bvensmiddelenvoorzisDing.
De ruit van den commissaris.
Ministerieeie
Buitenlandsch Overzicht
KEGEERIN6S - VIS CH
Vleeschdistributie Haarlem
StSS fcaSRJt*
OPRUIMING.
P. W. TWEEHUIJSEN,
BERICHT.
Geldigheidsduur Wielkbons
2 K.G. Klei-Aardappelen
één pond visch
Algemeens ontheffing bepalingen
verordening tot afschaffing van
den bakkersnachtarbeid.
HET VREDESVRAAGSTUK.
FEUILLETON
MAANDAG 16 DECEMBEB 1918
i 43ste JAARGANG SS|9
i bedraagt vnnn iiAamrM fn AGENTSCHAPPEN- PER KWARTAAL f2,25: PER WEEK I77a CENT; FRA5ÏCQ FER POST PER KWARTAAL f2,60 BIJ VOORUITBETALING
06 ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAeT VOOR HAARLEH EN AGENTSCHAPPEN. E„ ems OOOLOGSTOESLAG. Bü CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
-■«ANK- NASSAIILAAN 49, HAARLEM - TELEFOON 1426 EN 2741 1-
nQ verzoek van onze couranten-bezorgers
dringen wij er beleefdelijk bij onze geabon-
neerden op aan het abonnementsgeld geregeld
des MAANDAGS te betalen en zooveel moge
lijk met gepast geld. Zij kunnen hierdoor het
werk der bezorgers aanmerkelijk verlichten.
Hoogachtend,
ADMINISTRATIE
NIEUWE HAARL. COURANT
(Herplaatst wegens misstelling.)
dat gedurende het tijdvak van 16 tot en met
21 December 1918 geldig zijn de hieronder ver
melde bons:
voor melk (gewoon rantsoen
op Maandag 16 December Bon No. 10
17
18
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
voor melk (extra rantsoen
19
20
21
11
12
13
14
15
op Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
15 December Bon No. 46
dat verkrijgbaar wordt gesteld:
gedurende het tijdvak van 17 tot en met 22
December 1918 op Bon No, 1 der (gele) Aard-
appelkaart
2 KG. Zand of Veenaardappelen
op Bon No. 2 der (gele) aardappelkaart
op vertoon van
VISCHKAART NO, 14401-15000
ia de Gem. Vischhal,
Op vertoon van
VISCHKAART NO. 15001-15500
ia het Pand, ingang Koningstraat.
dat de Minister van L'., N. en H. heeft goed
gevonden':
A, met ingang van 16 December 1918 in te
trekken zijne beschikking van 9 Augustus
1918, afdeeling Crisiszaken, Bureau Land
bouw No. 17601, houdende vaststelling van
MAXIMUMPRIJZEN VOOR VOEDER
BIETEN MANGELWORTELEN, KOOL
RAPEN, KNOLLEN EN PAARDEPEEN,
zoomede'verbod van vervoer dezer artikelen.
B, te 'bepalen:
1. de in zijn beschikking van 28 October
j.l. Afdeeling C. Z. T. 104 en die van
19' November jl. No. 208 Afdeeling C. T.
Z. vermelde prijzen gelden, voor het
ruwe (d. i. ongeverfde en/of ongebleekte)
artikel;
2. voor geverfde en/of gebleekte artikelen de
prijs met f 1.verhoogd mag worden,
3. de prijzen voor drijfnettengarens, van
vlas vervaardigd, met 10 pet, verhoogd
mag worden.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
HAARLEM:
Overwegende, dat in verband met de huidige
schaarschte aan brandstoffen het verbruik daar
van zooveel mogelijk in de gemeente moet wor
den beperkt;
Gelet op art. 7a der verordening tot afschaf
fing van den bakkersnachtarbeid;
BESLUITEN:
Algemeene ontheffing te verleenen ten aanzien
van alle broodbakkerijen en broodwinkels in de
gemeente van de verbodsbepalingen van vooi-
melde verordening en wel voor den 17en en lSen
December 1918, 3953
Haarlem, 16 December 1918,
Burgemeester en Wethouders van Haailem,
JOHS. DE BREUK, L-B'.;
De Secretaris,
WYTEMA,
Verkrijgbaar op Bon No. 39 letters D en E
4 ons Leverworst
a 50 ct. per pond of
4 ons Hoofdkaas
h 70 ct. per pond.
