Levensmiddsjenvoorziening.
BuiteiifaiÉci Overzicht.
REGEERINGS-VISCH
jkr. W. B. SANDBERG. t
OPRUIMING.
P. W. TWEEHUIJSEN,
Het volle licht.
h, Militaire Schoenen.
Geldigheidsduur Broodkaarten Se-e telLoeff zijo pertiM,"e
Vleeschdistributie Haarlem mmdeïid mod 5Lto?3p?
Afschaffing Bakkersnacht-
arbeid.
7.
VRIJDAG IS DECEMBER 1918
43ste JAARGAHG SS!*
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN:
BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741
PER KWARTAAL f 2,25; PER WEEK I7V2 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,60 BIJ VOORUITBETALING
ADVERTENTiEN 20 CENTS PER REGEL -f- 20 OORLOGSTOESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
le
ne
7.
n,
m
EERSTE BLAD
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Twee ons Jam
een half pond bruine boonen
een half pond suiker
Elk een Regeerings-Chocoladereep.
half pond Suiker.
één pond visch
Barteljorïsstraat 27. TEL. 7071
2 ons Paardenvleesch
Paardenleverworst
WILSON NAAR Z.H. DEN PAUS? TE
GEN EEN CLEMENCEAU- EN LLOYD GEORGE-
VREDE FRANSCHE ANNEXATIEPLANNEN
- EEN LANGDURIGE BEZETTING VAN RIJN
LAND DE TOESTAND IN DUITSCHLAND
DE KWESTIE VAN DEN RIJKSDAG.
rl
ge
ste,
•ie
It,
3'
t.3'
es
C.
iw
i
:en
>t.
a
>ge
Jer
m-
t
ied.
an.'
res';
en.'
De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid-
delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis:
dat verkrijgbaar wordt gesteld:
gedurende het tijdvak van 13 tot en met 16
December 1918
op BON NO. 32 der roode Aardappelkaart:
2 K.G. Klei-Aardappelen
h 8 cent per K.G.
gedurende het tijdvak van 14 tot en met 20
December 1918
op BON B. NO. 39:
all cent per ons.
op BON B. NO. 40: "i
22 cent per K.G.
op BON B. NO. 41:
a 60 cent per K.G.
op BON B. NO. 42:
drie ons gecondenseerde taptemelk
a 6 cent per ons.
op BON No. 27 en 28 der Zecpkaan
a 12y2 cent verpakt of 12 cent onverpakt
op BON 19e tijdvak der Kindersuikerkaart:
k 60 cent per KG.
Op Zaterdag 14 December van 101 uur
per persoon 3891
op vertoon van
VISCHKAART NO. 13301—13900
in de Gem. Vischhal.
Op vertoon van
VISCHKAART NO. 13901—14400
'n het Pand, ingang Koningstraat.
er;
dat voor zoover de voorraad strekt, militaire
q [ichoenen zullen worden gedistribueerd als werk-
1 Schoenen, aan hen die daaraan uit den aard van
hun beroep het meest behoefte hebben
ijp dat gegadigden, die niet reeds door tusschen-
<omst van hunne organisatie aanvraag deden
Hedennacht 1 uur is onze burgemeester,
Jhr. Mr. W. B. Sandberg, overleden
Als een donderslag bij diep-blauwen
hemel!
Nooit werd de indruk van ontstellend
nieuws met meer recht door dit natuur
beeld geschetst dan bij de mare, die heden
morgen door Haarlem ging, dat de dood
hedennacht het jonge leven van onzen
Haarlemschen burgemeester had afgesne
den.
Woensdagmiddag nog presideerde hij,
monter en krachtig de raadsvergadering
en indien toen iemand zou hebben gezegd,
aan wien ook: noem mij een toonbeeld van
gezondheid en van opgewekte, frissche,
bloeiende levenskracht, niemand zou hem
Weersproken hebben, als hij had gewezen
op onzen levenslustigen burgemeester
Sandberg.
Thans-is hij niet meer.
