'NIEUWE HUH. EOURANT
buitenland.
De Ondergang van een
Wereldmacht
Parlementaire Kroniek.
Maandag 7 April
Tweede Blad
Schotensche Kroniek
FEUILLETON
De gebeurtenissen van den dag.
Waar echter ook dit laatste hulpmiddel
niet hielp, daar werkte het thans weerklin
kende trompetgeschal dat opnieuw tien
gladiatoren, weder gezond©, sterke ©n schoo:
na mannengestaltan naar d© Arena riep.
DEN HAAG, 6 April.
De heer Kleerekooper heeft dan nogmaals
gelegenheid gekregen om de dienstvoorwaarden
van liet spoorwegpersoneel in de Tweede Kamer
te bespreken. Dat was nu eenmaal noodzake
lijk na het politieke relletje, hetwelk deze ge
achte afgevaardigde eenigen tijd geleden op
touw meende te moeten zetten. Hij kwam toen
van 'n koude kermis en ook thans weer zullen de
spoorwegmannen moeten getuigen, dat al dat
Kamergepraat niets uithaalt.
De katholieke afgevaardigde Hermans zeide
het den vorigen keer zoo juist en herhaalde het
thans weer: de Tweede Kamer is wel het meest
ongeschikte college om dergelijke onderwerpen
te behandelen bn thans moest zelfs de heer
Kleerekooper verklaren: het dienstreglement der-
Spoorwegen is zóó ingewikkeld, dat wij het hier
bijna niet kunnen bespreken; bovendien hebben
alle Kamerleden het niet eens ontvangen! En
hoeveel zullen het hebben gelezen en bestudeerd,
zou ik er willen bijvoegen?
Een onvruchtbaar debat dus, alleen ter wille
der politieke reclame opgezet. Onvruchtbaar
ook, omdat er zoo weinig mee is bereikt. Ver
schillende geopperde wenschen n.m. als de er
kenning der vakorganisaties, invoering van kor-
teren dienstduur, bevordering van Zondags
rust enz. worden door den Minister gedeeld en
zullen bevredigd worden ook buiten de be
moeiing van de Kamer. Een principieel punt
als de afschaffing der stakingsweuen, kon ge
heel afzonderlijk worden behandeld, wat dan
ook met een desbetreffendende motie zal geschie
den.
Wat bliit er dan nog over? Allerlei onderge
schikte zaxen en technische regelingen, welke de
Minister met de Spoorweg-directies wel regelen
zal en waar de Kamer geheel buiten moet
blijven.
Daar is b.v. de bevoegdheid der maatschap
pijen om in laatste instantie te beslissen over
ontslag van een bepaald lid van het personeel.
Het gaat natuurlijk gemakkelijk om te zeggen:
die beslissing moet buiten de Directies om geno
men kunnen worden. Maar welke Directie van
een groot lichaam wil verantwoordelijk blijven
voor haar taak, wanneer men haar dwingt te
werken met personeel, dat zij ongeschikt acht?
En klemt deze vraag niet te meer bij een be
drijf als het spoorwegwezen, waarbij b.v. op een
machinist zulk een zware taak rust?
De spoorwegdirectie is aansprakelijk voor het
verkeer; gesteld er gebeurt een ernstig ongeluk,
waarbij verschillende menschenlevens zijn te be
treuren en een onderzoek wijst uit, dat het on
geval aan de onbekwaamheid van een machinist
te wijten is. Welk een indruk zou het dan ma
ken, wanneer de Directie aankwam met het ez-
cuuswe wisten wel, dat dit er van komen moest,
maar wij hadden de macht niet een onbekwaam
of ongeschikt beambte te onstaan! Men ziet dus,
dat het wel heel goedkoop is in de Kamer aller
lei zoogenaamd democratische eischen te stellen,
maar dat de practijk daarmee altijd nog niet
klopt.
Ik zou meer van zulke staaltjes kunnen op
noemen. Zoo vroeg de heer Kleerekooper den
Minister te willen, bevorderen dat de spoorweg
directies aan haar ambtenaren toestaan andere
ambten te vervullen. Wanneer je dit zoo hoort,
zoudt ge meenen, dat de vrijheid van beweging
voor een spoorwegbeamte buiten dienst al zeer
geknot is. Wat blijkt nu? Dat, volgens de Mi
nister, als regel toestemming wordt gegeven om
buiten dienst vrijelijk over zijn tijd te beschikken.
