Levensmiddsjenvoorziening. BuiteiifaiÉci Overzicht. REGEERINGS-VISCH jkr. W. B. SANDBERG. t OPRUIMING. P. W. TWEEHUIJSEN, Het volle licht. h, Militaire Schoenen. Geldigheidsduur Broodkaarten Se-e telLoeff zijo pertiM,"e Vleeschdistributie Haarlem mmdeïid mod 5Lto?3p? Afschaffing Bakkersnacht- arbeid. 7. VRIJDAG IS DECEMBER 1918 43ste JAARGAHG SS!* DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 PER KWARTAAL f 2,25; PER WEEK I7V2 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,60 BIJ VOORUITBETALING ADVERTENTiEN 20 CENTS PER REGEL -f- 20 OORLOGSTOESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING le ne 7. n, m EERSTE BLAD Dit nummer bestaat uit 2 bladen Twee ons Jam een half pond bruine boonen een half pond suiker Elk een Regeerings-Chocoladereep. half pond Suiker. één pond visch Barteljorïsstraat 27. TEL. 7071 2 ons Paardenvleesch Paardenleverworst WILSON NAAR Z.H. DEN PAUS? TE GEN EEN CLEMENCEAU- EN LLOYD GEORGE- VREDE FRANSCHE ANNEXATIEPLANNEN - EEN LANGDURIGE BEZETTING VAN RIJN LAND DE TOESTAND IN DUITSCHLAND DE KWESTIE VAN DEN RIJKSDAG. rl ge ste, •ie It, 3' t.3' es C. iw i :en >t. a >ge Jer m- t ied. an.' res'; en.' De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid- delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis: dat verkrijgbaar wordt gesteld: gedurende het tijdvak van 13 tot en met 16 December 1918 op BON NO. 32 der roode Aardappelkaart: 2 K.G. Klei-Aardappelen h 8 cent per K.G. gedurende het tijdvak van 14 tot en met 20 December 1918 op BON B. NO. 39: all cent per ons. op BON B. NO. 40: "i 22 cent per K.G. op BON B. NO. 41: a 60 cent per K.G. op BON B. NO. 42: drie ons gecondenseerde taptemelk a 6 cent per ons. op BON No. 27 en 28 der Zecpkaan a 12y2 cent verpakt of 12 cent onverpakt op BON 19e tijdvak der Kindersuikerkaart: k 60 cent per KG. Op Zaterdag 14 December van 101 uur per persoon 3891 op vertoon van VISCHKAART NO. 13301—13900 in de Gem. Vischhal. Op vertoon van VISCHKAART NO. 13901—14400 'n het Pand, ingang Koningstraat. er; dat voor zoover de voorraad strekt, militaire q [ichoenen zullen worden gedistribueerd als werk- 1 Schoenen, aan hen die daaraan uit den aard van hun beroep het meest behoefte hebben ijp dat gegadigden, die niet reeds door tusschen- <omst van hunne organisatie aanvraag deden Hedennacht 1 uur is onze burgemeester, Jhr. Mr. W. B. Sandberg, overleden Als een donderslag bij diep-blauwen hemel! Nooit werd de indruk van ontstellend nieuws met meer recht door dit natuur beeld geschetst dan bij de mare, die heden morgen door Haarlem ging, dat de dood hedennacht het jonge leven van onzen Haarlemschen burgemeester had afgesne den. Woensdagmiddag nog presideerde hij, monter en krachtig de raadsvergadering en indien toen iemand zou hebben gezegd, aan wien ook: noem mij een toonbeeld van gezondheid en van opgewekte, frissche, bloeiende levenskracht, niemand zou hem Weersproken hebben, als hij had gewezen op onzen levenslustigen burgemeester Sandberg. Thans-is hij niet meer. Slachtoffer der in haar wezen onbekende, verraderlijke ziekte, de Spaansche griep, die zoovele jonge levens velde/waarbij zich een aanvankelijk lichte, doch zich later uitbrei dende longontsteking als complicatie voegde. Het treffende sterfgeval doet ons huive ren en ons, Katholieken, gedachtig aan het plotselinge, waarop een mensch voor Gods rechterstoel wordt gedaagd, een oogenblik in ons zei ven keeren Hoe dikwijls lacht men om de vermaning, dat de dood ook hen kan treffen, die jong en krachtig zijn. Zoo pas vermeldde de Staatscourant de herbenoeming van Jhr. Mr. Sandberg met ingang van 12 November tot burgemeester van Haarlem. Bij die gelegenheid hebben wij getuigd van onze waardeering voor het werk van onzen burgemeester in Haarlem's gemeente belang, behoudens een enkele opmerking, en wij paarden aan onze woorden