Slachtoffer der in haar wezen onbekende,
verraderlijke ziekte, de Spaansche griep, die
zoovele jonge levens velde/waarbij zich een
aanvankelijk lichte, doch zich later uitbrei
dende longontsteking als complicatie
voegde.
Het treffende sterfgeval doet ons huive
ren en ons, Katholieken, gedachtig aan het
plotselinge, waarop een mensch voor Gods
rechterstoel wordt gedaagd, een oogenblik
in ons zei ven keeren
Hoe dikwijls lacht men om de vermaning,
dat de dood ook hen kan treffen, die jong
en krachtig zijn.
Zoo pas vermeldde de Staatscourant de
herbenoeming van Jhr. Mr. Sandberg met
ingang van 12 November tot burgemeester
van Haarlem.
Bij die gelegenheid hebben wij getuigd
van onze waardeering voor het werk van
onzen burgemeester in Haarlem's gemeente
belang, behoudens een enkele opmerking,
en wij paarden aan onze woorden van lof,
de beste wenschen voor een langdurige
werkzaamheid ia Haarlem.
Het heeft niet zoo mogen zijn I
Slechts 6 jaren is Jhr. Sandberg burge
meester van Haarlem geweest.
Bij Koninklijk besluit van 9 October
1912 werd hij met ingang van 12 Novem
ber 1912, benoemd met toekenning van
gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester
der gemeente Abcoude-Baambrugge en
Abcoude-Proostdij. Hij werd opvolger van
Jhr. Mr, J. W. G. Boreel van Hogelanden.
Met veel mooie, jonge idealen kwam de
burSemeester hij werd in 1876 te
Apeldoorn geboren hierheen
Hij wilde Haarlem een eereplaats doen
innemen 111 den °nderlingen wedstrijd der
steden, om net beste en het meeste te bieden
aan comfort en factoren van bloei en voor
uitgang, wat te bieden is. Man met breeden
kijk op net leven die verder geneusd had
dan in zijn onmiddellijke omgevingbezield
met den moea en den ijver van een jongen
man, die carnere wil maken en voor een
mooie taak staat, kwam hij hier om Haarlem
mooi en groot en tot een aanlokkelijke
woonplaats te maken.
Hayenplannen, verfraaiing, belastingen,
werklieden- en ambtenaren-reglementen,
leeszalen en duizend andere dingen vroegen
en hadden zijn belangstelling.
Hij begon met moed.
De tijdsomstandigheden beschikten ech
ter anders.
Vrijelijk mag men een nieuwen
burgemeester een kleine twee jaar ge
ven om zich in de finesses en eigenaar
digheden van de gemeente, die hij geroe
pen wordt te besturen, in te werken. Maar
dat vooropgestelg, treft het, dat onze burge
meester, juist ongeveer op het tijdstip, dat
2ijn werkkracht zich zou gaan ontplooien,
in zijn goede plannen gestuit werd door
den loop der groote wereldgebeurtenissen,
die zijn aandacht van den geregelden gang
van zaken aftrokken en gebonden hielden
aan de voorziening van de onmiddellijke
Wie, zooals schrijver dezes, een tijdlang
gemobiliseerd was en ujt Haarlem werd
weggeroepen, verkeert in de eigenaardige
omstandigheden, dat hij het grootste en
beste deel van Jhr. Sandberg's werkzaam
heid heeft genist in dien tijd en dus over
zijn voortreffelijke verdiensten zwijgen
moet.
Zijn, burgemeesterschap viel in een der
moeilijkste tijden, die Haarlem ooit door
maakte en het zal zijn groote verdienste en
eer zijn en blijven, dat hij Haarlem op
doortastende wijze en met krachtige hand
door den slechten tijd heeft geleid. Ook
bleek in deze tijden welk een warm hart
voor den minder met aardsche goederen
gezegenden klopte bij dezen adellijken, def-
tigen burgemeester, die, hoewel immer op
afstand, nooit afstootte en toegankelijk was
voor iedereen.
En nu, nu normaler tijden mooier pers
pectief voor de werkzaamheid van den bur
gemeester gingen openen, nu treft hem de
dood, die een eind maakt aan alle werk
zaamheid.
