IKM lUK. (NUIT
BINNENLAND
STAD EN STREEK
VAN"OVERAL
Wereldmacht
fiaar aanleiding van een oud
sprookje
wat ziin er uit sprookjes en. fabelen een
massa wijze lessen te halen! Spreekwoorden en
sprookjes bevatten de wijsheid en den humor
öe Ondergang van een
VROOLIJK ALLERCEf
Zaterdag 8 Maart - Tweede Blad
- Daar lag nu het lichaam en verslapte hoe
Maar nu kwamen ook de heisenen en bood
schapten aan alle overige leden, dat zy even
eens hun arbeid zouden neeileggen,
24 uren de zaak niet als van ouds werd aan
gepakt.
Nederland en België.
UIT ONZE OOST
FEUILLETON
60
«seess..-.
^Zeer'actueel lijkt mij de volgende vertelling
die wij in onze jonge jaren al m
schoolboeken vonden, maar waarvan v'l
strekking niet zoo goed begrepen als tegeawoor
riicr ln hooidzialc luidde diz als volgt.
De dee ten van het menschelijk lichaam kregen
eens ruziflnet elkander. De mond was met de
hei HootC eens;"'had die gezegd, „ik geef er
den brui van. Ik ben niet van plan, om voor
jullie pleizier en genoegen nog langer mijn
ondankbaar werk te doenWat drommel, ik kan
den halven dag maar kauwen en malen en mijn
tanden en kiezen zeer doen met het verbrijzelen
of kraken van de hardste zelfstandigheden en
als ik dan de spijs netjes heb gekauwd en juist
den smaak er van te pakken- krijg, moet ik alles
tiaar beneden stuwen, om de gulzige maag te
stoppen en als die haar portie heeft, gaat ze op
haar gemak den boel verteeren en doet om zoo
te zeggen slapende haar werk! Ik dank je, ik
werk niet meer! Jullie hebt mij altijd beschouwd
als een minderwaardig lid van ons geheele
samenstel, zie nu maar, hoe je het zonder mij
stelt!"
S SiS wSÏ'eiu oogekauwd naar de
De spijzen^ dat kon dezg ^fdper-
soon*vah den inwendigen dienst niet lang vol
heiden De aardappelen, die ze in hun geheel
in ontvangst moest nemen, de brokken vleesch,
de sneden brood en het andere voedsel viel
haar-nu zóó hard op het lijf, dat de stumper
het onmogelijk kon verduwen.
Zij vroeg dus lichter werk en de andere lede
maten besloten, haar dan zachte en vloeibare
spijzen te gevenDat beviel de maag welDe
soep pap, rijstebrij, havermout en wat ze meer
ontving, behoefde ze maar even door elkaar te
schudden en met een beetje maagsap te vennen-
een, om ze klaar te maken tot verdere expeditie.
Ook de ingewanden hadden het na zeer gema.c-
iViaar 't duuide niet lang, of er kwam een
Iriugend telegram uit de onderwereld! De voe
ten fieten (op tamelijk dreigenden toon) weten,
dat ze van dergelijke slappe kost niet konden
bestaan en het geheele samenstel daarboven
niet langer verkozen te dragen, als .ze. niet beter
weiden onderhouden. En toen dit telegram onbe-
a dwoord bleef, legden ze werkelijk het bijltje
er bij neer; het lichaam zakte in elkaar en
moest zich te bed begeven!
Nu werd h'et echter in de bovenwereld ook
rumoerig. De armen en handen zeiden, dat zij
voor zoo n lui corpus niet langer wilden arbeiden
en bkven in rustige rust boven op de dekens
lio-gen en de lever en de nieren (die toch al niet
veel meer te doen hadden) staakten hun functies
geheel.
langer hoe meer. Eindelijk begon ook liet hart
*e morren en dreigde, dat zij haar klokje zou
laten afloopen, als er niet gouw verandering
S.Daar schrokken de stakers van!
Nu werden alle leegloopers rumoerig en
kwaad!
Wat," riepen zij elkaar toe, „die hersens!
W«t zouden die? Wat voeren ze uit? Ze zitten
opgesloten in hun beenige kast en laten zich
nooit zien! Arbeiden die? Maken ze ooit eenige
beweging? Zijn ze gek daarboven? Nu, laten
die maar staken! Die kunnen wij missen!-
Komt, jongens, alleen om die lui mores te leeren,
gaan wii weer aan den slag!"