Maar 't gebeurde b.v. dat de vrouw van 'n op
zichter-machinist het modistevak uitoefende en
manlief de klanten zijner vrouw zóózeer bevoor
deelde, dat daarover ernstige klachten rezen. Het
kan verder voorkomen, dat 'n ingenieur 't raads
lidmaatschap eener gemeente aanvaardt en de
Gemeente zeer nauw bij een regeling betrokken
wordt, waarbij zij en een spoorwegdirectie partij
zijn. Het gaat dus al weer niet aan, om in het
algemeen de vrijheid van beweging voor het
spoorwegpersoneel op te eishen.
Summa summarum is weer gebleken., hoe
nuttig een loonraad kan werken; hoe geluk
kig het zijn zal, wanneer de Kamer verlost wordt
Jleiü8'eJ^ke,. zaken> waarvan zij toch geen
verstand heeft of waaromtrent te oordeelen zij
ten eenenmale onbevoegd is; zaken, die slechts
door enkele beroepspolitici worden uitgebuit
voor politieke reclame. En daarvoor zijn zulke
kwesties toch waarlijk te ernstig 1
Een geheel ander beeld levert de overzijde
Van het Binnenhof, wanneer men na een mee
ting-speech van Kleerekoper of Oudegeest, van
de Tweede naar de Eerste Kamer over stapt.
Nu treft ons Lagerhuis het den laatsten tijd
ook wel 6lecht: juist wanneer de Senaat za
kelijk en breed de begrootingen afhandelt,
komt in de Tweede Kamer een zesde-rangs de
batje aan de orde.
De Minister van Waterstaat had Woensdag
druk werk om van de eene Kamer naar de an
dere te loopen. Eerst moest hij in de Eerste
eenige besprekingen over de Waterstaatsbegroo-
tingen aanhooren belangrijke onderwerpen,
als de electriciteitsvoorziening van het platte
land, de noodzakelijkheid van een tweede groote
sluis in IJmuiden enz. en toen kon hij voor
het Spoorwegdebat naar de Tweede Kamer over
wippen.
Na de pauze kwam Minister de Vries even de
Eerste Kamer binnenstappen met zijn belasting
portefeuille. Heel gemoedelijk praatte hij een
oogenblik met de oude heeren: over het verder
felijke van de heffing ineens was er roerende
eenstemmigheid; een kort dispuut tusschen den
'heer van Nierop en rnr. de Vries over het ver
plichtend stellen van inschrijving op een nieuwe
leening en.
Klaar was de zaak. Die heeren weten ernog
eens van zaken doen! Vrijdag kwamen onze Se
natoren nog even een paar uur bij elkaar en
handelde de begrooting van oorlog af.
Er was gelegenheid om over den volkeren
bond te praten, over lichamelijke opvoeding en
over de verhoudingen tusschen meerderen en
minderen in het leger. Opmerkelijk echter was
eensdeels het uiteenloopend oordeel over Volke
renbond, ontwapening enz., anderdeels, hoe wei
nig positief de denkbeelden omtrent al dergelijke
belangrijke vraagstukken zijn, nu wij internatio
naal door het treuzelen der Parijsche conferentie
in zulk een vagen toestand verkeeren.
Over de behandeling der Indische begrooting,
in welker algemeene beschouwingen de Tweede
Kamer Vrijdag bleef steken, spreek ik liever een
volgende maal, wanneer het geheele debat is te
overzien. Er is nu toch niemand meer in het
land, die er om lacht, dat de Tweede Kamer
zich haasten moet om nog vóór Paschen een
begrooting af te handelen. Dus kan er ook on
zerzijds nog wel een weekje bij.
De aandacht zou ik willen vestigen op het
merkwaardige feit, dat de voorzitter der
Tweede Kamer zijn presidentsstoel met het
spreekgestoelte ging verwisselen, tot het houden
van een rede. Zulks was sinds onheugelijken
tijd niet geschied, maar moest gebeuren, bij
gebrek aan Indische speciailteiten, onder de libe
rale partij.
Mr. Fock heeft echter door zijn demonstratief
optreden niet alleen een leemte in zijn eigen
partij, maar ook bij andere groepen, bij heel de
Kamer, aangetoond. En die onuitgesproken te
rechtwijzing aan de leiders der verkiezingen en
samenstellers van politieke adviezen, mogen de
betrokkenen zich wel ter harte nemen! En zoo
niet, dan toonen de Nederlandsche kiezers zelf
een volgende maal, dat zij ook der millioenen
bruine broeders in Indië een goed hart toedra
gen, en niet alleen aan zichzelf denken.
