IIEIIWE HAARL COORAHT lie Ondergang van een Wereldmacht BUITENLAND feuilleton Zaterdag 22 Februari - Tweede Blad ST. LUGIASCHÖLËïl SCHOTEN. 1906-1919. De Ie zere, die vandaag aan den clag door de Cronjóstraat gaan of wel verplicht zijn daar, mét al de gevolgen van dien, een be zoek te brengen aan liet gemeentelijk dis tributiebedrijf, moeten reeds van ^etiekke- iiik hoogeu leeftijd zijn ais zij zich nog kun uen herinneren hoe de toestand aanvanke- Mjc daar was. Het huidige Schoterkwartier, mot de honderden sxnakelooie ai.b®lder®^ ningen, waarvan enkele straten den indruk s-ev-eu van plattelands woningen, weid vioe- S;"bewoond door één familie en was dan ook imterioht als buitenplaats genaamd het ,..v-i(ook deze buitenplaats had een £SS£**i# Scuotcrkwar. tier in het verloden voor mij te halen, ver schillende boeken geraadpleegd. De voor naams ten zijn: Da Letli, Zegepralend Ken- •nemerland en de Kroa. van Windesheim van johan Hussohius die zich in de btadsbibiio- theek te Haarlem bevinden en zeer kost bare werken zijn; varder liet overbekende in 1877 bij van Bredarode te Haarlem versohe nen werk: Geschiedenis en'Beschrijving van Haarlem van de vroegste tijden tot op onze dagen door F. Allan onder medewerking van dr. L'. Hkema, Mr. A. J. Enschedé, Mr. H. O orlings Dz. C. J. Donnet. Ook is door mij geraadpleegd Hofdijk en van der Keilen tér wij L aan nog enkele historische werken van minder belang voor de geschiedenis van „het Klooster", als die van V'. O. de Bruijn, Marcus, Sententiën en van Heüssen, Hist. Episcopal. Harl., eenige bijzonderheden zijn ontleend, ik wil dan zoo beknopt mogelijk het ge lezene samenvatten. 1 Aiian die in zijn werk de meeste bijzon derheüen geeft, zegt: Hier, op den hoek der Kleverlaan (dus heet deze weg, die voorbij 't Huis ter Kleef naar Bioemendaal leidt) woont 4c opzichter der Begraafplaats, terwijl ge daar, aan uwe linkerhand, de buitenplaats van^den heer J. J. Korthals ziet, waarheen gindsche schoone ailée even voorbij dien koepel, toegang ver leent Dat is de buitenplaats „het Kiooster", dus genoemd naar het Klooster der Reguliere Kanunnik eta, 't welk omstreeks den jar© 1407 gesticht was: Het oordeel van ALan is ge grondvest op de bovenbedoelde Krom van Vv'indesheim, lib. I. (Jap. 39 waar o.m. over „het Kiooster" te lezen staat: „want op dee sen tijt heeft de Eerwaardige Vader Jdeer Hugo Goutsmit, Priester (pa een kweeke- ling van den beroemden u-eert Groete) bij Haarlem beginnen te houwen hst Kloos ter van S. Marlaes Bezoekinge, dat- oud tijds ook bekend stond, als ,,'t Hon vent on- Ser Vrouwe Visitatie buyte St. Janspoorte." Hoe groot „het Klooster" nog in die da- ven ldf was, blijkt uit Allan als hij in jjeel II biz. 72 vau'zijn werk zegt: w at bevallig uitzicht als we van hier op het naoijgelegen Bioemendaal genieten! Schilderachtig, niet waar, ligt daar tegen den reizenden -duinzoom gindsche buiten plaats (LLoemeuhcuvel heet ze,) en schilder- aonlig opk verheft zich de ranke torenspits der ii.K* Kerk te Overveen boven het omge- lesren groen. Even voorbij de tapperij „Het Wapen van. Haarlem", aan den driesprong op d,en hoek van den zoogenaamd en V eiserweg (eigen lijk de straatweg op Alkmaar), naast de B-ioe> misterij Yruchtrijk vau Th. Teeuwen en die beide eerst onlangs gebouwde mod,erne wo ningen ziet ge de fabriek van verduurzaam de levensmiddelen van de H.H. Zochei en Go. Genoemde fabriek werd hierop opgericht in 1884. hechts aan den weg, waar ge nu die rij nette arbeiderswoningen ziet, stond vroeger het Oude Rechthuis van Schoten. Het buitengoed „het Klooster" liep dus in die dagen tot waai' thans de familie