MllllE IUIL COURANT
BUITENLAND.
Wereldmacht
VAN OVERAL
De Ondergang van een
WAT« DE PERS ZEGT
"STATEN-GENERAAL.
De gebeurtenissen van den dag.
FEU! LLëIÖN
Donderdag 13 Klaart - Tweede Blad
In ons overzicht van gisteren gaven wij te
kennen, dat liet sluiten van den voorloopigen
vrede tegen eind April kan werden verwacht.
Sommigen schijnt dit niet vroeg genoeg te
zijn, waarom beriepteu*worden verspreid, did;
het voorloöpig vredesverdrag reeds in het
einde deztiTnniand geteekend kan worden. Uit
Parijs werd daartegenover gisteren als de
meeiiiug van „een liooge autoriteit'' geseind,
dat het verdrag „niet vroeger" dan in het
midden van April zal kunnen gesloten wor
den.
Laten wij niet voorbarig zijn en hopen, dat
do lieve Meimaand den officieel en vredo
brengt. (Het is misschien goed er aan te hei-
iïmeren, dat wij nog altijd in het tijdperk
van den wapenstilstand leven.)
De vijf of zes weken, d!ie daa nu nog resten,
lijken bij lange na aiet te ruim, om nog alle
ongeregelde zaken in orde te brengen. Daai
is vooreerst do grensregeling in Oost-Duitsob-
land met de Poolsehe kwestie; dan de veel
ingewikkelder grensregeling in het Westen
met Elzas-Lotharingen en de Kinstreek. Hier
staan allerlei tegenstrijdige belangen tegen
over elkander.
Dan komt de vraag, die nu reeds aan de
orde is, hoe Duitschland zijn schuld zal be
talen. Een eigenaardig® moeilijkheid heeft
zich de laatste dagen opgeworpen. Men heeft
m.l. ingezien, dat het oorspronkelijk wraak
plan, om de Duitsehers op de wereldmarkt te
boycotten en iederen aanvoer van grondstof
fen te beletten, aiet houdbaar is. Wanneer
het volk niet werken kan, "kan het ook niei
betalen.
Maar, wanneer Duitschland wel grondstof
fen krijgt, dan bestaat de kans aldus liet
men zich in Fraasche kringen uit, dat het
weer spoedig en te gemakkelijk zal kunnen
concurreeren.
Het „Journal des Débats" zegt nu, dat de
geallieerden op dit punt tot overeenstemming
zijn gekomen, waarbij ïekening is gehouden
met de verschillende beliangen die op luet
epel staan. De aangenomen beginselen zyü
volgens het blad de volgende:
Duitsehland zal betalen met zijn liquide ac
tiva in den vorm van wissels op het buiten
land, met zijn gpud-reserve en eindelijk met
den uitvoer van zekere producten naar de
neutrale en geallieerde landen. Deze laatste
manier van betalen doet de vraag rijzen van
een gedeeltelijke opheffing der blokkade.
Een andere vraag is de ontwapening van
Duitscbland.
De „Daily Chronicle" verneemt uit Parijs,
dat het ontwerp inzake de militaire vooi
waarden, aan Duitschland op te leggen, be
paalt, dat Duitschland twee maanden tijd zaï
brijgen om de voorwaarden te aanvaarden.
Het aantal officieren van het Duitsebe leger
zal worden beperkt tot 4500. Het aantal oox
logsscibepen zal worden beperkt tot 6 pantser
jKhepen, 5 kruisers, 12 destroyers van 800 ton
®n 20 van kleiner afmeting.
mogen behouden. Het leger zal, zooals wij
Bisteren reeds meldden, tot 100.000 man wor
den teruggebracht. Over al deze punten
kunnen het do geallieerden gemakkelijk eem
worden. Belangrijker echter dan deze getal
len zijn de gevolgen, welke uit het plotseling
verdwijnen van het Dnitedhe militarisme
voortvloeien. Het is, alsof de wereld zich de
laatste dagen opeens bewust wordt, dat uit
do ontwapening van Duitschland consequent
international e o a t w a p en i n g
moet voortvloeien.