Burgemeester Sandberg heeft Haarlem
door moeilijke tijden geleid en, al waren
de omstandigheden voor groote daden tot
nu toe niet gunstig geweest, nu beloofde
alles een mooie toekomst voor Haarlem.
Voor de ambtenaren was hij streng maar
strikt eerlijk en tegemoetkomend, waar het
pas gaf.
Jhr. Sandberg was als voorzitter van den
Raad een tegenvoeter van zijn voorganger
jhr. Boreel van Hogelanden.
Scheen de heer Boreel een en al bedacht,
zaamheid, het zou Jhr. Sandberg niet moge
lijk zijn geweest uren achtereen haast on
bewegelijk in zijn fauteuil aan de groene
tafel te zitten.
Burgemeester Sandberg zat niet stil.
Er was steeds iets onrustigs in die for-
sche gestalte met het gelaat van strak-ner-
veuse, scherpe lijnen. Maar hij kon soms
zoo genoeglijk, zoo smakelijk lachen om
een of ander oolijk woord, hem ingefluis
terd, dat men 't gejaagde, hetwelk hem wel
eens kenmerkte, weer vergat. En als de
burgemeester het woord -voerde uiteraard
altijd kort, dan bleek 't, dikwijls met een
enkele interruptie, hoe volkomen hij de zaak
en zijn gedachten beheersclite en precies
wist waar de „pointe" van het vraagstuk
was gelegen. Had de burgemeester het
woord, dan waren het immer mooi gesty-
leerde, fraaie, kristalheldere zinnen, waar
uit zulk een speech een rede was het in
den regel niet was opgebouwd. Slechts
iemand van talent voor vorm en stijl, ook
"van beleefde vormen, kan zoo spreken. Bur
gemeester Sandberg was een gentleman op
en top. Soms viel het op dat 't scheen
alsof zijn eigen woorden en soms die van
anderen schenen hem te irriteeren, op te
winden, zoodat hij. zonder dat dikwijls daar
bijzondere aanleiding toe bestond, op toon
van verontwaardiging, in elk geval van
gemoedsbeweging, ging spreken. Maar
onmiddellijk daama was hij dan weer de
joviaal-hartelijke gentleman en scheen hij
alles vergeten. Als raadsvoorzitter bezat
hij de fout van te groote toegevendheid
voor de leden, waar zij hun spraakzaam
heid bot vierden. Zijn vriendelijkheid bracht
hem er toe de discussies te laten verwateren
en vervloeien.
Intusschen zal de hartelijkheid van den
heer Jhr. Sandberg in den raad worden
gemist.
!t
Wij meenen voor heden te moeten vol
staan met deze haastig-neergeschreven
regels, te meer waar in ditzelfde nummer
eenige zeer geachte ingezetenen van Haar
lem hujï oordeel over den afgestorvene sa
menvatten.
Burgemeester Sandberg zal bi aangena
me herinnering in alle Haarlemsche krin
gen blijven,
Moge God zijn jonge gade en zijn jeug
dig zoontje de kracht geven, de zware be
proeving met gelatenheid te dragen.
Burgemeester Sandberg ruste in vrede!
I
JN GEZONDEN MEDEDEELtNG.
3512
zk;
en,'
>38"
.30
ia(
is-
ei
46
d.
t«r
Na al het gebeurde op het Congres der
S. D. A. P. te Rotterdam, na de redevoeringen
'óór 22 dezer, zich schriftelijk kunnen opgeven der socialisten in de Kamer, na de afstraffing
3an zijn bureau (Kamer No. 12), onder vennel- door Schaper aan Troelstra in „Het Volk" toege
ving van naam en voornamen, woonplaats j^iend, weten we nog niet, wat wij aan de roode
(straatnaam en. huisnummer), beroep en num- den heer Sphapei. die zoowel
'er van de rantsoeneenngskaart; maling heeft aan draaierij als aan juristerij en
dat onvolledige aanvragen niet in behandeling niet gewoon is uit twee monden te spreken, zou
borden genomen. men hebben mogen verwachten, dat hij een geluid
bad gegeven, slechts voor één uitleg vatbaar,
dal da broodkaart 79e tijdvak geldig is Lï'afgeSSfiiït'aft.'»
