.'
WERELDBRAND"
DE "STRIJD IN FRANKRIJK HET NIEUWE
OFFENSIEF - NOG ENKELE VORDERINGEN
PROYARD GENOMEN CHAULNES EN
R0YE NOG NIET HEROVERD? 40.000
GEVANGENEN EN 700 KANONNEN GEEN
GROOTE GEBEURTENISSEN OOSTENRIJ
KERS AAN HET WESTELIJK FRONT DE
BESLISSING NIET IN HET WÉSTEN?
TUSSCHEN S0ISS0NS EN REIMS DE
GEVECHTEN IN DE LUCHT DE BUIT DER
GEALLIEERDEN.
Barteljorisstraat 27. TEL. S77f
Romantisch verhaal uit den tijd der
Fransche Revolutie.
2
i
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIEN 20 CENTS PER REGEL 20 o/0 OORLOGSTOESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Woensdag 14 Augustus 1918, verkrijgbaar
van 10 uur v.m. tot 1 uur n.m. 8327
op vertoon van
VISCHKAART NO. 5300—5800
in de Gemeentelijke Vischhal.
De Directeur v. h. Gem. Levensmiddelenbureau
F. DE JONGE.
Verkrijgbaar op Donderdag 15 Augustus, des
namiddags van 1 4 uur
op BON NO. 21 van de vleeschkaarten met let-»
ters I tot en met P, bij:
ENGELENBERG, Zijlstraat 68.
KOORN. Kruisweg 19.
KAMMEIJER, Gedempte Oude Gracht 80.
H. HECK, Kleine Houtstraat 32.
In deze winkels zijn, in beperkte hoeveelheid
op BON NO. 22 letters A tot en met H des
namiddags van 45 uur
verkrijgbaar. Dit artikel kan niet worden besteld,
doch moet worden afgehaald.
Het KALFSVLEESCH kan op eerstgenoemde
bons^ WORDEN BESTELD op Woensdag, des
morgens van 812 uur en van 2 6 uur,
bij: L. MONTAUBAN, Pieter Kiesstraat 2 b.
P. MULLER, Groote Houtstraat 131<
J. KLERK, Kennemerstraat 32.
P. GEUKERS, Palmstraat 15.
DOOREMAALEN, Korte Begijnestraat 7.
STOELMAN, Schagchelstraat 38.
T. BENRAADT, Spaamwoudersteaat 69,
NIEUWJAAR, Oranjeboomstraat 140.
Bij bestelling moeten de bons worden medege
bracht en het bestelde betaald. Men bestelle in
den winkel welke zoo dicht mogelijk bij zijn
woonolaats is gelegen, daar anders de uitvoe
ring der bestellihg 24 uur wordt vertraagd.
Het bestelde wordt op Donderdag thuisbe
zorgd.
De prijzen van het kalfsvleesch zijn;
FRICANDEAU, SPIERSTUK EN DIKKE
LENDENEN f2.p. pond
LAPPEN, POULET en GEHAKT - 1.75
CARBONADEN ..-1.60,,
Verkrijgbaar op Donderdag 15 Augustus, des
namiddags van 14 uur
h 471/2 cent per pond, op bon No. 20 der vleesch
kaarten, met letters R en S, bij:
G. BENRAADT, Hoogstraat 4.
BOESMANS, Gedempte Oude Gracht
Deze worst kan WORDEN BESTELD op
Woènsdag van 8—12 en van 26 uur, bij:
ZWART, Schotersingel 131.
J. W. DE GRAAF, Zijlweg 66/
WAN LEEUWEN, Kleine Houtstraat.
STAM, Barteljorisstraat.
