NIEUWE-HAARL COURANT
BUITENLAND.
Parlementaire Kroniek.
Van Overal
FEUILLETON
De Ondergang van een
Wereldmacht.
Üaandag 14 April Tweede Blad
De gebeurtenissen van den dag.
KORTE BUiTENLANDSCHE BERICHTEN.
ROMAN FIT HET POOLSCH.
DEN HAAG, 13 APRIL.
Dc Tweede Kamer heeft het dan klaar
•weten te spelen, j.l. Vrijdagmiddag huistoe
te gaan met .Paaschvaeantie on met het ver
lichtend (gevoel, de begrootingen te hebben
afgedaan. Als altijd kwam de Indische be
grooting het laatst en ditmaal daarom zeer
laat aan de beurt. Deze rangorde teekent
wel zeer juist de mate van belangstelling,
welke in ïnet moederland voer de koloniën
•bestaat. Dit gebrek aan meeleven met de be
volking van onze Oosterse-he gewesten valt
niet alleen te constateeren bij de groote mas
sa der Nederlandsehe burgera die bet al
heel ver in de Indische sympathie hebben ge
bracht, wanneer zij de namen van de groot
ste eilanden van onzen archipel kennen
maar ook in het parlement heerscht een be
treurenswaardig gebrek aan kennis en waar-
der ring van Indische zaken. Van hoe gering
belang is vaak het onderwerp van binnen-
landsehe politiek, dat de Kamer dikwijls
uren, zelfs dagen lang bezig houdt en waar
bij de heeren elkaar rondom het spreekge
stoelte verdringen. De debatten over In
dische begrooting daarentegen bewijzen
doorgaans gewoonlijk ten eerste, dat de
sprekers meerendeels dilettanten zijn in ko
loniale politiek en ten tweede, dat het over
groot© deel der Kamer zich maar matig-voor
Indische zaken interesseert. Zoo kon men in
de afgcloopen week weer een paar maal-in
de vergaderzaal der Tweede Kamer een Mi
nister, den voorzitter en twee, zegge twee
afgevaardigden aantreffen, die mot 'jon
vieren of Vijven voorstelden: „het debat
der Tweede Kamer over de Indische be-
grooting!"
TToeh was dit jaar het koloniale debat be
langrijk en wist vooral de nieuwe Minister
de discussies op boog peil te brengen.
Door den Kamervoorzitter, mr. Fock, wa
ren de besprekingen goed ingezet. Deze ko
loniale specialiteit had zich tot groote lij
nen weten te beperken en in een knap be
toog Nederland's taak als koloniale mogend
heid en de wijze van ontplooiing der volks
ontwikkeling en welvaart in onze Oostersche
gewesten uiteengezet.
Daarop volgde weer een van die ellendi
ge momenten, welke het parlementaire leven
zoo ongenictelijk maken. Een parlement is
nu eenmaal een verzameling van tegenstrij
dige meeningen; dat is hekend en tot zekere
hoogte interessant. Zoolang wij daar een
strijd tusschen beginselen zien voeren yf af
wijkende opinies tegen elkaar zien botsen,
kan onze belangstelling levendig blijven.
Maar zoodra het parlementaire spreekge
stoelte wordt misbruikt als tribune, om er
een meetingsspeeeh te houden, enkel bere
kend op het effect naar buiten, de politieke
propaganda en dergelijke motieven, vreemd
aan de eigenlijke, groote politiek, bekruipt
ons steeds een gevoel van walging en- on
voldaanheid. Zulke momenten leverde de In
dische begrooting ditmaal weer op in de
knetterende speeches van de bolsjowiki
Krtryt en van Wijnkoop, voor wie het aan
de orde stellen van koloniale onderwerpen
niets dan een aanleiding was om te schimpen
op de „kapitalistische" maatschappij, om
propaganda te maken voor zelfbestuur van
Javaan en Deliaan, voor Indische isovjets
0U2 terwijl zij niet het minste bewijs gaven
bevoegd te zijn om over zulke belangrijke
zaken een oordeel te verkondigen.
,De Vrijzinnig-Democratische leider, mr.
