MinM toilé i. Mie
L@vensmidd6lenvoorzieniig.
SCHOL
YimcMistriliBtie Haarlem.
BINNENLAND
AARDAPPELEN.
Gemeentelijke Central keuken
Heemstede.
Worden gevraagd morgenochtend,
Vrijdag, tien uur en morgenmiddag,
twe8 uur in „SINT BAVO"
rseffe R« 'WSelsjes
gse^en 35 Jaar» en
eeni^© If» IC. Oames
voor vouwwerki
Komt alien, 't is voor de goede zaak.
3 K G. Zeeuwsche Kleiaardappelen,
Bevroren Rundvieesch,
Ontheffing verbod Bakkers-
nachtarbeid
Uit elssï GetnsGiiisraad.
DONDERDAG 87 APRIL 1313
42«te'JAARGJiH GSCB
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN:
BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741
EERSTE BLAD
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
esei pond Zefscfooi
ï.u»s
ARLEMSCHE COURANT
PER KWARTAAL f2,35; PER WEEK 18 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2 70 BIJ VOORUITBETALING
ADVERTENTIE» 2> CENTS PER REGEL.'bIJ CONTRACT BELANGRIJKE KGRTINg
K. C. v. A.
mi
De Directeur van het Gemeentelijk Levens-
middelenbedrijf te HAARLEM brengt ter
kennis, dat verkrijgbaar wordt gesteld:
In verband met de Paaschdagen met ingang
van Vrijdag 18 April 1919
op BON C. No. 88:
tegen 8^2 cent per K.G.;
dat voor deze verstrekking voor de feestdagen
uitsluitend uitgezochte blanke kleiaardappelen
zullen worden afgeleverd. Bon C. No. 88 is
geldig tot en met Woensdag 23 April 1919.
op Vrijdag 18 April 1919 van 9 uur v.m.
tot 1 urn' n.m. per persoon 9243
a 20 cent per pond of
een.pond Schol
A 18 cent per pond;
op vertoon van
V1SCHKAART NO. 601-4300
in de Gemeentelijke Viscbhal;
op vertoon van
VISCH KAART NO. 1301—1900
üi bet Pand, ingang Koningstraat.
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
Verkrijgbaar vanaf Woensdag 16 April bij
alle slagers, 9242
Maximumprijs
Lappen f 1.30 per pond
Gehakt
Poulet
Roastbeaf
Rib
Beafsteak
W 1f
tt
f 1.50
t>
1.70
BURGEMEESTER cn WETHOUDERS
van HAARLEM;
overwegende, dat ontheffing van het ver
bod tot liet verrichten van bakkersnacht-
arbeid in vorba.net met de bereiding1 van
brood voor de a.s. Paaschdagen wensche.
lijk is;
Gelet op art. 7 der verordening tot af
schaffing van den bakkersnachtarbeid;
B e s 1 ui ten:
Ten aanzien van allo broodbakkerijen in
do gemeente, voor zoover betreft het ver
l ichten van bakkersarbefd IN DEN NACHT
VAN VRIJDAG 18 OP, ZATERDAG- 19
APRIL 1919 ontheffing te verleenen van
het verbod bepaald bij art. 2 eerste alinea
der aangehaalde verordening.
Burgemeester en Weth, voornoemd,.
JOH. DE BREUK, i-B
De Secretaris,
fWiYTEMA. 9259
Het Menu bestaat voor Dinsdag en volgende
dagen uit:
BRUINE BOONENSOEP - SNIJBOONEN -
ERWTENSOEP. ZUURKOOL - RIJSTEBRIJ
De Directeur der Geni. CenRale Keuken
te Heemstede,
9207 J. A. GELDORP..
[Wanneer de schrijver van deze en naar
hij hoopt nog. vele volgende nabetrachtingen
van den Ilaarlemschen Gemeenteraad, bij
zijn intrede in een nieuw milieu uitteraard
de clainentie van zijn lezeressen en lezers
inroept, dan moet hij dit al dadelijk ditmaal
in het -bijzonder doen voor een opmerking,
welke ietwat onbescheiden mocht Lijken.
M aartoe dient eigenlijk een Gemeenteraad,
vroegen, wij ons af, toen wij 'na een stichte
lijke zitting van circa acht uren gisteravond
het Prinsenhof verlieten?
