tlEIWE HMEL CBURANT
>N
BUITENLAND
z
S; rXoKs j Wd »ss.
lESS» m M6r
Het Dienstbode-Vraagstuk.
FEUILLËTt )N
De Ondergang van een
Wereldmacht.
8835
sr 1835
n zaak
UY5
Dinsdag 13 Mei
Tweede Blad
inde!,
32.
cti9.
8835
sherij
fraa£t
:elsior"
worden
hine*
g in de"
eerste
Bhoe-
g zich
laai*
rafelft fL
khuizen,
van dit
ié tus-
^en woord tot onze meisjes en allen
die belang in haar stellen. 7
iv;
liefdé ZIT* H bekead 8taaa
1.
2686.
plaats)»
ROMAN UITHET POÖLSCH.
ï**1 4L ll6b teSeü ge brui-
Öeü v£rWertlb? ik Eekomen, maar tot
De gebeurtenissen van den dag.
KORTE BU1TENLANDSCHE BERICHTEN
lamii
ïWES»
1500
1570
1580
rineiabrick
1548
iek
148
ig kunnëfl
eeren. B®
Aanvang-
•gave vvari'
lad.
i57'
III. BE W EEGRE DENEN TOT HET
DIENEN IN GROOTE GEZINNEN.
is het dienen in «rooto irezin&en wel zoo
zwaarlijk? Hoeveel personeel ig daar? Wordt
er ook werk gedaan bniten 'e huis? Helpt
mevrouw zelf mede en hoeveel? Gaat deze veel
OU of is zij meestal in haar gezin? Hoeveel
werk ei-soht zi.i en verlangt zii alleg even zoo
In ^leiue gezinnen Natuurlijk wordt er
men gtoH f?"1.10,11 veel w*rk covonden. maar
Alleen W te verschrikkeliik \oor.
Heen het woord „groot gezin", brengt
ei mgoverigens de beste o-nder ons zulle»
0 goede bedoeling spoedig ouders van
- <?e2mneu beklagen om hun vele zorgen
0 uitgaven. Do moeders in dio gezinnen zelfi
oe edelmoedig zij haar taak ook verrichten,
'uilen allicht wijzen op haar vele zorgen»
Enigszins om geprezen of beklaag te wordeji,
tn zoo werken zii mede zonder het te willen,
^an den algemeenen afschrik voor het dienst
baar z«n in groote gezinnen.
Al hebben de meisjes zelfs niet in een troot
Rezin gediend, zij noemen het zwaar, en zij die
Ve] in zulk een gezin diienen en het zoo erg
biet bemerken, gaan er anders over denken, nu
dj ffl dus hooren spreken. Ouders of misschien
telfs liefdadige instellingen meenen dan pas
«oed te zorgen voor^ de hun toevertrouwden,
wanneer zij haar 'niet in een groot gezin
plaatsen.
elke beweegredenen mogen onze meisjes
petten tot het dienen in groote gezinnen?
ooreerst noemen wij hot vero'ienen van een
«o-eti Joon.
tiid croote gezinnen al-
tyd HEI HOOGSTE loon gegeven wordt.
11e loonsbepalmg hangt van allerlei omstan
digheden af, niet het minst van het fortuin
dergenen, bii wie men in dienst treedt. Maar
het loon in zulke gezinnen zal toeh nooit hef
«aagste zijn. Wanneer een meisje toch veel
arbeid moet verrichten om een flink loon te
«rdienen. laat zij dan haar keuze bepalen tot
dienen in een groot jrezin.
VGTllok ka» terloops gezegd .worden, dat de
hai-t°rM tusscken hïevrouw en dienstbode
kan worden, naarmate or meer kill
aren zajn.
Be beweegredenen voor het dienen in kleine
««zinnen aangegeven, gelden, hier nog meer.
RlN Rro°t® gezinnen doet bü MEER ERVA-
ANG op wat betreft spaarzaam huishouden,
«orzioht in het regelen van werkzaamheden,
,n^ia het afwerken van veel arbeid.
d« 'Cn m°eder van een groot gezin zal door
meer °"iSlundlgkeclel1 gedwongen, dikwüls tot
>r Vj e[aat zün. Later zult gü waarschijnlijk
.boeiend t« X.°bbi!bb9a U in ZuIk eoa Kezin
erVar%? °°k doet gü hier op.
la hot reeds een edele taak mede te mogen
werken aan de opvoeding van een enkel kind.
tier moogt gü mede zorgen VOOR ZOO
WELEN.