Merchant, ofschoon minder revolutionair en
minder heftig dan onze Communisten, praat
te toch ook met een slordige vrijheid over
reorganisatie in de koloniale politiek,' diJ4
veel van dilettahtisme had. Als leider van
een politieke groep toch had mr. Marchant
zich wel eerst eens heter van de plannen de
zer regeering op de hoogte mogen stellen, al
vorens hij zij» phrasen over particuliere ex
ploitatie en Buitenzorgsche bureaucratie
afstak.
Hoog boven al dat klein gedoe stond Mi
nister Idanbuig, in wien men aanstonds den
Invoegde hoorde. Deze staatsman, die als
vertegenwoordiger van het hoogste jlezajf
in Indië zooveel voor de bruine bevolking
heeft gedaan, en bet verre eilandenrijk in
zijn geesteilijke en maatschappelijke behoef
ten kent als weinigen, sprak met een gezag
en deskundigheid over de verhouding van
moaderland tot de overzeeeche bezittingen,
over koloniale politiek in bet algemeen en
de politieke en sociale ontwikkeling onzer
eigen koloniën in het bijzonder, dat zijn schit
terende uiteenzetting aan bet «lot luide tee-
kenen van instemming van bet grootste deel
der Kamer, ook der linkenrijde, uitlokte.
Ik kan niet ingaan op al de rake opmerkin
gen, welke Z.Exc. ten beste gaf over al de
details, door de verschillende sprekers naar
voren gebracht. Maar de groote lijn van Ne
derland'* taak op koloniaal gebied, zij tooto
nog even aangestipt. Men wil Indië zelfbe
stuur geven, zei de heer Idenburg. Maar men
begrijpt niet, dat, wanneer men Indië plotse
ling op eigen beenen liet staan, dat voor de
bevolking zou beteekenen een economische
ramp. Als bet Nederlandsehe gezag zich te
rugtrekt, stort de Indische maatschappij in
een tenzij een andere mogendheid onze taak
overneemt en die zou tochl zeker niet meer
voor de volksontwikkeling en de gelei
de lij k e vrijmaking kunnen doen dan wij.
Hieruit volgt al reeds, dat deze bewindsman
en deze regeering niet vast houdt aan. de
oude taktiek van overheersehing der kolo
niën zonder meer. Ook tegenover- het tot
nog toe gevolgde kapitalistisch systeem van
particuliere exploitatie der rijke bronnen
van het eilandenrijk, staat de Minister niet
als bewonderaar. Dat systeem heeft zijn be
zwaren, maar ook zijn goede zijden. En de
taak der overheid is de nadeelen zooveel
mogelijk weg te nemen en de voordeelen zoo
groot mogelijk te maken ten bate der bevol
king van Indië zelf, op de eerste plaats.
Met de Katholieke en Anti-Revolutionaire
woordvoerders bij deze begrooting, ziet de
Minister echter deze taak van Nederland nog
in een geheel ander licht. Het is niet op de
eerste plaats de vraag, of en hoeveel mate
rieel voordeel Nederland en de Indische be
volking van een bepaald bestuurssysteem^
zullen trekken, maar welke verantwoorde
lijkheid de Nederlandsehe Overheid tegen
over God heeft als beschermster en bestuur
ster van gindsche nog half beschaafde vol
keren. En dan meent de Minister, dat -wij
aan onzen plicht zouden verzaken, wanneer
wij Indië in den steek lieten. Wij hebben te
zorgen voor een harmonische ontwikkeling
der Indische bevolking, wij htebben dus te
leiden en goede voorwaarden te scheppen;
maar daarbij doen zich telkens factoren op,
welke de Overheid niet in haar hand heeft.
Met de instelling van een Volksraad is
reeds aan Indië zelf belangrijk meer invloed
in het bestuur toegekend. Wie nu verder wil
gaan en opeens aan de eilandbewoners een
eigen parlement geven, die gaat een Wester-
schen decoratieven gevel voor een Oostersch
gebouw plaatsen; een dwaasheid dus. Wil
men in de koloniale politiek een democrati
sche lijn volgen, dan heeft men wel toe te
zien, dat men niet enkel de macht, maar ook
de verantwoordelijkheid verplaatst en wel
in gelijke mate. Op deze twee onmisbare
peilers nu kan de Volksraad nog niet steu
nen.
In een treffende peroratie schilderde mi
nister Idenburg Neêrland's taak als een
schoone, maar zware en verantwoordelijke,
schoon, wanneer wij bot volledig vertrouwen
der bevolking weten te winnen en te be
houden, zwaar, maar niet onoverkomelijk
wanneer wij er offers voor over hebben.