Bij de bestelling moeten de bons worden mede
gebracht en het bestelde betaald. Men bestelle in
den winkel welke zoo dicht mogelijk bij zijn
woonplaats is gelegen, daar anders de uitvoering
der bestelling 24 uur wordt vertraagd. Het be
stelde wordt op Donderdag thuisbezorgd. saai
De Directie van het Gemeentelijk Levensmid
delenbureau te HAARLEM maakt bekend, dat
vanaf Woensdag 14 Augustus tot en niet Dins
dag 20 Augustus verkrijgbaar wordt gesteld
v 8327
De Directie van het Gemeentelijk Levensmid
delenbureau te HAARLEM maaktbekend, dat
vanaf heden 13 Augustus tot en met 16 Augus
tus 1918 wordt verkrijgbaar gestéld op BON A,
NO. 37
De Directie van het Gemeentelijk Levensmid
delenbureau te HAARLEM, brengt ter kennis,
dat
MOGEN WORDEN AFGELEVERD.
Na inventarisatie der aanwezige voorraden,
zullen deze op bons worden gedistribueerd.
Op BON NO. 19 is
De Gemeentebesturen van HAARLEM,
BENNEBROEK, HEEMSTEDE en .SCHOTEN
maken bekend, dat door den Minister van L.,
N. en H. is bepaald:
1, Het is met ingang van 20 Augustus 1918
verboden om volle, geheel of gedeeltelijk afge
roomde, ol op andere wijze bewerkte melk te
verwerken tot kaas. 8328
Ontheffing van dit verbod, kan onder nader
te stellen voorwaarden worden verleend door
bet Rijkskantoor voor Melk en Kaas, te
's-Gravenhage.
ft Europa in gevaar.
Als twee honden vechten om een beenl.,
Met-eenige wijziging is dit Spreekwoord zéér
van toepassing op den toestand van het
oogenblik.
Engeland en Duitschland worstelen om de
wereldheerschappij. Dat ze beiden hun bondge-
nooten hebben, doet niets ter zake. Deze zijn
immers toch niet andera dan de kleine bootjes,
die varen in het zog van den grooten veel-
master.
Doch meent ge dat Engeland of Duitschland
met de zoo begeerde wereldheerschappij zullen
gaan strijken?
Geen verstandig mensch meer die het gelooft
Het zwaartepunt der wereldmacht verplaatst
zich langzaam misschien ook niet langzaam
naar het verre Westen.
En Amerika, dat met de meest nobele
bedoelingen, hoor! in den strijd heeft inge
grepen toen de andere partijen al een .leelijken
knauw van den oorlog te pakken hadden, zal
straks, als de oorlog uit is en de Europeesche
mogendheden uitgeput en hijgend als amechtige
honden - tegenover elkaar liggen, nog frisch
genoeg zijn om het „been", de heerschappij
over wereldhandel en wereld-industrie, naar zich
toe te halen 1
Prettig voor Europa's „groote" mogendheden
maar ze hebben het zelf gewild.
En merkwaardig, dat in Engeland verstaat
ge, lezer, in Engeland. men meer en meer be
ducht wordt voor de verplaatsing van het over
wicht naai New-York nix reeds en na den
oorlog.
Meent ge dat het Lloyd George of Foch zijn,
die over de voortzetting van den oorlog beslissen
't Mocht wat. De groote broer Wilson is het,
die met zijn milliarden-leeningen de Europeesche
regeeriugen geheel in zijn macht heeft
De vlammen van den oorlóg en het bloed der
Fransche slagvelden zijn het avondrood van den
ondergang der Europeesche zon!
De amstandiigiheidien hebben er toe geleid, diat
de socialisten e0n hjinner wensohen: voor
ziening in de behoeften der volkshu ishondi ng
direct door den Staat, voor een aanzienjjlk
deel in vervulling hebben zien gaan.
Wij allen weten ervan mee te praten, wat
dit beteekent; wfj hebben meecr dan ons
lief is, kennis gemaakt met den bureaucrati
sch en rompslomp, waarmee de overheidsbe
moeiing in zake verstrekking van eetwaren,
voorwerpen van huishoudelijk gebruik en wat
dies meer zij, gepaard gaat.
