HIH MUI
BUITENLAND
Van Overal
De Ondergang van een
Wereldmacht
Leven en Werken.
FEUILLETON
De gebeurtenissen van den dag.
Waakzaam blijven.
Woensdag 56 Apri! Tweede Blad
KORTE BUITENLANDSCHE BERICHTEN
NOG EEN BEDRIJF, DAT STERVEN
GAAT.
KORTE BERICHTEN
mocht zijn, dan
wj tooet een syllogisme ten hoste ge-
y,en» 4at zóö aldoendis Is. dat ;er, inets
M -
Nu Lloyil George naar 'Londen is on Wil
son beeft aangekondigd, dat de besprekingen
van de rodeseonfereutie zóóver zijn gevor
derd, dat de Duitsche gedelegeerden tegen
25 April naar Versailles kunnen worden ge
roepen, valt er niet veel meer over den toe
stand „tussehen oorlog en vrede" te vertellen,
in géén jaren hadden dan ook de telegraaf
kabels zóó weinig van de persbureaus te
doen als gisteren.
We leven nu in afwachting van de dingen
die komen gaan en voornamelijk van de hou
ding die Duitsehland tegenover de eischen
van zijn vijanden zal aannemen.
Wel weigeren de premiers -h"et concept-vre
desverdrag openbaar te maken alvorens liet
aan Duitsehland is voorgelegd, maar tedhi is
er genoeg uit bekend geworden om ernstige
conflicten tussclien do Duitsche afgevaardig
den en de Parijsche conferentie te vreezen.
Wij laten nu neg het te betalen bedrag aan
schadevergoeding in Lét midden, een bedrag,
dat in de milliarden zal loop en. Maar daar
is bet vraagstuk der koloniën, waarover wij
gisteren nog schreven en dat bijna noodzake
lijk tot onoverkomelijke iiieeuingsverschillen
schijnt te moeten leiden.
Daar is verder de eisch, om bet Saarbekken
voor een aantal jaren aan Frankrijk in ex-
ploitatio te geven, een eiseh, die door de fe
toeele Duitsclie pers, zelfs door de soialisti-
fiche, bestreden .wordt. Zoo Iciat de „Vor-
wiirts" onder den titel „Neen!" een ernstig
protest hooren.
De Entente dwaalt, schrijft bet blad o.a.,
wanneer zij gelooft, dat er een Duitsche re
geering bestaat, die zulke vredesvoorwaar
den zou kunnen onderteekenen. Willen de'te
genwoordige machthebbers daarginds ze
doorvoeren, dan moeten zij de zaken zelf
maar in handen nemen en zien Ihloe zij het
met de bewoners van het Saaigebied klaar
spelen, die Duitsch zijn en Duitscli blijven wil
len en zij mogen zelf bemerken, dat zulke be
dragen niet door ons zijn op to brengen,
zelfs niet wanneer men ons do laatste bed-
sloc-peu onder het lijf weghaalt en de laatste
schoenen van de voeten trekt.
De „Voss. Zeitung" merkt op: Het behoeft
niet uitdrukkelijk te worden vastgesteld, dat
do door Havas genoemde voorwaarden, wan
neer zij indertijd moöblten worden gesteld,
voor Duitsehland volkomen onaannemelijk
zijn. Zij komen niet overeen met de grond
slagen van een rcehtsvrede en een volken
bond, welke daarop zou zijn opgetrokken,
zou er geen zijn, waarmede Duitsehland zou
kunnen instemmen. De plaatsing van het
Saargebied onder vreemd bestuur met een
volksstemming na 15 jaar is in strijd met u®
grondslagen van het zelfbeschikkingsrecht
der volken. Het gebied om de Saar is
Duitscli en ifctet volk eveneens. Dat is juist
door de Fvanselien tot dusverre nog nooit
betwijfeld.
De „Lokal Anz." schrijft: Schaamteloózer
hoon voor de door Wilson in zijn punten
vastgelegde beginselen dan in de door Havas
geschetste oplossing der hangende kwesties
kan men zich niet denken. Wordt die oplos
sing aanvaard, dan zal zü later ziöhl aan on-
ze vijanden op geducht® wijze wreken. Thans
past voor het Duitsche rijk, onder welke re
geering het ook moge staan, slechts dit ééne:
Onderteekening heslist te weigeren van een
vredosdokument, dat bij brutaal "geweld en
roofzucht, nog lioon voegt.