van lof, de beste wenschen voor een langdurige werkzaamheid ia Haarlem. Het heeft niet zoo mogen zijn I Slechts 6 jaren is Jhr. Sandberg burge meester van Haarlem geweest. Bij Koninklijk besluit van 9 October 1912 werd hij met ingang van 12 Novem ber 1912, benoemd met toekenning van gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester der gemeente Abcoude-Baambrugge en Abcoude-Proostdij. Hij werd opvolger van Jhr. Mr, J. W. G. Boreel van Hogelanden. Met veel mooie, jonge idealen kwam de burSemeester hij werd in 1876 te Apeldoorn geboren hierheen Hij wilde Haarlem een eereplaats doen innemen 111 den °nderlingen wedstrijd der steden, om net beste en het meeste te bieden aan comfort en factoren van bloei en voor uitgang, wat te bieden is. Man met breeden kijk op net leven die verder geneusd had dan in zijn onmiddellijke omgevingbezield met den moea en den ijver van een jongen man, die carnere wil maken en voor een mooie taak staat, kwam hij hier om Haarlem mooi en groot en tot een aanlokkelijke woonplaats te maken. Hayenplannen, verfraaiing, belastingen, werklieden- en ambtenaren-reglementen, leeszalen en duizend andere dingen vroegen en hadden zijn belangstelling. Hij begon met moed. De tijdsomstandigheden beschikten ech ter anders. Vrijelijk mag men een nieuwen burgemeester een kleine twee jaar ge ven om zich in de finesses en eigenaar digheden van de gemeente, die hij geroe pen wordt te besturen, in te werken. Maar dat vooropgestelg, treft het, dat onze burge meester, juist ongeveer op het tijdstip, dat 2ijn werkkracht zich zou gaan ontplooien, in zijn goede plannen gestuit werd door den loop der groote wereldgebeurtenissen, die zijn aandacht van den geregelden gang van zaken aftrokken en gebonden hielden aan de voorziening van de onmiddellijke Wie, zooals schrijver dezes, een tijdlang gemobiliseerd was en ujt Haarlem werd weggeroepen, verkeert in de eigenaardige omstandigheden, dat hij het grootste en beste deel van Jhr. Sandberg's werkzaam heid heeft genist in dien tijd en dus over zijn voortreffelijke verdiensten zwijgen moet. Zijn, burgemeesterschap viel in een der moeilijkste tijden, die Haarlem ooit door maakte en het zal zijn groote verdienste en eer zijn en blijven, dat hij Haarlem op doortastende wijze en met krachtige hand door den slechten tijd heeft geleid. Ook bleek in deze tijden welk een warm hart voor den minder met aardsche goederen gezegenden klopte bij dezen adellijken, def- tigen burgemeester, die, hoewel immer op afstand, nooit afstootte en toegankelijk was voor iedereen. En nu, nu normaler tijden mooier pers pectief voor de werkzaamheid van den bur gemeester gingen openen, nu treft hem de dood, die een eind maakt aan alle werk zaamheid. Burgemeester Sandberg heeft Haarlem door moeilijke tijden geleid en, al waren de omstandigheden voor groote daden tot nu toe niet gunstig geweest, nu beloofde alles een mooie toekomst voor Haarlem. Voor de ambtenaren was hij streng maar strikt eerlijk en tegemoetkomend, waar het pas gaf. Jhr. Sandberg was als voorzitter van den Raad een tegenvoeter van zijn voorganger jhr. Boreel van Hogelanden. Scheen de heer Boreel een en al bedacht, zaamheid, het zou Jhr. Sandberg niet moge lijk zijn geweest uren achtereen haast on bewegelijk in zijn fauteuil aan de groene tafel te zitten. Burgemeester Sandberg zat niet stil. Er was steeds iets onrustigs in die for- sche gestalte met het gelaat van strak-ner- veuse, scherpe lijnen. Maar hij kon soms zoo genoeglijk, zoo smakelijk lachen om een of ander oolijk woord, hem ingefluis terd, dat men 't gejaagde, hetwelk hem wel eens kenmerkte, weer vergat. En als de burgemeester het woord -voerde uiteraard altijd kort, dan bleek 't, dikwijls met een enkele interruptie, hoe volkomen hij de zaak en zijn gedachten beheersclite en precies wist waar de „pointe" van het