Leïsnsmiddelenvoorzienmg.
Aardappelen.
WINTERPANTOFFELS
P. W. TWEEHUIJSEN,
BUITENLAND
Veranderen van kruidenier
Distributie Huishoudjam
FEUILLETON
JACQUES DE
WAT-DE PERS ZEGT
KIJIANDAG 23 OCTOBER 1918
f 43st. JAARGANG 9778
AB
«-MTSPRUS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f2,25; PER WEEK 17*/, CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,60 BIJ VOORUITBETALING
ONNEMumaru wi ADVERTENTIEN 20 CENTS PER REGEL 20 oj0 OORLOGSTOESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
BUREAUX...«■ILAA" HAARLEM TEUF001' 1426 EN 2741
Regeeringsgroente
Stapeigrcenten
0.27
Vatgroenten
2 ons lever en 2 ons bloedworst
of 4 ons hoofdkaas.
1856
worden vanaf heden zonder bona
verkocht.
JartsijorisstPaat 27. TEL. 1770
WERELDBRAND-
TAAIE TEGENSTAND DER DUITSCHERS
HET HEENGAAN VAN LUDENDORFF - KONING
ALBERT'S INTOCHT TE BRUGGE.
gegnam br«ve\7Selto
m
ir, 1
LEMSCHE
URANT
D» rvir-prteur van liet Gemeentelijk Levensmid-
Öelenbureau te HAARLEM brengt ter kennis:
Met ingang van Dinsdag 20 October 1018 op
Bon No. 19 der Aardappelkaart verkrijgbaar
I K G. Veen-Aardappelen
(prijs 5y2 cent per K.G.)
I K.G. Klei-Aardappelen
(prijs 8 cent per K.G.)
Bon 18 dezer kaart is na Maandag 28 October
®iet meer geldig.
Met ingang van Zaterdag 2 November zal
een aanvang worden gemaakt met de disti ibutie
van Huishoudjam.
Deze Jam zal uitsluitend verkrijgbaar zijn bij
H.H. Winkeliers in Kruideniers- en Grutters
waren en zal volgens het systeem der klanten
lijsten worden verkocht.
Een ieder wordt dus in staat gesteld, het hem
toekomende kwantum Jam bij den door
leverancier voor grutterswaren opgegeven kruide
nier te betrekken.
De maximum-kleinhandel prijs is bepaald op
f 1 os per K.G. en ƒ0.11 per ons uitgewogen,
van H.H. -Winkeliers, dat Woensdag a.s. van
8—12 uur aan het Levensmiddelenbureau, Ka
mer No. 7, machtigingen voor Jam in ontvangst
kunnen worden genomen.
Als grossier in dit artikel treedt op de firma
A. A. v. d. WEIDEN, Donkere Spaarne nö. 46,
aan welk adres de jam moet worden afgehaald.
Gedurende het tijdvak van 29 October tot 15
November bestaat GEEN gelegenheid van leve-
rancier in kruideniers- en grutterswaren te ver
anderen. 1866
Met ingang van 15 November zal in den ver-
v°lge gedurende de 2e helft van iedere maand
Weder de gelegenheid worden opengesteld om van
'°Vïrancier te veranderen.
Aanvangende Dined ag 29 October zal wor
den overgegaan tot de Distributie van Sta
pel en vatgroenten tegen de navolgende
prijzen:
Roode kool - per K.G. f 0.07
,,0.07
0.10
0.07
0.041/2
0.25
0.20
0.12
w
Gele kool
Uien
Peen
Knolrapen
Pronksnijboonen per K.G. f 0.22
Enkele spercieboonen (onafge
haald)
Dubbele spercieboonen (onafge
haald)
Zuurkool
Enkele spercieboonen (afge
haald)
Dubbele spercieboonen (afge
haald) „0.22
Bovenstaande prijzen gelden voor alle
groente, zondèr uitzonderingen in de soort
Om in den aanstaanden winter de groente
inderdaad tegen de vastgestelde prijzen bij
de consumenten te brengen te medewerking
van het publiek noodig.
Men koopo uitsluitend per gewfciht,
het is den groente handelaar niet veroorloofd
anders dan per gewicht te verkoopen.
Men houde .zich strikt aan de maximum
prijzen.