Deze artikelen kunnen worden besteld op
Dinsdag 17 December van 84 uur bij
J. DE WOLF, DOELSTRAAT 12, en
D. HARTEL, Nassaustraat 5.
Deze artikelen kunnen worden gehaald op
Woensdag 18 December van 1—4 uur bij:
J. DE GRAAF, Zijlstraat 37.
BENRAADT, Spaarnwouderstraat.
Verkrijgbaar op Bon No, 37 alle letters op
Dinsdag 17 December
2 ons Paardenvleesch
van 1—5 uur bij: 3965
JVISKER, Kerkhofstraat 24.
Toeslag op huishoudelijke artikelen
-f on*
WILSON'S AANKOMST TE PARIJS REDE
VOERINGEN VAN POINCARÉ EN WILSON.
ber (Raadhuisplein 1) en op Woensdag 18
December in de Boekenrodestraat 9.1
(Dienstgebouw).
VOOR DE 3e EN 4e KLASSE op Donderdag
19 December (Raadhuisplein 1) en op Vrij
dag 20 December in de Boekenrodestraat.
VOOR DE le KLASSE op Maandag 23 De
cember (Raadhuisplein 1) en op Dinsdag
24 December in de Boekenrodestraat.
Telkens van des morgens 9—12 uur en des
namiddags van 2—4 uur. Op andere dagen dan
hierboven genoemd zal geen toeslag worden be
taald. 3971
Aan kinderen wordt geen toeslag uitbetaald.
De Directeur v. h. Distributiebedrijf,
te Heemstede,
j, A. GELDORP,
f f Bombast.
Heemstede, bennebroek schotek
d^n menlsch, ook eon mauifosten^TrnJvor. ma
de S. D. A. P.
DE TOESTAND IN DUITSCHLAND - FEH-
RENBACH VERANTWOORDT ZICH DE
ENTENTE ERKENT DEARSOLRADEN NIET
DE VOEDSELVOORZIENING.
Bapfeljonisstraat 27. TEL. 7071
(Humoreske).
*>0 zeker, mijnheer de commissaris, „wie
ze niet verafschuwen," bevestigde Frans
-1' ijverig.
,Groote genade," riep, Franssen, „ik' k.aa
16 tt
17 48
18 49
191 ii 50
20 i, ii 51
21 ,i 52
Op Dinsdag 17. December 1918 van 101
Uur per persoon 3972
^071
Deze toeslag kan op vertoon van de desbetref
fende Legitimatiekaart worden ontvangen:
vergissen, ondanks alle verhoerliikLng van eigen
kracht en allo geschetter lni manifesten.
Maar duidelijk ligt nu Vastgelegd dat O©
S. D. A. P. als zoodanig! niet afleesri g Is van
Toelstra's rovolut-ieplannenmits zij kanis Van
slagen hebben.
Hiermede os de S. J>, A. P. ia 'de oo.geu
der honderd duizenden. dlio front maakten te
gen het revolutie-gevaan. veroordeeld en geen
tienduizend strooibilj ettenl kunnen dien af
keer temperen.
Men prent© zich dus bi) alles wat van de
roode zfido ^wordit voorgespiegeld scherp int
dat immer t revoluti^^.^ blijft dreigen,
met ah0 treurig© gevolgen daaraan verbon
den, waarvan heit gevaar voor Kid en (gods
dienst niet bat minst grooto is.
Dit voor wat betreft hetgeen niet 'door de
roede broeders wordt gezegd.
Maar wat cr verder wèl Tn dis manifesten!
te lezen staat ie één lange volksmisleiding.
Daarin wordt gezegd, dat het de S. D. A, P.
en de moderne vakbeweging zijn, d'ie den
stoot hebben gegeven op Maandag 4 Novem
ber tot de aangekondigl(]e hervormingen.