En de mond kauwde, de maag karnde, de voe
ten liepen, de handen werkten en ieder deed
weer zijn plicht.
Maar dé hersenen waren in hun eer getast
„n zij staakten werkelijk!
Het resultaat was even onverwacht als diep-
treurig' Het lichaam leek nu wel één groot
krankzinnigenhuis! De mond spuwde de gekauw
de spijzen weer uit; de maag keerde zich bijna
binnenste buiten; de handen deden de gekste
din o-en en mishandelden de andere lichaamsdee-
len; de voeten zwierven rond op de mee* ge
vaarlijke plaatsen en brachten herhaaldelijk het
geheele samenstel in de grootste geVaien, de
oogen zagen alles- scheef en de ooren hadden
hallucinaties! Het hart werkte glad verkeerd en
ja de hersenen zelf leden evenzeer van de
algemeene wanorde!
Toen werden eindelijk (nog net bijtijds) alle
leden wijs. Zij begrepen, dat zij elkander niet
konden missen en dat elk afzonderlijk niets waard
was! Zij hernieuwden daarom het oude ver
bond van trouw, vriendschap en onderlinge
samenwerking en begonnen met frisschen moed
den hun aangewezen arbeid?
En weldra bloeide het lichaam weer als vroe
ger en toonde een beeld van gezondheid en
kracht!
Dit oude sprookje schiet iemand onwillekeu
rig te binnen, als hij leest van werkstakingen
op allerlei gebied, die nu hier, dan daar, op
de wereld aan de orde van den dag zijn en
vooral in Duitschland hun noodlottigen invloed
doen gelden, 't Is. zóó erg, dat Berlijn al den
naam heeft gekregen van het gekkenhuis van
Duitschland.
Is er nu ook grooter onzin denkbaar dan werk
staking zonder gegronde reden, alleen uit kop
pigheid of eigenbelang of dwarsdrijverij of
eenige andere onverantwoordelijke reden?
Het recht van werkstaking moet blijven be
staan, zeker! Om bij ons sprookje te blijven:
Als de mond door de andere ledematen wordt
verwaarloosd; als dé kiezen en tanden niet be
hoorlijk worden onderhouden; als de tong wordt
verbrand door kokend-heete spijzen; als het ge
hemelte wordt geschroeid door sterk-gepeperd of
ander gekruid voedsel; dan heeft de mond ge
lijk den arbeid te weigeren - en niet eerder te
werken, vóór zij betere bestaansvoorwaarden
heeft gekregen.
Maar van zoo iets is bij de malle vertoonin
gen in Duitschland geen sprake! Als men van
daag 50 mark per dag verdient, slaakt men
morgen, om er 60 te krijgen. Er wordt niet ge
vraagd of dit loon door de werkgevers uitbetaald
kan worden; er wordt alleen geeiscjit; en als de
eisch niet wordt toegestaan wordt eenvouuig
het werk neergelegd.
Dit is nu m.i. dollemanswerk, maar de
waarheid dient gezeid de Duitsche regeerings-
personen, het socialisme zelf, heeft daaraan
schuld! Hoe dikwijls werd vroeger de menigte
niet opgezweept met het laffe rijmpje:
Heel het raderwerk staat stil
Als uw machtige arm het wil!
Ik noem dit rijmpje laf, omdat het van de
eerste tot de laatste letter niets anders bevat,
dan leugen en volksbedrog.
Och neen, om het raderwerk stil te doen staan,
is heusch geen machtige arm noodig!, 1100 Ar
beiders der electrische centrale in Berlijn brach
ten door hun ongemotiveerde staking het geheele
leven der milfioenen stad in de war. Behalve dat
het vervoer totaal stil stond en de verlichting
niet werkte, maakten zij het tienduizenden an
dere werklieden onmogelijk, hun brood te verdie
nen!
't Gaat er net mee als met één struikroover,
die een weg van 10 K. M. lang onveilig kan
maken en alle geregeld verkeer langs dien weg
onmogelijk kan maken. Of om meer recent te
blijven -Jt is hetzelfde geval als met 1000 ge
wapende Spartacisten, die honderdduizend rus
tige en ordelijke burgers tyranniseeren, uitbuiten
en plunderen.
