LevensniiddelonvoorzieninQ. Buitenlandsch Overzicht Ö3 ruit van den commissaris. ISÏÏlDUtll P. w. TWEEHUIJSEN, Twee ons Kaas Drie K G. Veen-Aardappelen, 2 ons Lever- en 2 ons Bloedworst Rijkskleedingvoorziening. Nederland en België. Winterpantoffels en Slobkousen HET VREDESVRAAGSTUK. FEUILLETON :;o. »,riu£ t* "2 "'S'te MAANDAG 9 DECEMBER 1918 43«t« JAARGANG 98 13 nr AnnNMFUFMTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWART. .AL f2,25; PER WEEK 17% CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f2,60 BIJ VOORUITBETALING DE ABONNEMENTSPRlJa tstun««ui *uu« nAAHLtm .„<rnTC.ITII;N on .rilTI> nril n„ri -- ni necTnrci Afi RIJ rhiutdapt on Awr.mi«P BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM l ELEFOON 1426 EN 274! ADVERTENTIEN 20 CENTS PER REGEL 20 Oj0 OORLOGSTOESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING 4 ons Hoofdkaas bloedige botsing tusschen ONAF- HANKELIJKEN EN REGEERINGSTROEPEN MITRAILLEURGEVEQHTEN IN DE STRATEN TE BERLIJN DE POSITIE VAN DE RE GEERING VERSTERKT. .INGEZONDEN MEDEDEELING. Barteïjonsstraat ü7. TEL. 707 BALFOUR OVER DE VREDESONDERHAN DELINGEN DE BEGINSELEN VAN WILSON DE TEGENWOORDIGE DUITSCHE REGEE RING NIET GESCHIKT VOOR ONDERHANDE LINGEN we COURANT De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid- telenbureau te HAARLEM brengt ter kennis: dat verkrijgbaar wordt gesteld: gedurende het tijdvak van Maandag 9 tot en ra*» Zaterdag H December 1918 op BON B. No. 38: k 8 cent per ons of k 15y2 cent per ons; gedurende het tijdvak van 10 tot en met 12 December 1918: op BON NO. 31 der (roode) aardappelkaart: k 5Vi cent per K.G. De Directeur voornoemd, 3783 F. DE JONGE. op Verkrijgbaar op BON No. 34 letter IJ en Z a 50 cent per pond, of k 70 cent per pond. Deze artikelen kunnen worden besteld Dinsdag 10 December van 84 uur, bij: l DE WOLF, Doelstraat 12. D. HARTEL, Nassaustraat 5. Deze artikelen kunnen worden gehaald op ^°ensdag 11 December van 1—4 uur bij: p SMITS, Kruisweg 38, en 3791 F- BENRAADT, Spaarnwouderstraat 69. De Directeur brengt ter - kennis dat de ULSTERS (Heeren, Jongeheeren en Kinderen) «u MOTORJEKKERS te bezichtigen zijn aan het Distributiebedrijf, Achterweg, dagelijks van 10-1 uur. 3787 Wanneer we niet wisten, dat, als gevolg der ^dogaSose, met de staatkundige en econo- ®isci^ verhoudingen in Europa, ook de geesten verwarring gebracht zijn tot diep in het on- erLenbai dan zonden we ons geweld moeten oen' 'om in geen gezichtbedrog te ge- °°ven, bij kennisneming van de houding die Vaö" zékere Belgische zijde tegen ons land wordt aatlgenomen. immers, met miskenning van het onnoemelijk *el goeds* gedurende vier verschrikkelijke oor logsjaren door ons aan duizenden voortvluchtige Delgen gedaanmet ontplooiing van de zwartste ondankbaarheid tegenover de liefderijke opname en verzorging dier ongelukkigen, waardoor èa de Nederlandsche Regeering èn het Nederland- «che volk, den adel van het Nederlandsche volks karakter, voor de oogen van het ontzinde Europa schitteren deed, is men er van die zijde doelbe wust op uit, om een deel van ons land ten bate van den Belgischeli Staat te annexeeren, en daarmee ons herstel voor het oogenblik, onzen vooruitgang iu de toekomst op elk gebied, de vleugels te knotten. Terwijl zonder een zweem van schaamte, ech- met vermijding van invectieven aan ons ^tres, dezer dagen in den Kring van maritieme "lichtingen te Brussel, een aantal voorstellen t bereiking van dit doel werden goedgekeurd, ®rdt door het te Antwerpen verschijnend blad „Metropole", een stelselmatige, Nederland ö|terst vijandig gezinde campagne gevoerd. Men oordede lilt de volgende staaltjes, of overdrijven: „De houding van Nederland