leeuwen woont op Vi'uchtenrijk; de gehecle Cronje- met het daarachter gelegen complex van straten en huizen, behoorde tot het buiten goed. Ik heb verschillende werken, geraad pleegd om te kunnen vinden waar het vooral in de historische inrichting als werkelijk Klooster, in de gemeente Schoten eindigu.e. In werkelijkheid heb ik 'er niets van kunnen pinden. Alleen hebben bewoners mjj verteld zich te herinneren dat het landgoed ongeveer éindigde waar thans d,e Spaanschevaartstraat is. Dit laatste is van minder belang; liever had ik geweten waar de oorspronkelijke grenzen van het Klooster der KK» Kegu- liere Kanunnikken zijn geweest. HET KLOOSTER DER REGULIERE KANUNIKKENN. Over de stichting van „het Klooster" be staat weinig verschil van gevoelen. Allan beweert dat het gesticht werd om trent het begin der 15de eeuw en grond *'jn oordeel op Ampzig die spreekt van 1400. Van ouds stond het bekend, onder den naam vau liet „convent onser "V rouwe Visitatie buvten de S. Janspoorte." Het klooster stond en De la Reystraai staan, historiseren grond a tt„t. js en komt nog wel het bijzonderste: ON- uuji-uix uw nildpr dön banne vau Hoogörwoerd- gu wei 10 uju uu mvmv üwb v - -- ter plaatse waar het buitengoed 't Clooster DER DE HUIDIGE GEBOUWEN LOOPT lag, dus ongeveer tegenover de Kleverlaan. EEN KE&ER. DIE NOG BEHOORT De stichter van genoemd klooster was de HEEFT TOT HET CONVENT M AAROVER H TT tt1:i rTTT TTTTTITT XTITUW-TTT TT< T7"T THTVn?. TlT T7iCtklT>F,R priester en Kanonik Hugo Goudsmit. Over den stichter van 't Olooster, zeggen Hofdijk en .van der Keilen in hun werk" l van. der n_enen in nun w ui ia xxu ^öinucn Hufro Goutsmit was een kweekeling van waardigheden medé te deelen over net Uft O Urvl IU r,4-TT flirAr Kl den vermaarden Geert Groote, aan wien het beroemde Klooster van Windesheim zijne wording dankte (1387), en dat reeds wei nige jaren later de hoeksteen werd van het Kapittel van dien naam. Aangetast door eene doodelij.kc krankheid, gaf hij zij nen vrienden en volgelingen den raad om; eene door de 'Kerk erkend.e Orde aan te nemen, opdat bij hen." alle „personae devotae" hunne toevlucht zouden kunnen vinden." De Chronyck van Windesheim (onder het Kapittel van dien naam behoorde dit kloos ter) zegt op het jaar 1400: „Op (omstreeks) dezen tijd heeft de eerzame vader, Heer Hu- go Goutsmit, Priester, bij Haarlem beginnen te timmeren het klooster van Maria s be- soekinge; waartoe hij vergunning- had er langd van Graaf Willem VI, van wien hjj velschillende gunsten voor het huis ont ving. Trouwens dit laatste schijnt geen uit zondering geweest te zijn. In het algemeen hebben de Reguliere Kanonikken ajdens hun' verblijf in de gemeente Schoten veel voordeelen gehad van do .wereldlijke over heden. In de „handvesten van Haarlem" .wordt er gezegd: „Deze Reguliere Kanonikken hebben hier alzoo" gerust, als in een aardsparadijS, tot1 op den tijd d.er hervorming geleefd; want, niet tegenstaande 't omgelegen land, door den binnenlandschen krijg tusschen Vrouwe Ja- coba van Beieren en Philips van Bourgondië jammerlijk verwoest werd, is dit klooster onbeschadigd gebleven, ja zelve, wanneer de stad Haarlem door de Kennemers onder Willem ,Van Brederode belegerd, was, had men zooveel achting voor Dirk Hamer, Prior van dit Oonvent (klooster) een man van groote deugd en vroomheid, dat men hom, van de zijde d,er Kennemers, verzocht om met het zegel van zijn Convent' voor de Ken nemers, welke toén nog geen zegel hadden, te zegelen den brief van bestand tusschen den Heere van Gaasbeek en de stad, Haarlem ten eener, en den Heere Willem van Brede rode, de stad, Alkmaar en de