Wil men dat een „machtige arm" noemen,
wij wel
Maar ik durf beweren, dat verreweg het groot
ste deel van het menschdom dit he.t terrorisme
'van de brutale kracht zal heeten!
Bovendien, wie heeft, als men de zaak zóó wil
opvatten, geen machtige arm? Ik verwijs weer
haar ons sprookje.
Of de mond staakt, of de beenen, of de-armen
of de hersens, of de maag of welk lichaamsdeel
ook 't is voor het lichaam in zijn geheel steeds
even nadeelig, en bij lang volhouden, zelfs
doodelijk.
Och, met die „machtige arm" is zoo gesold en
ia de lucht geschermd. Er is heusch geen ruwe
kracht noodig om een reusachtig samenstel in de
war te schoppen
Een paar druppels bloed, door een onnoozel
adertje in de hersenen uitgestort, werpen het ge
heele lichaam machteloos ter neer en vertroebelen
het helderste verstand en dooven het grootste
genie
Eén speld, door een saboteerende hand op de
juiste plaats tusschen een paar machine deelen
gestoken, brengt het geheele reusachtige samen
stel tot stilstand!
Eén tandje, afgebroken van een tandrad,
brengt een geheel uurwerk in de war of veroor
deelt het gansche mechanisme tot gedwongen
rust
Hoe zou het met duizenden „machtige armen"
afloopen, als alle werkgevers op een gegeven
oogenblik hun fabrieken sloten? AI3 de directies
der spoorwegen het bedrijf eens stopzetten? Als
alle dokters en apothekers staakten? Als de
technische leiders er het bijltje bij neerlegden?
Neen! In de maatschappij hebben alle stan
den elkaar noodig.
Laat men voorzichtig zijn met het scherpe
tweesnijdend wapen der werkstaking! Laat men
niet te veel schennen met „de machtige arm!"
Heusch, die „machtige arm" behoort niet aan
maar eén klasse der samenleving!
Laat het ook hier zijn; „Germania docet."
N. CIPELENS.
De Bel ft lech.© e h e i m Z i n i se
ll i d. Ook in Bolffië klaagt men over do ere-
heiinz.innigheid, der regeering te Brussel. Bli
hot offtoieuse herioht over minister Humaner
verklaringen in den ministerraad van, Dinecfaa:
teekent de Libre Belgique" het volgende aan:
Dit bericht zal heb publiek bitter te leur
stellen. Meu verwachtte ophelderingen over de
Nederlandsoh-Belgische kwestie. Het volk heeft
took recht op iets meer vertrouwen. Zonder
dat er staatsgeheimen bekencf gemaakt worden
had men toch Precies kunnen zeggen wat die
Belgische ©isch'en nu eigenliik wel ziin,
Nationalo betooging Al z N ed.
Verbond- De Commissaris der Koningin
in Zuid-Holland heeft een brief gericht aan
alle burgemeesters om, hetzii persoonlijk te
komen, hetzii'een ander persoon, die daartoe
bereid en geschikt is. te zenden naar de natio
nale betooging. welke op 14 Maart te Utrech
vanwege het Algemeen Nederlandsch (Ver
bond wordt gehouden.
Dr. J. A- Nederbra g't. Bii Kon. besl.
is dr. J. A. Nederbragt benoemd tot tijdelijk
referendaris bii de direetie van Economische
Zaken van het Departement van Buitenlandisclm
Zaken.
Züne tiideluke benoeming zal door een vaste
aanstélliug.w01'^®11 vervangen zoodra de inrich
ting van genoemde direetie definitef haar be
slag heeft gekregen. Meer in het biizonder is de
heer Nedcrbragt daar o.m. belast met de werk.
zaamheden» die betrekking hebben op de voor
lichting van handel, scheepvaart en industrie
nopens het buitenland (dienst van economische
voorlichting in het buitenland).
Naar aanleiding van sommig© on.iuisto pers
berichten zü vermeld, dat ziin werkkring met
voorlichting der pers niets heeft uit to staan.
