iiene nisi nmii
BUITENLAND
ft
Van Overal
Elck wat wils
en om Haarlem
f*V.* -- -
De gebeurtenissen van den dag.
Zaterdag 3 tëei Derde Blad
ui
en 'die punten van mm der belang betreffen.
Men verwad» 'dat de president een dag of drie
vier in BelgM zal blijven, terwijl de Duitschers
het verdrag bestudeeren.
KOSTE BUITEfIL&NBSGHE BERICHTEN
TREKJES LXXXiV
ff Haarlem, Bloemenstad.
,Wij hebban deze week reeds in eon nabe
trachting -van da Bio om o n f ess te n ge we zen
op het groot© nut en da voordeden voor
Haarlem, wanneer onze stad steeds met meer
recht den naam van Bloemenstad zou gaan
dragen.
Wij wezen daarbij op de wenscheüjkheid
van wen j aar lijk toil of kwee jaar lij kadi bloe-
jnenfe&st in Haarlem sn op bet groot» aucoea
der uigeloopén feesten.
Het is eohter dan ook van belang dat
Haarlem uiterlijk zijn ©eretitel van bloe
menstad eer aandoet, waartoe kunnen bij
dragen passende bloemenversieringen op ver-
■didSendo punten der stad wij zijn in het
gelukkig bezit van mooie parken gevelver-
sieringea niet daaraan -verbonden wedstrij
den, maar vooral ook bloemenversieringen
in de winbelet'aiagee.
Men beeft tijdens de ofgeloopeu feesten
kunnen conatateeren wolk eau uifcaemenden
indruk de «taisgereraiariiigen keu ben ge
maakt. Misschien is daaraan in den feest
roes wel wat te weinig aandacht geschonken,
hoowo.l wij weten dat het wandelend en
winkelend publiek genoten heeft van de keu
rige versieringen, die de winkeliers met
niet genoeg te waardseren zorgen, moeiten,
kosten en smaak hadden gemaakt.
km leer 200 goad ais welk onderdeel van
het feest ook hebben de winkeliers het hunne
bijgedragen niet alleen tot verhooglng der
feeststemming, maar ook tot de reclame wijd
en zijd. van Haarlem ais bloemenstad en
haar aantrekkelijk})aid als woonplaats.
Door autoriteiten en feestcommissies is dit
Volmondig! erkend en geprezen, maar ook
hier ter 'plaatse zij den Haarlötnsohen win
kelstand nog eens uitdrukkelijk een woord
van lof g 'bracht. Zelfs van afgelegen, plaat
se.-i warden speciale reizen gemaakt om de
etalageversieringen in oogeneohouw to ne-
flftan.
Het was nn is niet doenlijk van alle eta
lages een aparte beschrijving te geven, hoe
gaarne «rij dat ook gedaan hadidjén, doch
hst publiek heeft er zijn volle aandacht aan
geschonken en men maakte elkander op
men z&sm op de mooiste en meest in het*oog
tor-pinde versieringen. Dat is de beste re-
elams.
De Haariemsche winkelstand hoeft zich
tegenover Haarlem verdienstelijk gemaakt.
Maar wij vragen ons af of het niet mogelijk
ia sLbk© etalage versieringen eeü meer perma
nent karakter te geven.
Zou hot niet mogelijk zijn dat beianglieb-
fcend® tuinders- en kweekersvereenigingem
haar led&n opwekkan bloemen tegen zeer
gosikoopan prijs voor de winkeliers ter bo-
sci-ïtking te stellen? Daarvoor uit de kas
sen der veraenigingen fondsen beschikbaar
te stellen, die dan misschien nog versterkt
ïomlen kumiou worden met bijdragen van
ifidderistAndsvereenigingen en van alio ver-
tonig)ngan, die den biooi en woistomd van
Haarlem beoogen?
Op. de-ze wijze zou wellicht kunnen bereikt
worden dat de Haarlemscke winkeliers mot
ai ti> vooi kosten hun etalages mot
Hoornen kunnen ve3r»iaa»u, althans gosturen-
tó® het rnooio seizoen b.v.
Voor het kweekersvak zou dit een groot-
»eh« an niet al te duro reclame zijn om
doemen en planten, nog meer aftrek te doen
"vinden en voor de winkeliers zeiven, alsmede
voor do stad Haarlem, zou dit' eveneens een
prachtige reclame zijn.
De Haar Ionische winkeliers hebben bewe-
«an dat hun de etalage-bloemenversieringen
wftl toevertrouwd zijn, en dat zij naar buiten
ena bekoorlijken indruk maken.
DE EERSTE MEI.
't Moet do mooiste maand van het jaar
ziju, die veelgeprezen en veelbewogen Mei
maand I Maar ik zou zoo zeggen dat de na
tuur, beu van al het verknoeien dezer heer
lijke maand door de menschen, er zelf óók
meur dan ooit den Drui van oegint te geven
om de Meimaand haar traditioneel® bekoor -
lijkheid te doen behouden.
Of de menschea dan soms den Mei niét
verknoeien
Brr, die oeiste Mei, 't wordt gaandeweg
méér een dag om wan te rillen.
Inplaats van door bloeiende Meitakken en
heerlijke voorjaarsbloemen wordt die dag
thans omgeven door bots-jeWikisc-he en com
munis tiseas onweerswolken, cn hos kalm hij
op de meeste plaatsen ook verloopen is
de schrik was voor de meeste menschen al
erg genoeg!
Och, dat die Wijnkoopiaansche bedreigin
gen met demonstratie-stakingen en andere
heerlijkheden, die de revolutie in haren
schoot verborgen houdt, nog de éénige ver
schrikking-en waren, die ons op den eersten
Mei komen plagen!
Er is zooveel meer.
Het dienstbodoiigebrek brengt op dien dag
in veie gezinnen, waar het het slechtste lij
den kan, de misère van „zonder meisje" te
zitten, want ziet u: Kaatje of Alida of Jansje
kon zioh verbe-teren, weet u, en nu zit ik
haast zeker voor een paar maanden zonder.
Het mag dan zijn „wegens huwelijk der te
genwoordige," of omdat de dienstboden „in
Zoo'a groot huis" onmogelijk als meisje alleen
kun ren komen en mevrouw geen twee hul
pen betalen kan, of o schande omdat
al de meisjes die zich aanboden, haastig weg
liepen als z8 van drie of méér kinderen
hoorden mevrouw zit nu eenmaal zonder
en moet zich zien te redden.
Maar laat ik ophouden over de dienst
meisjes, want „meneer" is tegenover die da
mes iemand, van wien met de grootst denk
bare minachting verklaard wordt dat „hij" ze
toch niet gehuurd heeft, en bovendien heb
ben in deze courant anderen hun vaardige
pen in dienst gesteld van het netelige dienst-
bodenvraag-si.uk en al wat daaraan vóst zit.
De grootste ramp van den 1 Mei-dag is
dit jaar het spook der huur-opzegging. On
der de weldadig-werkende zucht naai- een
zoet gewin van de heeren huizenverhuur
ders is er een merkwaardige vermeerdering
gekomen van het getal der „gelukkigen','
die in eigen huis wonen. Met lofwaardige
zelfverloochening ontdoen de bezitters van
huurhuizen zich op allerlei manieren van
hun eigendom, en ze weten met krachtigs
middelen den huundier te dwingen, den ze
gen van het wonen in een huis dat eigendom
is, over zich te doen neerdalen.
Weldoeners der menschheid, te schraal be
loond met de enkele duizenden guldens
winst, die de verkoop hunner pandjes hun
oplevert. Maar laten we ze niet te hard
vallen. De op zijn hoogtepunt gekomen wo
ningnood, die de huurbordjes tot allerzeld
zaamste antiquiteiten uit een lang verleden
gemaakt heeft, en die den met dakloosheid
bedreigden huisvader of d-en trouwlustigen
jongan man dan maar eindelijk naar een
Aw.bs te koop" doet omzien, al weet hij
akt vaar het geld vandaan te halen die
nijpende woningnood heeft de koopprijzen
der huizen zóó opgejaagd, dat d(e verleiding
menigen huiseigenaar wel te sterk moest
worden.
En 't is maar jammer dat de middjelen die
do nuttig-werkende Huurcommissiewet biedt
om te voorkomen dat men uit zijn huis gezet
wordt zonder ergens anders önidér dak te
kunnen komen, bij een groot deel van het
publiek niet of maar half bekend zijn!
In een volgend artikeltje nog iets meer
over dien woningnood en zijn gevolgen, ook
in andere dan werkmanskringen I
De algemeene belangstelling concentreert zich
nu weer op Parijs en wel op de ontmoeting tus-
schen de Duitsche Vredesgedelegeerden cn ,de
vertegenwoordigers der geassocieerde mogendhe
den.
Laten wij eerst trachten te vernemen, hoe de
verhouding tusschen de grootmogende heeren en
de overwinnaars is.
Uit Parijs wordt aan de New-York World ge-
meld dat er, om den schijn te bewaren, dat er
een opgelegde vrede zal zijn gisterenavond ia
bekend .gemaakt, dat den .Duitschers niet zal zijn
toegestaan om besprekingen te houden met de
gealHeerdenconferentie vóór het vredesverdrag
ter onderteekening gereed is. Maandag zal dan
in Oroot-Trianon het verdrag ter onderteekening
worden voorgelegd, bij welke gelegenheid de ge-
heele conferentie bijeen zal zijn. waarschijnlijk
zal met gesloten deuren een voltallige bijeen-
komstwor deug eiiouden, onmiddellijk vóór de
komst worden gehouden, onmiddellijk vóór de
de kleine mogendheden zullen worden op de
hoogte gebracht van de voorwaarden.
Daarna zal aan de Duitschers vijftien dagen
tijd worden gelaten, voor overweging, en voor
het opstellen van vragen en protesten. Vijf of
tien dagen zullen worden vastgesteld voor ant
woorder^ die telegrafisch zullen worden overge
bracht aan de regeering te Berlijn.
Volgens tdit programma wordt de onderteeke
ning tusscnen een twinstigste en dertigste van
deze maand gesteld.
Ten spijt van dit programma gelooft men,
dat er ontmoetingen zullen zijn tusschen den
Raad van Drie en Brockdorff Rantzau om de
pun .en m bcnandeluig uit te leggen,
Italië toont geenerlei plan om tot de confe
rentie terug te keeren, indien het daartoe niet
speciaal woidt uitgenoodigd. Het valt moeilijk
te begrijpen, hoe er een vrede kan worden tot
stand gebracht, tenzij Italië dien medeondertee-
kent.
Japan wijst de bewering af, dat het in de Chi-
neescne aangelegenheid eeuige concessie zou heb
ben gedaan Het verklaarde zich volkomen te
stellen op bij tractaat verkregen rechten.
Wilson heelt opnieuw het vraagstuk van de
bestemming aan de Duitsche oorlogsvloot te
geven, aan de orde gesteld. Het nieuwste plan
ten deze is, dat alle schepen zullen worden ver
nietigd, behalve die welke worden toegewezen
aan Frankrijk en Italië.
,De Vereenigde Staten hebben krachtig geprotes
teerd tcge^ de inbeslagneming der Duitsche ka
bels, die stilzwijgend waren ingepakt door Enge
land en Frankrijk.
Deze beide quaesties zijn nog open gebleven.
Zóó is op 't oogenblik de verhouding tusschen
de Geassocieerden.
Omtrent de ontvangst der Duitsche gedelegeer
den verneemt de Chicago Tribune uit Parijs:
Donderdagmiddag om 7 uur had in Trianon de
eerste ontmoeting plaats van de geallieerden met
den vijand. De commissie voor de geloofsbrieven,
bestaande uit Henry White, lord Hardingc, Ju
les Cambon en baron Matsoei ontvingen Brock
dorff Rantzau, von Leaner en Max Warburg en
namen de Duitsche geloofsbrieven afkomstig
van de Ebert-regeering in ontvangst. Deze ge
loofsbrieven behelzen, dat de Duitsche delegatie
bestaat uit gevolmachtigden, die de bevoegdheid
hebben vrede te sluiten voor Duitschland. Dit
beteekent, dat de deputatie van den vijand niet
naar Weimar behoeft terug te keeren, maar on
middellijk kunnen teekenen, indien zij willen.
Vandaag (Donderdag) vernam ik, dat de ge
allieerden definitief hebben besloten den Duit
schers veertien dagen tóe te staan voor bet over
wegen van de viedesvoorwaarden. Zij kunnen
dien tijd doorbrengen met het onderzoeken van
de voorwaarden en het in overweging geven van
wijzigingen, hetzij te Versailles, hetzij te Wei-
mar. jVtaar langer tijd wordt niet toegestaan.
Na de geloofsbrieven te hebben in ontvangst
genomen, bezochten de geallieerde gedelegeerden
de Spiegelzaal van het paleis ie Versailles, en
inspecteerden zij de toebereidselen, die waren ge
maakt voor de onderteekening van liet vredes
verdrag, terwijl de Duitschers naar hun hotel
terugkeerden.
Net toen ,^e geallieerden het palcis verlieten,
kwam een „etoogende menigte den Parijschen
weg af. De menschen droegen roode vlaggen cn
zongen de Internationale, Ze deden een poging
om rangs het 1 Iotel des Reservoirs te trekken
waar de Duitschers logeeren; maar soldaten, die
op het plein de wacht hielden, noodzaakte de
hetoogers een anderen weg te nemen, hetgeen
geschiedde zonder moeilijkheden te o-even.
Waarschijnlijk zal president Wilson de volgen
de week naar België gaan en zal hij Dinsdag
morgen vertrekken; want men verwacht dat
Maandagmiddag ba twaalven, het vredesver
drag officieel aan de Duitschers zal worden
overhandigd, ofschoon men aanneemt dat zij on-
ifficieel zullen worden op de hoogte gesteld van
die gedeelten, over welke men het reeds eens is
Een nieuwsbureau weet omtrent de eerste ont
moeting nog o.m. "het volgende te vertellen:
De ontmoeting tusschen ds geallieerden en de
Duitschers gisteren was zeer kort en formeel.
Cambon presideerde. Hij en baron Maisoe ont
vingen von Brockdorff-Rantzau. Amerika was
vertegenwoordigd door White. Toen de Duit
schers «binnenkwamen boog men wederkeerig te
gen elkaar, doch men reikte elkaar niet de hand.
Cambon zeide: wij zijn gekomen om uwe geloofs
brieven in ontvangst te nemenhier zijn de onze.
Von Brockdorff-Rantzau, die bleek en ont
roerd was, geleidde daarop de Duitsdie afge
vaardigden binnen en overhandigde hunne ge
loofsbrieven. Daarna boog men weer tegenover
elkaar en keerden dc Duitschers in gesloten
auto's naai' hun hotel terug.
Man vraagt zich onwillekeurig af, of de hee
ren zóó weinig haast hebben, dat er voor het
onderzoek van geloofsbrieven commissies worden
benoemd en ruk een omslag wordt gemaakt.
De vraag rijst, of men wellicht wacnt op Italië,
zonder wie men toch moeilijk een vredesverdrag
met Duitschland kan sluiten.
En heT schijnt nu zóó te zijn, dat men in Ita
lië wacht, of men uit Parijs niet een briefje zendt:
lieve Orlando kom terug, alles is vergevenen in
Parijs wacht, dat de liaiiaansche zondaars eige
ner beweging terugkeeren. Dat kan dus lang
wachten worden!
UIT BEIEREN.
Van officieel® riida wordt meegedeeld, dat
Rosonh-ein na ean gevecht werd bezet. Ganaor-
fer en Kübler werden gearresteerd IN MüN-
CSHEN ZIJN BEiGEERINOSmOEPEN VAN
HET WESTEN UIT TOT HET MAX1H.L
T.TANTTM EN DEELS NOG VERDER DOOR
GEDRONGEN. n
De cor respondent Tan de ,*Augsk. Post
meldt Donderdag 's av-ond» tien uurPruisi
sohe troepen zijn heden van het noorden uit
Munch en binnengedrongen. Het ministerie van
oorlog en hot Wittelsbaoher I'aleis werden door
hen bezet.
In de omgeving van het station en der Karl-
platz hebben nog hevige straatgevechten
plaats. D© in de stad gevormde veiligheidsweer
nam aan den strijd deel.
Bevestigd wordt dat de ontbinding van het
Roode leger snelle vorderingen maakt. Uit de
huizen wer-d soms op do Roode Garden gescho
ten. Een door de communistische regoering
verspreid manifest zegt. dat van de gijzelaars
velen, o.w. gelreimrat Döderlein, prof. Ctuck,
Fürst Albert v. Thurn und Taria en gemalin,
Fürat Wrede e.a. doodgeschoten, zijn. Een be
vestiging hiervan ia e&hter niet te verkrijgen.
De telefonische verbinding met Milnoben is ge
deeltelijk hersteld.
UIT HONGARIJE.
Pogany. een der volksmandaUrissen to Boe
dapest. heeft dezer dagen in een redevoering
den „Partholomeusnacht" geproclameerd.Na be
weerd te hebben, dat de bourgeoisie met be
hulp van de machten aan de andere ziide der
demarcatielijn het oude kapitalistische regime
en zelfs de monarchie wil trachten te herstel
len- riep hij uit: Siddert voor onze wraak. We
zullen u uitroeien, niet slechts aan een klasse,
maar we zullen u verdelgen letterlijk tot den
laatsten man. We kennen in u onzo vijanden, en
de komst der Geallieerden zal tevens uw einde
ziin.
Verheugt u niet in de witte vlag der bour-
geois-legereuw eigen bloed zal haar roodvor-
ven."
Deze welwillende redevoering werd door de
arbeiders en soldaten met ^iid vreugdegejuich
begreetr-
De ellende te Riga. De ellende in Riga
wordt iederen dag vreeselijker. Tienduizenden
menschen van veraahillen.de naties, die hulpe
loos en onvoldoende gekleed op eilanden in de
Duna ziin getransporteerd, moeten ondergaan,
als er niet spoedig hulp komt.
De vereeniging van Bal lis oho vrouwen heeft
zich telegrafisch tot het Roode Kruis in neu
trale landen (Zweden, Noorwegen. Denemar
ken, Nederland en Zwitserland) alsmede tot
den vertegenwoordiger van den Paus in Zwit
serland gewend, met het verzoek, dat er door
tfe neutralen een 'hulpactie op touw irol<f
den gezet, om de ongelukkige ouden, vrotrweal
en kinderen te redden.
aan J?8 Amerikaansche commiBsfe van
het Roode Arms, die Rusland met levsasmid*
„delen, wil voorzien, is hulp gevraagd.
Miss Cavell. Onder voorzitterschap van
kardinaal Moreler hoeft zich t« Brussel een
commissie gevormd, tot welker eereleden e.a.
Aequith, Balfour, Hymans, Lloyd George, Max
en Vandervelde behooren, tot het oprichten van
een gedenktec.ken voor miss Cavell to Brussel
'en tot het houden van een miss CaveiRdag ia
Juni en het slaan van een medaille met hst
Portret wan miss Cavell.
ten omnibus omvergereden. MaandagU
a\ond reod oen auto iu Whifeohapel road t«
A»K,«n van ter zijde een auto-omnibu» aan,
die door den schok op zijn kant viel.
e Passagiers, dia bovenop gezeten hadden,
vlogen door do lucht on kroPcn oven Jater over
het tiottoir, terwijl de inzittenden worstelden
om buiten te komen. Wonder boven -os-onder i»
sleohts één man gekwetst.
Maatregelen tegen miltvuur. Het Lager-
huis nam in tweede lozing' d'3 wet aan inzake
de oprichting van ontsinettingsstation» TOpr
geïmporteerde artikelen, die kans hebben
door miltvuur besmet to zijn en inzake maat
regelen betreffende betaling der ontsmet,
ting'skosten door de importeurs van geïnfec
teerde goederen.
Do zaak-I-Iumfceri c.s. Gisteren meldden
wjj, dat tegen Lenoir de doodstraf werd ge-
eischfc. Do conclusies van Mornet (openbaar
ministerie), luidden in deze zaak ais volgt:
Lenoir ia do voornaamste agent geweest
iu dit schandelijk verraad. Terwijl zoo taf
rijke jonge mannen van zijn Leeftijd voor-
Frankrijk hun bloed gaven, heeft hij, dank
zij Humbert, zich naar Zwitserland kunnen
begeven, om er zijn misdaad te plegen. Le
noir kende, ik heb het bewezen, den oor
sprong der millioenen. Ik eisch voor Lenoii
de doodstraf.
In de zaal lieerscht doodsehe stilte. Lenoir
heeft den eiseh gehoord, richt zidh met een
schok overeind, doch zakt onmiddellijk wee:
in zfin bank neer.
Geen medelijden, müne keereu, hervat Mor
net, in de droeve zaak die ons bezighoudt:
geen pardon voor mannen, die Frariki-ijk
voor 10 millioen verraden, terwijl onze dap
peren zich voor ons en ons land lieten doo-
den.
Tegen Humbert werd toepass-nv sre-
Vraagd van de wet, die een maximumstraf van
vüf jaar st-eit op handel mot den viiand.
Tegen Ladoux worcit een lichte straf sreeisoht.
In de „Chemiker-Zeitung" doelen Pro
cessor Albert en Professor M. Krause^nede
dat hun exploraties op het gebied van zee
wier ind e Duitsche zee an de verwachting
hebben gewekt, dat het zeegras voer de
[Duitsche staathuishouding van groote be-
teekenis kan worden. Do beide geleerden
hebben namelijk ontdekt, dat de .isch van
verschillende wiersoorten meer dan 4 pCt
jodium bevat, zoodat 8 tot 10.000 ton wiei
voldoende zouden zijn, om de geheele be
hoefte van Duitschland aan jodium fce dek
ken. Vóór den oorlog -betrok het jaarlijks
voor 5 millioen Mark jodium uit Chili, in
het vervolg kan het zich cl'us ook in ditop-
zicht onafhankeliik van bet buitenland ma
ken.
zijn, clooh slechts enkelen tegelijk kunnen hel- fciaast naar hun portemonnaie grijpen.
TAon an Tv a-1 la 'n ATVrvnrtr/vn rl n-n rwnnmn n4 T~> - riT ~V"' Hai J -
tcmuMiim iwiw.ijpn '««Avt
Geen fooitjes meer. Het Haagsche pu
bliek is zeer ontstemd over de onlanvs uitge-
voerde tiidelijke staking van het trampersoneel.
Nu het tramtarief is verhoogd beeft het. ah
bij afspraak, zijnerzijds het geven van fooien
totaal gestaakt. Het betaalt nu preeiea in ge
past aeld of koopt kaar ten boekjes, maar geeft
geen halven stuiver over: het verlang-t van
ziin dubbeltje geld terug.
Uit de Nieuwe Courant" blijkt nu. dat de
conducteurs hunnerziids daarover bun misnoe
gen te kennen geven door op zeor onbeschofte
manier 'geld terug te geven. ,<Er wordt," zegt
„Asschepoetster" achter de schermen.
- In d-o vestibule van den schouwburg lis 't
half duister en atlL De man van de kaartjes
akant bijzon dier gamakkeliik te geeuwen. Als
'k met 'n gericht van j e-ken-me-zekea'-wel"
wil doorloopen tilt ie met 'n wantrouwig ge
baar s'n arm op als wie ie den mijnen vast-
irijpen.,.. Even kijk ik 'm uitdagend in z'n
jihtardoaht-oogendan ineens mdt 'n kort
bexfnrier-knikjes „o ,ia; n is de regisseur, gaat
Uw gang, maneer." Hij verzakt ween uit z'n
$ooeven aanganotmen stramme ma,n-van-ge-
iWlcht-poso en geeuwt opnieuw.
In de koffiekamer zit een lid van 't comité
van 'n tafeltje te cijferen, waarop korfjes met
'bloempjes staan, (ka straks met dringend
gevlei door jonge dames te koop worden aanga
boden. Andoren Kullen met, ehooolade venten,
wéér andoren met programma's ofwant
'4 h* u li ofdadl gialal voo ra telling en bij der-
SjriSjka griogfenhoden is 'n comité van -uit-
voeSrtog prooies 'n minister von financiën,
'fa mèt b«nl>.tenawaardig vernuft naai- aller
fel nieuwe bronnen van inkomsten snuffelt
ïn de gang naar de kleedkamers holt met
ren-ïnms-lhamn-passen d!e ziel (mannelijk
buk»®!) dor. iefdadighoidftfeesten, groet me
't vwrb'jregmen en schreeuwt nog even,
al mot smart op me zitten to wach-
"VVikoanen met de smart van dat waoh-
ttaj pp de boogi» baasten we ons langzaajn
'ivCffc gedeelte van 't gebouw, waar de
vïbbet*! geheimen der tooneeltechniek liggen
^Ö^sloten.
Puur tooaeolkaecfbton staan bamgorig-on-
ffflWéhlllig tegen 'n paar coulissen te leunen
5'-b.«roeien met 't gebruikelijk tikje tegen de
Ift 'po kloedkamevs is 't 'n lollig-rommelige
de jeugdige aixdortjes wriemelen
troep dartele mnssohen dooreen.... de
•feu hebben geen geduld om te wachten
ii
penen het is 'n opgewonden gegraai en
gegris in fluweelen en Satijnen costumes van
allerlei kleuren, hetgeen gepaard gaat met
oen oorvliespijnigend gekwetter uit vijfijg
kelen.
De regisseur heeft zijn hoofd nauwelijks
naar binnen gestoken of hij wordt bestormd
met vragen, kladiiiten, uiteenzettingen van
ontstane conflictj es en 'n serie expres voor
hem bij e e n gesp aar de tegenspoedjes
Jantje is schor, Wirapie dito, Marietje
heeft 'n scheur in haar jurk. Henk heeft z'n
onmogelijk verdraaid tricot stukgetrokken,
twee kleuters hebben ruzie om 'n koddig
page-costuumpj e, wat beiden beweren den
vorigen keer te hebben aangehad.... en tot
overmaat van ramp is er gèen costume voor
den koning te vindenen al die „meheer-
ditjes" en „meh-oer-datj es" moet „nvlheer" be
antwoorden, bedisselen on besussen.
Het duurt geruimen tijd, voordat er een
toestand van algemeene bevrediging intreedt.
In dé andeire kamer is de kapster bezig bij
'n tafel vol wit-wollige pruiken, se.kmhikpi.i-
pj:D, poederdoozen, linten, veeren, gitten haar-
stukken en honderd andere toiletartikelen.
Een der „hoofdrollen"" voor 't eerste be
drijf wordt onderhanden genomen; achter
dén stoelstaat 'n lange filé dringerig te
wachten en moet onophoudelijk tot geduld en
kalmte aangemaand worden.allen zijn ver-
lacgeüd, hun gezicht besmeerd te zien met 'n
laagje rouge de bhleatre en *n paar etreekjes
oogzwart.
„Meheer" gaat 'n kijkje nemen op 't tooneel,
waar do salon vöor de stiefmoeder en de
ssimters en 't armzalige keukentje voor As-
séuepooe reocte géreéd zijn. Door de kijkgaat
je» in 't voordoak ziet ie reeds bezoekers bin
nenkomen. éön der comité-leden wandelt
gastlwer-aehtig op en neer en wijst plaatsen
aan. De orikastmensoiien beneden stemmen
hun instruffion?S&, die klagelijke solireeuw
tjes doen hoorou. k
De clamcfi-program ma ver leo opster s in bun
fleurige Zeeuwselie ooetumefl hollen gretig
op de argelooze bil
'öAm^-kiiiiodsteré, di« Jiyprie m de J diet bestand tégep dien o"
aap, die,
rpeds ge-
1 i O^- AJ ia"
De dames J. en V-, ao beid© wakkere leid
sters van 't roerig® troepje en om beurten of
tegelijk de redhlterhand van den regisseur, ko
men met requisite:) van allerlei aard bet too
neel opkropen, welke ter beatemdetr plaatse
worden gebracht. „Méneerkijkt in z'n regie-
boekje en requisitenlust 'en tegelijk op z'n
horlogenog vijf minutener moet be
gonnen worden. Eén klap niat de handen en
'uit de kleedkamers wringt en gulpt de heele
stoet, waarvan de moesten pas in het tweede
berijf moeten opkomen. Deze worden met be
loften en -waarschuwingen handig door de
dames „teruggewerkt zo®dat alleen de eer
ste beldrijf-kinderen ovexiiriijven. Zes stemmen
roepen tegelijk om den regisseur, die de „ac
teurs" nog even vlug wijst, fhioo ze do lastig
ste passages moeten nomen, hoe ze de stoelen
moeten gebruiken, hoe ze do deuren moeten
openen, welke in- cn uLgapgen ze moeten
gebruiken en op welk'0 wijze ze nog verschil
lende bezwaren moeten overwinnen. Blij om
't komisolie genot van te mogen spelen voor-
die zaal vol toeschouwers, waaronder vaders,
moeders, broertjes, «usje®, vriendjes en vrien
dinnetjes, komen 20 t tooneel opstappen,
vreemd-betastend do prachfige meubels en
verbaasd over de in hun oogen bijzonder ko
mieke tooneelinrichting. Even gauw verdrin
gen ze zich hak-trappend en rukkend voor do
kijkgaatjes, of ze familie of kennissen kun
nen bespeuren.
De muzikale begeleidster komt zenuwaeh-
tig-geja.agd nog eenige Vragen stellen en
reut terug naar 't orkest, gevolgd door me
vrouw J., dio, gehuld in n lange stofjas, in 't
souffleurshokje gaat plaatsnemen. Do ziel
(mannelijk omhulsel) koint hijgend vertellen,
dat de klok juist geslagen heeft.
„Van 't tooneel af!" klinkt 't bevel. Die niet
op de planken noodig hebben, wippen vlug
weg.
„Allemaal klaar jongens?"
„Ja moheer!" v
„Niks vergeten, wat je noodig hebt?"
„Néo meheer!"
„Nou, oppassen hoor, we beginnen, hang
die strik reoht. die deur dj ebt daan niet nra-
ten daarachter.... halen 1"
'n Galmende gongslag..., 'n licht gestem
van 't rijzende soherm
't Stemmengegons in de zaal verstomt.^.,
'n waarschuwend gesis brengt de laatste pra
ters tot zwijgen.
Er wordt gespeeld.... „meheer" trippelt
op z'n'teenen van de eene naar de andere
zijde, loert naar 't tooneel door allerlei sple
ten en kieren, waardoor hij wenken en beve
len op de spelertjes afschiet„luider spre
ken".... „luider spreeeeeeken".... „aokterait
daar".... „opzij Assdbiepoes"langzaam
loopen"buigen".„praten"groe
ten",niet zoo stijf'.... „vlugger"....
Weer draaft do regisseur heen en weer
wringt zich tusschen 'n coulisse en 'n brand
weermanholt weer terug en springt op
'n stoel, nu weer, om door 't gat van den
schoorsteen Asschopoes toe te spreken, die
aan de deux moot gaan luisteren naar de
boodschap van de pages.
't Eerste bedrijf loopt ten eindede too-
neelknecht wacht op 't sein„zakken".
Klaterend applaus klinkt verdoft achter 't
neergelaten doek en bmisckt weer op als 't
scherm do hoogte in gaat.
De kinderen huppelen verheugd weg. Het
tooneel wordt nu veranderd in 'n paleiszaal
mot 'n troon, dikke tapijten en „marmeren pi
laren".
Do gasten voor het hofbal worden twee aan
twee in de rij geplaatst.... ze bekijken
trctsch hun witte pakjes en jurken mét klou-
jrigo ranjien van crêpe papier. Parmantig
staan de page» voorop en heaaien hun
staartpruiken met voorzichtige gebaartjes.
'n Klein joggie van 'n .jaar of acht komt
b'edêesa 'op „mmi^or" af, steekt z'n vingertje
op en fluistert, t&xt hij geefi verf op z'n ger
zicfhit gekregen Itoeft.
bitalend van g^Ioegen en extra boevecl-
heid tem ge komt ie exen later terug en lacht
dankbaar.
„We behna klaar, meheer," kondigt een too-
neeikneeht aan.
„Mooi, stil jongens, niks meer zeggen....
„halen"".
Ra mx"4&k speelt en statig beweegt zich' de
gastenstoet voort, 'n Langgerekt „hè" uit de
zaal bewijst, dat de mooie costumes bewonde
ring verwekken.
Nu volgt de koningsstoèt.... pages, la
keien, koningspaar in fluweel, kant en goud,
hofdames, weer pages
Weer glipt de regisseur tusschen soher-
men en- menschen door om „overal tegelijk"
te kunnen zijn.
Da dans begint.... nu moet ie den e'.ectri-
cien waarsdhsuwen voor 't roode en groene
licht.
Even later moet ie 't klokkenspel kantoe
renvoorslag van twaalf uur. Dén de
twaalf slagen. Asschepoetster schrikt en ver
laat schielijk 't tooneel. Do prins haar ach
terna.... komt terug met een glazen muil
tje.
„Zakkenhalen.... zakken..'., halen....
zakken.... halen."
't Ls nu pauze.... maar< niet voor de lei
dende machten. Costuumvex-anderingen moe
ten plaats hebbennieuwe requi.siten bij.
elkaar gezodhit wordenkinderen van 't
tweede bedrijf moeten naar huis met 'n si
naasappeldo kapster moet er verschil
lenden opnieuw bewerkenenzenz.
Na do pauze dezelfde drukte, gewoel, ge
sjouw, gevraag, geloop.^..
't Dorde bedrijf gaat beginnen....
't Is maar kort en alweer moet t tooneel
veranderd worden, voor 't vierde, waarin de
prins met zijn gevolg komt om 't schoentje
te passen en Asschepoes ineens moet veran-
deren in de sckoono jonkvrouw van 't bal
t Gaat best allemaal.... tot slot weer 't
dansje en dan weer „zakkenlialen
zakkenhalenNéé, nn niet meer zak
ken. Er worden bloemen 't tooneel opgedra
gen.... leidsters en leidei', dirigente van 1
dameskoor, pianiste en nog meer verdienste
lijken worden gloeiend door de ziel (manne
lijk omhulsel) bospeeebt; wécr applaus, zak
ken, halenen dam aakt 't scherm met
'n laatsten zucht;. J 'ii
Waarin 'n and.ere zucht versmoort-
