hul m
buitenland.
BINNENLAND
Leven en
In het hoofdkwartier van
den
ïiaarlemschen Vrouwenbond.
De gebeurtenissen van den dag.
Zaterdag 29 Maart
Derde Blad
KORTE BUITENLANDSCHE BERICHTEN
jjuinvusti" dat klinkt als een uitnoodi-
voor den vermoeiden wandelaar, om bet
,tu" van de schoenen te schudden, zich op een
lommerrijke piek neer te zetten, de longen
to sterken met den frissohen zeebries en de
ledematen te verkwikken door een pooze van
Boliar niets "doen.
Zoo hebt gij u wellicht het leven voorge
steld van da bewoners van het vriendelijke
gebouw, waar da tram naai- Overveen aan de
laatste hall© stopt.
Gisteren liet ik mu daar door een Maart-
aeuen windvlaag binnenzetten en voelde mij
weidra veilig en verkwikt in dit huis der
ruste.
En iets weldadigs kwam over mij, toen een
korte, maar cordate figuur mij noodigde in
een gezellig vertrek, waar juist een zonne-
giimp binnenviel door de ramen van een rui
men erker.
ik wilde hier komen spreken over den ar
beid van den flaariemsohen Roomsehen Vrou
wenbond, die Maandag a.s. zijn eerste lustrum
viert.
as het niet ietwat paradoxaal hier in dit
kaimo milieu, geschapen om aan bejaarden
een rustigen ouden dag'' te bezorgen, te ko
men" spreken over werken, over streven en
swoegen van een zoo modern lichaam als een
Vrouwenbond!
Het antwoord was er spoedig.
Ik moest mij tegenover de presidente van
4e R.-K. Haarlemsche Vrouwenorganisatie
verontschuldigen, dat ik mij niet precies aan
hoj afgesproken uur had gehouden en vernam
men, uat ik hiermede zeer goed had gedaan,
tn mers zoo juist zeide mijn vriendelijke
l&stvrouw heb ik een conferentie met het
bestuur van St. Martha gehad; en dan had u
toch maar moeten wachten.
En nauwelijks waren wij gezeten, om ons
gesprek te beginnen, of een zaoht kloppen
ïj, je deur, liet hoofd van een liefdezuster om
set hoekje: „Juffrouw Peelers, de telefoon
voor u."
„Een oogenblik excuus, hier liggen boeken,
wanneer u zich 'n paar minuten wilt bezig hou
den", en...-, weg trippelde de ka'arsrechte fi-
tuur als een 25-jarig mevrouwtje, dat nog
voor Let rijke leven staat en wie het deugt
doet zich snel te bewogen.
Neen, rust is toch iets anders, peinsde ik,
terwijl juffrouw Peeters haar zaken aan de
telefoon afdeed.
En het waren geen ijdele boodschappen;
want weldra ging de deur weer open en klonk
de stem van mijn gastvrouw, bijna jeugdig
sa enthousiast: „Dat is nu wel een gekke ge
schiedenis, maar 't is to eb ook een prachtige
reclame! erbeehj u, wij waren van plan ge
weest om a.s. Maandag voor, het lustrum va»
•teen diocesanen bond do Vereen-ging- te hu-
v*»V' Maar men waarschuwde mij, om toch
de teleurstel ling te loopen van een ha.'
liet Bavo-gcbouw. En nu krijg ik een tele
foontje, dat er honderden kaarten gekocht
worden' en de Bavozaal veel te klein zal zijn.
Dan moet ik er vanmiddag maar op uit om
ta zien, of wij dan toch nog de Vereen kring
kunnen krijgen en dan maar adverteeren in
de courant, vindt u niet!"
Daar was ik opeens midden in het onder
werp, dat mij bezig hield. „Uw organisatie is
tan toch wel groot en over gebrek aan be-
ang.slc'ling valt niet te klagen."
Ja, het gaat met onzen Vrouwenbond,
vooral in Haarlem, buitengewoon. Wij heb
ben hier al bijna bij de drie duizend leden:
„Dat is een verbijsterend getal, waar Am
sterdam nog pas aan de 2000 is en, naar ik
uit ondervinding weet, de Roomsdh© Vrou
wenbeweging in het Zuiden slechts heellang-
:aaiu groeit. U heeft zeker wel de noodkreten
van pastoor Mutsaers uit Den Bosch gele-
>zen!'' -
Ja, knikte juffrouw Peeters voldaan; wi,
hebben in Haarlem buitengewoon succes,
maar we hebben dan ook hard gewerkt!