Onder het opgenoemde moge u vooral trek
ken: vorming, scholing voor later.
„Wanneer gij daar eenmaal van doordrongen
fbt zult gü u gaarne gewonnen geven voor
weegredenen van hooger aard.
aat u bewegen door naastenliefde. Als be-
khE? «udors van groote gezinnen niet be-
Gnl worden, als mensehen die 'ter liefde
tp de V^i!l2,0 tf611 ü"ra<?eu» mogen zü toch wel
alth«t P Daer m6d®menschen rekenen;
aiet uitgesloten 2^®' zeker m<wea zk'
hingaoldtvindenm^ti<1^bife^te miaken-
ajleen om hulpbehoevenden ZU volharden
tiaar naastenli«rp„ j_. «unnen hJEiaor,
dige eeuwige vergelding verwachten id den'
Hemel.
Zij immers hebben haar leven goed willen
bee tod en. Verlangend eenmaal moeder te wor
den, hebben zü zich daarvoor ijverig willen
bekwamen. Uit liefde voor hun evenmensch.
ter liefde Gods boden zü haar diensten aan in
gxocte gezinnen; iets wat in onzen tegenwoor
dig tüd dubbel te waardeeren valt. omdat zü
dikwijls hiervoor het mensohelxik opzicht moos-
ten overwinnen.
Kortom zü hebben ter liefde Gods gedaan
wat zii konden, en God laat Zich in edelmoe
digheid niet overtreffen.
Thans nog een enkel woord over de
deugden» w^elke Jezus zoo gaarne ziet in alle
mensehen, en die zoo goed passen aan den staat
der dienstbode, nam. de zachtmoedigheid en
ootmoedigheid.
Zuster Therèse van het Kindje Jezus zocht
naar eenr lift, waarmede zii ten Hemel zou kun
nen stügen. En eindelijk vond zii er een in het
woord der H. Schrift: „Als iemand klein
hü kome tot Mij." Ja zoo dacht zii. ik moet
mij zelf klein maken, dan kan Jezus m« ge
makkelük in Zyn armen ten Hemel dragen.
Volgt gü dat na en maakt u klein door de
beoefening der lievelingsdeugden van het Goa-
delük Hart. de zachtmoedigheid en de oot
moedigheid.
I ZACHTMOEDIGHEID ZIJN OEFENT
GEDULD.
Hebt geduld met de lasten van uw staat.
Alle dagen keert ongeveer dezelfde arbeid
terug; büna nooit smaakt gii de voldoening
voor langen tijd iets goeds gedaan te hebben.
Gü hebt minder vrijen tüd' dan andere meis
jes, en ofschoon dit ziin voordeden heeft, valt
het u soms moeilijk dat te dragen.
Oefent geduld ten opzichte van DE GE
BREKEN uwer overheden en mededienstboden
en van al de huisgenooten.
Oefent geduld als u onverdiende verwüten
of harde woorden worden toegevoegd.
Hebt geduld wanneer u VERMANINGEN
worden gegeven.
Misschien konden zii op aangenamer wiize
geschieden, minder uit de hoogte, zonder
toorn, of niet zoo herhaaldelük. maar neemt
ze geduldig aan; dat zal ^eldadig werken op
degenen, die ze u geven.
W an neer er meer notie schijnt genomen te
worden van uw mededienstbodo dan van u»
tracht dan geduld te oefenen._m. a. w. ziit niet
afgunstig. Door die onderlinge xaloezie. hoe
onschuldig zii ook schüne. wordt zooveel be
dorven 1 -
LAAT U NIET OPZETTEN. Een enkel
woord kan veel kwaad doen: wacht u wel zelf
zulk een woord te 6Preken!
Spreekt over wat u zwaar valt op de
goede plaats; bü'v. met een priester of met een
goede mevrouw, die uw vertrouwen waardig is.
Gii kunt uw hart ook uitstorten aan een of
ander vriendin, maar deze zü dan een zeer
deugdzame vriendin.
TRACHT IJVERIG HET GOEDE TE ONT
DEKKEN in al degenen, met wie gii omgaat,
vooral dat goede, wat gij zelf niet bezit.
Bid eens voor hen. tegen wie gii bitter ge
stemd zijt; bidt alle dagen iets voor eigen huis
genooten.
