IIEHI HUIL SQSUNT
Het Overwinningsfeest in
Oen Haag.
KERK EN^SCHOOL
JACQUES DE BRANCION
Dinsdag 3 December
Tweede Blad
a»Tn «r
KUNST EN «KENNIS
SPORT-EN SPEL
FEUILLETON
s
-r
'(Van onzen eigen redacteur).
"Schitterend hebben de rechtsohe togerscha^
gisteren in den Haag hunl
anti-re volutie-overwinning S?v
Üreund en gedaverd van de enthousiaste
toejuichingen en de betuiging van hulde en
troiw aan Vorstenhuis en regeenng.
Dat was bet klauwen van den leeuw, die,
uit zijn sluimer onvoorzichtig door Troelstra
gewekt,zich oprichtte, gromde en de re
volutionaire benden verwon alleen door het
opheffen van zijn klauw.
Zoo hoorde het!
I);c vergadering, die nationale huldiging
«noest er komen om de spontane en enthou-
oiaste uitingen van oplaaiende, nationale
ïoyale en koningsgetrouwe &e,voe1^®
te de Koningin in zoovele stedendes lands
ten deel vielen,waardig te baki onen.
De historische straatmanifestaties, waarvan
Wij in de laatste dagen getuigen zijn ge
weest en die zoo zuiver getuigenis aflegden
van den eerbied voor het Gezag en het
onwankelbaar verlangen om de eon)10)u
des lands te bewaren van de meerderheid
des volks hadden de indrukwekkende be-
teekenis van de massale lcraclit, die uitgaat
Van de christelijke organisaties op wie te re
kenen valt om geweld met geweld te kee-
ren. Maar ook wij wenschen niet te heer-
schen met de wapenen der barbaren, doch
met de wapenen van 't koel verstand.
De beteekenis van deze huldiging lag dan
ook. zooals de heer v. Rijzewijk opmerk
te, in het rustige, doordachte, plechtige en
algemsene, omdat woordvoerders spraken na
mens alle Katholieke en Christelijke or
ganisaties des 'hands, waarvan de duizen
den vertegenwoordigers aanwezig waren.
Deze grootsche betoogung was de kioon
op de echt nationale beweging die door
ons vaderland gegaan en in schrille tegen-
stalling met wat op dergelijke massale ver
gaderingen in het buitenland gebeurt waar
fronen ineenstorten vond hier de konings
troon een nieuwe schutze
Buiten op den Zwarteweg, waar het groo-
te Gebouw voor Kunsten en Wetenschap
pen is gelegen veel drukte.
Ook in den Haag loopt men nog uit om
de Koningin te zien.
Politie- bewaart uitstekend de orde. Van
het gebouw wappert vlag met oranjewimpel.
Lang vóór het aanvangsuur om 10 voor
half drie zullen de deuren worden gesloten,
aoo luidt het bevel stroomen def
tig en rdet-deftig uitziende dames en heeren
naar binnen. Over tweeën rijen en toeteren
teilopze automobielen en taxi's aan, die liooge
of haastige bezoekers aanrollen. In de ves
tibule lieve jongedames die oranjestrikjes
verkoopen, waarvan de baten voor de tu-
berculoozan zijn.
De ruime zaal is gevuld tot in den nok.
Drie verdiepingen en een parterre. .We
«ohatten 2500 personen.
Een machtig aspect- taarten' uit-
En toch is men zuu g plaatselij-
deeien geweest. Enkele i bruik van
ke organisatie, maar er is tegen
gemaakt. Het harde Fnesch botst er tegen
het vloeiende Limburgsch wan eer menzich
onder het publiek mengt en de Noordhol-
landsche provinciaal ontmoet er c.en Zeeuw.
Het is echt nationaal.
Op het waarschijnlijk zeer vergroot po
dium, dat feestelijk met vaandels en rijzige
palmen ia versierd, nemen langzamerhand
de corypheeën der beweging plaats. Hoofd-
bestuurderen .van bonden en grootheden die
aan H M de Koningin zullen worden voor
gesteld Commissarissen van orde hebben
druk" werk om allen een plaatsje to govern
Vriend Guit krijgt ruzie met een paar
per merschen, maar zyn voorzitter sust het
gauw. Het was een „vergissing
Zoo nu en dan klatert handgeklap uit
de zaal op, wanneer weer een bekende
guur uit de beweging venscliij
volop geleeenhsid voor.