is teil zeerste dubbelzinnig. Zijn huidige regeering laat zich leiden door de politieke beginselen, die de keizer voorstond. Zij speelt een spel, dat aan het land duur zou kunnen te staan komen. Dit minuscule, kleine koninkrijkje, dat men maar moeilijk met een vergrootglas op de kaart kan zien liggen, schijnt er, in tegen stelling met België, niet op uit te zijn, om door den oorlog vergroot te worden. „Het zal niet lang moeten wachten om voor zijn moeite betaald te worden, wanneer de regeering niet zoo spoedig mogelijk een dui delijke en zuivere gedragslijn gaat volgen. De maskers moeten worden afgerukt of..., pas op de bommen." Het lust ons niet, in dat weerzinwekkend taaltje, het ontleedmes der critiek te zetten en de tastbare leugens waarvan het doortrokken is, er uit te snijden. Zoo'n wormstekig geschrijf spreekt het von nis over zich zelf uit. Pijnlijker doet het aan, dat het „Handelsblad van Antwerpen", het vóór den oorlog zoo wak kere Katholieke orgaan, in gelukkiger -dagen het blad van den geboren Nederlander, wijlen Dr. August Snieders, ook al meedoet aan de „Hetze" tegen ons land en volk. Wel doet het dit niet rechtstreeks, maar door het verspreiden van leugen-berichten. In zijn nummer van 2 Dec. jl., besluit het „H. v.-A." zijn verslag over den intocht van Koning Albert te Luik, met de volgende tendentieuze mededeeling: „Afdeelingen van dames van Maastricht, Roermond en Sittard, boden de Ko ningin bloemen aan. en een verzoekschrift, in hetwelk de aanhechting van Hollandsch Lim burg bij België werd gevraagd." l) Wij herhalen met klem: leugen-berichten! Want, uit door het „Handelsblad" van Am sterdam, direct ingewonnen inlichtingen in de drie bovengenoemde plaatsen, is gebleken, dat het „vuilaardig" bericht, geheel uit de lucht ge grepen is. Men zal ons wellicht tegenwerpen, dat hier slechts sprake is en kan zijn van een perscam pagne van sommige heethoofdige Belgische bla den, wien de overwinningsroes naar de hersens steeg. De Belgische regeering kan het daarmee niet eens wezen en neemt er geen deel aan. Dit laatste willen we blijven hopen, zoolang we kunnen. De gezant van België in Den Haag, Baron Fallon, heeft, deswege gevraagd, geen veront rustend antwoord gegeven.. Hij verklaarde, dat de betrekkingen tussclien ,jbeide landen" even goed zijn als voorheen; dat de Belgische regeering met die beste voornemens bezield is om de goede verstandhouding en de banden van vriendschap, die tusschen België en Nederland bestaan, te handhaven en nauwer aan te halen. Hij sprak zijn vertrouwen uit, dat de economische betrekkingen tusschen Nederland en België, zich na het sluiten van den vrede, krachtig zouden ontwikkelen. Ongetwijfeld, daarin klinkt op zichzelf, niets verontrustends. Maar ons luidt dit antwoordt van den Belgi schen gezant te „diplomatiek". De sfeer waarin het gehouden werd, is ons te „vaag", te „algemeen". Het herinnert in de gegeven omstandigheden, te veel aan den welwillend onaandoenlljken toon, in gebruik bij de diplomaten der oude school. De „Kring der maritieme inrichtingen" te Brussel, is aan Baron Fallon, naar hij verzeker de, onbekend. Eenig officiéél karakter draagt die „annexio- nistische" kring dus niet. Dat is ten minste één troost, al is het een schrale. Echter, als de Belgische Regeering er niet aan denkt, om naar vermeerdering van grondgebied ten koste van het „bevriende" Nederland waaraan zij zooveel dank verschuldigd is te streven, dan zou een korte, maar duidelijke ver klaring in dien geest, uit den mond van haren gezant in Den Haag, waarlijk geen overbodige weelde In woorden zijn geweest. Onzerzijds zou men dan-, althans van dien kant, gerustgesteld- wezen, en