De „Berliner Morgenpost": Het is nauwe
lijks aan te nemen, dat men in ernst van
Duitsehland zou verwachten, dat het een vre
de zou onderteekenen, welke de door Duitseh
land als vredesgrondslagen aangenomen Wil-
sonsohe beginselen zoo vierkant in het gezicht
slaat, als een „regeling" welke niets anders
zou zfin dan oen naakte gewelddaad. Een
duurzame toestand zou in elk geval niet ge
schapen worden, en de socialo beroering,
s waarvan ook Frankrijk en Engeland wel niet
.verschoond zullen blijven, wordt daarin®d©
niet bestreden, want ook in die landen be
gint het volksgeweten van onderen op te ont-
waken.
De „Deutsche Zeitung" sohlrijft: Het Saar
gebied, een oex-oud Duitsehland, waarin nooit
t een woord Franseh gesproken is, moet aan
Duitsehland ontrukt worden. Het is een hoon,
wanneer Havas zegt, dat d® voorgenomen re
geling in overeenstemming is met de beginse
len van den Volkenbond. Een volkenbond,
welke zulk een geweldpleging tegen een volk
toelaat, is reeds van te voren het tegendeel
van datgene, wat dat instituut volgens Wil
son's 'ideaal moet zijn. Zelfs deze regeering
ikan na de plechtige verklaringen, welke zij
jherlhiaaklelijk ilieeft afgelegd, nooit in een
vredesverdrag toestemmen, hetwelk' de 14
punten van Wilson zóó omkeert en wanneer
do regeering weigert zulk een ongelooflijken
machtsvrede goed te keuren, dan zal zij het
geheele volk volkomen achter zich hebben.
Ziedaar klanken, die al Meel weinig heb
ben van het luiden van de vredesklokt
Eu toch zal het noodig zijn, dat er vrede
komt en de blokkade wordt opgeheven.
Het is een Engelsch blad, de „Manchester
Guardian", dus een onverdacht getuige, (11®
dit aantoont.
Onder het opschrift: hoe do blokkade werkt,
schrijft het blad over DE ELLENDE IN
MIDDEN-EUROPA:
Uit inlichtingen van verantwoordelijke zij
de weten we nu aldus genoemd blad.1 dat
zelfs de kindoren der rijken aan hongerziek
ten lijden en dat de kinderen der armen door
de langdurige ondervoeding verzwakt, achter
lijk en voortdurend ziek zijn.
De gevolgen van de blokkade sedert den
wapenstilstand zijn boven alle beschrijving
vreeselijk. In de ziekenhuizen van Boedapest,
waar de toestanden nog lang niet Met ergst
zijn, is het volstrekt gebrek aan verband- en
geneesmiddelen oorzaak van talrijke sterfge
vallen. De kindersterfte is natuurlijk abnor
maal hoog.
Kleeren zijn heelemaal niet meer te krijgen
zelfs niet voor de rijken. Welgestelde Oosten-
rijkscbe families, die naar Zwitserland^ zijn
ontkomen, hebben haast uitsluitend papieren
kleeren aan.
Het blad komt tot de slotsom, dat liet drin
gend noodzakelijk is, snel en afdoende te hel
pen, als men niet wil dat do gohleelo jeugd
in Midden-Etiropa van ontbering omkomt
De strooibiljetten die dezer dagen bij' een
meeting op Trafalgar te Londen werden uit
gedeeld, zijn een typische aanwijzing voor
de kracht, waarmede in Engeland zelf voor
de opheffing van de blokkade geijverd wordt.
Een der biljetten geeft de foto's van twee
Oostenrijkseho kinderen van 10 en 7 jaren,
jammerlijke geraamten, volgens het onder
schrift wegende 33 en 2314 pond.
Er boven staat: Dat heeft onze blokkade be
werkt! Over 'bfcel Europa sterven millioenen
kinderen.
DE REVOLUTIE IN BEIEREN.
In Münohen sohiint de toestand toch nog
niet, in orde. De tegenstand tegen de oude re-
geeriug blijkt hardnekkiger dan 't zioh giste
ren liet aanzien.