Daar verschijnt de ineengedrongen figuur
met den intelligenten kop van dr. A. Htiij-
per, den strijder bij uitnemendheid voor de
goede zaak en wandelt naar het podium.
Naast hem komt, vriendelijk knikkend, de
heer de Savormin Lohnian plaatls nemen.
Ook Loeff onze oud-minister, en oud-minister
Kolkman en telkens en telkens wordt weer
de naam gemompeld van oen Kamerlid, dat
binnenkomt.
Dan opeens een gejuich: Ruys de Bee-
renbrouck stapt naar binnen, gevolgd door n
heel stel ministers: Heemskerk, de nes,
Konig, Ideuburg, dr. de Visser, Aaiberse,
Ook Aaiberse. het gejuich wordt een ovatie.
'Er zijn nog meer gro-otheden,- de Commis
saris der Koningin in Zuid-Holland, baron
Sweerts de Landas, dé hoofdaalmoezenier
BEverts, aalmoezenier Noordman, de deken
van den Haag, mgr. Wijtenburg, oud-minis>
voor Kunsten en We-
ter v. Kar nebeek, Wittert V. Hoogland, de
burgemeester van den Haag.
In de zaal hangt een geaellig geroezemoes,
dat even ophoudt, als de heer v. Rijze wijk ver
zoekt, straks bij de entree dijr vorstelijke per
sonen het Wilhelmus alleen door het kwartet
te laten zingen.
Hot loopt tegen half drie. De vorstelijke per
sonen kunnen ieder oogenbliik komen.
Plotseling eerbiedige stilte. Zij zijn gearri
veerd. Aller oogen wenden zich naar den in
gang. Het duurt echter nog even, voordat zij
binnentreden. Zij worden aan de deur door dis
oommissie ontvangen.
Eindelijk daar zijn ze. Allen staan op. Men
kan daarna een speld hoor en vallen. Vrien
delijk groetend schrijdt H M. onder de diepste
stilte naar de gereedstaande zetels op hot
podium.
II. M. was gekleed in parelgrijs co&tuum
met dito hoed. H. M. de Koningin-Moeder was
in donkerrood costuum met bruinen bontman
tel. Zij draagt roode rozen. Prinses Jiüiana
droeg een bruin fluweelen mantel. Z. K. II.
Prins Hendrik was „gekleed".
Dan gutsen plotseling van boven uit bet go-
bouw do klare tonen van het Wilhelmus, aan
geheven door een magnifiek dubbel kwartet.
Zoo aandoenlijk klinkt het in dit indrukwek
kend oogenblik, dat bet een koude rilling over
bet lichaam jaagt en bij menigeen een traan
in bet oog. Prinses Juliana is in haar onbe
zorgdheid op den voor baar gereedstaanden
zetel meegevallen en kijkt onbezorgd de zoal
in. Een kort gebaar van baar Koninklijke
Moeder doet haar recht springen en
schaamt zich wel wat, nu zij merkt dat alle
aanwezigen recht staan, térwijil zij zelf was
gaan zitten.
Het tweede couplet wordt door allen mee
gezongen. Het slot is een geweldige ovatie
voor de vorstelijke personen.
Zoo begint de huldiging.
Jan van Rijzewijk, die voorzitter, spreekt
dan liet openingswoord, klaar en dnioehjk-
Een uiteenzetting van dia beteekenis dezer bij
eenkomst en een welkom aan H. H. M. p
Het huldigi ngseomité vertegenwoordigt
500.000 katholieken en christelijke reorgani
seerden onzer samenleving, zegt hij. Dat is
't leger dat de revolutionairen versloeg don
ken alle aanwezigen erbij. Overigens zeer vor
melijk dit speechje. Kan niet anders.
D'an weer een indrukwekkend moment, dat
de oogen vochtig en de ruggen koud maakt.
Het kwartet zingt ontroerend schoon het Do
mme Salvam fac E.eginam nostrum, van Ant.
Glossen. Het is muisstil in de zaal. Dat zijn
de wapenen, waarmede bet revolutiegeweld
voor een goed deel ook bezworen is: het ge
bied.