vraagstuk was gelegen. Had de burgemeester het woord, dan waren het immer mooi gesty- leerde, fraaie, kristalheldere zinnen, waar uit zulk een speech een rede was het in den regel niet was opgebouwd. Slechts iemand van talent voor vorm en stijl, ook "van beleefde vormen, kan zoo spreken. Bur gemeester Sandberg was een gentleman op en top. Soms viel het op dat 't scheen alsof zijn eigen woorden en soms die van anderen schenen hem te irriteeren, op te winden, zoodat hij. zonder dat dikwijls daar bijzondere aanleiding toe bestond, op toon van verontwaardiging, in elk geval van gemoedsbeweging, ging spreken. Maar onmiddellijk daama was hij dan weer de joviaal-hartelijke gentleman en scheen hij alles vergeten. Als raadsvoorzitter bezat hij de fout van te groote toegevendheid voor de leden, waar zij hun spraakzaam heid bot vierden. Zijn vriendelijkheid bracht hem er toe de discussies te laten verwateren en vervloeien. Intusschen zal de hartelijkheid van den heer Jhr. Sandberg in den raad worden gemist. !t Wij meenen voor heden te moeten vol staan met deze haastig-neergeschreven regels, te meer waar in ditzelfde nummer eenige zeer geachte ingezetenen van Haar lem hujï oordeel over den afgestorvene sa menvatten. Burgemeester Sandberg zal bi aangena me herinnering in alle Haarlemsche krin gen blijven, Moge God zijn jonge gade en zijn jeug dig zoontje de kracht geven, de zware be proeving met gelatenheid te dragen. Burgemeester Sandberg ruste in vrede! I JN GEZONDEN MEDEDEELtNG. 3512 zk; en,' >38" .30 ia( is- ei 46 d. t«r Na al het gebeurde op het Congres der S. D. A. P. te Rotterdam, na de redevoeringen 'óór 22 dezer, zich schriftelijk kunnen opgeven der socialisten in de Kamer, na de afstraffing 3an zijn bureau (Kamer No. 12), onder vennel- door Schaper aan Troelstra in „Het Volk" toege ving van naam en voornamen, woonplaats j^iend, weten we nog niet, wat wij aan de roode (straatnaam en. huisnummer), beroep en num- den heer Sphapei. die zoowel 'er van de rantsoeneenngskaart; maling heeft aan draaierij als aan juristerij en dat onvolledige aanvragen niet in behandeling niet gewoon is uit twee monden te spreken, zou borden genomen. men hebben mogen verwachten, dat hij een geluid bad gegeven, slechts voor één uitleg vatbaar, dal da broodkaart 79e tijdvak geldig is Lï'afgeSSfiiït'aft.'» 14 tot en met 22 December 1918. Welke, niet meer hopend ooit door het Mannem De Directeur voornoemd, en Vrouwenkiesrecht, de meerderheid ia de Volks- F. DE JONGE. J vertegenwoordiging te verkrijgen, op de loer ligt om in afwachting van het gunstig oogenblik,' zich voorgoed te plaatsen op den bodem van recht en wet? De heer Schaper de eenige onder de socia listische Kamerleden, van wien een onomwon den antwoord viel te onderstellen draaide om de zaak heen als een kat om de heete melk. Wel we, dat hij geen gewelddadige revolutie iuiste .antwoord omtrent het Verkrijgbaar op Zaterdag 14 December. °p BON NO. 37 alle letters van 10—12 uur hi van 14 uur, bij: EELTJES, Zijlstraat. •i-v'"' VAN"SOOREMAALEN. K. BcgijMtr, ij* JAMMESS, Gedempte Oude Oracht r. M op gaaa naar de Ivan,en wreveligen onwil van den heer Schaper Wi" I °m klaren wijn te schenken, dan dunkt ons deze en dft Enm vo°™endsel, dat hij aangaf, félk 'dwang neerkomt: hii wil niet btiiwn vnnr X. W KOOMEN, Breestraat. H. VAN LUYKEN, Oranjestraat SPIERS, Nassaulaan. A. v. d. VEEN, Ruysdaelstraat, A. BOO IJ, Spaarnwouderstraat,. '1 BROEKHOF, Kleine Houtstraat, i A. SMIT, Bakkerstraat. ,,f> neerkomt: hij wil niet buigen voor Verkrijgbaar op Zaterdag 14 December. V-.i, AmLÏa*) W!,i een Dit lijkt ons een kinderachtige uitvlucht- zegje, omdat men toch wat zeggen moet Het komt ons voor, dat de w|re oorzaak da delijk om den hoek komt kijken d0Qr het moeilhk te weerspreken feit, dat Troelstra's „vergissing" aanleiding tot het ontstaan van de