14 tot en met 22 December 1918. Welke, niet meer hopend ooit door het Mannem
De Directeur voornoemd, en Vrouwenkiesrecht, de meerderheid ia de Volks-
F. DE JONGE. J vertegenwoordiging te verkrijgen, op de loer ligt
om in afwachting van het gunstig oogenblik,'
zich voorgoed te plaatsen op den bodem van
recht en wet?
De heer Schaper de eenige onder de socia
listische Kamerleden, van wien een onomwon
den antwoord viel te onderstellen draaide om
de zaak heen als een kat om de heete melk. Wel
we, dat hij geen gewelddadige revolutie
iuiste .antwoord omtrent het
Verkrijgbaar op Zaterdag 14 December.
°p BON NO. 37 alle letters van 10—12 uur
hi van 14 uur, bij:
EELTJES, Zijlstraat. •i-v'"'
VAN"SOOREMAALEN. K. BcgijMtr, ij*
JAMMESS, Gedempte Oude Oracht r. M op gaaa naar de
Ivan,en wreveligen onwil van den heer Schaper
Wi" I °m klaren wijn te schenken, dan dunkt ons deze
en dft Enm vo°™endsel, dat hij aangaf,
félk 'dwang neerkomt: hii wil niet btiiwn vnnr
X.
W KOOMEN, Breestraat.
H. VAN LUYKEN, Oranjestraat
SPIERS, Nassaulaan.
A. v. d. VEEN, Ruysdaelstraat,
A. BOO IJ, Spaarnwouderstraat,. '1
BROEKHOF, Kleine Houtstraat, i
A. SMIT, Bakkerstraat. ,,f>
neerkomt: hij wil niet buigen voor
Verkrijgbaar op Zaterdag 14 December.
V-.i,
AmLÏa*)
W!,i
een
Dit lijkt ons een kinderachtige uitvlucht-
zegje, omdat men toch wat zeggen moet
Het komt ons voor, dat de w|re oorzaak da
delijk om den hoek komt kijken d0Qr het moeilhk
te weerspreken feit, dat Troelstra's „vergissing"
aanleiding tot het ontstaan van de splijtzwam
werd, die de S. D. A. P. in twee fracties ver-
- Sder bon, a 30 cent per pond, van 8-12 en IdeeI? -he,eft Die splijtzwam - we zijn er van
t-y I overtuigd is bezig haar werk van tweedracht
onder de „bewusten" te voltooien.
a.n de eene zijde treffen we de gematigde
1 sociaiistisehe kopstukken aan met hun aanhang:
f SnhHer!"2lieg^n,' Polak, Schaper en Van Kol;
3885 t de andere zijde stuiten we op Troelstra, Hey-
koop. Sannes en Zadelhoff met hun revolutionai
ren nasleep.
De gematigde heer Schaper, op wien de on-
M 14 uur, bij:
V HONSCHOTEN, Begijnehof,
AN'SEN, Korte Annastraat 2,
iJSKER, Kerkhofstraat 24,
e9. GOOSSENS, Gen. Cronjéstraat,
zoo mooi geklonken hebben.
Die vei klaring bleef tot dusver achterwege.
En daarom valt er tusschen. de logica van
Minister Ruys geen speldje te steken, waar deze
in zijn magistrale rede van 10 dezer verklaarde,
vóór eventueele bestuursbenoemingen van soci
aal-democraten, zich terdege er van te zullen
vergewissgn, of die heeren ook bereid zijn, de
bestaande orde en het gevestigde gezag te doen
eerbiedigen en te handhaven.
Intusschen is er omtrent het gebeurde in de
S. D. A. P. in de eerste helft van November j.l.
weer een nieuw, zij het nog geen helder straleiK
licht, ontsctoken.