Reuter seinde gisteren, dat de besluiten van
den oppersten oorlogsraad om- het Duitsehe
letger tot 100.000 man te reduceeren, op vrij-
willigen grondglag zoowel in als buiten eon-
ferentiekringen worden beschouwd als de
grootste slag ooit aan de conscriptie (loting)
toegebracht. Dit is de zienswijze van alle ge
delegeerden ter conferentie. De gisteren ge
vallen beslissingen werden met algemeem»
stemmen genomen voor zoover het de gede
legeerden betreft. De oppositie kwam van
hun militaire raadgevers, behalve de Brit-
sche.
Natuurlijk, de militaire blijven voor eigen
parochie preeken. Opvallend is, dat de En-
gelsche militaire adviseurs daarop een uitzon
lering maakten. En toch is dtt niet te vei*
wonderen. In Engeland is het militarisme
altijd even weinig bemind geweest als bij ons.
Het blijkt verder, dat het voornamelijk Lloyd
George is geweest, die het voorstel van de
ontwapening van Duitschland heeft geredi
geerd en doorgedreven om, over Duitschland
heen, tot een internationale afschaffing dei
legers te komen.
In Engeland begint men dit in. te zien en
sehijat het denkbeeld een gunstig onthaal te
zullen ontvangen.
64 BOMaN UIT HEI POOLSC&
En ik meen, dat het beter zou zijn,
op de ijdelheid van deze lieden te specu-
leerenuit deze bron kunt gij naar believen
scheppen, zonder ze ooit uit te putten.
Ik geloofde, dat de patriciërs trots voor
altijd in mij uitgedoofd was, antwoordde
■Marcus mistroostig, en toch wordt juist
thans dat spook van vroegere dagen in
mij wakker; ik vind mijn verbintenis met
Eabius afschuwelijk. Ik benijd Publius om
zijn karakter.
Dat spook komt dan waarschijnlijk u
zlcchts plagen, als geldgebrek u bedreigt,
kerkte Tullia mot een ironisch lachje op.
En als $ij u hierin zoudt vergissen?
ri'oeg Marcus boos.
Dan zou mijn vergissing een aange-
uanje verrassing zijn. Gij weet, dat ik steeds
u gehouden heb.
Zij greep zijn beide handen zij zacen
^vens elkander op dezelfde sofa en
"P.i'ak .verder;
Dinsdagmiddag had nl. te London de eerste
vergadering plaats van de conferentie van
volkerenbond-vereeniigingen. 10 Staten waren
vertegenwoordigd. Daar hadden interessante
besprekingen plaats over de volkerenboads-
idee. De voorzitter, Lord Shaw, huldigde
daar Lloyd George's ingrijpend voorstel om
het Duitsehe leger tot 100.000 man terug te
brengen.
Onder toejuichingen van zijn gehoor zeide
deze spreker; De kwestie der ontwapening is
verreweg de meest practisehe van alle resul
taten, zoowel uit internationaal als uit sociaal
oogpunt. Die landen, die meer dan vier jaar
lang in den strijd zijn gewikkeld, moeten, ten
zij de beschaving moet verdwijnen, verlost
worden van den druk der uitgaven voor leg-ev
en vloot, anders zullen de volkeren in staat
zijn de beschaving vaarwel te zeggen en zal
de maatschappij hierdoor worden ontwricht.
Ziedaar één lichtpunt in dezen donkeren
tijd: de mogelijkheid van sterke vermindering
der militaire uitgaven.
Met instemming lazen wij ook, dat op dw
vergadering eritiek werd uitgeoefend op den
v oorgesteld en uitvoerenden raad van den
Volkerenbond. Er wérd op gewezen, dat niet
als eiseh moest worden gesteld het nemen
van besluiten bij eenparigheid van stemmen,
en meening, vroeger ook in dit blad ye*.
edigd. Da bekende Grièksehe vrijheidsheld,
Venizelos, legde er den nadruk op, dat men
niet moest trachten den Volkerenbond aan
stonds tot een volmaakt instituut te maken.
Men moest beginnen met te aanvaarden, wat
men krijgen kon en dan langzamerhand een
beter samenstel vormen.
Precies wat vroeger in dit blad werd be
toogd; laat men van den Volkerenbond het
beste maken, wat er voorloopig van te ma
ken is en -hem niet aan onvervulbare idealen
opofferen.
Nog meer lcihtpunten heeft de
dag van -gisteren gebracht, nl. een toenemend
besef in de beschaafde wereld, dat men
Duitschland zoo spoedig mogelijk van voedsel
moet voorzien, om het bolsjewisme niet naar
het westen te doen overslaan.