Wij allen hebben er, om het maar eens niet
»salonaohtig« uiit te drukken, onzen buik vol
van, zonder ons genoegen te kunnen eten,
We weten wel, dat bet in d© oorlogsjaren,
jjonder staats- en gemeente-bemoeiing, nu een
maal niet zou gaan. Maar d© noodgedwongen
proef, waaraan wij ons behben moeten onder
werpen en Onder wier tiranniek juk wij elk
uur van den dag gaan gebukt, beeft glas
helder aangetoond, dat de vrije handel (niet
te verwarren met Vrijhandel in tegenstelling
met Protectionisme als economisch stelsel),
zoo spoedig mogelijk nd den 'oorlog, in eere
dient hersteld.
Het Program der Katholieke Staatspartij
laat in dit opzicht aan duidelijkheid niets te
wenschen over.
»Zoodra die omstandigheden zulks gedooken,
aldus luidt punt 6 van de »onderwerpen
van algemeen maatschappelijk belangt ge
leidelijke terugkeer tot de vrijheid der be
drijven; buiten werking stellen die® crisis
maatregelen.*
Van de Katholieke volksvertogeiiwoordi-
gers in de Tweeds Kamer, mogen wij ver
wachten, dat ook punt 6 van dit onderdeel
van ons Program, geen dood© letter blijve en
dat, ten spijt der socialisten en andere uto
pisten, d© distributie-rommel. ®°°dra ma**r
eventjes doenlijk, op ds zolders der Rijks- en
gemeente-archieven voe® goed wordt opge
borgen,
Averecbtache overheidsbemoeiing schre
ven wij hierboven.
Dat lijkt ons ook het tegenwoordig gesol
van tal van gemeentebesturen met het rook
verbod voor kinderen.
Dat gesol komt tot uiting door aller
lei verbodsbepalingen, van z6er uiteerloopen-
den aard in de gemeenten, die daarin liefheb
beren.
Wij zullen het rooken door kinderen niut in
bescherming nemen,
LntegendieeL
Maar het rookverbod voor de jeugd dienit
doo® de ouders gehandhaafd te wor
den.
Wanneer decse zich, terdege van hun oudarv
püöht bewust zijn» dan zorgen zij zooveel mo
gelijk dat him schoolgaande jongens zich van
rooken onthouden-
Wij zeggen: zooveel mogelijk, want aan va
ders en mokers, die verder zien dan hun
neus lang is, kan het niet onbekend rijn dat
Gerrit of Piet, eenmaal buiten het gezicht
der ouders» wel eens een sigaret of sigaartje
verschalken.
Echter, daartegen helpen ook geen draconi
sche strafbepalingen der overbrid.
Meer dan aan ©en rookverbod van
gemeeute-wege, hechten wij. aan het ze
delijk overwicht op hun kinderen, van rich,
hunner verantwoordelijkheid bewuste ouders.
Strekt zich de overheidsbemoeiing in onze
dagen dus uit ovat een materie die recht
streks tot de taak der ouderzorg behoort, op
een gebied, waar de Overheid o.i. wél be
hoorde in te grijpen, laat zij zich onbetuigd.
Wij doelen hier op de onzedelijke kleeder
dracht der vrouwen.
Breedvoacig behoeven wij over dit onder
werp niet uit te weiden.
Iedereen weet, boe tal van »dames(J)«, voor
namelijk in onze groot® steden, gekleed of lie
ver half gekleed langs de straten flameeren»
en zich elders in 't openbaar vertoon en.
Zelfs ome keuken zijn niet veilig voer de
schaamteloosheid van. sommige vrouwsperso
nen.
De kerkelijke overheid wij Katholieken
weten het heeft in dezen haar plicht ge
daan.
drongen was, dan zou zij al lang door doel
matige strafbepalingen tegen de openbare
onzedelijkheid in kleeding, opgetreden zijn.
Want op haar rust de plicht tot handha
ving dier 'openbare eerbaarheid en der goede
zeden.
