LmniÉÉéniowzisfÉf.
Sterke Schoollaarzen
Verstrekking vangoedkoope
IDSEPiS CAHIER,
BUITENLAND
Ondergang van een
Wereldmacht.
RE6EERÏNGS-VISCH.
HARING
KAARSEN.
P. W. ÏWEEHUIJSEN,
«a-. MApaAaa eau
twee cns kaas
een pond visch
brandstoffen.
Bisschop van bifid,
Aan de Geestelijkheid en de Geloovigen
van ons Bisdom.
Zaligheid in den Heer.
OVERZICHT.
FEUILLETON
jL
MAANDAG 3 MAART 1919
M
mét*
%r
DE A8ÓNNEMENT8PÊÏIJS BEDRAAGTWGOR HAARLEM EH AGEHTSCHAPPER: PER KWARTAAL f 2,25; PER WEEK fr1/, CENT; FRAKCO PER POST PER KWARTAAL f2,60 BÏJ V00RUITBETAL1RQ
BUREAUX: WASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 ADVERTENTtEN 20 CENTS PER REGEL -f 20 Ojp 00RLC6ST0ESLAG. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORT
cn met 8
De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid»
delenbureau te HAARLEM brengt ter kennis:
dat verkrijgbaar wordt gesteld:
gedurende het tijdvak'van 4 tot
Maart 1919:
cp BON C. 32:
t. w.:
OUDE VOLVETTE
GOUDSCHE 30 plus
GOUDSCHE 20 plus
OUDE NAGELKAAS
dat, in verband met de aanwezige voorraden,
aan den verbruiker geen keuze van soort kan
worden gelaten.
op Dinsdag 4 Maart 1919 van 9 uur v.m.
tot 1 uur ri.ra. per persoon 7170
op vertoon van
VISChKAART NO. 13601—14300
Li de Gem. Vischhal.
Op vertoon vgn
V lSCEiKAART NO. 14301—14900
in het Land, ingang Koningstraat.
a 17 cent per ons
1 Va n
PRIMA KWALITEIT GEZOUTEN HARING
a 8 cent per stuk (zonder bon)
in de Gemeentelijke Vischhal.
Verpakking medebrengen.
6593
dat hij de beschikking heeft over eeat partijtje
•kaarsen, welke voor een ieder verkrijgbaar wor
den gesteld;
dat de daartoe benoodigae bons op Kamer 12
van zijn bureau kunnen worden afgehaald.
De Directeur voornoemd,
F, DE JONGE.
UITBETALING
van de te veel betaalde gelden over de 4e WIN-
TER-HUISBRANDRANTSOENEERING (1
Eenheid: i/2 H.L. Eierkolen, 200 korte turven)
(Kamerbewoners 1 H.L. Anthraciet) aan hei
kantoor: Jacob straat 3 rood.
Voor de ingeschrevenen, wier namen aanvan
gen met ,de letters A en C, op Dinsdag 4 Maart
1919, voorm. van 9—11% ure ei^ nam van
24% ure. 7156
Medegebracht moeten worden de kwitantie van
bètaalde brandstoffen van bovenstaand rantsoen
en het bewijs vón inschrijving (groen kaartje).
DOOK DE GENADE GODS EN DE
GUNST VAN DEN APOSTOLBSiCOEIEN
STOEL. -
Huisprelaat, van Z. H. den Paus, Assistent-
Bisschop bij den Pauselprau troon,
van°en Engelen de geboorte aankondigden CUI1
- onzen Goddelijken Zaligmaker, gaven zij vootdurende ergernis voor ihet op dit punt
ais doel van Zijne komst 'op aarde aan, be
halve glorie te geven aan God in den hoog-e,
Vrede te brengen aan de mensahen op aarde.