De g 1 o c h. t e aardappelen. De
„Tel." verneemt, dart dit jaar een buitengewoon
groote hoeveelheid Aardappelen naar de droge
rijen verzonden moest worden, daar het percen
tage voor de consumptie ongeschikte aardapp©"
len grooter was dan ooit te voren. Eendeela moet
dit toegeschreven worden aan het bijzonder on
gunstige weder, waaronder de aardappelen ge
oogst werden, maar ook komt een deel der ver
antwoordelijkheid op velo gemeenten, waar de
aardappelen door onoordeelkundig inkuilen
spoediger tot bederf overgingen, dan onder des
kundige leiding het geval zou geweest ziin. Zou
inderdaad de regeering den geheelen voorraad
gedroogde aardappelen willen bestemmen, om
door de tarwebloem en het ongebuilde meel ge
mengd to worden, dan aldus deelt men ons
van alleszins bevoegde zijde mede 1 zou het
nog wel eenige maanden kunnen duren, alvo
rens wii weer ons zuiver wittebrood op tafel
kregen.
Naar het blad achter verneemt, ziin reeds
onderhandelingen met het buitenland (in
hoofdzaak België) gevoerd, tbn einde het aard-
appelpoeder aldaar te plaatsen, waar men ge
neigd moet ziin een prijs van 60 per 100 kilo
te besteden.
UIT DE MEMORIE VAN ANTWOORD AAÏÏ
DE EERSTE KAMER STAATSBEGROO
TING 1919, BUITENLANDS CHE ZAKEN)
Aan deze memorie ontleenen wii nog het
volgende:
Verhouding tot België.
Dat de regeering tegenover België te kort
zoude ziin geschoten, geliik in het verslag te
verstaan wordt «eleven. doordat bii de bevrn-
dinc «een toléprrnnn van xelulcwen&oh word
zouden, is eene opmerking. die ad minister,
onder verwijzinff naar de Koninklijke missie»
dia reeds in de eerste Decemberdagen werd
aangekondigd, voor rekening meent te mogen
laten van do leden die haar maakten,
Werkwijze Departement.
De minister neemt ziin departement in be
scherming tegen de meening. dat in deze moei
lijke en zorgvolle tiiden do ambtenaren in hun
verantwoordelijkheidsgevoel te kort zouden
ziin geschoten, hoewel 'de minister niet ont
kent dat de werkwiizo van ziin departement voor
eenige verbetering vatbaar was. celiik wel in
alle landen het geval- zal geweest ziin., waarin
de departementen van buitenlandsche zaken zich
gesneld zagen voor een teak. die 'omvang en be-
teekenis tot dusver geheel ongekende verhou
dingen aannam. f
De Volkerenbond.
Naar de overtuiging van dén minister ligt
het op den weg van Nederland, dat ..indertijd
geroepen werd om in den dienst der interna
tionale verstandhouding en rechtsvorming
eene bijzondere plaats te bekleeden," de stich
ting van den volkerenbond in het algemeen met
ingenomenheid to begroeten. Er is. zegt de
minister, reden voor ons land om bij de beoor
deling van deze gTOote poging om zulk een
grooten bond in het leven to roepen, do critiek
niet te doen overwegen.
De gezant ie Pai'iis.
Naar aanleiding'van de mededeeling dat de
fungewende gezant te I'ariis naar het oordeel
van sommige leden niet meer geacht kan wor
den onze juiste vertegenwoordiger in Frankriik
to zijn, vermeldt de minister nog, dat d&Fran-
aohe rogeering na d© critiek. uitgeoefend in de
Tweede Kamer, er prijs op gesteld heeft, door
tueschenkomst harer legatie alhier aan den mi
nister te doen blijken van de waarde die door
haar wordt gehecht aan den persoon van ridder
De Stuers en aan de wii ze waarop hij gedurende
een reeks van jaren in Frankriik ziine taak
heeft opgevat. De minister, die van deze ver
klaring met bijzondere voldoening heeft kennis
genomen, sluit zibh gaarne aan bii het oordeel
dier leden, die opmerkten, dat de leeftiid een
gezant nog niet ongeschikt maakt voor de
waarneming van ziin ambt. omdat bekwaamheid
en connecties hooee waarde kunnen hebben.
Vordering od An^erika.