Men brenge iedere afwijking ter kennis
van de afdeeling Controle (kamer No. 13)
van het Lovensmiddelen-Burcau. 1866
De Directeur, voornoemd
p. DE JONGEl
Verkrijgbaar op BON NO. 32, letters T, U,
Ven W
Deze artikelen kunnen worden besteld op
Dinsdag 29 October van 8—12 en van 14 uur
bij: HöLSKEN, Botermarkt en VAN LEEU
WEN, Kleine Houtstraat
Deze artikelen kunnen worden gehaald op
Woensdag 30 October van 1—4 uur bij: FRAN-
KEMöLLEN, Kleine Houtstraat, BANNINK,
Zijlstraat, SMITS, Kruisweg, KRAAK, Teyler-
straat.
R°M A NTïsc^ï vej al UIT DEN TIJD
64 "ANSCiiju REVOLUTIE.
Jacques, die evenveel oprechtheid' van
y ais vastberadenheid van geest bezat,
iw rï°n grijsaard tegemoet.
Maar Brulard sloeg geen acht op hem,
hij liep als een waanzinnige voort en riep
onophoudelijk: „mijne dochter! mijne dooh-
terl"
Jacques begreep, dat er aan een mensch
ia zulk een toestand geené verklaring te
f even viel; hij bepaalde zich er duB toe
een bij de nand te nemen en leidde hem
naar de plaats, waar zich zijn dochter be
vond.
Prancine had zich opgericht; toen zij Brui-
lard zag naderen, aeide zij met een zwakke
"Och duidelijke stem:
„Stel u gerust, vader, er is mij niets era-
•tigs overkomen."
IL wruterd wierp, zich' Qf> baar, sloep zflin
-j- -j- Revolutionnaire Soep.
Het heeft allen schijn, dat de uitdaging door
David in de Tweede Kamer, tot den heer Duys
gericht, om in een arbeidersvergaderinig te
komen debatteeren, tot de komende dingen
gaat behooren.
Niet dat David in hoogst eigen persoon
daar als spreker zal optreden,
David hoort nu eenmaal In ons Parlement
thuis.
Daar ie hij onmisbaar door zijn grondige
kennis en dus zeer gewaardeerde adviezen
inzake de levensmiddelenvoorziening.
De herrie bij zoo'n debat onder de toffe jon
gen», zou de diepe en duidelijke lijnen van Da
vid's levenemiddelenprogram maar wegdoeze
len tot onherkenbaar worden» toe.
De „volksdiners in de restaurants" zouden
er door in 't gedrang raken en van „diners
aan huis te bezorgen", dat levensideaal van
onzen dollen David, zou in het geheel niets te
recht komen.
Neen, onze „internationale" David heeft
even goed zijn trawanten en onderbevelheb
bers als de „nationale" heer Troelstra.
Hij zou slechts naar Moskou behoeven te
seinen, om binnen een etmaal een dozijn Bols»
jewiki in een vliegmachine, voor zijn nederige
woning te zien afstappen, met de vraag: Wat
is er van je dienst David! Wie moet er net
de knoet van langs hebben!
Maar voorshands kan David het wei met
zijn satellieten, de „nationale" BoJajewiki af.
De satelliet B. B. Soep beeft tost voor D»rW
opgenomen.
De naam alleen reeds doet vettig-sympa-
thiek aan, nu we in onzen vetarmen tijd, als
soep weinig meer dan watersoep naar bin
nen "krijgen.
Deze heer Soep heeft een missive aan „den
Heer J. E. W. Duys, Wethouder en Kamerlid',
geschreven.
Een gewichtig stuk, waarvan ons nage
slacht nog ?,al spreken, al noemt de heer Soep
het in zijn bescheidenheid maar een „Open
briefje"
Het hoogst belangrijke document laten we
hier volgen:
M.
„H-oewel ik mij in den laatsten tijd zeer
weinig bemoei met politieke kwesties, heb
ik kennis genomen van uwe fraaie kwali»
ficatie over de Boljewiks in Rusland.
In alle bescheidenheid bied ik n 'een
openbaar debat over deze zaak aan.
Misschien is het wat pretentieus van
zoo'n nietig personaadje als ik ben, maar,
in 't belang van een eventueele Bolsjewi-
naar gij zegt. is het socialisme u heilig ei
kisohe vergissing van een deel der Ned.
arbeidersklasse en zelfs voor mijn per
soonlijke dwalingen, zou ik het nuttig en
noodig achten, indien gij, geroutineerd re
denaar, my de gelegenheid wilt geven,
Publiekelijk van gedachten te wisselen.
Ik Jaat u tijd en plaats zelve over, mits
mij eventueel tijd en vrijheid van
spreken garandeert.
