NIEUWE IftAIL. COORiHT
"■""•WmtrETON
Wnnenlanü
De Abdij van Ache!.
BUITENLAMD^
De Ondergang van een
Wereldmacht.
WALDE PERS ZEGT
LEGER EN"VLOOT
RECHTSZAKEN
INGEZONDEN
iVROOLMK ALLERLEI
Zaterdag 18 Januari - Tweede Blad
KORTE BUiTEBUNBSGKE BERICHTEN
i
T)c correspondent van „De M«b.'! te Tilburg
schrijft aan zijn blad:
„Gedurende de oorlogsjaren is de bekende
abdij der paters Trappisten te Aekel bet too-
Eeel gen-eest van veel verwarring en strijd.
De eens zoo stille plek werd gemaakt tot
oorkgsveste en de vijd-vermaard© „Aobel-
solie Kluis" ontkwam ternauwernood aan bet
lot der verwoesting.
Reeds in do eerste dagen van den groot-en
wereldstrijd nam de Belgische krijgsoverste
generaal De Schepper, bij zijn terugtocht voor
het Duitscbe leger, de wijk naar dit klooster
aan den uitersten Noordrand van 't Belgisch
gebied en verschanste er zicih. De Duitsciiei»
richtten daarop hun geschut op de abdij, zoo-
dac de granaten barstten op het hooge dak
<ler kerk en den slanken toren vernielden, die
zoo vriendelijk uitstak hoven de populieren in
het rond. Van de abdij ware niets gespaard,
als generaal De Schepper niet tijdig had in
gezien, dat tegen de overmacht geen stand
was te honden. De Belgen ontruimden het
klooster, om plaats te maken voor de Drnt-
schers, diie het tot kazerne inrichtten.
Do paters waren van hun eigendom ver
dreven en hadden hun toevlucht gezocht op
Nederlandsch gebied, waar een stalling en
een hoeve van het klooster stonden. Hier
wilden zij den loop der gebeurtenissen af
pachten, maar spoedig bleek, dat in den eer
sten tijd van een terugkeer naar nun klooster
niets kon komen. Verschillende pators ver
trokken toen naar Duitschland. terwyl ande
ren oen onderkomen vonden m de abdijen
va li Diepenveen en Teegelen. De bloeiende
oomraïinauteit was daarmee uiteen gerukt.
Slechts een vijftal paters bleef in de onmid
dellijke nabijheid en hield een waakzaam ocg
op hetgeen met hun klooster geschiedde. Zij
richtten de kleine stalling, die aanvankelijk
als kippenhok had dienst gedaan, tot nood
woning in. en, zoo goed en zoo kwaad als het
gir.g, waakten zij hier over het hun ontroofde
gebiel Zij moesten het aanz.ien,. dat hun
lande 'ijen verwaarloosd werden, greppels en
grachten werden gegraven, de kloostergebou
wen - ervuilden, groote brossen werden ge
maakt in den ringmuur en ten slotte de elec-
trisehn dTaad wérd gespannen. Toch maakten
de Dut tsehers het niet te erg en toen eenmaal
hun v rblijf was ingericht, lieten zij alles hij
het ot de en spaarden zooveel mogelijk kerk
en klo «ter. De paters kregen daardoor goe
de ho, p, dat alles weer terecht zou komen
en met rusteloozen ijver gingen zij opnieuw
aan den arbeid en bouwden bij hun primitief
verblijf een groote bouten barak, waarin men
tijdelijk bet kloosterleven zou kunnen voort
zetten. De nood bouw was spoedig gereed en
velen keerden terug naar de dierbare plek
met de stille hoop. dat w eldra ook het kloos
ter weer kou worden betrokken.
Toen kwam do Wapenstilstand.
Do Duitsehers trokken af, de doodclijke
draad verdween, bet klooster was vrij, maar
Rechts enkele dagen.
De Belgen kwamen terug en opnieuw wee-
3en <Jo klooster&obouwen opfreëuseht om als
kazerne d'ienst te doen. Doch geen groote
legerschaar werd er ingekwartierd, slechts
zeven manschappen vormen bet bezettings
leger van dit groote complex, terwijl de 57
paters zieh moeten blijven behelpen met hum
noodgebouw en het kunnen aanzien, dat hun
eigendommen onbewoond en verlaten ligigen.