andere steden en dorpen in Kennemerland,' ter and,ere zij de, waarbij dit beleg van Haarlem werd, op gebroken. .Ook onder Alva en diens zoon Frederik hebben zij' bescherming genoten, want tijdens het beleg van Haarlem is er geen schot gevallen doordat de opperbevel hebber dit uitdrukkelijk verbood, s Het belangrijkste wat ik over het KI#os ter voor ons Katholieken gevonden heb is wel- de meded,eeling van van Heussen, in Hist. Epicopat. Hark P, 54 als hij zegt: „Onder de Priors d,i© dit klooster tot sieraad hebben verstrekt, vinden we ook genoemd Johannes, een broeder van den vermaar den .Thomas a Kempis, die er gedurende zeven jaren Prier was en beschouwd mag worden als een man, die de levenswijze der ^geestelijken in zijnen tijd geenszins goed keurde en wiens overtuiging het was, dat' niet de gewone kloosterdeugd, alleen den Jfeg ten Hemel baande. De laatste Prior der Haar lom s elie li eg-u- lieren was Willem, Bel. wiens naam volgens Allan, als zoodanig voorkomt in de rekening, der Geestelijke goederen over 1581; Over de levenswijze der Regulieren kan ik hier geen 'voldoende betrouwbare bescheiden aanvoeren. Ik vind het dus beter daarover niets 'te ze&gen. Wat ear tijdens de hervor- iming met het Klooster gesehield ijfej, wordt doo-r geen der aangehaalde schrijvers gezegd. Wel zegt Allan ten slotte „ter plaatse waar W'fll i> l/XJJLg" van den heer J. Korthals te Am sterdam en beslaat een oppervlakte van ruim 33 Hectaren." De aandachtige lezer zal direct gevoeld heb- m worat mei, iageroi ben, dat er een lacune is In de geschiedenis maar ook Uitgebreid Lager Onderwijs van Het Klooster. Juist de hervormingsdag Behalve 21 zusters aim er ook 9 leeke IK HIER ENKELE KLEINE BIJZONDER HEDEN MEDEDEELDE. Ik "wil dan nu beginnen om enkele wetens jarig bestaan der stichting. Over de St. Lucia-scholen spreien, 'tonder iets te zoggen over den man die mëïTzi nder eenige overdrij ving' kan noemen dtn w.elijken en Moffelij- ken weldoener van kM ISekoterkwartier, Pa stoor M-eeus zaliger, is niet goed mogelijk. Pastoor Meeusl Is 't wel mógelijk over de St. Luciascholen twee woorden te zeggen zonder er één van te besteden aan den eersten herder der El isabeth en Barbaraparodhie? Neen! Ik behoor, tot de menseben die niet' het voor recht gehad hebben dezen veel te vroeg ont slapen priester gekend te hebben. En todh sta ik in volle -bewondering voor den mensck die tijdens zijn verblijf te Schoten getoond beeft hoe gemakkelijk 't ia voor een priester om de kudde in de hand te hebben. Pastoor Moeus. Hij di© ons een complex ge bouwen gesdkonken heeft waar wij iedereen en met trots op kunnen wijzen. -Natuurlijk staan do gebouwen die wij voor onzen eeredienst noodig hebben onder bescherming onzer heili gen; ook is het gewoonte onze scholen onder diezelfde bescherming te stellen: maar daarom zouden wij toch. nog kunnen zeggen in de Krugerstraat staat de Meeuskerk en daar- adhter die Meeusseholen. Men moet de ménsehen hoeren praten dde den braven priester gekend hebben: toen hij nog in die fleur van zijn levenwas. Een karak ter.... zeldzaam. Zoo een die niet wil of kan schipperen; die recht op zdi-n doel afging en wiens devies onbewust moest ziin: Wie niet met mij is, is tegea m-ii. Bezwaren? Voer Patoor Meeus? Dat was eem ongekend artikel in ziin „winkel". Als hij A Hum gezegd, dan zou hii 't zelf onlogisch gevonden hebben als er geen B. gevolgd was. Laten wü er ons nu even indenken dait zoo'n man door Z. D. H. dén Bisschop van Haarlem werd aangewezen ©m in ons Sohoterbwartier een nieuwe parochie te stichten. In zoo'n geval is een kerk niet voldoende. Er moesten ook scholen