Ml- HUIL
"^mjÏÏÏIton
BUITENLAND.
Leven en Werken,
De Ondergang van een
Wereldmacht.
fweeda Blad
ten bedrijf, dat sterven gaat.
De gebeurtenissen van den dag.
Vrijdag II April
Een dringend verzoek,
f f Nog even van Hinte.
Van de week is de lieer van Hinte, den
„bewusten" onder de gemeentewerklieden van
Haarlem, ecus even komen vertellen,
hoe hier loons- on arbeidsvoorwaarden dxenen
geregeld te worden, met het kennelijk doel
daarmede een politiek heibeltje tegen ons
reehtsche gemeentebestuur te verwekken.
Hij kan echter nuttiger werk verrichten
als hij luistert naar onzen raad en tracht in
Amsterdam zijn partij gen ooten, die veelge
prezen wethouders Wibaut en Vliegen, tot
mildere gedachten te brengen.
Of weet de heer v. Hinte met, dat
Vliegen ziek nog maar "korten tijd geleden
verzette tegen een premievrij pensioen, ter
wijl over dit punt to Haarlem in de commis-
eio van overleg overeenstemming weid ver-
kregen en dus weldra een raadsvoorstel zal
vormen met kans op aanneming^
Of weet de heer v. Hinte niet, dat in het
roode Amsterdam bet minimum-loon 24.30
is zonder, één enkele verhooging, terwijl dit
in Haarlem is 18, plus 4 duurtebijslag,
plus 0.50 voor elk kind, behalve een reeks
van periodieke vrhor,gingen! Zijn de 2-1.80
in Amsterdam misschien meer waard dan
het Haarlemsehe loon, nó do periodieke ver
heugingen!
En als hij dan meent, dat do achterstand
u Haarlem culmineert in de 1,20 verschil
u bschen 't geprezen Zaandamsche minim, v.
>;7_ per week en het laagste maximum m
Haarlem, dan wete hij, dat dit loon in Zaan
dam zoo pas werd vastgesteld en m Haarlem
reeds geruimen tijd geleden; dan wete bflj, dat
de nexmenmg in Zaandam kersvereeh is en
men in Haarlem" nog pas aan de herziening
moet beginnen, wat ook wel een belofte in
houdt.
Wanneer v. Hinte dat alles overweegt,
moet hij zich dan in Haarlem niet politiek
„dood" achtten!
Eilieve, hier v. Hinte, hoe komt ge*fer bij
in Haarlem politieke munt te willen slaan!
Het dit kwijnende bedrijf bedoelen we de
Haarlemsehe Centrale Keuken De directeur,
de heer Modoo, was zoo welwillend, ons eenige
cijfers ie laten hoeren en knoopte daaraan in
den loop van ons kort. geanimeerd gesprek een
eigen beschouwing vast. die we belangrijk ge
noeg achten, en hier even weer te geven.
Te meer doet ons dat ^ulk een genoegen,
omdat het onze eertijds gehouden beschouwin
gen zoo volkomen in het gelijk stelt,-toep wij
6cbreven tegen alle socialistische pocherij m,
dat de mensehen voor een Centralen ven ven
dienst niet rijp zijn!
De heer Modoo begon met te vertellen, dat
het dezen winter al veel minder was met de
keuken dan voorheen. In de drukste maand is
do verkoop niet hooger geweest d'an 755 porties
en dit was dan nog bij een spijs, die steeds het
meest in trek was.
Geleidelijk is de verkoop afgezakt<350,
580, 470, 300, enztotdat het in deze maand,
terugliep van 199 op 155 porties..., voor n
stad van 75000 inwoners. Er is 5én lokaal, waar
soms 2 porties verkocht worden.
Anders staat het met liet gratis voedsel: dit
wordt door do „vaste klantjes" nog ateeds ge
haald. Op 6 Februari was het totaal aantal
porties 2854, doch hiervoor werd Seohts een
bedrag vam 65.50 ontvangen. De rest was
gratis voedsel. Dit wordt echter langzamer
hand verminderd, zei de heer Modoo. We zullen
beginnen met om den anderen dag gratis eten
te verstrekken en de tusschenruimte telkens
grooter maken, zoodat het binnenkort geheel
ophoudt.
,,\Vat is uw epvattmg ov'er dat gratia eten?"
vroegen wij.
>,Mijn persoonlijke meening is" kregen we
ten antwoord „dat het veel kwaad doet.
Het is zoo vanzelf 'n sleur geworden; de men*
echen schamen zich er niet meer voor, hoewel
velen het niet noodig heblben. Er moest wat
meer zelfstandigheid en energie 'bij de men-
eolien komen, ze moeten weer gaan leeren op
eigen beenen te staan. Natuurlijk, ex zijn er
kosiioaar. Mijn bedoeling was, bij do eleetrlsche
centrale een keuken Inmaken, zooals dit elders
ook is geschied. Dat ware veel voordeeliger ga*
weest, ook wat betreft de stoombesparing.
Maar 't slachthuis was eenmaal leeg en beschik
baar, Het ia nu eeu model inrichting gewor
den en het eten is goed en de bereiding zinde
lijk."
„En toch wil het niet?"
„Neen, het is hier al evenals in andere
plaatsen. In Amsterdam wem' zes weken na dp
zeer kostbare uitbreiding ai geadviseerd, het
bedrijf langzamerhand te laten verloopen. De
vrouwen hechten over 't algemeen meer aan
hun eigen middag pot. die bindt hen aan het
gezinsleden. Ze koken het eten naar hun eigen
smaak en behoefte."
„Is u voorstander van een centrale keukén?"
,>Het instituut „centrale keuken", vind ik
een onding, een maatschappelijke fout. In bij
zondere omstandigheden., zooala bijvoorbeeld
in de afgeloopen jaren van distributie, gas- an
brandstoffennood, ka'n zij veel nut hebben.
Maar in normale tijden voorziet volgens mijn
meening een gemeentelijke keuken niet in
een bepaalde behoefte."
„Uw conclusie is dus wel. dat de Haarlemsehe
keuken geen blijvende instelling mag zijn e^
langzamerhand moet verdwijnen?"
„Ja, en in deze meening beu ik door mijn
persoonlijke ervaringen als directeur der 0. K.
nog gesterkt."
Tot zoover da heer Modoo.
De heer Modoo moest weg om aan de ver
schillende distributie-lokalen de luttele bedrag
jes aan ontvangst op te gaan halen en te
hooren, hoeveel porties er vandaag weer (min
der) besteld waren.
Waar blijven nu de 6oeialisteu met al hun
-oekomst-idealen van allerlei gemeentelijk®
centralisaties? Er werd geschreeuwd en gejam
merd om 'n centrale keuken.
Toen er, op gewezen werd, dat de keuken
niet rendeerde, werd er gezegd: ,,Ja, maar dat
kan ook niet anders! Die keuken hier in Haar
lem voldoet niet aan de modern® elschen.
Ais er een model-inrichting van gemaakt wordt,
komen de mensdien wel, dat zullen jelui eens
zien
Of we 't gezien hebben!
We hebben gezien 'n mpdel-inriohting, die
niets te wensdien overlaat en waaraan het ge
meentebestuur een halve toa heeft
ten koste tgrèJeffd.
we hebben ook gezien het boekje, waarin
Q6 directeur too juist had opgesolirevendat
er 15o porties...® 't ia droevig* I
Bat i« Kot versoik.il van waarde tuseolien
theorie en praktijk.
bij, die
reliik geholpen moeten worden,
doch dit is niet do taak der centrale keuken."
„Was het werkelijk zoo noodig, dat de keuken
werd uitgebreid zopals nu het geval is ge
weest?"
„Er moest verandering komen. De oude
keuken was beslist onvoldoende, te klein, te
rommelig, de machines en materialen deugden
niet; d,e boel kon niet zindelijk gehouden wor
den, waardoor het eten soms zuur of duf werd.
En omdat verwacht werd, dat het dezen win
ter met de voedselvoorziening nog wat erger
zou zijn, moest er raad geschaft" worden. Ik
voor mij vond de huidige uitbreiding wel wat
(INGEZONDEN.) -
Nu de ty'd, waarop in d® Bloembollenstreek
algemeen land- en tuinbouw verlof gevraagd
wordt voor leerplichtige kinderen, niet zoo heel
vér meer verwijderd is. komen wij dus nog
tijdig genoeg een beroep doen op het gezond
verstand van onze „bollenarbeiders, op de goed
willigheid hunner patroons, en. op de macht
van hunne sterke organisatie."
En wij doen dit met des te meer hoop, waar
de loonkwestie voor die arbeiders zoo'm bevr®-
digende oplossing heeft gevonden en %èn zekere
welvaart der armoe de deur heeft gewezen of
zal wijzen.
Ouders en verzorgers van kinderen, luistert
naar ons, di®, in 't belang wan uw, u zoo dier
baar kroost, het wagen U te wiizen op den
grooten plicht, die op U rust. Die U met klem
en kracht verzoeken, toch rekening t® houden
met de groote belangen uwer kinderen, belan
gen naar ^el en naar lichaam.
Reeds jaren en jaren bestaat in het bloem
bollendistrict de ongelukkige en slechte ge
woonte de kinderen gedurende <Jen Zo»er
naar de bollensohuren te zenden 6, 7 soms
10 weken lang.
Ja, een gewoonte, die als allo gewoontes
haar grootste oorzaak vindt in sleur en navol-
giugszucht. „Buurvrouw» kinderen gaan «r
heen, waarom dan de mijn® ook niet." Z® ver
dienen er nogi een aardig centje bij, dia ik best
in 't huishouden kan gebruiken, bovendien,
in dien tijd leeren ze toch zoo veel niet, want de
meester heeft er toch maar een stuk of wat op
school, die hjj maar wat bezig houdt."
Zeg ons, ouders, hoor u dergelijk® rede
neeringen met evenzoo goed als wii ze verna
men?
Moeten wij' nog wijzen op het dwaze er in?
Woarom leeren de kinderen in dien tijd niet
veel want U heeft in deze gelijk -Ai
Omdat u ze thuis hield, zoodat de meester
met de rest als halve klas of nog erger, niet
volgens zijn leerplan kan doorgaan immers
over 8 a 10 weken komen uw kinderen den
geregelden gang verstoren. Hadden de ge
bleven kinderen goed geleerd, dan zouden de
uwe, bij hun terugkomst, het onderwijs niet
meer kunnen volgen. U is dus niet alleen da
Schuld, dat urw ®igen kinderen niet kunnen
leeren maar ook is u de oorzaak, dat de ge
bleven kinderen niet zoo vooruit zijn gegaan
als anders het geval was geweest.
Ouders wij doen nogmaal een beroep op
uw gezond verstand 1
U moet begrijpen, dat hef tainbouwver-
lof het onderwijs in' zijn geregelden vooruit
gang ernstig schaadt.
U zult boeeffen, dat dit tot nadeel ia
van uw eigen en andermans kinderen.
U wilt gelooven, dat dit zich wreekt ge
durende den geheolen verderen schooltijd van
uw kind.
U moet ex van doordrongen zijn, dat u
voor enkele guldens, die u niet rijker en ge
lukkiger maken, uw kind ernstig, nadeel toe
brengt naar ziel en naar llohaam.
Denkt er tooh aan, ouders, dat de school
jaren zoo gauw om zijn! Dat de lagere school
voor de mees ten onder u, de eenige gelegen
heid is. waar uw kinderen de noodige kennis
op kunnen doen, waarop rij hun leven lang
moeten teren.
Ook voor U w kind geldt: Kennis is
macht!"
Wat zegt ge z«lf vaak nog: ,,Had ik maar
beter geleerd, toen het nog tijd was." Welnu
beneem dan in elk geval uw kinderen d® ge
legenheid tot leeren niet en schept ze geen ge
legenheid, die ook voor htm ziel zoo gevaar
lijk 19.
Ouders luistert naar onzen welgemeenden
raad: Maak in t geheel geen of althans zoo
weinig mogeliik gebruik van de gelegenheid,
die de wet u biedt om land- of tuinbouwvorlof
te bekomen voor uwe'kinderen.
Dit asi.it ge verplicht aan uw zelf en aan uw®
kinderen.
De loonen zijn nu gelukkig veel verbeterd,
zoodat de verdiensten van uwe school gaande
kinderen niet meer zoo noodig rijn.
Ouders spaart ook die kraohten van uw kind
het zal nog zoo veel, en zoo lang moeten
werken
Laat het spelen en'leeren!
[Patroons ook op u vertrouwen wij. Beseft
tooh do 'groote schade, die aan de ontwikkeling
uwer toekomstige arbeider» wordt gedaan, door
schoolgaande kinderen in uw bollenschuur toe
te laten.
Helpt mee, dit euvel bestrijden. Werkt mee
aan dit groote. sociale belang,
En ten slotte, ook op u> machtige „St Deus
Dedit", ook op u, krachtige organisatie, stellen
wii ons vertrouwen.
We Weten, dat «ij strijdt tegen dit kwaad,
al jaren lang. Zoek eohteT niet uitsluitend en
alleen uw arbeidsveld bij den patroorf. Ook bij
uw aangesloten leden propaganda gemaakt
voor de leusGeen schoolgaande kinderen naar
de bollenschuur.
Doordring ze van de schade, die htm kin
deren lijden naar 'iel en naar lichaam.
Doe ze beseffen, dat hot luttel gewin niet
opweegt tegen het groote verlies.
Versterk uw ledental niet alleen quantita-
tief. maar ook quaUtatief, maar dan ook uw
toekomstige leden op de schoolbanken en niet
in de bollenschuur.
Op u> „St, Deus Dedit" vertrouwen wii.
K. J. J. HEIRMIAN,
Hoofd dor «obool.
iZilk bij Hillegom.
„Tot dusver schrijït Gauvain in het „Jour
nal des débats" hebben de geallieerden vier
jaren noodig gehad om te komen tot eenheid
van opperbevel; maar er bestaat nog niets wat
gelijk op eenheid van diplomatieke leiding. De
Vier hebben de meeningsver3chillen toegespitst
inplaats van ze op te heffen,"
De schrijver raadt de heeren aan maar weer
eens van voren ai aan te beginnen 1 Met den
vrede zou het dus juist Worden als met het win
nen van den oorlog; iedere winter heette het:
met het komend voorjaar jg overwinning be
haald en ieder voorjaar klonk het: eèn nieuwen
oorlogswinter gaan waj niet in 1 Zoo zouden
wij vier jaren op den vrede kunnen wachten.
Misschien zullen wij nu volgende week iets
vernemen, al zal 't "aQ Weinig zjjn.
Lloyd George ia voornemens in het be
gin der volgende week naar Engeland terug te
keeren om in het parlement een verklaring af'te
leggen omtrent het vredesverdrag. Er is geen
sprake van dat d« voorwaarden van het verdrag
zullen worden gepubliceerd vóór het aan de
Duitschers is voorgelegd. De rede van Lloyd
George zou slechts een algemeene verklaring
zijn, hoe het mandaat, aoor het land bij de ver
kiezingen gegeven, 19 u''gevoerd.
Eén nevelachtige vergaring heeft de Engel-
sche premier reeds °aar Londen geseind. Op
een desbetreffend van meer dan 200
parlementsleden, heeft nij geantwoord, dat hiji
voèrnemens is zich oprecht te houden aan alle
beloften, die de regeenng aan j(jezers heeft
gedaan.
Die beloften betreft^ voornamelijk de schade
vergoeding van Duit3 and te eischen. Immers,
wat Duitschland betaalt, behoeft de Engelsche
belastingbetaler niet te storten en aan het geld
hangt toch maar- voor een groot deel het nart
van den kiezer.
.ROMAN uit het poolsch.
86
Het is niet mijn schuld, uev6 Mucia, w
lijk, het is mijn schuld niet-, spraJc' Publius,,
bare hand aan zijn lippen drukkende. De
ongelukkige heeft zelf den dood gezocht.
Mucia wreef de 00gen met de vingertlop-
101, en antwoorddde:
tonï J'c weet het, ik lxeb het gezien.... Ga
af„. f, ,naar lie" AmPbiuheater, waar gij niet
h„i''z-fe" mcogt zijn. Laat mij' echter naar
j>. Paan.
Hor,wi;us ,aoest als schenker der spelen het
'Wijl \Ulfibho volk verder onderhouden, ter-
het J Uc*a 511 bare kamer nederknieide en,
boo? 'a-at mefc beide handen -bedekt, zich
p*voor den God der Christenen.
'""v gelcöf aan u, behoeder der onterfden
ovér-
goedle
toevlucht van allen
<1 worden mis
fyr ww*» u, UOHUWUV1 V*v.» v
'gelukkigen! had zij in do diepste c
m,,? Aaa dm' God dei' edele en g'
Sin J 11 aan de toevlit
kandrdV mcnscJiel.#ke laa^-hei
toenail' v®rtredeü. Ik geloof dat gij den
'l en I'ool der ongerechtigheid,
en ruwe gemeenheid, waarin liy zich jtot
eigen schande wentelt, verheffen zult tof1
uw erbarmende goedheid. Ik geloof aan u
als den e enigen en waren God!
v
Pjiblius zat .weder in zyh loge van het
Amphitheater. Nadat nog vele 'christenen
door roofdieren waren verscheurd, volglden
de aangekondigde gastmalen der toeschou
wers. Publius had meer dan hotnderdidiui-
zend meerendeeLs uitgehongerde gasten te
laven; daaraan alleen ging een aanzienlijk
vermogen heen.
Na dit maal .vermaakten zich de .Quiri-
ten aan een geweldigen strijd tus-schen hon
derd wilde dieren, die elkander met zulk
een woede. Verscheurden, dat bef1 zand, der
Arena van kleur veranderde. De reuk van
menschenbloed was tijdens het gastmaal ver
vluchtigd; thans bezwangerde dierenbloed
met zjjn heete dampen en doordringenden
'reuk de lucht, en de beheerschens der We
reld ademden d;eze in met een genot als
wilden zij zich daaraan een roes drinken:
hun oogen 'fonkelden, hun neusgaten werden
wijder.
Het gebrul der dieren en het geschreeuw
van het publiek' waren zoo oorverdoovend,
dat Publius en Servius, die een gesprek' met
elkander wilden aanknoopen, deze poging
moesten opgeven, ofschoon Servius thans de
plaats van Mucia had ingenomen. Ter rech
terzijde van den nieuwen praetor gedroe
gen zich zijn onmiddellijks jvoorganger in
het ambt en dien3 nieuwe gemalin Livia
als dollen, en pok iullia ieig-Ho zich thans
geen terughoudiftSI ®eer op, sedert Publius
door den Germaan in beslag was genomen.
Bedriegen u de sporen-niet, welke gij
neent gevonden t0 bobben? vroeg Publius,
nadaf de kamp der wilde dieren had opge
houden en h.et rumoer was bedaard.
Ik weet zeker, dat Tinisnelda leeft en
zich in Rome bevindt, antwoordde .Servius.
De pasteibakker van Pabius heeft zich over
haai' erbarmd, haar uit den siavenkerker be
vrijd en haar ergens in een voorstad ver
borgen. Ik heb dit vernomen van een vrij
gelaten slaaf, die in dienst staat van Pa
bius- doch meer .wilde hij niet medcdeelen
uit vrees voor den millionair en de beamb
ten, die hij heeft omgekocht.
Als deze. vrijgelatene getuigenis wil
afleggen, zondt gij Pabius dadelijk kunnen
aanklagen, merkte P.ublius op.
Juist in- dat opzicht wilde ik' u om
raad vragen.
Morgen neem ik het ambt van prae
tor over. Gij brengt dan een klacht In voor
mijn Rechterstoel; de bedenking die daar
tegen zou kunnen worden ingebracht, dat
dö zaak eigenlijk den praetor der buiten
landers aangaat, zal ik zelve uit den weg
ïuimen. Gii kunt er op rekenen, dat u ge-
Het rapport van de financieele deskundigen
der vredesconferentie is thans versdienen, riet
beveelt aan, dat 'n intergeallieerde commissie de
schade zal vaststellen betaalbaar over een pe
riode van 30 jaar, aanvangende 1 Mei 1921
met een betaling van duizend millioen p. st.,
terwijl Duitschland een verklaring moet teeke
nen waarbij het erkent voorloopig zesduizend
millioen p. st. schuldig te zijn.
En die buit moet dan onderling worden ver
deeld.
Dan is er verder de kwestie van de regeling
van het bestuur der bezettte gebieden en die der
aansprakelijkheid voor den oorlog.
Omtrent het eerste vraagstuk laat de „Daily
Chronicle" zich thans uit Parijs melden',
dat Lloyd George hardnekkig heeft vastgehou
den aan het ideaal van een duurzamen vrede,
die geen nieuwe „Ierlanden" met zijn twee mil
lioen nationalisten zal bevatten. Op dezen
grondslag is de conferentie bezig de territoriale
quasties te regelen. Danzig, Rijnland met het
Saarbekken, Fiume en de Adriatische Zee wor
den aan deze beginselen onderworpen. Danzig
zal feitelijk een Poolsche haven worden zoo niet
in naam, want het kan zijn dat de conferentie
het tot een. vrijstad verklaart. De verbindings
gang zal zooveel mogelijk uit Poolsch gebied be
staan; van Oost-Pruisen zal zoo min mogelijk
worden afgenomen.
De westelijke oever van den Rijn zal wor
den „gedemilitariseerd"' en vrij worden van
dienstplicht, doch zijn 5 millioen inwoners zul
len niet onder Fransche vlag worden gebracht.
Het oversteken van den Rijn zal als een oorlogs
daad worden beschouwd.
In het Saarbekken zal de steenkool aan
Frankrijk toebehooren, maar niet de souvereini-
teit over het volk. "Dit A in het belang van
Frankrijk zelf, want geen Engelsch of Arneri-
kaasch soldaat zou vechten om de Duitschers
Fransch te doen blijven en zoodoende zou de
last van een groot bezettingsleger uitsluitend
op het oorlogsmoede Frankrijk drukken.
Deze regeling vormt tevens een precedent
voor de Italiaansche aanspraken op Fiume en
de Adriatische Zee.
Over de quaestie der verantwoordelijkheid
schijnen de Fransche en Engelsche opvattingen
elkaar meer en meer te naderen. In de commis
sie hebben de Amerikanen zich krachtig verzet
tegen de strafrechterlijke verantwoordelijkheid
van den keizer in zijn qualiteit van staatshoofd,
aangezien in Amerika de onaantastbaarheid van
het staatshoofd als een dogma geldt en men van
oordeel is. dat de chef, die den volkswil volgt,
niet juridisch verantwoordelijk kan worden ge
steld. Bovendien meenen de Amerikanen, dat
een bestraffing van den keizer tot niets zou lei
den, doch integendeel een herstel van de monar
chie zou kunnen bevorderen.
In den Raad van Vier schijnt de houding van
Wilson categorisch afwijzend te zijn geweest.
Thans schijnt het waarschijnlijk, dat men geen
onderzoek zal instellen over den oorsprong van
den oorlog, maar dat daarentegen de misdrij
ven tijdens den oorlog gestraft zullen worden.
Men acht een verzoek tot uitlevering van den
ez-keizer opnieuw waarschijnlijk.
En Reuter komt ten slotte nog vertellen: Men
is tot overeenstemming gekomen over de quaes
tie der verantwoordelijkheid en der schadever
goeding. Een natie, waarschijnlijk België, zrfl
een vervolging tegen den ex-keizer inleiden.,
DE TOESTAND IN BEIEREN.
In Beieren schijnt de positie van de ouflfe
regeering sterker te worden.
Te Wurzburg i3 aan de heerschappij der
aanhangers van de radenrepubliek een einde
gemaakt.
De Vorwarts verhaalt hoe dat is toege
gaan
De communisten hadden in den nacht van
Dinsdag op Woensdag zich van .W urzbuijg
meester gemaakt. Kij' hadden allerlei burger
lijke en militaire autortieiten als gijzelaars
gevangen ge no 111 ca. De gevangenen .werden
in het paleis ouder dak gebracht. Uit Mun-
chen waren twee leden van den centralen
raad gekomen ,die tot dit alles hadden aange
zet. Dezet werden echter later door de troe
pen gevangen genomen. Toen alle pogingen
om aan het schrikbewind door onderhande
lingen een einde to maken mislukten, trad de
tegenpartij met geweld van wapenen op. De
artillerie van de troepejj der oude regeering
beschoot het paleis. Reeds na het eerste
schot gaven de aanvoerders van de commu
nisten zich over. Nu werden zij gevangen ge
zet en de gijzelaars bevrijd. Het station
Wurzburg was door communistische matro
zen bezet. Het werd door de infanterie be
stormd. Ook de vesting, Marienburg, waar
zich het artilleriedepot bevindt, Was in han
den van de Spartaeisten en werd eveneens
beschoten tot cle verdedigers zich overga
ven. Deze hadden in het geheel vier dooden.
De regeeringstroepem hadden twee doodenC
Boven Munchen zweefden Woensdagmid
dag vliegers, die strooibiljetten naar beneden
wierpen, waarop medegedeeld werd, dat MuM-
chen van alle toevoer, ook van kolen, af
gesneden zou worden. Tegelijkertijd werd
medegedeeld, dat de regeerjng geen bankbil
jetten meer naar Munchen stuurt, terwijl de
radenregeering niet over de middelen be
schikt om ze zelf te-vervaardigen, daar de
rechtwrheid zal geschieden
Maar Fabius' dochter is de vrouw van
uw verwantmerkte de Germaan op.
Op den r'echiskoel gelden geen banden
van bloedverwantschap, antwoordde Publius
op een toon, alsof zoo iets in het moderne Ho
me als van zelf sprak.
Ik zal doen, wat gij zegt
Ook zal ik u van ambtswege gchoime
agenten zenden, voer Publius voort, wien ik
een scherpe boete zal opleggen, als zij uw
bruid niet ontdekken. Ik hoop, dat deze ver
maning meer zal uitwerken dan het goud van
Fabius.
Zoo argeloos bespraken beiue ronde solda
ten deze aangelegenheid, dat zij niet bemerk
ten, hoe nevens hen Marcus, de schoonzoon
van Fabius, opmerkzaam toeluisterde en elk
woord in zijn geheugen prentte, ofsohoon brij
slechts met aandacht naar een logo in de na
bijheid scheen te kijken. Daarbij bekommerde
liet dreigende gevaar, dat zijn schoonvader
liep, ihtem niet in het minst; integendeel hij
toonde zich daar zeer verheugd over.
Juist wilde Servius weder iets zeggen, toen
een kamerheen»van den Imperator Lucius
Varus de loge betrad en den Germaan de vol
gende boouiscHap overbracht:
Do goddelijke Imperator Lucius Verus
heeft het in zijn allerhoogste genado behaagd,
u, den hoogberoemden prefect der ruiterij, uit
to noodigen, op zijn gastmaal van heden
platen bijtijds in' veegheid gebracht zijn. Opi
het oügemblik is Munchen ook' afgesneden
van telefoon en telegraaf en ook van spoor
wegverkeer. Naar het heet heeft de raden
regeering een propagandacommissie naar 'het
Roergebied willen zenden. Deze moet echter
in Neurenberg aangehouden zijn. Te Neuren-
berg zelf is de staking geëindigd. Alles ,werkl
daar weer.
De boeren willen van de commissies in
't geheel niets weten. De leider van den
Beierschen boerenbond maakt propaganda
voorde idee, om de hoofdstad van levensmid
delen af te sluiten om zoo het radensysteem
te bestrijden. Een radicaal middel!
Do Berlijnsehe correspondent van do N.
R. Ct. vertelt het een en ander over de hee
ren, welke in Beieren aan het hoofd der nieu
we regeering zouden staan:
Er worden allerlei ongunstige verhalen ge
daan over het verleden van verschillende
leden van de nicuwo Beiersche regeering,
die over het algeheel nog maar zeer korten
tijd tot het radicalisme bekeerd schijnen. De
socialistische Fraenkische brengt onder ande
ren vandaag onthullingen over dr. Lipp, den
volkscommissaris van buitenlandsche zakeü.
Hij As een man van zestig jaar, dien men tot
nog toe in Beieren niet kende. Hij moet reeds
tweemaal wegens hoogmoedswaanzin in een
krankzinnigengesticht gezeten hebben, in
1888 was hij redacteur van de Stuttgarter
Beobachter. Hij kwam toen wegens majesteit
schennis in een proces en vluchtte naar
Italië waar hij tegelijkertijd correspondent
van de Corriere della Sera en spion van de
keizerlijk Dultsche regeering was, die hij
belangrijke diensten bewezen zou hebben.
Gedurende den oorlog was dr. Lipp in op
dracht van de politieke afdeeling van den
Duitschen geueralen staf lid geworden van
de Zimmerwalder Vereeniging en als zooda
nig had hij de revolutionaire beweging in
ItaLië georganiseerd. Verder melden de bla
den nog: Lipp onderhandelde ook met an
dere geheime revolutionaire bonden en heeft
op deze manier menigeen uitgeleverd. In
dp lente van 1917 vertelde hij aan iedereen,
die het hooren wilde, dat de oorlog verloren
was. Twijfelde men, dan stelde hij zich voor
als lid van den grooten generalen staf te
Berlijn. Daarvoor werd hij in hechtenis ge
nomen. Toen hij weer vrij kwaui, speelde hij
den martelaar. Desniettemin berichtte hij
kort voor het uitbreken van de revolutie aan
de poLitieke afdeeling van den generalen staf
'dat te Muncheh een revolutie beraamd was
onder Kurt Eisner en in Stuttgart onder
Crispier. Sedert de revolutie was hij verdwe
nen en nu duikt hü plotseling op als minister
van buitenlandsche zaken te Munchen.