Geen betere hulde kon ons rechtsch
Ministerie in den Minister van Kolo
niën gebracht worden, dan door de ver
klaring van den Vrij-Liberalen heer
Dresselhuys, die de rede van dit depar
tementshoofd een van de meest belangrijke
noemde, welke de laatste jaren over Indi
sche aangelegenheden is gehfmden.
■De heer IdenburgTieet met zjja optreden
in de Kamer, het prestige van onze christe
lijke regeering zoo mogelijk nog verhoogd.
Naast den krachtigen premier, aan wiens
handen de teugels van het bewind zoo goed
zijn toevertrouwd; naast den voortvarenden
Minister van sociale aangelegenheden; naast
den dexnocratischen Minister van Oorlog,
die zijn moeilijk werk zoo uitnemend blijft
beheerschen; naast den oud-parlementarier
Heemskerk en een kundigen Minister van
Financiën; naast een fijnzinnig beheerder
der Onderwij sportefeuille, man met .eigen
inzicht en breeden blik, staat Z. Exc. Iden
burg als een der beste dragers van de por
tefeuille van Koloniën, welke men maar
wenschen kan. En in een tijdsgewricht als
wij thans beleven, stemt dit voorzeker zoo
wel voor het kabinet als voor heel het land,
tot blijde voldoening.
D$ Eerste Kamer heeft de vorige week
een groot aantal wetsontwerpen, de begroo
tingen van Marine, Oorlog en Arbeid afge
handeld met een snelheid, waarover men in
deze Kamer van „oude heeren" verbluft
staat. Geen spoor van tegenhouden of rem
men, eer het tegendeel is daar merkbaar.
Zou onze Senaat misschien van karakter
veranderen en een prikkel tot voortvarend
heid voor de Tweede Kamer worde» f Dat
zou gedurende den strijd voor afschaffing en
behoud den, Eerste Kamer, wel een merk
waardig verschijnsel zjjnl
'HAGENAAR.
De Engelsche coalitie-regeering heeft op
nieuw een ernstige nederlaag geleden, die
veel verder strekkende heteekenis is dan voor de
Engeleche bmnenlandsche politiek alleen.
Te Huil werd n.m. hij een tusschentijdsche
verkiezing de kapitein ter zee Kcnworüiy geko
zen met 8616 stemmen tegen 7J>99, uitgebracht
op lord Eustace Percy, den unionistische» can-
dldaat der coalitie. Dit is een buitengewoon
treffend succes voor de onafhankelijke liberalen;
want sir Mark Sikes de bekende unionist was in
December 1.1. door hetzelfde district gekozen
met X3.ü85~sfëtnmen tegeii 'J434 op deii libera
len candidaat.
Nog kort geleden leed de tegenwoordige re-
'geering een gelijksoortig, fiasco bij een tug-
sclien ttijdscko verkiezing in West Leyton.
De bladen wijzen er op. dat het ,.om" gaan
van 11,000 stemmen in zóó korten tijd, en twee
dusdanig sensationeele tussohentiidsclie verkie
zingsnederlagen, zóó kort na de algemeene ver
kiezingen, in ae politieke geschiedenis van
Engeland zonder weerga is.
Kenworthy zelf heeft in een redevoering de
beteekenis van dezen stembusuiitslag geschetst
door o.m. te verklaren,.Mi}n overwinning be*
teekent, dat als Lloyd George president Wilson
steunt en tegen de chauvinisten verzet biedt
in hun eisehen nopens een halven vrede van de
oude soort, deze uitslag hem zeer zal versterken
en van meer waarde voor hem zal ziin, dan de
telegrammen om hem bang-te maken, die door
twee of driehonderd reactionairen verstuurd
ziin. Zii belmoren meerendeels tot de unionis
tische partij,,dle niets vergeten achiint te zijn
en niets geleerd schijnt te hebben, in de laatste
vier en half jaar.'
Zoo is dus in Engeland ondanks de tegen
gestelde uitingen van een groot deel der pers
onder het volk een. sterke strooming merk
baar, dtie wars en beu van alle oorlogsgedoe,
tegen dienstplicht en alles ingaat, wat nog op
oorlog liikt. Daaronder moet ook begrepen
worden een al. te si ramroe houding tegenover
Duitschland bii het opleggen van zware vredes-
voorwaarden.