Een Engelsch blad verneemt, dat voorna
melijk de Noordwestelijke Staten van Ame
rika Europa van voedsel zullen voorzien. De
benoodigde hoeveelheid wordt op 300.000 ton
per maand geschat.
Het is voornamelijk onder Emgelsch-Ameri-
kaansohen invloed, dat Duitschland weldra
zijn aandeeil in dit voedsel zal krijgen. En het
is een wel begrepen eigenbelang, dat deze
machthebbers daartoe drijft. Zulks kwam
teekenend uit in een rede. die de Amerikaan-
sche secretaris van Staat, Robert Lansing,
dezer dagen te Parijs op een receptie van de
Amerikaansche vredesdelegatie hield. Lan
eir.g hield eerst een lofrede op de eeuwen
oude vriendschap tnsschen Frankrijk en
Amerika (zulks aan het adres van de Ameri-
kaansche repub'likeinsohe partij, die op het
oogenblik druk bezig is om stemming te ma
ken tegen Wilson en den Volkerenbond om-
der voorwendsel, dat de president zich een
c-onc ep t- v-o lk or en b-ondfp La u door Clemeneeau
in den zak heeft laten stoppen. Daarna gai
Lansing een zeer juiste teekening van de
stemming der wereld tegenover Duitschland.
H>et medelijden dat men zou kunnen gevoe
len voor de onsohuldigen onder de Du it adhere
verdween welhaast wanneer men xa,<r hee
Frankrijk en andere landen van de binnen
vallende legers te lijden hadden -gehad. Hij,
Lansing, had de verwoesting met eigen oogen
aanschouwd, hij was in de loopgraven ge
weest bij Verdun, aan de Mame, aan de
Somme. En ihjj verklaarde dat de Wereld een
onbetaalbare schuld van. dankbaarheid had
aan de troepen, die jaar in, jaar uit hadden
volgehouden.
Nu het groot® conflict was geëindigd, moes.
ten nieuwe vraagstukken worden opgelost,
nieuwe gevaren bestredeü. Over de ruïnes
van het eenmaal groote rijk lekten vlammen
naar het Westen. .Gevoelens van Ihaat en
wraak mochten geen beletsel vormen om
het vuur te stuiten, dat weldra de Duitsehe
grenzen zou hereiken en andere landen be
dreigen. De voorwaarden, welke de soeialo
rust voedsel gaven, Tnoesten worden veram
derd en er moest naar worden gestreefd om
in Duitschland de orde te herstellen door
vrede en voedsel. Om Duitschand in staat te
stellen weerstand te bieden aan de anarchie
en aan het despotisme van de roode terreur,
moest het levensmiddelen kunnen koopeu en
verdienen. Do industrieele voorwaarden
moesten worden hersteld bij het vredesver
drag, niet uit medelijden met bet Duitsehs
volk, maar omdat de overwinnaars er het
meest van zouden hebben te lijden, indien het
niet gebeurde. Men kon zooveel schadeloos
stelling eischen als men wilde, maar tenzij
het Duitsehe volk de grondstoffen voor zijn
industrie kreeg, en in de commer-cieele gele
genheid'werd gesteld om de producten van
zijn arbeid op hufteniandsche markten te ver-
koopen, kon Duitschland nooit, zelfs niet ge
deeltelijk, betalen voor al het kwaad dat het
had verricht. Waaneer de tegenwoordige
staat van wanorde voortduurde, zou er geen
In uwe plaats zou ik voor den onbe
kenden morgen niet bang zijn.
Voor een goeden raad, die mij uit de
klem helpt en dien ik juist bij u hoopte te
vinden, zal ik u van -"gansoker harte dank
baar zqn.
V in uw eigen hand. Be
treed een weg, die slechts weinig schreden
van u af ligt en gij hebt niets meer noodig
om u geld te verschalden.
Ik zie dien weg niet.
Binnen eenige weken legt gij het prae-
toraat neder en hebt gij recht op het be
stuur van een wingewest. De üenaat zaRgeen
weigerend antwoord geven, vooral wanneer
gij den imperator Lucius Verus en Publius
voor u hebt. In zoo'n wingewest kunt gij
een heel vermogen terugwinnen binnen wei
nige jaren.