Prof. Diepenhorst krijgt dan bet woord om
de gevoelens der christelijke organisaties te
vertolken. Met aandacht wordt de korte, ste
vig gezette spreker, die zijn zinnen, zwanger
van diepe gedachten keurig opbouwt, door d©
talrijke aanwezigen gevolgd!. Hij spreekt zal
vend, zonder veel golving in zijn stom; liet
is heel geloerd wat hij zegt en daarom moei
lijk te volgen. Prinses Juliana laat haar mof
vallen en krijgt een strengen blik van baar
moeder. Hoezeer zij haar best ook deed, zij
kon den speech niet volgen. Straks.bij pater
Borromaeus de Groeve zal het beter gaan. Die
werkt wat meer met zijn armen en doet alsof
hij boos is, maar deze mijnheer kijkt maar al
door schuin over zijn bril. Prof. Diepenhorst
is de groot-redenaar der anti-revolutionair©
partij. Onze heete mannen zijn naar voren ge
bracht. Hij laait geen fanfaremuziek hiootr-en.
Wat hij zegt is doortrokken va,n rlen g-eeeit
Gods. Trouw aan God, Vorstin en Vaderland.
Langdurig applaus bekroont de rede.
Borromaeus de Greeve!
Na bet Danklied uit Valerius' Gcdenck-
klanck, stapt pater Borromaeus de Greeve
maar den katheder.
Hij staat daar in bruine pij en wordt don
derend toegejuicht. Een oude bekende.
Hij richt het woord tot H. M. Gedenkwaar
dig moment. Een monnik, een zoon van bint
Franciscïi®, riclit in het openbaar het woord
tot een telg van Oranje. Zijn woord klinkt
klaar en onbevangen. Niet zoo diepgeleard als
dat van Prof. Diepenhorst., maar boter ver
staanbaar, meer in den trant van volksrede
naars. Het klaterend handgeklap is niet Van
de lucht. Zijn woord slaat in, tichtbaar ook bij
H. H. M. M., wanneer hij den kinderlijken
trouw verkondigt van allo aanwezigen en H.
M. een goed en liefdevol en voorbeeldig vor
stinne noemt. Veler oogen worden vochtig.
Het is 'ion zwiepende, bruisende redevoering
en in de zaal en <>P het podium geniet men.
Tegenover de revolutie stelt hij het Evangelie.
Hij lijkt een atlas, die op zijn breed© schou
ders heel de nieuwe maatschappij zal torsen.
Het is ontroerend. Men had hem gaalrne ge-'
bisseerd maar het ging niet..
Dan kwamen de schitterendste momenten
van den middag.
„Neerland, waakt!" zong het dubbel-kwar
tet en alle aanwezi'gen beloofden bij zich
zelf te waken en ti blijven waken.
Wij denken dat het is afgeloopon.
Op het programma staat vermeld: vertrek
van H. M. de Koningin.
Doch opeens duikt minister-president Buys
in het spreekgestoelte op. Een donder van
gejuich breekt los en eenig© oogenblikken
duurt hot gejubel voort. Dat is de man tegen,
wien do re volatile van Troelstra gericht was
d© man, wiens groote regeeringishoedanig
heden voor een groot deel de oorzaak
werd dat het revolutieplan mislukte. Hij komt
een regeringsverklaring afleggen, waarvan
de quintessance is een dankbetuiging aan do
organisaties voor hun hulp aan de regeei-iug
en een belofte^ wij vertrouwen otp u! Goj; hebt
het recht te eischen dat wij u voorgaan in
plichtsbetrachting. D© rogeerimg is bereid te
helpen op een wijze en mot dp snelhoidi dde
passen bij den merkwaardigen tijd, waarin wij
leven.
Minister Ruys spreekt zonder veel enthousi
asme. Dat ifl zijn gewoonte. Maar wat bij zegt.
houden hergen van beloften in. Hier krijgen
de christelijk© organisaties toezegghigj, dat
bun wen-schen zullen worden bevredigd, zoo
veel maar mogelijk is. Hier reikt de regee
ring, hen de hand in ruil voor hun trouw
aan het gezag. Wie nog mocht twijfelen of
het de regeering ernst is met haar hervoi-niin-
gefl, zal gisteren bekeerd zijn geworden, na
de nogmaals plechtig uitgesproken beloften
van minister Ruys. Al waren de organisa
ties alleen naar den Haag geroepen om deze
woorden nog eens Plechtig te booren herbalen,
de beteekenis van dezen historisch en duig wa
ve niet te onderschatten geweest. Het was
ook de erkenning d©a» overwinning v an d©
christelijke organisaties op de revolutionaire.