Hoo de geest in Duitschland ten déze op
zichte is, bleek opnieuw hieruit, dat alleen met
de stemmen der onafhankelijk en tegen, de Prui-
sisclie regeering besloten heeft er bii de riiks-
regeering op .«an te dringen, geen 'vrede ,te
teekenen. tenzij hu waarborgt, dat ten eerste:
een wezenlijke vrede van verzoening zal intre
den, ten tweede: geen tekortgedaan wordt agn
het tweede begin Bel van Wilson, ten derde:
de blokkade dadelijk opgeheven wordt, ten
vierde: de krijgsgevangenen terugkeeren, en
ten vijfdeonverwijld het bezette gebied worde
ontruimd.
Lang scbiint men in Duitschland niet meer
behoeven te wachten.
Het Journal deelt n.m. mede. dat de raad
van Vier verwacht heden 14 April de grens
kwesties af te doen en de Duitsche gedelegeer
den in den 1°0P van deze week te Versailles
te kunnen bii eenroepen.
Ook het nieuwe ontwerp-Volkerenbond
schijnt thans in zijn laatst© stadium te verkee-
ren.
De desbetreffende commissie heeft n.m. Za
terdag vergaderd en een nieuwe tekst van 26
artikelen vastgesteld. De publicatie wordt bin
nen enkele dagen verwacht.
Lloyd george vertrekt vandaag uit Pdriis
naar Londen en zal daar ongeveer een week
blijven.
Omstreeks Paschen mogen wij de resultaten
van het werk der groote heeren verwachten,
In 1 rankrijk is in parlementaire kringen een
zekere onrust te bespeuren, of Olemenoeau we]
voor Frankrijk allee uit de Conferentie hooit,
wat er uit te halen is.
Men heeft nu een verzoek aan den Minister
president gericht om inlichtingen omtrent den
met Duitschland t© «luiten vrede. Zaterdag
heeft Clemenceau in antwoord op een ver
toog van Peret, voorzitter der be gr ootingscom
missie. in oen.brief met leedwezen vastgesteld
dat de commissie, zonder rekening te houden
met de verplichtingen, welke de regeering door
art. 8 van de grondwet worden opgelegd, voort
gaat op een mededeeling aan te dringen, welke
de legeering onmogelijk kan doen. Clemen
ceau voegde hier aan toe: Wanneer een parle
ment niet tevreden is over de reeering heeft
het 'een middel om ziin ontevredenheid te uiten
haar t© idterpelleeren en Laar ten val te bren
gen.
Deze brief heeft in de commissie een pijn
lijken indruk gemaakt. hLeu besloot hem niet
openbaar te maken, doch de afgevaardigde
1 iou ve^d aarde dat de in <jen brief vervatte
beweegredenen niet aannemelijk ^jjn en <jat
de commissie nogmaals bij den eergten minjster
aandringen moet.
De commissie besloot vandaag bijeen te
komen om over de kwestie te beraadslagen.
Clemenceau zou gisteren een afvaardiging van
de radicaal socialistische Kamergroep ontvan
gen. De afgevaardigde Lebey voornemens
Dinsdag aan de Kamer voor te stellen zich in
geheime zitting te vereenigen oln de uiteenzet
tingen der regeerine aan te booren.
DE ONGEREGELDHEDEN" in dUITSCH-
De Saksische Minister ''an Oorlog vermoord.
Te Dresden had Zaterdag: lo UïI een jnoot©
betooging plaats v*n "t'alieden. zieken en
hispitaal-personeel. Ongeveer 3000 deelnemers
waren op het Theaterp'cin Hie«o. Een soldaat
voerde het woord en stelde een motie Toor.
die aangenomen^erd.
Toen wilde de stoet door den minister van
oorlog, Reuring, ontvangen wórden 500 inva-
lieden op stokken en krukken «ingen vooraan.