En toen>Onze'ITeer door Zijnen dood aanbot
Kruis alles had volbracht, waarvoor Hij van
den hemel was nedergedaald, waren bij iedere
verschijning van dien verreizen Christus abb
Zijne leerlingen telkens en telkens weer Zijde
eerste woorden deze gelnkwenseh: „Pax Vo-
bis" „Vrede zij u''. Zoo gaf Hij zelf bet
voorbeeld van hetgeen zij, volgens Zijn vroe
ger gegeven bevel, bij hun optreden onder
de mensehen doen moesten: „in welke stad
of dorp gij ook binnen gaat, zoo had Hij
bevolen, als gij het ibnas binnen treedt,
groet het dan, zeggende: Vrede zij aan dit
huis". En dat de Apostelen dit zeker zullen
gedaan hebben, blijkt wel hieruit, dat nage
noeg alle brieven der Apostelen beginnen met
de woorden: „Gratia et Pax" „Genade zij U
en vrede"; afgewisseld soms door: „Gratia,
miserieordia et pax", „genade, barmhartig
heid en vrede"; altoos dus en immer: vrede,
vrede. En'alsof dit niet overvloedig genoeg
ware, om te bewijzen van hoe hooge waarde
de vrede is, maakt© de Apostel Petrus er een
gebod van, den vrede te zoeken, ja als een
kostbaar bezit dien vrede na te jagen.
Maar zal wellicht iemand meSuen het
is toch W;el overbodig te bewijzen, dat do
vrede een zoo gewenschte schar is, overbodig
te bevelen, dat wij den vrede moeten zoeken,
immers iedereen en alles wil vrede, zelfs zb,
die den oorlog voorbereiden of ontketenen,
hebben daarbij geen ander doel. dan den vrede
te verkrijgen of te verzekeren. Zeker, Bemin
de Geloovigen, een ieder wil vrede, maar ei
zijn, helaas! zoovelen, tot wie mén zou kun
nen zegge,., wat Christus tot Jerusalem zei-
de: „Mocht gijerkennen, wat U tot vrede
strekt, doch nu is het voor uwe oogen ver
borgen'', zoov elen. die den vrede zoeken, waai
hij niet te vinden is.
Waar dan is de vrede wel te vinden 7 De
H. Petrus, die ons met de woorden van den
Psalmist beveelt den vrede te zoeken en na
te jagen, wijst ons ook, in overeenstemming
met hem, zoo duidelijk mogelijk den weg naar
den vrede aan: „Wendt U van het kwade af
cn doet het goede", Zegt hij, zoekt daar cn
daar alleen den vrede. En omdat er nu zoo
velen zijn. Beminde Geloovigen. die zich niet
afwenden van het kwade, maar hun voldoe
ning zoeken in wat zondig is en terugschrik
ken van het goede, van de beoefening dei
deugd, inplaats van het goede te doen, daai-
om is er zoo weinig vrede in de wereld tus-
selien de menschen en de volkeren, daarom
ook zijn er zoovelen, in wier hart de vrede
niet wonen kan; want „er is geen vrede, zegt
de Profeet in den naam van God, er is geen
vrode voor de zondaars"; alleen door het goe
de to doen en ons af te wenden wan het
kwaad, kunnen wij don vrede winnen, niet
den schija-vrede, gelijk do wereld dien geeft,
maar den waren* vrede, dien Christus op do
wereld beeft gebracht en dien Hij Zijnen vre-
do noemt: „Ik geef U Mijnen "vrede".
Nu is het wel niet te loochenen, maar kun
nen wij met vreugd© vaststellen, dat er veel
goeds 'wordt gedaan: de vereering van het
Allerh. Sacrament des Altaars neemt gelukkig
nog voortdurend toe; de vrijgevigheid voot
allerlei liefdewerken groeit van jaar tot jaar;
of schoon Wij wel durven zeggen, dat de
meest vernfogenden, over het algemieen ge
nomen, in deze niet genoeg doen in verhou
ding tot hun vermogen, en allerminst in ver
houding tot hetgeen zij voor weelde en ver
maak besteden, maar toch de menigte,
wier bedrijf door God wordt gezegend, offert
inderdaad veel voor hot geestelijk en lichame
lijk welzijn van den evennaaste; meer en
meer komen velen onzer op voöï- hum. Katho
liek Geloof en wordt dus openlijk Christus
beleden voor de menschen; in één -woord het
is niet te loodheneö, maar integendeel een
verblijdend verschijnsel, djat er vteel jgodds
wordt gedaan. Doch evenzeer moet worden
erkend, dat dit allies niet de ware heiligheid
is, wanneer bet' niet ói als middel ter inner
lijke heiliging wo'rdt gebruikt óf de vrucht kan
genoemd worden der steeds blijvende heilig-
makende genade; on dit kan het best hier
uit blijken, of men genoegzaam zich afwendt
van het kwade en van de gelegenheid tot
zonde, zoowel voor zich zeiven als voor an
deren.