Gij moot niet aanstonds aan uw modernen-
sollen alles laten blijken, waarin zii u hinderen.
Maakt wroen aanmerkingen in een vlaaar van
gramschap, of dan wanneer gii zelf een aan
merking ontvangt.
Dus wilt gii iets zeggen, denkt eerst na of
bidt een weinig; soms is het goed eerst raad
te vragen.
Wilt gü zwijgen, laat dan niet op geheim
zinnige wüzo blyken dat er iets aan hapert.
G. KEIJZER. pf.
(Wordt vervolgd.)
bi leen om hulpbehoevende,, t ZU v°marüen
Haar naastenliefde dreef h„:UI"lei1 bijstaan.
doen voor haar mede-dienrtW *an' veel
«taande dezen haar in ,!i' aiettegen-
dankbaar behandelden ze6r «-
li6fde?WOf gISuIiï naasten-
^briekejneisje. W01'den en geen
°f ^Ptbode wilt worden in
y DO 1E gezin. Gij zelf zult er nog meer
«rcleel van hebben; hot is in het belang van
•phee] de maatschappij, vooral in onzen tiid,
at het den grooten gezinnen gemakkelijker
|aiaaakt wordt; en in het büzonder bewust gü
?.erd°or een weldaad aan de familie, bii welke
W*11 betrekking treedt.
Me' at W®1 yan het allerhoogste belang is:
dan J*eB' UR Daas'enliefdo dienstbode wor-
r- ln -gr0ot«_jcezinnen mogen een overvloe-
110
52
te vTelkom' Prefect' ePrak een zach-
plaats Marcus Aurelius nam op den troön
'4am-'' Jr°^L donkeren filosofenmanteL
^«en In zelfs den tijd niet 'gegund had,
wfl Purperen toga te bedekken,
«brak o Êf^éJroet, goddelijke Imperator
o!Q' köizerliJ'k kof i" eere
Sf^bevelhebïcr v^e+ven keizer en
^ker d wpr«i f'k niot tot den beheer-
1 Snivel- er der ongelukkigen. v
d% Aan héc^i Woorcide do Imperator goe-
er eon «iiT li6f+?-ers der Erenzen> zooaJs
itoan Is bij voorbaat reeds' veel too-
ben naar Rome Bekomen, om myne
Broebdorff R-antzau hoeft weer twee nota's
aan Clemenceau gezonden, welke de aandacht
waard zün- Do eerste luidt:
De Duiteohe vredesdelegatie heeft met vol
doening kennis genomen van het haar over
handigde verdragsontwerp met de erkenning
van het beginsel, om met den grootsten spoed
de reimtritering der Duifcsche krijgs- en ci
viele gevangenen te bewerkstelligen. Het is
in overeenstemming met de opvatting van dte
Duiteohe vredeedelegatie, om de byaonderhe-
den ovea: de verwezenlijking van deze kwestie
aan een bijzondere commissie over te dragen
Bechtetreeksehe mondelinge uiteenzetitegen
tnssehen de commissies van bijna alle oorlog
voerende staten in de gevangenenkwestie ble
ken ook reeds tijdens de vüandeiijkheden de
beste weg om de moeilijkheden op te lossen
Bes te gemakkelijker zal het thans zijn ver^
schillen in opvatting of onduidelijkheden in
enkele punten uit den weg te ruimen.
Zoo houdt bijv. de Duitsche delegatie, met
bruid te zoeken, sprak Bervius, en in de
slavengevangenis van den belastingpachter
Fabius vond ik sporen van haar verblijf.
De stadsprefect heeft mij in kennis
giesteld met de euveldaad van Fabius en
reeds zijn maatregelen genomen om dien
misdadiger naar de wet te straffen. Keer
getroost naar uw leger terug; er zal u recht
geschieden.