Een grootsch moment breekt dan aan.
Wel zelden zal hot voorkomen dat H. M. de
Koningin in oen vergadering buiten het par
lement het woord voert.
Dat gebeurt nu ia deze vergadering. Eenvou
dig staat zri daar een en al vriendelijkheid. Van
een papier leest zij hot gesprokene voor met
klare duidelijke stem met mooi 'Nederlandsche
uitspraak, 't \v as een fijn spoeohje. Zii be
tuigt haar dank voor den trouw van haar
volk- Iets wat zii reeds vele malen heeft willen
doen, toen zii het voorwerp was van grootsche
huldebetoogingen.
Het gejuich is enorm aan hot einde van de
korte toespraak.
Et wordt met hoed.
aaid. met handen
-en gezw
gewuifd, hoera geroeperL Het is een ongekend
enthousiasme.
En dan gaan alle formaliteiten aan kant.
De besturen worden aan de vorstelijke per
sonen voorgesteld. En op het podium werd het
een en al gezelligheid. H. M. de Koningin Moe
dor en Prins Hendrik onderhouden zich op
aller hartelijkste wüee met de verschillend©
v er een i gi ngsma nn enOok de Ministers mengen
zich in het gezelschap. Er wordt hartelijk ge
lachen. Prinses Juliana maakt van de gelegen
heid gebruik om hier en daar eens te neuzen
op het podium. Dan hangt zii weer aan Pa
pa's arm, uan komt zij, niet lettende dat haar
moeder in gesprek is èenige inlichtingen aan
liaar vrag'en. Soms kruipt zij tusschen de bee-
nen door van do hoeren die aan H. M. worden
voorgesteld, zeer ten hnnnen ongerieve, omdat
zii gaarne de vormen ip acht nemen.
Na deze receptie, di© vrii lanK duurde, was
het gauw afgeloopen.
Het „Wien Neerlands Bloed" werd gezongen
en daarop maakten d© vorstelijke personen zich
gereed heen te gaan. j
Minister de Vries riep; „Oranje boven 1' en
een donderend antwoord kwaw. hierop terug-
In stile werden H-H. M.M. uitgeleide gedaan.
Daarop vertrokken de ministers, hartelijk
'toegejuicht.
Zachtjes aan stroomde de zaal leeg.
De beteekenis van dezen dag is niet te
onderschatten. D© band die do meerderheid
des vod les aan Oranjo en Vorstinne bindt,
is innig-er cn hochtor g-owordon en de L>efco-o-
den oorlog hield cn- voor nog- groot eren
maar ook een dankbetui-
aan II. M-. dat zij ons land buiten
hield en voor al te grooten
Na gezegd te hebben hoe aller samenwerking
gevraagd wordt eindigde hii aldus:
Vol vertrouwen waoliton wii, omdat wij een
kabinet hebben, dat met ongerepte handhaving
van het gezag naar verbeteringen en hervor
mingen zal streven en dat ziah buigt voori het
recht dat God© is: omdat wij leven onder het
gezegend regiment van oranje,, symbool en
waarborg van Nederlands rechten en vrijheden.
Wat d© toekomst in haar schoot bergt weet
alleen Goa' en wij bidden Hem, dat de hiistorie-
seh.rijver z-al kunnen getuigen, dat het kwaad
niet genaakt® tot Nederland en zijn roemrijk
vorstenhuis.
Nooit zullen we vergeten, wat Oranje voor
Nederland deed en nooit zullen wij, verflauwen
in het gebed voor Oranje..(Langdurig applaus).
Pator Borromcus.
De tweede spreker was pater fr. Borremeus
de Groeve, O. E. M.
Deze wees op de ontzettende historische be
teekenis van de vier matste jaren, ciank uitend
voor hot feit. dat wij gespaard zijn ««Weven
voor zooveel wee en ellende, die over het aller
grootste deel van Europa zijn neergeslagen. Dan
gewaagt spr. van den onkreukbaren trouw en
gloeiende liefde van heel het volk voor niu
dierbare Vorstinne,
Dooh gfi hebt meer gedaan:: aan de haard,!
in kerken en vergaderingen hebt gij God ge-
beden om kracht en vrijheid.