Volgens de „Augsb. N. N." kwam het Zon
dagavond tot bovigen strijd om het Müneh'e-
ner Station, dat cle Spartacisten ten slotte
wisten te bezetten. Des nachts werden de
meeste openbare gebouwen eveneens door
hen bezet; zij hadden hedenmorgen de gehëe-
le stfld in handen. De algemeene staking werd
afgekondigd. De stad is betrekkelijk rustig,
ib'er treinverkeer is stopgezet De correspon
dent van het W. B. te Augsburg voegt hier
aan toe, dat authentieke berichten bij ge
brek aan verbinding met Münohen niet te
verkrijgen z-ijn. De Augsburgrsehe Arsolraad
heeft geen bericht over ihJetgcen te Münehen
voorvalt. De plaatselijke commandant beeft
overigens alle maatregelen genomen tegen
een eventueela terugslag van de München-
sche gebeurtenissen op Augsburg.
DE ONGEREGELDHEDEN IN DUITSCH-
LAND.
Do vergadering van leiders der stakende
Groot-Berlijnsehe bedrijven beeft zich giste
ren zonder beraadslaging, met algemeene
stemmen ten gunste eenor algemeene staking
van het personeel uitgesproken.
De fabrieksarbeiders te Haiberstadt héb
ben Ihiet werk neergelegd, om Haiberstadt in
een liooger® loonklasse te brengen en hebben
bet verkeer der passagiers- en "goederentrei
nen door Haiberstadt tot staan gebracht-
In Brunswijk duren de algemeene staking
en „tegenstaking" der burgerij en ambtena
ren onverminderd voort. Sedert een week
verschijnt er in Brunswijk geen blad meer,
alleen nog eenmaal daags een door de onaf-
hankelijken uitgegeven mededeeling over, den
stand der; staking.
De oorlogsverliezen In Roemenië. Vol
gens officieelo opgaven waren in Roemenië
850.000 man onder de wapenen geroepen, van
wie er ongeveer1" 600.000 tot de combattanten
kunnen worden gerekend. Aan dooden en ver
misten leed deze strijdkracht een verlies van
158.567 officieren en manschappen, van welke
er 46.000 in gevangenschap omkwamen. Van
de burgerbevolking stierven er 265.000 ten ge
volge van ziekten en ontberingen.
De materieéïe verliezen worden geselfat op
ruim 5 milliard gulden voor de regeering en
8 milliard voor particuleren
De Oceaanvlucht, Een bizonder vertegen-
wordiger van Reuter heeft een onderhoud go-
had met majoor Braekley, eeu der bestuur
ders, die voor het reusachtige Hantdiley Pa
ge-toestel is uitgekozen, waarmee men op het
punt is den tooht over den Atlantischen Oce
aan te ondernemen. Het vliegtuig is nu naar
Liverpool onderweg Ulteengenomën en in töe-
nen manden verpakt. Men verwacht, dai het
gezelschap, waarvan admiraal Mark, Kerx,
de andere bestuurder, majoor Gran, de be
kende Poolreiziger, dl® als bestuurder te wa
ter meegaat, en de marconist 23 dezer naar
St. Jdhus zal vertrekken.
Sprekende over de schikkingen, voor de
vluoht getroffen, zei Braekley: wegens hét
ontzaglijk gewicht, dat, als het vliegtuig go-
heel is'beladen, ongeveer 32.000 pond' zal be
dragen, zal hét op zijn minst een aanloop
van een halven mijl nemen alvorens d© lucht
in te gaan. Met vier motoren van geweldige
kracht, elk onafhankelijk van den anderen,
zijn we, aldus Braekley, niet bang; w® heb
ben er alle vertrouwen In, dat we het er goed
af zullen brengen. W® nemen ruime voorra
den eten en drinken mee, n.l. cbooolaad,
vleescht pastiles en thermos-flessehen met ca
cao. Zoo mogelijk zullen w® bi} Londen lan
den, maar in geval van nood, bijv. indien d®
benzine opraakt, zullen we in Ierland! neer
komen. i
1 Mei nationa/e feestdag ln Duitsehland.
De Nationale Vergadering te Weimar heeft
een ontwerp tot het verheffen van den eer
sten Mei tot nationalen feestdag behandeld.
D® demokraat von Payer en d® sociaal-demo
craat Mueller (Breslau) -hadden hierop het
amendement voorgesteld, dat een algemeene
feestdag wordt ingevoerd, waaraan men hot
karakter van een rustdag voor de heele we
reld zal trachten te geven. Dit jaar zal de
eerste Mei op deze manier worden gevierd.