Voor de grootste partij in de Kamer, de Ka
tholieke, zouden een paar Indische specialiteiten
waarachtig geen luxe zijn
HAGENAAR.
HET MIS V TUlSTANJDl IN DE It.IC. KXESVJSR-
EENIGING UIT DEN WEG GERUIMD.
Vrijdagavond vergaderde onze R. K. Kies
vereniging onder voorzitterschap van den
tweeden voorzitter, den lieer A. J. Loer
akker.
Nadat de bijeenkomst met gebed was ge
opend verkreeg de Zeereerw. heer Pastoor
Wentzel bet woord die mededeeling deed'
van zijne pogingen om het misverstand ,uit
den weg te ruimen. Eerlijk gezegd: de po
gingen van onzen Pastoor waren schitterend
gelukt. Die mogelijkheid was geschapen om
den heer Hooy te behouden ais gemeente
raadslid en de vergadering ging hiermede
accoord door met een groote meerderheid
van ,gtemmen het offer van den heer S.
Olie te aanvaarden. De heer Olie had zich
in het belang der katholieke eenheid bereid
verklaard zijn plaats op de voorloopige gros
lijst af te staan om de vergadering de gele
genheid te geven den heer Hooy op dezelfde
lijst een plaats te geven. Eerlijk gezegd
heeft de heer Olie bewezen een uitstekend
'ri jOnzer partij te zijn. Aan hem danken
wij ook dat de op misverstanden berustende
verschillen van het tooneel verdwenen zijn.
Uit de daarop plaats gehad hebbende stem
mingen bleek dat de lijst van candidaten zal
zijn als volgt:
1. A. J. Loerakker; 2. Ch. A. Blom; 3. Th.
G. C. Hooy; 4. Ch. C. iWolff; 5. C. T. Telle-
k∓ 6. N. Cobelens; 7. J. J. van Schie;
8. J. G. Opbroek; 9. A. Th. Prins en 10. M.
Emans.
Tijdens de stemmingen werden de uitsla
gen bekend gemaakt van de Statenverkie-
zinden. Algemeen was men van oordeel dat
wij in ons iStatendistrict bij betere en krach
tiger propaganda grooter succes hadden kun
nen hebben. Onnoodig hierover na te plei
ten.... de heeren Mr. Bomans en Hooy zijn
gekozen. Van beiden zijn wij overtuigd dat
zij over werkkracht beschikken en zeer ze
ker een goed figuur in de Staten zullen
kunnen maken. Hier zien we alweer dat oen
stembus verrassingen kan brengen en zeer
zeker is dat bij de Statenverkiezingen liet ge
val geweest.
EEN BEROEP OP DE HA ARLEMMERS EN
HUNNE... OE-NTEN.
Onlangs heb ik eens geschreven over het
Liefdadigheidsfeest dat wij zouden geven ten
voordêele van de Patronaten der parochie
van de H.H. Elisabeth en Barbara. Het voor
nemen is werkelijkheid geworden. Op 21
en 22 April a.s. zal in den Schouwburg Jaiis-
weg de kinderoperette „Asschepoetster" op
gevoerd worden; verder zal er een meisjes
koor zingen onder de leiding van de be
kwame Haarlemsche dirigente Else Wille.
Bovendien staat er nog een extra nummer
op het programma dat ik nog niet wil ver
tellen.
Er zijn plaatsen verkrijgbaar voor alle
beurzen van,af 60 cent tot f 2. Gelegenheid
voor plaatsenbespreken zal er zijn op de
dagen der uitvoering. Zij die kaarten Koo-
peii moeten er om denken dat er nog 5 pet.
stedelijke belasting moet betaald worden van
het bedrag, dat zij voor plaatsen besteden. Er
is geen vrijheid gevonden ons de gevraagde
vrijstelling voor ons doel te geven. Ik doe
er zand over, alhoewel ik toch meen dat er
bij ruime toepassing der bestaande verorde
ning de vsvraagde ontheffing verleend had
kunnen worden.