Toen zij Maandag de lijkplechtigheden
moesten vieren voor den overleden pator aot
Mauritius Lans, werd hun als hooge gunst
toegestaan de prachtige kloosterkerk nog
eens te betreden en toen beeft na meer dan
vier jaren weer bun-gezang geklonken langs
de hootge gewelven.
Na een dag werd het klooster opnieuw
voor de paters gesloten, zonder dat zij weten
Wan neer men het voor goed betrekken kan.
Daarom kan van een nieuwe abtskeuze in don
eersten tijd nog geen sprake zijn en is pater
Prior Vitaiis met het bestuur van het con-,
vent belast. Met verlangen zien de paters er
in/huasohen naar uit, dat het Belgisch leger
bestuur de kleine bezetting zal terugtrekken,
om dan met volharding bet werk van voor
heen te kunnen hervatten.''
DE WAPENSTILSTAND.
Reuter verneemt, dat de toestand aan het
Westelijk front wat do Dui tsehers betreft,
onzeker is, maar dat, naar men gelooft, de
lichtingen 1918 en 1919 ten {getale van 500-000
man onder de wapenen worden gehouden.
Tot 8 Jan. hadden de Duitsehers 2718 vlieg-
trigen uitgeleverd, waarvan 986 in slechten
toestand. De wijze van uitlevering van het
oorlogsmaterieel is nog steeds niet verbeterd.
Uit het Traus-Kaspisch gebied kunnen de
KOM,VN UIT HET POOLSCR.
13
Mucia verstond. <ie woord,en der zoo ruw
,0"Kötakelde slavin niet, maar begreep uit
!-e J'uhinerk1 a haar smart en vertwij
feling.
Mimut! zeK,'° !lc'a op zachten toon en
legde hare hand op üet hoofd der slavin
De Egyptische slavin verborg snel haar
kruisje tusschen de bandpaimeu en hief ver_
schrikt het hoofd op naar de patricische
dame.
Gij zijt Christin! Mimut]
De oogen der slavin dwaalden eenige ooigen
blikken onzeker rond, ais zochten zij een
uitweg ter vlucht; dan sloeg zij ze w-eenend
•leer en antwoordde, het kruisje op de borst
drukkend:
Ik geloof aan den Verlosser dor armen
*n ellendigere meesteres, aan den God der
^gelukkigen en lijdenden Lever mij over
4fin den praetor en laat mij door de wilde
lieren verscheuren, opdat ik deze aarde ver
bat, waar geen medelijden is
geallieerden hun troepen nog niet terugtrek
ken om te beletten, dat de bols je wild in N.-
Perzië doordringen.
In Zuid-Rusland opereerén vijf bolsjewis
tische legers, 'gesteund door Duitscbe offi
cieren.
TRIER, De onderhandelingen over de ver
lenging van den wapenstilstand werden
Woensdagmorgen in den salonwagen van
maarschalk Poch geopend met een rede van
den voorzitter der Duitscho commissie,
staatssecretaris Erziberger. Daarin zeide hij
o.a. het volgende:
Het Duitscbe volk wil den vrede. De gealli
eerde rogeeringen wilden het anders. Zij
spreken ook thans nog niet van vrede, maar
alleen van verlenging der wapenstilstand.
Het Duitscbe volk vervulde de wapenstil
standsvoorwaarden naar mogelijkheid. Waar
niet aan de voorwaarden kan worden voldaan
dragen onze tegenstanders zoo goed als uit
sluitend de verantwoordelijkheid daarvan,
met name de kwestie van de uitlevering van
rollend materiaal. Op 5 Januari hadden de
geallieerden 1821 locomotieven en 68.364 wa
gons overgenomen. Derhalve moet Duiteoh-
land verdrag s straffen afwijzen. Duitschlahd
is besloten om do verplichtingen van liet
wapenstdLstandsverdrag loyaal na te komen,
maar de geallieerden schonden het verdrag
hunnerzijds stelselmatig. Het ongehinderde
verkeer, do economischs bewegingsvrijheid
tusschen de bezette gebieden en overig
Duitschland, werden opgeheven.