In het begin van dit jaar zuilen slechts
twee pro-praeturen te bezetten zijn, die in
het land der Parthen en die in noordelijk
Germanië, en in beide landstreken staan de
barbaren weder op.
En gij, een Quinctiliër, vreest voor
gevaren? vroeg Tulna, de hand van den
praetor loslatende.
Ik vrees voor de vermoeienissen die
ik niet gewoon ben, antwoordde Marc-U3. De
bestuurder van onrustige wingewesten moet
waakzaam zijn ais een hond. Ook stuiten
mij al die fraaiigheden in een openbaar ambt
verantwoordelijke Duitsehe regeenbxg meer
zijn om vrede mee te sluiten, en sterk genoeg
om de bepalingen van het vredesverdrag uit
te voeren.
Er mocht geen tijd verleren gaan, wanneer
de "\Vfereld moest worden gered van de anai-
cbie zQoals zij van de autocratie was gered. Er
moest onverwijld vrede worden gesloten, en
schepen met levensmiddelen moesten de Duit
sehe havens binnenloopen. De wereldkrisis
diende te worden tegemoet getreden zonder-
dat het gezonde oordeel moctht worden ver
troebeld door gevoelens van wraak.
Jammer, dat dit gezonde inzicht niet ecrdioi
is -gekomen!
Thans ziet men de anarchie in Duitschland
voor de tweede maal de rust in Europa be
dreigen.
W ant al heeft er het nu allen schijn van. dat
da Duitsehe Regeering op het ootreniblik den
toestand meester is. noch die toestand zelf. noch
de re «roering wekken veel vertrouwen, dat xust
en orde nu voor goed hersteld zijn.
Volgens het blad de iKeuzzeituiui". ia de
Berlünsche voorstad Lichtenberg» het brand
punt van kot_ Spartaeistisch verzet, gieteren-
voonnidüag bijna zonder gevecht bezet. De
troepenmacht, die de stad- omsingelde, was bui
tengewoon sterk. De etad werd volkomen vol
gens het vastgestelde plan bezet, zonder dat een
echot viel-
Bii het krankzinnigengesticht Herzberger
vond men twee mitrailleurs en wagiens met
munitie (handgranaten), die de gevluchte
Spartacisten in den steek hadden gelaten.
De gevangenen werden onder bedekking naar
het politie-Twesidium te Berliin gebracht.
Verschillende andore berichten spreken nog
van het uitzuiveren van Spartacistische broei
nesten.
Het is er de laatste dagen ,>haird tegen hard"
toegegaan. Al wie met wapens werd aangetrof
fen, werd op staanden. voet a'oodgesehoten. Zulk
een tnverbiddelijk uitvoeren van do order van
Noske, kan slechts worden toegejuicht. Maar er
schijnen van den kant dier reaeeringsteoenen
ook daden bedreven, zijn, die niet d'oo-r den
beugel kunnen en die mogoliik opnieuw verzet
zullen uitlokken.
Dinsdag was het traotementsdag voor de leden
van ö'e matrozend witd-g en van do soldaten
wacht. Hun bet-aalkanoor was a'e Französische
strasso. De ingang daarvan is op de binnen
plaats van het huis. -De regeeri ngstroenen hadi-
den erop gerekend-, dat nog vele leden van ge
noemde organisatie, die officieel nog niet af
geschaft is, hun geld zouden komen innen. In
stilte was het gebouw van alle kanten omsin
geld'. Reeds 's morgens biitiids begon, de toe
loop van matrozen. Men liet de niets vermoe
dende tractementshefferg het huis binnen gaan
en nam hen vervolgens op do binnenplaats ge
vangen. Die daar kwamen, waren waarechiinliik
niet leden, d'ie tegen de regeeringetroeoan voch
ten en slechts een gedeelte ervan droeg dan ook
nog wapens.
De meeaten schikten zich kalm in hun gevan
genneming. maar verscheidenen verzetten zich
er tegen. Die werden dan blijkbaar zonder par
don doodgeschoten, want het officieels bericht
meldt d'at 24 van de 250 gevangenen standrech
ter lijk gefusilleerd moesten worden. Hoe het
daar toegegaan- is. kan men ook opmaken uit -de
mededeeling in dit bericht, dat de manschappen
van de regeeringBtroepen zich heel moeilijk door
Zulke diingen zijn natuurlijk weinig geschikt
om een kalmen geest te verwekken!