-v ero-orloof u zelfs de theoretische
kenner van de Rua^he toestanden dr.
armen om haar heen en aan. hare zijde
neerknielend, nep hq uit:
Deert u niets? Deert u niets, mjjn kind?
O, zeg het mij. Sta op, spreek, of ik sterft
tWat is u overkomen? Ik had u wel gewaar
schuwd om niet uit te gaan! -
„Mijn kind, mijn kind, zult gq dan nooit
medelijden hebben met uw ouden vader
met uw vader die zich dooden zou, zoo
hij 'het ongeluk had u te verliezen. Weet
gij dan niet dat de dochter van Brulard
niet mag uitgaan als God ziju bliksem los
laat, Weet gij niet, Franciue
■■"tel u gerust vader," viel hem het jonge
meisje in de rede, verschrikt over de taal
van den half waanzinnigen grijsaard; „stel
u gerust en bedank mijnheer De Brancion,
want hfj i« bet, geloof ik, die mij gered
heeft"
„Mijnheer De Brancion! waar is hij?"
vroeg de grijsaard met een soort van ver
bijstering; „inderdaad, ik geloof dat ik
hem gezien heb, maar ik dacht dat het een
verschijning was... dat... dat..-. Hoe! mijn
heer," vervolgde hfj een weinig bedaarder,
„gij hebt mqne, dochter gered/ gijl gijI- - -
Wat wilt gij dat ik- doe om u mqne dankt-
uien
rustte
De Diller (is dat zijn naam niet!) als se
condant mede te breDgen,
In afwachting van uw geëerd en spoedig
antwoord, Uw Dw.
B. B. SOEP.
PB. Ik hoop niet, dat u van uwe hoo-
ge troon waarop gij thans zetelt, mij met
kleineering zal afwijzen. Zoo gij geen ge
legenheid vooir bovenstaande kunt bieden,
ben ik bereid, pogingen in het werk te
stellen, te Amsterdam deze gelegenheid te
verschaffen.."
Heel bescheiden, niet waar! En hoe hupscli
van toon!
In revolutionneire krachttermen reikt de
man niet aan de enkels van onzen David.
B. B. Soep bemoeit zich in den laatsten tijd
niet met politiek, zinkt dus als staatsman in
het niet bij David en noemt zich zelf een „nle
tig personaadje", of te wel een nietige Soep."
Met dat al, schijnt de heser Soep, als het er
om gaat, „een eventueele Bolsjewikische ver
gissing van een deel der Ned. arbeidersklas
se" recht te zetten, niet'voor een Kleintje ver
vaard.
„Veroorlooft" hij niet aan den heer Duys.
dien schrik der revolutiionnair-socialleteo.
zelfs een .secondant" mee te brengen!
Of de heer J. E. Duye. wethouder en
Kamerlid, den om 'n debat soebattenden. be-
scheiden en hupscben, B- B. Soep, ..met klei
neering aal afwijzen van den hoogen troon,
waarop hij thans zetelt!"
Wij hopen van niet.
Blijkbaar heeft de heer B. B. Soep, teveel
Bolsjewikische soep in.zijn binnenste.
Het zon een weldaad voor hem zijn, als hij
zich daarvan „publiekelijk" kon ontlasten.
En den „geroutineerden redenaar". J. E. W.
Duys, die niet als zijn partij- en plaatsl?enoo-
ten, Don ia en Joosten, gehamsterd heefteen bij
wien schraalhans dus vermoedelijk keuken
meester is zou een flinke portie vette soep,
al is deze met revolutionnaire ingrediënten
gekruid, bepaald goed doen.
Door een openbaar debat Soep-Duys, zonden
derhalve belden ten zeerste gebaat wezen.
Als nagerecht hebben we dit keer een blo
zend appeltje te schillen met den politieken
i hoofdredacteur vau „Het .Vaderland'1.
Het griefde ons, moer dan we bet kunnen
Mg^eïi, dat hij on1a.n«& l>a.vid den
scheldnaam „demagoog" naar het hoofd
wierp, voor wien doodzwijgen inderdaad de
dood zou zijn.
Het geachte unie-liberale vroegere Ka
merlid, bedenke echter, dat, al zwijgt hij over
David, David daardoor niet tot zwijgen, laat
staan, ter dood te brengen is.
