regeerings-visch.
kolendistributie
BUITEN LAND
JACQUES DE BRANCI0N
witte: sckceeseu
P. W. TWEEJIUIJSEN,
maximumprijzen van Sietcokes
FEUILLETON
HET VREDESVRAAGSTUK.
STERKE VETERS
VRÖOLIJK ALLERÜEI
-2«t« JAARGANG 3T20
BE ABMMWNTSPRIR BEDRAAGT VOOR HAARLEM EH AGENTSCHAPPEH: PER KWARTAAL 1.95; PER WEEK 15 CENTSFRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,30
TC. «min U9R FN 2741 ADVERTENTIEN 20 CENTS PER REGEL 20 OORLOGSTOESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM - TELEFOON 1426 EN 2741
per persoon één pond Visch
DISTRICT HAARLEM EN OMSTREKEN
WERELDBRAND
DE GROOTE SLAG IN FRANKRIJK EEN
NIEUWE FRANSCHE AANVAL OVER EEN
FRONT VAN 25 K.M. VERSCHEIDENE
VORDERINGEN - 8000 GEVANGENEN -
DE DOORBRAAKPOGING MISLUKT ROYE
NOG DUITSCH EEN FRANSCHE BESCHOU
WING OVER DE GEVECHTEN OM DE RQYE-
LINIE TERUG NAAR DEN CHEMIN DES
DAMES.
DER fransche revolutie.
D 'ITSCHLANO
EEN RONDSCHRIJVEN VAN CLAIRE
FERCHAÜD AAN DE FRANSCHE
GENERAALS.
WdENSDAG 21 AUGUSTUS Ï918
1EUWE
Donderdag 22 Augustus verkrijgbaar van
10 uur v.m. tot 1 uur n.m.
op vertoon van
VISCHKAART NO. 11501—12050
in de Gemeentelijke Vischhal.
op vertoon van
VISCHKAART NO. 12051—12600
in het Pand, ingang Koningstraat.
De Directeur v. h. Gem. Levensmiddelenbureau
F DE JONGE
De Directeur van het Brandstoffen-Bui eau
Haarlem en Omstreken maakt bekend, dat vanaf
Maandag 19 Augustus de
als volgt zijn vastgesteld
Huisbrand. Industrie.
jOietcokes (ongebroken) f 65.75 f 69.25
(gebroken) 68.75 72.25
Alles franco bergplaats verbruiker.
De Directeur voornoemd,
PEEREBOOM VELLER.
11 De Kabinetscrisis.
Ofschoon het vrij onverwachtsche bericht, dat
Mgr. Nolens aan H. M de Koningin verzocht
heeft, om ontheven te worden van de vorming
van een ministerie, ons niet weinig teleurstelde,
zoo achten wij daarmede nog volstrekt niet het
optreden van een Rechtsch Kabinet uitgesloten.
Nu de heer De Savornin Lohman gemeenc
heeft, wegens hoogen leeftijd in het te vormen
Kabinet geen zitting te mogen nemen, en daar
om geen opdracht als opvolger van Mgr. Nolens
wenscnt te aanvaarden, heeft Hare Majesteit den
oud-minister van Oorlog Colijn in audiëntie
ontvangen.
Dit wijst er op, dat de samenstelling van het
Kabinet nog steeds in rechtsche richting gezocht
wordt
Echter, de kans dat een katholiek als premier
aan het hoofd van het eventueel te vormen
Rechtsch ministerie komt te staan, lijkt ons nu
vrijwel denkbeeldig.
Wij betreuren dit ten zeerste en en brengen
hier in herinnering hetgeen wij in ons no. van
26 Juli jf schreven:
Wij vermogen ons niet in te denken welke
de" redenen kunnen zijn voor de Roomsch-
Katholieken om de leiding van een eventuee'
Rechtsch ministerie over te laten aan Anti'
Revolutionairen of Ghristelijk-Historischen.
Wij hebben recht op het leiderschap; wij
hebben er ook de bekwame mannen voor; het
leven en de idealen, die bruischen in de
Roomsche Staatspartij, zijn zeker zoo frisch
en bloeiend als bij onze christelijke politieke
broeders. Wat let ons ook daadwerkelijk de
leidifig in handien te nemen?
Nu of nooitl j
Weigeren de Rooinsch-Katholieken nu de
kans, die hun geboden wordt, dan snijden zi
zich eveneens den pas af voor elke volgende
maal.