Immers wanneer dit niet het geval^jrare,
zou men moeten denken aan een- poging -
zij hot dan ook een onbewuste poging om
tWee beeren te dienen. Em daarover zijn Wij
niet Zjoo ibMf |aerus|fc. Beminde Go'l/oovjgen,,,
omjat Wij anders niet kunnen verklaren de
tegenstrijdigheden, die zich zoo dikwijls vei
toonen in hét leven van niet weinigen onder1
ons. Denkt slechts aam zoo menige vrouw,
die trouw ter kerke en zelfs menigvuldig' ter
Communie gaat, maai- ondanks alle venna*
ningen m het openbaar door nagenoeg al dè
Bisschoppen van geheel de wereld gegeven,
door haar kleeding, waarin zij nu eenmaal do'
verderfelijke mode der wereld wil volgen, een
zoo zwakke mannelijk geslacht is; denkt
slechts aan die, laten wij zeggen vrome jeugd,
zoowel vrouwelijke als mannelijke, die met de
grootste lichtzinnigheid, voortdurend jaagt
maar allerlei ook gevaarlijke vermakeiijkhe-
cen, geheel vergetend, dat men niet aan Chris
tu« kan toebehooren, tsooajs do H. ölrry-
eologus zoo scherp heeft nezegd, te gelijkertijd
schertsen met den duivel; denkt aan dozêr
ouders, die wanneer de kérk maar niet al t®
veel wordt vergeten, hunn© kinderen dit alles
zoo gemakkelijk toestaan, in het geheel ei
niet aam denkend, dat zij hunne kinderen,
door God bun toevertrouwd, niet slechts voe
den moeten, maar ook en wel in de eerste
plaats opvoeden tot ernstige Christenen,
denkt aan zoovele mannen, die voor leder
goed werk inderdaad bewonderenswaardige
offervaardigheid te vinden zijn. maar er ove
rigens weinig op letten, of zij zich daartoe
niet in staat gesteld hebben door handelingen
welke de christelijke liefde. soms zelfs do
christelijke roohtvaardigheid veroordeelt; om
kort te gaan, let op dit zoo veelvuldig voor
komen, op allerlei gebied, van de grootste
tegenstrijdigheden in bet leven van een en
denzolf den persoon, en staat dan niet verwon
derd, dat by die tegenstrijdigheid in do ui tea
ly'ke daden, het klara bewijs, dat- er toe
gegeven wordt aan <xö tegenstrijdige inner
lijke neigingen, geen Cbristen-vrede kan
wonen in het hart.
De Psalmist, dié den vrOde gewonnen en
overvloedig gewonnen had sprak uit onder
vin-ding, toen hij, God dankend, zéide: „Pax
multa diligentiibus legem Tuam"; „Grooten
vrede hebben zij, die Uwe wet liefhebben".
Zonder die liefde voor Gods wetten, zonder dl®
blijde onderwerping aan q0(js wil, waarin de
eigenlijke heiligheid bestaat, zullen wij dien
kostelyken vrede des harten, onze grooto
kracht op aarde en het onderpand van den
eeuwigen vrede in den hemel, nooit deelach
tig worden; en wie die blijde overgeving Van
zich zeiven mist, omdat bij terugschrikt voor
do offers die zij vraagt, bewijst daardoor, dat
hij den vrode voor die offers te duur gekocht
acht, maar dan ooik, dat Ihaj de hooge waarde
van dien vrede niet kent, en daarom dien
vrede niet vurig genoeg begeert.
Ziet, Beminde Geloovigen, wij bidden dage
lijks sinds weken en gaan voort-durend voort
met bidden, dat God eihdelijk een waren vro-
d'O» op de christelijke rechtvaardigheid en
liefde gegrondvest, aan de aarde in-oge terug
geven. Hoo zal God luisteren naar dit gebed?
Het smeekgebed is toéh niets anders, dan hot
uitspreken tegenover God van onze ernstige
vurige begeerten. En is het wel waarlijk
ernst, aan God vrede te vragen voor de we
reld en eensgezin-dheid tossdhen de volkeren,
wanneer wij den zoo-vet.! hoo&oren muerlijken
vrede des horten te j-erj trjr sehatto», om or do
jhoo ligo offers voor to brengen? K*unnen
wij vurig ver-langeii voor anderen, wat wij
voor onè zelveimmet genoeg waar deer en? Of
is het ons misschien piet zoo zeer te doen om
de eendracht onder elkander en den eisen
vrede des harten, dan wel om de stoffelijke
rampzalige 'gevolgen van de tweedracht en
den'strijd te ontgaan? Maar dan zouden wij
een dwaasheid begeeren: de oorzaak willen la
ten bestaan, en alleen de gevolgen doen ver-
dwijeten. Die-dwaasheid is geheel uitgesloten
door hot gebed, wat wij dagelijks storten en
waarin wij den H. Gedst «moeken, dat Hij
Tiet aanschijn der aarcie ver nieuwe, door de
harten der geloovigen to vervullen en er het
vuur Zijner liefde to ontstaken, dat Hij ons
geve de ware wijdheid te bezitten, opdat wij
ons in Zijne vertroosting voortdurend mogen
verheugen.