splijtzwam werd, die de S. D. A. P. in twee fracties ver- - Sder bon, a 30 cent per pond, van 8-12 en IdeeI? -he,eft Die splijtzwam - we zijn er van t-y I overtuigd is bezig haar werk van tweedracht onder de „bewusten" te voltooien. a.n de eene zijde treffen we de gematigde 1 sociaiistisehe kopstukken aan met hun aanhang: f SnhHer!"2lieg^n,' Polak, Schaper en Van Kol; 3885 t de andere zijde stuiten we op Troelstra, Hey- koop. Sannes en Zadelhoff met hun revolutionai ren nasleep. De gematigde heer Schaper, op wien de on- M 14 uur, bij: V HONSCHOTEN, Begijnehof, AN'SEN, Korte Annastraat 2, iJSKER, Kerkhofstraat 24, e9. GOOSSENS, Gen. Cronjéstraat, zoo mooi geklonken hebben. Die vei klaring bleef tot dusver achterwege. En daarom valt er tusschen. de logica van Minister Ruys geen speldje te steken, waar deze in zijn magistrale rede van 10 dezer verklaarde, vóór eventueele bestuursbenoemingen van soci aal-democraten, zich terdege er van te zullen vergewissgn, of die heeren ook bereid zijn, de bestaande orde en het gevestigde gezag te doen eerbiedigen en te handhaven. Intusschen is er omtrent het gebeurde in de S. D. A. P. in de eerste helft van November j.l. weer een nieuw, zij het nog geen helder straleiK licht, ontsctoken. Op de meeting, door de Anti-Revolutionairen te Rotterdam gehouden, om de jammerlijke mis lukking der revolutie met dankbaarheid te ge denken, heeft de heer Heemskerk, niet in zijn kwaliteit van Minister van justitie, maar als eenvoudig meeting-ganger verklaard, dat naar zijn overtuiging, het met de revolutie hooge ernst is geweest en dat een welomscheven plan gereed Lag. Al sprak de heer Heemskerk bij die gelegen heid niet als lid der Regeering, zoo zal toch nie mand het gewicht der door hem in algemeene termen gedane onthullmg, onderschatten. Het „Vaderland", dat naar aanleiding van de door den heer Hsacskerk afgelegde verkla ring, op nader onderzoek is uitgegaan, meent te mogen aannemen, dat, ware de revolutie-vlie ger opgegaan, het in het P'an van Troelstra zou hebben gelegen, om zich met behulp van de Transportarbeiders en den Bond van Dienst plichtigen., van de openbare gebouwen in Rot terdam meester te maken- Daarna zou de socia listische leider tot dictator en onbeperkt beschik ker over de financiën zijn geproclameerd. Dit klinkt inderdaad buitengewoon ernstig. En wij spreken de verwachting uit, dat de heer Heemskerk, nu hij een tipje van dien sluier over dat roode gewroet heeft opgelicht, spoedig het heele verdachte zaakje in beur naaktheid in 't openbaar zal ten toon stellen en daardoor het volle licht op het misdadig socialistisch avon tuur zal laten schijnen- We moeten precies weten, wat wij aan de roode heeren hebben. er> tit* •ei et' smeeistèr en .We thouders van HAAR- derd gestuurde zaakjes der S D A P An m kalefateren, heeft in de Tweede Kamer geen Vhaffi n dat de verordening tot de. geit en de kool wilde sparen? van dei1 bakkersnachtarbeid zal Daarom verschuilde hij zich achter het in K 1 ^gebondigd op Maandag 16 Decern- schijn fiere voorwendsel, dat hij niet met het pis- V- e'k- zoodat zij, ingevolge art 1 Üer t001 °P de borst wilde gedwongen worden. lening op den 17en DECEMBER 1918 LS* ^3S wel mooi gebruld vo°r een ®0Jciali,s- ^rkiug trerdt tischen leeuw, maar een eenvoudige, duidelijke l verklaring in de een of andere richting, zou wel f f Een historische ontmoeting De 23ste December van dit jaar de vooravond van hst feest van den Koning des Vredes zal een gedenkwaardige dag z'jn in de geschiedenis. Op dien dag zullen in het Vaticaan elkaar ontmoeten de twee groote kampioenen voor een rechtvaardigen en gematigden vrede: Wilson en de Paus. Wiilson, de man door wiens ingrijpen in het wereldconflict Duitschland den oor log verloren heeft en-tot wien zonder ling spel der omstandigheden thans het Duitsche volk opziet aLs tót