Op de meeting, door de Anti-Revolutionairen
te Rotterdam gehouden, om de jammerlijke mis
lukking der revolutie met dankbaarheid te ge
denken, heeft de heer Heemskerk, niet in zijn
kwaliteit van Minister van justitie, maar als
eenvoudig meeting-ganger verklaard, dat naar
zijn overtuiging, het met de revolutie hooge ernst
is geweest en dat een welomscheven plan gereed
Lag.
Al sprak de heer Heemskerk bij die gelegen
heid niet als lid der Regeering, zoo zal toch nie
mand het gewicht der door hem in algemeene
termen gedane onthullmg, onderschatten.
Het „Vaderland", dat naar aanleiding van
de door den heer Hsacskerk afgelegde verkla
ring, op nader onderzoek is uitgegaan, meent
te mogen aannemen, dat, ware de revolutie-vlie
ger opgegaan, het in het P'an van Troelstra zou
hebben gelegen, om zich met behulp van de
Transportarbeiders en den Bond van Dienst
plichtigen., van de openbare gebouwen in Rot
terdam meester te maken- Daarna zou de socia
listische leider tot dictator en onbeperkt beschik
ker over de financiën zijn geproclameerd.
Dit klinkt inderdaad buitengewoon ernstig.
En wij spreken de verwachting uit, dat de heer
Heemskerk, nu hij een tipje van dien sluier over
dat roode gewroet heeft opgelicht, spoedig het
heele verdachte zaakje in beur naaktheid in 't
openbaar zal ten toon stellen en daardoor het
volle licht op het misdadig socialistisch avon
tuur zal laten schijnen-
We moeten precies weten, wat wij aan de
roode heeren hebben.
er>
tit*
•ei
et'
smeeistèr en .We thouders van HAAR-
derd gestuurde zaakjes der S D A P An m
kalefateren, heeft in de Tweede Kamer geen
Vhaffi n dat de verordening tot de. geit en de kool wilde sparen?
van dei1 bakkersnachtarbeid zal Daarom verschuilde hij zich achter het in
K 1 ^gebondigd op Maandag 16 Decern- schijn fiere voorwendsel, dat hij niet met het pis-
V- e'k- zoodat zij, ingevolge art 1 Üer t001 °P de borst wilde gedwongen worden.
lening op den 17en DECEMBER 1918 LS* ^3S wel mooi gebruld vo°r een ®0Jciali,s-
^rkiug trerdt tischen leeuw, maar een eenvoudige, duidelijke
l verklaring in de een of andere richting, zou wel
f f Een historische ontmoeting
De 23ste December van dit jaar de
vooravond van hst feest van den Koning
des Vredes zal een gedenkwaardige dag
z'jn in de geschiedenis.
Op dien dag zullen in het Vaticaan elkaar
ontmoeten de twee groote kampioenen voor
een rechtvaardigen en gematigden vrede:
Wilson en de Paus.
Wiilson, de man door wiens ingrijpen
in het wereldconflict Duitschland den oor
log verloren heeft en-tot wien zonder
ling spel der omstandigheden thans het
Duitsche volk opziet aLs tót eon redder in
den nood.
De Paus, die al de oorlogsjaren door,
niet opgehouden heeft de volken tot vrede
te vermanen en die zooveel gedaan heeft
wn de wreede gevolgen van den oorlog 'te
verzachten.
Wilson, die al het gewicht zijner machtige
persoonlijkheid in. de schaal zal werpen om
annexatie-zucht en het streven naar Duitsch-
lands vernietiging bij de geallieerden in te
toornen, die zelf naai* Europa komt om zijn
denkbeelden over den volkerenbond en den
wereldvrede te doen zegevieren over zelf
zuchtige gevoelens.
De Paus, wiens groote zedelijke invloed
den Amerikaanschen Staatspresident reeds
tot de belofte gebracht heeft, dat hij alles
zou doen om het Duitsche volk voor ver
hongeren te bewaren de Paus, wiens in
vloed op de vredesconferentie de beste waar
borg zou zijn voor een gematigden vrede,
welke geen nieuwe oorlogen in zich bergt,
Wat zal er besproken worden tusschen
deze twee vredesvorsten?