komen. Is 't te verwonderen, dat tijdens ziin" herderschap een stichting als da St. Lucia scholen tot stand giekomen is? Pastoor Meeus.mea moet de Eerw. Zus tors over dien man kooien praten, 't Is een en al bewondering. Ik was oen dezejr dagen in de gebouwen der St. Luciasdhool om eens een kijkje te nemen en had bij dien gelegenheid het voorrecht met Moeder Luduina over het ontstaan der scholen een tijdje te praten. Onwillekeurig kwam het gesprek al hepl vlug ©p Pastoor Meeus en toen liet Moeder-mij een portret zien- dat i-n de laat ste daigen van ziin leven gemaakt was ik be schouwde 't nog eens aandachtig en kon om trent het karakter v-an den mensch geen ande ren indruk krijgen als hierboven- d'oor mij ge schreven werd. De eerste ©tappen voor de stichting der tijil oo] wo ret Oil iroJuu.i.- Joor Pustoor Uleeua mot de vrooüioro A7o-ornooiio Ovswto dor Zusters, de Eerw. Zuster Maria Erancisca. t-ïians Overste van een - gesticht te Leouwa-rd-en en) dé tegen woordige Overste MarLai Luduina. die in die dagen Tweede Overste in het moederhuis te Rotterdam was. De school werd op" dien eersten April 1996 ge opend. Er waren toen 12 klassen, terwijl er acht zusters waren die met het onderwijs be last worden. De eerste Overste was Moeder M. Veronica die na'driö jaar vveiid opgevolgd door Moeder M. Henrica die 1 Wel zegt Allan ten slotte „ter plaatse waar door Moeder M. Henrica die ©p haar beurt (het klooster der Reguliere Kanonikken heeft sedert 1915 vervangen werd door de tegen- #Vnr,inn« ll/v4 TM1 ADT1 V7T»1 II fl 9T1711 OT1 111 V IjLTl fl nr A/VV^i! IV© ntrOVQ'tlft gestaan, ligt nu een vrij aanzienlijk land goed, „'t Clooster" genaamd, dat omstreeks een eeuw in eigendom bezeten werd door den door het .„„a-cm, wan heer Willem Barnaart, gehuwd met een dook- door Pasrtoo'r Meeus zalig©r ©en bedrag van ter van wijlen den heer Willem Philips Kop», maar waarom ciifers te noemen, Tegenwoordig, dat is dan in 1877, is het een laat ik liever zeggen, dat Pastoor Meeus bezitting van den heer J. Korthals te Am- Krnnn'kaat. bi? dde gelegenheid een woordigo Overste. In het jaar 1912 werd de school uitgebreid i -^-Vouwen van z©s klasaon. waarvoor If --- brandkast biï dde gelegenheid ©en aderlating moest ondergaan. Op diit oögehblik telt de school 18 klassen en e®n. ^vmnastieklokaal. Er wordt niet alleen fröbel en lager onder wijs, --- «-Tun «wrnu. io iü uo {jesenxeuemo maar ook Uitgebreidi Lager Onderwija gegeven. van Het Klooster. Juist de hervormingsda- B-ehalvo 21 zusters aim er ook 9 leeken-onder- gen zouden bedanfe-rijke bladzijden -geschied©, wijzeressen aan de scholen verbonden nis kunnen geven. Want als 't waar is, dat Ik wensch geen eenvoudig© ..nonnakes" ü-del de Reguliere Kanonikken -besotherminlg te maben. Ik vraag 60Utor af, zullen zii iidel vonden hebben van Alva en diens zoon Pre»- worden ais ik de namen noem vaa de Eerw. denk, dan ia wel als vaststaand aan te n©- Zusters Nicosia. A-ntoma. D©v©ta. die oud- men, dat de Kanonikken tw ens de Hervor- hoofden en de EerW. Zusters Rosaria en Igna- mmh'sdagen niet tot de „uitverkorenen" zul-- -- len behoord hebben. Ik ben overtuigd, dat er hier of daar, mis schien wel in de bibliotheek van biet Bisdom, nog wel belangrijke werken over bet Kloostev te vinden zijn- Mijn doel is niet geweest in dit artikel „go- ,l: ,1'ff i -T-T i v ii -,.711 Mijn aoel is niet geweest m üit aruuei „go- Gymnastiek en handwerken, echiedenis" te geven. Ik heb enkel willen,, kT wordt vaak zoo minachtend I^A-f fin (TT* DB rl WflflPAD dift hllidllTfc TA.r, J«nanTOkcil Uo+, lid J.1S- XXC7L» aantoon-en, dat de grond, waarop de huidige St. Lucia-soholen aan de Klooster-, Tugela- zoo giemakkeliik aan oenten komende openbare school, maar wel aan onze bijzondere school? Met September a.s. zal er vermoedelijk een achtste leerjaar bijkomen en dan nóa één jaar en dan zal er M. U. L.'O. aan de school gegeven -worden. Reeds nu ontvangen dé kinderen der U. L. O.