Spr. komt dan met een verzoek- Een uiterstd
krachtsinspanning wordt van volk en re gee-''
ring aevraaga' om het welvaartspeil op groot-er'
hoogte dan vroeger! te brengen. Op het gebied
van landbouw en handel kan door samenwer-'
king voel tot stand gebracht worden, voor eigen
persoon, voor het land en voor het nageslacht.
Daarom vraagt de overheid uw medewerking.
De regeering is bereid te helpen op een wijze en
met een snelheid, passend' bij den merkwaardi-
gen tijd, dien wij beleven. Gii hebt vertrouwen'
in de regeering, de regeering heeft vertrouwen
in u. (Geestdriftig applaus.)
Uw rechten Zijn bij de regeering in veilige
banden en rii zal in plichtsbetrachting voort-,
gaan. Eenheid en samenwerking vormen de
kracht van een volk: verdeeldheid werkt ver
nietigend. moge dat niet vergeten 'worden.
Moge het vaderland groot zijn in alles, waarin
ook een klein volk dat wezen kan. Dat zal ten
goede komen aan Nederland en God zal dien
arbeid zogenen. (Daverend applaus-)
Hierna trad H. M. Koningin Wilbelmina
naar voren en sprak o'e vergadering aldus toe"-
Toespraak H.M. de Koningin.
De laatste weken waren vol historisch© oogen- ..acSa^r^ngïi^tt; a"®
itu.. -Ki. Tt®wering »faeiianussamengeetioomdevertegen.woordige
gen de revolutie,
ging
den
oorlog
rampspoed bewaard© in deae crisisjaren.
Maar tevens was doze vergadering het sym
bool der kracht van ons Nederlandsche volk.
Daar waren vereend de Nederlandsche re-
geeriii"onze Vorstin en de ve rleg-onwoor-
digers der réchtsche meerderheid van ons
voile' De De wederkeenge wenschen en be
loften die zijn geut mogen ons een waar
borg zijn dat Ne den au 1 een mooie toekomst
tegemoet, gaat onder de leiding van een God-
vreezende regesrinï? ^let goed méént mét
de ncoden van het volk.
Prof. Diepenhorst.
Hieronder laten w" *löt kort de redevoe
ringen volgen
Prof. mi. P- A- i P iorst was de eerste
redenaar.
Dankbaar ziin ,'I0t®8tantsc,h-chTisteli}ke
organisaties, om te kunnen vertolken hetgeen
op de harten der leden ligt, aldus vangt spr.
aan. herinnerend hoeveel men i-n deze dagen
te danken heeft aan Koninklijk Iluis en
aan de Regeering.
Spr. schetst dan hoe iet Koninklijk gezin
steeds lieeft meegel®^ c 011 heloden mot de be
hoeften en belanSel], ]'"a het Nederlandsche
volk: en met. den stof leuken nood niet alleen.
Dank zegt spr. R- )'t>or haar heerlijken
Kerstgroet en' haar en c -veg<toring dank voor
de aanwijzing van eeI1 u'ustond, 9n voor het
koninklijk optreden. ^aarin ruisoiite een na
galm van St- Aldego1"165 "ed:
Oorlof gü arnl® sollapen.
Die ziit in «rooten nood.
Ook op de toekomst ïoett d© Koningin liaar
aandacht gericht
blikkenwaardig en krachtig is de Regeering
opgetreden en grootsch en verbluffend is. reao
tio geweest der katholieke en ohristeliike or
ganisaties.
Dankbaar hebben de hoofdsteden van ons
vaderland H. M. mogen huldigen.
In tusschen wilde men ook een hulde bren
gen, die zoo krachtig', en veelbetee-kenend moest
zijn daar het rustige, doordachte en plechtige
en door het algemeen®, omdat zii g,e,bracht en
uitgesproken werd uit naam der organisaties
wier leden hier aanwezig zijn uit alle doelen
des lands en uit alle standen der samenleving.
Wii- huldigen. U.* zegt spr.. als de draagster
van het wettig door God gesteld gezag, en als
de beminnelijkste en waardigste Vorstinne uit
het Huis van Oranje. (Applaus-)
Wii willen nimmer missen de poëzie en gra
tie. de onwaardeerbare voordeel-en' en gunsten
van het koningschap. (Donderend applaus.)
Wii huldigen u om uw persoonlijke eigen
schappen en gaven. Wii hebben gewaardeerd
uw voorbeeldigen godsdienstzin, de grootste
zedelijke grootheid, die sprak nit al uwl daden,
uw verheven plichtsbetrachting! als moeder
van de jongste telg uit het Oranjejhui.