.Een ijverig discipel in de wetenschap, der
staatsinrichting zou wellicht geneigd zijn te
antwoorden: een Gemeenteraad dient ter be
hartiging der belangen der burgerij.^ Maar
wij, afgaande slechts op de practijk van
veie jaren luisteren naar de beraadslagingen
van tie vroede vaderen van verschillende
Neder!andsche gemeenten, waren, gesterkt
door de nieuwe ervaring bij d,e kennismaking
met den Haarlemschen Raad, gisterenmiddag
opgedaan, geneigd, de vraag aldus te be
antwoorden: een gemeenteraad is gen instel
ling tot behartiging des gemeenen belongs,
doch van partijbelang in het bij zonder, ge
vende Vaak gelegenheid tot het spelen van
politieke comèdie.
Gij zult vragen bewijs te leveren van deze
stoute stelling. Leest dan deze regelen tot
het einde en wij maken ons sterk u te heb
ben overtuigd.
Twee punten, vormende de hoofdschotel
van den disch, ons gisteren in de Statenzaal
aangericht, willen wij voornamelijk bespre
ken en daarbij voorop zetten, dat onze bo
venstaande bemerking voornamelijk slaat op
het tweede deel.
De Raad behandelde allereerst het voor-
stoi van B. en ,W. tot invoering van een ver
ordening op de heffing eener straatbe las ting.
In beginsel behoefde daarover niet meer
te worden gepraat, al liet de voorzitter toe,
dat ih den rooden hoek nog eens uitvoerig
over de onwenschslijkheid, het wezen on
karakter eener straatbelasting werd gedis
cussieerd. Feitelijk.was alleen aan de orde
de brief van Minister üe Vries, uitgelokt
door een motie-Nagtzaam in een vorige ver
gadering. Toen, immers wist deze bedacht
zame heer op een o-ogenblik, dat de Raad,
st tij d ens mó ede was, do behandeling te ver
dagen met een verzoek, oan liet ontwerp-
straatbelasting maar liever in te trekken en
de daaruit verwachte f 135.000 te vinden
in verhooging van de inkomstenbelasting.
Werd deze motie aangenomen, dan bestond
er kmm, dat de voorstemmers de. gemeente
Haarlem een flinken strop bezorgden. Im
mers ook Haarlem hoopt zijn deel te krijgen
in de buit van de O. W-. belasting, maar
daar Je geen denken aan, wanneer d.e .ge
meente zelf niet èerst alle belastingbronnen
heeft uitgeput, welke de gemeentewet haar
toestaat ,aan to boren. Dies diende gevraagd,
of het invoeren van een straatbelasting gold
als conditio.: sine qua, non voor deelgferech-
tigheid in de opbrengst dor oorlogswinst-
belasting,
En dat deden B. en W- in een schrijven
aan Minister de Vries, waarop zij welwillend
antwoord ontvingen. Tot goed begrip moeten
wij uit dit antwoord nog eens citeeren, dat
de Minister als zijn opvatting kenbaar- maak
te, dat de gemeenten alle br onne.n zullen
dienen aan te spreken, die d.e gemeentewet
aangeeft, om in de stijgende: uitgaven te
voorzien, alvorens voor een uitkeering uit
de opbrengst in de O. VV.-belasting in aan
merking te komen. De gemeente aldus de
Minister dient zelf uit te maken of het
heffen van straatbelasting practisch uitvoer
baar is.
Mocht dit niet het geval zijn, zoo wenscht
do minister in kennis te worden gesteld met
de motieven, welke geleid hebben tot het
niet heffen eener zoodanige belasting.
Nu zou men zeggen, dat de tegenstanders
van de straatbelasting niets ander.s te
doen hadden dan aan te toonen, dat liet hef
fen van een straatbelasting voor Haarlem
practiseh niet uitvoerbaar was. Immers deze
dingen stonden vast: er moet een bedrag
van f 135.000 uit gewone middelen worden
gevonden om de begrooting sluitend; te ma
ken. Dit moet op zoodanige manier gebeu
ren, dat een eventueels uitkeei irig*uit de
O. W.-belasting1 hierdoor niet in gevaar komt.
Ook de heer Nagtzaam kwam dit laatste
nog eens naar voren brengen.