De dames van het Patronaat zijn druk
bezig met het verknopen der kaarten. Zon
dag zullen er heel wat menschen lastig ge
vallen worden om hun offertje, voor de
goede zaak te brengen. Mag ik de goede
hier bedoel ik de met het aardsche slijk
gezegende katholieken beleefd verzoeken
de verkoopster niet met ledige handen door
te zenden? Het doel is toch zoo nuttig en
noodzakelijk. En dan men behoeft niet bang
te zijn voor het geld jejs jninderwaardigs te
zien te krijgen. De dames die de regie van
het stuk in handen hebben zijn werkelijk wel
bevoegde handen. De leerschool die zij op
dat gebied hebben doorgemaakt is prima
geweest. Zeg nu a.ub. niet: ,,dat zal niet
veel zijn, 't Komt van Schoten." Ik zeg ,u
dat de uitvoering op artistiek peil zal staan.
Het programma voor het matinee op
Paaschmaandag zal ook hetzelfde zijn als dat
voor de Soirée van den volgenden avond
22 April.
Mochten er menschen zijn die niet door de
verkoopsters bezocht worden en die toch
kaarten willen hebben, laten zij even per
telephoon den heer Herm. Willenb.org, Frans
Halsstraat oproepen. Hij is de centenbaas
en zal gaarne de gewenschte kaarten laten
bezorgen.
Pastoor Wentzel heeft mij en vele anderen
medegedeeld alsdat het geschenk dei' paro
chianen aan de Eerw. -Zusters aangeboden bij
het 121/ï-jarig bestaan der St. Luciaseholen
is aangekomen. De communiebank zal a.s.
Zondag in de Kerk tentoongesteld zijn. Pas
toor zeide dat ook. hij wel zoo'n communie-
in zijn kerk wilde hebben. De wensch is
begrijpelijk en niet slecht. Ik zou .willen zeg-
bgen: Wees maar gerust Pastoor, dat kamt
ook wol. Sedert de parochianen hun herder
hebben irerrji Jceimen, zijn zij gay.niO bcreni
om aan zijne wenschen te voldoen. Alleen,
't zal niet zoo snel gaan, omdat wö allen
eerste klas broodvechters zijn ea toch zal
het stuk en ook nog anderen er komen.
DE VROUWENBOND.
Ik ben sedert Maandag door ettelijke tien
tallen van vrouwen op de straat aangespro
ken. Eerst begreep ik niet waaraan ik dat
voorrecht te danken had. Later begreep ik
't zaakje maar al te goed. Onze arbeiders
vrouwen waren boos op den Vrouwenbond.
Zij gevoelden zigh verongelijkt. Zij veron-
derstellen gepasseerd te zijn omdat zij ar
beidersvrouwen zijn.
Natuurlijkh eb ik getracht al die gedach
ten tegen te spreken. Een karweitje dat
gemakkelijker gezegd gCcjaail is<
De vrouwen hebben niet goed begrepen
dat de vergadering van Maandagmiddag j.l.
een diocesane vergadering was waar de af-
deeling Haarlem van den Bond als gast-
vrouwe optrad tegenover de zusterafdeelin-
gen uit het bisdom, 't -p/as dus geen ver
gadering die enkel uit Haarlemsche vrouwen
bestond. Deze vergadering moest des mid
dags gehouden worden. Hoe moesten anders
do bezoeksters van buiten Haarlem tegen
woordig zijn? .i
Ik geloof dat hct bestuur der afdeeling
Haarlem gaarne een groot ere zaal gehuurd
had als die der ®avo\ Gi' er echter een ter
beschikking was, dat is een andere kwestie.
Ik geloof het niet. t Is dan ook daarom dat
het bestuur toeg»n£sbewjjz©n gegeven heeft,
„zoolang de vonriaad sttrekte". Men heeft
niemand willen uitsluiten. Men had iedereen
gaarne toegelaten. Hier was echter onmacht'
en daarom, zoo heb ik de vrouwen toegevoegd
moeten er geen booze gezichten meer zijn.
Ik begrijp dat onze bctioterkwartier-vrouw
tjes de vergadering gaarne hadden bijge
woond. Maar als zU weten dat er onmacht in
hets pel is, dan zullen zij gaarne de onmoge
lijkheid toegeven. iWusschen hoop ik dat
er voorloopig geen diocesane vergaderingen
meer zijn. Die gcv®h mij zoodoende ook
werk, zij het dan „klets".werk.
VOOR DE 1457 VRAGERS OM GASPRIJS-
VERLAGING.
In de eerstvolgende raadsvergadering komt
er een voorstel van B. en W. in behandeling
om tot yerlaging van den gas prijs over te
gaan. KIJKER.