Dezelfde motieven, die nu gelden om de
Kabinetsleiding niet op onze sterke schouders
te nemen, zullen ook dan aanwezig zijn. De
omstandigheden zullen dèn niet gunstiger
zijn dan nü."
Zeer waarschijnlijk zou de crisis reeds zijn
opgelost in voor ons volkomen bevredigenden
zin, wanneer Mgr. Nolens het over zich had kun
nen krijgen, zelf in het door hem gevormde
Kabinet zitting te nemen, al zou het zijn als
minister zonder portefeuille.
Naar de reden of redenen; die Mgr. Nolens
hebben bewogen, om dit niet te doen en daardoor
de leiding van een eventueel Rechtsch ministerie
aan de Anti-Revolutionnairen of zelfs Ghristelijk-
Historischen over te laten, vermogen wij slechts
te gissen.
Die redenen kunnen voor den persoon van
Mgr. Nolens klemmend en afdoende zijn.
Wij blijven het niettemin jammer vinden, dat
de crisis, wier oplossing zoo nabij scheen door
--- —m
motieven van misschien formalistischen aard,
gevaar loopt in een richting te worden opgelost,
welke niet beantwoordt aan de overwinning,
door ons Katholieken bij de stembus van
3 Juli jl., na zooveel inspanning, behaald^__
11 Het smokkelen der boeren.
Herhaaldelijk zijn wij opgekomen voor cle
billijke wenschen van ome landbouwers en
hebben ons verzet tegen hen, die soms de
meest elementaire burgerrechten van deze
hoogst belangrijke categorie onzer bevolking,
wi 1 den verkrachten.
Men zal bet ons dus zeer zeker niet
euvel duiden, dat wij, nu het pas
geeft, ook den vinger leiggen op een vieze
plek, die zich in dezen oogsttijd wederom
hier en daar vertoont onder de boerenbevol
king,
•Er is reeds een enkele maal over ge
klaagd in ons blad, en bet valt niet te ont
kennen dat de smckkel-practijken onder de
boerenbevolking in onze omgeving een erger-
'lijk karakter aannemen.
Wij weten wel, dat niet alle landbouwers
zich aan die onwaardige practijken schuldig
maken en daardoor oorzaak zijn dat de pr ijzen
van bet noodzakelijke levensonderhoud tot
het faney-achtige stijgen en er zelfs gevaar
voor hongersnood ontstaat, doch zij, die er
zich aan schuldig maken en er zijn er nog
wel ©enige, die voor het lokkende goud be
zwijken werpen eeü blaam op een geheelen
stand en naar onze meening zijn geen maat
regelen te hard om dien smokkel te bestrij
den.
Men is dat verplicht ook aan de boeren, die,
onomkoopbaar^ blijk geven van een echten-va-
der lande! levenden geest.
Gelukkig wordt er gewerkt in die richting.
Zoo is, in tegenwoordigheid van den regee-
rirgscommissaris, belast met de inzameling
van granen, peulvruchten en zaden in de pro
vincie Noord-Holland, door den burgemeester
van Haarlemmermeer, gisteren oen ocmfe*
rentie gehouden met de leden van de vier in
den Haarlentenermeer bestaande landbouwor
ganisaties om te spreken over de maatregelen
welke zouden kunnen worden genomen om
bet wegismokkelen van regeeringegewaasen
tegen te gaan. De verschillende bestuursleden
beloofden hun kraohtigen moreelen en daad-
werkeljjken steun om aan deze verkeerde
practijken 'n eind te maken en gaven allerlei
middelen aan die hand, waardoor naar hun
opinie, verbetering zou kunnen worden ver
kregen. De burgemeester en de regeerings-
corumiissaris zeiden overweging toe en
voornemens te zijn op zeer scherpe wijze den
vérkoop tegen woekerprj ijzen tegen te gaan.
Wij vertrouwen dat aan dit voornemen zoo
spoedig mogelijk gevolg aal worden gegeven.
.Hier kunnen de militairen, met name de van Er een"steriten druk uit op do l uit
hebben zij gisteren tusschen de Oise en de
Aisne opnieuw een grooten aanval op de
vijandelijke stellingen gedaan over een front-
breedte van 25 E.M. en verscheidene vorde
ringen gemaakt.
van: Beoosten de Oise vielen Fransche iroe-
Beoosten de Oise vielen de Fransche troe
pen vanochtend de Duitsche linies op een
front van 25 K.M., ongeveer van de streek
van Baiily af tot aan de Aisne, aap.