Welnu, straatbelasting is een bron van
inkomsten, welko de gemeente Haarlem nog
niet' heeft aangeboord en die tot de normale
pheffingen behoort, in de Gemeentewet be
doeld. Ergo: was alleen -aan d.e orde de
vraag: kan in Haarlem een straatbelastiug
worden geheven.
Geen speld tus-schen te krijgen, zult ge
zeggen? Jawel, maar dan kent ge- zekere
colleges niet, die maling hebben aan alle
logica cn met de breedsprakigheid; van de
bezoeksters van een wekelijkseh theekrans
je over alles kunnen praten behalve over
de zaak, waarom het gaat.
Men veroorlove ons intusschen dat wij
voor al de betoogen, die niet tot den kern
der zaak behoorden, verwijzen naar hetgeen
onze raadsversla-ggever waardig heeft ge
keurd te vereeuwigen.
Wij bepalen ons tot het hart der kwestie
en zien dan o.a.^ de heer Poppe als slof
van een lang betoog, dat drie kwart om de
eigenlijke zaak heendraaide, deze redenee
ring opzetten: wij kunnen geen straatbelas
ting gebruiken, omdat wij den laatsten tijd
al reeds een half dozijn nieuwe betastingen
hebben ingevoerd en een ander aantal heb
ben verhoogd en bovendien omdat de straat
belasting op do huurders zou worden ver
haald en dus onbillijk zou werken. Men ziet
aanstonds, dat dit geen argumenten zijn om
de oauit.voer.b.aa.rji.ei.d van een straat-
belasting aan te toonen. Maar de heer Poppe
had nog iets: van den heef van een raadslid
die de vriend; Is van een Kamerlid, welks
naam niet genoemd mocht .worden, had de
heer Poppe vernomen, dat gezegd Kamerlid
Minister de Vries had hoor en zeggen, dat
het zoo'n vaart niet zou loopen, wanneer een
Gemeenteraad geen straatbelasting invoerde.
En verder putte zijn vindingrijkheid zich
uit om aan te toonen, dat de missive van
Minister do Vries yoor allerlei .uitleg vat
baar .was.
Mr. Heer kens Thijssen trok' zich van het
verzet niet veel aan. Terecht wees hij al de
franje, opnieuw aan het ontwerp, gehangen,
van de hand en bepaalde zich hoofdzakelijk
tot den brief van Minister de Vries, waarvan
hij zeide: die is zoo, helder als glas enl ik
bewonder de virtuositeit der heeren Poppe
en Nagtzaam om daar iets onduidelijks
te lezen.
En dan de derde-hands-zeigsman van den
heer Poppe? Wel, xnr. Thijssen had daar
iets tegenover. Hij kent zijn Haarleinsche
Pappenheimers en was voor alle zekerheid
even bij Minsiter de Vries tn den Haag
aangewipt, die hem ten overvloede- van over
duidelijkheid nog eens gezegd had, dat de
straatbelasting tot do bronnen van gemeen
telijke inkomsten bekoorde, wil men voor een
deel der, .0. W.-belasting in aanmerking ko
men. En wat dan die onuitvoerbaarheid be
treft? Natuurlijk voor plattelandsgemeenten
waar de eeno boer tien minuten van den
and-er afwoont. Waar geen straat is, hef je
geen straatbelastiug. Maar zeg nu eens, dat
er iu Haarlem geen straten zijnl In Rotter
dam, Arnhem, Apeldoorn enz. enz. had men
dan pok zonder eenig noemenswaardig ver
zet do straatbelasting ingevoerd. Maar in
Haarlem; alleen schijnt men het beter- te
weten.
Ziedaar ongeveer de hoofdzaak van de
debatten. Het gaat er dus niet om, of men
iets voelt voor straatbelasting; al is men
d-e grootste tegenstander, men moest er wel
voorstemmen, wilde men zijn aandeel in de
O. W.-belasting niet zeker verspelen. Zoo
althans zagen wij jde zaak in. Eu ook de
meerderheid van dén Raad, al was het dan
ook een kleine meerderheid, die de aanne
ming. van het ontwerp verzekerdo.