Ik probeerde de oorzaken van dezen bloei
\e ontdekken en vroeg of wellicht elders de
opzet bij den aanvang te veel in handen van
uitsluitend dames was en zoodoende de raas
sa der vrouwen verre bleven.
„Dat kan inderdaad een der redenen zijn,"
bevestigde juffrouw Peeters. „Wij hebben
hier een echten Vrouwenbond en werken voor
de belangen van al onze Roomsei'ne vrouwen,
Daar hebt ge bijv. het dienstbodenvraag-
stuk, liet brandende onderwerp van den dag,
U zult gelezen hebben, dat men van z.g. neu
tralen en socialistisch en kant bezig is d©
dienstboden in vak ver eeni gingen te brengen.
De meisjes hebben haar bepaalde eischem 10-
urigen werkdag, loon- en vacantieregeiing,
enz. enz.
Ook wij hebben het. vraagstuk in studie,
En ik wil u wel mijne persoonlijke meening
zeggen. Zooals u weet. is onder ons de gel
dende opvatting, dat do dienstbode een lid
Is van hel. gezin. Vereenigingen zij» dus voor
haar uit den booze. Maar ik vraag u; is dat
geen theorie! Waar is de dienstbode nog een
'id der familie! De geslachten, waar dit
ycdi-komt, zijn aan !t uitsterven. En moeten
wij nu tegen den tijd ingaan en zeggen, da i
bet anders is, din het 1st Ik stel me voor, dat
ook wij onze dienstboden moeten samenbren
gen i» een afzonderlijke vereeniging, waarin
rij haar eigen belangen behartigen. Wij zijn
feeds bezig aan een ontwerp en ik heb een
aantal dienstmeisjes samengeroepen om haar
tnooniiig te hooren."
„U weet," merkte ik op, „dat in Amsterdam
fceeds jay en avondjes en cursussen voor
«toomscfoe dienstmeisjes worden georgani
seerd.''
Keker, maar dat ging uit van de vereeni-
JWög tot bescherming van meisjes. En dat is
«iets meer v oor onzen tüd. Dat waren de da-
es van St. Martha ook met mij eens, welke
j^'reeniging hier voor de m-eisjesbesckerming
Daze tegenwoordigo dienstmeisjes willen
iw mefr ..beschermd" worden. U moest eens
ICm hoeveel Roomsche meisjes ik al ge-
Pbstnif11 ^a<7r b'cht, eons waren gaan
,..ou 311 e,°lj roor'e dub en kwamen vra-
of er nu bü ons ook niet zoo iets w
as.
Ja. onze iiedendaagsche dienstmeisjes vra-
gen veel! Maar, wanneer ik uitreken, hoeveel
zij thans noodig hebben voor lijfgoed en bo-
veukleeren, dan is het oude loon ook absoluut
onvoldoen-'le. Het ergst is er dn burgerstand
aan toe, gezinnen, die een dienstbode moeten
hebben en voor wie de kosten veel te hoo-g
worden.
Maar het pijnlijkste is toch. dat vele in den
hoogeren stand, voor wie het niet op geld
aankomt, zoo slecht meewerken om de dienst-
bodekwesüe te vergemakkelijken. Wamt
beusch, de moeilijkheden liegen niet voor het
minst ook bij de mevrouwen zelf. En deze
daarvan te overtuigen, ziedaar ook weer een
taak voor onzen bond. Maar of ik op moei
lijkheden stuit, wanneer ik bij een mevrouw
aankom met begrippen van dienstbodenorga
nisatie en dergelijke! Maar meenen de men-
schon dan, dat wij den tijd kunnen tegenhou
den en dat alles nog zoo is als bij onze moe
ders!Hier tikte de kleine hand, die
stevig een potlood omklemde, met kracht op
da tafel; en ik vroeg mij met verbazing af,
hoe zooveel frissche geest en jeugdige energie
bij een zeventigjarige konden huizen.
Nu wij toch op het gladde ijs van vrouwen
emancipatie aan 't glijden waren, waagde ik
de opmerking, wat onze presidente wel dacht
van vrouwelijke vakorganisatie.