De minister, die beweerde, dat er Spartacdërs
meeliepen, wilde hen Biet ontvangen. Daarop
probeerde» de betoog©1"8 bei ministerie binndn
te dringen. Temidden van beweging hoorde
men plotseling twee ontploffingen. Er werd
beweerd, dat er met handgranaten geworpen
was en alles vluchtte. \óór het gebouw ver-
zamelede de menigte gicli echter weer en ge
raakte nu in de hevigste woede. De wachtzaal
werd! bestormd en de wacht ontwapend. Een
aafdeeling soldaten ging over de Elbebrmr en
werd Ook door de invalieden ontwapend.ff)eze
hielden eveneens alle trains aan en doorzochten
ze naar militairen, dien ze> allen de wapens
afnamen. Do woede van de menigte steeg
Voortdurend. Ze gingen weer naar hbt minis
terie terug, i om daar den minister op te
wachten.
Om kwart voor vier drongen zii binnen. Ze
sleepten den minister op straat. Tot vier uur
werd er door elkaar geschreeuwd en gepraat.
Toen was de woede zoo hoog gestegen, dat de
betoogers den minister in de Elbe wierpen. De
minister bleek een goed zwëmmer en hield zich
boven water. Degenen echter, die aan den kant
stonden, schoten zoolang op hem tot bii onder
ging en verdronk.
Omtrent de aanleiding tot het oproer meldt
het Wolff-bureau:
Tegen 2 uur drongen eenige gewapende
soldaten het ministerie binnen, Een aldaar
als ordonnance aangestelde onbezonnen jong
soldaat wierp in ziin verbouwereerdheid op dit
oogenblik twee oefeningshandgranaten in den
lichtkoker, die echter niemand kwetsten of
kwetsen konden. Op straat ontstond daarop het
gerucht, dat minister Neuring bevel gegeven
had tot het werpen van handgranaten. Dit is
een absolute onwaarheid. De minister en ziin
omgeving werden veeleer door de knallen ver
rast en moest zelf een onderzoek naar de oor
zaak doen instellen. Niemand1 heeft den soldaat
bevel gegeven tdt het werpen der granaten.
Minister Neuring is dus naar aanleiding van
een valsch gerucht op beestachtige wijze ver
moord.
De regeering zond spoedig troepen, om d©
orde te herstellen.
De woedende mejaigte trok deze tegemoet.
Spoedig waren de troepen ontwapend en in
trioinph werden drie machinegeweren met bii-
behoorende munitie'naar de Neustadter Markt
gobraoht. Hier werden de machinegeweren in
stelling gebracht. Buiten gemaakte geweren
werden vernield en onder de menigte verdeeld.
Telkens weer klonk de uit de revolutiedagen
zoo beruchte roep „Straat vrij" en wanneer de
verschrikte voorbijgangers zich uit de voeten
hadden gemaakt ratelden de machinegeweren-
Van de vensters van het ministerie van Oorlog
was geen enkele ruit meer heel.
DE REVOLUTIE IN BEIEREN.
Het opperbevel van Jïet derde legercorps
meldt:
Te Mnencben hebben de communisten be
proefd de onafhankelijken ten val te brengen.
Thans zijn er te Muenchen twee centrale raden
naast elkaar, die elkander beetriiden. De mili
tairen "staan aan do zijde van de regeering-
Hoffmann. Muenchen is geïsoleerd. In de heele
stad is geen droppel melk en geen pond vleesch.
De kolenvoorraad kan niet lang meer strekken.
Goederenvervoer heeft niet meer plaats, het
verkeer van personen gaat voort.
ONDERZOEK NAAK DE VEBANTWOOB-
DEEIJKHEID VOOR DEN OORLOG.
De vTaag naar de schuld voor de ramp, die
over Duitschland gekomen is. houdt het Duit
sche volk, naar de meening der Duitsche re-
geering, ten zeerste bezig. Het volk eiacht dat
opgehelderd wordt door wiens schuld de oorlog
uitgebroken is. waarom hij niet eerder werd
beëindigd en of zijn verderfelijke gevolgen niet
geheel of ten deele afgewend hadden kunnen
worden. De riiksregeering heeft daarom be
proefd. de instelling van een internationale
commissie van onderzoek met vérstrekkende
bevoegdheden tot constateering van de feiten
te bewerkstelligen. Het plan is echter bii de
vijanden op een ^eeliste weigering afgestuit.
D© rijksregeenng acht het haftr plioht om
allee te doen ten einde de waarheid aan het
licht te brengen.