Dat durft men schrijven, nadat onze pre
mier Buys, bij de aankondiging van zijp
gxootsoho regeering-spianliell uitdrukkelijk
heeft verzekerd dat deze hervormingen eb ko
men ondanks die terrotrd&atie der S. D. A. P.
Ergo: hadden de agitatie van S.D.A.P. en mo
derne organisaties wel eënls de oorzaak
kunnen worden dat er niets zou zijn ge
daan. Uit liefde voor d©n arbeider heeft die
regeering gemeend, ^ter niet te moeten
laten weerhouden, haar plannen door te zet-
Men durft schrijven rdat biet de S. D. Al P.
en modern© vakvereenjgjna€Q waren, d,i© het
eerst eeu program van eischen opstelden en
dan durft men wijzen op het Rotter da msche
program.
Dat durft men doen, hoepel 'de schrijvers
zeer zeker kennis droegen, althans behoorden
te dragen, van het schitterend Roomsoh-Ka-
tholtóke Staatsprogram, dat reeds een jaat
geleden werd opgesteld' voor d© Kamerver
kiezingen en waarin, behoudens enkele prin-
cipieele verschillen, waarop g<>eQ katholiek
arbeider van wijken wil weten, buna all©
eischen'' in den vorm van „Weuschen'' vervat
zijn, die de S. Dl A. P. tp Rotterdam als het
hinkende aohtemah ollende paard foxmuleer-
Men heeft het recht niet onze Katholieke
Partij er van t© verdenken, 4at zij met met
alle kracht zou streven naar verwezenlijking
van dat program, omdat rij geen aanleiding
tot die verdenking heeft of had gegeven.
Wanneer men de lallende „vodjes papier
door de S. D. A. P. nu o» grrcote schaal vmv
i i i .on /lilH ÏX>V'6B1BtftflJl"
spread, leest, dan dento n^ bombast op
a© watfirjioaeu on men
waarde schatte».
Met hoog© woorden en gezwellen stijl js
trek en terugreis wordt gewaarborgd aan de
gedelegeerden, welke naar de bijeenkomst
der arsolraden t© Berlijn, op 15 December
zullen worden gezonden.
Leze vraag werd door de Dnitsehe wapen-
f. ttslatandiscomiïiissie volgens haar plicht aan
5© opperste legeraanvoering der geallieerden
voorgelegd. Maarschalk Poch heeft daarop
liet laconieke antwoord gegeven: do gealli
eerden erkennen de arsolraden aiet.
Met de voedselvoorziening in Duitsemand
schijnt het al evenmin in orde te zijn.
Volgens een particulier telegram aan de
„N. 11. Crt." schrijft d© „Vorwiirts" over deze
kwestie het volgende:
Onze schepen zullen zich binnenkort naar
vreemde havens kunnen hegeven om voor
Duitsehland levensmiddeilen in te laden. Dooh
hoe zullen wij levensmiddelen koopenl De
oorlog heeft ons van de geheel© wereld afge
sneden; wij hebben sedert meer (jam vier jaar
zoo goed als geen handelsverkeer niet de ove
rige wereld meer. Wij hebben oak in het ge
heel geen overschotten aan producten meer,
om voor levensmiddelen in liet buitenland om
te ruilen. Wij hebben tevens tengevolge van
de afbreking van onzen buitenlandsc-hen han
del nergens crediet te verwachten. Wij zou
den met goud kunnen betalen wat wij thans
voor onze bevolking- aan levensmiddelen
noodiig tobben, doch wij mogen geen goud
naar het buitenland afgeven. Onze handen z«n
volkomen gebonden. De geallieerden moeten
daarom een stap verder gaan, zij moeten ons
een crediet verleenen, indien bun tegemoetko-
ming ten aapzien, van het lwensmiddelen-
vraagstuk voor ons praktische waarde zal
hebben.
Wilson heeft zijn intrede in Parijs onder
het gedreun der kanonnen gedaan. Een ze en
aanschouwde menschenmassa was op ao een-
en juichte den president toe. Pomearé. Uie
menceau en de and,ore leden der «JWJ
lea' banner.