Ondanks den tegenstand der Duitschers
hebben de Franscben op bun linkervleugel
den zuidelijken zoom van het bosch' van
Ourscamps alsmede den naasten omtrek'van
Carleponl en van Caisnes bereikt.
In het centrum bemachtigden de Fran
scben Lcmbray en Bléraucourdelle en kre
gen ze voet' op de hoogvlakte t'en_ N. van
Vassens. Op den rechtervleugel vielen de
Franschen de dorpen Vézaponin, Tartiers,
Cuisy-en-ALmont en Osly-Courtil in handen.
De Franscben hebben over geheel het aan
valsfront een gemiddelden vooruitgang van
vier K.M. gemaakt en meer dan 8009 vijan
den gevangen genomen. Het aantal gevan
genen, door de Franschen sinds 18 dezer
tusschen Oise en Aisne genomen, gaat de
10.000 te boven.
Het Duitsche stafbericht van gisteravond
zegt, dat do Franschen hier een nieuwe
doorbraakpoging zijn begonnen en dat de
eerste stormloop des' vijands in do Duitsche
gevechtestelTtigen reeds werd gebroken.
Dat het hier een doorbraakpoging geldt, be
hoeft men echter niet voetstoots aan te nemen.
Als men zegt: een Fransche doorbraakpo-
poging mislukte op den tegenstand in de
Duitsche gevechtsstel)i?]gen, dan klinkt dat
gunstiger dan wanneer het heet: een Fran
sche aanval forceerde de voorste Duitsche
linies en werd in de achterwaarts gelegen
krachtig verst- kte stellingen gestuit. De be
woordingen, waarin men een onderganen te
genslag aanduidt, kunnen van grooten in
vloed zijn op don ir 'ruk bij de monschen.
Bij de oorlogvoerenden is die berichtgeving
tot een kunst geworden.
Intussen n dient nader te worden afge
wacht wat de uitwerking van dezen .jongsten
aanval zal zijn. De loopgraaf oorlog in zijn
meest kenmerkende eigerscha pen^ heeft in
de brandpunten van den strijd op 't Weste
lijk front de laatste week weder zijn in
trede gedaan; er is heftig gevochten, er
zijn voeten terrein gewonnen ten koste van
hevige verliezen, hier en daar heeft, de strijd
op oen neor gegolfd. Het waren a'le symp
tomen van de hernieuwde „ontaarding" van
den oorlog in een gebied, hetwelk te voren
van den W.-^glrgsrorlc-g non voorproeve
h$d gehad.
Tot hu too is in de officieele legerberich-
ten een bevestiging van Beuter's bericht,
volgens hetwelk da geallieerden het station
Roye hadden veroverd, achterwège geble
ven; men kan dus veilig aannemen, 'dat Roye
nog in Duitsch'e handen is.
Wel wordt de positie van R j e met den
dag meer hachelijk; turners Jicht en de Fran
schen ten .Tuiden van Roye weer wat ter
rein gewonnen cn het dorp Fresnières ver
overd, terwijl hun terreinwinst naar wij gis
teren reeds zagen zicli voorts uitstrekte tot
den westelijken rand van Lassigny. Boven
dien oefenon de geallieerden ook benoorden
wa
gii
maar
militaire w iel rijders, nu eens fe'oede diensten
bewijzen, wanneer b.v. alle bruggen werden af
gezet om het vervoer te verhinderen, niet
vaal 'n enkele kilo graan, maar in hoofdzaak
van de karrevrachten, terwijl patrouilles vaar-
ten en wegen langs kunnen fietsen om te
votrkomen dat het koren met bootjes wordt
vervoerd of overgezet.
En. de overtreders, bij betrapping', 'een
voorbeeldiige straf niet omtgaanl
tG52E2E«*ae.e«-v; -T_ |r Rl -r-t, r
De Franschen zijn de laatste dagen wel
fortuinlijk. Na de successen van Maandag
sche posities, zoodat het behoud van Roye
voor do Duitse!:era steeds meekijker wordt.
