turn mil mum
BUITENLAND
FEUILLETON
De Ondergang van een
V^ereidrnacht.
Donderdag 24 Apriï Tweede Blad
Haarlemsche Bloentenfeesten.
De gebeurtenissen van den dag.
Jk ben hier in mijn eigen huisl
Gij beleedigt mij dagelijks door uw pronken
met uw bruidsschatgij verwijt mij de
levens wfjzo, die ijk tot dusver, voerde, al&of
den bruidsschat samenschraaptc; hij was
echter ook voorzichtig, trots zijn sluwheid.
.Uw: vader gaat heden «p de vlucht pm de
Vergiffenis, Marcus... réd hem, her
haalde Livia.
KORTE BUITENLANDSCHE BERICHTEN
1) Klein Romeiasch geldstuk.
Op 't oogenblik dat we dit schrijven ziet reeds
ieder uit naar het groote Bloemenfeest, dat hier
weldra zal aanvangen. Wie anders den naam
Haarlem-bloemenstad niet billijken wil, zal al
thans voor deze dagen bekeerd zijn.
We verwachten bloemen, een zee van bloemen,
we willen en zullen ons nu in bloemenweelde
baden. Een lange deinende golf van bloemen
zal door onze straten gaan, 't Aprilzonnetje
moet buiten de poorten duizenden bloemen
wekken, Fokker zal ons bestrooien met bloemen.
Bloemen, bloemen allerwege, wie wil zal eeni-
gen tijd als in een sprookje kunnen leven.
Zeker, we hebben in 1910 een groote bloemen
tentoonstelling gehad. Vorstelijk was dat. We
waren er als in een tooverwereld, maar zoo n
feest als nu, hebben we in Haarlem nog met
gehad, want nu blijft 't niet binnenshuis en bm-
nensheks, maar de zomerweelde, de bloemen
pracht zal ons ook buiten overstelpen.
Zeker is er meer een bloemenfeest hier ge
weest, maar zoo grootsch als dit, gelooven we,
nog nooit.
We willen even daarvan verhalen. „Neen,
niet uit duffe boeken, want die hooren niet bij
bloemen," zegt de lezer, 't Hoeft niet. 't Oudste
bloemenfeest is van betrekkelijk jongen datum.
We moeten de lezers maar even verplaatsen
naar de Costerfeesten van Haarlem in 1856.
13 Juli weid het bronzen standbeeld van
Laurens Janszoon onthuld en op den avond van
dien dag om half acht werd een Bloemenfeest
in de Hertenkamp geopend.
Daarna volgt de Algemeene Nationale Ten-
toohstelling voor Nijverheid in 1861, op
Spaarnhove gehouden. Spaarnhove is nu een
heel gewone boerderij, halverwege Haarlem en
Schoten, maar wasdoen een fraaie buitenplaats,
door een Haarlemsche patricische familie be
woond. Het programma, zooals dit boven het
trappenhuis in de Stadsbibliotheek hangt, ver
meldt:
Zondaj# 7 Juli: Tentoonstelling van bloemen,
levende planten en verdere voortbrengselen van
tuinbouw in de Hertenkamp. Binnen- en buiten-
landsehe mededinging, uitgeloofde premiën
f 2300. Plegtige opening 's namiddags ten half
2 ure. 'Muziek van het regiment Veld-Artillerie,
Kapelmeester Radershoff.
Dit bloemenfeest schijnt 5 weken te hebben
geduurd, althans 't programma vermeldt: slui
ting van het Bloemenfeest Zondag 11 Augustus.
Bij de eerstgenoemde tentoonstelling van Juli
1856 was er ook een prachtige bloemenversie
ring aangebracht in de Dreef. Daar was het
hoofdmoment een reusachtige aardbol van bloe
men. Een dierenriem was er om heen gemaakt,
die in bloemen te lezen gaf: „Uit Haarlem's
Bloemhof ging het lidit op over de aarde." Onze
bekende tuinarchitect, wijlen D. Zocher, was de
ontwerper. Wie over de tentoonstelling van
1861 uitvoeriger wil lezen, kan ter Stadsbiblio
theek raadplegen een Beschrijving in quarto in
lentoonstellingsnieuws.