En als oud-Ieeraar in de Fransehe Taal,
weet hij ook: que eest 1© ridicule qui tue."
meentelijke inrichtingen overbodig worden. Maar
dan zou 't alleen een felicitatie waard zijn, wan
neer voor de som van 5000 de gemeente voor
zien zou zijn van een ziekenhuis, waaraan op het
oogenblik broodnoodig behoefte is.
Er is nog iets.
Wij zouden den Raad van Velsen willen aan
bevelen het particulier initiatief der Maria-stich-
ting in dezen zoo krachtig mogelijk-te steunen.
Het ligt niet op den weg van de' berooide ge
meentelijke schatkist, om de lasten op zich te
nemen, die een gemeentelijk ziekenhuis met zich
brengt, zoodat wanneer de Raad de gemeente
althans voor deze uitgaven kan vrijwaren, een
uitmentend werk wordt verricht, dat vele zijner
misslagen goedmaakt.
Ten slotte spreken wij de hoop uit dat de
Maria-stichting tevens in aanmerking komt voor
de gift van f 10,000 van Z. M. den Keizer van
Duitschland, die bestemd moeten worden voor
den bouw van een ziekenhuis.
ff Een goed voorstel.
De meerderheid in het college van B, en W.
van Velsen stelt den gemeenteraad voor, gunstig
te beschikken op het verzoek der Maria-stichting
te Haarlem, om finantieelen steun voor den bouW
van een ziekenhuis in de gemeente' Velsen. Zij
stelt voor aan de Mariastichting een jaarlijksch
subsidie van 5000. toe te kennen.
Met klem bevelen wij de aanneming van dit
voorstel door den Raad aan. Het zou een zuinig
beheer, wat vooral in Velsen meer dan tot nu toe
het geval was, noodig is, tot eer strekken.
Door het verleenen van een betrekkelijk ge
ringe jaarüjksche bijdrage verzekert Velsen zich
het bezit van een zieken-inrichting, waarnaar zoo
lang tevergeefs is uitgezien en dat een model
inrichting kan worden. De goede naam van de
Haarlemsche Mariastichting staat daarvoor in.
Een deel van het college van B. en- W. en ook
de meerderheid der z.g. Ziekenhuis-commissie,
verzet zich tegen het voorstel, omdat zulk een
besluit afbreuk zou kunnen doen aan de plannen
een gemeentelijke ziekeninrichting te üoen
bouwen.
Wij zien dat niet in, tenzij dat blijken zou
dat met het ziekenhuis der Maria-stichting ge-
HET GEVAAR DER INTERPELLATIES.
O-ver dit gevaar schrijft Dr. Nolens im de
„N. VenL Crt." o.m. het volgende:
„Het getal interpellaties groeit met den
dag.
Een veelvuldig gebruik nu van dat rjcht
heeft op den duur bezwaren.
Het toenemen van het getal interpella-
kies te gedeeltelijk verklaarbaar door de
intrede in de Kamer van nieuwe partijen
wier leden zich eerst langzamerhand aan
de, niet in woorden omschreven tucht, die
in ieder college in acht moeten worden
genomen, zullen moeten wennen; gedeelte
lijk ook verklaarbaar door een soort con
currentie tusseben verschillende groepen,
die reezen te laat te komen, althans la
ter dan andere.
Het hoofddbezwaar tegen oen te veel
vuldig gebruik te hierin gelegen dat deze
interpellaties meestal veel tijd kosten
voor da Kamers en aan de Regeering, een
tijd die in vele gevallen beter besteed kon
worden.
Ieder lid heeft het recht verlof ka
vragen, om eene interpellatie te hou
den. Maar de Kamer, als geheeL heeft het
rycht om dat verlof tos te
s t a a n cf te weigeren.
Van beide bevoegdheden moet C9n rede
lijk gebruik worden gemaakt.
Voor de Kamer ia het meestal mojilijk
te beoordeeJen of -zw tol het weigeren moet
besluiten.
Allicht wordt zoodanige weigering als
een verdrukking der minderheid uitge
legd on meestal acht de aanvrager .icii
verongelijkt, i» hem niet aan het-verstaiul
te brengen dat, zeker de minderheid, al
is ze nog zoo klein, haar rechten heeft,
maar ook de meerderheid; het enkele
Kamerlid maar ook d» K a m r
aJs een geheel.
Hoe dat zij van de bevoegdheid tot
het aanvragen van interpellaties, kan zoo
als van alle bevoegdheid, een te ruim ge
bruik worden gemaakt. En het lijkt er wel
op dat de Tweede Kamer dien weg opgaat.