Over den strijd alhier zegt Hava3, dat de
soldaten der geallieerden bijzonder zullen
void ren met de ve meestering Van de Stel
ling van Lassigny, welke een cler sleutels
vormt van de Somrne-linies. Het ging niet.
om de verovering van Lassigny en het le
veren van een grooten slag, zegt Havas,
doch om een offensieve taktiek op de de
fensieve taktiek der Duitschers, toe te pas
sen. Geen aaneengesloten linie, geen troe-
peunassa, doch bastions van tegenstand,
voorzien met machinegeweren. Het terrein
is niet geschikt voor zulk een oorlog, daar
om eischt de vermeestering van Lassigny
zoo veel dagen. Lassigny, dat heden van
het Zuiden en Noorden uit is omklemd, is
onhoudbaar voor den vijand. De voiovering
van Tresnières, dat ten Noorden aan den
weg naar Roye ligt en bezuiden aan het
bosch van Thieescourt grenst, voltooit de-
schitterende voorzichtige krijgsverrichting
van de Fransche legeraanvoering.
De acties hier en de flankbeweging der
Franschen tusschen de Aisne en de Oise
lean wellicht den Duitschers dwingen op den
Chimin dos Dames terug te trekken.
Daarmee zouden de successen der Duit
sche offensieven geheel vernietigd zijn en
de mogelijkheid niet zijn uitgesloten, dat de
Duitschers nog een nieuwe nederlaag tege
moet gingen.
ROMANTISCH VERHAAL TT DEN TIJD
8
Hij hield op, om mijn antwoord af te
wachten.
„Denkt gij er zoo ook niet over?" vroeg
hij mij na oenige seconden.
„Ik heb u gezegd, dat ik tot alles be
reid ben om Louise te redden en haar te
wreken."
„Goed, dat is ook mijn plan; de voor
malige graaf, die nog altijd vertrouwen in
mij stelt, lieeft mij gisteren gevraagd 0f
ik geen vertrouwd man wist om des nachts
'de wacht te houden rondom het kasteel.
Morgen zult gij op het kasteel als nacht
wacht in dienst treden; dezen naam heeft
hij zelf aan uw betrekking gegeven. Gedu
rende twee of drie nachten legt gij eeni
groot© waakzaamheid aan den dag; den der-
e,ö nacht toept gij „brand"... Dan zullen
zij angstig worden, dat is zeker, en den an
deren dag de vlucht nemen!"
„Moet ik brand roepen als er geen is
waar zal dat toe dienen?"
„Wel, mij dunkt dat men zonder moeite
een der torens van dat oude nest in brand
kan steken.die waarin de archieven lig
gen bij voorbeeld, waar die trotschaards
de prullen bewaren, die zij hun titels noe
men.dat zou branden als stroo.Gij
roept dus brand om alarm te maken; wij zul
len in menigte uit- het dorp te huip komen;
voor dezèn keer zullen wij hen redden, maar
de slag zal gevallen en de schrik hun om
het hart geslagen zijn; binnen acht dggen
zullen zij het land verlaten hebben, zonder
dat wij hen in werkelijkheid eenig leed be
rokkend hebben."
„Tot mijn schande moet ik (jekennen dat
dit plan mij volstrekt geen afschuw inboe
zemde. O eriuigd als ik was dat lru'aid mij
tot eene groot© misdaad zou aansporen, on
dervond ik bijna een soort van verlichting
toen ik hoorde dat de geheele zaak slecnts
hierop neerkwam om een man schrik aan te
jagen, wien ik meer dan eens den dood toe-
gewenseht had. Het kwam mij voor, dat Bru
lard menschelijker was dan ik, en ik nam
inwendig het besluit om de maatregelen,
die hij 'mij voorschreef, zelfs niet meer te
betwisten.
„ik sprak eenig® ^taien van goedkeu
ring en zeide hem dat het plan onfeilbaar
gelukken meest.
„Ik heb overal aan gedacht," hernam hij,
„zij hebb n hun paspoorten reeds ontvangen.
Gisteren heb ik ze zelf aan den voormaligen
graaf ter hand Kerst weigerde hij
ze, zeggende dat hij zich niet buitenslands
bog - ven zou en rHnand vreesde. Ik noemde
hem echter zijn bloedverwant, den markies
De Courcelles, wiens vrouw en kinderen
mon vermoord heeft, en daarop stak .bij de
paspoorten in zij® zu*c- Laat ons slechts de
archieven verbranden en hij zal het hazen
pad kiezen."