Daarom werd bii de .wetgevende nationale
vergadering een wetsontwerp ingediend en
aangenomen betreffende de instelling van een
etaatagerechtshof. Daarin wordt o.m, gezegd:
De Nationale Vergadering vormt uit haar
midden een commissie van 15 leden tot het in
stellen van een onderzoek naar de gebeurtenis
sen in de poliieke en militaire-politieke leiding
van het rijk, die tot het uitbreken, tot de ver
lenging of tot het verliezen van den oorlog
hebben bijgedragen. De riiksregeering heeft dè
commissie de door haar verlangde oorkonden en
achten ter beschikking te stellen. De bespre
kingen van de commissie ziin niet openbaar.
Verdenkt de commiaeie een persoon ervan tot
het uitbreken, de verlenging of-het verliezen
van den oorlog te hebben bijgedragen, dan
opent zii tegen deze een procedure voor het
staatsgereclitshof. Iedere Duitscher kan bij de
commissie van onderzoek het instellen van een
procedure tegen zichzelf voorstellen.
Het staaisgerechtsbof bestaat uit viitien
leden met inbegrip van den voorzitter,
Geen zomertijd. In de Vrijdag gehouden
bijeenkomst van de Duiitech© Nationale Verga
dering ia het wetsontwerp tot invoering van
den zomertijd met groote meerderheid van
stemmen, waartoe die van afgevaardigden van
alle partijen behoedden, verworpen.
Onlusten in Kulro. Ernstige onlusten heb
ben drie dagen lang te Cairo plaats gehad*
Het grauw viel vooral de Armeniërs aan. waar
van er 38 gedood en 100 gewond werden. Bij
een botsing tusschen de troepen en de menigte
leden de oproerlingen groote verliezen. Vilf
üiutsciie soldaten werden vermoord.
Je Alexandië viel het grauw da troepen aan.
Dezen ga-ven vuur. Zeventien oproerlingen
werden gedood en velen gewond.
Ten slotte werd de orde hersteld.
Dernburg opvolger van Schiffcr? De
Duitseh-democratiscbe fractie der Nationale
Vergadering heeft breedvoerig het aftreden
van haar partijgenoot, den minister van Finan
ciën Schiffer, die zelf ziin houding toelichtte,
besproken. Na een levendig debat werd besloten
den vroegeren staats-sëcretaris Dernburg als
opvolger van Schiffer voor te stellen.
Proces wegens landverraad. Te Berlp
begon Donderdag het proces wegens landve
raad tegen den ritmeester gTaaf von Nayhaua-
■ormon. die terecht moet staan op beschuldi
ging, dat hij berichten van groot militair ge-
vicit aan den Franschen gezant te Bern in
banden heeft gespeeld, tijdens den oorlog.
88
De vroolijke ex-praetor knikte onmerk
baar met het hoofd, waarmede hij te ken
nen gaf, dat hij den stadsprefect niet zou
hinderen in zijn maatregelen.
Een kolossale, met honderdjarigen Faler-
:ner gevulden beker, opheffend, riep nu Lu
cius Verus uit:
Servius, ter eere van uw liefste!"
Hij zette den beker aan do lippen en
dronkHij dronk lang, met tussehen-
poezen, en werd Bteeds rooder in het ge
licht, de aderen op zijn voorhoofd en zijn
jhals zwollen op, alsof zij zouden bersten,
«n zijn oogen puilden uit. Maar hij ledigde
den beker tot op het laatste dropje. Daarop
«lingcrd© hij den kostharen beker, een sie
raad der keizerlijke schatkamer, qp den'
mozaïekvloer en vjel op zijn rustbed ach
terover.
Drinkt.... drinkt I stamelde hjj, zijn gas
ten aansporend.
Zijn lijfarts, een oude Egyptenaar ,die
naast hem: stond, boog zich bezorgd over
Ihem heen.
De bekers werd on opnieuw ingeschonken
en uitgedronken.
Met wezenlooze blikken staarde de Im
perator zijn gasten aan: een verachtelijke
lach krulde zijn lippen. Hij lichtte het hoofd
op, liet het leuneij op zijn hand en' riep:
Uw zoete, toegeeflijke wijsheid is be-
driegelijk, Aristomedesl.,.. Ja, Aristomedee,
u gaat het aanl
De filosoof, een jonge, elegant© Griek',
gekleed in een mantel van de fijnste stof,
me.t prachtig gefriseerd hoofdhaar, sterk go-
narfumeerd, schitterend van ringen en arm-
banden, hief zich een weinig van zijn rust
bed op.