De onafhankelijken stelden voor, ook den
9den November tot een algemeenen feestdag
te maken.
Er ontspon zich een uitvoerig debat.
Bij d® stemming werd het voorstel der on
afhankelijken met de stemmen der onafhan
kelijken alleen daarvoor verworpen. Het
voorstel von Payer" en Mueller werd bij' hoof
delijke stemming met 161 tegen 86 stemmen
met 10 blanco'd aangenomen, waarbij de twee
sociaal-dem-ocratisehe groepen, een deel der
democraten en eenige leden van het Cen
trum voor stemden.
Dat deze laatste vóór stemden is vermoe
delijk hieraan toe te schrijven, dat de soc.-
dem. der meerderheidsgroep van het aanne
men' of verwerpen van het voorstel een por
tefeuille-kwestie 'hadden gemaakt.
Dit is echter een sterfgeval wat wel zeer
weinigen zullen betreuren.
Het is het levensmiddelen'bedrijfl
He ontelbare stadgenooten, die sinds een
drietal .oorlogsjaren vele uren in de kille
gangen in de rii hebben gestaan om zioh van
het bescheiden rantsoentje brood of»1
waren .te verzekeren, om mot groote m
een extra hapje te bemachtigen en nie
voor veel kostbaren tijd verloren moesten laten
gaan, zullen deze tijding zelfs met een verlicht
gevoel van voldoening vernemen.
Binnen afrienbaren tijd zullen, de huismoe
ders hun vaak gesmade „distributiekaarten
trommeltje" of „doosje" voor een ander doel
kunnen gebruiken en het dan niet meer ver-
wenschen of ongeduldig neergooien, zooals zij
dit allicht voorheen wel eens deden als hun
hoofd omliep van al die rantoeneewugs-misére
en zij, tevergeefs naar het „kaartje-zus" of
„bonnotje-zoo" zochten.
't Wordt minnetjes met het lovensmiddelen-
bodrijf. Dezelfde gangen, hallen en zalen, waar
vroeger 'n nerveus gedrang was. waar de
politie de orde moest handhaven, waar onte
vreden, niet op de mondjea-gevallen. huismoe
ders kun misnoegen kwamen uiten tegen amb
tenaren. die 't toch ook niet heiten konden,
da't er zoo'n beetje was, waar 'n gejaagd ge
loop en gedraaf heersebte van 's morgens tot
's avonds, om te maken, dat m«n het riine
kreeg diezelfde gangen en lokalen gapen je
nu aan.... leeg» hol. kaal. Je 8tap klinkt er
hard en galmend als in n verlaten huis of 'n
leeggesleepte .,schoonmaak-kamer."
In de zaaltjes zitten do ambtenaren, welker
aantal reeds danig geslonken is, te schrijven
en te rooken, doch voor de laatste bezigheid
hebben zij de meeste aandacht. Wat hen niet
kwalijk te nemen is» want het werk slinkt met
het uur bijna. Velen komen om den anderen
dag en gebruiken de vrue dagen voor het zoe
ken naar een! andere betrekking.
Begin en half Mei rijn er weer 'n tachtig
minder, die tegen dien tuü hun ontslag heb
ben gekregen. Ban bliiven. er 'n kleine dertig
over om de loopende zaakjes af te handelen.
Op de afdieeling boter en kaas zitten er nog
'n stuk of zes, omdat de artikelen van deze
afdeeling nog niet geheel vrij 2.jjn_ ,j>a goods
margarine-soorten zullen echter spoedig ook
buiten, da distributie «eraken.
Op de melk-afdeelintf maakt men nog. de
berekeningen voor de toeslagen, qÜq de melk-
slijters nog ontvangen v001' eiken liter, welke
z® verkoopon. Ook die toeslagen houden echter
met Mei op.
Qf id® melk dan duurder zal worden?
Ha chef der melk-ardeeling dacht van niet,
ornaat de prijs steeds dalende is, W® zullen er
'het beste van hopen.
Met het brood is het anders. Als dat buiten
de distributie snakt zullen de brooddes min
stens ééns zoo duur iworden. er wordt al go-
zegdv dat de bruintjes" van 5 cent dan 15
zullen worden.
Dit zal nog Wel. wat voeten in den aard
hebben. Een troost is echter, dat dian het brood
tegelijk veel beter van kwaliteit zal worden.