„Ik zelf zal ze in brand steken/' riep ikuit
met een sombere berusting. „Maar Louise!
Zoo zij in dit gedeelte van het kasteel was
opgesloten?"
„Ik ben zeker van het tegendeel," onder
brak mij Brulard. „Zij is in den kelder onder
de kanel. waaruit wij haar zullen laten órit-
/Echter, zoover is het nog niet. De Duit
schers bieden kraohtigen tegenstand, zoodat
het nog de vraag is, of zij den sleutel naar
den Chemin des Dames wel uit hun handen
zullen moeten geven.
DE BESPREKINGEN IN HET DUITSCHE
HOOFDKWARTIER DE POOLSCHE
KWESTIE HET VREDESSTANDPUNT
VAN OOSTENRIJK-HONGARIJE.
Het „I remdbniblatt'' te Weenen, dat met het
departement van buitenlandBche zaken der
Donau-monarohie nog altijd in nauv.e betrek
king staat, zegt in een nabetrachting op d© be
sprekingen! van 14 en 15 Augustus in het Duit
sche hoofdkwartier, diait deze ten doel hadden
die regeling van belangrijke vraagstukken voor
te bereiden. Bij die veelheid van de te behande
len onderwerpen en de ingewikkeldheid der
quaesties kon m den betrekkelijk korten tijd,
die ter beschikking was, niet op details worden
ingegaan en trouwens was er Lan te voren al
geen sprake van zoover te gaan. Men kon ech
ter van meening wisselen over de verschillende
voornaamste punten en het resultaat was. ge
lijk reeds gemeld is, dat volkomen overeenstem
ming over do te volgen lijmen werd vqj kregen.
De grondbeginselen zijn dus vastgesteld en de
uitwerking zal nu geschieden in onmiddellijk
aanstaande detailsbesprekingen. Dat geldt voor
alles de Poolsche quaestie. In Oostenrijk-Hom-
garij© werd steeds aan het beginsel vastgehou
den, dat de definitieve regeling weliswaar moet
geschieden in overeenstemming met do belangen
dor centrale mogendheden, die met hun bloed de
bevrijding van Polen bevochten, maar dat ove
rigenis zoo voel mogelijk de wenschen van de
Poolsche natie móeten worden vervuld.
In dezen geest werd men het. bij cie bespro
kingen in het Duitsche hoofdkwartier ook eens.
Daarom schijnt het al van zelf sprekend, dat
bij de keuze van hunnen koning de Polen een
beslissend votum moeten bezitten. Echter is het
bij d'e nauwe betrekkingen, die tusschen de cen
trale mogendheden en Polen bestaan, eveneens
van zelf sprekend', dat het recht tot vrij©
koningskeuze door de Polen niet kan worden
uitgeoefend op een wijze d' m strijd is met
de vitale belangen van onze monarchie en van
Duitschland. Maar ook alle overige quaesties,
<M© het Poolsche staatswezen betreffen, zullen
1: aar allereerst tusschen Oosten rijk-Hon
en het Duitsche rijk worden besproken,
dian in overleg met do Polen wordlsn ge
regeld. Zoo is in de ontwikkeling van het his
torisch gewicht ig© Poolsche probleem, die dooi
de daad van 5 November 1916 is ingeleid, zeer
zeker een gröote schrede gedaan.
Behalve de Poolsche quaestie veerden ook alle
quaesties besproken, die door den oorlog, zelf
aan de orde vQi'den gesteld. Ook in dit opzicht
bleek volkomen overeenstemming. De oorlog zal
worden voortgezét, omdat onae vijanden dit wil
len, omdat zij nog steeds uit zijn op veroverin
gen en zii in het bijzonder Oostenrijk-Hongiarije
met losscheuring van provincies, ja met ver
brokkeling bedreigen.