Voor alle verder» details moeten wij ver
wijzen naar liet verslag. Eén uitzondering auj
-gemaakt voor de bemerking, dat B. en YV-.
alle amendementen al'weze-n en de Raad ze
verwierp, die voor bepaalde categorieërg ver-
zachtinge-n beoogden. B. en W-. hadden zelf
nu, dat „meerdere" schakelt ge uit, wanneer ge
u neerlegt bij de- commissie van georganiseerd
overleg
Gisterenmiddag kwam er een voorstel in den
Raad als bovengenoemd; de eerste vrucht van
de nieuwe richting. En het resultaat? Verzet,
hevig verzet aan den kant der S. D. A. P. Wat
dachten B. en W. nu wel! Vijf dagen hadden
de heeren het stuk pas iii huis. Hoe hadden zij
dit nu kunnen bestudeeren? Was alles wel billijk
en rechtvaardig? Kreeg de een niet te veel en
de ander niet te weinig? Waarvoor zoo'n haast?
Laten wij nog een paar weken wachten.
En dan mocht Mr. Bomans er met een klem
mend betoog op wijzen, aat uitstel slechts tot
nadeel van de ambtenaren kon zijn en ook geheel
overbodig, daar de menschen met de voorgestel
de regeling in overleg met hun eigen ver
trouw ensmenschen opgesteld volmaakt tevre
den zijn; dan mocht Mr. Bruch in een geestig
speech je vragen: waarom* verwijten de heeren
thans aan B, en W. hun voortvarendheid, terwijl
zij anders zoo gaarne klagen over traagheid
van het dagelijksch bestuur het hielp alles
niets: de zaak zou worden- uitgesteld! Waarom?
Ja, wie durft het zeggen! De heer Poppe gaf
In een kwasi boezen bui misschien wel eenige
aanwijzing voor de juiste reden, toen hij uitriep:
dat haasten van B. en W. verwekt bij mij wan-
rtouwen.
Maar aan welke zijde bleek eigenlijk nu wan
trouwen Gaat het niet tegen de gemeenteraads
verkiezingen en zou het ook kunnen zijn, dat 't
in zekere politieke sferen ongewenscht werd ge
acht, dat de katholieke wethouder Bomans als
voorzitter van de Commissie van Georganiseerd
overleg, zulk een mooi succes behaalde en met
een salarisregeling kwam zóó royaal, dat zij op
menig punt uitging boveh hetgeen belangheb
benden zelf hadden gevraagd?
Wij vragen maar; doeh als deze politieke mo
tieven niet gelden, waaraan moeten wij dan de
malle vertooning toeschrijven, dat de heeren
Nagtzaam en Gerritzs zich uit de raadzaal
terugtrokken en op de publieke trbune de be
raadslagingen. gingen volgen; dat hun collega's
naar de koffiekamer vluchtten, om toch maar
geen deel te nemen aan de behandeling van het
ontwerp van de Commissie van Georganiseerd
overleg?
Welk een comedie; wat doorzichtelijke ver
tooning
En het resultaat? Dat bij afwezigheid der
dissidenten- de regeling met algemeene stemmen
werd goedgekeurd!
Up ééfa punt kwam een kleine aanvulling. De
neeieu v. d. Veldt, Klein en anderen stelden
Ivoor <5m de boden ter secretarie 100 extra te
daartoe de deur op oen kier gezet, door -in. -geven voor hun kleeding; omdat deze menschen
deze uiterst zakelijke belasting een persoon- steeds in 't zwart moeten loooen B en W
lijk clement ta v «agen, n.m. een soort pró
gr ess ie voor hooier on lagere huurwaarde.
F.n dit is nu eenmaal volgens den Duit-
sclien dichter liet gevolg van iedere booze
daad, d.afc zij steeds nieuwe zonden na zich
sleept. .Waar B. en \Vr op ócil punt voor
gingen, was het wonder dat de Raad op vele
andere volgden, al was bet dan niet met
succes?
Het tweede bedrijf van de zitting van gisteren
middag hebben wij met min of meer stijgende
verbazing bijgewoond.
Aan de orde was de behandeling van B. en
W. tot regeling van de salarissen der ambtena
ren en beambten der gemeente.