Het onheil naar lichaam en ziel bij duizen
den jonige lieden aangericht door dit zich
meer en meer verspreidend euvel, is onbere
kenbaar.
Daarbij zinkt het nadeel, dat schooljongens
door rooken ondervinden, in het niet.
DE AANSTAANDE MINISTER VAN
BUITENLANDSCHE ZAKEN?
Nu de Nederlandsche gezant bij het Vaticaan,
Jhr. Mr. O. van Nispen tot Sevenaar, op weg
naar het vaderland is, nemen de geruchten, dat
hij minister van Buitenlaridsche Zaken zal wor
den, steeds vasteren vorm aan.
Zulks gééft aan „Het Huisg." de volgende
beschouwingen in de pen
„Hij (Jhr. Mr. O. van Nispen), zou in een
ministerie van eerste rangs krachten, waaraan nu
meer dan ooit behoefte bestaat, een der beste
zijn.
En de leerschool, welke hij thans in het cen
trum der Vaticaansche diplomatie heeft door-
loopen, zou hem, gevoegd bij zijn aanleg en zijn
persoonlijke qualiteiten, tot den man stempelen,
wien Nederland, zelfs na een voorganger als
Loudone met gerustheid de leiding van Buiten
landsche Zaken zou toevertrouwen.
De „Nieuwe Ct." geeft intusschen, nu reeds,
uiting aan zekere bezorgdheid.
Zij heeft hooren verluiden, dat het de bedoe
ling van het komende ministerie zou zijn, den
vrede voor te bereiden en dat men daarom in het
bijzonder prijs zou stellen op het premierschap
van den heer Van Nispen, omdat hij gelegenheid
had de actie van het Vaticaan in dat opzicht
van nabij waar te nemen.
Het liberale blad vindt het denkbeeld van
een vredesvoorbereiding voor een kabinetsforma
teur verlokkend; maar waarschuwt voor te veel
ijver.
Zoolang een der partijen tot den vrede niet
geneigd blijkt schrijft zij blijft een aanbod
tot bemidieling zonder uitzicht op succes en zou
het geen ander gevolg kunnen hebben dan ons
in moeilijkheden te brengen met de partij» die
den vrede nog niet wensclit.
De „Nieuwe Ct." behoeft dit Mgr. Nolens en
dien heer Van Nispen niet voor te houden.
Beiden zijn veel te voorzichtig, te nuchter en
te zeer diplomaat om zich op glad ijs te wagen.
Een verlokkend denkbeeld zonder meer heeft op
geen van beiden vat, en geen stap zullen zij
ondernemen, waarvan zij alle eventualiteiten
niet hebben overzien, noch een, die, in zijn gevol
gen voor den vrede zonder nut, voor ons land
tot nadeel kon strekken.
Als de „Nieuwe Ct." besluit, dat de ervaringen
van het Vaticaan een waarschuwend voorbeeld
zijn geweest, dan ziet zij over het hoofd, dat de
Paus behalve diplomaat, óók en vóór alles de
vader der Christenheid is en dat hij als zoodanig
een plicht had te vervullen en vervuld heeft,
waarbij de kwestie van diplomatiek succes geen
gewicht in de schaal mocht werpen.
De heer Van Nispen zal, minister van Buiten
landsche Zaken geworden, enkel diplomaat zijn
en zijn daden alleen laten besturen door het be
lang der menschheid en dat van zijn land.
Aan voorzichtiger handen en koeler hoofd kon
in dit moeilijk tijdsgewricht dat belang bezwaar
lijk woVen toevertrouwd."