En het optreden der Fransche bazettings-
autorifeiten in Elzas-Lotharingen vervult ons
met ontzetting.
Do maatregelen der geallieerden in Elzas-
Lotharingen bewijzen dat Frankrijk op het
vredesverdrag wil vooruiiloopen, en Elzas-
Lotharingen wil annexeeren, zonder aan het
zed beschikkingsrecht aandacht te schenken.
Ten slotte stel ik der Entente de vragen:
Wanneer wordt de blokkade opgeheven? De
voedirJg van Duitschland wordt met den dag
slechter, en van de voeding hangt gro-oten-
deels do ontwikkeling van den binnenland-
schen politieleen toestand af. Het Duitscbe
volk liet zich de wapens ontnemen, maar zou
niet kunnen verdragen broodeloos te worden.
De honger zou een psyehisohen toestand ver
oorzaken, waarvan de geallieerden de gevol
gen niet kunnen werschen. Ik waarschuw
hen. Ook hunne volkeren zijn niet tegen
revolutie gevrijwaard.
Zal de Entente nu in een bindende regeling
treden betreffende de onmiddellijke terug
zending der Duitscbe krijgsgevangenen1?
Op zijn laatste vraag, wanneer de voor-
loopige vrede zou gesloten worden, liet spr.
volgen: Tegenover hot geweld van den over
winnaar stel ik het eeuwige recht op leven
en ontwikkeling van het Duitscbe volk. Dit
recht is heilig en onaantastbaar.
TRIER. Maarschalk Foch stelt voer de
verleniging van den wapenstilstand met een
ir.aand namens, de geallieerden de volgende
voorwaarden:
Als straf voor de niet-volcloiNide uitlevering
van locomotieven en spoorwagens moeten 500
locomotieven en 9000 wagons afgeleverd wer
den; daar onder 4000 voor Elzas-Lotharingen.
Daar deze eisc-h de moeilijkheden in Duitsch
land zou vermeerderen en anderszijds door
niet-levering de hervatting van 't economisch
leven in de geallieerde landen zon verhinderd
worden, moeten de volgende landbouwmachi
nes en -gereedschappen in goeden toestari
en met de voor 18 maanden noodige vervan-
gingsdeelen op den 17en Februari geleverd
worden: 400 stoomploeg#roepen, 6500 zaai-
madhines, 6500 mestsircoi mach'nes, 6500 ploe
gen, 6500 Brabant-ploegen, 12500 eggen, 6500
meseggen, 25C0 wcgwalscn, 2500 Greskillakkef-
walsen, 2500 dorschmachines, 2500 hooi-
m ach i nes en 30GO maai werktuigen-
Deze voorwaarde is onafhankelijk van do
teruggave van hot door de Duitsehers ont
vreemde of buiten gebruik gestelde landlbouw.
materiaal.
Verder wordt de bestraffing verlangd van
de met het volkerenrecht strijdende behan
deling van krijgsgevangenen in Duitschland.
Volgens een buitenlandseh blad houden do
nieuwe eischen der geallieerden ook de be
paling in, dat alle duikboot-en, die van stapel
zijn g etc open, moeten worden uitgeleverd, dat
de onvoltooide moeten worden afgebroken en
dat geen nieuwe bijgebouwd mogen worden.
BERLIJN. In den loop der vergadering
van de wapenstilstandscommissie te Trier
overhandigde staatssecretaris Erzberger een
gemeenschappelijke nota der Beiersche,
WurttemhcPgsoho en Badensche regeeringen,
waarin o.a. wordt gezegd: Ondanks alle po
gingen zal het niet gelukken voer 17 dezer
aan de gestelde eischen te voldoen. De uit
levering (van rollend materiaal) viel samen
met de demobilisatie van het West-leger.
Daarenboven had de revolutie het spoorweg
verkeer buitengewoon bemoeilijkt.
De regeeringen verklaren dat zij alles heb
ben gedaan om bare verplichtingen na te
komen. Zij zijn bereid om aan afgevaardig
den der Entente volledige inzage te geven
van den stand van zaken.