Servius trad nader tot dien troon, en snrak
zteh buigend, met bevende, smeekende dem'
zich voor Fabius' rijd' verbie
der. Christenen. Daar in do grfsPeLo)lk®n
gleden ,ee«
den, die zijn arinen zegenend over die el
lende uitbreidt en den onterfden dezer aar-
de troost en gelukzaligheid in een andere
wereld belooft. Het als een wild dier ver
volgde meisje, dat 's daags nocli 's nachts
veilig! was en steeds een gruwelijken dood
voor oogen had, klemde zicli met beide han
den vast aan dien god, gelijk een sleevendtï
naar elke schaduw van lliet leven grijpt. Eij
heeft geloof geschonken aan de beloften zij
ner priesterszij is Christin geworden-
Gij begrijpt en vergeeft haar ijdele hoop,
haar misdaad, goddelijke Imperator. Want
uw; oog dringt dopr, tot ia de diepste, gehei-
het oog op flte verscheidenheid der rechtsop--
vatting in die verschillende landen, een prim
clpieele betrefkiklng ook van die krijgs- en ci
viele gevangenen, die zich wegens andere
dan disciplinaire vergrijpen in gevangen
schap bevinden, in een onvoorwaardelijke re-
patrieering voor onvermijdelük. Duitschland
erkende, voor de zich in zijn mach't bevinden
de krijgs- en civiele gevangenen van de ge
allieerde en geass. mogendheden een _gelijk
beginsel.
Overigens moet de Duitsche delegatie de
vaststelling van bijaondere bepalingen een
zijdig ten gunste der geallieerde en geass. riet-
geeringen oonstateeren. Zoo bijv. bij de terug
gave van persoonlijke eigendommen, bij de
nasporing naar vermisten en bü de verzor
ging der kerhoven. Zij neemt aan, dat bü de
ze kwesties volkomen wederikeerigheid moet
worden geëischt, op grond der algemeene
mensch enrec.hten
Wegens de grooito moeilijkheden van de
technische doorvoering van die repatrieering
der oorlogfi- en civiele gevangenen, vooral
wat betreft het tekort aan scheepsruim te en
het kolengebrek, moet er groote waarde aan
gehecht worden, dat alle kwesties voor het
definitieve begin van 't vervoer opgehelderd
zyn. De Duitsche delegatie stelt daarom voor
reeds thans die beraadslagingen der commis
sie over de krijgs. en civiele gevangenen, af
gescheiden van de overige aangelegenheden
te laten beginnen. Dit voorstel is in de eer
ste plaats hierop gebaseerd, dat vele duizen
den Duitsche gevangenen zich nog in over-
zeeeche landen bevinden Ook denkt zü in dit
verband aan de zich nog in Siberië bevinden
de Duitse hers, wier repatrieering niet alleen
bivYXindtcr dringend, maar ook zeer moeilijk
schijnt. Wegens binnenlandsehe politieke
overwegingen moet van Duitsche zijde groote
waarde eraan gehecht worden, dat de Duit
sche gevangenen ip do ^est mogelijk geor
dende omstandigheden in hun vaderland te-
rugkeeren en dan met den grootsten spoed
weder tot het economisch leven worden te-
rnggebracht.
Dit schijnt alleen mogelük, indien, behalve
een nauwkeurige regeling van het transport,
alles geschiedt om den moreefen en physi-
schen toestand van de terugkeerenden te ver
heffen. Bü den eoonomischen toestand van
Duitschland is het onmogelyk de noodige
waarborgen uit eigen kracht te verschaffen.
Hierbü spreekt n.l. de kwestie van voeding
en kleeding mee. De Dtuifscbe delegatie acht
't doelmatig, indien zich de beraadslagingen
der commissie ook zouden uitstrekken tot de
vraag in hoeverre het mogelük zou zün van
den kapt der geall, en gass. regeeringen
Duitschland in dieze aangelegenheid^ te .hel
pen en tegen betaling ^eT kosten bijv. voor
een gelieele uitzet aan boven- en onderklee-
ren en schoenen voor het vervoer te zorgen.
Do tweede nota luidt:
Naar aanleiding van de ingediende -voor
stellen voor de oprichting-van een volken
bond zegt de nota, dat de Duitsche regcering
het met de geall. en geass. regieringen eens
is, dat de grootste aandacht moet worden ge
wijd aan de arbeidskwestie. Van de behande
ling van die kwestie hangen de hinnen-
landsche rechten en de vooruitgang der
menschheid voor een zeer groot deel af.
^De op dit gebied door de arbeiders van alle
landen steeds warm herhaalde eischen naar
sociale gerechtigheid vinden haar principi-
eele goedkeuring slech !.s voor een deel in
hoofdstuk 13 van het Ontwerp dier vredes
voorwaarden over de organisatie van den ar
beid. Deze eischen zi.iu in h,et Duitsche rijk-
op' erkend voorbeeldige wijze met behulp der
arbeiders voor het meerendeel reeds verwe
zenlijkt. Teneinde ze in .bet bejang der gc-
hecle mensaiüicid overal iu practijk.om te
zetten, is minstens de aanngjn^g Van het
voorstel der Duitsche delegatie noodig. Wij
houden het voor noodzakelijk, dat alle mo
gendheden de overeenkomst aangaan, ook in
dien zij niet tot den A,°l 'jenbond behooren.
Om d6n arbeiders, voor Wie de voorgestelde
verbeteringen bestem medewerking te
waarborgen aan de v»s telling dier bepalin
gen, acht de Duitsche e egatie bet noodig
om ter beraadslaging 't nemen van
besluiten over het 1 cnationaal arbeids
recht nog tydens de vr ^Onderhandelingen
vertegenwoordigers van°^fniSat'i^S en
arbeidlarsvereenigm-e alle verdrags-
sluitende landen v°°r <»nf«rentie naar
Versailles te roeien, ^'itsche delegatie
acht het doelmatig» de Prekmgen van die
conferentie te voeren P grond van de
besluiten der intetr». ^^enüe van Bern,
welke uitgaan van die Htep van Lee<3e in
1916. In opdracht va» vakvereenigingen
van Duitechland lfgf®° afdruk
ever van die beslm e aangenomen
worden door vertegexW igers van vakver-
eenigingen in Bohe^j 'ga^ie». Denemar
ken, Duitschland, Uf g -ttalie, Canada,
Noorwegen, Oostenrijk, eden, Zwiteerland,
Spanje en HongarU6,
Uit deze nota's de Duitsche re
geering in BrockdorUJ^tzau «en goede
keuze heeft gedaa"- ii Lfe at Methodisch te I
werk en fe een sgnerpzinjirg aïplomaat'. Hij
schuift de kwestie der krijgsgevangenen
voorop, omdat uit niets beter de verplich
ting van het toekennen van gelijke rechten
aan beide oorlogvoerende partij en blijkt. Zijn
zijdelings beroep op de eplidaritedt der inter
nationale arbeidersbeweging in de tweede
nota is een goote handigheid. Het zal Cle
menceau een minder aangenamen nacht be
zorgd hebben, dat de Parijscho socialistische
federatie al reeds een protestmotie heeft
aangenomen tegen de .gepubliceerde vredes
voorwaarden.
De Duitschers zoeken nu vooral hun
kracht in de zwakke plekken 'hunner tegen
standers. Dat deed ook minister-president
Scheidemann in de DUITSCHE NATIONA
LE VERGADERING, welke gisteren onder
ontzaglijke belangstelling is, gehouden. En
kele teekenende zinnen uit zij31 rede;
Wanneer ik onder u man aan man de
vertegenwoordigers van alle Duitsche stam
men en landen zie, de gekozenen uit d,e
Rijnprovincie, het Saargebied, van Oost- en
West-Pruisen, Posen, Salezië, Danzig en Me
mel, naast de afgevaardigden der niet-be-
dfeigde, de mannen uit de bedreigde landen
en provincies, die, wanneer de eiech onzer
vijanden wet wordt, voor de laatste maal
als Duitschers zullen vergaderen, dan weet
ik mij van harte één met. u allen in den
ernst en de wijding van djt uur, welks eenige
leuze moet zijn; Wij behooren te zamen,
wij moeten bijeenblijven, wij zijn éénvieesch
en één bloed 1 En wie ons poogt te scheiden
snijdt met zijn moordenaarames in het leven
van het Duitsche volk. ,Ona volk in heb'
leven te behouden, dat en niets anders is
onze plicht 1
De spreker sprak dan zijn teleurstelling
uit over .Wilson's houding en vervolgde:
Dames en heeren, overal in Berlijn hangt
een affiche, dat voor onze broeders in ge
vangenschap de sympathie wil wekken:
treurige, wanhopige gezichten achter gevan
genistraliën. Dat is het juiste frontespice
voor dit zoogenaamde vredesverdrag. Dat
is een getrouwe afspiegeling van Duitsch-
lands toekomsf. Zestig millioen achter prik
keldraad en traliën, zest,; milLioen aan den
dwangarbeid, voor wie de vijanden het eigen
land tot gevangenschap maken. Duitschland
zal, wanneer deze voorwaarden aangeno
men worden, niet meer zijn eigen land kun
nen noemen wat buiten deze engste grenzen
ligt. Duitschland heeft in het buitenland op
gehouden te bestaan.
Na een schildering te hebben gegeven
van de ellende, welke Duitschland tot in
verre nageslachten wacht, wanneer deze
voorwaarden worden aangenomen, ging
Geheidemann voort:
Wij hebben tegenvoorstellen gedaan, wij
zullen nog andere doen. .Wij beschouwen
het met uw goedkeuring als onzen heiligen
plicht om tot onderhandelingen te geraken.
Dit verdrag is, volgens de opvatting der
rijksregeeriiig, onaannemelijk. Zoo onaanne
melijk, dat ik thans geloof, dat de wereld!
zoo iets niet kan dragen, zonder dat uit mil-
lioenen en nogmaals milUoenen, kelen, uit
alle Landen zonder onderscheid, van partij
de kreet weerklinkt: Weg met dit moord
plan 1
Na dank gebracht te hebben aan de neu
tralen en al degenen, die ree dis in Italië,
Frankrijk t^n Engeland tegen de vredesvoor
waarden protesteerden, na vooral gewezen
te hebben op de trouw van Du i tseh - Oost e n -
rijk, vervolgde Scheidemann:
Wordt dit yerdrag werkelük omierteekend,
dan is bet niet Duitschland's lüik alleen, dat
op het slagveld van Versailles blyft liggen;
er naast zullen als even edele lijken liggen:
het zelfbeschikkingsrecht der volken, de on-
afhankelijkbeia der vrije naties, het geloof
aan alle schoone iedalen, onder welker ba
nier de Entente voorgaf te strijden en vooral
ook het vertrouwen op de trouw aan, verdra
gen.
De rede van Seheidemaun werd van het be
gin tot het einde begeleid door uitingen van
levendige instemming en herhaaldelijk door
storm ach tigen bijval onderbroken.
Na de woerden; „Dit verdrag is naar de
opvatting der rijksregeering onaannemelijk"
verhieven alle afgevaardigden zich van hun
zetels en bekrachtigden zü d'e woorden van
den minister-president met stormachtigen
büval en algemeen handgeklap. Ook die tri
bunes namen aan deze betooging levendig
deel, zonder dat de president hiertegen op
kwam, zoo geweldig was deze vastberaden de
monstratie van een eensgezinden volkswil in
het uur van dén grootsten nood.
Iedere dag brengt nieuwe ontevredenen
over het gepubliceerde vredostractaat.
Het departement van binnenlandsehe zaken
te Bern deelt mede, dat Zwitserland het neoht
opeisoht om in zün hoedanigheid van oever-
staat, deel fce nemen aan de onderhandelingen
over de herziening van de Rün-scheepvaart-
acte. Het verzoekt behoorlijke vertegenwoor
digers bü de ondarteekeuing der vredespreli-
minairen en in de commissie voor de Rijn
se heep vaart met alle rechten van oeverstaat.
Tevens doet de Bondsstaat opmerken, dat de
onafhankelijkheid va® Zwitserland in gevaar
zou worden gebracht dioor een permanente
bedreiging van versterkte werken aan de
.Rijnoevers.
Dan is er weer een stem uit Parüs
Na Peret, voorzitter Van de becr'ootincs-
oommissie uit da Kamer, geeft thaS
Lacroix, voorzitter van de territoriale finan
ciële commissie, zün ontevredenheid te ken
nen over de financieele bepalingen van het
Yredlesv)erdrag. Erankryk, zoo betoogt hïj,
ontvangt noch een oorlogsschatting, noch een
rechtvaardige vergoeding voor zün oorlogs-
kosten en zal in een uiterst moeilüken finan-
cieelen toestand blüven. En toch Jhad men be
loofd van Duitschland, dat verantwoordelü'k
is voor den oorlog, de'betaling te eischen van
alte veroorzaakte schade.
o derde is vandaag het land, waar nie-
mand meer aan dacht en dat zich indertüd
ook by d'e geallieerden aansloot, n.m. Portu
gal.
De heer Chachas, de Portugeesche gezant
te Parüs en lid van de Portugeesche vredee
delegatie, heeft zich in een interview vrij
bitter uitgelaten ever het vredesverdrag, dat
vclgens hem Portugal geruïneerd achterlaat.