Neemt de behandeling daarbij dan een
omvang, zooals op dit oogenblik het geval
is, dan wordt de zaak bedenkelijk.
Komend tot de vraag: hoe dit gevaar te
keeren, zegt Dr. Nolens:
„In andere parlementaire Janden heeft
men sinds lang met het euvel der te veel
vuldige en te langdurige interpellaties
te strijden gehad.
Remedie heeft men gezocht o.a. in het
beperken van den lijd, die er beschikbaar
voor wordt gesteld.
Misschien zal ook onze Kamer op den
duur ertoe moeten overgaan dergelijke
maatregelen te bedenken.
Beter is hot ochter dat de verschillende
groepen der Kamer en hare leden zich
vrijwillig de noodig© zelfbeperking U het
uitoefenen van bun recht in dit geval
het aanvragen van verlof tot hut
stellen van vragen opleggen.
Ieder toch zal moeten orkemnen dat het
niet wenschelijk is dat het getal der inter
pellaties zoodanige uitbreiding neme, en
dat de duur der behandeling zoodanigen
omvang krijgt, dat dezen, ook in verhou
ding tot het resultaat ervan, te veel tnjd
in beslag nemen zoowel van de Kamer als
van de Regeering." I
INGEZONDEN MEDEDEELING.
1014
Ofschoon op meer dan één punt van het
Westelijk front, de aanvallen der Geallieerden
voortduren, zoo zijn toch de vorderingen, die zij
in de laatste dagen gemaakt hebben, betrekkelijk
gering. Grootendeels valt dit toe te schrijven aan
den taaien tegenstand der Duitschers, die ziet
halsstarrig aan hun verdedigingswerken vast
klampen.
lusschen Sissonne en Chdteau-Porcien pro
beerden de Duitschers den Franschen hun ter
reinwinsten van Zaterdag te ontnemen, hun
krachtige tegenaanvallen, herhaaldelijk uitge
voerd, vooral ten Z. van- Banogne en tegen den
molen van Herpy, braken op het verzet der
Franschen, die ze overal afsloegen en hun stel
lingen hielden. Het aantal gevangenen, door de
Franschen sinds Zondag in deze streek gemaakt,
gaat de 2300 te boven.
Uit Parijs wordt door „Havas" geseind, dat
generaal roch den vijand niet op adem laat
komen. Hij wordt meer en meer teruggedrongen
op het front van de Schelde tot de Serre, waar
hij iot eiken prijs stand moet houden om een te
snelle ontbinding der linies té vermijden vóór dat
hij «rijn achterwaartsche stellingen aan de Maas
heeft bereikt. De vijand biedt dan ook overal
heftigen tegenstand en toont niet het minste
voornemen om te wijken. Zijn tegenstand wordt
geïllustreerd door het groote aantal gevangenen,
dat de Franschen hebben gemaakt
Het meerendeel der militaire critici is van oor,
deel dat de vijandelijke tegenstand niet lang zal
kunnen duren en dat de Duitschers tot een nieu
wen strategischen terugtocht zullen worden ge
noopt. In de „Echo de Paris" schat Hutin het
aantal op één dag door de Franschen gemaakte
gevangenen op 4000 man. Dit wijst op de dicht-
l.ieid van de vijandelijke effectieven en op de
hardnekkigheid van den tegenstand. Hutin meent
dat er zware strijd noodig zal zijn om dezen
tegenstand te breken.
m m
Volgens een officieel Wolff-telegram heeft Kei
zei- wilhelm den generaal Ludendorff, eersten
kwartiermeester-generaal, in vrede commandant
van de 35e brigade infanterie, zijn verzoek om
ontslag ingewilligd.
Het Neder-Rijnsche regiment scherpschutters,
waarvan de generaal geruimen tijd chef is, zal
voortaan den naam „generaal Ludendorff'
dragen.
Mei Hindenburg heeft Ludendorff van Aug,
1914 af samengewerkt om een dam op te werpen
tegen de Russische drommen, die Oost-Pruisen
overstroomden en Koningsbergen al naderden.
Aanvankelijk overstraalde de roem van Hinden^
burg, al dadelijk met de overwinning bij Tannen-
berg gevestigd, dien van zijn raadsman. Bij
dez enscheen T strategisch overleg, bij den an
der de uitvoering op den voorgrond te staan.