O, Bemknle G.eloovigoi], bidt nu eens allen
in dien g^est uw gebed voor den vrede voor
al gedurende deu aanstaanden vastentijd.
„Diverte a mulo et fae bonium inquire pacem
et ifersequere eam', wendt (J af van het kwa
de en doet het goede, on bidt dan met het
grootste vertrouwen om den vrede, terwijl Gij
zelveu cp den goeden weg den vrede najaagt.
En gedenkt in dat gebed vooral de leiders
der volkeren, die thans zeggen bezig te fijn,
om een blyvenden vrede te stichten, opdat bij
dit gewichtig werk him verstand verlicht en
hun hart door ohf'6^ ,'Jjo liefde verwarmd
worde, Bidt ook voor -dar© Majesteit onze
geliefde Vorstin-, die m oen schrikkeliijksten
aller oorlogen den vrede voor Haar volk heeft
weten te bewaren, v0®r Haar en voor geheel
Haar Koninklijk Huis; eu vergeet in Uw ge
bed ook Ons niet, die zoo vurig voor U allen
bidden, dat de vrede Gons, welke alle begrip
te boven gaat, Uwe harten iblijvend vervul'lo.
En zal dit Ons herderlijk schrijven, op den
Zondag Quinquagesiuia> m allo tot Ons Bis
dom behoorende kerken, alsmede in de ka
pellen, waarover een i^r aangesteld, op
de gebruikelijke wijze worden voorgelezen.
Gegeven te Haarlem, 21 sten Febr. 1916.
f AUGUSTTNUS JOS'EPIIU'S,
Bisscoop van Haarlem
Op lust van Z. D. Hoogwaardigheid,
DE CHAOS IN DUITSCHLAND.
DE VREDESONDERHANDELINGEN.
De woerden Duitsehland en Overzicht klinken
tegenwoordig hij elkaar nogal paradoxaal De
toestanden wijzigen zich hij het uur en zijn vele
malen, op het oogenblik, dat we ze lezen, weer
totaal veranderd.
In Berlijn wordt opnieuw gevreesd met groote
vreeze voor het spook der anarchie, dat in al
zijn grimmigheid in de stad rondwaart.
In de groote drukkerijen is 't spel reeds begon
nen. Door de staking bij, Ulhtein en Mosse
konden Zaterdagavond de iheeste bladen, zooals
„Berl. Tagebl.", „Voss. Ztg." „Lok. Anz." en
anderen niet verschijnen.
De hurgerraad van Berlijn wendde zich in
afwachting van de algemeene staking met een
manifest tot de burgerij, waarin o. a. het vol
gende wordt gezegd:
„De rijkshoofdstad wordt met algemeene sta
king bedreigd.
Hoewel wij alle reden hebben, ieder uur voor
het opbouwen van ons vernietigd economisch
leven te gebruiken, schijnt onder de terreur van
een eigenzinnige en misdadige minderheid alle
arbeid neergelegd te zullen worden. Dit geweld
kan slechts met geweld beantwoord worden.
Wordt de bedreiging werkelijkheid, komt het tot
een algemeene staking van Spartaci3ten en
Communisten, dan is het eenige antwoord; alge
meene staking der heele burgerij. Als'de burgers
en de arbeiders eendrachtig voor de bescherming
van hun ernstig bedreigd bestaan samengaan,
dan kan de terreur bedwongen worden, die ons
allen met vernietiging bedreigt. De ernst van
het oogenblik is vreeselijker dan ooit te voren."
De commandant van Berlijn en dè „Korn-
mandantuFrat" verzoeken de stedelijke bevolking
in een manifest, om niet te voldoen aan da ult-
noodiging van Onverantwoordelijke zijde om zich
in massa op straat te begeven.