Do president nam bloptahootds eni filim-
ladhiend de welkomisitgroeten in ontvangst.
Het rijtuig van mevrouw Wilson was met
bloemen overladen, welk© haar o:p den weg
iwaren toegeworpen. Met het noenmaal in
het Elysée eindigde het officieel® program,
doch de Parijsch© bevolking maakte er een! ge
il eelen vacantiedag van.
Aan h&t etatiom ib&ide Cil©iiiieiice<au bil oe
beifur&otdnf?zult binnen &eiijJf^o oo&enlblïk:-
ken kIen iioo de b-ovolkinfc van Parüö Q31&F tt
denkt. Hrnn/rs de Clham/pa Elysdcs en op de
IIWIIIIWB——■«■■■llll -
D© S. D. A. P. heeft den storm laten luwen,
hield zich muisstil, en gaat nu het volk
i, voorlichten!"
In brallend© manifesten, da© huis aan nuiB
verspreid worden, doet zii den volk© kond van
haar voorgenomen vergaderingen en vergeet
daarbij niet op eigen voortreffelijkheid te
wijzen.
Eén ding staat eon niet in. de verklaring
name] ijic o£ zij al of niet do revolutie wil-
Ondanks allen aandrang blijft dlie verkla
ring uit en dus mag men er uit concludeeren,
dat de heel© verloochening van Troelstra come-
die1 en apenkooi is geweest. Troelstra schijnt,
we ïswaar verloochend,maar alléén omdat hij 't
geschikte moment voor een revolutie niet heeft
gekozen. Hu kon daar niets aan doen, er zijn
Ier meer (he_zich _in_do machtavcrbonri;
De Gemeentebesturen y«n geschikte
brengen ter kennis: Ier meer die_aicK ui de ngeD
muii er iucl «li. jjoutv^V(-
Fehrenhach, die zooale w© Zaterdag meld-
dien den Rijksdag bijeen heeft geroepen, feeeft
daarover verantwoording.
Hij heeft de rijkaregseerainjg laten weteni,
geen contra-revolutie noch het bereiden van
moeilijkheden voor de regeering in den zin
te hebben, doch de voorwaarden voor tot ten
spoedigste tot stand komen van ©en voorloo-
pigen vrede te willen scheppen. Ten tweede,
do voorwaarde van' een ratedijhe belelgging
van den Rijksdag door bepaling vaB piaats
en tijd, staat gelijk niet de onmiskenbare
vaststelling van het fe™; dat het tegienwoor-
digio bewind in Dnatsnnmnd nbt door onze
vijanden wordt erkend. Do onderstelling, als
zou de entente pas door mij 0p d© gedachte
zijn gekomen, dat oen regeering,, in staat om
mee te onderhandelen» 0U breekt, is door de
vroegere he too gen i» de ^'Jandelijiko pers
weerlegd. Ten derde, de gevolgen van de ver-
vulling: van mijn A GI ^ntwooird ik mot
een rustig geweten.
Dat het noodig is dat 0i verandering komt
in den toestand in Pu^U^nd, bewijst nog
bet bericht In do arts waarin staat
vermeld, dat de Entente de arsolraden niet
erkent.
Dit blad meldt: D0 arsolraden m Kreuznach
.INGEZONDEN MEDEDEELING.'
geestdriftig: Leve Wilaon!
Aan het noenmaal in het Elysée heeft pre
sident lVmcaré, volgens oen bericht aan de
,,N. 11. Crt", ongeveer do volgende rede ge
houden: Mijnheer de President, Parijs en
Frankrijk hebben u met ongeduld verwacht.