DE ONGEREGELDHEDEN IN DUITSCH
LAND.
Uit Düseeldorf wordt aan Ue „Lok. Anz."
geseind, dat d® onlusten in deze «tad gister
avond een zeer ernstig karakter aangenomen
hebben.
In weerwil van de aankondiging van dea
verscherpten staat van beleg kwamen honder
den menschen te urnen in de Elingeratrass»,
waar het hoofdkwartier der Spartacisten ge
vestigd ia. Toen een kleine groep regaerngs-
soldaten deze straat wilden zuiveren en d®
menigte kalm vroeg uiteen te gaan, vielen uit
het hoofdkwartier der Spurtaci»ten sohoteu,
waardoor een paar soldaten gewond werden.
Volgens het „Acht~U.hr.Abendblatt" i« DE
REVOLUTIONAIRE BEWEGING VAN
BEIEREN OOK OVERGESLAGEN NAAR
BADEN. Te Karlsruhe. Mannheim en in ander®
groote steden van Baden riin radicale agitato
ren ijverig aan het werk om de Radenrepu
bliek te doen uitroepen.
Uit Brunswijk wordt aan het „Barl. Tage-
blatt" gemeld, dat de voormalig® president
Merges in. een volksveragdering op het plein
voor het paleis den staker» meedeelde, dat d®
Landarbeidersraad den Landdag een ultimatum
gezonden heeft, waarin gevraagd wordt, of hij
bereid is alle maoht af te «taan aan den Land-
arbeidersraad. De Landdag heeft nog niet ge
antwoord.
HET UITROEPEN DER RADENREPU
BLIEK TE BRUNSWIJK WORDT AjB. .ZON
DAG VERWACHT.
DE VERWARDE TOESTAND IN
VLAANDEREN.
Van Vlaamsohe zijde schrijft men aan „d®
Toorts"
Telkens als «r nieuw» komt uit Vlaanderen*
vraagt men rieh af of de Belgisoh® regeering
zich oefent in waanzinnigheid en hoa d®
franskiljonsche furie zal eindigen? Want tel
ken» komen er zoo zonderlinge berichten tot
ons, dat men er eerst onthutst en stom vóór
staat. We gewaagden in een vorig artbkeJ over
de schandalige handelwijze der regeering. in-
zakf de opsluiting der aktivisten, 't Gaat nu
nog verder: een dertigtal vrouwen, en aktivig,
ten ritten nu ook in de St. Gilles (centrale
oelgevangenis). andere bleven vrjj, dank zjj de
Nje^oherming, die ze vanwege hooggeplaatste
familieleden genoten. De onderzoeksrechters
gaan zoo grof te werk, dat klachten van akti-
visten, tegen onwetteliikheden. bij hui&zoekin-
Aan het bevel der goddelijke Imperator;
zal voldaan worden, antwoordde Servius.
Nada^t do kaai or lie er zicli verwijdend liad,
vroeg de prefect aan Publius:
Kunt gij mij misschien zeggen, wanneer.
Ik mij naar hlet gastmaal begeven moet!
"Weca onbezorgd, ik zal u intijdsjpet mijn
draagstoel er heen laten brengen. Ik hel»'
verlof gekregen later te verschijnen, want
het Romeinsche volk hier lachte ihiij honend
zou mij nooit vergeven, als ik heden aan
mijn plichten van huisheer in hot Amphi
theater te kort deed. Ik raad u echter aan,
vroeg op het maal te verschijnen, opdat gjj
met verschillende 'hloogere ambtsbekleeders
uw aangelegenheden bespreken en te uwe
gunste stemming maken kunt, vóór de beker
°de ronde begint te maken. Het' kan niet
schaden, als ook Lucius Verus iets fan da
schurkenstreken van Fabius te weten komt,
In de Arena volgden nu minder rumoerige
schouw toonee!en. Een vader moordenaar, di a
tot den dood in de vlammen veroordeeld was,
werd in met pek doortrokken kleederen ge
stoken; deze werden in brand gestoken en als
levende fakkel liep bij brullend van smart
rond of wentelde rich in bot zand om weder
op te springen en in wanhoop heen en weer te
rennen, terwijl het publiek den ontfelukk'S*
spottend toeriep: Zit u deze tnmca met g
makkelijk....! j\
(Wordt vervolgd.) J