De „D. Allg. Ztg." verneemt, daï een manifest
der regeering te verwachten is, waarin aange
kondigd wordt dc instelling van een eenvormig
socialistisch recht voor de arbeiders, het waar
nemen van de belangen der democratie en de
erkenning' der bedrijfsraden.
Gezien# de economische toestand waarin
Duitsehland verkeert, en de voortdurend geprik
kelde gemoederen, zijn deze beloften niét bijzon-
rer voorzichtig te noemen.
In Munchen kwam liet Zaterdag op de The-
resia-weide, waar een groote volk-sbijeenkomst
werd gehouden, tot gevechten, waarbij drie doo-
den en negen gewonden vielen
Het bericht hiervan -bereikH ook het congres
en veroorzaakte op de zitting groote omowon-
d-enheid.
In Brunswijk heerscht een rust, die angstig
aandoet Gelijk beksnd i3, bestaat de regefring
daar voof de helft uit meerderheklssocialisten
en voor de andere helft uit onafhankclljken, die
een gezamenlijk program hebben, dat o. a. ten
doel heeft den Landdag te behouden.
Aan de tegenwoordige pogingen om het gezag
omver te werpen nemen echter ook onafhanke-
lijken deel.. Daardoor zijn verrassingen mogelijk.
Een groot deel der Brunswijksche arbeiders ver
zet zich nog tegen algemeene werkstaking, zoo
o. a. de mijnwerkers In de Brunswijksche kolen-
gebieden.
De algemeene staking is geproclameerd voor
geheel Thuringen,' ook voor een reeks steden,
waar tot nu toe van een algemééns slaking geen
sprake was. Aan den anderen kant kon waar
genomen worden, dat de staking In vele steden,
zooals Gotha, Eisenach, McrSeburg, Naumburg,
Meiningen en Jena aan kracht vermindert. Dit
is voor een groot" gedeelte toe te schrijven aan
de proteststakingen van de burgerij.
Te Leipzig heeft deze staking van de burgerij
geen groot succes gehad, omdat de zaken, die
levensmiddelen verkoopen, de winkels weer ge
opend hebben, bang dat zij anders' geplunderd
zonden worden.
In het Ruhrgebied wordt het er allesbehalve
beter op. De staking onder de mijnwerkers van
den „Eschweider Bergwcrksverein" is zoo om
vangrijk, dat geheele stilstand van het bedrijf
derdnijnen wordt gevreesd. De Fransehe bezet
tingstroepen zijn thans tegen de stakers Opge
treden.
Aan de stakende Duitsdie mijnwerkers wordt
door dè bezetting een "'geldboete van 80 francs
per persoon opgelegd, terwijl Nederlanders, die
gemeene zaak met de stakers maken, geen pas
sen meer kunnen bekomen.
In de Eschweider mijnen werken een vrij, groot
aantal mijnwerk ra uit Zuid-Liinburgsche grens
gemeenten.
Halle is Zaterdagmorgen door de regecrings-
troepen bezet. De tegenstakihg der burgerij heeft
op de stakers veel indruk gemaakt. Jammer,
dat niet overal een dergelijk resultaat wordt
bereikt.
Te Eisenach deden 70 burgers en solaaten
vau - ■-"■s'vi'Uiu-ajgneKi, ie msenacu ueucu iv vuigvm x.„
L.Weeter wondt, Seoretaria. I Vrijdag een inval in de kazerne om geweren weg
INGEZONDEN MEDEDEELINQ..
fëaröaüjGB'issfFaaf £7. TEL. 7671
A 3513
te némen, doch bun poging werd verijdeld en
urie raddraaiers werden gearresteerd. Een uur
later deed een troep burgers een aanval op 'liet
postkantoor, waar men geld dacht te vinden,
maar ook zij werden door de troepen op da
vlucht gejaagd. Het slot, waar de soldatenraad
zijn zittingen houdt, wordt door de regeerings-
troepen bewaakt. De arbeiders aldaar hebben
tegen vandaag de algemeene staking afgekon
digd.