Wat de vordering op Amerika betreft, is do
minister van oordeel, dat de vorige regeering
terecht er van heeft afgezien het risico voor
koersdalng op zich te nemen. Hij acht het thans
niet wensehelük ter dezer zake een voorstel om
de bedoelde kwestie aan arbitrage te onder
werpen.
CRISIS-AANGELEGENHEDEN.
Afzet v i s s o h e r iip r o d u c te n. Op
vragen van den heer Duymaer van Twist be
treffende de gestie van het Centraal Bureau
voor den afzet van visscheriiproducten heeft
de minister geantwoord, dat naar de gestie an
het bureau een onderzoek wordt ingesteld en
in- afwachting daarvan meent hii slechts op
enkele vragen te moeten antwoorden.
Zoo deelt hij mede dat de hoeveelheden visoh.
door het Centraal Bureau in de vele laatste
maanden gedistribueerd, niet zonder beteeke-
nis waren.
Zij bedroegen overe de jaren 1916. 1916. 1917
en 1918 respectievelijk 2.227.83%. 13.612.768
10.775.129% en 22,175.835 3/4 K.G. terwijl over
Februari naar schatting rond 2.500.000 K.G. is
gedistribueerd.
Overstroomiiigen in Indië. Men
keint uit Weltevreden
Te Palembang hebben weer hevige overstroo-
mingen plaats gehad. Het verkeer nabij Moeara
Énim is gestremd. Bruggen en wegen ziin ver
nield-
Vier ainbraken te VHage. Inden
nacht van Donderdag op Vriidag. ziin de in
brekers weer duchtig in de Residentie aan ?t
werk geweest.
In een woning aan den Benoordenhoutschen
weg is ingebroken; aan de achterzijde ziin de
dieven do woning binnengedrongen. "Een hoe
veelheid tafelzilver wordt vermist.
Ook in de Riouwstraat ziin do inbrekers aan
het werk geweest. Hier hebben de bewoners
tijdig onraad bespeurd, waarop de ongenoode
gasten verdwenen-ziin.
In een perceel aan de Valkenboschkade is ook
ingebroken, door aan de aphterziid© een paneel
to vernielen. Zilveren en gouden voorwerpen
ziin meegenpmen.
De vierde inbraak heeft plaats gehad in het
gebouw van de firma Heytiing. Boele en Gerdes
aan het Prins Hendrikplein. De dief is hier on
een afdak geklommen, waarschijnlijk in de
meening, dat de bedekking uit hout bestond,
Het was echter glas en de man roldo er door en
vjel drie meter hoog op den grond. Hii heeft
echter een goed heenkomen weten te zoeken:
vermist wffrdt niets. Twee andere personen moe
ten op den «uitkijk hebben gestaan.
ROMAN LI i HET PuOJLtóCH.
Tullia bewonderde in stilte de wijsheid van
haar sterrenwichelaar en gaf hem gaarne
verlof, niet vermoedend ,dat hij alleen terug
keerde om zijn aanbrengLoon van Alexan
der in ontvangst te nemen.
In do voorzaal viel TuUia een mannenge-
8talte op, die zij in de levendige bewegin
gen, welke haai- bezitter maakte, meende
te herkennen.
Marcus, fluisterde zij. G(jt naar den
waarzegger?
In dienst van mijn toekomende vrouw,
antwoordde de vroolijke praetor. Livia wil
weten, hoe in de-toekomst onze samenleving
zijn zal; ik moet haar het antwoord van
Ölykon door Alexanders hand neergeschre
ven, overbrengen.
Ach ja, daar valt mij in, dat uw trouw
feest reeda overmorgen zal gevierd worde®.
Zeker, en gij schijnt vergeten te heb
ben, dat uwe aanwezigheid dat feest glans
*Öo.et verleen©®. Komt. aek'er?
Om uwentwille moet ik web
Ja, om mijnentwilLe moet ik helaas ook.
Wat, hebt gij, berouw över uwe ver
bintenis, eer zij nog hot stand gekomen is?
De hatelijke parvenu is aan zijn geld
gehecht, als een slak aan haar schelp. Mag
ik u morgen een bezoek brengen?
Ik zal u gaarne ontvangen na de voor
stelling in. liet Flavj,sche theater. En nu
#ensch ik u een goed orakel.