En 't was verrassend, hoe snel deze oude
dame aanstonds de porteé van deze moderne
vraag begreep:
Zie eens hier, zei juffrouw Peeters, mun
idee is, dat fabrieksmeisjes en dergelijke zich
\yel afzonderlijk moeten vereenigen, maar
zich dan groepeeren in den Vrouwenbond. U
weet, dat onze geestelijke Overheid haar de
keus laat om naar den Vrouwenbond te gaan,
of een af dee ling van den Volkshond te wor
den."
„Acht u de zorg voor den Vrouwenbond
niet te -groot," vroeg ik, „wanneer deze zich
naast bet reeds voorhanden zijnde werk in de
toekomst ook met loonregelingen en arbeids
toestanden, met stakingen misschien, moet
gaan bezig houden.''
Ja, peinsde juffrouw Peeters; wellicht
is dat ook beter werk voor het bureau van
meneer van Rijzewiik in Utrecht. In ieder
geval, dat moet de toekomst loeren.
Wij hebben overigens werk genoeg! Nu zijn
wij weer begonnen met de bescherming der
vagebondeerende vrouweliike jeugd, waarbij
ons de pas hier gekomen Zusters Carmelite»-
sen zoo uitstekend helpen. Dat wordt zoo iets
als het Sint Pranciscusliefdewerk voor jon
gens te Amsterdam. O, die stumperde van
kinderen van moeders, die deiy -geheel en dag
buitenshuis zijn, hebben onze lichamelijke en
geestelijke hulp zoo hoog noodig!
En dan, laat ik u iets vertellen van ons
werk van het laatste jaar, waaraan ik groo-
tendeels ons succes toeschrijf. Eigenlijk da
teert onze groote bloei pas van een goed half
jaar. Maar wat is er in dien tijd gebeurd! Wij
hebben cursussen gegeven in zedeleer, een so
ciale cursus, een in kerkelijke geschiedenis,
een naai- en verstelcursus, een in verbandleer,
in maatschappijleer en staathuishoudkunde,
een apologetische cursus. Verder hebben wij
het initiatief gen-omen voor vier meisjespa
tronaten; het liefdewerk Catechismus werpt
rijke vruchten af. Van de vestiging der Zns-
verschil lig doet en een dercie een gezicht i®*
alsof (het een fabel is, dat er ooit iemand
tegen het vrouwenkiesrecht ia geweest.
En wat zal het een aanwinst worden voor
onze Roomsche partii!"
Wij stapten op, de lange gangen door, trap
jes op en af door het vriendelijke, gezellig©
huis. En weer bewonderde ik de onvermoeide
bewegelijkheid van onze hoogbejaarde presi
dente, hoe zij met hoofseh gebaar de dubbele
deuren voor mij opensloeg en de trappen op
wipte.
Ik moe st haar later zeggen, dat rij de
ziel van den Haarlemschen Vrouwenbond was
en aan den jeugdigen Ijver van haar oude
krachten zooveel schootne vruchten te danken
waren.
„U bent nog niet lang presidente van de
Haarlemsohe afdeellng.*'
Neen, verleden jaar Maart kwam men
mij vragen, of ik voorzitster wiled worden.
Ik zei, goed, als jij mii niet te oud vindt,"
„En m dat eene jaar is jukt zooveel tot
stand gekomen!"
Het antwoord werd bescheidenlijk ontwe
ken. Maar ik liet niet los. „Hoeveel leden wa
ren er, toen u presidente werd!"
Ruim driehonderd.
„En uu!"
Tegen de drie duizend. Ja, wij hebben
hard gewerkt; het bestuur, de seereaaresse,
mevrouw v. d. Griendt, op wie zooveel aan
komt, de penningmeesteresse. bet zij» zulke
ijverige werksters. Trouwens een ieder werkt
bij ons naar de gaven, die O. L. Heer (haar
gegeven heeft."
Ik mocht den kapelaan met langer laten
wuehten, ofschoon ik dit interessante onder
houd nog wel had willen rekken. Ik waagde
met een „tot weersziens" van mijn vriende
lijke en belangwekkende gastvrouw afscheid
te nemen. Menschop toeh. die zoo jong zijn
als juffrouw Peeters, hoop ik nog menigmaal
te spreken.
En aan den vooravond van het eerste lus
trum van den diocesanen Vrouwenhond feli-
oiteer ik de Haarleomsche afdeeling met deze
presidentel
met onderwijs in brailleschrift.