de toekomst met meer vertrouwen tegemoet kunnen gaan. Wij hopen intusschen., dat onze Regeering in deze, voor ons voortbestaan als onafhankelijk en in zijn rechten onaantastbaar volk bij uitstek gewichtige aangelegenheid, waakzaam blijft. En niet ongaarne zouden we zien, dat zij als uitvloeisel harer waakzaamheid, onverwijld, een daad van doeltreffende vrijmoedigheid stel de: het richten van een of meer onomwonden vragen, tot de „bevriende" regeering te Brussel, waai door aan de onzekerheid waarin wij ver- keeren aangaande België's aspiraties in zake een deel van ons grondgebied, een einde werd ge maakt. Dat het vroeg of la^t te Berlijn tot een bot sing tusschen de me:.orlieidsiOCiiiliaion en oo onafh ankeliiken zou komen, heeft iedereen die de gebeurtenissen gevolgd heeft, kunnen voor zien. Dia botsing is er Vrijdag geweest. W® geven bier het relaas zooals het door den correspondent van het „Hbl." dato 7 Dec. wordt geseind. Dit uitvoerig relaas werpt tevens een helder lioht op den toest.and in Duitschland. Soldaten. die vain hun troepenafdeeling wanen afgeraakt, benevens verlofgangers en deser teurs hadden veertien dagen geleden raden ge kozen ter behartiging hunner belangen en deze hadden zitting en stem in den Groot-Berliin- sohen Soldatenraad geeisolit. Do eisoh werd echter in de vergadering van 30 Nov. van de hand gewezen, legen die afwijzing kwam de marine op in drie door leiders der Spartaousn- groep tegen gisteren bijeengeroepen protêstver-' gaderingen. In deze vergaderingen liet men zich scherp uit over da regeering, maar overigens ging het tamelijk rustig toa 'tot plotseling in de vergadering in de Germaniazaal een deser teur op het podium sprong en de menigte toe riep: „Kameraden, om vij-Tuur ia de „Vollzugs- rat" in hechtenis genomen Officieren van de reactie hebben onze oommissie gearresteerd en Ebert is tot president uitgeroepen. Als KÜ thans de zaal uit gaat zult gjj wat beleven- Soldaten met bajonetten honden da straten bezet. Op deze woorden volgdo een onbeschrijfelijk ru moer. Een der aanwezigen sprong op het_ too- neel en schreeuwde: Kameraden, laten wij den „Vollzugsrat" wreken, 'de kast van de rijks kanselier bestormen en Ebert aan de eeirste de besta lantaarn ophangen. Volgt mii. In de Sophienzalen was kort na vijf uur eveneens bericht ontvangen van die zoogenaam de arrestatie van den Vollzugsrat, waarop be- sloten werd de vergadering to onderbreken en naar het Huis van Afgevaardigden te trekken. Volgens bijna overeenstemmende miededeeiingen van ooggetuigen in de Berliiu9cbe bladen speel de de zaak zich toen verder als volgt a Daai bii a'e veiligheidstroepen bekend was geworden dat op vergaderingen van den Spartacus-bond botoogingen zouden volgen en dat da betoogers van de Germaniazalen uit een optocht zouden beginnen, waren reeds te 4B uur aan den hoek van do Invaliedenstraat soldaten opgesteld. Op h-et kruispunt stonden 60 man met da bajonet op het geweer, een mitrailleur was opgesteld aan do rechterzijde v<an de straat en ongeveer 100 maa «tonden dj dit bii den S-fcet fciner J3ahn- hp:f. T>e ojysit&lliihjBj do-v troopen hnd hondorcfen ni ou ws/ri&rifipen n an ««eJoict, dio» daar y,jj dio oen o* andore verrassins? verwachtten, sleohts nood© voldeden aan de aanmaning om door te loopen. Hoe knger boa dringender verzochten de soldaten da van minuut tot minuut grooter wordende menigte uiteen te gaan. Plotseling Toen klonk uit het midden der soldaten de kreet: „halt of wii schieten." Op dien kreet stormde de stoet uit de Sophienzalen en die uit de Germaniazalen op de soldatenketen af. Er werd gecommandeerd „vuur," de mitrailleur in de Ohausseestraat begon te tiktakken