Toch wel .voor mij, en niet voor Livia,
zei lachend da vroolijke praetor.
Gedurende den weg naar huis overdacht
TuUia de uitspraak van Glykon, welke haar
trots- streelde. Ook zij was overtuigd dat
de Daemonen de moedigen begunstigen; en
hoe zou de dochter van een krijgshaftig
geslacht voor een koene daad terugschrik
ken? De Daemon van Alexander spreekt
als een Romein van ouden stempel: over
lijken tot de zegepraal.
Zij had zich in deze overwegingen zoo
ingedacht, dat zij, thuisgekomen, zich da
delijk weder naar het werkvertrek van haar
gastorven gemaal begaf, de marmeren buste
opende en het giftfleschjo daar weder, uit
nam. Daar hoorde zij echter den wiri'd we
der klagend huilen en opnieuw- .voer. haar
een rilling door de leden. 1
'Va uw aki' die angst'? In het'amphitheater
had zij honderden onder kermen en zuchten
zien stervetï; doodsgerochel en stuiptrek^
kingen van stervende pienschen waren haar
oogen en ooren niet vreemd; zij vond er
genoegen in, zooals in net spel der his trio-
non en de lenigheid #r pnardemnenners in
do arena. Nu echter .voelde ztj zich reeds
als verlamd en willoos door het klagen van
den wind.
Da bijgeloovige Romemsclie hield zich we
der vast aan de bronzen zuil en luisterende
naar den wind, herinnerde zij zich vol schrik
het volksgeloof, volgens hetwelk zij, die bij
nacht in den wind een mcnschelijk zuchten
en jammeren hooren, nht lang meer zullen
leven. 3üen nieuwe .windstoots benam baar
geheel de. kracht om.aa11 haar voornemen
gevolg te geven; zij zette het giltfleschje
Weder op zijn plaats, sloot de geheime berg
plaats en begaf zich naar haar slaapver
trek.
Morgen... of .wellicht .overmorgen, mom
pelde zij onderweg. Ik moet ook de nader©
verklaring van de orakelspreuk afwachten.
Om haar eigen slaapvertrek te bereiken
moest zij voorbij dat van Mucia gaan. Bij
hoorde haar nicht luid spreken. Daarom
bleef zij staan en schoof met een vinger
het voorhang der deur voorzichtig uiteen,
zoodat ze een blik in de kamer kon Werpen.
Mucia was gereed zich ter ruste te begeven
en liet zich door de jonge 'Egyptische slavin
Mimut liet haar losmaken.
4 Oü zegt. Mimut, .vroeg jMuoi» ,dat d>.
VRIJWILLIGE LANDSTORM.
In liet* gebouw „St. Bavó" 'werd Donderdag
avond, op initiatief van de afdeeling Haarlem
van den R.-K. Bond van Dienstplichtigen, een
própagdnda-vergadering gehouden, om leden
voor den Vrijwilligen Landstorm te werven.
Een strijkje verhoogde de gezelligheid van de
bijeenkomst, met eenige zeer verdienstelijke num
mers. Na opening der vergadering met den
Christelijken groet, werd door allen het „Wil
helmus" gezongen
Daarna heette de heer W. J. Knape, als voor
zitter der afdeeling Haarlem van den R.-K. Bond
van Dienstplichtigen, de in groot aantal opge
komen R.-K. gedemobiliseerden welkom. Hij wees
er op, dat het geheel op den weg van den Bond
van R.-K. Dienstplichtigen l^g, de propaganda-
vergadering voor den Vrijwilligen Landstorm te
beleggen, teneinde den Landstorm te versterken,
om paraat te zijn tegen het revolutiegevaar.
Hierna kreeg de heer J. A. de Lobel het
woord om te spreken over het onderwerp: „Hoe
zullen wij de tweede revolutie voorkomen? Het
beste middel om de revolutie te bedwingen, ls
haar te voorkomen, gedachtig aan het Gneksche
spreekwoord dat het beste middel om ziekten, te
genezen is ze te voorkomen. De Novemberdagen
hebben daarvan de proef op de som geleverd.
Ook de onlangs plaats gehad hebbende relletjes
in Amsterdam hebben geleerd, dat de halve
overwinning gelegen is in het feit, dat de
Regeering voorbereid is. Men denke echter nu
rrmL* mmtmmimm
OOK 'N LEEP KIND.