Men sohat echter, dat de broodkaarten ge
schiedenis niet vóór October uit zal zijn.
Dan zal de distributie voor goed begraven
worden, hopen wel l
De verkiezingen voor de Provinciale Sto
ten waren voor 't meerendeel niet gunstig
voor Sociaal-Democraten en Communisten.
Er waaide merkbaar een rechtsche wind over
ons land.
Dit nu zou mogelijk dezen roeden Meeren
het besef kunnen bijbrengen, dat zij voorloo-
pig nog geen heer en meester bij: ons zijn.
't Zou hun de wetenschap kunnen bijbrengen,
welke Henri Polak reeds in November aan
vaardde, dat de gezamenlijke revolutionnai-
ren in ons land nog geen 25 pet. der bevol
king uitmaakt.
Maar en ook dit moeten wij in het oog
houden 't zou ook den lieecren, die zoo
gewoon zijn te bluffen ever hun „groeiende
beweging" Om met Troelstra de „democratie"
op een gegeven oogenblik aan Won laars te
lappen. Zij zouden kunnen oordeelen, dat de
wettelijke weg der democratie hen niet spoe
dig genoeg brengt waartoe zij willen komen,
zoodat zij' het advies van Troelstra en Kuiper
volgend met andere middelen, welke niet an
der» zijn dan dia van het brutaal geweld,
naar de macht zullen grjj-
p en.
Ook op deze mogelijkheid moeten wij in de
toekomst voorbereid zijn. Temeer omdat in
de omliggende landen de'eene revolutie na de
ander® heel lustig om zich heen grijpt en
vooral grijpt naar de eigendommen van an
deren. 't I» daarom dat wij nogmaals met
klem tot alle burgers van Nederland Iklerha-
len: „W eest waakzaam dag
aan dag!" Niet uit overdreven zorg of
uit zenuwachtige angst, zoo vermaande onze
Premier in de Eerste Kamer, „maar uit over
weging onder meer, dat het vooral de zwak
ken in onze samenleving zijn, onze vrouwen
en kinderen, die de grootste lichamelijke
smarten, de meest schrijnende zielepijn te
verduren krijgen in revolutionaire tijden, ge
durende welke recht en orde met voeten wor
den getreden."
„Zonder nu een gewelddadige revolutie te*
o-én een bepaalden dag ln 'n bepaalde maand
van dit jaar aan te kondigen, doet de Regee
ring, zoo vervolgde onze Premier, toch een
verzoek, waakzaam te bliiven. Wanneer hét
revolutionair sentiment deze of geeno partij,
dezen of genen leider parten dreigt te spelen,
moeten do Regeering en ordelievend Neder
land gereed zijn den stoot op te vangen. Het
is beter revolutie te voorkomen dooï goed ge
organiseerde tegenweer en snel doorgevoerd
sociale verbeteringen, die de verlangde be
vrediging schenken, dan revolutie met ge
weld te bedwingen."
De regeering, die uitmuntend op de Hoogte
i« en van alle zijden wordt ingelicht, oordeelt
't dus noodig ons allen, openlijk tot waak
zaamheid op te wekken. Ten eerste voor onze
vrouwen, want minister Heemskerk heeft 't
dezer 'dagen nog in een interview gezegd, bij
een revolutie wacht onze vrouwen juist het
meest gruwzame lijden. Wijnkoop geeft als
zijn princiep: ieder moet geven wat hij kan
en nemen wat hij noodig Heeft. Dit slaat, zegt
Minister Heemskerk, op leven, goederen en
vrouwen.
Daarom zal het goed zijn, dat onze vrouwen
eveneens waakzaam blijven en alles doen in
haar kringen om de waakzaamheid voor orde
en tucht te bevorderen. Dat de sinistere ele
menten op revolutie blijven aansturen, blijkt
uit den brand in de Oranje-Kazerne in Den
Haag, waar het mogelijk was, zoo schreef
het „Handelsblad" om de waakzaamheid der
regeering een oogenbl'ik te verschalken.
Troelstra heeft openlijk verklaard, dat de
S. D. A. P. nog niet van een gewelddadige
revolutie afziet, al is zii daar oogenblikkelijk
door machtsverhoudingen nog van terug ge
houden. Én de zoogenaamde „eenheidsmotie"
van de S. D. A. P.. welke straks op het
Paasöh'oongres in behandeling zal genomen
worden, toont duidelijk aan, dat de S. D. A.