Zij' waren begeer,i® in u dien illusteren demo
craat toe te juichen, wiens woorden en daden
bezield ziin door de verheven gedachten,, de
filosofische vrensde, in da evolutie van de
universeel© wettenden voor-treffeJiiken staats
man. die de wijze hoeft, gevonden om de hoog
ste politieke en moreel© waarheid uit te druk
ken in bewoordingen', welke den stempel dra
gen dor onsterfelijkheid. Zii koesterden tevens
den kartstoöhtelij'ken wensch om hun d'ank
te uiten in uw persoon, aan de groot© repu
bliek, waarvan gil het hoofd zilt, voor den
onschatbaren steun, die spontaan tiidlens dezen
oorlog is verstrekt aan de verdedigers van het
recht en de vrijheid1. Zelfs vóór dat Amerika
had besloten om in te grijpen in dien strijd, had
het jegens de gewondten, de weduwen en wee-
zen in Frankrijk een edelmoedigheid betoond,
waarvan de herinnering ten alle tiidien, in on
ze harten zal blijven bewaard En op den da»,
waarop ge uzelf in den strijd wierpt, met,
welk een vastberadenheid hebben u-w groot
volk en gii zelf dö veroenigde overwinning
voorbereid.
Het ia heden het recht der Amcrrkaansche
soldaten om met trots op'den verrichten arbeid
terug te zien en tet zich zelf 1© zeggen
dat zij krachtig hebben geholpen d'eer hun
moed en hun vertrouwen. Daar zii zoo be-
geerig waren om den vijand aan te tasten,
waren zij bij hun aankomst onkundtevan®
afschuwelijkheid van diens misdaden- Het was
noodig, ten einde hen te doen weten hoe ae
tot puinhoopen gemaakte fabrieken, de ver
woesting der velden en de beschieting der ka-
redralen, al deze vrijwillig© barbaar schil eid
tot vernietiging van het nationale welzijn.
Op uw beurt, mijnheer de president, zult ge
in staat zijn met uw eigen oogen de omvang
van deze rampen te meten. De Fransche re
geering zal u van de autenthieke documenten
in kennis stellen, waarin de Duitsch© general©
staf met een wonderlijk cynisme zijn program
van plundering en industrieel© vernietiging
ontwikkelt. Uw edel geweten zal een vonnis
over deze feiten uitspreken. ^Indien deze mis
daden ongestraft zouden blijven, indien z«
zouden kunnen worden hernieuwd zou de
schoonste overwinning te vergeefs zUn
tlijnheer de President, Frankrijk heeft ge
durende vier lange jaren gestreden, geduld eu
geleden. Het heeft uit eiken ader gebloed',
liet heeft de beste zijner kinderen verloren,
het rouwt om zijn jeugd. Het verlangt vurig,
evenals gii, naar een vrede van recht en vei
ligheid. Het zou niet opnieuw willen bloot
staan aan oen aanranding, welke het ten koste
van zulke offers heeft ondergaan. Zou het
juist zijn indien de misdadigere ongestraft
zouden blijven, dat zij het hoofd weer zouden
opheffen om zich voor nieuwe misdaden ge
reed te maken?
Onder uw krachtige leiding heeft Amerika
zich gewapend en is het den Oceaan overge
stoken- Gedachtig aan de herinnering van La,
Fayette en Roohamibeau kwam het Frankrijk
te hulp,- omdat Frankrijk zelf zpn tradities
getrouw was- Ons gcmeeneöhappeluk ideaal
heeft gezegevierd- Tosamen hebben wij de vi-
talo beginselen der vrije naties verdedigd.
Thans moeten wij tesamen een vrede opbou
wen, welke de vrijwillig© en schijnheilige her
nieuwing van ©en organisatie, die naar ver
overing en onderdrukking streeft, verbiedt.