eon redder in den nood. De Paus, die al de oorlogsjaren door, niet opgehouden heeft de volken tot vrede te vermanen en die zooveel gedaan heeft wn de wreede gevolgen van den oorlog 'te verzachten. Wilson, die al het gewicht zijner machtige persoonlijkheid in. de schaal zal werpen om annexatie-zucht en het streven naar Duitsch- lands vernietiging bij de geallieerden in te toornen, die zelf naai* Europa komt om zijn denkbeelden over den volkerenbond en den wereldvrede te doen zegevieren over zelf zuchtige gevoelens. De Paus, wiens groote zedelijke invloed den Amerikaanschen Staatspresident reeds tot de belofte gebracht heeft, dat hij alles zou doen om het Duitsche volk voor ver hongeren te bewaren de Paus, wiens in vloed op de vredesconferentie de beste waar borg zou zijn voor een gematigden vrede, welke geen nieuwe oorlogen in zich bergt, Wat zal er besproken worden tusschen deze twee vredesvorsten? Wfj weten het niet, doch bidden dat God Zfjn Plaatsbekleeder moge helpen, opdat Deze door Wilson wellicht den zegen rijken invloed moge uitoefenen, die in deze ure (beslissend voor het lot der mensch- heid) de schaal zal. doen overslaan ia de richting van een zoo vurig gewenschte we- zreldvrede en volkerenverbroedering. President Wilson nnoet dus, volgens de be richten, v andaag te Brest landen. Zoolang deze politicus niet achter de groene tafel h-jeft plaats genomen, kan de interna* tionale toestaand zich moeilijk vjerdex ont wikkelen. liet waehten is op hem. Op hem is de hoop eener heele wereld ge vestigd. Met den dag stijgt de populariteit van dezen vredebrenger uit het Westen. Het bericht over zijn bezoek aan Z. H. den Paus laten we hopen dat het niet tegengespro ken wordt is vooral sympathiek aan dia katholieken. Wie weet of liet ptl&u v&n Wiilson niet i& te gaan putten aan de wijsheid van den verte genwoordiger van Gods eenige wijsheid hier boven. Wanneer dit waar was. dan zou het „alles herstellen in Ohristus" werkelijkheid worden. Een nieuwe opbouw der "Wereld dotoir Wilson en den Paus. 't Zou te mooi zijn! Maar 't zou tevens de eenigste duurzame en mogelijke opbouw zijn! De Franschn socialisten zijn van plan groo te volksbetooging ter eere van Wilson op touw te zetten, waarmee tot uitdrukking zal worden gebracht, dat de Praneehe socialisten m ene eau- en Lloyd George-vrede, al wordt die ook met eenige etiketten uit Wilson's pro gram versierd. Men mag benieuwd zijn, wa{ er van die demonstraties terecht zal komen. Al te openlijk zal de Franscke regeering ze niet kunnen tegenwerken. Het zou tegenover den bondgenoot een zonderling - figuur zijn. Maar de beschikkingen over de reis van den booggn gast kunnen zoo worden genomen, dat de demonstraties overal te. vroeg of te laat ko men. Clemenceau heeft alle krachten op het winnen van den oorlog geconcentreerd en hij heeft er succes mee gehad. Maar is hij ook de meest geschikts man om vrede te sluiten, in alle geval, om Frankrijk in vrede te blij ven regeer en? Er zijn blijkbaar al kringen in Frankrijk, die zich dat afvragen. Clemen- oeau is de organisator van de overwinning, e" de vrede, die hij wil sluiten, zal waar schijnlijk een overwinningsvTede zijn, zeer roemvol voor het oogenblik. maar zwanger van moeite en last voor de toekomst van de overwinnaars evengoed als voor d'3 over wonnenen. Terwijl in België annexionisme wordt ge voerd tegen Nederland, wordt in Frankrijk èen hevige campagne op touw gezet om Rijn land te annexeexen of althans voor lange» tijd te bezetten. De Parijsehe correspondent van de „Gazet te de Lausanne" schrijft volgens de „N. R. C." over de zg. annexatie van den linker-Rija- oever door de geallieerden, het volgende: Er worden tegenwoordig onder de gealli eerden besprekingen gevoerd over een inter ventie in het Rijnland. Deze besprekingen betreffan een heel stelsel van maatregelen, die