Wfj weten het niet, doch bidden dat God
Zfjn Plaatsbekleeder moge helpen, opdat
Deze door Wilson wellicht den zegen
rijken invloed moge uitoefenen, die in deze
ure (beslissend voor het lot der mensch-
heid) de schaal zal. doen overslaan ia de
richting van een zoo vurig gewenschte we-
zreldvrede en volkerenverbroedering.
President Wilson nnoet dus, volgens de be
richten, v andaag te Brest landen.
Zoolang deze politicus niet achter de groene
tafel h-jeft plaats genomen, kan de interna*
tionale toestaand zich moeilijk vjerdex ont
wikkelen. liet waehten is op hem.
Op hem is de hoop eener heele wereld ge
vestigd. Met den dag stijgt de populariteit
van dezen vredebrenger uit het Westen. Het
bericht over zijn bezoek aan Z. H. den Paus
laten we hopen dat het niet tegengespro
ken wordt is vooral sympathiek aan dia
katholieken.
Wie weet of liet ptl&u v&n Wiilson niet i& te
gaan putten aan de wijsheid van den verte
genwoordiger van Gods eenige wijsheid hier
boven.
Wanneer dit waar was. dan zou het „alles
herstellen in Ohristus" werkelijkheid worden.
Een nieuwe opbouw der "Wereld dotoir Wilson
en den Paus. 't Zou te mooi zijn! Maar 't zou
tevens de eenigste duurzame en mogelijke
opbouw zijn!
De Franschn socialisten zijn van plan groo
te volksbetooging ter eere van Wilson op
touw te zetten, waarmee tot uitdrukking zal
worden gebracht, dat de Praneehe socialisten
m ene eau- en Lloyd George-vrede, al wordt
die ook met eenige etiketten uit Wilson's pro
gram versierd. Men mag benieuwd zijn, wa{
er van die demonstraties terecht zal komen.
Al te openlijk zal de Franscke regeering ze
niet kunnen tegenwerken. Het zou tegenover
den bondgenoot een zonderling - figuur zijn.
Maar de beschikkingen over de reis van den
booggn gast kunnen zoo worden genomen, dat
de demonstraties overal te. vroeg of te laat ko
men. Clemenceau heeft alle krachten op het
winnen van den oorlog geconcentreerd en hij
heeft er succes mee gehad. Maar is hij ook
de meest geschikts man om vrede te sluiten,
in alle geval, om Frankrijk in vrede te blij
ven regeer en? Er zijn blijkbaar al kringen
in Frankrijk, die zich dat afvragen. Clemen-
oeau is de organisator van de overwinning,
e" de vrede, die hij wil sluiten, zal waar
schijnlijk een overwinningsvTede zijn, zeer
roemvol voor het oogenblik. maar zwanger
van moeite en last voor de toekomst van de
overwinnaars evengoed als voor d'3 over
wonnenen.
Terwijl in België annexionisme wordt ge
voerd tegen Nederland, wordt in Frankrijk
èen hevige campagne op touw gezet om Rijn
land te annexeexen of althans voor lange»
tijd te bezetten.
De Parijsehe correspondent van de „Gazet
te de Lausanne" schrijft volgens de „N. R. C."
over de zg. annexatie van den linker-Rija-
oever door de geallieerden, het volgende:
Er worden tegenwoordig onder de gealli
eerden besprekingen gevoerd over een inter
ventie in het Rijnland. Deze besprekingen
betreffan een heel stelsel van maatregelen,
die daar e.q. zullen worden toegepast, en wel
ke men zou kunnen samenvatten in: geen
Duitsch soldaat op den linker-Rijnoev er.
In deze maatregel schuilt volgens de toon
aangevende politieke kringen de 'eenige af
doende waarborg tegen nieuwe Duitsche aan-
valsplannen. Het Rijnland moet neutraal ge
bied wo-rden!