Uit Dusseldorf komen zeer bemoedigende be
richten. Deze stad moet eindelijk gUiéèl van
de Spartacisten bevrijdzijn. Door het krachtig
en bij verrassing optreden van kapitein Lich-
torklay, die met een kleinen troep van hst West-
faalsche vrijwilligerskorps dadelijk n& z-mi aan
komst het hoofdstation van Dusselaorf en
andere openbare gebouwen bezette,werden de
Spartacisten volkomen overrompeld. Met de ont
wapening is onder toezicht van de intusschen
gevormde burgerwacht reeds met succes begon
nen^ Zwak verzet dat nu en dan voorkwam, werd
spoedig onderdrukt. Een aantal Spartacisten
zijn gevangen genomen. Het hoofdkwartier is
gevestigd in het Standehaus, tot dusver zetel
van ""den communisrischen arbeidersraad. De
commandant van de regeeringstróepen maant de
burgerij aan de wapens in te leveren, en mede
te helpen bij het opsporen der'Spartacisten. Ver
der wordt gemeld, dat de regeeringstróepen
de plaatsen waar de Spartacistische volkswcer
bijeenkwam, hebben-bezet. Groote hoeveelheden
wapens, munitie, lijsten van leden van de volks
veer werden in beslag genomen. De indruk van
de snelle zegepraal der regeeringstróepen ia
groot. De vreugde der bevolking over- de bevrij
ding uit zich luide. De meeste spartacistische
leiders, o. w. de z.g. opperburgemeester Schmit-
.gen, namen de vlucht.
Om ergens andera opnieuw een vnurtje te
stoken
En met dat al wordt het met den levensmid-
dejtentoestand maar niet beter en de honger, het
scherpe zwaard- óók voor de Spartacisten,
maar in anderen zin richt nog steeds groote
verwoestingen aan. Voor de zooveelste maal is er
weer eens een noodkreet op papier gebracht en
naar de Entente gezonden; ditmaal hebben da
37 vrouwelijke leden der Nationale Vergadering
er voor gezorgd. Zij eischen opheffing der hort*
ger-blokkade. tengevolge waarvan taHooze kin
duren, zwakken en ouden van dagen bezwijken
door gebrek aan het noodzakelijkste voedsel.
£ou het ook ditmaal d« stem eens roepende
In d« woestijn worden?
Men schijnt in Parijs aan die zydé doof t«
zijn en-het veel te druk te hebben met de gebied
en buitkwesties, zonder in te zien, dat de nood
zakelijke hulp aan Duitsehland ook de geallieer
de landen tegen het communisme moef bescher
men. En als het tot een tweede Duitsche revolutie
komt, zal daarmede de vrede niet zoo gemak
kelijk gesloten kunnen worden, welke men met
de eerste verzuimd heeft tijdig aan te gaan.
En voor het sluiten van een rechtvaardigea
vrode móet men met het voornaamste beginnen.
Dit is de opheffing van de verfoeilijk© honger-
blokkade, die Duitsehland den verenkHngsaood
zal doen sterven.
Volgens de „Daily News'' we meldden hei
Zaterdag reeds onder laatste nieuws heeft d«
Economische Raad der Geallieerden zich uitge
sproken voor een onmiddellijken vrede, of de op
heffing der blokkade.
Als men met het laatste begint, zal het eerste
des te gemakkelijker volgen.
Men verwacht groote resultaten van de zitting
van vandaag, waarin volgens Pichon ae wapen
stilstandsvoorwaarden worden bekend gemaakt
en waaraan het vraagstuk der blokkade-ophef
fing onafscheidelijk Is verbonden. We zijn be
nieuwd.
DE VRKDE9CONFERENTIE.
Met lot van T0rkijk,
De commissie voor Qriéksche aangelegenheden
sprak zich uit voor opheffing van het furksche
rijk In Europa, internatióöalisatie van Konstan»
traopel en cb Dardanellen, schepping van een
Turkschen Staat in het Centrum van Klein-Arf^
cn bevrijding van alle door de Porte onderdrukte
nationaliteiten.
Het geheele kustgebied tusschen Avali en den
Golf vau 'Koa zou volgens het voois tel der com
missie aan Griekenland worden toegewezen, het»
zij in vollen eigendom, heèzij als internationaal
mandaat.
Het Duitsche leger
Het document, waaraan generaal Foch sedert
8 dagen met deskundigen der groote mogend
heden werkte, behelst de practische samenvat
ting van de militaire voorwaarden, welke aan
Duitsehland moeten worden opgelegd, en die het
55
ROMAN UIT HET POQLSC&
Geld!omkooping! merkte Servftis
uaartusschen op.
Datzelfde vermoed ik Ook", antwooixf-
de do praetor. Mijn agenten hébben dverai
nasporingen gedaan, dp'ch deze eindigen alia
*Let, 00ê\nbük; waarop de Germaansolro
gut Fabiue huis ia verdwenen en djo waoh-
»er vermoord te. Hebt gij misschien eenige
»adere berichten?