Als de goden der Oh ristonen u kracht
kunnen vorleenen, uw ongeluk te dragen, bid
ze dan aan en vraag hun geduld in uw lijden;
doe het echter niet voor de oc'gen van nieuws
gierigen Mucia Cornelia zal u niet aan de
handen van den praetor overleveren, want zij
heeft geen lust om iemand, zij het ook maar
een slavin, een gruwelijken dood te zien ster
ven Ik heb u heden van Tullia Cornelia
gekocht opdat gij mij trouw zoudt dienen, mij
alleen-
En zij boog zich over de slavin en c.ruppel
de balsem in hare wonden.
Meesteres, lieve meesteres! snikte do
slavin, do patricische de hand kussend. Hij.
hij zal het u loonen, de God der onjgelukkigen.
Meesteres noch slavin werden het gewaar,
dat zij door een bouwvallige plek in den
ouden muur, welke Tullia's bezitting van don
naburigen tuin scheidde, door een paar zwar
te ooigen werden gadegeslagen. In het eers
hadden deze koel later verwonderd .opge
keken; allengs verloren zij hun harden glans
en diep nadenken maakte daarvoor plaats.
Publius Quinctiïius Varus was de verbolgen
toeschouwer van het tooneel geweest, dat aan
de andere zijde van den muur was afgespeeld
HOOFDSTUK III
De hreede straat, welke do F laminisehe
poort met het centrum van Rome met zijn
OOSTENRIJK
EEN BEWIJS VAN ERKENTELIJKHEID.
Wellicht voor die eerst© maal in de geschie
denis marcheerden Dinsdagmorgen, aldus wordt
uit Weenen gemeld. Brjtsehe troepen door de
straten van Weenen. Zp kwamen daar ter be
geleiding van een speclalen trein met levens
middel-en van het Britsch'e leger in Italië. Van
Britsoho zijde werd aan burgemaseter Weiss-
kirchner medegedeeld, dat deze levensmiddelen
werden gezonden uit erkentelijkheid voor de
goede behandeling dér Britseho gevangenen
door Oostenrijk, in tegenstelling met do onmen-
schelijke behandeling door d'e Duitsehers.
De geheel© treinlading was een geschenk van
het Britsoho leger en er zouden nog twee of
drie zulke treinen volgen. Een vrij groot ge
deelte der zending bestaat uit molk en suiker
voor de kinderen. T erder zullen eenigo duizen
den tonnen graan o.a. artikelen worden gezon
den. waarvoor op do gewon® wijze kan werden
betaald.
Do burgemeester dankte en verklaarde, dat
Weenen zelfs voor geen vier dagen meel meer
had.
Do „Times" meldt, dat Lord Inchapc. presi
dent-commissaris van de P. O. Stoomvaart
maatschappij, van de regeering 137 in aanbouw
zijndo standaai\i,;chepeu heeft gekocht cn dat
do schepen aan da reediers zullen worden aange
boden op dezelfde voorwaarden waarop zij van
de regeoring warden verkregen. Bii deze trans
actie is een bedrag van 2 miliioen pond sterling
betrokken.
Lit Kiel wordt gemold, dat op een verga
dering, bijgewoond door eenige duizenden per
sonen, werd een motie aangenomen tegen elke
afscheiding van Duitseh gebied van de Noord-
mark.
In lingoland worden besprekingen gehou
den omtrent de hervatting van het scheepvaart
verkeer met België.
-tr -1 DE goede weg.
Kot-terdani bereikte versobilleuda
Katholieke Handels-firma's eone cixculniro
onder het hoofd .Adresboek voor het Katho
lieke Nederland" (Adres der Katholieke Gees
telijklieid) met oPgayo der Katholieke i,:.
stellingen, Kostscholen, Ondera'ijsiin.riekfhi-
g-en, Adreslijst der Hoofden van Katholieke
Scholen en der voornaamste Handels
firma."
De circulaire luidt
L. S.
Wij veroorloven ons uwe welwillends aan
dacht te vestigen op het aan het hoofd dezes
vermelde adresboek.
Wij zijn bereid uwe firma gratis op te ne
men in de lijst der adressen der voornaam
ste handelsfirma's en verzoeken u vriendelijk
ons omgaand duidelijke opgave van naam,
adres, enz., te willen geven.