Do vrede moet de ellende en het verdriet van
gisteren vergoeden en hij moet ©en waarborg
zijn tegen de gevaren van morgén. Hot ver
bond diat voor de doeleinden van den oorlog
tusschen de Vereenagde Staten en de geal
lieerden is gevormd en dat het zaad bevat van
de duurzame instellingen, waarvan ge zoo
welsprekend hebt gewaagd, zal van heaen al
een duidelijke en voordieelbrengend© beagkeiu
vinden in den gomeenschappeliiken zorg voor
d© onpartijdige besluiten en alen wedorkeerigen
steun, dlio wii noodifr hebben indien wij onze
rechten wille» doen gelden. welke waarbor
gen wii voor de toekomst ook zullen vaststel
len. Niemand kan, helaas, beweren dat wii
de mensKïhheia' voox altoos de gruwelen van
nieuwe oorlogen zullen besparen. Vijf jaren
geleden, vermochten, de vooruitgang der weten
schap en het peil der beschaving ons doen
hopen dat geen regeering, hoe autocratisch
ook, cr( in zon' slagen zich op België en Servië
to werpen, zonder ons aan de illusie over te
geven dat de nakomelingschap voor altoos be
veiligd aal ziin van dazen gemeenscha ppelijken
waanzin, moeten wij in den vrede, diion wij
gaan bouwen allo voorwaarden van rechtvaar
digheden en al die waarborgen van duurzaam
heid brengen, die wii kunnen samenvatten
Voor zulk een uitgebreideu eu schitterende
taak ziit gii, mijnheer de president, hier ge
komen. Frankrijk betuigt u ziin dank- Het
kent de waardigheid en de verhevenheid van
Amerika's geest. Het is bereid' om in hot vol
ste vertrouwen met u samen te werken.
Ik hef mijn glas op, mijnheer de president
ter uwer eer© en van mevrouw Wilson. Ik
drink op den voorspoed van die republiek der
Veroenigde Staten, onze groot© vriendin van
gisteren, van morgen en van alle tijden.
President Wilson antwoordde: Mijnheer de
president. Ik ben u mijn innigen dank ver
schuldigd voor de hoffelijke begroeting. Het
verheugt mij ten zeerste mij in Frankrijk te
bevinden en het snelle contact te gevoelen en
de liarteliike vriendschap tusschen do verte
genwoordigers van de VeTeeuigde^ Staten en
Frankrijk. Ge zijt zeer edelmoedig geweest
in hetgeen u lieeft behaagd van irnj zelf te
zeggen. Doch ik gevoel dat hetgeen ik heb
gezegd en wat ik heb getracht t© doen, slechts
Ten poging is geweest om a'o gedachte van
hot' volk der Vereenigd© Staten oprechteliik
tot uiting te brengen en ze in daden om te
zetten. Van het eerste ©ogenblik af is de
gedachte van het volk der Ver. Staten naar
Dit blad meldt- D0 ai'»i»J-»'uun in Jireuanach Ruitsche legers den oorlog voerden, dat zij' de .R. "r"'
heeft in Trter aangevraagd of i,n die door den [steden aanschouwden, welke stelselmatig wa- mts meer uitgegaan dan slechts naar het wm-
vijand bezette ..pb.i«jea^_,oag©hte,derd ver-1 ,.q„ l^bnuul. q'e ondergeteoaen.
i!'^ zag hem aan. Welle een afgrond
huichelarij ontdekte zij in hem!
»,De kwestie is, mijnheer," zeide zij', /lat
wref mijnheer Rekfeld van beschuldigt."
\el, dat is niet prettig voor hem, maar
aan doen."
kan ik er
dom kunt het,sprak het meisje ernstig,
'*°ch tegenspreken."
«en v U dat verlauSt> 0 zeker," riep Frans-
w«en VUUr' »zeker zal ik lle't tegenspreken.
boMp' mijnhear de oommisearis, hoe juist uw
ib u anders ook altijd zijn moge, thans
Jüjnaa? k(>e tveet u dat," vroeg Erakelman-
4. nee weet u dat," herhaalde de com
missaris, „zo0, ZO0, ken ik thans mis, zoo
zoo! Nou, het z,ou me genoegen doen."
Tk verzeker u," zetde Franssen weer, en
legde de hand op zijn hart, „ik verzeker u,
Rekfeld heeft het niet gedaan."
„Maar aan die verzekering van u heb ik
niéts," donderde de commissaris. „Wat heb
ik aan praatjes, er zijn bewijzen, bewijzen
van het tegendeel, of beweert u die bewijzen
te kunnen ontzenuwen?"