Vooral met onze cursussen hadden wij suc
ces. Die over staatsinrichting met mr. Bo-
mans trok volle zalen. Maar onze Bomans
kan het onze vrouwen dan ook zoo lekker
vertellen. Wanneer hij zoo'n moot van de sa
menstelling van ons parlement of iets derge
lijks heeft uitgestald, komt het er zoo gees
tig achter: „en wanneer jelui dat nu goed ont
houden, weet je meer van de politiek dan je
man!" Gelooft u ook niet, dat er onder de
mannen nog zijn, die van de staatsinrichting
nog maar heel weinig weten!
Ik moest tot schande va» mijn geslacht te
genover deze begaafde vertegenwoordigster
der „zwakke sekse" bekennen, dat er belaas
onder de mannen nog vele analphabeten In
de staatsinrichting zijn!
Maar ik waagde een tegenvraag: „Gelooft
u nu, dat al die geleerdheid van meneer Bo
mans, bij onze vrouwen inslaat!"
Geleerdheid! Onze Bomans kan 't ze zoo
bevattelijk vertellen. En het bewijs! Hij
spreekt een half uur en geeft dan gelegen
heid tot vragen. En spontaan rijzen ze uit de
zaal op en dat is interessant, dan die bewij
zen van belangstelling en die nieuwsgierig
heid waar te nemen. U weet zelf wel, wat het
beteekent voor iemand en vooral voor een
vrouw, om in oen openbare vergadering op
te staan en vragen te stellen. En dat is daar
regel!"
Ik zat geslagen! Wat groeit daar voor
een beweging om ons heen, waar wij mannfen
buiten staan, vloog er door mijn hoofd. En 't
was, of juffrouw Peeters mijn gedachten
raadde:
Dat had £k nooit gedacht, toen tk hier
kwam," peinsde ze voor zich heen, „dat er
nog zooveel te doen is en dat er zóóveel ge
daan wordt. Vooral in den Vrouwenbond ia
zulk prachtig werk te doen; wij vinden er alle
standon en ons doel Is nu maar, deze bij el
kaar te brengen. Maar dat zal nog wel wat
tijd kostenl"
„Wanneer- u dat heeft bereikt, hebt u het
sociale vraagstuk opgelost," zei ik.
En we lachten beiden.
Nog twee vragen brandden me op de tong
en er was al weer gezegd, dat kapelaan.X
voor juffrouw Peeters aan de telefoon was.
't Is mijn schuld, Eerwaarde, dat u wat lang
hebt moeten wachten!
»U sprak daar van de politiek; wat deukt
u van de politieke organisatie der vrouw,''
vroeg ik mijn gastvrouw.
Een beel eenvoudige zaak," was liet da
delijk gereed© antwoord. „U bedoelt, dat dit
niets is voor den Vrouwenbond!"
..Dat is inderdaad mijn meening: ik was -bij
de oprichting van den Vrouwenbond te Am
sterdam, en herinner mij goed, dat toen alle
politiek buiten de deur gesloten werd."
Dat wordt ze ook bij ons," zei juffrouw
.Peeters. „Wij laten onze vrouwen nu enkel
eenige zakelijke en technisch© voorlichting
geven; maar ondertussehen zijn we allemaal
lid van de kiesvereeniging geworden en daar
zal de politiek wel verder worden behandeld.
Ik moet nog lachen en daar speelde een
schalksche spot op dit energieke gelaat
hoevelen er in onze kringen doodsbenauwd
waren voor bet vrouwenkiesrecht; en hoe ze
nu. de ccn enthousiast, de ander matig on-
Er kwam gisterenmiddag belangrijk nieuws
uit Berlijn. Het bericht, dat wij dezer dagen
plaatsten over voorgenomen interneering van
de Geallieerde missie te Dantzig, blijkt nu
achteraf van groote beteekenis te zijn. De
Duitsche regeering is omtrent de PooLsche
kwestie in formeel confliot gekomen met
de Entente.
Wat is het geval?
In een den 26sten Maart aan den voorzit
ter van de Duitsche wapens tils tandscomrnia-
sie te Spa door generaal Hudent overhandig
de nota wordt geëlscht, dat de Duitsche re-
gsering de landing te Dantzig van het leger
van Halier, dat een deel uitmaakt van de
geallieerde legers en haren dooraarsch naar
Polen ter handhaving van de orde zal ver
oorloven. Een weigering zou als een ver
breken van den wapenstilstand worden be
schouwd.