P. als officieel lichaam do mogelijkheid eener
reyolutie niet verwerpt. Integendeel, zij
wacht slechts af, of de gelegenheid om kort
en bondig naar de macht te grijpen, zich zal
voordoen. Als de kwade demon staat de Com
munistische partij achtten de S. D. A. P. Waar
de eerste, die niets heeft te verliezen, maar
alles te winnen, straks de misdadige woelin
gen begint, daar staat de S. D. A. P. gereed
om zoogenaamd noodgedwongen de leiding op
zioh te nemen. En dan krijgen wij hier, even-
ais in Rusland, Duitsehland en Hongarije hei
zelfde tragische schouwspel te genieten vai
de worsteling der onafhankelijke socialisten
of Communieten met de zoogenaamde regoo-
ringssoeialisten om het bezit van de macht,
tot schade en diepste ellende van heel het
land. De welvaart verdwijnt; honger, armoe
de en ellende, moord en doodslag treden er
voor in de plaats. Wijnkoop heeft 't zelf nog
dezer dagen verklaard, dat hij wacht op het
buitenland, desnoods op hulp van het buiten
land om hier zijn grooten slag te slaan, en
men weet, hoe die hulp hem reeds gewordt,
boe 'het geld uit het buitenland hom voor pro
paganda toestroomt, hoe allerlei sinistere in
dividuen uit het buitenlaud met hem in ver
binding-staan. Daarbij, de apostelen der onte
vredenheid, zooals de socialisten zich zoo
gaarne noemen, vissehen in troebel water. Zij
belemmeren in de Kamer de toegezegde so
ciale hervormingen door stelselmatige breed
sprakigheid; zij organiseeren onderwijl mee
tingen, demonstraties en stakingen als zooge
naamde uitingen van protest tegen het tal
men der regeering en het ni et-nakomen der
beloften. Zij zwepen het volk op met vrees-
aanjaging voor onbillijke en onredelijke be
lastingen. De werkloosheid neemt toe, maar
de arbeidsschuwheid niet minder. Men is de
laatste jaren zoo gewend geworden in alles
ondersteund te worden, (lat men voor een
paar guldens méér niet meer werken wil. Zoo
wordt de weg naar de revolutie langzaam
maar zeker gebaand. Daarbij komt, dat de
wettelijke weg een democratie, do weg van de
verkiezingen volgens "bet. algemeen stemrecht
den sociaal-democraten en andere ontevre
denheids-elementen niet den buit heeft ge
bracht, dien zij zich hadden gedroomd. Van
daar dat zij naar het recept van Troelstra eer.
der geneigd zijn de democratie aan hun laars
to lappen en 't nu langs een anderen weg te
probeeren. Daarom dient onzerzijds vóór alles
de waakzaamheid betracht. Vooral voor ons
Katholieken is 't zaak waakzaam te blijven.
Wij zijn de sterkst georganiseerde macht, do
eenige macht in 't land, die blijkt n voldoen
de dam en weerstand te kunnen oproepen te
gen den voortstuwenden roode revolutievloed
Maar wij Katholieken hebben ook het meest
te verliezen, niet aan aardseh'e goederen en
eigendommen vooral, maar in onzen gov;-
dienst en geloof. Overal, zelfs in do meest
Katholieke landen, waar de revolutie zege
viert, worden Kerk en godsdienst het eerste
slachtoffer. De kerk wordt vervolgd, de vrij
heid van godsdienst opgeheven, liet christelijk
onderwijs afgeschaft en de zedewet.. De
vrouw wordt tot publiek eigendom verklaard
Daarom, Katholieken van Nederland, bluft
waakzaam' en staat pal tegen eiken vorm van
revolutie.
Het Katholiek Comité van Ordo
te Rotterdam.
Ongowenschte gasten. Uit Winstsrswijk
wordt aan het ,»Ubld." geschreven; Voortdu
rend worden door Spartacisten pogingen ge
daan, om in deze gemeente over de grens te
komen. Het lukt hun echter niet. In de laatste
dagen werden twintig van die ongewenschte
gasten aangehouden, van wie enkelen het lid
maatschap van den Spartacusbond in den zak
hadden. Sommigen hunner, onder wie twee
vrouwen, waren in het bezit van revolvers.