en de soldaten losten snelvuur. Dit duurde anderhalf a twee minuten. Onder luid gegil stoof alles it elkander, verscheiden personen werden onder den voet geloopen en ongeveer 20 personen drongen in hun an est door de uitstalkast van het magazijn van Fabisch, waar men, toen de toestand dreigend werd» de deuren had gesloten en de lichten uitgedraaid. Een tramwagen, welks bestuurder zonder iets te weten doorge reden was, kwam eveneens in het vuur. Een meubeltransportwagen, die de tramwagen wilde passeeren, geraakte in het mitrailleurvunr. In alle huizen hadden de bewoners de liöhten uit gedraaid en zich teruggetrokken naar de ach ter in het huis gelegen kamers. Toen het. vuren was opgehouden heerechtc er gedurende één of twee seconden bijna vol komen stilte. Daarna waagden de eersten bet om uit de huizen dicht voor ae Inva.lidenstraat voor de deur te komen. Voor den ingang van den winkel van Fabisch lagen ongeveer 20 perso nen om hulp roepende over elkander heen, een eind verder viif personen, waaronder een vrouw- De soldaten gingen dadelijk op bevel der aan voerders over tot berging der gewonden.^ De lichtgewonden worden particuliere huizen binnengedragen en daar in de omliggende hui zen toevallig verschillende geneesheeren aan wezig waren, kon er spoedig hulp worden ge bracht. Hot juiste aantal dooden: en gewonden heeft men nog niet kunnen vaststellen, het zal echter ongeveer 50 bedragen. Volgens de hierboven gegeven voorstelling zouden dus de regeeringssoldaten met schieten begonnen ziin. Volgens een andere lezing och to wer d van een aan de regeering getrouwe sol daten door de hem tegemoetrekkende Sparta- eusleden geëiacht» dat zij hunne wapen zouden afgeven en de Spartacusleden volgen. Daar de soldaten dat niet verkozen, werd op hen ge schoten. Zii beantwoordden het vuur en het kwam tot eon gevecht, bii hetwelk op beide ziiden dooden en gewonden vielen. Het aantal slachtoffers is natuurlijk.bii de militairen min der groot dan bii de ongeoefende menigte. De „Vowarts" werpt alle schuld op oe Spar tacusleden. Het blad schrijft: „De zeer treurige gebeurtenissen ziin het gevolg van het geweten loos© driiven der Spartacuslieden en de ontzag lijke verbittering van negen tienden van de Berlijnschen soldaten over dit driiven. Wanneer du de Spartacuslieden zullen komen met de be schuldigd". dat ae regeering op het volk laat schieten., dan valt daarop to antwoorden, dat in de Ohausséestraat het volk op het volk heeft, geschoten» de soldaten behooren immers ook tot het volk- Aan de soldaten is door ae Komman dantur ten strengste verboden gebruik te maJken van de wapons, teuz.ii in geve-I van onvermiido- liike noodweer. De soldaten verzekeren, dat zii in dit geval hebben verkeerd. In geen geval ziin zij blinde werktuigen van een hoogere nicht, zii ziin vriie burgers eener republiek. Niemand dwingt hen en niemand veroorlooft hun on schuldig hloed te vergieten." Liebknechts orgaan „Die rote Eahne" is m kwamen de bezoekers van de Germaniazalen tuurliik van een geheel andere meening en 1)De curaiveering is van ons. Red. aanstroomen. Do Soldatenraad van het regiment, die in een rijtuig) toesnelde, hield stil en een der sola'aten trachtte de menigte te be wegen rustig heen te gaan, zoolang het nog tijd was- Wanneer de deelnemers aan de ver gaderingen mochten trachten een stoet te vor men, dan. zoo zcide bii. moesten de soldaten in gevolge de ontvangen bevelen met scherp schie ten. Deze waarschuwing1 hielp, alles vluchtte de «traten a'oor om niet in ge-vaar te geraken en ook de menigte, die aan do "vergaderingen had deelgenomen, was een oogenblik besluiteloos. Maar toen riep iemand: ooi-uit kameraden, onze broeders zullen nmt schieten, Wii moeten afrekening houden. Liebkneoht, leve Rosa Luxemburg." Gp deze woorden sloten ale weifelenden zich weder aaneen en drongen op naar de Invalidenstraaf- De soldaten vorbden een oordon en hielden de geweren gereea'. Op dit oogenblik nqglerd9 een 0otocht van de be zoekers van de Sophior)V-a,le"- die gekomen waren om de mensohen van ae Uarnianiazaien af te halen en met dezen sa^en naar het Huis van Afgevaardigden te trekken. De stoet bewoog zich in gelederen van VIer tot vijf man ond©,. voortdurend heerage1'0"61'. 0D Liebkneoht en het revolutionaire prol°,amaL maar overigens zeer kalm door de straten- oorop liepen man nen met egn roode v'a!: ea borden met ver- schillend© opschrift011a e-ischen ons recht»" „we® met Hinden ur g, en 0ff;0;e_ ren weg uit de 3olda te waden. Dicht, voor de Inval' ens 'aat hield de stoert. stil wegens het militair? cordon cn ongeveer de helft der betoogers gang heen. Q'e reet ech ter zette zich ten «1° o__woder in beweging- schrijft: „In die straten van Berlijn is bleed gevloeid. Op vreedzaam betoogende, ongewa pende sola'aten. die door de Chausséestraat trokken en van wier betooging den voriren dag kennis was gegeven aan den politie-president, is met mitrailleurs geschoten, die verdekt op gesteld stonden. Er vielen 14 dooden, waar onder een vrouw, het aantal gewonden is nog niet bekend. Arbeiders, soldaten» kameraden thans ziet gii wie relletjes op touw zet, wie anarchie zaait, wie de anarchie in bloed wal verstikken: Thans ziet gij. wie het aanlegt op den broedermoordenden oorlog, wie een dicta tuur. maar een sabel dictatuur der contra-revo lutie wil instellen. Weg met de Wels. Ebert, Scheidomanna e-t.q. De geheele macht aan do Arbeiders- en soldatenraden. Aan het werk, op de barrikades. Weg met de met bloed bezoe delde laffe aanleggers der relletjes, leva de revolutie." Liebkneoht spoort de arbeiders aan tot de massastaking. Hii schrijft: ..Verlaat de fabrie ken, protesteert tegen het bloedbad." Daarmede heeft hij het sein gegeven voor de tegenrevo- lutie, waarop men reeds dagen lang heeft ge rekend en waartegen de regeering, zooals uit het gisteren voorgevallene is gebleken, hare maatregelen had genomen, waarbij editor de vraag gesteld mag worden of do regeeringssol daten niet te vroeg gebruik hebben gemaakt van hunne wapens. De „Freihoit". het orgaan der Onafh. so cialisten. schrijft ook. dat op weerlooze betoo gers zonder aanleiding is geschoten. De solda ten hadden echter geweten, dat de mensdhen uit de fjpartacusvorgadering kwamen en- tegen dezulken is alles geoorloofd. Zegt men hun mei voortdurend dat de Spartacuslieden het eclnuni der men8chen ziin. hitst de geheele per3 van de „Vorwai ts" af over de liberalen heen tot d: all-Duitsohe niet dagelijks op tegen Liebknecln en ziin aanhangers! Dat is de reden van de moord op de onsohuldigen- Deze personen zijn. in a1e eerste plaats aansprakelijk. Tegen dit ge spuis moeten allen, die voor de revolutie .ziin. zich te weer stellen om een einde te maken aaa hun het lioht schuwend bedrijf''. Het blad komt tot de slotsom: »,De vijand staat rechts." De waarschuwing heeft vooral betrekking op de rechts-socialisten en hunne pers, die de cam pagne tegen de onafhankelijke soc.-democratie en de SpartaeusgroeP gesteund en bevorderd hebben. De voorloopige indruk is. dat de regeerings- sola'aten gisteren aan de regeering geenen dienst hebben bewezen, in zooverre, dat zii aan Spartacuslieden, die van plan waren relletjes te maken, nu het voorwendsel hebben gegeven, dat zij tot contra-actie genoodzaakt zijn. Thans woTdt ook voor Haase de toestand uiterst moei lijk» hij moet nu wel kleur bekennen. Misschien draagt de betreurenewaara'ige gebeurtenii daartoe ertoe bij, dat de toestand zuiverder wordt. Balfour heeft in een interview met een ver tegenwoordiger van ae „Associated Bi ess ten aanzien van de vredesconferentie gezegd, dat naar ziin meendng de bijeenkomst» welke deze maand te Pariis zal gehouden worden, slechts een niet-formeelo voorloopige bespreking zal zijn. welke aan de eigenlijke conferentie voor afgaat. Op deze conferentie, a'io in begin van 't volgend jaar zal plaats hebben, en welke heb lan&<durift'st zal ziin, ziullen allö belanjyriiti© voorwaarden geformuleerd worden. Kerst daar na zullen de viiandeliike vertegenwoordigers worden toegelaten- De belangrijkste quaestie. welke door a'a conferentie behandeld zal worden. i3 die van den Volkerenbond. Deze is volgens Balfour aa aerate noodzakelkiieid opdat uit den oorlog al het goca'e, dat wii er van hopen, zal voort spruiten. Met betrekking tot Wilson'a uitspraak, dat de wereld veilig moet worden voor de democra tie, reide Balfour. Jat te dien einde niet alleen het aantal democratische staten vergroot moet worden. Ook tusschen democratieën kunnen gë- aohlllen ontstaan, welke oorlog ten gevolge hebben. Het zou -ondragelijk zijn, wanneer Eu ropa en Amerika niets deden om te verhinde ren, dat Europa het brandpunt wordt van nieuwe oorlogen. De Bond zal niet alleen tegen do .misdadige eerzucht van misdadige autocra tieën maar ook tegen overijlde etappen van andere landen hebben te waken. Op een vraag of Rusland ter conferentie zal vertegenwoordigd zijn. antwoordde Balfour: 't Is moeilijk te zeggen» wat nu Rusland is. Wij ona'erhouden geen betrekkingen tot de Bols-je- wiki-regcering, welke in Midden-Euiropee6cln Rusland de voornaamste de faoto-regeering is, maar er ziin vele andere de facto-regeeringen Ik denk. dat de positie van Ruslana' op de con ferentie geregeld zal worden en geloof niet, dat eenige Russische regeering. zooals zii op 't oogenblik is samengesteld, bevoegd zal worden geacht, gedelegeerden te zenden. De ,»AlJg- Zeitung" zegt in een bespreking van de Europeeeoho reis van Wilson: Hot i$ ondenkbaar, dat Wilson thans bii do groots liquidatie, ziin eigen beginselen, welke hij op bijzonder nadrukkelijke wij-ze heeft bekend ge maakt, overboord zóu werpen. JVilson heeft zich van ziin reis naar Europa, niettegensfcaana'a de krachtige tegenstand, niet laten afsehrikkcu en zelfs in een programrede vóór ziin vertrek zijn oude gezindheid geuit. De komst van Wil. son in Europa is geschikt om de binnenlandsoho oDtwikk-eling vau Duitschland in rustiger banen to leiden en a'e stemming in de Entente- landen in de richting van matiging te beïn vloeden- Ook- voor D.-Oostenrük is de deelno- nung door den president van de Vereenigda (Humoreske). fy'Ta elk getal zorg jij, dat zoo spoedig ^'gelijk je volledig bewijs in handen hebt," ty.' de oommissaria den brigadier in de O* mi maar heen," - tri' Vmk eerst in de keuken een glas bier," ^mevrouw Brakelman. bLfftdh'1' salueerde en ging heen. Een bier sloeg hij nooit af. v "N0*® hij heengegaan waa, zeide Sclniur- »v'é!ioor eens, we moeten er eens ern*tkr Praten." "p.grover," vroeg z'n zwager. 0Ver die geschiedenis van de ruit." V'r,,8* begrijp niet, wat een belang je becht." ^köu»rn?