ó)a Jjruitscimra habihflT'.
wezen en wel op ae volgende gronden:
Artikel 16 van den wapenstilstand van 11
November luidt aldus:
De geallieerden hebben vrijen toegang tot
het gebied, dat de Duitschers aan hun Oos
telijken grens hebben ontruimd, hetzij over
Dantzig, liet zij over den Weichsel, om voor
raden aan de bevolking van deze streken te
doen toekomen, of om de orde te handhaven.
Aldus het artikel. Nu willen de geallieer
den de troepen van generaal Haller, dat zijn
eenige Poolsche divisies, welk© nu nog in
Frankrijk staan, in Dantzig laten landen.
Zij hebben da Duitsche regeering gesom
meerd aan die landing niets in den weg te
leggen. Weigert de Duitsche regeering, dan
beschouwt do entente zulks als een inbreuk
van Duitsche zijde op het wapens tils tandia
verdrag.
De Duitsche regeering heeft dit ultimatum
geweigerd. W© zijn wel overeengekomen.ge
allieerd© troepen in Dantzig aan wal te laten
gaan, zoo redeneert zij, maar geen Poolsche.
De Polen behoorden namelijk op den llden
Ityrvember nog niet tot de geallieerden.
Wij zullen deze juridische puzzle niet gaan
uitpluizen. Er is wel wat voor en tegen in
te brengen. Sterker ljjkt ons een andar ar
gument, dat in een officieel stuk van uit
Berlijn tegenover den eisch der geallieerden
wordt aangevoerd. De Entente beweert een
leger in Donzig t© moeten laten lauden (on
der bevel van generaal Haller) om de orde
aan de Poolsch-Duitsche grens te handhaven.
Wij willen uw maatregelen tot handhaving
van de orde niet dwarsboomen, zeggen de
Duitschers hiertegenover, wij willen ook niet
de komst van generaal Hailer's leger in
Polen iets in den weg leggen. Laat hij te
Koningsbergen, te Memel of te Libau ont
schepen, waar hij bovendien betere spoor
wegverbindingen vindt dan te Dantzig. Maar
daar, te Dantzig niet. Ais de Polen te Dant
zig landen, verwekt dat-dg grootste beroe
ring bij de. gemengde bevolking, die door
do kwestie van de toewijzing van Dantzig
aan Polen in zeer geprikkelde stemming
verkeert. Paderewski heeft dan. ook al te
voren de bodem bereid voor Poolsche spek
takels bij een landing. De Duitsche bevolking
daar in d© meerderheid, zou zich tegenover
uittartingen niet kalm kunnen houden, bot
singen zouden onvermijdelijk zijn. Do lan
ding, wel verre van de orde te bevorderen,
zou dan rechtstreeks tot onlusten aanleiding
geven.
En opzettelijke ordeverstoring, dat is toch
wel het laatste, waartoe, de Entente in dezen
t(jd kan overgaan.
Het Duitsche stuk voegt aan het- betoog
zelfs" nog een bedekte bed re ging toe:
„Als echter de geëischte laming bij den
tegen woordigen stand van zaken tot een
bioedigen strijd in dit gebied leidt, dan loopt
bovendien het Duitsch-Uostelyke front tegen
het Russische bolsjewisme gevaar. Daar
houdt het Duitscho leger do sowjettroepen
tegen; dat leger zou dan in den rujy eveneens
een vijand krijgen ,en tusschen twee vuren
geraken."
Aldus wijst do Duitsche Regeering het
ultimatum van do Entente af en staan wij
aan den vooravond van het vredesverdrag
voor een belangrijk' conflict.
Zal de Entente het er op aan laten kómen,
dat' Duitschland het voorbeeld van Honga
rije volgt? Met betoogen achteraf schiet zij
weinig op. Wat baat het Karojyi de schuld te
geven van wat er te Boedapest gebeurde?
De expremier van Hpngarije heeft trou
wens de beschuldiging ai weer met kracht
en verontwaardiging van zich afgeschoven.
Het gaat er in Hongarije inmiddels frisch
toe onder de bolsjewistische regeering.