Mijn wijsheid neemt de vrees voor het
„niets" na den dood weg en leert, den ho
ning uit de bloem des levens tot het laatste
dropje t© penieten. Dn Jongeren .van Axis-
ttppus zoeken een ander genot, wanneer zij
zat zijn van ^vroegere genietingen.
Maar buitengewone genietingen vermod
gen zij niet aan te bieden. Uwe vreugden
zijn al te spoedig! uitgeput. En daarom be
driegt uw wijsheid, Aristomedee, want men
verveelt zich daarbij.
Omdat men £<*en Biaat weet te hou
den in de jacht naai- genot, voerde een an
der filosoof, de aanhanger van Epicurus Py
thias, aan. Niet dat wat prikkelt vervult
niet vreugde, maar dat wat bevredigt en
kalmeert.
Mij kalmeert en bevredigt op ditoogen
blik do uitstekende Falernerwijn, antwoordde
Aristomedes, den beker aan de lippen zet-
te—En morgen zult gij hem yloeken, her
nam Pythias.
De zorgen voor morgen laat ik aan
u over, riep de eerste.
Do twee filosofen wierpen elkander blik
ken. toe als twee 'hanen, die elkander tot
don strijd uitdagen. Een spotachtig lachen
liep nu over hek moede gezicht van den
Imperator. Hij wierp Marcus Quinctilius een
blik) yan verstandhouding: toe en liet zich
een verschen beker wijn halen.
Eere zij u, stralende zonnen van Jiefc
keizerrjjk der Antoniërs. Uw glans heeft de
goden' in de schaduw gesteld. Gij hebt de
bewoners van den Olympus met uwe tongen
vermoord, want deze oude kreupele goden
waren geen ander wapen .waard. Gij hebt
liet beangstigende duister> dat ons omgaf,
verlicht en ons de volle vrijheid van den
ken en handelen geschonken. Drinkt uit!
hooggeëerde, wijzen, ik drink' u ter eevel
Hij zette den beker aan de lippen en
deed, alsof hij dronk, doch monsterde daar
bij alle aanwezige filosofen.
Slechts Aristomedes en Pythias deden be
scheid: de overigen maten de groote be
kers met mistrouwende oogaa. De oude Fa*
lerner was reeds begonnen te werken, en
zij wisten ook niet, wat die dubbelzinnige
lofrede beteekenen moest.
Be Imperator wacht van u bescheid)
voer Lucius Verus voort.
Na een zoo nadrukkelijke uitnoodiging
moesten de filosofen wel drinken. De mees
ten van hen vielen daarop mat het hoofd
op de leuning van hun rustbed. Maar dit
wilde de Imperator niet.
De plunderingen te Amsterdam. jjet be.
stuur der Algemeene WinkeliersvereenlKinr
te Amsterdam, heeft aan den minister van
Justitie een telegram gezonden, waarin he.
naar aanleiding van het z.g. ruitentikken met
den daaraan gepaard gaanden roof der geëtal-
leerde goederen, waarvan de daders wegens
gebrek aan ruimte, in het huis van bewaring,
niet werden vastgehouden, met klem bii d<».-
minister aandringt op het nemen van maar
regelen. opdat do voor de geordende samen
leving ongewenschte elementen, direct na he-
plegen der misdaad preventief kunnen worden
opgeborgen, tot zijhun vonnis ondergaan, en
waarbij het voor dit doel de aandacht vestigt
op de gevangenkampen te ^ergOI1 of elders
Sabotage op torpedobooten. Aan boord
van eenige torpedobooten heeft, naar do >,Tel."
meldt, ernstige sabotage plaats gehad door het
wegnemen en overboord werpen van on-derdee-
len van kanonnen. Enkele onderdeelen zijn
opgevischt, Een matroos is aangebouden en na
eenige dagen op het politiebureau te hebben
vertoefd, weder aan het maritiem gezag over
geleverd.
Beruchte inbrekers gearresteerd. De poli
tie heeft bii Den Ham (Ov.) zekere de R. en
in Avereest (Or.) zekere A. B. en diens zoon
gearresteerd, en hen tot bekentenis weten te
brengen, dat eerstgenoemde in Bornerbroek
en de drie gezamenlijk in een villa te Klaren-
beek bij Voorst hebben ingebroken, terwijl
vader en zoon bü een winkelier in Haarle,
gem, Hellendoorn, diefstal hebben gepleegd.