(Westelijk front
Wanneer ook de wereldlijke 'overheid vanl gieveehtetooneel.
haar verantwoordelijkheid in dezen, diep door J Toch doen
Van alle fronten is en blijft voorloopig het
nog wel het belangrijkste
de jongste berichten van het
8Uif
slagveld vóór Amiens, "waar de geallieerden
hun nieuw offensief bij verrassing hadden)
ingevet, vermoeden, dat de tijd der groote h«M
wegingen weder plaats gaat .maken voor dieat
van betrekkelijke rust. Het Bntsche lc'gerhe-
richt meldt, dat de Britsche linies aan weers
zijden van de Somme ten O. van E tin eb eraf'
(op den Noordelijken oever) en ten O. van Me-'
ricourt (op den Zuidelijken oever) het ver
band opnamen. Ze staan daar nu zeer nabij
den kleinen spoorweg BrayHarbonnièrca,
welke zij ten Z. van de Somme reeds grooten-
deels overschreden.
Verder hebben zij hun lime bij den weg
naar Roy.e, beoosten Forquaseourt en den Zui
delijken oever van do Somme vooruitgescho
ven, waarbij ze honderden gevangenen na*
mem Zij veroverden voorts Proyard, bezuiden
de Somme, na een vinnig gevecht; waarin d»
vijand geducht gehavend werd ter zake vaaf
gevangenen en gesneuvelden.
De Engelsehe persberichten, gesteund door
berichten van de Londensche persbureau*
van Vaz Dias en Reuter, volgens welke
Chaulnes en Roye door de geallieerden ver
overd zouden rijn, zijn nog met door de of-
fieieele lcgerberichten bevestigd. Die plaatsen,
tullen dus zéker nog wel Duitsch zijn; andere
zouden de officieele Fransche of Engelsch»
berichten ons daaromtrent wel het noodiga
gemeld hebben.
Meer naar het Zuiden, tussehen de Avr*
en de Oise, hebben de Franschen, het dorp
Gudy genomen en ten N. van Roye-eur-Mat»
en Chevinoouxt eenige vorderingen ge
maakt.
De positie der Duitschers is hier allesbehal
ve gunstig. De Franschen dringen de Duit
schers gaandeweg van het massief van La»
signy terug, zoodat, naar Renter's correspon
dent meent, de vermeestering van den kam
slechts een kwestie nog is van enkele uren
Hoewel er op het slagfront geen groots
vorderingen meer werden gemaakt en dus
geen belangrijke gebeurtenissen van het fron4
werden gemeld, toont de Entente-pers rich
over de reeds verkregen resultaten toch
uiterst tevreden. De slag, zoo meldt Havan
gaat in de beste omstandigheden voort, waar
mee nieuwe voordeelen worden gepaard aan
de onbetwistbare overwinningen, d© laatst»
dagen behaald, waarbij de in wanorde wijken
de vijand ontzaglijke boeveelheid materiaal
en mannen varloor. Het aantal gevangenen
werd op hoven de 40.000, dat der buit ge
in a«kte kanonnen op 700 geschat, doch dez»
cijfers zijn aanzienlijk aangegroeid door den
verwoeden tegenweer van gisteren, die erop
was berekend om den aftocht te dekken en
de verbindingswegen te beschermen. Ver-
scheiden bladen vestigen er de aandacht op
de slijtage aan reserves bij den vijand, die we
gens dfe gevaarlijke verliezen zijn troepeq
moet gebruiken» die voor de toekomstige op»
rati es waren bestemd.
De »Matdn« zegt, dat 31 nieuwe divisies zijn
onderkend, dw.z. dat er 114 sinds 15 Juli aa4
het front zijn gebracht; terwijl Reuter nop
weet mede te deelen dat aan 't West. front
ook een divisie Oostenrijkers is onderkend.
In verschillende Engelsche bladen meent
men, dat de volgende maand mogelijkheden
in zich bergt, die het geheele uiterlijk van
den oorlog kunnen veranderen. Men uit zei fit
de verondersteLling. dat de Duitschers d»
hoop om een beslissing te vinden in het Wes-
ROOKERS-OVERWBGING.
Twee oude Schotten zaten aan den weg
kant genoeglijk hun pijpje te rooken.
„D'r is eigenlijk niet veel pleizier aan dat
rooken-/ merkte Donald somber op.