Het tweede Spartaeusoprier schijnt inmiddels
verloopen; moge het 't laatste ziin geweest.
KORTE 8UITEfoLAKDSCïi£ BERICHTEN
Wilson. George Ley goes, minister van
marine, en Andró Tardieu, hoog© commissaris
voor o'e Franseh-Amerikaansche aangelegen
heden zouden Pariis gisterenavond verlaten om!
zich naar Brest te begeven, teneindle president
Wilson aldaar vandaag te ontvangen.
Orlando, de Italiaansche premier ie Dinsdag
ochtend te Parijs aangekomen.
Brussel als zetel van den Volkerenbond- De
Belgische minister-president Delacroix heeft)
Zaterdag bii de ontvangst van een gezelschap
Amerikaansche journalisten gevraagd, dat de
journalisten in hun land een beweging zouden
ap touw zetten ten doel hebbende dat Brussel
werd gekozen als zetd van den Volkerenbond.
Een gouden penhouder voor Clemeneeau.
Een tiental jonge meisjes, leerlingen van een
lyceum te Pariis. heeft aan Clemeneeau een
gouden penhouder aangeboden en als eeruige
gunst, gevraagd, dat öeze Penhouder zou ge
bruikt worden voor het teeken van het vredes
verdrag. Clemeneeau antwoordde hierop met
een toespraak, waarin bii vertelde» dat hij in
zijn tiid een heel slechte leerling was geweest,
wat hii weet aan het oude opvoedingssysteem.
Als echte Franschm-an nam hii de gelegenheid
te baat om compÜIIien*,es to geven aan de
tegenwoordige vrouwenemancipatie.
Na even gezwegen te hebben, besloot Clemen-
ceau;
Ik heb kinderen en kleinkinderen: jullie
wordt dus toegesproken door een grootvader.
tegen de borst; die audiënties, twistgedin
gen en vonnissen i# zaken, die mij niets
aangaan, ja ook de gewelddadigheden, zon
der welke het bestuur eener afgelegen pro
vincie niet mogelijk
Dan blijft u slechts de dienst bij Fa-
bius over, bemerkte Tullia en stond op van
de sofa.
Tullia.... vleide Marcus.
Mijn bittere woorden herroep ik niet,
sprak Tullia trots. Wie niet bevelen wil, of
het niet kan, moet dienen. Gij vergist u,
wanneer gij meent dat de jonge Livia zich
do-or u zal iaten leiden en uitplunderen. Do
dochter vaq zulk een roolznchttgen vader
kan onmogelijk een duif zq'n. Ik heb haar
maar een paar malen gezien en gehoord,
doch dit was genoeg om te weten wat u
wacht. Livia bezit haar vaders beslistheid1
en sluwheid, wat gij spoedig zult ervaren.
Gij wilt mij doen schrikken.
Ik waarschuw u.
Niet zulken troost heb ik in mijn ver
twijfeling van u verwacht, sprak Marcus
toonloos.
Omdat ik het goed met u meau, heb
ik den plicht u de waarheid te zeggen.
Raad mij iets beters aan.
Ik ken geen anderen raad: ga naar
de wingewesten.
Heb medelijden! iWat zou ik in.de
provinciën doen? antwoordde Marcus met het
die zee* «atroffen ie door jullie idee; Zeker, ik
zal het vredesverdrag met jullie penhouder tee
kenen. En ik zal alles, toocr. allea d-oen oodat
dit verdrag rechtvaardig en duurzaam aal ziin»
en dat jullie, kinderen, niet a'en angst nn het
leed zult hebben te verduren, die helaas het
droevig deel ziin «re weest van jullie moeders.
Clemeneeau k-uobte even om ziin ontroering
te verbergen en daarop kuste hii de meieiss.
Gouverneur voor Elzas Lotharingen. De
bladen melden, dat Jonnart na langdurige be
sprekingen met Clemeneeau diens voorstel heeft
aanvaard om af te treden als gouverneur-
generaal van Algiers, ten einde de leiding van
het algemeen bestuur over Elzas-Lotharingen
op zich te nemen.