De wijze, waarop de dageliikscbe srebeurte-
'nissen in het- buitenland zich ontwikkelen,
'geeft zeker weinig gelegenheid -tot vroolüke
oogenblikken. Toch moesten wü gisteren mor-
'gen even glimlachen, toen wil het volgende
'telegram uit Spa lazen, over DE ONTSCHE
PING VAN POOLSOHE TROEPEN TE
'EAiNTZIG Foch heeft aan de goallieerde r®"
'regeeringen geseind, dat het recht der gealli
eerden op grond van den wapenstilstand van
'11 November 1918 om Danzig voor de ontsche-
'ping van de Poolsche troepen te gebruiken
formeel is gehandhaafd. Om de aankomst van
'die troepen te bespoedigen, werd bovendien
besloten, zich van andere routes door de Duit-
techo regeering voorgesteld te bedienen.
Wat wil deze stadhuistaal anders zeggen, dan
'dat de Duitschers hun zin hebben gekregen en
Danzig vermeden zal worden? Er zullen andere
'wegen worden gebruikt, door de Duitschers
'aangewezen!
Ten overvloede bomt het Wolfbureau deze
veronderstelling nog in een uitvoerig telegram
bevestigen, waarbij uitdrukkelijk wordt ver
klaard, dat een contract tustsehen Foöb en
'Erzberger is ge teekend, waarbii met de Duit-
'sche wenschen is rekening gehouden.
Dit is de tweede diplomatieke overwinning,
'welke de Duitschers in korten tiid hebben be
haald: de eerste was de uitruil van levensmid
delen tegenover hun handelsschepen, waar
voor zij de onderhandelingen te Spa afbraken,
"toen de Entente onwillig was.
Terwijl er in ééne zaak een oplossing komt,
dreigen er weer elders nieuwe meilijkheden.
Wij gewaagden reeds van den gespannen toe
stand in Beieren, waar revolutionairen aan
"t werk heetten te zijn, die nog links van de
Spartacisten stonden. Zaterdagnamiddag
kwam liet bericht: IN BEIEREN IS DE
SÓ VJET-R EPUBLIEK UITGEROEPEN.
Een particulier telegram uit Berlijn aan de
>,N. Rott. Ct." vertelt, hoe dat is toegegaan:
Te München hebben de dingen vrij plotseling
een kritieken loop genomen. Vrijdagavond
ham de centrale raad het besluit om te ver
hinderen dat de Landdag, die Dinsdag 8 April
fcijn zittngen zou beginnen, biieen komt. De
voorztter van den centralen raad. Niekiscb,
kondigde de uitroeping van de «owjet-ffepu-
bliek aan en verklaarde dat de Eendderjoon
meer zou verraderen. Verder word gezegd dat
de taak dor eerstkomende dagen zal zpn. het
'afschaffen der partüen, de vereeniging vaa
bet proletariaat, de algemeene staking, en de
verbroedering met de beide andere sovjet-repu
blieken, Hongarije en Rusland. De centrale
raad maande het volk aan do orde te bewaren
'in de ernstige uren. die nu aanbreken. Er werd
'een ovatie gebracht aan de sovjet-republiek
Beieren en het proletariaat. Het garnizoen te
'München heeft daarop besloten geen maat
regelen te treffen tot bescherming van den
Landdag en bij de algemeene staking te sym-
patieeeren met het proletariaat.
In den loop van den avond is het gebouw
van den Landdag door tegenstandres van bet
parlement met machinegeweren bezet. Van
morgen zijn de besluiten van den centralen
raad door aanplakbiljetten te München overal
bekend gemaakt. Om half tien zou een nieuws
vergadering van den raad plaats vinden.
Het ia heel duidelijk dat deze beweging,
te München samenvalt met een georganiseerde
gisting in het geheele rijk. Er naderen weer
eenige critioke weken voor de Duitsche repu
bliek. Men moet afwachten in hoever het de
regeering werkelijk gelukken zal in de vol
gende weken de orde te handhaven. Haar
optimistische verklaringen zijn niet meer ge-
rustellend, omdat in den laatsten tijd. méér
nog dan gedurende den oorlog, de offieieele be
richten veeleer met de offieieele wenschen aan
met de workeliikheid overeenkomen. De mede-
deelingen der laatste dagen over het Roerge
bied. die van verloopen en opgegeven stakin
gen gewagen, terwijl de beweging nog voort
durend een steeds ernstiger karakter aan
neemt, zijn daarvan sterke voorbeelden. Juist
is stellig in de berichten van do regeering,
dat. de duistere economische vooruitzichten
der soldaten dezen naar de Spartncisoho bewe
ging driiven. De 'thans nog in dienst zijnde be
roepssoldaten. heel het kader weet, dat ze
aj oedi» ontslagen zullen zijn en dan broodeloos
en zonder kans op werk op straat zullen staan.