Allengs werd Ludendorff's naam meer dan dia
van den ouderen Hindenburg gehoord, ook in
de binnenlandsche politiek. Toen Roemenië zich
in Augcstu8 1916 aan den kant der Ententa
schaarde on het er voor de middenrijken hachelijk
uitzag, werden beiden uit het Oostelijke hoofd-
kwarrier ontboden om voortaan de heele oor
logsleiding in handen te nemen. Ludendorff is
daarbij de machtige stuwkracht geweest. Hoe hij
staat tegenover het verzoek om wapenstilstand en
alles wat de laatste weken in Duitschland is her
vormd of nog in wording is, is niet precies
bekend. De onafhankelijke socialist Gohn heeft
Vrijdag in den Rijksdag nog van een brief ge
rept, dien Ludendorff vóór het aanbod van wa
penstilstand in September zou hebben geschre
ven.
Ludendorff was vóór den oorlog geen vreem
de in de bureau's van den generalen staf. O. a.
ia hij als luitenant-kolonel afdeelings-chef in den
grooten generalen staf te Berlijn geweest.
Bropssse WaS Vrljd»? fn feestdos. D«
lconlnss koningin en nrins Leopold deden hun
baarheid te toonen? Francine zeg wat gij
W1,.Mijnheer Brulard' gij' zijt mij niete ver
schuldigd," onderbrau Hem Jacques op zijn
beurt,. „Breng mej^frouw. uwe dochter spoe
dig naar huis laat mij het toeval zege
nen, dat mij tot r gevoerd heeft op
een oogenblik waarop zq hu p kon noodig
dig hebben Deze herinnering zal inij aan-
de Jacques er bij, fich to liet meisje wen
dende Ik hoop d at toeval geen nadee-
ligen invloed op uwe gezondheid moge uit-
06Rnes verdween in de duisternis van
het bosch welke thans nog door die van
den nacht vermeerderd was.
Hii vond Hélène voor de eerste maal in,
leven ongerust en had eenige moeite
haar te doen begrijpen dat zij geen
treurig voorgevoel moest zoeken in deze
kleine gebeurtenis, waarvan hij overigens
teen verdere bijzonderheden verhaalde, en
waartoe zijne doorweekte kleederen, zijn
dooir den hagol verwonde handen en zijn
verward haar aanleiding gaven.
De «vond ging voorbij in de treurige etéto1-
zyn
om
ming van de nabijzijnde scheiding, hoewel
beiden met bevenmenschelijke inspanning
hun gevoelens trachtten te verbergen.
Hélène en Jacques verlieten elkander geen
oogenblik gedurende deze laatste zoo kost
bare uren. Toen mevrouw De Viéville om
streeks middernacht zich ter ruste begaf,
geleidden zij haar naar haar kpmer en kwa
men toen weder in de bibliotheek terug,
waar zij het overige van den nacht door
brachten.
Om vijf uur in den morgen kwamen de
postpaarden voorr.
Eenige minuten later ontrukte zioh Jer
ques aand e arme n van Hélène.
XXL i I I
-
De rei» van Jacques bood spoedig tal
van afwisselingen aan voor de droevige ge
dachten, die zijn ziel vervulden. Vivant
noemde hem al de plaateen, die zij voorbij
kwamen en verhaalde op zijn wijtee de ge
vechten, waarin hij gezien had, dat de [Fran
schen zich met lauweren overdekten.
Den derden dag kwamen zij te Parijh en
«tapten af aan een kléin hotel i« de wijk)
der militaire school, waar de jagers der kei
zerlijke garde in kazerne lagen.
Den volgenden morgen ging Jacques zijn
opwachting maken bij den bevolvoerenden
majoor ®n knoopte kennis aan met eenige
zijner wapenmakkers.
Binnen veertien dagen' hadden zijn be
scheid on en waardig gedrag, zijn nauwkeu
righeid in de vervulling van alle plichten,
zqn wijze en kiesche euelmoedigheid jegens
makkers, die minder dan hij door de fortuin
begunstigd waren, aller harten voor hem ge
wonnen; de'soldaten beminden hem als hun
vriend en eerbiedigden hem als hun vader.
Eiken dag vertrokken er detachementen
naar het leger en bij een van die gelegen
heden klopte de oude majoor Blancquefort
Jacquee gemeenzaam op den schouder en
zei:
„Mijnheer De Branoion, als gij zoo voort
gaat, zult gij spoedig aan de beurt komen."
Jacques bloosde van geluk en verdubbel-
dé zjjn Ijver en inspanning.
(Wordt vervolgd.)