„Hoe kom je daarbij?" vroeg Sandy ver
baasd.
„Wel," antwoordde Donald, „als je je
eigen tabak rookt, dan denk je er aan, hoe
vreeselijk veel ze kost en rook je tabak
van een ander, dan stop je je pijp zoo
vast, dat le niet trekt."
VTSCHDIS TRIB UTIR
Hij is verloofd hé?
Ja, zijn aanstaande vertegenwoordigt 3
vischsoorten.
Hé??!!
'1 is een goudvisch, een bakvisch en
'n stokvisch.
Dank zijn aankoop van verbeurdverklaarde goede-
ren kon hij ruim leven zonder iets te doen; maar
het kwam niet in zijn gedachte op, dat men hem rijk
xenoej kon noemen om van zijn rente te leven.
Den Óen Januari .1803, ongeveer zeven uur des
woncis leverde de herberg „de Groote St. Hubert"
ien tamelijk levendige» aanblik op. In het voornaamste
vertrek der inrichimg, hoewel het tot keuken, eetzaal
-n gelagkamer te gelijk diende, waren de voornaamste
lersonen der plaats aanwezig. Een groot vuur knet-
erde onder de verbazend wijden schoorsteen: de
ange eikenhouten tafel, die dwars voor den haard
tond, was met leege en volle ilesschen en onophou
delijk in beweging zijnde glazen bedekt. Aan beide
'ijden van deze ïafel en met de ellebogen daarop
eleund, zaten op ruwe houten banken een half
•ozijn personen bij elkander.
Onder deze zes dorpelingen trokken twee bijzonder
'e aandacht
De eerste was een man van vijf en veertig tot
>eht en veertig jaar oud. maar dien men verscheidene
jaren meer dan deze leeftijd zou gegeven hebben.
Hij was van een middelmatige gestalte, mager en reeds
gebogen, en geheel zijn uiterlijk teekende een door
zorgen of ziekte ondermijnd gestel. Zijn bewegingen
waren afgebroken en stootend evenals onwillekeurige
zenuwtrekkingen; zij schenen blijk te geven van een
voortdurende schrik of plotselinge aanvallen van angst.
Het geheel maakte een terugstootende indruk.
Deze man was sedert de nraand November 1792
maire van Sant-Kévérien en bijgevolg de voornaamste
persoon van het dorp.
Hij liet zich burger Brulard noemen, maar de
landlieden, die hem verafschuwden, noemden hem
tot zijn spijt nooit- anders dan vader Brulard.
Brulard was een wees, dien de vader van den
uitgeweken graat De Brancion onder zijn bescherming
had genomen en laten opvoeden. Toen hij volwassen
was, had de zoon van zijn weldoener hem als kamer
dienaar in zijn dienst behouden.
Later, toen de Jonge graaf De Brancion in het
huwelijk trad, wilde Brulard zich ook in den écht
begeven. De graat schonk de dochter van een zijner
pachters een bruidschat en gaf hem deze tot vrouw.
- Brulards vrouw werd eenige maanden vroeger
moeder dan de gravin, zoodat zij de voedster kon
worden van het kind der grafelijke familie.
Niettegende dit alles of juist daarom wie zal
het zeggen? werd Bruiand revolutionnair, zoodra
de revolutie uitbrak.
Hij was het, die den graaf verried en hem nood
zaakte te vluchten, om zij" leven te redden
Hij hitste de landlieden van den omtrek op en
was hun aanvoeder bij de plundering en de verbran
ding van het kasteel zijns vroegeren meesters
Hij eindelijk was het, die het eerst het voorbeeld
durfde geven om voor een spotprijs de verbeurd
verklaarde goederen der uitgeweken iamihe aan te
koöpen.
Op den avond waarvan wij spreken, was hij naar
de herberg van zijn vroegeren makker, den gewe
zen pikeur, gekomen in gezelschap van meester Larue,
notaris van het dorp.