Dit maakt de lieden tot deepeiaten. De toestand
in de huisgezinnen ook in die, welke werk heb
ben, is troosteloos door het ontbreken van goed
voedsel en van genotmiddelen. Deze toestand
drijft de menschen op straat en tot wanhoop.
Do kleurloosheid van hun materieel leven
geeft hun het gevoel slaven te zijn, ondanks
nooge loonen en korte arbeidsduur. Dezs din
gen orukken te zwaarder, naar mate zij lan
ger duren. Zij vergiftigen de lichamelijke
en geestelijke constitutie van het volk en do
toestand wordt er met den -dag, gevaarlijker
door. Dit gevoegd bij een legeeriug, die wel
opstanden met ruw geweld te onderdrukken,
maar niets weet te doen. om de leiding 'en
het vertrouwen van het yolk to verwerven,
veroorzaakt een stemming en een toestand,'
die troosteloos en gevaarlijk tegelijkertijd is.
KONING ALBERT heeft Parijs Zaterdag
ochtend verlaten om per vliegtuig naar Brus
sel terug te keeren.
De koning heeft-gedurende zijn verblijf voe
ling gehouden met de meest voornaamste per
soonlijkheden der geallieerden en geassocieerde
regeeringen, is overal met de grootste aandacni
aangehoord en heeft Parijs verlaten, voldaan
over de opgedane indrukken.
Aldus wordt gemeld. Welke die indrukken
Zijn, zouden wij. Nederlanders vooral, gaarne
weten, ook omdat de Fransche bladen weer
zulke bedenkelijke dingen gaan schrijven.
België is van oordeel, zoo schrift de Matin,
dat het recht heeit hp territoriale waarborgen
aan den Scheldemnónd en in Nederrandsch
Limburg. Het maakt aanspraak op greusner-
zienng ten opzichte van iiuisen en op het
terugkrijgen van gemeenten, welke ontegen
zeggelijk Waalseh ziin. 'ien slotte is het een
geheim voor niemand meer dat liet Luxem
burg in zijn verdedigings- en toisteJsei zou
willen doen toetreden. De commissies hebben
dezen eischen volkomen recht doen wederva
ren, doch de ,raad van Vier is niet gevolgd.
De feitelijke bevrediging ziiner eischen. welke
België tot dusver heeft verkregen, is matig.
Eertijds, ten tijde van het beldhafig tiiüpcik,
waarin koning Albert in het kleine hoekje van
zjjn grondgebied weigerde over een onderhan
delen met den viiand te hooren praten, was
de entente edelmoedig met lnar beloften
jegens den dapperen soeverein. Koning Albert
is de beloften in herinnering komen brengen,
die hem eertijtds zim gedaan en is schadeloos
stelling komen vragen, welke in verhouding
staat tot de ellende, die België heeft geleden.
Laten wij hopen dat men naar nam hoort.
Het ongeluk is, zegt het Journal, dat Beigic
zich in de bizonder ongunstige posite be
vindt dat zün aanspraken op den Schelden-
mond, Limburg en Luxemburg- neutrale staten
raken. Anderzijds heeft het zelfs geen stem in
den raad van Vier om zijn finaneieelé aangele
genheden te ondersteunen.
Die laatste uiting is meer openhartig dan
rechtvaardig. Wanneer zoo schijnt do 1 ran-
sche opvatting te zün de Belgische aanspra
ken. vjjandelü'k grondgebied golden, dan v, as
de zaak gemakkelijk af te handelenmaar nu er
stukken van neutrale staten moeten worden
afgenomen, is het wat lastiger 1
Werd er de laatste jaren niet veel over het
zelfbeschikkingsrecht der volkeren gespro
ken!?
DE ONGEREGELDHEDEN IN
DU1TSCHLAND.
Volgens de ,>Vossische Zeitung" heeft de al
gemeene stakingseommissie te Dusseldorp met
16 tegen 6 temmen tot het afkondigen der
algemeene staking op Zondagmiddag beslo
ten.
De „Münsterieche Anzeiger" zest dat de
stedelijke brandweer, de waterwerken, de
levensmiddelen-voorziening, de gezondheids- en
veiligheidsdienst, alsmede het abattoir van do
staking zijn uitgesloten.