Wanneer gij de heeren zelf aan het woord
hoort, zoudt ge zeggen, dat hun bewind als
een weldaad wordt aanvaard. Zoo verklaar
de de technische leider van het volkscommis
sariaat voor de socialiseering, de plaatsver
vangende volkscommissaris Julius Hevesi:
De overgang van de kapitalistische naar
de socialistische productie heeft in Boeda
pest en Hongarije vlot en zonder schokken
plaats. Het volkscommissariaat heeft de ge
zamenlijke industrieele centra reeds bijna
georganiseerd. Op het oogenblik is het eeni
ge doei der productie om een ieder op vol
doende wijze met onmiddellijke levensbe
hoeften te voorzien, en de benoodigdhede»
voor het proletariërsleger t© verschaffen. De
rationeele producte zail het productievermo
gen zoo geweldig verhoogen dat met veel
minder arbeid voor elkeen een veel hooge-
re trap van welvaart kan worden verkregen.
Van de zijde der bourgeoisie wordt geen
tegenstand ondervonden, omdat zij inziet dat
het dwaasheid zou wezen om de nieuwe
staatsorde tegen te werken.
Aldus meneer HevesL
En welke is die nieuwe staatsorde?
De revolutionnaire radenregeering heeft
een verordening uitgevaardigd, waarbjj tot'
de socialiseering der financieele instedngen
besloten wordt. De voiksgemachtigde voor
de financiën wordt gemachtigd, de leiding
v;yn die instellingen op zich te nemen en
onder controle te stellen, welke hij voor
socialiseering geschikt acht. Deze financieele
instellingen worden door gevolmachtigden
benoemd door den volksgemachtigde voor
de financiën, beheerd. De instellingen kun
nen ten aanzien van geldswaardige papio
en en andere waarden geen beschikkingen
uitvoeren. Wi© bij een financieele instelling
een rekening-courant of een ander depót
heeft, is verplicht binnen dertig dagen zijn
identiteit te bewijzen. .Wie dit verzuimt,
diens depót vervalt ten gunste van den staat.
De regeering besloot den volksgemachtigde
voor de financiën te machtigen tot het ope
nen der safes va» de financieele instellingen
De tegenwaarde der zich in de safes bevin
dende gouden munten, baar geld en buiten-
landsche geldsoorten wordt op rekening-cou
rant ingeschreven. Geldswaardige papieren
en andere voorwerpen van waarde en ge
schriften blüven in de safes. Wie den sleu
tel van zijn safe niet binnen acht dagem
ter beschikking stelt, diens safe wordt open
gebroken en de inhoud in beslag genomen.
Verder zullen ingevolge een verordening
van de revolutionairs radenregeering alien,
die de gouden munten en het buiteniandsche
geld, waarover z.ij beschikken, niet binnen
14 dagen inleveren bij een of ander© onder
controle der revolutionaire radenregeering
staande bankinstelling, voor een revolutio
naire rechtbank worden gedaagd.
De volkscommissie voor justitie voegtdaar
nog toe, dat tot nader order op grond van
een rechterlijke beslissing aan kapitaal en
interest in totaal niet meer dan 1000 kronen
mogen worden uitbetaald. Bedragen welke
deze som' overtreffen moeten door den- debi
teur worden gedeponeerd bij een der finan
cieele instellingen welke onder de controle
van den revolutioimairen regeeringsraad
staan.
Aan advocatenkosten iffb-gen in het geheel
eveneens slechts 1000 kronen worden be
taald. V
De uit de gevangeniseen ontslagen perso
nen krijgen van hun geld én overige geldfe
waarden niet meer dan 1000 kronen.
De Commissaris van Onderwijs voor Boe
dapest maakt het nog fraaier door te be
palen, dat in aüe scholen het godsdienston
derwijs dadelijk zal gestaakt worden en dat
de vrijgekomen uren zullen gebruikt wor
den deels ter behandeling van de huidige
Bociale wetgeving, deels Voor het onderricht
van, voor het verkrijgen van algemeene ont
wikkeling, noodige kennis.
Een andere kostelijke bepaling ls npg de
volgende: Alle woonhuizen, de daarbij behoo-
rende grond en de bijgebouwen zijn het eijren-
dom der Hongaarsche radenrepubliek. Behalve
de huurders zullen ook de voormalige huis
eigenaars voortaan huur hebben te betalen. De
huur wordt namens de regeoring geïncasseeerd.
Zij. die deze niet op tijd betalen, worden ver-
Volgd. Hun kan eventueel een andere woning
worden toegewezen of hun levensmiddelenkaart
kan worden ingetrokken.