Nu is het vaststellen van loonregelingen en
dienstvoorwaarden van personeel in openbare
bedrijven steeds een voorwerp van klein-politiek
getwist geweest. hoe mnger hoe meer rees on
der ernstige mannen de vraag: hoe komen wij
er af, dat het salansvraagstuk van b.v. gemeen-
tepersoneel publiek behandeld wordt, zóó dat
iedere gemeentedienaar, tevens kiezer voor den
Raad, precies weet, welk lid hem het meeste wil
toekennen. Hoe ontkomen wij aan het onge-
wenschte element in deze wijze van behande-
ling?
Daar kwam nog 'et3 Ö'J- riet ontwerpen van
loonschalen en dienstregelingen is over ?t alge
meen een technisch zeer ingewikkelde zaak. Her
haaldelijk bleek, dat een laten wij zeggen
ijverig raadslid in ee-i betreffend voorstel van
B. en W. een wijziging trachtte te brengen,
welke achteraf onmogelijk bleek, omdat daar
door een. geheel systeem in de war zou worden
gestuurd.
Het bieek nog onlangs m de Tweede Kamer
bij de behandeling van de dienstvoorwaarden
van het spoorwegpersoneel, dat dit hooge col
lege niet bij machte was over het onderwerp
met vrucht te debatteeren, wat een ernstig en
bevoegd man uit de katholieke arbeiders wereld,
den heer Henri Hermans de bekentenis ontlokte:
de Tweede Kamer is wel het minst geschikte
lichaam om over loonregelingen en dienstvoor
waarden van personeel te debatteeren. En daar
óm kome er zoo spoedig mogelijk een loonraad.
Zoo staan wij er m Haarlem ook voor. Een
vroeger wel eens gegeven advies, om alle regelin
gen omtrent loon- en arbeidsvoorwaarden van
gemeente[fersoneel aan 13. en W. over te laten
of om zulke zaken in besloten vergaderingen te
behandelen, was wel goed bedoeld, maar kou
toch nooit, ais strijdig met den geest van
dezen tijd, in aanmerking komen, totdat men
er op vond in' te stellen commissies van georga
niseerd overleg, wat zeggen wil, dat de organi
saties van ambtenaren, beambten en werklieden,
hun vertrouwensmannen aanwijzen, die met B.
en W. de dienstvoorwaarden bespreken en wijzi
gingen opstellen.
Nu zou men zeggen, dat een verstandige ge
meenteraad, wanneer er de mededeeling van B.
en W. kwam: ziehier een nieuwe loonregeling,
die in overleg met de commissie uit het personeel
tot aller tevredenheid is tot stand gekomen, dat
dan zoo'n gemeenteraad zou verzuchten:
oef! wat een uitkomst; van al dien ouden last
zijn wé nu af!
Maar hebt ge dan nooit vermoed, dat er ach
ter vroegere voorstellen om wat meer te geven
dan B. en W. voorstelden, ook iets meer zat dan
het dienen van pcrsoneelbelangen alleen? Wel
moeten loopen. B. en W.
namen ais college het amendement niet over;
maar de beide Roomsche wethouders stemden
toch vóór. Zoodat we voortaan kunnen spieken
van den Roomschen jas van de gemeenteboden,
wat in de lijn ligt, immers deze functionarissen
dragen een zwarten jas!
Zwart was trouwens gisterenmiddag troef; en
het rechtsche deel van den Raad won het pan
doer schitterend, ten spijt van de roode heeren.
Te lialf zeven is de Raad nog aan het ge
ruchtmakende voprstel-Klein over de 200
begonnen. Het spijt ons te moeten zeggen, dat
wij van het debat een indruk van gelijkhebbe-
rij door-dik-en-dun van de zijde der voor
stellers hebben meegenomen. Wie het ver
slag der discussies in dit blad leest (met op
zet is het zoo uitvoerig en volledig mogeijk
weergegeven), zal moeten erkennen, dat mr.
Bonxans niet enkel door de stemmen van een
meerderheid in den ltaad, maar ook objectief
gesproken, het pleit schitterend gewonnen
heeft.
Aan alles komt een grens, ook aan een
loonregeling. En wanneer nu met de stukken
bewezen wordt, dat Haarlem als gemeentelij
ke werkgeefster van heel het land hoven aan
staat, dan moet men zich daar bij neerleggen;
dan moet men van iemand, die als mr. Bo
mans, de loonsohaal voor het gemeente-perso
neel zóó koeij heeft weten op te voeren, niet
vergen, dat hij zich- zelf een klap in het ge
zicht geeft.