De Duitsehe oorlogsschepen. Sedert den
terugkeer van Lloyd George is de Britsche dele
gatie van meening veranderd omtrent het voor
stel tot het doen zinken der uitgeleverde Duit-
sohe oorlogsschepen. Eii zou nameliik bereid ziin
aan Frankrijk, België en Italië toe te staan er
enkele van te behouden, ofschoon Engeland ziin
eigen aandeel zou laten zinken. Engeland zou
aldus Amerika ontheffen van de noodzakelijk
heid om het voorgestelde vlootprossram uit te
•voeren» dat berust op het. beginsel, dat geen
natie zulk een overmachtige vloot mag bezitten,
d'at zij daardoor de andere leden van den vol
kenbond ter zee zou kunnen overheerschen. De
Amerikanen keuren het afstaan van een beperkt
aantal schepen aan Frankrijk en Italië goed.
daar hun vloten geen noemenswaardige wijzi
ging zouden brengen in het evenwicht, onder
de zeemogendheden, behalve tegenover Duitsch
land .en Oostenrijk.
De staking in het Ruhrgebied geëindigd.
De arbeiders van de mijnen ..Deutscher Kaiser".
„Neumühl" en „Courl" ziin hedenochtend weder
voltallig aan den arbeid gegaan, zoodat de sta
king in het Ruhrgebied voorlortoig als geëin
digd kan worden beschouwd.
TROELSTRA'S AVONTUUR.
In cem lezenswaardige nabetrachting daar
over, etelt het „Vad" zich de vraag, of,pa het
mislukken van dit avontuur, niets meer van
dien aard van de zijde der S. D. A. P. valt
te vreezen. Het blad antwoordt, dat dit aller
minst het geval is.
„Als het woord, wat de S. D. A. P. abt
partij nog maar steed* niet heeft gespro
ken, nl. dat zij voorgoed van alle geweld
"afziet, maar niet komt. is dit, omdat zij,
zoodra door omstandigheden, welke daa
ook, de kans voor den ikeer Wijnkoop weer
gunstig zal lijken, precies weer hetzelfde
zal doen en moeten doen. wat zij in No
vember deed. Zeker, daar komt bij, dat
als de heer Wijnkoop een Tzoetetra was,
d.w.z. een firstclass man, velen in de S.
D. A. P., die wij nu maar als de fractie-
Sannes zullen betitelen, veel liever zijn
vaan zouden volgeD dan die van den Lei
der, unaar de vrees voor het succes van
Wijnkoop, is het hoofdmotief. Een vrees,
die tn den grond een vrees is voor de ar
beiders, die met het minste im&icht be-
■giftigd zijn; maar «zoo gaat het, als men
den moed mist om aan den arbeider té
zeggen: Gij dwaalt. Dien moed ibebben
de hoeren Oud-egeeet en Troelatra reeds
gemist bij de spoorwegstaking van 1903,
die zij onberedeneerd vonden, maar die
zij moesten steunen vanwege bet „prol*,
tariseh sentiment". En 15 jaar van na
denken hebben de heer Oudegeest c.s. no&
niet verder gebracht dan tot het stand
punt, dat zij wel alle moeite moeten doen
om hun arbeider» van dolzinnigheid af te
houden, maar dat, als dit iniot gelukt, zij
hen in hunne dolzinnigheden moeten sten
nen. Zoo is er van twee kanten gevaaa,
dat in den grond maar één "is, en dat 1»
de vrees voor Wijnkoop, die de politieke
partij, do S. D. A. P. tegen haar zin, tot
anarchistisch avontuur noodzaakt, en dab
haar bijwagen, 'het N. V. V.. dwingt de
teugels, die de leiders der vakorganisatie
in handen hebbeny te vieren. En hoe
groot gevaar in het laatste ligt. zien wij
in Engeland, waar de staak-maar-raak
beweging telkens minder door de leider»
der vakorganisatie bedwongen kan woi
den."
EEi.SIE KAMER
Vergadering van 12 Maart.
Algemeens beschouwing en.
Ook Prof. VAN EMBDEN (V.-D.), het pas
gekozen Eerste-Kamerlid, juichte de houding
toe der Regeering in de Novemberdagen en
hoopte, dat zij haar tegelijk tactvolle en krachti
ge houding zal handhaven. Hij laakte het in de
S. D. A. P., dat deze zich nog steeds op het
standpunt stelt van overheeischmg der meerder
heid door een minderheid. Terecht zag de heer
gebaar en de uitdrukking van een beang
stigd kind.