L Mijn boodschappers zijn eyeneejoa tot
Ül .do diepste schuilhoeken yah Komó gg-
drongen, zonder het geringste spoor te ont
dekken. De slaven van Fabius zwijgen, als
had men hun tong aan boeien gelegd; en de
dienaren yam dén stadsprefect zijn. zeer
laksch in Jiun onderzoek. Bij eiken stap
merk ik! de werking van Fabius' geld en
dén invloed] van hooggeplaatste personen.
Mijhe overtuiging Is, dat het dienstig
zou zijn vertrouwde personen naar Fabius
.bezittingen buiten.de stadi te zenden ,zeide
de praetor,
Daaraan hef> ik reeds ged,achtj ante
woOrdjde ServiUS; ik begeef mij morgen naar
het 'zuiden om1 dje masp.oringem te leiden.
'WjeRicht z(jn de slavqn op het landl praat-
lustiger dan hier in die stad; misschien zijn
daar, ook d;e slavengevangeniasem niet zoo
diep en zoo nauwlettend] bewaakt. Ik ga zelf
onderzoeken; moelit echter dit Onderzoek
weer mislukken, mocht Romeinseire laagheid
sgn spitsboef de zogo schenken over een pre
fect der legioenen, da-n—
Bedenk, d.at gij m Rome zij fc, onder
brak hem de tpibuun-
He weet dit en zeg het Rome in 't
gezicht, dat ik mijn pacht als man om een
zwaar onrecht te wreken, zeker zal nako
men, riep Servius opgewonden.
De beide Eomeinon zwegen, daar zij ge
voelden, dat de Germaa!1 deze zaak mo
reel verre bo.ven hen stond, ofschoon zij
zich zelve niets te verwijten hadd.en.
De praetor der buitenlanders nam afscheid.
Tegelijkertijd trad; Artimidorus binnen en
overhandigde den prefect een papiermol,
bijeengehouden d;oor een roodzijden band,
aan welks einde een zegel hing.
Van wien-? vroQg Servius.
'Een onbekende bodje heeft 'den brief
gebracht en zich verwijderd], zónder 'den af
zender te noemen.
Servius maakte den- band, los en las vluch
tig den inhoudt
Ik begrijp er niets van, zeide hij, Ru-
blius den brief ter handi stellend.
Misschien kan ik u helpen, antwoord
de d,eze. De in het Gnieksch gestelde brief
Luide aldys:
„Een vriendin ,dje hartelijk in uw lot deel
neemt, wacht u met oen blijde boodpehap.
Kom kort voor middernacht op hot Palatyn
bij den muur .van het keizerlijk paleis. Daar
zulJtgij iemand vind,en, aan wiens leiding gij
u gerust kunt toevertrouwen."
Een onderteekening- was niet voorhanden.
Dit raadsel kan gemakkelijk opgelost
worden, sprak I'.ublius. Gij hebt e'öm yer-
eerster gevonden, d,ie op dezó m®nter een
samenkomst met u hebben.
Ik heb met geen enkele vrouw koupis
gemaakt, en kan slechts vermoeden ,dM
men mij! op Thüsnelda's spoor brengen Wil.
ik betwijfel het. In ieder geval raadi
ik u, onder d® tunica uw pantser aan t«
doen on een geleid,e mede te namen; want
do nacht begunstigd evengoed do misdaad,
als de liefde.
Artimidorus .verscheen hierap wederom on
den drempel .en meldde, dat dé tafel gedokt
was.
Eenigo uren later, bevond zich Servius
door Hermann en Siegfried; begeleid, op deij
weg naai' hot Falatijn. 2l:ij schreden snel
voort, zooLang zij rechtuit gingen, doch'
keken eerst voorzichtig naar alle jijden,
als zij een zijstraat in mossten slaan. Hat
armoedige deel der, stad ,dat zij moesten
doortrekken, was echter roede in diepen
slaap verzonken; hier. en daar hoorde mejt
sde afgemeten passen ,van de stadsdienaars1.
Hobt ge misschien nadere berichten
uit onzb wouden? vroeg Servius aan HeÖ
mann, tpen zjj'. hét I'alatijn. naderden.
■i.y.1
tjyji. .1
n n i> ii
o
1» lï tl
esis:
