iitnt huil cmui
BUITENLAND
Van Overal
Elck wat wils
m en om HaarSenf^
De gebeurtenissen van den dag.
Zaterdag 3 Mei Derde Blad
KORTE BUITEML&ND8CHE BERICHTEN
TREKJES LXXXIV
toil
- g. n.
- L
ff Haarlem, Bloemenstad.
Wij hebban deze week roeds in een nabe-
trachting van do Bloemenfeesten gewezen
op het groot® nut en de voordooien voor
Haarlem, wanneer, onze stad steeds met moer
recht don naam van Bloemenstad zou gaan
dragen.
Wij wezen daarbij op do wensehe! ijk lieid
van een jaarlijksoh of tweejaarlijksch bloe-
inenfeost in Haarlem en op het groot© succes
der aigeloopen feesten.
Hetis echter clan ook van belang dat
Haarlem uiterlijk zijn eeretit-ci van bloe
menstad eer aandoet, waartoe kunnen bij-
dragvm passende bloemenversieringen op ver
schillende punten der stad. wij zijn in het
gelukkig bezit van mooie parken gevelver-
sieriiigen met daaraan verbonden wedstrij
den, maar vooral ook bloemenversieringen
in do WMikeletalages.
Mem heeft nijde-us <ie afgeioopen feesten
kunnen const atuereu welk een uitnemenden
indruk do etalage versieringen hebben ge
maakt. Misschien is daaraan in den feest
ro. s wel wat to weinig aandacht geschonken,
hoewel wij weten dat het wandelend en
winkelend publiek genoten heeft van de keu
rige versieringen, clie de winkeliers met
niet genoeg to waarde eren zorgen, moeiten,
kosten en smaak h add cm. gemaakt.
Zeker zoo goed ais welk onderdeel van
het feest ook hebben de winkeliers het hunne
bijgedragen niet alleen tcc verhooging der
feeststemming, maai' ook tot de reclame wijd
en zijd van Haarlem ais bloemenstad en
hu r aantrekkelijkheid aH woonplaats.
Hoor autoriteiten on feestcommissies is dit
Volmo;: lig erkend en geprezen, maar ook
hier ter plaatsa zij den Haarlemschen win
kelstand nog eens uitdrukkelijk een woord
van lof gebracht. Zelfs van afgelegen plaat-
een werden speciale reizen gemaakt om de
etalageversieringen In oogenschouw te ne
men.
Het was en is niet doenlijk van alle eta
lages een aparte beschrijving te geven, hoe
gaarne wij dat ook gedaan haddien, doch
het publiek lieeft er zijn volle aandacht aan
geschonken en men maakte elkander op
merkzaam op de mooiste en meest in het oog"
loopende versieringen. Dat is de beste re
clame.
l)e Haarlemsehe winkelstand heeft zich
tegenover Haarlem verdienstelijk gemaakt.
Maar wij vragen ons af of het niet tmogelijk
is deze etalageversieringen een meer perma
nent karakter te geven.
Zou het niet mogelijk zijn dat belangheb
bende tuinders- en kweekersvereenigingen
haar leden opwekken bloemen tegen zeer
goedkoopen prijs voor de winkeliers ter be
tel >k king te stellen? Daarvoor uit de kas
sen der vereenigingen fondsen beschikbaar
tb stellen, die dan misschien nog versterkt
zouden kunnen worden met bijdragen van
Middenstands vereenigingen en van alle .ver-
tenigingen, die den bloei en welstand van
Haarlem beoogen?
Op deze wijze zou wellicht kunnen bereikt
werden dat de Haarlemsehe winkeliers met
uiet al. to veel kosten hun etalages met
bloemen kunnen versieren, althans g-cduren
te! het mooie seizoen b.v.
Voor het kweekersvak zou dit een gróot-
tche en niet al te 'dure reclame zijn om
bloemen en planten nóg meer aftrek te doen
vinden en voor de winkeliers zeiven, alsmede
voor de stad Haarlem, zou dit eveneens een
prachtige reclame zijn.
De_ Haarlemsehe winkeliers hebben bewe
zen Jat hun cle etalage-bloemenversieringen
wèl toevertrouwd zijn, en dat zij naar buiten
een bekoorlijken indruk maken.
BE EERSTE MEI.
't Moet de mooiste maand van het jaar
zijn, die veelgeprezen en veelbewogen Mei
maand 1 Maar ik zou zoo zeggen dat de na
tuur, beu van al het verknoeien dezer heer
lijke maand door de menschen, er zelf óók
méér dan ooit don Drui 'van Deglnfc te geven
om de Meimaand haar traditioneele bekoor
lijkheid te doen behouden.
Of de menschen dan soms den Mei niét
verknoeien?
Brr, die eerste Mei, 't wordt gaandeweg
méér een dag om van te rillen.
Inplaats van door bloeiende Meitakken en
heerlijke voorjaarsbloemen, wordt die dag
thans omgeven door bolsjewikische en com
munistische onweerswolken, en hoodcalm Jiij
op de meesto plaatsen ook veiioopen is
de schrik was voor de meesto menschen al
erg genoeg!
Och, dat die Wijnkoopiaansehe bedreigin
gen met demonstratie-stakingen en andere
heerlijkheden, die de revolutie in haren
schoot verborgen houdt, nog de éónige ver
schrikkingen waren, die ons op den eersten
Mei komen plagen!
Ef is zooveel meer.
Het dienstbüdengebrek brengt op dien dag
in vele gezinnen, waar het het slechtste lij
den kan, de misère van „zonder meisje" te
zilten, want ziet u: Kaatje of Aiida of Jansje
kon zich verbeteren, weet u, en nu zit ik
haast zeker voor een paar maanden zonder.
Het mag' dan zijn „wegens huwelijk der te
genwoordige," of omdat de dienstboden „in
Zoo'n groot huis" onmogelijk als meisje alleen
kunren komen an mevrouw geen twee hul
pen betalen kan, of o schande omdat
al de meisjes die zich aanboden, haastig weg
liepen als ze van drie of méér kinder en
li oorden mevrouw zit nu eenmaal zonder
en moet zieli zien te redden.
Maar laat ik ophouden over de dienst
meisjes, want „meneer" is tegenover die da
mes iemand, van wien met de grootst denk
bare minachting verklaard wordt dat „hij" ze
toch niet gehuurd heeft, en bovendien heb
ben in deze courant anderen hun vaardige
pen in dienst gesteld van het netelige dienst-
bodenvraagstuk en al wat daaraan vóst zit.
De grootste ramp van den 1 Mei-dag is
dit jaar het spook der huur-opzegging. On
der do Weldadig-werkende zucht naar een
zoet gewin van de heeren huizenverhuur
ders is er een merkwaardige vermeerdering
gekomen van het getal der „gelukkigen"/
die in eigen huis wonen. Met lofwaardige
zelfverloochening ontdoen de bezitters van
huurhuizen zich op allerlei manieren van
hun eigendom, en ze weten met krachtige
middelen den huurdier te dwingen, den ze
gen van het wonen in een, huis dat eigendom1
is, over zich te doen neerdalen.
Weldoeners der menschheid, te schraal be
loond met de enkele duizenden guldens
winst, die de verkoop hunner pandjes hun
oplevert. Maar laten we ze niet te hard
vallen. De op zijn hoogtepunt gekomen, wo
ningnood, die do huurbordjes tot allerzeld
zaamste antiquiteiten uifc een lang verleden
gemaakt heeft, en die den met dakloosheid!
bedreigden huisvader of den trouwlustigen
jongen man dan maar eindelijk naar een
,j).UvS te koop" doet omzien, al weet hij
at.i-i www het geld vandAan to halen die
nijpende woningnood heeft de koopprijzen
der huizen zóó opgejaagd, dat dp verleiding
menigen huiseigenaar .wel te sterk moest
worden.
En 't is maar jammer dat1 de middelen die
de nuttig-werkende Huurcommissiewet biedt
om te voorkomen dat men uit zijn huis gezet
wordt zonder ergens anders onder dak te
kunnen komen, bij een groot deel van het
publiek niet of maar half bekend zijn!
In een volgend artikeltje nog Iets meer
over dien woningnood en zijn gevolg&n, ook
in andere dan werkmanekringeinl
De algemeene belangstelling concentreert zich
nu weer op Parijs en wel op de ontmoeting tus
schen de Duitsche Vredesgedelegeerden en de
vertegenwoordigers der geassocieerde mogendhe
den.
Laten wij eerst trachten te vernemen, hoe de
verhouding tusschcn de grootmogende heeren en
de overwinnaars is.
Uit Parijs wordt aan de New-York World ge
meld dat er, óm den schijn te bewaren, dat er
een opgelegde vrede zal zijn gisterenavond is
bekend gemaakt, dat den D ui (schors niet zal zijn
toegestaan om besprekingen te houden met de
geallieerdenconferentie vóór het vredesverdrag
ter onderteekening gereed is. Maandag zal dan
in Groot-Trianon liet verdrag ter onderteekening
worden voorgelegd,bij welke gelegenheid dc ge-
heele conferentie bijeen zal zijn. Waarschijnlijk
zal met gesloten deuren een voltallige -bijeen-
komsfwor deug ehouden, onmiddellijk vóór de
komst worden gehouden, onmiddellijk vóór de
de kleine mogendheden zullen worden op de
hoogte gebracht van de voorwaarden.
Daarna zal aan de Duitschers vijftien dagen
tijd worden gelaten voor overweging, en voor
het opstellen van vragen en protesten. Vijf of
tien dagen zullen worden vastgesteld voor ant
woorden, die telegrafisch zullen worden overge
bracht aan de regeering te Berlijn.
Volgens dit programma wordt de onderteeke
ning tusschen oen twinstigste en dertigste van
deze maand gesteld.
Ten spijt van dit programma gelooft men,
dat er ontmoetingen zullen zijn tusschen den
Raad van Due en Brockdorff Rantzau om de
punten in ^Lu3ncl€liu^y yj^ lc^^cn
Italië toont geenerlei plan om tot de confe
rentie terug te tceeren, indien het daartoe niet
speciaal wordt mtgenoodigd. biet valt moeilijk
te begrijpen noe er een vrede kan worden tot
stand gebracht, tenzij Italië dien medeondertee-
kent.
Japan wijst de bewering af, dat het in de Chi-
neesche aangelegenheid eenige concessie zou heb
ben gedaan, het verklaarde zich volkomen te
stellen op bij tractaat verkregen rechten.
Wilson heeft opnieuw het vraagstuk van de
bestemming, aan de Duitsche oorlogsvloot te
geven, aan de orde gesteld. Het nieuwste plan
ten deze is, dat alle schepen zullen worden ver
nietigd, behalve die welke worden toegewezen
aan Frankrijk en Italië.
,De Yereenigde Staten hebben krachtig geprotes
teerd tegen de inbeslagneming der Duitsdie ka
bels, die stilzwijgend waren ingepakt door Enge
land en Frankrijk.
Deze beide quaesties zijn nog open gebleven.
Zóó is op 't oogenblik de verhouding tusschen
de Geassocieerden.
Omtrent de ontvangst der Duitsche gedelegeer
den verneemt de Chicago Tribune uit Parijs:
Donderdagmiddag om 7 uur had in Trianon de
eerste ontmoeting plaats van de geallieerden met
den vijand. De commissie voor de geloofsbrieven,
bestaande uit Henry White, lord Hardingc, Ju
les Cambon en baron Matsoei ontvingen Brock
dorff Rantzau, von Lesner en Max Warburg en
namen de Duitsche geloofsbrieven afkomstig
van de Ebert-regeering in ontvangst. Deze ge
loofsbrieven behelzen, dat de Duitsche delegatie
bestaat uit gevolmachtigden, die de bevoegdheid
hebben vrede te sluiten voor Duitschland. Dit
be teek ent, dat de deputatie van den vijand niet
naar Weimar behoeft terug te keeren, maar on
middellijk kunnen teekenen, indien zij willen.
Vandaag (Donderdag) vernam ik, dat de ge
allieerden definitief hebben besloten den Duit
schers veertien dagen toe te staan voor het over
wegen van de vredesvoorwaarden. Zij kunnen
dien tijd doorbrengen met het onderzoeken van
dé voorwaarden en het in overweging geven van
wijzigingen, hetzij te Versailles, hetzij te Wei-
mar. Maar langer tijd wordt niet toegestaan.
Na de geloofsbrieven te hebben in ontvangst
genomen, bezochten de geallieerde gedelegeerden
de Spiegelzaal van het paleis te Versailles, en
inspecteerden zij de toebereidselen, die waren ge
maakt voor de onderteekening van liet vredes
verdrag, terwijl de Duitschers naar hun hotel
terugkeerden.
Net toen de geallieerden het paleis verlieten,
kwam een betoogende menigte den Parijschen
weg af. De menschen droegen roode vlaggen en
zongen de Internationale Ze deden een poging
om langs het Hotel des Reservoirs te trekken
waar de Duitschers logeerenmaar soldaten die
op het plein de wacht hielden, noodzaakte de
betoogers een anderen weg te nemen hetgeen
geschiedde zonder moeilijkheden te geven.
Waarschijnlijk zal president Wilson de volgen
de week naar België gaan en zal hij Dinsdag
morgen vertrekken; want men verwacht dat
Maandagmiddag rm twaalven, het vredesver
drag officieel aan de Duitschers zal worden
overhandigd, ofschoon men aanneemt dat zij on-
ifficieel zullen worden op de hoogte gesteld van
die gedeelten, over welke men het reeds eens is
1 en die punten van minder Belang Betreffen.
Men verwacht dat de president een dag of drie
vier in België zal blijven, terwijl de Duitschers
het verdrag bestudeeren.
Een nieuwsbureau weet omtrent de eerste ont
moeting nog o.m. het volgende te vertellen:
De ontmoeting |ysschen de geallieerden en de
Duitschers gisteren was zeer kort en formeel.
Cambon presideerde. Hij en baroti Matsoe ont
vingen von Brockdorff-Rantzau. Amerika was
vertegenwoordigd door White. Toen de Duit
schers binnenkwamen boog men wederkeerig te
gen c-lkaar, doch men reikte elkaar niet de hand.
Cambon zeide: wij zijn gekomen om uwe geloofs
brieven in ontvangst te nemen, nier zijn de onze.
Von Brockdorff-Rantzau, die bleek en ont
roerd was, geleidde daarop de Duitscae a.ge-
vaardigden binnen en overhandigde hunne ge
loofsbrieven. Daarna boog men weer tegenoyei
elkaar en keerden de Duitschers m gesloten
auto's naar hun hotel terug.
Men vraagt zich onwillekeurig af, of cie nee-
ren zóó weinig haast hebben, dat er voor het
onderzoek van geloofsbrieven commissies worden
benoemd en zuik een omslag wordt gemaakt.
De vraag rijst, of men wellicht wacht op Italië,
zonder wie men toch moeilijk een vredesverdrag
met Duitschland kan sluiten.
En het schijnt nu zóó te zijn, dat men in Ita
lië wacht, of men uit Parijs niet een briefje zendt
lieve Orlando kom terug, alles is vergevenen in
Parijs wacht, dat de ïtaliaansche zondaars eige
ner beweging terugkeeren. Dat kan dus lang
wachten worden!
UIT BEIEREN.
Van officieele zijde wordt meegedeeld, (lat
Rosenkeiu na een gevecht werd bezet. Ganuor-
fer en Kübler werden gearresteerd. IN MuN-
OHEN ZIJN REöEERINHSTROEPDN VAN
HET WESTEN UIT TOT IILT MAXiMI-
LIANUM EN DEEDS NOG VERDER DOOR
GEDRONGEN.
De correspondent van de ,,Augsb. I ost
meldt Donderdag 's avonds tien uur: i ruisi
sohe troepen zijn heden van het noorden uit
Mimeden binnengedrongen. Het ministerie van
oorlog en het Wittelsbaoher Paleis werden door
hen bezet.
In de omgeving van het station en der Karl-
platz hebben nog hevige straatgevechten
plaats. De in de stad gevormde veiligbeidsweer
nam aan den striid deel.
Bevestigd wordt dat de ontbinding van het
Roode leger snelle vorderingen maakt. Uit de
huizen werd soms op de Roode Garden gescho
ten. Een door de communistische reseering
verspreid manifest zegt, dat van do gijzelaars
velen, q.w. geheim rat Dödei'lein. prof. Otuck,
Fürst Albert v. Thurn und Taria en gemalin,
Bürst Wrede e.a. doodgeschoten ziin. Een be
vestiging hiervan is echter niet te verkrijgen.
De telefonische verbinding met Münohen is ge
deelteli.ik hersteld.
UIT HONGARIJE.
Bos any, een der volksmandatarisseu te Boe
dapest, heeft dezer dagen in een redevoering
den „Partholomeusnacht" goproelameerd.Na be
weerd te hebben, dat de bourgeoisie met be
hulp van de machten aan de andere zijde der
demarcatielijn het oude kapitalistische regime
en zelfs de monarchie wil trachten te herstel
len, riep hij uit: Siddert voor onze wraak. We
zullen u uitroeien, niet slechts aan een klasse,
maar we zullen u verdelgen letterlijk tot den
laatsten man. We kennen in u onze vijanden, en
de komst der Geallieerden zal tevens uw einde
ziin.
Verheugt u niet in de witte vlag der bour-
geois-legersuw eigen bloed zal haar roodver-
ven."
Deze welwillende redevoering werd door de
arbeiders en soldaten met luid vreugdegejuich
begroet.
De ellende te Riga. De ellende in Riga
wordt ioderen dag vrecselijker. Tienduizenden
mensehen van verschillende naties, die hulpe
loos en onvoldoende gekleed op eilanden in de
Duna ziin getransporteerd, moeten ondergaan,
als er niet spoedig hulp komt.
De vereeniging van Baltisehe vrouwen heeft
zioh telegrafisch tot het Roode Kruis in neu
trale landen (Zweden. Noorwegen, Denemari
ken, Nederland en Zwitserland) alsmede tot
den vertegenwoordiger van den Paus in Zwit
serland gewend, met het verzoek, dat er door
'cte neutralen een AuïpAotie op touw 'zal .worn
den gezet, om de ongelukkige ouden, vrouwafll
en kinderen te redden.
Ook aan de Amerikaansche commissie van
het Roode Kruis, die Rusland met levensmidz
delen wil vooizncn, is hulp gevraagd.
Miss Cat ©11. Onder voorzitterschap van,
kardinaal Mercier heeft zich t,e Brussel een
commissie gevormd, tot welker eereleden o.a.
Aequith, Balfour. Hymans, Lloyd George, Max
en Vandervelde behooren. tot- het oprichten van,
een gedenkteeken voor ni s? Gaveii te Brussel
en tot 'het houden van een miss Cavell-da.g in.
Juni en het slaan van een medaille mot het
portret van miss Cavell.
Een
avond
L
omnibus omvergereden. Maan aagt
reed oen auto in Y< Inteohupel road to
ouden van ter zijde een auto-omnibus aan,
cm c oor den. schok op zijn kant viel.
Passagiers, die bovenop gtrzetcn hadden,
1 nllti?'" L eu dropen even later over
het trottoir, terwijl de inzittenden worstelden
om buiten te komen. onder boven wonder is
slechts één man gekwetst.
Maatregelen tegen millv nar. Het Lager
huis nam in tweede lezing Te wet aan inaa i,Q
de opriehtingk van ontsmettingsstations voor
geïmporteerde artikelen, die kans hebben
door miltvuur besmet to zijn en inzake maat
regelen betreffende betaling der ontsmet-
tiug'skosten door de importeurs van geïnfec
teerde goederen.
Be zaak-Hurnbert c.s. Gis, ren meldden
wij, dat tegen Lenoir de. doodstraf werd ge-
eisciht. De conclusies van Mornet (openbaar
ministerie), luidden in deze zaak als volgt:
Lenoir is de voornaamste agent geweest
in dit schandelijk verraad. Terwijl, zoo tal
rijke jonge mannen van zijn leeftijd voor
Frankrijk hun bloed gaven, heeft hij, dank
zij Humbert, zich.naar Zwitserland knaften
begeven, om er zijn misdaad te plegen. Le
noir kende, ik heb liet bewezen, den oor
sprong der millioenen. Ik eisch voor Lenoir
de doodstraf.
In de zaal beerscht doodsehe stilte. Lenoir
heeft den eiseh gehoord, richt zidh met een
schok overeind, doch zakt onmiddellijk weei
iu zijn bank neer.
Geen medelijden, mijne heeren, hervat Mcr-
net, in de droeve zaak die ons bezighoudt?
geen pardon voor mannen, die Frankrijk
voor 10 millioen verraden, terwijl onze «kap
peren zich voor ons en ons land lietcu don%
den.
Tegen Humbert werd toepassing ge
vraagd van de wet. die een maximumstraf va a
vijf jaar stelt op handel niet den vijand.
Tegen Ladoux wordt een lichte straf gceVc :t.
In de „Chemiker-Zeituug d. elen Pro
fessor Albert en Professor M. Krause mede
dat hun exploraties op het gebied van zee
wier ind e Duitsche zeeën do verwachting
hebben gewekt, dat het zeegras voor de
Duitsche staathuishouding van groote be-
wokenis kan worden. De heide geleerden
hebben namelijk ontdekt, dat de lasèh van
verschillende wiersoorten meer dan ^4 pCt
jodium bevat, zoodat 8 t-ot 10.000 ton wier
voldoende zouden zijn, om de gelieelo be-
iioel'te van Duitschland aan jodium te dek
ken. Vóór den oorlog betrok het jaarlijks
voor 5 millioen Mark jodium uit Chili. In
het vervolg kan het zich dus ook in ditop»
zicht onafhankelük van het buitenland ma
ken.
Geen fooiljes meer. Het Haagsche pu.
bliek is zeer ontstemd over de onlangs uitge*
voerde'tiidelüke staking van het trampersoneel.
Nu het tramtarief is verhoogd heeft het. als
bij afspraak, zijnerzijds het euven van fooien
totaal gestaakt. Het betaalt nu precies in ge
past «eld of koopt kaartenhoekjes, maar geeft
geen halven stuiver over; het verlangt van
zijn dubbeltje geld terug.
Uit de ,,Nieuwe Courant" bllikt nu. dat de
conducteurs hunnerzijds daarover hun misnoe
gen te kennen geven door op zeer onbeschofte
manier geld terug te geven. ,,Er wordt," zegt
1021
zijn, doch slechts enkelen tegelijk kunnen hel
pen.... en het is 'n opgewonden gegraai en
gegris in fluweelen en satijnen costumes van
allerlei kleuren, hetgeen gepaard gaat met
een oorvliespijnigend gekwetter uit vijftig
kelen.
De regisseur heeft zijn hoofd nauwelijks
naar binnen gestoken of hij wordt bestormd
met vragen, klaelhiten, uiteenzettingen van
ontstane conflictjes en 'n serie expres voor
hem bijeen gespaarde tegenspoed j es.
Jantje is schor, Wimpie dito, Marietje
heeft 'n scheur in haar jurk. Henk heeft z'n
onmogelijk verdraaid tricot stukgetrok.lven
twee kleuters hebben ruzie cm 'n koddig
page-costuumpje, wat beiden bever en den
vorigen keer te hebben aangehaden tot
overmaat van ramp is er geen costume voor
den koning te vindenen al die „mchaer-
ditjes" en „wheer-datjes" moet „mdhieer" be
antwoorden, bedisselen en besussen.
Het duurt geruimen tijd, voordat er een
toestand van algemeene bevrediging intreedt.
In de andere kamer is do kapster bezig bij
'n tafel vol wit-wollige pruiken, selnnjnkpij-
pen, poederdoozen, linten, veeren, gitten li aar-
stukken en honderd andere toiletartikelen.
Een "der „hoofdrollen" voor 't eerste be
drijf wordt onderhanden genomen; achter
den stoel staat 'n lange file dringerig te
wachten en moet onophoudelijk tot geduld en
kalmte aangemaand worden.allen zijn ver
langend, hun gezicht besmeerd te zien met 'n
laagje rouge de tibieatre en 'n paar streekjes
oog?, wart.
,/Vleheer" gaat 'n kijkje nemen op 't tooneel,
waar die salon voor de stiefmoeder en de
zusters en 't armzalige keukentje voor As-
schepoes reeds gereed zijn. Door de kijkgaat
jes iu 't voordoek ziet ie reeds bezoekers bin
nenkomeneen der comité-leden wandelt
gastheer-achtig op en neer en wijst plaatsen
aan. De orkestmenschen beneden stemmen
hun instrumenten, die klagelijke schreeuw
tjes doen hooren.
De dames-program ma verkoopsters in hun
fleurige Zeeuwsdie costumes hollen gretig
op de argelooze binnenkomenden aan, die,
di$ jivgrig In de weer 1 niet bestand tegen dien ovarv&k reeds gc-
„Assckepoetster" achter de schermen.
Iu de vestibule vau den schouwburg is 't
half duister en stil. De man van de kaartjes
staat bijzonder gemakkelijk te geeuwen. Als
'k met 'n gezicht van „je-ken-me-zeker-wel"
«vil doorloopen tilt ie met 'n wantrouwig ge
baar z'n arm op als wie ie den mijnen vast-
'rrijpen.... Even kijk ik 'in uitdagend in z'n
.ichterdocht-oogendam ineens melt 'n kort
bovinner-knikje: „o ja, u is de regisseur, gaat
uw gang, meneer." Hij verzakt weer uit z'n
zooeven aangenomen stramme man-van-ge-
twicht-pose en geeuwt opnieuw.
In de koffiekamer zit een lid van 't comité
aan 'n tafeltje te cijferen, waarop korfjes met
bloempjes staan, die straks met dringend
gevlei door j onge dames te koop worden aange
boden. Anderen zullen met chocolade venten,
Wéér anderen met programma's ofwant
T i-s 'n Hef da digt'i.leids voorstelling en bij der
gelijke gelegenheden is 'n comité van uit-
ivoörliig precies 'n minister van financiën,
Idat met benijdenswaardig vernuft naar aller
lei nleuwa bronnen van inkomsten snuffelt.
In de gang naar de kleedkamers holt met
toven-mij-Is-] aarzen-passen d« ziel (mannelijk
jhuDoi) der, iefdadigkeidsfeesten, groet me
voorbiirennen en sohreeuwt nog oven,
,,t&1 mei smart op me zitten te wach-
vYoVfeomon jnat de smart van dat waeli-
Op do boogt© haasten we ons langzaam i
X het gedeelte van 't gebouw, waar de
geheim on der toonee-ltechniek liggen
feaioten.
:ii Haar toouwjLk uecibten staan hangerig-,ou-
Vot»ahillig tegen 'n paar coulissen to leunen
mei 't gebruikelijk tikje tegen de
a» <i« kleedkamors is 't 'n lollig-rommelige
kuvlo.... de jeugdige spelertjes wriemelen
■ïj* 'n troep dartele mussohen dooreende
ie «ito1 hebben geen geduld om te wachten
Liaast naar luin portemonnaie grijpen.
De dames J. en V., de beid© wakkere leid
sters van 't roerige troepje en om beurten of
tegelijk de recihfterhand van den regisseur, ko
men met requisite!! van allerlei aard bet too
neel oploopen, welke ter bestemder plaatse
worden gebracht. „Mi&heer' kijkt in z'n regie
boekje en requisitexdlist en tegelijk op z'n
horloge...; nog vijf minutenmoet; be
gonnen worden. Eén klap mot de banden en
uit de kleedkamers wri ngt en gulpt deheele
stoet, waarvan de rncesmn pas Ju het tweede
berijf moeten opkomen- Deze worden met be
loften en waarschuwingen handig door de
diames „teruggewerkt". Z(>0.Jat alleen de eer
ste be.'drijf-kinderen ovoi Mijven. Zes stemmen
roepen tegelijk om den regisseur, die de „ac
teurs" nog even vlug wijst, Ihloo zo de lastig
ste passages moeten nemen, hoe ze de stoelen
moeten gebruiken, boe ze do deuren moeten
op,enen, welke in- en nitgangen- ze moeten
gebruiken en op welke 'Üze ze neg verschil
lende bezwaren moeten overwinnen. Blij om
't komische genot van te mogen spelen voor
die zaal vol toeschouwers, waaronder vaders,
moeders, broertjes, zusjes, vriendjes en vrien
dinnetjes, komen ze t tooneel opstappen,
vreemd-betastend de prachtige meubels en
verbaasd over de in hun oogen bijzonder'ko
mieke tooneelinrichting. Even gauw verdrin
gen zc zich Iak-trai.pem! en rukkend voor de
kijkgaatjes, of ze familie of kennissen kun
nen bespeuren.
De muzikale begeleidster komt zcimwach-1
tig-gejaagd nog eenige vragen stellen en
rent terug naar 't orkest, gevolgd door me
ten daarachter..,, halen!"
'n Galmende gongslag.... 'n licht gesteun
van 't rijzende scherm
't Stemmengegons in de zaal verstomt
'n waarschuwend gesis brengt de laatste pra
ters tot zwijgen.
Er wordt gespeeld„meheer" trippelt
op z'n toenen van de eene naar de andere
zijde, loert naar 't tooneel door allerlei sple
ten en kiereD, waardoor hij wenken en beve
len op dn spelertjes afschietluider spre
ken",luider spreeeeeeken".achteruit
daar".... „opzij Assdhiepoes".langzaam
looien"„buigen".praten"„groe
ten".... „niet zoo stijf'vlugger"....
Weer draaft de regisseur heen en weer
wringt zich tusschen 'n coulisse en 'n brand
weermanbolt weer terug en springt op
'n stoel, nu weer, om door 't gat van den
schoorsteen Asscbepoes toe te spreken, die
aan de deur moet gaan luisteren naar de
boodschap van de pages.
't Eerste bedrijf loopt ten eindede too-
neelkneokt wacht op 't sein.zakken".
Klaterend applaus Idinkt verdoft achter 't
neergelaten doek en bruiseht weer op als 't
scherm de Hoogte in gaat.
De kinderen huppelen verheugd weg. Het
tooneel wordt nu veranderd in 'n paleiszaal
met 'n trcou, dikke tapijten en „marmeren pi
laren".
De gasten voor hot hofbal worden twee aan
twee in de rij geplaatst.... ze bekijken
trctseh hun witte imkjos en jurken met kleu
rige randen van cr&pe papier. Parmantig
staan de pages voorop en beaaien hun
vionw J., die, gehuld in 'tl lange-stofjas, in 't staartpruiken met voorzichtige gebaartjes,
souffleurshok je gaat plaatsnemen. De ziel I *n Klein joggle van 'n jaar of acht koj
(mannelijk omhulsel) komt hijgend vertellen,
dat de klok juist geslagen heeft.
„Van 't tooneel al'!" klinkt 't bevel. Die niet
op de planken noodig hebben, wippen vlug
weg.
„Allemaal klaar jongens?"
„Ja meheer!" t,
„Niks vergeten, wat je noodig hebt?"
„Nee meheer!" lyi
„Nou, oppassen hoor, we beginnen, Ihiang
die stfik recht, die deur dicht daar, niet ura-
Kh'in joggle van 'n jaar of acht komt
bedeesd op „meheer" af, steekt z'n vingertje
op en fluistert, uat hij geen verf op z'n ge-
zidhit gekregen heeft.
Stralend van genoegen en extra hoeveel
heid rouge komt ie e\en later terug en lacht
(Ruikbaar.
„We be one klaar, meheer," kondigt een too-
neej.knecht aan.
„Mooi, stil jongens, niks meer zeggen....
„halen"".
i Dl jm"4"k. speelt en statig beweegt zich de
gastenstoct voort, 'n Langgerekt „hè" uit de
zaal bewijst, dat de mooie costumes bewonde
ring verwekken.
Nu volgt de koniugsstoetpages, ]a-
keieu, koningspaar in fluweel, kant en goud,
hofdames, weer pages....
Weer glipt de regisseur tusschen scher
men en meuseheu d'ocr om „overal tegelijk"
te kimmen zijn.
De dans begintnu moet ie den e'.cctri-
cien waarschuwen voor 't roode en groene
Ticht.
Even later moet ie 't klokkenspel Iiantee-
renvoorslag van twaalf uur. Dan de
twaalf slagen. Asschepoetster schrik', en ver
laat schielijk 't tooneel. De prins haar ach
terna,... komt terug met een gla?,eu muil
tje...,
„Zakken.... halen.... zakkenhalen....
zakkenlialen."
't Is nu pauze.... maar niet voor de lei
dende machten. Costuumveranderingen moe
ten plaats hebbennieuwe requisiten bij-
elkaar gezodbit wordenkinderen van 'fc
tv code bedrijf moeten naar buis met 'n si
naasappeldo kapster moet er verschil
lenden opnieuw bewerkenenzenz.
Na de pauze dezelfde drukte, gewoel, ge
sjouw, gevraag, geloop
't Derde bedrijf gaat beginnen....
't Is maar kort en alweer moet 't tooneel
veranderd worden, voor 't vierde, waarin de
prins met zijn gevolg- komt om 't schoentje*
te passen eu Assehopoes ineens moet veran
deren in de sehoone jonkvrouw van 't baL
t Gaat best allemaal.... tot slot' weer 't
dansje en dan weer „zakken.... halen
zakken...halenNéé, nu niet meer zak
ken. Er worden bloemen 't tooneel opgedra
genleidsters en leider, diligente van 't
dameskoor, pianiste en nog meer verdienste
lijken worden gloeiend door de ziel (mamae--
lijk omhulsel) bespeecht; wéér applaus, zak
ken, haleneu dam zakt 't selierm met
'n laatsten zuclit. -
Waarin 'n andere zucht versmoort.
i i r f -h -
>- ♦».-'» "v f'
i< 'I 4 -A S" X v
IV