Juffrouw Lena (tot dienstmeisje).Kaaijo
jo hebt den brief toch niet op de po3t gebracht
aio op tafel lag? Be had het adres nog niet ge
schreven."
Kaatje: „Jawel, juffrouw, ik dacht dat u
T-oor nur niet weten wou voor wien hii was."
NIET ZEEZIEK.
Dora, die voor het e.erst een zeereisje maak
te, werd zeeziek. In het -be^in werd z© stiller
en stiller, de kleur van haar wanden trok weg
en met een benauwd gezichtje stond zo naast
moeder te staren naar de golven.
Mama, riep ze plotseling, terwijl baar
gezichtje heel bleek werd.
Wat is er lieveling, zeeaiek, vroeg inot#
der.
Neen, mama antwoordde Dora, die zich
goed wilde houdeu, maar ik geloof, dat het
konijn, dat wij vanmiddag gegeten hebben,
nog niet heelemaal dood is,
niet dat het revoluliegevcar voorbij is. Spreker
maakte dit duidelijk aan de hand van velschil
lende citaten, ontleend aan wat Troelstra en
andere S. D. A. P. ers gezegd hebben. Hij
schetste daarna het ontstaan der 1 evolutie in
Duitschland en de pogingen tot revolutie in
Nederland. Troelstra vergat hier het verschil
der toestanden in Duitschland en Nederland.
Nederland is echter niet rijp voor revolutie. De
fout van Iroelstra was dat hij Neaerland aan
zag voor Duitschlaad, waar men geleden had
van den oorlog. Bovendien is onze Regeenng
zoo democratisch als men het zich maar denken
kan.
Butselaer .heeft zich vergist, Heikoop heeft
zich vergist en Troelstra heeft zich vergist in dt
macht van de Katholieken. Door het krachtig
en sterk optreden is de revolutie bedwongen. Het
gevaar blijft echter bestaan: Daarom moeten d«
mannen in de kracht van hun leven zich aan
eensluiten om de revolutie te voorkomen. Als de
landstorm het wil, komt er geen revolutie. Spr.
wekte daarom op zich bij den landstorm aan
te sluiten.
De le luit. van Rees, het woord verkrijgende,
wees op zijn beurt op het gevaar dat nog altijd
bestaat voor revolutie. Enthousiast schetste hij
de plichten Nan lederen ordelievenden gedemo
biliseerde om de rust en veiligheid van vader
land, huis en altaar te verzekeren en te hand
haven. Zijn betoog werd vele malen door applaus
onderstreept. Spr. verheelde het niet, dat het een
moeilijke taak is menschen, die pas den ransel
in den hoek hebben gegooid,'weer warm te ma
ken om zich zoo noodig ter beschikking van de
Regeering te stellen. Het zou gemakkelijker zijn
als er wederzijdsch vertrouwen bestond. Dat is
echter zoo niet, want 't vertrouwen is verloren in
den diensttijd. De huidige regeering wil echter
trachten dat weer te herwinnen, en daarvoor
staat spr. daar. Hij verzekert dat gewérkt wordt
aan de voldoening der gedemobiliseerden van
vóór 1 Augustus 1918. Uitvoerig herinnerde hij
aan de uitspraken, die ons op onze hoede moeten
doen zijn en hij wees op wat in Rusland de
revolutie uitbroedt aan ellende.
Do heer Van Reos zette uiteen, dat de re-
geerinig het aanstuurt- op twee instituten!
uitbreiding van den bestaarden, vrijwilligen
landstorm en de, burgerwa; ten. Deze laat
ste kunnen dienen als golfbrekers tegen de
revolutie. In Beieren bobben we gezien bot
2 pCt. anarchisten en communisten den Land
dag konden uit elkaar jagen. Elders da.aren
tegen is gebleken, dat de burgerwachten veel
hebben kunnen uitriohten.
Burgerwachten beschouwt uien als verde
digers van huis en hof. Maar tegen de re
volutie moeten goed gedisciplineerde troepen
worden gevormd. Eerst moeten er zijn do
vrijwillige landstomiafdeeliugen dam en daar
naast de burgerwachten. De burgermacht
moet plaatselijk optreden om, desnoods ge
wapend, op te treden.