De bepaling omtrent het betalen van huur
geldt niet voor die huizen, welke door arbei
ders of ambtenaren zelf zijn gebouwd of ver
worven en waarin rij zelf wonen.
Toch kan hot schijnbaar nog erger, want
Lenin is het met de Hongaarsche revolutie
blijkbaar niet eens.
Hij seinde draadloos van Bela Kun: „Ik ver
zoek u mede te deel en, welke werkeliiko waar
borgen u hebt, dat de nieuwe Hongaarsohe
rgeering inderdaad communistisoh, niet slechts
eenvoudig socialistisch, d.w.z. sociaal-verrader
lijk is. Het staat vast, dat tengevolge van de
eigenaardige verhoudingen de Hongaarsche
revolutie in haar bijzonderheden ©en fout zal
blijken te ziin. Voor deze fout moet ik waar
schuwen."
Tenslotte werden op last van den volks
commissaris voor binnenlandscho zaken de
geïnterneerde gewezen ministers Alexander
üzurmoy en Jozef Szetreny naar Boedapest
gebracht 'en in de algemeen© gevangenis
ondergebracht.
En dan zegt meneer Hevesi, dat alles
vlot en zonder schokken plaats heeft. Met
het pistool op de borst maakt men gewoon
lijk niet veei tegenwerpingen!
China en Japan. De „Times" verneemt
uit Peking: Het militaire verdrag tusschen
Ohina en Japan is tegelijkertijd in Peking
en Tokio gepubliceerd, met de tot dusver
onbekende aanvulling, welke verloden maand
werd geteekend, volgens welk© het verdrag'
ophoudt te bestaan met het toek'ehen Yan
den Europeesehen vrede.
Andere verdragen zullen eveneens wor
den gepubliceerd, o.a. ,twée Marconi-over-
eenkómsfren met Engeland; twe© spoorweg
en kanaal-overeenkomsten met Amerika»
maar geen verdragen met Frankrijk.
Bolsjewisten in Denemarken. Da „Dai
ly Tel." meldt uit Kopenhagen, dat d© Deen-
sche regeering een bolsjewistisch leider, dr.
Bero gelieeten, met zijn gezin en rijn secre
tarissen het land heeft uitgezet. Dr. Bero
trachtte als vertegenwoordiger van het bols
jewistische Roodé Kruis vergunning te krij
gen om te blijven. Er komen tal van tot
do lagero klassen behoorend© bolsjewisten
Denemarken via Duitschland, Zweden en
Finland binnen. Er zijn 20.000 geïnterneerd
in het kamp „Hold" in Jutland. Zij zullen
worden uitgezet en per stoomboot naar hun
land worden gezonden.
Ontploffing op een tankschip. In het
Itaiiaansch© tankschip „Spiaidion", dat offi
cieren en burgerlijke ambtenaren voor Pola
aan boord had, had een ontploffing plaats.
Ér zijn 30 dooden ©n 30 gewonden.
Het arbeidsconflict in Engeland. D©
toestand in de kolennijverheid verbetert
anelj 5000 mijnwerkers in North Staffords
hire, die Donderdag staakten, hervatten gis
teren het werk. De mijnwerkers van Derby
shire hielden te Chesterfield ©en groote ver
gadering, waarin zij een motie aannamen,
waarbij zij, gehoord het overzicht van het
rapport van Sankey en het besluit der mijn-
werkersfederatie om een stemming te hou
den, besloten Maandag het werk te hervat
ten. Meer dan 30.000 mijnwerkers in Zuid-
Wales hervatten heden het werk. De leider»
zijn 'druk bezig den mannen aan te raden
het werk te hervatten.
Overeenkomsten met de Geassiocieerden.
Door de afdeelinsen der Eerste Kamer i»
voorloopig versla» Uitgebracht over het wets
ontwerp tot goedkeuring van de overeenkom,
sten met de geassocieerden.
In een der afdeelingen word gevraagd, op
welke wijze de regeering rich de middelen, noo
dig ter uitvoering van deze overeenkomsten,
denkt te verwerven.
Uit de stukken verkrijgt men den indruk,
dat zij dit zal doen door middel van de N. U.
M., die uit te geven Nederlandsohe schatkist-
wissels of wel de te ontvangen buitenjaudscke
zal beleenen bij de Nederlandsche Bank. Deze
zou hiertegen bankbiljetten uitgeven, die de
circulatie zouden vermeerdereu cn aldus tot
inflatie en prijsopdrijving aanleiding zouden
kunnen geven of do prijsdaling zou kunnen be
lemmer en.