Er zit aan de zaak van de motie-Klein
nog een algeemenen kant, welke wij dezer
dagen nog eens wat nauwkeuriger willen be
kijken. De heer Klein zal het met ons eens
zijn, dat ook in de politiek slechts zakelijke
redenen moeten gelden en dat het algemeen
belang altijd boven alles moet praedominee-
ren. In dat liclxt beschouwd was zijn voorstel
o.i. vooral in dezen tijd (wat
wij nog nader zullen aantoonen) zacht ge
sproken, zeer ongewenscht.
Daarentegen zij de karaktervastheid bewon
derd van mr. Bomans, die tot het laatste
oogeublik vast hield aan zijn zeer juisten op
zet: Wij hebben onzen plicht als werkgeef
ster ten volle gedaan. Welnu, dan vermijde
men ooik allen schijn zelfs alsof wij nog meer
hadden moeten doen.
Een •weinig verheffend slot voor dezen
zwaren middag was de mededeeling van den
heer Poppe over de schunnige bioscoop ver/-
tooningeu in do Kleine Houtstraat. Zoo iets
moet Haarlem zich als een schande aanrer
kenen en wij hopen, dat het onderzoek, het
welk de waarnemende burgemeester toezegde,
deze schandalen onmogelijk zal maken.
Nederland en België.
Het tractaat van 1839. De „Temps'1
meldt, dat de „Raad van Vier." die gisteren
bijeen was. zich bezighield met de grensrege
ling tusschen België en DuitBchland. Hijmana,
le Belgische minister van Buitenlandscke
Zaken, gehoord door den Raad. behandeld»
tcevëns de revisie van het trac'taat van 1839»
welke het vraagstuk opwerpt van eventueele
compensaties, die Nederland van Duitschland
zou "unnen krijgen in ruil van verschillende
Nederlandsche districten aan België.
Minister Carton de Wiart. Raar do
ilsb. Jut russei verneemt. 7.al minjstev
Carton de V ïart als buitengewoon Belgisch
gezant naar Nederland gaan. Zh'n zending naar
Den Haag is slechts tiideliik en zal duren zoo
lang de onderhandelingen, die eerstdaags ge
opend worden, zullen gevoerd worden.
Dit bericht wordt dooi de ,.Soir" bevestigd.
Het blad voegt er aan toe. dat ziin tijdelijko
zending slechte zoolang zal duren, als de Ne-
derlandschBelgische onderhandelingen.
VRIJWILLIGE LANDSTORM EN
BURGERWACHT.
Ter wegneming van twijfel, die in sommige
streken nog schijnt te bestaan, wordt omtren!
ue verhouding tusschen vrijwilligen landstorm
en burgerwacht het volgende medegedeeld:
De regeering heeft reeds geiuimen tijd als
haar zienswijze kenbaar gemaakt, dat oudge-
dienden, zoo eenigszins mogelijk, zich behoorer.
aan te sluiten bij den vrijwilligen landstorm!
Daar dwang nochtans uitgesloten is, ligt hei
voor de hand, dat als een oudgediende bepaal
delijk de voorkeur mocht geven aan de burger
wacht, de toegang daartoe natuurlijk niet voor
hem afgesloten moet zijn.
NOG 40,000.
Wij knippen uit het „Kath. Volk":
„Op het congres van het N. V. V. (Sociaal
democratisch Vakverbond) werd beweerd, dat
nog 40,000 katholieke arbeiders bij dat Verbond
zijn aangesloten.
Hoe weet men dat zoo precies?
Houdt het N. V. V., dat neutraal zegt te
staan tegenover den godsdienst, geregeld eene
enquete, waaruit de godsdienstige gezindheid
zijner leden blijkt?
Zoo ja, dan blijkt weer hoe „godsdienst is
privaatzaak", moet worden opgevat;.zoo neen,
dan is het cijfer 40,000 eenvoudig uit den duim
gezogen.