Desnoods gewapend. Want de burgerwacht
heeft op de eerst© plaats een burgerlijk ka
rakter. Hiervoor kunnen zeer wel genomen
worden de zoogenaamde oiid-gedienden.
Voorts kunnen er hij worden ingedeeld zij,
die om bedrijf of wat ook, bezwaar hebben
bij den vrijwilligen landstorm te gaan.
Onder militair© leiding en met de plaats©-,
lijk© politie kunnen deze gewapende burger
wachten veel goeds uitrichten.
De bedoeling is een landstormafdeeling to
vormen in Kennemerland, met als centrum
Haarlem, omvattende de streek ongeveer van
Bennebroek tót Castricum.
Het is de bedoeling om den landstorm zoo
laag mogelijk te laten in de plaats waar hij
is. Het is niet de bedoeling der regeering
om de plaatselijke afdeelingen naar elders
over te brengen. In één geval zal men wor
den weggeroepen. Dat is wanneer ihet in óèu
der steden werkelijk mis mocht gaan. Ter
wille van de algemeen© vrijheid zal togen
dergelijk© terkulproepialg, niemand iets kun
nen kebbën.
De bedoeling is mn t© zamen te krijgen
buitengewone vrijwilligere voor buitengewone
doeleinden.
god der Christenen. alLo menschen bemint,
de goeden beloont en de boozen straft, ls
liij tegenover allen rechtvaardig en barm
hartig?
ja, tegenover alien, meesteres ant
woordde de slavin. Voor onzen God bostaat
er geen onderscheid tusschen meestors en
slaven, tusschen vriieil en onvrijen. 'ünz©
God heeft allen gelijk gemaakt en trekt
zich bovenal het lot der ongclukkigcn en
'liulpeloozen aan.
Waaróm genieten dan juist de boozen
meestaT*de vruchten der aarde cn van den
arbeid hunner slaven? tWaarom heerschen
lage booswichten over edelen, bedriegers
over liciitgeloovigen? Het geld bevindt zich
bijna altijd in oneerlijke handen, eerbewij
zen en waardigheden vallen meer aan niets
waardige dan aan verdienstelijke mannen
-ten deel. Waarom geschiedt dan alles ver
keerd, als een nieuwe, oen betere god op
gestaan is, die dat zou hebben gemaakt...
Tullia hoorde, opmerkzaam toe....... een
nieuwe gedachte vervulde haar lioofd.
Het rijk van onzen God is niet van
deze wereld, meesteres, antwoordde Mimut.
Niet liier op aarde, doch in een andere we
reld, m het nieuwe leven na den dood, laat
önze God goeden en boozen .volle gerech
tigheid wedervaren.
In ©en ander© wereld? vroeg Mucia
.verwonderd. Gelooft gij dan, dat de mensch
na den dood voortleeft?
Dat gelooven wij, meesteres.
Kent gij die andere wereld? Waar
is zij?
Dat kan ik u met zeggen, meesteres,
maar ouzo priesters weten het. Misschien
wilt gij hen zelve hooien; zij leeren gaarne
ieder, die zich bij hen aanmeldt. Ik ben
maar een dom meisje, maar ik voel dat zij
de waarheid spreken.
Zijn uwe priesters dan zoo bereid ie
mand te ontvangen?
Zij zijn do dienaren van onzen God,
cn Hij zolf heeft hun de opdracht gegeven,
allen te onderwijzen. En daar onzo God alle
menschen bemint, mogen ook onze pries
ters niemand afwijzen.
Mucia zweeg nadenkend.
Brdng mij water, zeide zij na een poos.
Snel verwijderde Tullia ziclj van het gor
dijn en. zij schreed op Üe punten der voeten
naar liare kamer.
Daar overlegde zij. Zij dacht volstrekt
niet na over hetgeen zij van de nieuwe leer
had vernomen, doch wel over de gevolgen,
die het gehoorde haar kon brengen en stel
de daarop Haar gedragslijn vast. Als Mucia
het Oostersch© bijgeloof ging aannemen, dan
zou het vergift van Locusta overbodig zijn.
Mudla, de christin, zou door het zwaard va®
den scherprechter uit den weg' geruimd woi>
tien (Wordt .vervolgd),.