Zaterdagmiddag kwamen nog zeven Spartacis
ten onder geleide van de marechaussee per
spoor hier aan, om vervolgens over de grens
gebracht te worden. De lieden, die gepakt en
gezakt waren, hadden de grens bij Zevenaar
overschreden.
Laffo wraakneming. De onbezoldigde
rijksveldwachter L. M. te Havelterberg. iemand
van ongeveer 25 jaar, liep dezer dagen met ge
laden geweer over een der vele wegen in de
uitgestrekte bosschen van den hoer Linthorst
Homan, commissaris der Koningin der provin
cie Drente.
De arbeider J. S. van Havelterberg werkte
in het bosch aan den kant van den wog. dien
M. passeerde. Ten gevolge van een plagerij van
S. maakte M. zioh boos en ontstond een kleine
woordentwist. Daarna verwilderde M. zich en.
hervatte S. den arbeid.
Plotseling weerklonk een schot en S. ont
ving een volle lading hagel in ziin zitvlak
zoo ernstig, dat direct geneeskundige hulp
moest worden ingeroepen. Bij 't onderzoek van
ds politie en de mareohaussée kwam aan het
licht, dat enkele kogeltjes diep in een loeren
riem. dis S. om het lichaam had gehad, waren
gedrongon. Zonder dien. riem .was het schot
wellicht doodelijk gewer-*
Donderdagnacht is in het huls van den
kruidenier I. Blauw, Kerkstraat, te Steenwijk,
ingebroken, de toonbanklade geledigd en daarna
een kistje met ongeveer 600, oen spaarpot
met 30 en een doos met verschillënde gouden
sieraden gestolen. Een portefeuille met 180
aah. bankpapier bleef onaangeroerd. Do doos
90
ROMAN UIT HET POOLSCH.
Hij begon vergelijkingen te maken, .waar
toe hij vroeger in het leger niet gekomen
[was. Wat is het Ilomeinsclio volk in ver-
ijking niet de wassende kracht der Ger
ansche volkereh? Als gansch Germajiiè
do bergen wilde overtrekken, was het met
.ïtame'emacht gedaan. Als slechts de h.e-lft
icjer volwassen Germanen tegen Rome op
trokken, bleef er van de werekiuoofdstad
toet haar verblindende pracht en haar gou
den glans niets dan een puinhoop over...,
Maar zouden deze vrije en eigenzinnige kjn-
deren der wouden zich laten aanvoeren en
jdomma.1 ideeren? Zouden zij den nek buigen
Wpor do bcveleu van een veldheer? ServiiijS
Lende te goed de teugellooze koppigheid va;n
(het volk, waartoe hij volgens zijn afkomst
y ibehoorde om zich in dit opzicht illusies te
(toaken. Anninius 1) werd door ajjn éigen
tfamilie in den steek gelaten, en vele stput-
ifitöedige aanvoerders zijn ten gronde gegaan
wegens, de halsstarrigheid der Germaanschë
horden.... En toch'.... I
De vurige Falerner, hoewel liij dezen ma
tigt had genoten, begon in te .werken op hét
bloed van den zoon pit een neergetrapt vor
stengeslacht, dat in Servius' aderen rolde 1
Servius gaf aan steeds vermeteler gedachten
gehoor. Sedert de nederlaag van Arminius
zijn meer dan honderd jaar verloopen. Sinds
dien tjjd dienen honderdduizenden Germanen
in IJomeinsche legioenen, hebben hun dis
cipline e'n krijgskunst geleerd en zijn in re
gelmatige slagorde tegen den vijand opge
trokken. Misschien zijn de zonen der. ber
gen en wopden wijzer geworden, misschien
weten zij thans persoonlijke eerzucht en pri
vaten haat op het altaar der gemeenschap
pelijke zaak1 neder, te leggen. 'Als jiet zoo
Met een ruk verhief Servius het hoofd.
In zijn oogen lag zulk een bedreiging, in
zijn mannelijke gelaatstrekken zulk een
krachtbewustzijn ,dat het vroolijké gelach
der, Romeinen in do keel .was blijven ste
ken indien zij hadden kunnen vermoeden,
Wat in de ziel yan den Germaan' omging,
maar de gasten .van den Imperator lettcp
op den barbaar niet; zij .vermaakten zich
met den meer en meer, .verward wordenden
twist der filosofen.