„Neen," antwoordde Franssen verward, „ja
ik dat is te zeggen
Het angstzweet brak hem uit,""hij wist niet
wat te doet.
Maria zag hem aan.
„Wees eerlijk, mijnheer Franssen," fluis
terde zij.
„Eerlijk, jawel," stotterde Franssen, ,maar,
mijnheer Schuurman, als ik u nu zeg, dat ik
vermoed, dat ik weet..."
„Zwijg. We zouden anders ook onaange
naamheden krijgen. Uw goedo hart doet u
zoo spreken, maar gij weet blijkbaar niets."
Franssen had lust zich terug te trekken,
doch Marie riep
„Gij moet spreken, anders kan ik geen
greintje achting voor u voelen.
„Mijnheer Schuurman," sprak Franssen
weer op smeekenden tt „als luj het nu
toch niet gedaan hee
„Neen," riep Man0,. »Ul? kan het met ge
daan hebben."
„En waarom niet-
„Omdat een ander g daan heeft, een
ander, die zich zdl °P dle daad zich be
roemd heeft.
Schuurman en z'n We, zsget bij die
stellige verzekering 0lkaa^. verbaasd aan
„Mijnheer Rekfeld, Brake lm an ten
laatste, „kent u dien ander, weet u wie het
ge,Tk\enehem wei," .antwoordde Rekfeld,
"Xric%ond"dil1C?an hem zeer edel, doch
ha^Hetaisftgen^i we gclooven er niets van,
g\l!iTe\rad'wcer'op Franssen toe, die zich
duizend mijl ver weg wemschte.
„Mijnheer Fransse-n, zeivle zij, „a..s ge Op
onze achting prijs stelt, moet ge thans spre
ken, laat u in edelmoedigheid niet over
treffen.'
toch nietMaar zij wil het, dat is genoeg,
ik moet de gevolgen van mijn leugens dan
maar dragen."
„Welnu, heeft u rots te zeggen, vroeg
Schuurman.
Franssen zuchtte diep. Hij verzamelde al
zijn moed.
„Ja, mijnheer Schuurman," zeide bij, ,ni"t
Rekfeld, niet een van z'n vrienden gooide de
ruit in, maar ik, ik heb het gedaan. Dccii
ik deed het per ongeluk."
Jjj, jjj, riep de commissaris, daar zul je
voor boeten."
Op dat oogenblik kwam de brigadier bin
nen, wiens kloppen niet gehoord was.
„Commissaris," zei hij, „wo hebben ge<
dw'aaid, het 'was mijnheer Rekfeld niet. Eed'
gemeen individu heeft de ruit ingegooid er
dat individu..." 1
„Dat individu, viel Schuurman, hem grim
mig ia de rede, hebben we al in handen,
hier Franssen heeft al bekend."
De brigadier keek, of hij hef in Keulen
hoorde donderen.
„Franssen," stamelde hij, „ik... Rekfeld'
gaf hem een stomp en hij zweeg.
Mevrouw Drakeiman reikte haar broer eeu
glas water, hij liad zich te zeer opgewon
den. Zij wenkto de anderen nu maar lieen
te gaan. Fm deze deden dit gaarne.
Acli Franssen, Franssen," klaagde Marie.
III.
Rekfeld kon zeggen, dat hij het er prach
tig had afgebracht. Hij zelf was volkomen
gerehabiliteerd en zijn medeminnaar had men
üe deur gewezen. Dn deze dwaas liad zoowaar
vrij willig de schuld op zich genomen, wat
Rekfeld volkomen onbegrijpelijk was. Want
deze wist maar al te goed, dat hij zelf en
hij alleen de ruif1 vernield had.
Nu achteraf begon zijn geweten toch wel
een beetje te knagen, maar hij hield zich
zelf voor, dat' het alles Franssen z'n eigen
schuld was. Niemand had hem gedwongen
tot zijn zelfbeschuldiging, hij moest er da
gevolgen dus maar van dragen.
Toch voelde Rekfeld medelijden met Frans
sen en hij nam zich voor hem, zoo 0
Mai-ie,_
W,ordt vervolgt.)