Ons katholieke volk waardeert ten zeerste,
dat wij in deze tijden, nu de wereld gekastijd
wordt, om de zonden der menschheid een
Koningiomef hebben, die met haar ..Ohrist avant
tout" een levensleuze uitsprak die Vorstin
en volk op de knieën wierp voor Hem, ..door
Wien de Koningen regeeren en de Prinsen be
tieren." (Ooverdoovende toejuichingen.)
Wii huldigéii U ten laatste als de Vorstinne
in, deizen tijd, als de Koningsvrouwe. ui© haar
volk en haar tijd begrijpt.
De democratische Koninginne zouden wij U
durven noemen, om uw meevoelen en meeleven
met uw volk in alle no oden en wisselingen,
om u'w macht en evenwicht juist door heel het
volk U in de handen, gelegid om u-w populari
teit. zooals Gii altijd genoot, maar welke in de
laatste dagen bijzonder is gemanifesteerd.
Mgar vooral durven wij U noemen de demo
cratische Vorstinne, omdat in deze sociale
tijden het U behaagd heeft u inzicht en be
leid te openbaren in uw heerlijke en veelzeg
gende proclamatie aan uw volk.
Wij brengen U daarvoor hulde eu evenals in
li/i,,.fI.i van noodi. xuJJen Ue KafchoIi-oJm en Ciiri»-
teJiffco organisaties pal staan en trouw bjifvon
aan Kroon en gezag. (Applaus.)
Wilt dan, .co besluit spr., aanvaarden, de
nederig© hulde en de belofte van trouw' van het
georganiseerde Nederlandsche Katholiek® volk
en mog© deze eerbiedige betoogines de overtui
ging hernieuwd hebben in het hart van Uwe
Majesteit, dat wat voor de altaren knielt voor
God, reoht staat ,en pal rondom uw troon en
uw Vorstelijk buis. (Daverende toejuichingen.)
De premier aan het woord.
Vervolgens sprak de minister van Binnen-
Janusche Zaken, jlir. Ruys do Beerenibrouok,
naar hii verklaaruo, namens de regeeringj over
eenkomstig het door H. M.. uitgesproken ver
langen
Spr- zegde dank. niet zoozeer voor de huldi
ging in deze -samenkomst, doch meer nit diep
gevoelde erkentelijkheid voor de daadwerkelijke
hulp in a'e afgelapoen weiken verleend.
Uw organisaties, zegt spr., ziin steunpilaren
van orde en gezag. Hoe kan 't andersziin
uw vereenigingen niet van nature elementen
van orde? Gii wilt opbouwen, niet afbreken.
Uw organen ziin leers oho] en voor zedelijke vrij
heid en gezonde demooratie. Wilt gii niet langs
liiuen van «©lijdelijkheid voortschrijden? Daar
om spant gii al uw krachten in om allen die er
in thuis hooren een plaats te geven in uw ver
eenigingen. En met alle kracht verzette men
zich daarom tegen iedere poging om door wan
orde Verbeteringen te kriigen: verbeteringen,
die trouwens spoedig; blijken geen verbeterin
gen te ziin. Terwijl het teger begon te domobi-
liseeren, zijt gij tot een. krachtige mobilisatie
in alle rangen en standen overgegaan.
Behalve aan' de soldaten, die vier jaar onder
d© wapen hebben gestaan, zijn wii ook dank
schuldig aan u, die als leiders van het Chris-
teüike volk uw vredestroepen hokt opgeroepen.,
\'oor den strijd voor orde» 011 gezag.
der Katholieke en Ohristeliike organisatie® ta
danken voor uw aanwezigheid bij deze indruk
wekkende samenkomst.
De beteekenis. welk© gii aan deze ure wilt
geven, wordt door mij zeer gewaardeerd.
Wii ziin veilig geweest in Gods hand. Wij
voelen dat Zijne leiding aan onze historie ge*
'geven, opnieuw is bevestigd.
Wat was en is. zal ook in de toekomst zijn.
Hot Evangelie behoort ook aan de toekomst!
het is aan geen tijd gebonden; het gaat met
on,a mede: het gaat ons vóór-
Daaruit miin kracht puttende in den nieu
wen tiidkring, die zich voor ons vaderland ont
sluit. is het mijn wensch met miin geheel© volk
samen te werken, teneinde op te trekken het
vele. waarvoor de hoeksteen thans gelegd zal
worden.