Men zou gaarne hieromtrent nader ingelicht
worden.
Personenvervoer naar het bezette deel van
Duitschland. Haar wordt gemeld moeten
personen, die zich willen begeven naar het
door de Belgische treopen bezette deel van
Duitschland, zich te verkrijging der vergun
ning daartoe wenden hetzij rechtstreeks, hetzij
door tuaschenkomst van een Belgisch consulaat
hier te lande tot het Bureau de Circulation
(Direction Sureté militaire) te Brussel, liet
■verzoekschrift zal in de Fransehe of in de N'o-
d&rlaudsohe taal sresteJd moeten ziin; in liet
laatste geval zal echter een Fransehe vertaling
©r bijgevoegd moeten worden.
Personen die zich willen hegeven naar het
door de Belgische troepen bezette deel van
Duitschland bullen zich ter verkrijging van de
vergunning daartoe kunnen wenden tot den
'Nederlandschen consul te Keulen, die daarop
de noodige Btappgu zal doen bij de betrokken
Jiritsche autoriteiten aldaar.
Zoowel bij de tot het Bureau de Circulation
te Brussel als tot den consul te Keulan te rich
ten verzoekschriften zullen gevoegd moeten
worden een onopgepiakte paspoort-foto en een
verklaring van den burgemeester of van het
hoofd van poditie der woonplaats van den
aanvrager, dat deze als betrouwbaar Lekend
staat, dat de reis inderdaad noodzakelijk is,
en dat geen omstandigheden bekend zijn, die
zich zouden kunnen verzotten tegen de verloe-
ning der gevraagde reisvergunning. Voorts
moet in de aanvrage om de reis-vergrunning
duidelijk zijn opgegeven de volledige naam en
voornamen, beroep, plaats en datum van ge
boorte, nationaliteit en woonplaats van den.
aanvrager, benevens het doel en de duur zijner
ireis. Ten slotte zal de aanvrager moeten op-
•geven een persoon die woonachtig in in de
'plaats, waarheen hij zich wil begeven en -die
inlichtingen kan geven over het doel der rois,
en zal het verzoekschrift eigenhandig moeten
zijn onderteekend.
CRISIS-AANGELEGENHEDEN.
Doling der kolenprijzen. Éet Centraal
Verrekenkantoor heeft volgens het Hbld. met
ingang van 1 April de prijzen der industrieko
len met i 1 verlaagd.
Het bevroren vlcesch. Wij lezen in d©
„Veo- en Yleeschhandel"-:
,-Met de vleeschdistributie van bevroren
vleesoh kan weer ai de distributie-misère in het
elagerabedrüf gehaald worden, indien de bur
gemeesters op de vroegere manier gaan distri-
bueeron, niaximprijzen stellen enz. Oploop voor
de slagerswinkels, onbillijke prijsstelling en
verdeeling, ontduiking maximumprijzen, on ge
wen acht o concurrentie van 'buitenslagers, die
Yersoh vleesch zullen leveren in de stad na
1 Mei met vet bovendien dat alles blijft
niet uit, als de burgemeesters niet den prgeti-
schen weg bewandelen en deze is het bevroren,
vleesch in don vrijen handel brengen. Door des-
vrijen handel en de vrije concurrentie zijn de
'vleeechprijzen in verhouding tot den kosiprijs
'laag geworden. De Regeering laat den weg
'voor de burgemeesters open het bevroren
Vleeech vrij te verkoopen aan de slager, met
'vrije vleeschprijzen. Verder kunnen da burge
meesters slachtvergunning geven tot het totaal
rantsoen van Yz pond per week per persoon ie
bereikt. O.p deze wijze beschikbaar gesteld, kan
liet bevroren vleesch in het tekort aan vleosch
'helpen voorzien, kan het de vleesohpriizen
omlaag' brengen, kan het de guate-koeion meer
voor do weide sparen.
De practijk zal o.i. uitwijzen, dat alleen de
grootere steden, die een belangrijk kwantum
'tegelijk kunnen ontvangen, aan de bestelling
van bevroren vleesch zullen meedoen; op het
platteland zal het artikel wel geen ingang vin
den, temeer waar de prüzen van het versche
veesch in den regel lager zijn.
Met 15 April hoopt men do vleeschdistributie
to beginnen.