Meermalen hebben we in Haarlem tentoon
stellingen van bloemen gehad, o. a. in de Ver
eeniging en in de Doelenzaal. Op de voor
malige buitenplaats 't Klooster (waar nu het
Schoterkwartier is) was voor eenige jaren ook
een bloemententoonstelling, ook met een bloe
mencorso. Het was ten tijde der Vredesconfe
rentie. Vele der buitenlandsche gezanten waren
er bij tegenwoordig. Menigeen zal zich nog wel
den Chineeschen gezant met zijn vrouw her
inneren.
In 1827 werd door vijf vakgenooten, Pieter
van Velsen, Frans van Velsen, E. H. Krelage
J. Keijser en H. Polman Mooy, het initiatief
genomen tot het houden eener tentoonstelling
van afgesneden bloemen van nieuw gewonnen
byacinthen (couquesten). 46 Handteekeningen,
niet alleen van bloembollenhandelaars en -kwee
kers, maar ook van belangstellenden, bekrach
tigden dit. Van Krelage was het denkbeeld uit
gegaan, op deze wijze een Sociëteit van Flora
te stichten, welke jaarlijks niet alleen een ten
toonstelling zou houden van conquesten van
hyacintheu in den bloietijd, maar ook een win
tertentoonstelling van vervroegde hyacinthen en
yndere bolgewassen. Dit meer uitgebreide plan
,J,.,aaf ajet tot uitvoering gekomen en ver-
beoaald samenwerkkLg destijds
1837 I li» hst tentoonstelling van het jaar
1837 Uit het reglement blijkt, dat het ledmtal
beperkt zou zijn tot 19 en dat er driemaal ver-
gadeid zou wezen. Jaarlijks in April zou een
tentoonstelling van nieuwe uit zaad gekweekte
bolgewassen worden gehouden; voor de beste
nieuwe hyacinthen werden prijzen van f 25 a
f 10 uitgeloofd en dergelijke premiën voor
andere bolgewassen, leder lid was verplicht
hyacinthenbollen ter waarde van 100 aan de
vereeniging af te staan. Deze zouden onder
toezicht van Pieter van Velsen Fz. worden ge
kweekt.
In 1857 werd te Noordwijk de „Flora van
Noord wijk" opgericht. Doel was bevordering van
ae belangen der bloembollenteelt in het alge
meen en ter dezer plaatse in het bijzonder: zij
jrachtte de belangstelling daartoe op te wekken
door het houden eener tentoonstelling, zoo mo
gelijk 's jaarlijks. Dat is dan ook nagenoeg
's jaarlijks gebeurd. In 1878 hield ze haar
zeventiende, welke volgens het tuinbouwblad
Sieboldia in elk opzicht slaagde.
In 1860 werd te Overveen met hetzelfde doel
„De Bloem van Kennemerland" opgericht,
onder voorzitterschap van den heer J. U. Lom
bar Petri, burgemeester van Bioemendaal. Nog
steeds stelde men als voornaamste doel van het
vakverenigingsleven het houden eener jaarlijk-
sche tentoonstelling voorop. Reeds in Maart
1861 hield zij haar eerste tentoonstelling in het
schoollokaal en een gedeelte van het raadhuis
te Overveen. Deze „Bloem" bestaat niet meer,
evenals te Noordwijk; men sloot zich aan bij de
Alg. Vereen voor Bloembollencultuur, ,welke in
1900 reeds 28 plaatselijke afdeelingen en ruim
1900 contribueerende leden had.
De werkzaamheden der vereeniging bepaalden
zich in de eerste jaren tot het houden van
talrijke, bijna jaatlijksche -tentoonstellingen.
Nadat pas in den herfst van 1860 de vereeni
ging georganiseerd was, werd de eerste ten
toonstelling reeds begin Maart 1861 gehouden
en ofschoon de voorbereiding te laat op touw
gezet was en men zich met de beperkte ruimte
van de zaal van den Stadsdoelen moest behel
pen, gewaagt de Kroniek toch van een in menig
opzicht welgeslaagde tentoonstelling. De zaal
was voor deze tentoonstelling als een tuin aan
gelegd, de verzamelingen bolgewassen waren
op tafeltjes geplaatst, die van doelmatige stella
ges voorzien waren, terwijl aan de wanden een
twaalftal zeer groote spiegels waren aange
bracht. Daartusschen was zeer doelmatig een
overvloed van groene planten en heesters ge
plaatst.
Het effect door het geheel te weeg gebracht
was treffend, vooral het schier eindelooze pers
pectief dat in de tegenover elkaar geplaatste
spiegels zich weerkaatste.
Het sieraad der tentoonstelling was een al
lerprachtigste groep van 45 Amaiyllis. Dezé
rijke inzending, wellicht nimmer op eenige ten
toonstelling zoo gezien, trok terecht de alge
meene aandacht. De tentoongestelde bollenge-
wassen overtroffen over het algemeen de niet te
hoog gespannen verwachting.
Op deze eerste tentoonstelling der vereeniging
waren 24 inzendjngen. De Commissaris der Ko
ningin, zoomede* Burgemeester en Wethouders
van Haarlem waren bij de opening aanwezig.
Reeds voor het volgend jaar werd de tweede
tentoonstelling uitgeschreven, welke hare voor-
ganster verre achter zich liet. Niet alleen waren
de omstandigheden gunstiger, werkte het weer
mee en had men de beschikking over het betere
lokaal der Sociëteit Vereeniging, maar men was
het er algemeen over eens, dat de inzendingen
een ongekende volmaaktheid hadden bereikt en
de voorzitter der vereeniging oordeelde in zijn
rede van 10 Maart 1862 dat het bloembollen
vak als zoodanig nimmer op eenige tentoonstel
ling zoo goed vertegenwoordigd was geweest.
Vooral de byacinthen waren op die tentoonstel
ling bijzonder goed geslaagd en vormden er het
glanspunt van. Ook in 1863 en 1864 werden
tentoonstellingen uitgeschreven. In 1865 werd
in verband met het verkenen van een ruime
geldelijke bijdrage aan de Internationale Tuin
bouwtentoonstelling te Amsterdam van het hou
den van een eigen tentoonstelling afgezi&i. Ook
in 1867 '68 en '72 gingen ze niet door. Even
wel was allengs de lust tot inzenden begonnen
te verflauwen en bleken de uitgeloofde prijzen
daartoe geen voldoende prikkel meer, te. zijn.
Men besloot derhalve de tusschenruimten tus-
schen de tentoonstellingen te vergrooten en
slechts om de vijf jaar een tentoonstelling uit te
schrijven, maar dan een van grooteren omvang
en met Hoogere prijzen. De eerste dier 5 jaar-
Iijksche tentoonstellingen werd gehouden in
1875, samenvallend met 't 15-jarig bestaan der
vereeniging. De voorstellen, in 1868 door J. G.
v. daveren en in '69 door j. H. Bijvoet gedaan,
om prijzen uit te loven voor bloembolleninzendin.
gen op buitenlandsche tentoonstellingen, wor
den hier vermeld als voorloopers der vele jaren
later in dezelfde richting genomen besluiten.
De 12e tentoonstelling, nj. die van 1875 werd
gehouden in de nieuwe concertzaal van de Ver
eeniging, die kort te voren was klaar gekomen
en den inzendingen een prachtige omlijsting ver
zekerde. Het Koninklijk Huis en het Gemeente
bestuur gaven hun steun. Ofschoon het weder
voor de voorbereiding der gewassen ongunstig
was, maakte de tentoonstelling, vooral op het
gebied der bloembollenteelt een uitnemenden in
druk.
Hopen we dat de lieve zon en een lentqwindje
samenwerken om het groote bloemenfeest, dat
we nu gaan beleven een groot succes te doen
worden. De organisators van het feest verdie
nen deze voldoening.
Het zal dus zeker niet vroeger dan de derde
Mei worden, voordat we iets over het vredes
verdrag: tussehen Duitschland en de Geasso
cieerden te sluiten, zullen vernemen.
Intfussolien •obijnt er nu een loort compro
mis tusschen het Amorikaansche en Fransche
Standpunt te zijn gekomen, wat betreft de
waarborgen, vast te leggen in het vredesver
drag, om Frankrijk eensdeels tegenover de
buitenwereld ale ovenwinnaar een goed figuur
te laten maken, anderdeels dit land. geen over
wegend o verkeersellende positie in Europa te
verschaffen. Dit althans zou men opmaken uit
de volgende beschouwing:, welke Ilavas uit
Parijs seint:
In goed ingelichte kringen, die in betrek
king staan met de omgeving van den presi
dent, verzekert men, dat een uitgewerkte over
eenkomst te Parijs op het punt staat defini
tief te worden vastgesteld. Het staat nog niet
vast, of deze overeenkomst zal worden opf»©"
nomen in bet formeel© vredesverdrag of in een
afzonderlijk verdrag. In ©Ik geval zal de over-
oerikomst het verdèsverdrag steunen en de pro
ductie van Frankrijk verzekeren, zelfs in geval
van een nieuwen aanval door Duitsohland.
Amerika heeft reeds in beginsel zijn toestem
ming gegeven. Wilson is n0g altijd vast over
tuigd, dat de Volkerenbond Frankrijk waar
borgen zal geven, maar kii erkent, dat de
'datum van de onoerteekening van het vredes
verdrag en het oogenblik, waarop de Volkeren
bond in werking treedt, onvermijdelijk „geschie
den moeten blijven. Men is het dus eens, dat
het noodzakelijk is, een mjduel te hebben om
liet verdrag van kracht te doen zijn en de vei
ligheid der wereld te verzekeren: gedurende
thet overgangstijdperk zouden verschillende
commissies, die op het oogenblik bestaan, kun
nen worden gehandhaafd om de bepalingen van
het vredesverdrag te doen eerbiedigen. Boven
dien zou men een centraal regeeringsorgaan
kunnen instellen. Wilson zou er tegen zijn om
«eze overeenkomst geheim te houden. Hij ver
klaarde, dat de geest ervan met dien van den
Volkerenbond overeenstemde, en dat z.ii evenals
het plaa van den Volkerenbond zou worden
gepubliceord.
Mocht op dit gewichtige punt overeenstem
ming worden bereikt, dan staat de Pariisclie
Conferentie toch nog voor zware zorgen.
Gezwegen nog van de mogelijkheid, dat
Duitschland weigert het vredesverdrag te
onderteekenen. spitst zich- HET ITALLAAiN-
SCHE VR AAGSTUK; hoe langer hoe meer toe.
Men weet, dat W ilson radicaal, tegen de Ita-
liaansche eischen van gebiedsuitbreiding aan
ie Adriatische kust gekant is. Ook in Enge
land was tot heden weinig sympathie voor de
Italiaansche eischen. Maar daarin is nu eenige
kentering waar te nemen. Een invloedrijk
orgaan als de „Daily Chronicle", liet zich
gisteren ten gunste van Italië's aanspraken uit.
Het blad schrijft: Wii betreuren liet eenzijdige
inzicht van een deel der Britséhe pers in deze
aangelegenheid zeer. Dit is te verklaren uit
het feit dat de Zuid-Slavische propaganda- in
Engeland geducht aan het werk is geweest
en do Italiaansche propaganda maar heel wei
nig. In werkelijkheid zijn er zoowel voor de
aanspraken van de Italianen als van do ^uid-
Slaven sterke argumenten aan te voeren. Wie
verkondigt'dart het geschil bestaat in een bot
sing tuesehen imperialistische en liberale be
ginselen, is niet op de hoogte. De Chronicle
pleit dan, onder erkenning dat de meerderhed
der Dalmatijnsohe bevolking Zuid-Slavisch is,
voor de historische rechten van Italië op dit
gewest.
En van Italiaansche zijde houdt men krach
tig vast.
De Pariisohe correspondent van dé „Daily
Chronicle" zegt in een beschouwing over
Orlando's wegblijven uit ófe vergaderingen van
den Raad van Vier: „Een der verklaringen
die men hier hoort over Italië's halsstarrige
houding is deze. Orlando vreest dat de val van
het kabinet waartoe het ,tellig ZOu komen als
Italië's eischen niet mochten worden ingewil
ligd, het sein zou ziin voor ernstige revolu
tionaire beroeringen.'
Tot zoover hadden de berichten ons gister
avond den stand van zaken hekend gemaakt.
Maar uit do hedenochtend ontvangen tele
grammen blijkt, dat de Italiaansche kwestie
niet slechts een dreigende onweerswolk aan
den toch reeds donkeren hemel boven de vre
desconferentie is; maar dat 't vraagstuk der
Dalmatisohe kust werkelijk tot een breuk
heeft geleid.
Wilson heeft naai blijkt op eifeen verant
woordelijkheid y10?1 middel van het pers
bureau der vereenigde Staten een verklaring
doen puhlieeeren over de Adriatische kwestie.
- In deze verklaring zet de president uiteen,
waarom baj de toewijzing van Ejurno aan
Italië piet kan aanvaarden. Hij zegt, dat de
vrede, die met Duitseniand zal 'gesloten wor
den op het beginsel recht en rechtvaar
digheid berust. Dezelfde beginselen moeten
worden toegepast op "e gebieden, die vroeger
deel uitmaakten van e Oostenrjjksch-Hon-
gaarsche monarch!6- jyy als die beginselen
moeten worden geëerbiedigd; moet Fiume die
nen als „débojiehé" v°or den in- en uitvoer
handel niet van Ital!e maar van die gebieden,
gelegen ten N. 611 j, van die haven,
n.l. Hongarije, Boh^pm Roemenië en de sta
ten van de nieuwe ZuH.-blayi.sehe groep.
Fiume toewijzen aan natie, schrijft presi-
«6
ROMAN UIT HET POOLSCH,
Dat moet een einde nemenI
Wat dan?
-- -Die geringschattende behandeling; ik
*tcm Uf vrouw 'ze^e ld via mei heesche
P-? vuisten ballend,
bvirj, draagt mijn naam en deü breeden
het zoom aan uw kleed. Daaraan was u
hie©,. ®eest £°legen. Wat verlangt gij nog
de jjA stampte met' de voeten en schreeuw
en veroorloof u niet meer, heele nach-
y tonsliuis door te brengen.
Wilt „,°0; veroorlooft gij dat niet meer? Hoe
Op -.fJ yat verhinderen? vroeg Marcus, zich
Oict 7 mger oprichtend. Vóór alles spreek
Wen n°° mjd. Ik kan schreeuwend© vrou-
in hei Wt®taan. Gij bevindt u niet meer
t|Tu's Van den belastingpachter.
schreeuwde Livia buiten zich zelve. Dit huis
behoort mij; ik heb het uit de klauwen
van een woekeraar gerukt. Alles, wat er
in is, behoort mij ook uw naam, ook uw
familie-kleinoodiëuzelfs gij behoort mij,
wijl ik u gekocht heb.
Nu sprong Marcus op.
Aha. is het zoo, gesteld? Gij hebt mij
dus gekocht?En waarom dan wel, als
ik u vragen mag?
Opdat gij mij» echtgenoot zoudt zijn.
Eu lieerï Waarom voegt gij er niet
heer bij Gij moest toch weten, dat een
Quinctiliër zich niet aan den wil van een
vreemde onderwerpt.
Gij hebt tijd genoeg gehad om te er
varen, dat ook Livia Fabia niet voor slavin
in de wieg is gelegd.
En toch zou het niets buitengewoons
zijn, als de dochter van een vrijgelaten slaaf
wat meer handelbaar en toegevend was.
Livia's gele gezicht werd met een donker
rood bedekt.
Ellendeling, siste zij.
Gemeene slang gebreeuwde Marcus ten
uiterste geprikkeld. Gij pijnigt' mij met uw
parvenu-trots, dio elke as 1) voorrekent....
dit leven u toebehoord, heeft. Gij maakt,
dat alles mij tegenstaat en daarbij zijt gij
verwonderd, dat ik geduld, verlies. Gij
noemt mij een ellendeling-, glj; de dochter
van een Fabius. y'l «"m een Quinctiliër
te beleedigon, gij e ltt'
Bij deze woorden pakte Marcus Livia bij
den Behouder, 'naai' in hetzelfde oogenblik
flikkerde een dolk aaar hand.
- Laat los geeuwde
Met een i'orsclicR giecp ontwrong Mar
cus den dolk uit de hand zijner yrouw, en
wierp hem ver van zich af
0l> de kmeeii vooi uw heer en mees
ter beval hij woedend en terwijl hij Livia
weder bij den schouder vatte, drukte hij
haar neder aan zijn voeten
Over haar gebogen, stiet hij met gedemp
te stem de woorden uit.
Voortdurend wilt gij mij met het ge
stolen geld van uw vader de oogen uitste
ken zonder tc weten dat over dit geld net
vonnis van den praetor zweeft. Eén woor.d
uit xnijn mond is genoeg, om uw heele ver
mogen in den muil van de keizerlijke schat
kist te werpen. Fabius was niet kieskeurig1
in de keuze der middelen, toon hij voor u
dent Wilson, zou den indruk wekken, dat wij
opzettelijk deze haven, waarvan al de ge
noemde landen (hoofdzakelijk afhangen voor
huii toegang tot de Middellandsche Zee, in
handen geven van een mogendheid, waarvan
de haven geen imtegreerend deel uitmaakte
en welker souveredniteit over die haven een
buitenlandsche zou ziin en niet in overeen
stemming van het comimercieele en industri-
eele leven van de gebieden, welke deze (haven
moet bedienen.
Ongetwijfeld om deze reden werd Fiume
niet opgenomen in het verdrag van Londen,
doch definitief bij 'dat- vedrag toegewezen
aan de Kroaten. Na gezegd te hebben, dat
het verdrag van 1915 bepaalde punten van de
Dalmatisohe kust aan Italië toewees, omdat
het zich moest beschermen tegen Oostenrijk
en dat dit laatste thans niet meer bestaat,
verklaart Wilson overtuigd te zijn, dqt Italië
zich zal aansluiten (bij een regeling van be
langen, die den vrede volkomen verzekert.
Na dit manifest heeft ORLANDO bekend
gemaakt, dat hü PARIJS VERLAAT EN
NAAR -ITALIË TERUGKEERT.
Het vermoeden ligt voor de hand, dat de
Italiaansche premier ook bü Frankrijk en
Enge:land geen voldoende steun heeft kunnen
vinden.
Met betrekking tot de Italiaansche eischen
verneemt Reuter n.m., dat Engeland Italië in
zijn eigen belang adviseerde van eenige zijner
eisdhten af te zien, doch als de Italianen op
hun rechten staan op grond van het verdrag
van Londen, zullen Engeland en Frankrijk
nakomen hetgeen waartoe zij zich door hun
onderteekening verplicht hebben. Zij hebben
er echter op gewezen, dat het verdrag Fiume
aan Kroatië toewijst en als 'het verdrag moet
uitgevoerd worden moet deze clausule ook in
acht worden genomen. Lloyd George en Cle-
menceau hebben getracht tot een of andere
schikking te komen.
Dat „trachten" schijnt dus vergeefsoh te
zijn geweest. Orlando is afgereisd, de wereld
in spanning latend over de verdere gevolgen
van deze tweespalt.
In Italië zelf behoeft Orlando niet be
vreesd te zijn voor afkeuringen over zijn
halsstarrigheid. Want nog vóórdat zijn be
sluit tot heengaan bekend was, stond de Ita
liaansche pers op haar achterste heenen, blij
kens volgende commentaren:
De „Tribuna" zegt, dat de toestand inderdaad
ernstig is. Italië kan geen vrede hebben met
het verdrag, indien de bedoelde quaesties niet
opgelost worden. Bovendien kan hot den vrede
ongeldig verklaren op grond yan het Londen-
sche verdrag, dat een afzonderlijken vrede voor
Italië verbiedt. Italië kan alle verantwoorde
lijkheid afwentelen op hen» die hun eigen zaken
op de meest bevredigende wijze oplossen me
loyale medewerking van Italië, maar bezwaren
opwerpen tegen onze rechten, die bescheioe en
voor geen tegenspraak vatbaar zpn.
Do „Epoca" merkt op. dat de strud eiken
dag moeilijker wordt. Tegenover den onwrik-
baren wil van het Italiaansche volk, dat streed
en overwon, heeft zich een sterke tegenstand
geopenbaard» maar deze zal het Italië, dat al
tijd zelf zijn geschiedenis maakte, niet ont
moedigen. De wil van het volk is een onweer
staanbare kracht.
De katholieke „Corriere d'Italia" zegt in een
artikel „Recht voor Italië," dat !bet een treu
rige plicht is. den voortgezetten tegenstand
tegen „onze" wettige en gematigde aanspra
ken te constateeren.
De „Giornale d'Italia" spreekt ook van de
oneenighekï ter vredesconferentie, zet het
goed recht van Italië uiteen en voegt er aan
toe: onze overwinning zal niet worden geknot,
en het land, dat door de dapperheid onzer
legers is veroverd, zal Italiaansoh blijven» hetzij
er een overeenstemming bereikt wordt» hetzij
dit niet mogelijk is.
De nationalistische „Idea Nazionale" zegt:
Zooals Italië alleen stond in den oorlog, bleef
het alleen staan bij den vredezooals het alleen
den oorlog won. zal het alleen den vrede win
nen. Laat men te Parijs weten, dat de wil van
Italië eensgezind en, onwrikbaar is.
DE ONGEREGELDHEDEN IN DUITSCH
LAND.
Uit Hamburg wordt aan het a,Berliner
Tageblatt" geseind: Daar de ongeregeldheden
en plunderingen niet vermindereu» integendeel
steeds dreigender worden, zal van hedenmor
gen 7 uur af de staat van beleg over
Hamburg, Altona en omgeving afgekondigd
worden. Straatbetoogingen. het dragen van
wapenen enz. worden verboden.
Dinsdagmiddag vielen soldaten, gewapend
met geweren en handgranaten, een politiepost-
huis aan in de Fruchtallee en joegen de poli
tieagenten na een kort gevecht weg. Op de
grens tusschen Hamburg en Altona werden
uit een automobiel met een witte vlag geweren
verdeeld onder de burgers, die blijkbaar hierop
gewacht hadden. Een troep van vijftig ge-
wapenden bestormde het stedelijk kleedingde-
pót aan den Paulsplatz en bracht de gestolen
kloeren in automobielen weg.
Gewapende benden, dikwijls BOO man sterk,
trokken door St. Paull en aangrenzende buur
ten van Altona. Z« plunderden de voorbijgan
gers: do veiligheidsweer kon hiertegen niets
gercchtigneiü .vau nnju neef te ontgaan 1
Mij n vader, stamelde. Livia verschrikt.
Marcus liet haar opstaan en sprak verder:
De Genuaansehe vrouw, die hij oven-
als uw heelen bruidsschat geroofd heeft, ver
schijnt morgen of overmorgen voor. den rech
terstoel om een gerechte straf tc verlangen
voor de gcwelddauigiieifl; die men jegens daar
begaan heeft. Zij is de bruid van een hoog-
gcplaatsten R.omeinschen burger, en P.ublius
Qumctilius zal recht doen. Gij kent hem
toch....
Marcus, red mijn vader, vleide. RU Livia
met opgeheven handen.
Zeg nu nog eenmaal, dat gij mij ge
kocht liebtl Ik ben het, die met mijn naam
en mijne betrekkingen uw schurkachtig ver
leden bedekt. Ik heb uw goud gekocht, wat
gij mij thans onthouden wilt. Had ik ge
weten, dat het zoo duur is, dan had ik het
nooit begeerd.
Heden smeekt gij en morgen, zoo gauw
het gevaar over uw hoofden niet langer
zweeft, zult gij mij weder scheldwoorden iri
het gezicht slingeren en met scheel© oogen
iedere sestertie nazien, die door mijn hand
gaat. Ik ken u, vervelend kramerstuig I Leo*
doen. By de St. I'auli-vieehmarkt werd een.
geheim wapendepót ontdekt. Veertig geweren,
ongeveer 2000 patron©n en vele handgranaten
werden in beslaj? cenomen. Automobielen met
gewapende mannen van den veiligheidsdienst
rijden door de straten, waarin bijna geen men-
sehen te zien ziin.
Hamburg zal waarschijnlijk zeer er native
dasren^tegemoetsra an.
Naar de militaire autoriteit-en te Groot-
Hamburg meededen, is het bericht van het.
uitzenden van regeeringstroepen daarheen on
juist. De volk6weer en de politiemanschappen
kregen streng© bevelen om personen, di© mei
de wapens in de hand bij plunderen of in ge
vechten met de volksweer of politietroepen
werden gevat, ter plaatse te fusileereu.
De stakingen.
aai een W. B. meldt is de staking in het
Bochumer mingebied geheel afgeloopen.
De toestand m Müncben is. naar in do
>,Deutscno All#. Z,citunfr" wordt,, vol-
gens do berichten van een meerderheidssoeia-
list. die in den Landdag mededeelingen deed,
als ivolgt: Hongersnood, plundering en roof'
geweldpleging en moord, ziedaar het resultaat
van een Bolsjewistische heerschappij v-an
enkele dagen. Kinderen en zieken, grijsaards
en vrouwen sterven, want de boeren weigeren
naar het gekkenhuis" München levensmidde
len te zenden. Münohen staat voor het bankroet
en de grootste ellende.
De gisteren aangekondigde politieke alge-
me© staking in Stuttgart, welke gericht was
tegen de uitzending van troepen naar Beieren,
is niet tot uitvoering gekomen. In alle groote
bedrijven wordt gewerkt. Ook de arbeiders der
Daimlerfabrieken besloten het werk weer te
beginnen.
UIT HONGARIJE.
Uit Weenen komen veie berichten, die zeer
ongunstig luiden voor de Hongaarsche sovjet
republiek en die grooten deels een onbetrouw-
baren indruk maken. Na de rede van Bola Kun
echter schijnt er geen twijfel meer mogelijk,
dat de militaire macht, waarop de sowjetre-
geering steunt, uit elkaar valt. In Oostenrijk
verwacht meu een actie der anti-bolsjewia-
tische socialisten in Hongarije en heeft men
grensmaatregelen genomen tegen vluchtelingen
der Hongaarsche rooce garde.
Naar het Boedapester Korr.-Bur. meldt,
heeft de Radenregeermg tot commandant van
de troepen aan de andere zijde van de Theiss
benoemd den volksmaehtigde Wilhelm Boehm»
die nog heden het opperbevel aanvaardt. Tot
commandant van het gebied aohtor het front
ia benoemd Tibor Szamuelly, wiens taak zal
ziin eventueele contra-revolutionaire bewegin
gen neer te slaan en bij de burgerbevolking en
de militairen achter het front de orde en dis-
ciphne te handhaven. Boehm heeft tot zün
Stramfeld. Gen°880 Ali™*
Een zeker onverwachten en verren eteun
krpgt de regeering van Bela Kun uit.
Londen.
Het paa opgerichte arbeidersdagblad, de
Daily Herald" schrijft boven zijn berichten
uit Hongarije: ,,De Hongaarsche sowjetrèpu-
bliek vecht om haar bestaan tegen den Roe-
meenschen inval. De Hongaren ziin volkomen
overrompeld; zij hadden de zending van gene
raal Smuts opgevat als een bewijs, dat. de
geallieerden vrede mét hen wilden. Nu worden
ze zonder een woord van waarschuwing over
vallen.
Voor dezen nieuwen oorlog tegen Hongarije»
die onze jingopera reeds lang met veel misbaar
heeft geeisöht, ia geen enkele verontschuldi
ging te vinden. Het is een poging met voor
bedachten rade om de socialistische republiek
Hongarije to worgen. De Hongaarsche sowjet-
regeerng heeft die poging op geen enkele wijze
uitgelokt; zij heeft geen leeningen ongeldig
verklaard en geen buitenlandsch eigendom it;
beslag genomen. Zii heeft naar onze correspon
dent (Brailsfrd, die uit Weenen seinf) getuigt,
bezadigd en met goed gevolg de nijverheid op
socialistische leest geschoeid. Nu vecht zii voor
haar bestaan tegen een der meest reactionaire
regeeringen in Europa."
Hoe praehtijr het er in tusschen in die socia
listische republiek toegaat blijkt weer uit een
bericht in het „Nouer Wiener Journal" vol
gens hetwelk 't Zondagmiddag- te Boedapest
tot nieuwe uitspattingen door het matrozen-
corps kwam. De 'havenwerkers werden ver-
nield, woningen geplunderd, verscheidene
bankdireceuren en journalisten gevangen
genomen, evenals een koerier, die brieven
naar generaal Berbhelot overbracht.
Te Boedapest zijn zeer ernstige gebeurtenis
sen aanstaande, als zij tenminste nog niet ge
schied zijn, zegt het blad,
De bolajewiki in het nauw. Volgens een
draadloos bericht uit Warschau is generaal
Haller daar aangekomen. De Poolsche cavlerie
heeft Wiln genomen, andere troepen bezetten
Nowo GTadek en Baranowitsdi. De Bolsjewiki
vluchten in paniek.
Het Ooekrajiensche persbureau te VGra-
venhage meldt, dat deBolsjcwistische uitvoe-
nu eenter, dat men den man niet door toorn,
doch door toegevendheid wint. De zaak van
de vrouw is te gehoorzamen
In de gang hoorde men de lichte set 'oden
v.&n een slaaf; Marcus hield op. Dadelijk
daarop werd het deurvoorhang opgelicht en
de naamafroeper kondigde aan, dat Fabius
zjjn dochter wenschte te spreken.
Livia ging uit de kamer. Marcus échter
viel zwaar neder in een zetel. Het heftige
tooneel had zijn slaap verjaagd. Hij beefde
van uitputting, doch gevoelde dat hij niet
meer zou kunnen inslapen.
Wat heden was voorgevallen, was het ge
volg van een heele xij oorzaken. Dadelijk na
de bruiloft was Marcus tot de overtuiging
gekomen, dat hij zich vergist had als hij
rekende op Livia's jeugdige jaren om lief
bestuur over haar vermogen In handen te
krijgen. De gewezen belastingpachter en 'ad
vocaat had den bruidschat van zijn dochter
met een ondoordringbaren scliuten.aur van
allerlei fijnges ponnen voorwaarden orwingd
{Wordt vervol&d).