Verschillende goederen ziin uit do woonwagens
van de gearresteerd en in beslag genomen, welke
alle van diefstal afkomstig bleken te zijn Men
denkt hiermede beruchte inbrekers te hebben
aangehouden die de omstreken in den laatsten
tild onveilig hebben gemaakt.
Een heel karwei. Het gebeurde op een der
stcmbureaux te Deventer:
Kiezer komt aarzelend binnen, geeft voor de
groene tafel aangeland, schroomvallig zijn
oproepingskaart, luistert verbijsterd naar bet
noemen van naam en voornamen, aanvaard"!
denkbaar, ietwat schuchter, zijn stembiljet,
knikt verlegen en verdwijnt in stemhokje. Tien
minuten later. Zelfde kiezer hog steeds in
zelfde stemhokje, houding gebogen, ineenge
zakt, onheilspellend. Voorzitter, ongerust, in
formeert tenslotte belangstellend, reeds vree-
zend voor lichamelijke complicaties, voor dc
noodzakelijkheid van medische hulp: „Scheelt
er wat aan. vrindlief?" Eu 't antwoord van den
kiezer, opluchting gevend, luidt: Wclncenik,
meneer, maar 't is 'n heele karwei, al die hoks-
kes zwart te moake."
Cursus in de praetijk van het Bolsjewisme.
In een buiCenlandsch tijdschrift lezen wij
het volgende spotfcericht van iemand, die met
riin tfid meegaat:
Op veelvuldig verlangen heb ik besloten een
cursus aan te leggen tot opleiding van het
nieuwe beroep van Arbeidschuweu; ik ben er
reeds in geslaagd eerste capaciteiten op dit ge
bied als leerkrachten aan miin inrichting te
verbinden.
Het leergeld is zeer matig; de lesuren ziin
zoodanig vastgesteld, dat het bijwonen zonder
bcroejisstoornia kan plaats hebben.
Uitstekende opleiding voor een Spartacisti-
ech.en, communistischen en bolschewistiseken
levenswandel.
Afzonderlijke klassen in plunderen, ruiten
tikken, het arrangeeren van werkelooze- en
trekkersoptochten, van relletjes en opstootjes,
uitspattingen op allerlei gebied, reuzenheibels
en revoluties: practisehe oefeningen in aan
randingen. postdiefstallen, zakkenrollen van
trampassagiers enz., enz.
Prima referenties over resultaten verkregen
met straatroof, inbraak en socialisatie van
goudsmidawinkel» door jatters cn jongens van
de vlakte in geheel Europaduizenden dankbe
tuigingen, dat zij aan miin inrichting hun for
tuin te danken hebben.
Züa broertje gewurgd. - Te 's-Graveland
bij Hilversum, heeft de 15-jarige V. zijn 6-jarig
broertje gewurgd. In verband met deze moord
ie, behalve de dader, ook diens vader door de
politie gepresteerd, daar deze verdacht wordt
de hand in dit drama te hebben gehad. Hii zóu
zich n.l. de uitkeering van de levensverzeke
ring. welke op het knaapje gesloten was, heb
ban willen toeeigen cmTel.)
fK Moede van de wijsheid van Aristo
medes en van Pythias, sprak de Imperator
verder, wief raadgevingen ik zoo ijverig) op
gevolgd heb, dat ik als een vermolmde boom
begin te wankelen, li&b ik, besloten, een an
dere levenswijze aan te nemen. Wie anders
zou mij nieuw© aanwijzingen geven dan gij.
wier hoofden buigen onder den last der al-
wetenschap, opdat ik, hoewel dan uit do
verte, mijn goddelijken broeder nabij kome.
Begin, Philippus; zeS mij wat gij' weet.
Hij gaf den hofmeester een teeken, en
nauwelijks had Philippus een poging ge
daan om zich van zijn zetel op te heffen,
of hij werd door vier slaven opgenomen en
tot algemeene vroolijkheid boven op de tafel
gezet.
Men klapte in de handen en begon luid©
te lachen. De arme filosoof keek met ver
legen blik om zich heeu.
Ik wil weten wat het wezen van al
het bestaande, is, zeide Lucius yerus op be
velenden toon.
"(Wordt .vervolgt.)