Het was onze, minister van buitenlandBche
zaken, graaf Burian, die indertijd, in December
1916, het initiatief nam tot het eerste vredes
aanbod. Van hem kunnen de vijanden wel aller
minst insinueeren, dat hij niet alles, wat met
de eer en veiligheid van onze monarchie ver-
e. igibaar is, zal willen doen om hot sluiten van
den vrede te vergemakkelijken. Hij hoeft on
langs zijn standpunt nader gepreciseerd in het
program van 16 Juli 1918. Hij somde daarin
de oorlogsdoeleinden van onze vijanden op, woes
op die welke de oorlogvoerende partijen zake
lijk eoheiden en die van territorialen aard zijn,
verklaarde dat hij zich niet verzette tegen üle
vier punten van Wilson, wees erop dat onze
vijanden invlood hadden kunnen oefenen op de,
onderhandelingen over de vredessluiting fmet
Rusland) als ze hieraan hadden deelgenomen
en verklaarde ten slotte dat over alles zou zuln
te praten, behalve over ons eigen be^t. Hh
gebruikte indertijd do woorden, dat de oorlog
voering en die'diplomatie in, den oorlog hetzelf
de abel moeten dienen en elkaar niet kunnen
Uitsluiten.
Dat zijn nog heden de beginselen van onzen
minister van buitenlandsche zaken en ook die
regcering van het Duiitsdhe rijk erkent deze
beginselen.
Steeds bereid tot een aannemelijken vrede
zijn beide bondgenooten nog steeds onwrikbaar
in hun besluit, om dat wat hun behoort tot het
uiterste te verdedigen, maar' tegelijkertijd ach
ten de centrale mogendheden het hun grootste
taak orr. een eervollen vrede tot stand te bren
gen en peen middeh geen weg onbeproefd te
laten om dit doel te bereiken.
HET TEAM VERKEER TE BERLIJN.
üit Berlijn zijn r>u de omnibussen aan het
erdw ijncn. Vóór den^oorlog had-de ornnibus-
snappen tijdens de verwarring, die noodza
kelijk op den brand volgt."
„Gij ziet," vervolgde Vivant, terwijl hij
zijn verhaal onderbrak, om meer recht
streeks zijri toehoorders aan te spreken, „gij
ziet met welk een helsche list die man te
werk ging; de bevrijding van Loise hield hij
mij .als een zekere en onmiddellijke beloo-
ning mijner misdaad voor."
„ïlet is een ellendeling," riepen de drie
landlieden, met uit den grond van hun hart
gemeende verontwaardiging.
„Wat niet wegneemt, dat hij teg0',vlü
dig rij is." voegde Denis er bij op een toon,
waaruit vreesachtige afkeuring en tevens
een geheim gevoel van afgunst sprak. „Maar
ga voort, mijn jongen, uw verhaal boezemt
mij veel belang in."
De soldaat hernam:
„Den anderen dag ging ik naar het kas
teel en werd met eene goedheid ontvangen,
die mij zou bewogen hebben, zoo ik er iets
anders in gezien had dan geslepen huiche
larij, zooals Brulard mij gezegd had. De
voormalige graaf zeide mij, dat ik aan zijne
tafel zou mede eten, zijn vrouw, stond mij
tóe mijne pijp. in het kasteel te rooken èiï
(INGEZONDEN MEDEDEET.ING.;
Bapijjijorissirsai 27. TEL. iliO
6014
maatschappij 450 paardenbusjes in druk ver
keer. Zij heeft taai voor haar bestaan gevoch
ten, maar nu schijnen ook haar overgebleven
28 paardenwagens en haar laatste twee auto
mobielen liet niet lang meer te zullen maken.
De maatschappij heeft echter een nieuwe
taak voor haar materiaal gevonden. De paar-
den-'omnrbussen worden ais bewegelijke kip
penhokken ingericht en ter beschikking v>;n
den landbouw gesteld.De koeren rijden daar
mede hun pluimvee op al hun landerijen
rond. De dieren vinden cp deze -wijze het 'nee-
Ie jaar door hun eigen levensonderhoud, zon
der dat men hun graan behoeft te voederen.
s
Te Parijs zelf en in de bladen van de hoofd
stad hoort ge nog slechts heel zelden een
nieuw bericht over de feiten van Laublaude.
Wel doen allerlei geruchten en kleine vlug
schriften, geheimzinnig verspreide traktaat
jes, de ronde, maar officieel wordt het ge
val vrijwel doodgezwegen.
Dit acht de Parijsehe redacteur van d»
„Msb." de verstandigste houding welke de
Fransche geestelijkheid kan aannemen tegen
over dergelijke nog lang niet voldoende ge
controleerde feiten.