-sdhool, zulks in overeenstemming met het leerprogramma, onderricht in d'e moderne talen; onderricht gegeven geheel met eigen krachten, enkel gegeven dopr de zusters a'ie als onderwijzeressen aan de school verbonden zijn. Op andere plaatsen (heb ik al eens betoogd dat ons plaatselijk openbaar onderwijs prasni- fiek is; wat moet ik nu zeggen van het bij^on der onderwijs dat door de Eerw. Zusters ge geven wordt? Dat het meer dan magnifique is? Ik heb een wandeling door het geheele com plex gebouwen gemaakt; ik heb onder leiding van Moeder Overste al de schoollokalen gezien. Laat ik hier nog eens herhalen, dat ik in mijn leven in verschillende landen van Europa ben geweest, ook zeer veel inriobtingen gezien heb %plhet gebied van onderwijs. Vooral in Duitsch- land heb ik op onderwijsgebied prachtschpl.-u gezien, ('t Is -todh zeker geen doodzonde om fee vertellen, dat menc bij onze Oostelijke buren ook wel wat goeds giezien heeft). Welnu de St. Luciascliiolen kunnen wat inrichting betreft gerust wedijveren met het beste wat er op dit gebied* bestaat. I?e klassen zijn luchtig en ruim, zagen er uit om van den grond te eten, zoo ais men dat trouwens in, huizen gewend is waar Zusters de muziek maken. Overladen zijn do klassen niei. Op de gangen vindt men voor de schoolkinderen dé meest moderne wrftercloset- ten. Reinheid, en zindelijkheid zijn troei. De meest moderne leermiddelen ziin ér aanwezig. Op gebied van natuurkunde zag ik, in een der U. L. O.-klassen, instrumenten die de naijver van menige school voor M. O. kunnen opwek ken. Op diit oocremblik ziin cüe saholen in totaal bezocht door 963 kinderen- waarvan een hon derdtal uit Haarlem. Welk een enorm voordeel voor de gemeente Schoten. Voordeel? Oordeel zelf. Ónze lagere scholen zijp onge veer door een gelijk aantal kinderen bezocht als die der St. Luciascholen. Ik heb geen tijd om juiste rekeningen te gaan maken, hoewel ik niet in strijd' met de waarheid ben als ik zeg. dat het onderwijs aan de gemeente meer dan dertig duizend gulden per jaar kost. Waren dé St. Luci-asohoden hier niet dan zou de ge- meenjfce verplidht zijn voor het onderwijs der kinderen te zorgen. Dat'zouden nog eens eón slordige dertig duizend' gulden per jaar ziin. Gelukkig èn voor de gemeenet èn voor ons zelf zijn wii katholieken op het gebied van onderwijs zoo principieel dat wat niet- alleen ons eigen onderwijs wenechen, maar dat wii ook voor geen offers terugdeinzen aid het onze beginselen betreffen. Liever hebben wii dat de Staat en de Gemeente tot onze schuldenaren behooren dan dat wii onze heilige beginselen priis geven. Be kentering is er. E-in..de..lijk zijn er aanwiizingien d!ie ons de gelii-k'heid van het onderwijs zullen brengen. Dan "zullen wii die enorme offers ter wille onzer heilige zaak niet meer behoeven te brengen, maar met dat alles is de gemeenschap in zake h&t owcherwiia v>&Jo .iared cle klaploopat&r wwoeat op onze kntÜiolieke over.tuitfinjz, Ook de zus'tors der Sit. -I/uci as obolen liobben limine offers voor die ovortuigin# cebraclrt. Vele kinderen, hoeveel duizenden? hebben zii opgevoed- er dé grondslagen gelegd' voor goede staats onderdanen. Niet alleen dat. Zij ziin met hum onderwijs verder gegaan. Ook op hunne scholen zün jongens opgebracht voor het ver vullen hunner roeping. Een vijftal oud-leer