Wij nemen het eerste aan, maar willen dan
vragen welke waarde die enquete heeft? Zij die
zich opgeven als katholiek gedoopt zijn daarom
nog niet allen katholieken. Om katholiek te zijn
moet men gehoorzaamheid toonen aan het ker
kelijk gezag, dat het lidmaatschap van „moder
ne" vakvereenigiagen aan zijne onderhoorigen
heeft verboden.
Over dit laatste is wel hard geschreeuwd op
genoemd Congres, maar de schreeuwers wisten
wel dat de S. D. A. P. precies hetzelfde doei
Ook deze wil niet, dat hare leden zich b.v. aan
sluiten bij de onafhankelijke of anarchistische
vakbeweging.
Dat er thans nog 40,000 katholieke arbeiders,
die op dezen naam aanspraak mogen maken,
zouden zijn aangesloten bij het N. V. V. en
hierdoor deel uitmaken van bet revolutionnarr
Verbond met de S. D. A. P., dat gelooven wij
beslist niet. Dat is onwaar."
„WAAROM BEN IK LED VAN DE BUR
GERWACHT GEWORDEN?"
Een lezer schrijft aan de „Nieuwe Crt":
„lk ben toegetreden tot de burgerwacht, boe-
wel ik over de vijftig ben en drukke werkzaam
heden heb. Ik heb het tot nu toe niet gedaan,
omdat ik een hekel heb aan donquichotisme en
men dat toch in zich moet hebben om zich op
te offeren voor anderen, die hun eigen belangen
liever niet zelf verdedigen. Want daarop komt
het neerl Er zijn heel wat menschen, die vrij
wat meer te verliezen hebben dan ik en er zijn
er nog veel meer, die jonger en krachtiger zijn
dan ik en er zijn er nog eens velen, die minaer
te doen hebben dan ik en nu ga ik voor al die
menschen-, die het niet willen doen, mij oefen
om hen te beschermen. Is dat donquichotisme of
is het dat niet? Goed beschouwd kom ik er
met het communisme, dat ons bedreigt, niet
eens zoo slecht af, want ik ben een intellectueel
arbeider en heb dus kans, om in de voedings
klasse geplaatst te worden: ik krijg dan mis
schien wel vijf haringen, dat is meer dan ik op
een dag verdragen kan. Maar waarom grijp
ik dan naar het geweer? Eenvoudig omdat ik
het niet kan verdragen, dat een of ander huur
ling van den heer Wijnkoop of zijn vrienden
mij in mijn huis de wet zou komen voorschrijven
en ik daar ook al niet meer de baas zou zijn;
dan wil daarover nog wel eens eerst een ko
geltje wisselen. Dat is dunkt mij een good
Hollandsch beginsel en daar heb ik wel wat
voor over. Misschien ben ik dus nog niet zoo'n
erge Don Quichot als het wel lijkt in de oogen
van mijn vrienden en buurlui, die maar liever
eerst eens afwachten of een arde*- w niet zal
doen. De tijd zal het leeren l"
Wij nemen dit stukje over, ter waarschu
wing Want het is maar al te waar: het aantal
deelnemers aan de burgerwacht is nog veel te
gering! Wie al maar wacht, totdat ook zijn
buurman zich opgeeft, komt vast te laat. En
men stelle zich toch niet gerust, dat de burger
wacht hier te lande niet noodig is. Niet voor
niets dringt de regeering aaa op waakzaamheid.
De gebeurtenissen vlak aan onze geuzen spre
ken maar al te duidelijke taal.
De beurt is aan Nederland. Uit de
„Standaard"
>,Do Nederlandsche communisten verzwi.jgeD
niet langer, dat thans de beurt aan Nederland
is voor het uitroepen der sovjet-republiek. Hel
bostuur der afdoelina Utrecht van de Oommu-
nistisahe Partij heeft bü de partiiaenooten een
circulaire laten rorudbezoraen, waarin zij wor
den uitgenoodigd tot een namiddag vergadering
ia Café „De Luifel," Neude» te Utrecht. Wij
oiteeren letterlijk uit deaen oproep
„Partjjgenootenl De vloedgolf der Revolutie
stort aich uit over Europa, van het Oosten
naar het Westen, al meer en meer. Thans heett
zij over Hongarije heen. Beieren overspoeld en
ook daar de S<wiet-"keouMiek voorsohun ge-