Maar is Parijs, behalve in zekere kringen,
waar de meest onwaarschijnlijke voorspellin
gen, als door Claire 1 rchaud zelve uitge
sproken, aanvaard women, volkomen 'onwe
tend en onverschillig ten opzichte van deze
gebeurtenis de provincie, gaat de schrijver
voort, schijnt zich druk bezig te houden met
de zieneres van Laublaude, met liaar zending
en haar voorspellingen. Wilt ge u op de
hoogte stellen van het geval, of iets- nieuws
vernemen, ge hdbt maar eeDS aan een kennis
in de provincie te schrijven en hij zendt u
tijdschriften, dag- en weekbladen, boekjes,
traktaatjes, waarin in kleuren en geuren
eu die gewoon!ijk grof aangedikt zijn heel
de geschiedenis u uiteengezet wordt, zelfs met
de vermoedelijke geheime voorspellingen!
Zoo heeft redacteur ook in een
weekblad van Lyon, het rondschrijven, ge
vonden, dat Claire Ferohaud in Mei 1917 tot
de Fransche generaals geiicht heeft, en waar
van hij hier de vertaling laat volgen, zonder
natuurlijk in te staan voor de authenticiteit
van den brief, hoewel hij erkent, voor zich
geen rede te hebben, eraan te twijfelen. De
„Revue Mariale" van Lyon publiceert-het in
ieder geval,.merkwaardige document in bet
nummer van 26 Januari 1918.
Ziehier het stuk:
18 Mei 1917.
Gene raak
God gehoorzamend, heb ik de eer aan al de
'generaals van Frankrijk Zün wil bekend te
maken.
Onze lieve Heer, Die de Franken zooaeeï,
liefheeft, vraagt hun een geloofsdaad te stel-*
len jegens Zijn goddelijk Koningschap en aan,
hit staatshoofd dringend te verzoeken, dat de
beeltenis van het Heilig Hart, teeken van
hoop en heil, officieel op onze nationale drie
kleur -schittere.
Tot belooning van deze aan God bewezen
hulde, 'belooft het H. Hart aan onze dappere
verdedigers het heil en de overwinning over
al onze vijanden. Doeh Ook om een eatestrof©
té voorkomen, waarschuwt God onze gene
raals voor den. mogrlijken ondergang van ons
arm Fransch land, dat bestuurd wordt door
een goddelooze regeering en dat 'door de vrij
metselarij naar zijn verderf gevoerd wordt.
Het zij mij geoorloofd de waarschuwing,
welke Onze lieve Heer in Zijn goedheid richt
tof alle welgezinde Franschen, n bekend te
maken.
Jezus verschijnt mij, gebroken door de sla
gen, welke het ontrouwe Frankrijk zijn hart
Z EEMANSCTtlTIEK.
Kapitein: Kelinor. wat is dat?
Kellhor: Bouillon, mijnheer.
Kapitein: Nu, dan ben ik van Batavia naar
Amsterdam dioor bouillon gevaren.
UIT EEN KINDEROPSTEL.
Ook is bet water zeer nuttig, omdat men
daarover de eilanden kan bereiken.
da kleine Jacques klauterde op mijne schou
ders, en zeide, dat hij eiken nacht de ronde
met mij zou doen. Den eersten dag hield ik
nauwkeurig de wacht; maar vier en twintig
uur later begon ik over het sneode plan na
denken, dat ik uit zou voeren, toen een ont
dekking, die ik bij toeval deed, mq m het
voornemen sterkte om blindelings Brulard
te gehoorzamen.
Ik had juist mijn avondmaal in de keuken
gebruikt en ging naar mijn vertrek, waarin
ik op het kasteel verblijf hield, toen
ik bij het doorgaan van een lange gang, wel
ker ander einde op de kapel uitliep, de ka
menier Adrienne bespeurde, die in de don
kere nis van een venster verscholen, scheen
te wachten tot ik voorbij zou zijn. Ik zou
niet kunnen zeggen wat er in mij omging,
maar terstond viel mij de gedachte in dat
de tegenwoordigheid dier vrouw
voorwerp mij ner aanhoudende haar
in verband zou staan Ik deed^ buitcnde
met zag en trad voort naar. wefiPT -,nriT
die ik opende en met fcIodfulc _lder sloot,
zonder echter
buiten te 'gaan'.
jQY.o.rdt vervolgd).