lingen studecren thans verder om later enkel en alleen ter wille Gods-, huis en hof te ver laten om in da vlorro verte het evangelie te gaan verkondigen. En dan hoevelen- denken reeds thans met groote dankbaarheid voor hetgeen zii op de St. Luciascholen geleerd heb ben, waardéor zii menschen in onze samen leving geworden zijn? Veel. zeer veel. hebben de Zusters voor 'het Schoterkwartier gedaan. Veel nog buitengewoon veel zullen zii in de toekomst voor ons doen. Is 't te verwonderen, d'at de menschen vol vuur zijn om dé Eerw. Zusters a.s. Zondag te gaan huldigen bij de herdenking van het 12/4 jarig bestaan der school? De spreuk is afgezaagd, nog veel erger d:an welke Sousa-marsdh, en toch ze$ ik: Zusters, Adl Multos Annos, .OH. A. BLOM, appreciëeren, dat het eerste U. L1. O.-ondérwijs p tt a A /T T A A 'TP T Cfi in onze gemeente niet gegeven wordt aan de r I J\. iVI A J\- J\. A J Al/ ij No. 17. 21 FEBRUARI' /TOT BESLUIT. Hét laatst© „Damiaatje" in de N. H Crt. is thans geplaatst. Het wordt wederom zeil-, standig. Dat is een gelukkig verschijnsel, want het wijst op betere tijden. Maar het is ook een noodzakelijk iets. De R.-K. .Volksbond omvat alle Roomsch» werklieden, zonder onderscheid van vak. Zijn bestuur heeft dus regelmatig- iets aan hen te zeggen. Voorlichting is noodzakelijk omdat de eerstvolgende maanden en jaren 't zullen uitmaken, wie in Nederland de laken» zullen uitdeelen. Dat de werklieden de wereld sterk beïn vloeden is duidelijk. Zij zijn het grootst in aantal «en alleen het aantal wordt geteld. Maar nog niet is beslist of de Rooms;",© werklieden het heft in handen zullen hebben dan w©l Je socialistische. Dat hangt af van de werkzaamheid der R.-K. "werkliedenorga nisaties. Dat hangt af van het Bestuur vai, onzen R.-K. Volksbond, voor zoover het Ham lem betreft. Daarom de nieuwe „Damiaatjes" afgevvaeii. en vol aandacht doorgelezen. Wij zijn een nieuw tijdperk begonnen, een tijdperk van overwegenden invloed voor het welzijn dei menschheid. Voor de genoten gastvrijheid brengen wij de Redactie van onze Haarlemsche Room- sche Courant hartelijk dank. AGENDA SOCIËTEIT „ST. HAVO." ZONDAG 23 FEBR.: Jonge Volksbond (bo ven 16 jaar), 5 uur. MAANDAG 24 FEBR. Cursus Middenstand 8 uur Ondersteuningsfonds half 9 Ai mencolLectanten Paterskerk half 8 Schoen makerspatroons Christelijke Bloemisten, 8 uur Melkhandelaren. DINSDAG- 25 FEBR. Crisis Middenstani. half 9 Cursus Naaisters 8 uur Fabriek» arbeiders 8 uur Typografen 8 uür. WOENSDAG 26 FEBR. Hoofdbestuur 8 u. Zangkoor „Gregorius Magnus" 6 uur Spoor en tram 8 uur Kantoorbedienden S uur. DONDERDAG 2f7 FEBR. Bureau voor Rechtskundig Advies half 9 Cursus kan toorbedienden 8 uur Eerbied in Go3s Huis 8 uur. VRIJDAG. 28 FEBR. Leden Metaalbewer kers 8 uur Rederijkers 8 uur Leden Meu belmakers 8 uur. ZATERDAG 1 MAART. Gevfcne Zit tingen 8—9 uur. Wü géven da verzekering, dat de gast vrijheid, die wü in onze kolommen voor ,.De Damiaatjes" hebben mogen verleenen een on, zer aangenaamste bezigheden is geweest orn de prettige wijze van samenwerking en üe niet zelden pittige en interessante lectuur, -die de actualiteit onzer courant verhoogde. Wij wensohen „De Damiaatjes" v oris allo voorspoed en zegen, nu zij zich wed. om zelf standig gaan bewegen. Red. „N. H. Ct." tie die de thans funderende hoofden dier St. Luciascholen zün. Zou ik dé zusterbea ijdél maken als ik zca? dat onder haar zoovel© knappe .hoppen" ziino menschen maiggen toch wel weten dat er onder hen zün die in het bezit ziin d-er acten I' ransch. Dnitsch, Engelsch, Gymnastiek en haua-vverken. ROMAtN Lil llRB i'OOL'd'H. 48 De vurige wijn, de beste