Tullia zag hem met verachting aan.
Het is waar, wat zoudt gij in de pro
vinciën doen, zonder de vroolijke eu l'ilo-
sofeerende llomeinsohe wereld! Gij kunt
slechts schoonzoon en gedienstige helper van
een Fabius zijn.
Do praetor liet het hoofd zakken als een'
beschaamde knaap.
Ljjt gjj boos op mij? vroeg hij op
weeken tcon.
Hoe zou men booe kunnen zijn op
verwende kinderen, als zjj zelve schuld be
kennen? Huw met Livia en draag uw juk,
zoolang het spook van Romeinsohen trots
in u het niet verachtelijk maakt.
Ja, dat spook laat zich in mij hoorea,
doch slechts zelden, zei Marcus, zich zei
ven trachtende gerust te stellen.
Zooveel te beter voor uj ik hoop, dat
het, bij u ten minste, geheel tot zwijgen
moge komen, zei Tullia.
Ten minste bjj mij? Kent gij het mis
schien ook? vroeg Marcus, door den toon
harer woorden verrast.
Tullia hief het schoo-ne hoofd in de
hoogte, in hare oogen bliksemde het.
Ik zou, in uwe plaats, geen oogenblik
weifelen in de keuze van mijn weg voor de
toekomst, sprak zij met mannelijke, kracht.
Neem mij niet kwalijk; Vrouwen be-
Van Embden daarin ten gevaar voor de ontwik
keling der gezonde democratie. In dit verband
hield hij een pleidooi voor de toenadering tus-
schen *de democraten van Rechts en Links. Ook
de belastingplannen der Regeering werden door
den heer Van Embden besproken
Hij meende, dat de directe belastingen nog
wel wat meer konden opgevoerd worden dan de
Minister van Financiën dacht.,Van uitbreiding
ter accijnzen wilde hij niets weten en de fis
cale tariefsherziening vertrouwde hij niet.
"N^dat de heer FRANSSEN (A.-R.) op spoe
dige regeling der eedskwestie iiad aangedron
gen, was het woord aan DR. KUYPER (A.-R.)
De groote oude man hield een vrij lang be
toog, dat hij, als naar gewoonte, in meester
lijken vorm wist te "kleeden en dat voor een ruim
8<!-jarigen, buitengewoon helder van formulee
ring en frisch van voordracht was. Spr.
bracht aan het Ministerie hulde voor zijn hou
ding inzake de Belgische kwestie, verheugde
zich over de houding van het Zuiden des lands
en verklaarde zich pijnlijk getroffen door de on
dankbaarheid van België. Ten aanzien van de
Scheldekwestie, in verband met het tractaat van
1839, wilde hij afwachten welke de houding zal
zijn van Parijs.
Wat den Volkerenbond aangaat, spreker
achtte dien naam onjuist voor een verbond vau
enkele staatslieden, gesloten om op de beste wij
ze uit den oorlog te komen, voor een caricatuur
van 't ideaal, waarmede we hebben gedweept
Daarom beval hij aan, dat wij voor onseen
voudig zullen voortgaan op den weg, welken we
sinds de Eerste Vredesconferentie hebben inge
slagen en ons vooralsnog niet zullen inlaten met
hetgeen te Parijs gebeurt; zulks te meer, daar
men ons daar met wat al te veel nonchalance
behandelt en wij ons als koloniale en neutrale
mogendheid niet op bevel van anderen tot een
oorlog kunnen laten brengen.
In dit verband betoogde spr., dat het wen-
schelijk zou zijn ons voorloopig nog zoo krach
tig mogelijk te wapenen-, vooral met het oog op
onze koloniën.
Inzake het arbeidsvraagstuk waarschuwde de
heer Kuyper tegen internationale regelingen en
verklaarde hij het noodzakelijk, dat het maat
schappelijk niveau der arbeiders zal worden op
gevoerd door onderwijs, meer loon en korter
arbeidstijd.
De financieele rede van den heer van Nieróp
had" ditmaal niet veel om het lijf. Spreker
drong aan op bezuiniging, vooral op Oorlog en
Marine en ook hij achtte de grens der directe
belastingen vrijwel bereikt. Van een heffing in
eens wilde hij even weinig hooren als voorheen.