Hot „Patroonsblad" schrijft onder boven
staand opschrift naar aanleiding dezer circu
laire, hot^ volgende:
„Wij. meer.en telgen Sz-end'üng ider
aangebrachte strook t-e me eten waar
schuwen.
Reeds eerder werd van anti-Katholieke
zijde het voorstel gedaan, om eenzelfde
handelsadresboek van protestanten samen
to stallen, ten einde langs dien weg de
Katholieke firma's zooveel mogelijk te
boycotten.
Dat vond algemeene afkeuring- onzer
zijds.
Volkomen terecht.
Maar dan moeten wij niet tot soorte
lijke manieren overgaan. Waar geen
scheiding noou'ig is,_daar worde zij ver
meden. Laat men liever p-rinci pi cel* we
zen daar, waar dat geboden is. Dan valt
er vooreerst genoeg te doen.
Wij weten wel dat niet-katholieken
somtijds een firma boycotten, omdat zij
aan Katholieken behoort. Maar tot zulke
bitterheid moeten wij niet afdalen.
Zelfs niet, al ware daarmede materieele
winst te behalen. De zaak op zieh deugt
niet en kan alleen dan worden goedge
keurd, wanneer tegenweer er ons toe
dwingen zou. Maar zóó slim staan de
zaken bij ons geluk,ug niet.
Men zij dus verstandig en ga op het
aanbod dier uitgevers niet in."
Nederland en e 1 g g Het Bel
gische dagblad „De Standaard" schrijft:
,Do vaderlaadsehe bladen hebben dezer da
gen mededeeling gedaan van de telegrammen
van warme dankbetui!?1 ng, welke de Koning
van Engelland en de President, der Fransche
Republiek aan de Koningin van Nederland
hebben gericht voor do goede zorgen door
Holland verleend nam do Engelsohe krijgs
gevangenen en do Fransciie vluchtelingen,
paleizen en staatsgeh°"wen verbond, zag da
gelijks een bont gewo0'
Van den vroegen nioigCn af werd zij door
getrokken door talriike scharen kliënten, die
zich spoedden naar do ou'de heeronhoven en
nieuwe paleizen om hun morgenihuldiging te
brengen. In den voonnid daguren werd zij
verloveiidiigd door de ficheelo voorname en
nietsdoendc Romeinsche groote wereld, die
naar het Mansveld en de baden stroomde, of
zich naar worstelperken en juwelierswinkels
begaf. Ook geen burger, die staats- of r echte-
aangelegenheden naar Kapitcol of het
Forum Eomanum riepen..kon, als Hij in de
omgeving van den Vaticaanse hen heuvel
woonde, den weg door deze straat vermijden.
Zij heette de Breedstraat, want zij was in
derdaad breeder dan de andere, voor 't groot
ste deel zeer nauwe straten en stegen van hot
oude Rome Tusschen twee rijen van zestig
voet hooge huizen, di° aan do straatzijde
slechts zeer weinig vensters hadden, maakte
zij den indruk van een diepe, kunstig gehou
wen bergraviin.
De bouwmeesters hadden niet gelet op ge
mak en schoonheid, toen zij deco vierkante
reuzen doezen van Gabijnsclien steen ontwier
pen. Waar het de voornaamste taak van den
architect was geweest, met ieder en duim in
lengte en breedte te woekeren, daar kon er
geen sprake van zijn, eenige aandacht te wij
den aan aesthetisebe en hygiënische eischen.
Men drukte ons in verband daarmee do ver
wondering uit dat de BetgiscHe regjeerjng
nog geen aanleiding had gevonden om van
hare {gevoelens van erkentelijkheid te laten
blijken, ofschoon er geen vergelijking bestaat
tusschen België en hetgeen onze groote bond-
genooten aan do menschldevendlheid van Ne
derland verschuldigd zijin. Wij twijfelen er
geenszins aan of onze r ageer ing verliest de-
zo aangelegenheid niet uit het oog, maar wij
kunnen intusschen wel medederlen, dat met
Nieuwjaar 19.17 door Koning Albert aan Ko
ningin Wilholmina eene danMbocdschap werd
gericht, waaraan deze ziöh bijzonder gevoe
lig heeft getoond."
Dreigt hetgevaarnitFratak-
r ij k Er zijn nieuwe teekenen, aldus „De
Tijd", die grond geven aan het vermoeden,
dat niet België, maar Frankrijk achter het
aranexionistiseh drijven zit, om wederrechte
lijk aan Nederland grondgebied te ontnemen.
Terwijl de Belgische pers, op een paar uit
Frankrijk geïnspireerde uitzonderingen na.
zwijgt of in een geest van welwillendheid de
opgeworpen quacstjcs bespreekt komen de
„Matin" en de „Petit Parisien", twee van
de grootste en meest 'gelezen Fransche och
tendbladen, die heide in goede verstandhou
ding» tot do Fransche regeering staan, op 12
Jan., de da# van de eerste bijeenkomst der
vredeegedelegeerden der gjroote mogendhe
den, met een artikel, wrrrin het b ranschc
publiek vertrouwd gein: moet worden met
de gedachte, dat aan Nederland Zuid-Lim
burg en een deel van Zeeuwsch Vlaanderen
afhandig moet worden gemaakt. De alia"
lietgt de Fransche openbare meening voor,
dat het Belgische voLk Limburg opeischt on
Fern. Neuray, de bekende Belgische ijOd-
tuit, meer verfranscht. dan een Franschman.
citeert den politieken avonturier Banning,
om den aan Nederland te plegen roof te recht
vaardigen.
Inderdaad valt het hoe langer hoe moei
lijker de meening te weerspreken, dat de
Fransche annpxionisten hun begeerten aan
Belcrië opdringen, oin er de aandacht van af
te leiden, dat zii-zelve op Luxemburg dc hand
willen leggen, en België met Nederlandsch
'gebied schadeloos stellen.
Teleurgestelde on d-m i 1 i t a i-
ren. In een te Utrecht gehouden openbare
vergadering, belegd door liet comité van actie
in zake teleurgestelde militairen,, werd do
volgende motie aangenomen, welke zal wor
den gezonden aan den minister van Oorlog:
„Het oomitè van actie, bijeen in openbare
vergadering enz.
gehoord hebbende de besprekingen in zake
do door den minister getroffen steunregeling
voor de militairen, die op of na 1 Augustus
1919 naar huis zijn gegaan;
spreekt zijn teleurstelling uit, dat alle mili
tairen, dio vóór genoemden datum huiswaarts
zijn gekeerd, hiervan zijn uitgesloten;
is van oordeel dat dit een grove onbillik-
heid is tegenover hen, die do lasten dei* mo
bilisatie godragen hebben;
vciv.ockt uwe excellentie hen alsnog in de
steunregeling te willen opnemen.
en gaat, na bekendmaking in de pers over
tot de orde van den dag."
O n der kleeding bij vertrek
mot onbepaald (klein) verlof.
De vraag heeft zich voorgedaan of aan mi
litairen die, na met onbepaald klein verlof te
zijn vertrokken, weder onder de wapenen
komen, opnieuw een stel ondergoed en een
een paar schoenen moeten worden verstrekt
indien zij daarna weder met onbepaald klein
verlof vertrekken.
Geëmpl bij inrichtingen van
's Rijks Zeemacht. Naar aanleiding
van een onderzoek ingesteld door de commis
sies inzake de arbeidsvoorwaarden en loon
regelingen voor beambten en werklieden van
's Rijks -werven zijn in afwachting van de
definitieve loonregeling bij K. B. aan de
beambten en werklieden bij do inrichtingen
van 's Rijks Zeemacht, zoomede aan de op
zichters bij schee,ps- of werktuigkunde en de
apothekers-assistenten, over het 2e halfjaar
1918 de navolgende toelagen boven het voor
hen vastgestelde loon toegekend:
20 pCt. voor de beambten;
25 p€t voor de vaklieden;
20 pCt. voor do niet-vaklieden;
Voorts is bepaald dat deze verhoogfclgen
ook zullen genoten worden, vanaf 1 Jan. 1919.
Deze toelagen zullen worden aangemerkt
als voorschot, op nog te verdienen loon en
zullen dus, hij eventueel nieWo eis taan der
aangevraagde gelden door de Staten-Generaal
teruggevorderd kunnen worden
shtf'-iyiiLUgLLmi 1 ia~-UlibabE—iLgg»
Benadeeling van e r f g e ai a-
m e n. In hoeger beroep werd voor het Ara
hemseke Gerechtshof een erfeniskwestie be
handeld welke in eerste instantie voor de
Vóór neg de zon achter de Albanerbergen
opgegaan was, spanden reeds slaapdronken
knapen de linnen gordijnen voor de ingangen
en stoeiden zij met do kleinhandelaars, die
hun waren op liet gaan pad langs do huizen
uitspreidden. Stadsdienaren oefenden toezicht
uit en zorgden, dat de kraampjes dez/er koop
lieden het vrije verkeer voor voetgangers en
draagstoel on niet stoorden. Bij het opgaan
der zon begon gewoonlijk het 'gewoel der zich
verdringende massa's. Het gewone volk, dat
zo» geneigd was tot schertsen en lachen, ginig
onder druk spreken cn roepen aan het werk.
Aanleiding tot vroolijko gesprekken en gees
tige opmerkingen vonden „de meesters der
wereld" genoeg. Voornamelijk waren het dc
kliënten, die tmsschen twee rijen scherpe ton
gen cn geoefende kelen, als waren het spits
roeden, moesten doorgaan.
Het was reeds 8 uur van dc tegenwoordige
tijdrekening, toen van af het Pantheon zich
zulk een talrijke stoet door de straat bewoog,"
dat hij de gehecle breedte innam. Vooraan
gingen twee loop era in gele tunica's, welke
met een staaf de gapende menigte ruim baan
lieten maken. Hen volgde een breed© schaar
kliënten in witte toga's. Boven oen menigte
slaven uit verschillende natiën zweefde een
reusachtige van goud schitterende draagzetel,
gedragen door acht in het blauw gekleede die
naren.
Reeds lang had men zelfs in deze straat
rechtbank te Tlei had gediend. Raar ter
plaatse woonde een rentenier bij wien een
huishoudster in dienstbetrekking was.
Toen de oude heer overleden was en de erf
genamen^ twee kinderen van den overledene
kv,amorf teneinde de nalatenschap in ont
vangst te nemen, werden zij niet wi inig. ont
goocheld. De huishoudster -toch had een
schuldbekentenis van den overledene van
8000 over te legden voor zJg. verplegings-
kciten, terwijl zij als nog te ontvangen loon
6000 declareerde. De erflater had het be-
v/eonde huis aan haar verkocht, uit welken
hoofde.zij wegens huur een bedrag van S00
in rekening bracht. Behalve dat alles, kon
zij een schriftelijk bewijs overleggen, dat alle
meubilaire goederen aan haai- waren ver
kocht.
Waar de zaken zoo stonden, begrepen do
erfgenamen dat er voor hen niet moer te ha
len viel en dat do effecten, welke hun vader
eertijds bezat, ook verdwenen waren. Een tes
tament hield trouwens in dat alles wat do
huishoudster nog niet had aan haar werd
vermaakt.
Een advocaat, die door de erfgenamen „in
den arm" werd genomen, maakte de geschie
denis gerechtelijk aanhangig en in tweede
instantie besliste het gerechtshof te Arnhem
overeenkomstig het vonnis van de Tielsche
rechtbank, dat alle bovenbedoelde overeen
komsten nietig waren. In de overweging tot
dit vonnis wordt aangenomen, dat het alle
schijnhandelingen waren, wijl het niet moge
lijk werd geacht, dat de huishoudster, die niet
vermogend was en aanvankelijk slechts 150
's jaars verdiende, alle roerende- en onroeren
de goederen met de effecten zou. hebben oe-
kocht, zoodat alles aan haar moet geschonken
zijn met de bedoeling de erfgenamen te be-
■nadcelen, hetgeen ongeoorloofd is.
Alle goederen zullen door de huishoudster
in den boedel moeten worden teruggebracht.
Zij werd bovendien tot betaling der proces
kosten veroordeeld.
Gemalen krijt, in plaats van
meel. Voor het gerechtshof fo Amsterdam
stond gisteren terecht een graanhandelaar
uit De Bildt, die in hooger beroep was ge
komen van een vonnis der Utreehtsohe recht
bank, waarbij hi,i tot vier maanden gevangenis
straf veroordeeld was, wegens het afleveren
van waren, wetende dat deze voor de gezond
heid schadelijk zijn. In plaats van meel zou
hij aan. een banketbakker twee baaltjes met
gemalen krijt verkocht hebben.
Bekl. verkondigde de stelling, dat alles wat
gemalen is steen, hout of iets anders
meel is.
Mr. Romme, de president, zeido daarop, niet
te begrijpen, dat iemand met dergelijke op
vattingen, not? één afnemer kon hebben.
Do adv.-generaal, mr. Van Genus, vond het
feit niet alleen ernstig, doch ergerlijk. Hij
vroeg bevestiging van liet vonnis.
Voor den Inhoud dezor rubriek stelt de Redactie
zich niet aansprakelijk.
Schoten, 16 Jan. 1919.
Mijnheer de Redacteur.
Beleefd verzoek ik n onderstaand stukje te
plaatsen in uw veel gelezen blad; by voor
baat mijn dank.
Drankbestrijding.
Katholieken uit de Parochie der H.
Eliabeth en Barbara, te Haarlem.
Velen uwer zal het onbekend zijn, dat et
in uw parochie is opgericht een onderafd
van liet Haarlemsche Kruisverbond.
Wat het Kruisverbond voor een vereeniginr
is cn wat zij wil, is hoep ik bii u allen wel
bekend.
Immers de R. K. Drankbestrijding win*
veld, de laatste jaren vooral. Hoe zou dit
ook anders kunnen, waar zooveel Geestelijke
en Wereldlijke overheden ons voorgaan en
hot offer van geheel-onthouding brengen, om
zoodoende te komen tot het doel do wereld
te herstellen in Christus. Daar zullen de
B. K. hen niet alleen laten staan, maar hen
met alle kracht steunen in dezen zwaren
strijd.
Als de Katholieken maar wisten hoeveel
ellende, zoowel geestelijk als lichamelijk,
EEN OOLIJKERD.
Man: Ik heb een man .gekend, die
dertig jaar getrouwd is geweest en eiken
avond thuis bleef.
Vrouw: Dat is nog eens echte liefde.
Man: Neen, dat was 't niet, 't was
lamheid: hij kon niet loopen.
DE SPIRITIST GESLAGEN.
Spiritist: Ik verzeker u, mevrouw, ik
behoef slechts een tafel, een stoel of wat
dan ook aan te raken om die in beweging
te brengen.
Jong vrouwtje: O, ik kan nog meer.
Ik behoef slechts een man even aan te
kijken, om zijn hoofd op hol te brengen,
jjii i-i
zulk een schitterend gevolg niet gezien. Een
of andere groote hoer beyaf zich naar een
anderen hcogen machthebber om dezen zijn
morgengroet te brengen.
Do kooplieden en handwerkslui plaatsten
zich voor hunne winkels en werkplaatsen; do
kramers bieden op met hun roepen.; do
stadsdienaars maakten ruim haan. In de zoo
rumoerig© straat werd het plotseling stil. De
door zijn blinkend goud van verre reeds zicht
bare draagstoel kwam prachtig uit tegen d©
boate kleederdracht der slaven en bewoog
zich statig voort, gevolgd door 'n gemurmel
van bewondering en door nijdige blikken.
In dezen fraai en zetel rustten op purperen
kussens een man van middelharen leeftijd on
een jong meisje. De kleine sluwe oogeu van
den ma.n keken oplettend om zich hoen, ais
vreesde hij iets, doch het plebs bleef rustig,
zwijgend bet gouden kalf aanbiddend. Slechts
één jongen, dio bloemen te koop bood, Uep
den stoet voorbij en riep zoo luid hij kon: „Fa
bius, de woekeraar.... RoofvogelOpge
blazen pad!"
Vóór d© stadsdienaar» toeschoten,was de ha.
vclooze knaap in een steegje verdwenen. Hier
en daar weerklonk handgeklap, dat den moed
van den knaap beloonde; dit verdroot den
rijken heer echter zoozeer, dat hij uc gordijnen
van den draagstoel dicht sloeg.
(Wordt vervolgd).