daar e.q. zullen worden toegepast, en wel ke men zou kunnen samenvatten in: geen Duitsch soldaat op den linker-Rijnoev er. In deze maatregel schuilt volgens de toon aangevende politieke kringen de 'eenige af doende waarborg tegen nieuwe Duitsche aan- valsplannen. Het Rijnland moet neutraal ge bied wo-rden! Voorshands blijven de bedoelde provincies in afwachting van de beslissingen op hel, vredescongres, door d|e geallieerde troepen bezet. Er ie zelfs een zeer sterke &troominig> niet alleen in Frankrijk, die deze bezetting onder een anderen vorm ook na hot sluiten, van den vrede wenecht te bandhaven. Men wil den linker Rijnoever dus niet an- nexceren. Maar men denkt erover dit gebied van bet overige Duitschland los te maken. En wel door het handhaven van een stren ge discipline ondier het bezettingsleger en de erkenning van d'a suprematie van het burger lijke gezag boven de militaire macht. Een soort van protectoraat. De beste oplossing zou zijn, het Rijnland te maken tot een neu-* trale republiek zonder een eigen leger, waar desnoods een klein bezettingsleger der geal lieerden politiedienst zou kunnen verrichten. De ambtenaren, dia do geallieerden naar bet Rijnland zullen zenden, moeten de taai van het land volkomen machtig zijn, alsmede de zeden en gewoonten van het volk weten te eerbiedigen. Zij moeten zich zoo min moge lijk met de politiek bemoeien. De bevolking moet volkomen vrij zijn in de politiek der bin? nenlandsche aangelegenheden.'Het onderwijs moet onveranderd blijven; alleen de Al-Duit- sohe gjest moet daar uit verdwijnen. De mi litaire dienst wordt afgeschaft en voor do dienstplichtigen door een militaire 'belasting vervangen, de niet immer in g-eld behoeft te bestaan, doch ock kan worden voorgeschre ven in den vorm van openbare diensten. To-ch zou deze bezetting niet blijvend zijn. Men schat den duur op 20 tot 25 jaar. in elk geval zoolang tot aan de voornaamste vre desvoorwaarden zal zijn voldaan en de bo- volhing van het Rijnland \oldoeude zal doer, drongen zijn van de voordeeleu van haar neutraio positie. In elk geval zal men de be volking ;n staat moeten stellen vrij en onaf hankelijk over haar eigen toekomst te be slissen. In Duitschland is de toestand nog altijd niet opgeklaard. De berichten over een aansjaam! ultima- turn van de Entente over de vorming van geregelde op de wilsuiting van bet volk s! u- nende Duitsche centrale regeering, worden steeds dreigender, zonder dat men mtussehei. nog kan onderscheiden, wat hierin waarheid, wat tendenz is. In verhand hiermede schrijft de „Vos*i-ebt Zeitung": „Waar in Duitschland behoefte aan is, dat Is een rctgeering, dje tegenover buiten- en binnenland kan steunen op de geordende la gen van bet volk en die het recht en de mo- gelijkh'jid heeft om te onderhandelen en te handjelen. Een dergelijke regeering echtei hebben wij niet, gelijk leder uur ons bewijst. Wij hebben behoefte aan iets, dat reeds be staat en dat rechtmatig als het is, ons dooi niemand, ook niet door den vijand kan wor den bestreden: Rijksdag en bondsraad. De bondsraad ontvangt thans zijn instructie» van de volksrlepnblieken dier afzonderlijke staten en niemand behoeft voor reactie van, zijn kant bevreesd te zijn. De Rijksdag is on der het vrijste kiesrecht ter wereld verko zen. Mijn voorstel zou dus zijn, om de regee- ring te vragen, den Rijksdag Voor een der 'eerstkomende dagen bijeen te roepen, De Rijksdag zon dan de regeering moeten be vee ti'gen en aan haar het recht geven, dicta to- rale mocht uit te oefenen en in bet noodige door wetten te voorzien. De bondsraad zou daze wetten moeten sanotionearen en in -"wu ^uirtduut, uuti ue j? rausone HociaiJöiuu uiko wotteu mu-emn -, een Wilson-vrede wenschen en niet een Ole- dagen zou dat tot stand u-ckomen zim na

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1918 | | pagina 1