Een donderend applaus volgde op deze woor
den.
Afscheid Duitsol e studenten.
Woensdagmiddag heeft in de Prinsenkamer der
Technische Hoogeschool te Delft, het officieele
afscheid plaats gqliad van een 80-tal geïnter
neerde Duitscke militairen, die tiidena hun ver.
blijf hier te lande de lessen aan d» Technische
Hoogeschool hebben gevolgd, van de hoogleera
ren en het college van curatoren.
Prof. J. O- Diixhoorn, rector-in,agnificus der
T- H., heeft daarbii een toespraak gehouden.'
iNamens de Duitsch® studenten bracht de le.
luitenant Meyer de gevoelens van dankbaarheid-
over, die hen bezielde voor d© vele bewijzen1 van
vriendschap en gastvrijheid hier ondervondciii
dia steeds ia herinnering zullen bUi ven.
Willem Mengelberg. De boeg Men
gelberg, die al verscheidene dagen ten gevolge
van een griepaanval het bed heeft moeten hou
den, Is, naar het „N. d. D.'' verneemt her*
stellende-
T»a b a t» r»n isniofonil r j j 0'üj
Set bea'raff. prof. J. Rotgans aangeboden tef.
gelegenheid' van ziin 25-jarig professoraat, zal
bestemd worden tot grondslag voor de vorming
van een fond», te gebruiken ter aanmoediging
van het onderzoek van kanker en aanverwante
ziekten in Nederland.
QüTOK—n. F, O. 1—1.
Voor een handjevol t oeschouwera had deze,
wedstrijd plaats. Scheidsrechter was de heer
van Büisseliok. De Hagenaars rijn geheel
volledig, de H. P.C.'©rs tellen enkele in
vallers, en stellen zich aldus op:
R. Kaars Sypesteyn,
Kervel, G. Kaars Sypesteijh,
Erancken Jr., J. Verwey, Tonclelle,
Cohen Tervaart, Seignette, Laan, SigmOnd,
Mollens.
H, P. CL heeft het eerst het voorde©!
van de,n he vigen wind en tïreedt dan ook hef
meest aanvallend op. D© Haagscke achter
hoede met Boeschagt Sr. aan het hoofd'*
verdedigt echter uitstekend, zoodat succes
voorloop.:# uitblijft. Mndalijk toch hóeft H.
F. O. succes als Seignette een voorzet van
rechts opvangt en met een kalm schot de
leiding weet te nemen (1—0). Enkele goede
uitvallen der Hagenaars worden tijdig on
schadelijk gemaakt. Toch moet Sypesteyn
eenig© fraaie schoten keeren, hetgeen hij
eens maar juist ten kost© van een hoek-,
schop kan doen. Deze laatste loopt op
niets uit.
Als de Haarlemmers eenmaal goed heb
ben opgebracht, schiet Sfgmond keurig in,
geheel buiten bereik van den doel verdediger.
Een der overige Haagsche achterspeler*
welke op de doellijn stond, krijgt zonder
het zelf te weten den bal tegen zich aan|
aoM J D
Zeven jaren en ceriige maanden zijn er
Verloopen sedert de gebeurtenissen, die wij
In de vorige hoofdstukken verhaald heb
ben. Het is de 31 Maart 1814, een droevig
tijdperk, waarvan het herdenken in alle
ïmn'sche harten thans nog een smartelijken
tedruk achterlaat.
Op het oogenblik dat het avondklokje in
tteii toren van het kleine stadje Montreal!
^©pte, defileerde een prachtig regiment dra
gonders in het gehucht, Folsard, van waar
«Wee wegen naar Parijs loop en, de eene
°Ver Melun, dc andere over Fontainebleau.
Ofschoon het regiment zich nog vlug- be-
Jteog, kop men toch gemakkelijk bespeuren
Ratc het rteds geruime© tijd op marsch was.,
•Eensklaps plaatste de. kolonel, die eenige
r°genblikken in een posthuis in het dorp
'Crtoefd had, zich voor het front van zijn
regiment cn beval het zich in een kring
te scharen.
Dit bevel werd met zooveel vlugheid uit
gevoerd als de buitengewone vermoeienis
der manschappen, die meer dan zes en der
tig uren op wacht waren, gedoofde.