Uit Essen wordt aan de „Lokal Anzeiger"
gemeldHet aantal stakende mijnarbeiders
in het Ruhrgebied was ook heden weer groo
ter. Bü de morgenploeg bleven 144,800 man
weg, tegen 142,6000 gisteren. Het heele aan
tal stakers bü alle ploegen bedroeg 260,200,
tegen 260,700 man eergisteren. Daar in het
geheele Ruhrgebied ongeveer 450,000 arbei
ders zijn, staken er dus meer dan de helft.
Te Stuttgart heeft volgens de „Lokul An
zeiger" de commissie van de burgeriiike af-
werkstakin«Zatoruag besloten de burgerstakiug
geëindigd te verklaren en do burgerij te ver
zoeken Maandag het werk te hervatten.
Het is daar in Stuttgart de vorige week nog
frisoh toegegaan.
In den ar oud van 3 April is tegen ongeveer
400 Spartaeiërs, die op de hoogten tusschen
Oainsburg en Wangen loopgraven hadden ge
dolven en acht tot tien machinegeweren
hadden opgesteld gevochten. Hun steunpunten
werden onder artillerievuur genomen. In een
vuurgevecht werden twee inwoners gedood.
Overal wordt gewerkt behalve te Suttgart.
Boeblingen. Esslingen en Wuerthingen.
Een poging van Spartaeiërs om te Ulm een
algemeene staking te beginnen, mislukte. Tot
dusverre vielen 16 dooden o.w. tweo van d#
regeeringstroepen en 41 gewonden.
DE TOESTAND IN HONGARIJE.
Het commissariaat voor de hoofdstad liecft
bepaald, dat voortaan het onderwijn in alle
scholen en leergangen der hoofdstad kosteloos
Uit Breslau wordt aan de National Zeitung
gemeld: volgens berichten uit Boedapest heeft
de Hongaaisobe communistenregeering van
8 3
ROMAN UIT liJST POOLSCfl.
Toen geschieddde iets onverwachts. De
Blavische Retuariër stond bliksemsnel op en
gaf met zijn vork den~achter hem staanden
oecutor, voor deze het gewaar werd, zulk
®en heftigen slag op den kop, dat diens
b}J?er ingedrukt werd, en in hetzelfde oogen-
d«n 6tak vork reeds in den hals van
rug overrompelden tegenstander, die op den
hej^ Eet zand neerviel. Met dezelfde vlug-
®taod eft^de Jiij zich tot den tweeden tegen-
strot. stak hem een dolk diep in den
Een i
Amp]iitiu^hend Ahhl bruischte door het
floovende i waarop dadelijk een oorver-
Mannen y'iVah3storni volgde,
toet haar t aa»den hunne togas, vrouwen
triomfmnreJ», l?r«; de muziek speelde een
«r slaaf van Publius nader-
gilvere» Te en reikte hem ©en kleine
lBovuld w °Ver' die met Foudstukkcü
Üa Slavische gladiator stond in het mid
den der Arena, omgeven van negen, deels
verstijfde, deels nog stuiptrekkende lijken
en wischte zich met de rechterhand het
bloed af, dat uit zijn hoofdwonde vloeide.
Met vreugde greep hij de hem aangereikt»
schaal en keek er in gespannen verwach
ting naar, zonder eerst te danken, zonder
te buigen voor den gever, zonder zelfs naar
de loge der Imperatoren tA zien. .Toen hjj
zoo stond te staren naar het goud, dat da
delijk geverfd werd met het bloed, dat uit
zijn wonde stroomde, kon men uit het spel
zijner gelaatstrekken duidelijk lezen, dat hjj
zich de vraag stelde: Znp het genoeg zijn
om mij los te koopen? Heb ik mijn vrij
heid herwonnen door dezen strijd? Weder
om wischte hij met den arm, want zijn hand
was reeds geheel bebloed, het gelaat af,
waarop het antwoord te lezen was: Neen,
neen, het is niet genoeg] Ik zal nog eens
moeten strijden.
Een troepje negers kwam nu uit een ver-
mijmering. Thans eerst maakte hij een bui
ging naar do Imperatoren en Publius, ©n
trok wankelend zich uit de Arena terug.