Een enkele geleerde nam geen' deel aan
het woeste 'tooneel. Met het hoofd op de
leuning van zijn rustbed gestut, beschouwde
hij met treurigen blik het ergerniswekkende
schouwspel. Lucius y.erus bemerkte het en
riep hem toe,: l
En gij, deftig© Sl0ic'jn, met uw: 'tra
nende krokodillenoogen en uw buffolbaand;
hebt gij mij dan niet© te zeggen? Is heti ge
luk' van uw. Imperat°J uéan zooi onver
schillig, dat gij 'geen dropje van uw wijs
heid tot zijn leering laten vallen?....
Stilte daar, gij anderen I... Deze heeft liet
.woord.
U© stoicijn veranderde, zijn houding niet
en nadat de filosofen met hun twisten had
den opgehouden, antwoor.ddo hij gelaten:
Mijn leer heeft geen woorden noodig;
het léven van Marcus Aurelius, haar leer
ling en belijder, is welsprekend genoeg.
De naam: van den .ouderen Imperator klonk
als een waarschuwing in dit gezelschap. Al-
len keken .om, nlsof vreesden^ d&fc luo
uitgesproken naam' d©n persoon, die dien
naam droeg, kon te .voorschijn roepen. Kelfe
Lucius .Verus werd een .oogenblik' verlegen.
Maar slechts voor een oogenblik, want da
delijk' daarop, antwoordde hij' den stoicijn:
Dat gij e luw zijt e-n over een scherpen
ton'gl beschikt, weten wij allen. Het syl
logisme, 2) is, het kenmerkende deel van ftw
jnjsh^, i hiNH'T'
te-gen kunnen inbrengen, riep de ex-praetor
Marcus .Quinctilius,
'Ja, ja» ©en syllogisme, eischten de se
natoren.
,_De stoicijn lachte dubbelzinnig en hief
zich een weinig op zijn gustbed omhoog.
3Vj.lt gij, vroeg hjj tot d§n ex-,praetor
rich wendend, dat ik V bewijs dat jgij een
dier. zijt?
De vroolijké Marcus weifelde met een ant
woord; hij wist niet lioe hij die onbeschaam
de vraag van den filosoof moest opvatten.
Ma,ar, reeds .weerklank y&n alle zijden liet
geroep:
Ja, ja .bewijs fcetl .Wü verlangen het
bewijs i
Lucius yerus kreeg berouw, dat hij den
stoicijn geprikkeld had, omdat Marcus
.Quinctilius zijn beste „vriend" was; maar
hij kon geen weerstand bieden aan hét al
gemeen verlangen en sprak: „Ja, bewijs
dat ik een dier. ben, .vorderde
nu ook Marcus Quinctilius
De stoicijn lachte weder.
Een dier heeft kop en pooten, ook
gij hebt kop. en pooten, dus zijt gij; eendier.
Juist, zeide Marcus, zich op da lippen
bijtend'. Geef imj; hd «echter, .weder mijhmeïï-
schelijk'o gestalte terug, of....
jffij wildé een bedreiging uitspreken, maar
de filosoof antwoordde reefje
Niets gemakkelijker dan dat. Het dier
zuipt sleohts dan wanneer het dorst heeft,
'gij .echter drinkt altijd, derhalve zijt gij
gyen dier.
Marcus Quinctilius sprong op van zijnrust-
bed, doch'een Landboweglng van den Impe
rator hield hem terug.
Nu, welke verandering wilt gij mij
laten doormaken? vroeg Lucius Yerus.
Allen luisterden, doch de gevraagde werd
niet in het minst verlegen.
Gij goddelijke Imperator, zijt de god
op aarde; de stoicjjnen sluiton echter, zoo
als u bekend is. alle, goden uit in hunuit?»
21 De sluitrede,
eenzettingen.
Bii het uitspreken dezer woorden boog-
hij zioh diep .voor den „god op, aarde".
Daarop voegde hij er aan toe:
Sta mij nu echter, toe, mij te ver wij-
deren, want in mijn oude jaren kan rnèu
zulke drinkgelagen niet goed meer .verdra
gen. Ik .word nog heden door den godd-e-
1 ij ken Marcus Aurelius verwacht.
1) Hermann, die de. Romeinen in het Teu
toburger-wou'd .versloeg, doch later door ei
gen landgenooten .werd in den steek gela
ten en de. nederlaag leed.
5
1
f (W.ordt vervolgd).
V*