*r> hij die heeft ingedagerW" „Wel, dat i«3 waar ook, ik heb z'n naam nog niet eens genoemd. Weet je wie de dader is?" „Neen, wie dan?' „Het is Rekfeldl „Rekfeld, mijnheer Rekfeld, riepen Bra- kelman en z'n vrouw beide tegelijk. „Ja, hij en niemand anders. Ik had tooh al veel op dat jonge mensch tegen. Ik ver trouwde hem maar half. Jullie hadden hem nooit hier binnen moeten halen. Doch nu dat eenmaal gebeurd is, zal het zaak zSjn hem zoo spoedig mogelijk de deur te wij zen. Iemand die zulke dingen doet1, mag hier in huis niet geduld worden." „Ja maar," merkte mevrouw op, „het zal een studentengrap zijn." „Een mooie grap inderdaad. Neen, die jonge man deugt niet. Hij mag zich in fat soenlijk gezelschap niet indringen. En dat moet hem aan z'n verstand gebracht woirdon. Een ruit inslaan, een ruit bij mij, den com missaris van politie, het is ongehoord." „Maar zwager." Schuurman werd nijdig. „Kort on goed," zeide hij, „dia Rekfeld niet vergete-a, dat hij de nieksjea het hoofd op hol brengt."- Het is een onaanS°,naiïie geschiedenis.' gen, zal ik het W°l doen- A/m men over den duivel spreekt, trapt men kern op z'» st^iilZe?t het Trek woord en zoowaar* terwijl ü0 oudo jieden over Rekfeld aldus spraken, kwam hij de kamer binnen. „Pardon," zcLde „ik zou even het taschje voor juflT°uW Anna hier weghalen. „U is wel erg galant te£önover de meis jes," zeide Schuurman. En zou ik dat niet Zlln tegenover een paiir zoo lieve jonge dame»,» vroeg Rekfeld. Hm- ia Als het haai aangenaam is. Jn ieder' geval het ia ons niet aangenaam," viel de commissaris uit. Rekfeld zag hem verbaasd aan. Ik begrijp u niet, zeide liij. "Kom," sprak mevrouw sussend, „gaat u makr weer in den tuin, het is nu dc tijd niet om daarover te spreken. „Pardon, mevrouw," antwoordde Rekfeld beleefd, maar beslist, „de woorden van mijn Staten aan de regeling van de Eu-ropeesche toe standen een goede factor. Wij hopen, dat Wil- son m Europa niet, toegankelijk zal ziin voor mW p( lk kom hier niet meer. GecnoeV I heep Schuurman klinken te eigenaardig, om niet te zeggen beleodigend. Ik moet over i duidelijker en vollediger alles verteld. In de beteckenis opheldering verlangen. „Goed, mijnheer, dat is ook beter," riep Schuurman, „ik zal u kort en goed zeggen, wat het is. Ons is het een en ander van u ter oore gekomen, dat mij het recht geeft te spreken zooals ik gesproken heb. Mensclien, die aan dergelijke excessen zich schuldig maken, a's u, behooren zich niet in te drin gen in een kalm en deftig huishouden." „Maar ik begrijp u niet." „U wilt me niet begrijpen. Ik bedoel dit: U maakt 's nachts kabaal- langs de straten, u stoort nette burgers iri hun rust, u heeft bij inij een ruit ingeslagen." Triomfantelijk uitte de politie-commissa ris zijn beschuldiging. „Hoeft'u daarvan bewijzen," vroeg Rekfeld ka'm Ls wij zen. Ja zeker, of eigenlijk aanwij zingen, die volkomen grond geven, antwoord de Schuurman iets minder zeker. „En welke zijn die?" Hie vraag op den man af maakte den com missaris doodverlegen. „Brigadier Jansen heeft ze," zei hij, „wat drommel www om hesft d» karsl niet .wat- ieder geval „In ieder geval, mijnheer Schuurman, weet ik, dat u zeer bevooroordeeld jegens mij zijt. heeft niet eens bewijzen. U kent zelfs niet de aanwijzingen, die een briga dier meent te hebben. Maar als ik beschul- digd wordt, hecht u daaraan terstond alls geloof, er bestaat voor u geen twijfel meer.: U moet wel erg tegen mij ingenomen zijn, om zoo onrechtvaardig te zijn." Dat verwijt trof doel. De commissaris be roemde er zich steeds op, dat hij streng, maar zeer rechtvaardig was. En tegen het verwijt van den student kon hij zich moei lijk verdedigen. „Ja, beste broer," zeide mevrouw Brake'- man nu, „ik geloof toch ook, dat mijnheer Rekfeld door u al te lichtvaardig beschul digd wordt." „En op grond van een beschuldiging, waar voor u geen enkel bewijs in handen no vervolgde Rekfeld op steeds mee' waardigden toon, „meent u mij huis to moeten ontzeggen, my weg to j 9 ais he# ware. P»t i* nifwf^ Y9rrHgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1