Daarop riep de kolonel met een vaste
stem maar in welken een droevige toon
trilde
„Kameraden, de vijand is, naar men zegt,
dezen morgen Parijs binnengetrokken."
Een kreet van smart en woede ontsnapte
aan aller mond, en na een oogenblik zwij-
gens hernam do kolonel met nieuwe geest
drift:
„Maar de keizer is te Fontainebleau, waar
hij het overschot van zijn dapper leger
wacht om den strijd weer te beginnen. Laat
ons nogmaals vertrouwen hebben op zijn
fortuin, mijn kinderen...."
„Ja, ja, altijd tot den dood toe!"
„Wij hebben slechts zes mijlen meer af
te leggen, om.het eerste tij hem te zijn....
Gevoelt gij u daar sterk genoeg voor, zoo
als gij er ongetwijfeld den voeden wil toe
hebt?" 1
„Ja, ja," riep men van alle kanten. „L'e-
naar
Pontaineb-leau,
ve de keizer!
dan naar Parijs 1"
De kring werd Jer^?keit het regiment
schaarde zich in de co»°nno, de trompet
ten bliezen den J11;".001 en de dragonders
reden in vollen dra aen weg over, onder
den' kreet: Leve de keiz©ri"
Dit regiment W'U1 10 e dragonders, se
dert eenige maanden ïad het tot kolonel
den graaf van het "Cizerrijk Jacques de
Brancion.
Jacques was, züoa 3 wij gemeld hebben,,
tégen hot einde van den herfst van 1806
naar het hoofdkwartier d0g keizera vortrok-
ken, dien hij aantroi weinige dagen voor
den vreeseiijken slag v.anEylau.
In dezen slag had hij zich onderscheiden
evenals in dien van Jena en hij was weder
in de dagorder van liet leger vermeld.-
Bij deze gelegenheid ontving hij het offi
cierskruis van het Legioen van Eer.
Te Friedland word hij tot escadron chef
benoemd en ontving de in het leger nog
zeldzame decoratie van de IJzeren Kroon.
Kort na den vrede van Tiisitfc werd Jac-
que,3 naar Spanje gezonden.
.Van 1808 tot 1813 had hij het
eiland niet verlaten en hoewel hij er onop
houdelijk ïvondoren van dapperheid ver-
richt had, evenals in Duitschlaiid, ivas hij
geen enkelen graad bevorderd.
Eerst toen het 14e regiment dragonders
naar Frankrijk terugkeerde, werd hij tot
kolonel benoemd.
Na dezen vluchtigen blik °P het verleden
van onzen held, sedert wij hem uit liet oog
verloren, kunnen wij met ons verhaal voo-i
Ongeveer to middernacht reed hot 14e
regiment dragqnders Fontainebleau, binnen.
Op het oogenblik dat do eerste rijen het
Witte Paard" voorbij trokken opende zich
het hek van het kasteel en traden eenige
mannen in mantels geivikkeld naar buiten.
Een van hen liep een weinig vooruit; hij
wendde zich tot zijne makkers en zeide met
doffe en angstige stem:
„Ziet gij, mijne heeren. O, ik kan die
mannen, ik wist, dat zij spoedig ao-uden
komen. Morgen zal ik 500.000 man om mij
heen hebben?"
„Sire, wie verzekert ons, dat dit regiment
recht uit Champagne komt?"
Uit dit antwoord kon men afleiden dat
de persoon, die het eerste gesproken had;
Napoleon was.
De keizer trad de oolonne eenige schre
den te gemoet.
„Van waar komt dit regiment?"
„Van Troyes," antwoordde een der beidtf
cavaleristen 'die met den geweerkolf og
de dij vooropredon.
„Welk regiment dragonders," vroeg hij
verder.
„Het veertiende, kolonel de Brancion."
„Kolonel de Brancion," herhaalde de kei*
zer op den toon van iemand, wien plotse
ling een gedachte invalt.
Ongeveer een kwartier later werd Jacquet
in liet kabinet van Napoleon toegelaten, dieu
hij omringd, vond v-an vele hooge militai
re beambten, met wie hij een levendige dis
cussie scheen te voeren. t
Toen de keizer den jongen kolonel be
merkte brak hij zijn gesprek af, klV'"VneC"_
op hem toe, zag hem doordringend aan en
riep uit:
„Kolonel, dat is prachtig 1
„Wat bedoelt gij', Sire? yoIgt)