Voorshands blijven de bedoelde provincies
in afwachting van de beslissingen op hel,
vredescongres, door d|e geallieerde troepen
bezet. Er ie zelfs een zeer sterke &troominig>
niet alleen in Frankrijk, die deze bezetting
onder een anderen vorm ook na hot sluiten,
van den vrede wenecht te bandhaven.
Men wil den linker Rijnoever dus niet an-
nexceren. Maar men denkt erover dit gebied
van bet overige Duitschland los te maken.
En wel door het handhaven van een stren
ge discipline ondier het bezettingsleger en de
erkenning van d'a suprematie van het burger
lijke gezag boven de militaire macht. Een
soort van protectoraat. De beste oplossing
zou zijn, het Rijnland te maken tot een neu-*
trale republiek zonder een eigen leger, waar
desnoods een klein bezettingsleger der geal
lieerden politiedienst zou kunnen verrichten.
De ambtenaren, dia do geallieerden naar
bet Rijnland zullen zenden, moeten de taai
van het land volkomen machtig zijn, alsmede
de zeden en gewoonten van het volk weten te
eerbiedigen. Zij moeten zich zoo min moge
lijk met de politiek bemoeien. De bevolking
moet volkomen vrij zijn in de politiek der bin?
nenlandsche aangelegenheden.'Het onderwijs
moet onveranderd blijven; alleen de Al-Duit-
sohe gjest moet daar uit verdwijnen. De mi
litaire dienst wordt afgeschaft en voor do
dienstplichtigen door een militaire 'belasting
vervangen, de niet immer in g-eld behoeft te
bestaan, doch ock kan worden voorgeschre
ven in den vorm van openbare diensten.
To-ch zou deze bezetting niet blijvend zijn.
Men schat den duur op 20 tot 25 jaar. in elk
geval zoolang tot aan de voornaamste vre
desvoorwaarden zal zijn voldaan en de bo-
volhing van het Rijnland \oldoeude zal doer,
drongen zijn van de voordeeleu van haar
neutraio positie. In elk geval zal men de be
volking ;n staat moeten stellen vrij en onaf
hankelijk over haar eigen toekomst te be
slissen.
In Duitschland is de toestand nog altijd
niet opgeklaard.
De berichten over een aansjaam! ultima-
turn van de Entente over de vorming van
geregelde op de wilsuiting van bet volk s! u-
nende Duitsche centrale regeering, worden
steeds dreigender, zonder dat men mtussehei.
nog kan onderscheiden, wat hierin waarheid,
wat tendenz is.
In verhand hiermede schrijft de „Vos*i-ebt
Zeitung":
„Waar in Duitschland behoefte aan is, dat
Is een rctgeering, dje tegenover buiten- en
binnenland kan steunen op de geordende la
gen van bet volk en die het recht en de mo-
gelijkh'jid heeft om te onderhandelen en te
handjelen. Een dergelijke regeering echtei
hebben wij niet, gelijk leder uur ons bewijst.
Wij hebben behoefte aan iets, dat reeds be
staat en dat rechtmatig als het is, ons dooi
niemand, ook niet door den vijand kan wor
den bestreden: Rijksdag en bondsraad. De
bondsraad ontvangt thans zijn instructie»
van de volksrlepnblieken dier afzonderlijke
staten en niemand behoeft voor reactie van,
zijn kant bevreesd te zijn. De Rijksdag is on
der het vrijste kiesrecht ter wereld verko
zen. Mijn voorstel zou dus zijn, om de regee-
ring te vragen, den Rijksdag Voor een der
'eerstkomende dagen bijeen te roepen, De
Rijksdag zon dan de regeering moeten be vee
ti'gen en aan haar het recht geven, dicta to-
rale mocht uit te oefenen en in bet noodige
door wetten te voorzien. De bondsraad zou
daze wetten moeten sanotionearen en in
-"wu ^uirtduut, uuti ue j? rausone HociaiJöiuu uiko wotteu mu-emn -,
een Wilson-vrede wenschen en niet een Ole- dagen zou dat tot stand u-ckomen zim na