Eent roepje negers kwam nu uit een ver
trek onder de gewelven op de baan geloo-
pen. Eenigen sleepten met ijzeren haken de
lijken der gladiatoren weg; anderen gfroeven
met spaden het met bloed gedrenkte zand
om; nog anderen effenden de Arena met
harken en bestrooiden haar met een witte
laag zand, zoodat rik &poor van bloe-
digen strijd was verdwenen.
Tijdens deze pauze waren luide gesprek-
keir begonnen tusschen do bezoekers, die
het verloop en de uitkomst van dit eerste
tooneel beoordeelden. Ook ontstond er be
weging in de bovenrie plaatsrijen, want de
weddenschappen m® es tal om gering be
dragen, weiden gewoonlijk contant voldaan,
terwijl in de plaatsrijen onderaan wastafels
de ronde deden om d,e zeer hooge winsten en
verliezen te noteeren. Boven ontstonden op
verscheidene plaatóeQ twisten wegens eene
sestertie of om een paar sandalen, die men
bij gebrek aan geld ale iuze;t gebruikt had
en die de verliezende partij nieit wilde jge-
ven De op de tusschengungen geplaatste
Draétorianen moesten dikwijls tusschenbeide
komen, vooral wanneer muilperen werden
uitgedeeld. Voor hun beslissend optreden
veretomde gewoonlijk de strijd; waar hun
tueschenkoinst niet dadelijk werkte, was het
voldoende voor den ontwikkelden rechtszin
der Romeinen, om een rechtszaak aank(an-
gjg te maken en zoo voorloopig den twist
te stillen.
plechtige sitilt® trad .weder lu; de tuba
dreunde, de muziek viel in, de strijd begon.
D© gladiatoren vielen de een na den ander
in het zand en vergoten hun bloed; Rome
schreeuwde en klapte in de handen om
bijval te betuigen, of brulde van woede,
steeds luider en sterker hoe meer het den
reuk van menschenbloed inademde.
Zoo traden verscheidene tientallen voor
het aangezicht der wereldbeheerechers, het
eene even prachtig en schitterend als het
andere, zoowel wegens de schoone men-
schengestalten als door den aan hen ten
koste gelegden tooi; maar alle even ellen
dig wat hun bestemming betrof: onvrijwil
lig en doelloos hun eigen lotgenoot en Je
vermoorden of door hen vermoord te wor
den.
Zonder op de bloedige tooneelen te Jet-
ten, Publius daar; slecht» nu cm dan
als de toeschouwers aan hun verrukking een
te krachtige uitdrukking gaven en in oorver-
doovend gejuich uitbarstten, slingerde hjj
een olik vol toorn en verachting op de
menigte. Ook hij had geen medelijden met
de gladiatoren: hij was te veel Romeineche
aristocraat dan dat hij h'ad kunnen ge
roerd worden door den diood van een slaaf
of vrijgelatene. Doch hij was ook te veel
soldaat dan dat hij de beste strijders onder
de gladiatoren in dit doelloos moord(tooneel
zou hebben kunnen toejuichen. Hij gaf de
overwinnaar slechts geschenken om aan de
gebruiken te voldoen.
Niet het wreede lot der kampvechters
deed zijn toorn en zijn verachting ontwa
ken, maar het geschreeuw van liet publick,
dat van zijn veilige zitplaats hefde voor
krM'K!&mans<leu£Tlen iiuich^kie. Hij, dö tri-
buun, kende de ontaarding van de bevol
king'der hoofdstad te goed. Do weinige
Romeinen, die werkelijk nog in het leger
dienden, haatten den eigenlijken dienst te
velde; zij beefden reeds by de aankondi-
ding, dat men tegen den vijand zou optrek
ken, en een veldheer, die moed en krijgs
tucht onder hen verlangde, was hun een
gruweL Dit gespuis hield meer van drink
gelagen en theatervoorstellingen; was dik
wijls muitend en eisehte altij'd hoogere sol
dij voor zijn nietsdoen, daarbij kortereu!
diensttijd en onverdiende belooningen. De
Romeinsche legioensoldaat wilde geen rau-
ael dragen, morde* over de legeroefeningeui
-en beklaagde zich over den bescheiden kost.
Hier echter, in het Amphitheater, zette hij
de woede der gladiatoren door zij11 ge"
schreeuw aan, alsof nog het onverschrok
ken hart van den wereldveroveraar in zijn
borst klopte. Slechts de gebreken en on
deugden zijner voorvaderen, de bloeddorst
en de genotzucht, had het Romrinscko ge
peupel bewaard; hun deugden en
goede eigenschappen waren reed
dwenen. 1