TWEEDE KAMER
Vergadering van Woensdag 12 Maart, ge
opend 1 uur.
Deze Kamerzitting moet om haar korten
duur, als vrijwel mislukt beschouwd worden.
Veel werd er niet in verhandeld. Een drietal
amendementen op het voorstel TROELSTRA
c. s. tot instelling eener commissie voor buiten-
landsche aangelegenheden kregen hun beslag.
1. dat van den heer VAN DOORN, om de
commissie te verplichten op bepaalde tijden -
mededeelingen te doen aan de Kamer;
2. dat van den heer BEUMER, om de mo
gelijkheid van het opleggen van geheimhouding
aan de commissie te doen vervallen;
3. dat van den heer VISSER VAN IJZEN-
DOORN, om alle leden det Kamer het rech'
te geven de bijeenkomsten van commissie ei
Regeering bij te wonen.
Alle 3 de amendementen werden verworpen.
Dat van den heer Beumer met 45 tegen 22
stemmen; dat van den heer van Doorn met 56
tegen 11 stemmen, dat van den heer Visser van
IJzendoorn met 49 tegen 13 stemmen.
Het voorstel zelf werd daarop aangenomen
met 56 tegen 8 stemmen; die van de heeren
Visser van IJzendoorn, Niemeijer, Beumer,
Kolthek, Kruyt, Wijnkoop, van Vuuren en van
der Voort van Zijp.
Afzonderlijke vermelding verdient nog dat
Dr. NOLENS (R.-K.) zijn ergernis er over uit
sprak, dat in de Eerste Kamer aan de Tweede
Kamer verweten is, dat hier te veel gesproken
wordt. Hij beschouwe dit als een persoonlijk
feit. De besprekingen, die hier in de Kamer
gevoerd worden, zijn noodzakelijk voor de con
trole, die door de Kamer op de Regeering moet
worden uitgeoefend. Wij hebben hier tot nu toe
niets gedaan dan wat dringend noodig was.
Spr. hoopt, dat de Kamer ook verder bij be
langrijke wetsontwerpen de praatjes zal logen
straffen die omtrent haar werkwijze in omloop
komen.
De Ministers moesten in de Eerste Kamer
aanwezig zijn in verband met de Algemeene
Beschouwingen der Staatsbegrooting. Daarom
werd de vergadering verdaagd tot Dinsdag a.s.
1 uur.
Inbraak in een sanatorium. Het dag-
sanatorium der Vereenigin# tot bestrijding
der Tiiiberculose te Deventer, dat, ma twe*
jaar gesloten te zijn geweeet de-er dagen
worden heropend, heeft oen bezoek van ii»
brekers gehad. Deze hebben zóó hnisg-eèon-
sturen geen wingewesten, bracht Marcus in
het midden.
Ik heb gezegd: in uwe plaats Als
vrouw heb ik een anderen uitweg, die ove
rigens ook voor u openstaat, als gij te wei
nig manhaftigheid in u gevoèit.
Welken? vroeg' Marcus levendig, alsof
dit do gewensohte inlichting zou geven.
Vrouwen hebben dolk en vergift, ant
woordde Tullia hoog opgericht, met een die
pen rimpel tusschen de beide wenkbrauwen.
Met verrukten "blik keek Marous een
oogenblik tot Tullia op; dan zeide hij
Zoo verheven en schoon neb ik u nog
nooit gezien! Ik bewonder u! .Waarachtig
met Fubiiuo, die, naar ik hoor, u onlang^
weder bezocht heeft, zoudt gij een schoon
paar vormen. Ik benijd u om uw trots...,.
Maar wat scheelt u? voegde hij er bij, toen
hij Tullia plotseling zag verbleeken.
7.ij nam weder naast hem plaats op d?
sofa en sprak zacht:
Het schijnt mij toe, dat Publius' ga-
dachten zich niet met mij bezig houden;
waaneer hij in het huis der CorneiiërB ver
wijlt.
Een kort zwijgen trad in. Toen groeft
Tullia den praetor bij beide, handen en
vroeg gejaagdi
(Wordt veivolitd.)
Ben kleine vloot zal Ouitsehiand due nos
iiun nanvoojxten» van tïitwr&tbin.sraiL Üeten Af
houden.
1—11