Brulard en Larue waren twee van elkander onaf
scheidelijke makkers.
Toen Brulard en Larue, ae twee dorpsnotabelen, de
gelagkamer der herberg binnentraden, vonden zij tot
hun groote voldoening er niemand aanwezig.
Weinig oogerAiikken daarna echter waren vier
landlieden binnengetreden en hadden aan dezelfde
tafel plaats genomen.
Deze vier personen maakten het half dozijn vol
tallig, waarvan wij boven gewaagden.
Drie van hen waren eenvoudige, goede landlieden
van dezelfde soort, zooals men ze in alle departe
menten van Frankrijk, hetzij in het Zuiden, hetzij in
het Noorden aantreft. In hunne trekken lag de ge
mengde uitdrukking van goedaardigheid en slimheid,
welke de meest gewone type van het platteiana
vormt
Van den vierde kon men niet hetzelfde zeggen.
Deze was van lange gestalte, kon ongeveer een
dertigjal jaren tellen en had een regelmatig
niet van alle schoonheid ontbloot gelaat, waaruit
eene zeldzame energie en goedheid spraken. Zijne
zwarte oogen waren levendig en zacht, zijn hoog
voorhoofd werd door bruine lokken omlijst, die langs
de slapen en achter de ooren licht gekruid waren.
Hij had gevulde wangen, waarop een levendigs bios
kracht en gezondheid teekende; de linkerwang was
door een geduchte sabelhouw gekloofd, die van het
voorhoofd af onder het linkeroog doorliep en in den
dichten zwarten knevel verkween. In de plaats echter
van het gelaat van onzen man te verminken,
het diepe litteeken, dat deze wonde had achterge a en,
aan zijn trekken een geheel eigenaardige r-
heid, en zou hem als een krijgen hebben doen
herkennen, zelfs ai had men n rand
een das droeg van boordsel, dat zich zien
gestikt, en een erniouw yan den blauw linnen
),et. d"e„rhij over zijne kleederen had aangetrokken.
Deze man was inderdaad een oudsoldaat; hij heette
Vivant Baugey.
In de maand Juni 1793 vrij willig in dienst getreden,
had hij juist zijn paspoort gekregen en was dienzelf
den avond na eene afwezigheid van tien jaren te
Saint Révérien teruggekeerd.
Toen hij bij zijn intrede in de gelagkamer Brulard
herkende, fronste zich plotseling zijn open en rustig
gelaat. Brulard. had van ztin kant een soort van on
gerustheid aan den dag gelegd, die zich ver: ed loor
de plotselinge verandering zijner trekken; z.,,. bijna
altijd onrustige oogen hadden thans een wilde uit
drukking en zijn gerimpelde wangen, die gewoonlijk
loodkleurig waren, werden zoo wit als die van een
doode.
III.
Het eevoel van afkeer dat zich in de trekken van
den orfd-soidaat teekende bij de herkenning van
Brulard en de schrik, dien deze laatste met kon ver
bergen, waren door de overige aanwezigen onop-
gemerkt gebleven, en elk scheen nagenoeg in ziin
gewonen toestand te verkeeren op het oogenblik
waarop wij onze personen vereenigd vinden.
„Komt gij geen glas wijn drinken, meester Denis?"
vroeg Vivant aan den herbergier.
„Wel zeker, mijn jongen,," antwoordde de gewezen
pikeur; „ik verlang niets liever dan eens aan te stooten
op uw gelukkigen terugkeer in het dorp. Drommels!
het schijnt dat gij zooal iets gezien hebt sedert tien
jaren.
Dit sloeg op een kort verhaal zijner veldtochten,
dat de cepasporteerde soldaat zoo juist gedaan had.
Denis nam een stoel en zeue zich mn het ander
einde der tafel bij Vivant eu zijn dne imakkere neer.
.,Op uwe gezondheid, ®'J° f.A: e 1'
„waarlijk, ik ben blij dat ik u weer hier zie!
(Wordt vervolgd).