zorgenbrek'er, zo©, mooi zoo, prachtig 1 bromde de d(or- Söb© u<dus. Maar waarom da-n m zulk een in (F1 lied den man met ('r 'aten's boot gehaald? zoadat ii°.ude huivering Rep. door zijn leden, ■rennt', eurde er iets merkwaaraxgs; deze .fen vu "Jmielijke menschen wierp©n ten blu naar het zilveren geraamte, het beeld des doods Mat thans beter dan eerst tusschen de bloemen zichtbaar was. Zijt gjj dan verliefd op hem? antwoordr de Muolu». Muciufl heeft geiyk; houd toch op met dien naren dood. riep Marcus. .Waarom toch? vroeg Lydia driest. Zou- :-®n do nakomelingen van overwinnaars op j'uG.end slagvelden misschien bang zijn voor ten .dood, riep zij honend. De dood is uw beste vriend; het dooden zit' u in het bloed. .Vaai' ter helle! Naar god Plu to, zeide Mueius. Rn zich tot de slaven wendend-: Wijn hierl Om zich zeiven moed in te spreken, voeg de hij er aan toe: „Drinkt den vurigen wijn ,laat lustig en vrooiijk ons zijn." Het onzichtbare orchest stemde een dans wijze aan, op welker maat eene schoone Grieksche fclavin binnen kwam zweven. Zij voerde in de zaal een ve.rrukkend.en dans uit. Met kennersblikken volgden de sena toren haar vlugge bewegingen. Ik geef u tienduizend sestertiën .voor haar, riep Mueius verrukt. .Vijftienduizend, bood de stadsprefect. Zestien, riep Lydia, het bctó verhoo- gende. Laten wij om- haar dobbelen, antwoordde Marcus. Goed, riep Mueius, ik geef mijn kok tot jnzet. Ik een gladiator, schreeuwde do stads prefect. Nu, en gij vroeg Marcus aan Lydia. ,Uw beker, gaf deze ten antwoord. Afgesproken. Mueius moet eerst welpen. Een knaap bracht dobbelsteen-en in een gouaen beker. 1 ,Vier, riep Muci-us. Verloren... neem den kofe —i vru-jut vtiuü. over ons bü- zondér onderwijs gesproken. Natuurlijk is dan dé onkimdiB aan het woord- H a ar is het niet te DUITSCHLAND EN DE ENTENTE. De Berlünsehe correspondent van de „N. R. Ct." schrijft over de beraadslagingen be treffende den wapenstilstand het volgende; Twee daigen ben ik te Weimar geweest en .Vijf, bromde de stadsprefect. Tien, riep Marcus triomf eerend. Zestien, riep Lydia luidop schaterend. D-e zangeres i® u;. Met déze woorden stelü|e ;)1>CUS het voor werp, waarom gespeeld werd, in Lydia's bezit V an nu af behoort zij aan zjC2x zejve; antwoordde Lydia beteexenisvol ,ik geef haar, do vrijheid tei*ug. De slavin, die tot fru toe on o plioud e 1 ij k gedanst had, bleef nu P'0(JeRng staan; haar verbaasde blik bewees, dat zij Lydia's woor den nauwelijks gelooL e. Gij zajt vrij, ''lüP Yydia lliar toe. Met een luiden vreugderoep viel ds slavin haar te voet en omvatte hare knieën. Een slavenkind verstout zich de rol te spelen van een patricmclie, bromde Mueius. (Slavenkind....! Ja> ben een slaven; kind, antwoordde Lydia geprikkeld. Maar wat zijn dat voor pacuciëns, die hun pur per aan de dochters van belastingpachters, tollenaars en slavenhandelaren verkoopen? Zy legde hare haard op het hoofd, der vrijgelatene .en sprak: „Beloof mij nu, ats belooning .voor uwe vrijheid, een onuitwisch,- baren haat tegen Rome!Ga nu." Lydia's laatste woorden gingen verloren in het algemeen runroer. De oude wijn werk te storend op de oide, die tot dusver "ge- •heersckt had; tafelburen lieten hun rustban ken bdjeen&chuiven en spraken zonder op de overige gasten te letten. Slechts de praetor der buitenlanders had Lydia's bijtende woord,en gehoord. Matig in spijs en drank, had hij alleen gevolg gegeven aan Marcus' uitnoodiging om niet te kort te doen aan de plichten, die zijn ambt hem tegenover de samenleving oplegde. Hij be perkte zich hoofdzakelijk tot de rol van toe schouwer en nauwlettend opmerker. Hij .wendde zich tot „Lydia en sprak op gedempten toon: „Matig u, Lydia." Niet u gelden mijne woorden, praeter, antwoordde'die Syrische. Zoj gelden Romcinsche senatoren en ook mijn kleed siert een breede purperzoom. Maar overigens zijn er ook onder de echt Romeinsche patriciërs veie achtbare man nen. JEoèvee-l? De praetor ontwoordde niet. Hy -richtte zich tot Lucian en vroeg: Waarom is onze geleerde tafelgenoot zoo zwüSe4l<i? Uw mond moet, naar meD hoort, welsprekend en uw woorden steke lig zijn. y 1 Ik neem een voorbeeld aan u, praetor. Lucian had ook aan het gesppek niet deelgenomen. Des te werkzamer waren zijn kleine, nieuwsgierige, spotzieke oogen, die klaarblijkelijk stof voor een satire verza melden. Gij rijt mij nog een geschenk achjul- heb daar de beraadslagingen over de 'wapen- stilfelandkwestie aangehoord. Do zaal: had 'n kritiek karakter gekregen door do houding vaa «raaf Rantzau. die van meaning was'dat Dnitsohland niet iedere voorwaard: kon aan nemen en ontslag had gevraagd, toen de re- geering en de aanvoerders der parlyen be sloten hadden ook thans w©er de onderteo kening van de vernieuwing van het verdrag goed te keuren. Dat de minister ontslag heeft aangevraagd is juist, niettegenstaande do ontstemming. Men heeft bom echter ge vraagd zijn post thais niet te verlaten en hy heeft daaraan ook gehoor gegeven. De pro testcommissie van de eonstituantie is waai- schynlyk een concessie geweest aan zyn stand punt. Desniettemin is door deze gebeurtenis sen een toestand ontstaan, die hoed gemakke lijk op een mini6tercrisis kan uitloopen. Graaf Rantzau schijnt niet geneigd zijn hand te leu nen tot onvoorwaardelijk toegeven tegenover, alle eischen, die de Entente nog stellen gaat- De steun, die hij daarbij vindt, is veel, grooter dan thans nog naar buiten blükt. Men is hier in een soort van wanhoopstoestand geraakt en velen zien in'de hopelooze situatie-een z*© kere kracht van Duifeschland. Deze menschen zeggen: als wü ons niet langer laten kwellen, wat kan er dan gebeuren? Als de Franschen ia het 'Bolsjewistisch© Westen willen binnen rukken, zal hun dat een twüfelachtig voor.deel i brengen, want veel meer ruïneeren dan zij thans roeds doen kunnen do»vijanden niet Zij zouden slechte de bronnen, waaruit ze zelf hun schadeloosstelling moeten putten, eabo- toeren. Levensmiddelen schijnt men ons toch zoo lang mogelijk te willen onthouden. Wel nu als het volk verhongeren moet laat dan de Entente daar ook duidelyk de verantwooi- delijkheid daarvan dragen. Als het ondei- wator-zetten gebeurt treft haar en niet ons den vollen blaam voor de buitenwereld en voor Ihaar eigen volken. Welke reden hebben dig, zeide nu Lydia Uw byval is mij te weinig. Gij hebt een goed geheugen; ik had gemeend, dat d,e Falerner... Hoort, hoort, onderbrak hem Lydia, Lucian wil spreken. Dat heb Lk niet gezegd, zeide deze af werend. Lucian, Lucian, riep en vroeg men van alle zijden. De muziek verstomde, Lucian stond op Niet aan Lydia heb ik voor een of andere gunst mijn dank te brengen, doch aan den hoogberoemden praetor Marcus Quinctilius die ,my in staat gesteld heeft voor Se beheersohers dc-r wereld op te tre den. Ik wilde gaarne ben voordracht hou den* over de Olympiërs 1), die de mensch heid zoovele eeuwen lang bedrogen hebben. Hy hield op en liet zijn blik over do ver blufte, lange -gezichten zweven. Doch ik weet, dat" ik daarmede mijne schuld niet zou hebben afgedaan, en wil liever iets vermakelijks van hen vertellen. de scène tusschen mama Juno en papa Jupiter, die jaloerseh was? De gezichten helderden op. 1) De goden. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1919 | | pagina 15