Do oorlogskosten van Portugal bedroegen een
milliard gulden. Daarbij komen de economi
sche verliezen, die ruim dubbel zooveel be
dragen en de directe uitgaven vcor den oor
log, zoodat de totale verliezen, door Portu
gal geleden, geschat worden op meer dan
anderhalf maal het nationale vermogen. Aan
gezien in het vredesverdrag niet erkend
wordt, dat Duitschland aan Portugal iets
schuldig is en Portugal de oorlogsschuld en
nog moet regelen, vraagt Portugal zich af,
hoe bet zich van de gevolgen van den oorlog
zal moeten herstellen.
Hoe de Duitsche delegatie werkt. Do
„Daily Mail" deelt eenige bijizonderheden
mede omtrent die eerste werkzaamheden der
Duitsche delegatie na de zitting. Onmiddel
lijk na het diner werd den hoteleïïef meege
deeld eten en drinken gereed te honden,
daar de dielegatie den ganschen naeht zou»
doorwerken. Rantzau riep toen zyn geheelen
staf by elkaar en doelde mede, dat hy' on-
middellük een woordelijke vertaling van d»e
150.000 woorden van het verdrag wenschte.
Hy voegde er aan toe, dat hü zelf den gan
sehen naeht zou opblüven en de vertaling
stuk voor stuk zou nazien.
Vertalers en schrirfmachine-selirüfsters to
gen toen aan het werk en zeven uur achter
een werd in de kamers, door die Duitsche de
legatie gewerkt en tikten twaalftallen
schrijfmachines onafgebroken.
Tegen drie uur 's nachts waren van het
verdrag 82 afschriften gemaakt en gereed ter
verzending naar/ het Duitsche Ministerie van
Buitenlandsche Zaken.
Tot. 6 uur 's morgens bestudeerde Von
Broekdorff Rantzau den tekst, op welk uur
hjj een uitvoerig telegram aan de Duitsche
regeering dicteerde. Daarop werden de Duit.
sche telegrafisten in volle sterkte opgeroe
pen, teneinde het verdrag in zyn geheel over
te seinen. Een speciale Duitsche koerier werd
met 24 getypte afschriften naar Warnar ge
zonden.
tJit Hongarije. De bladen vernemen uit
Weenen, dat de oud-voorzitter van het Hon-
gaarsehe Huis van Afgevaardigden Ludwig
Navay in Mako met verschillende andere
gr< ot-grondbezittors als gijzelaar werd ge
vangen genomen en naar Boedapest overge
bracht. Op reis daarheen werd Navay op een
station uit dien trein gesleept, tegen een muur
geplaatst en doodgeschoten. Zijn broeder
heeft bij Bela Kuhn daartegen geprotesteerd.
Deze heeft het gebeurde bevestigd, namens
de radenregeering deelneming uitgesproken
en een streng onderzoelf toegezegd.
Russisch huwelijk, Bü Iwan Iwauowitsch
in Moekou dient een keukenmeid. Ze heet
Sonja en ontvangt» zooale dat tegenwoordig in
Rusland de gewoonte is, een maandloon van
driehonderd en vüftig roebel. Sonja kookt
miserabel en heeft ook al tiid het hoofd vol
grillen. Haar den dienst opzeggen mag Iwan
Iwauowitsch niet. of eerder gezegd, hii mag
wel, maar dan moet hjj haar nog twee maan-
en loon ten volle uitbetalen en bovendien
vergoeding voor koet en logies. Zoo schrijft
het de bolajewistnsehe wet voor. Volgens die
zelfde wet kost tegenwoordig in Rusland een
echtscheiding viif roebel en een echtverbin
tenis evenveel. Toen Iwan Iwanowitsch het
onder de nukken en pjageryen van zün keuken-
fee niet langer kon uithouden, zegt bii haar
eindelük den dienet op. waarop zii dadelijk een
rekening ten bedrage van twee duizend roebel
indiende. Wat dcet nu Iwan Iwanowitsch? Hü
laat zich voor viif roebel van zün vrouw schei
den. trouwt voor viif roebel Sonja geeft haai
den eersten keer dat zü het eten weer ver
knoeit een duchtig pak slaag, en smijt haar
vervolgens de deur uit. En zoo is hii dan voor
tien roebel van haar af. (Hbld.)
menissen des haxtefl' erboven geest
begrij'pt en veronte? mensehelijke
afdwalingen. Als erbarming
hebben met de en haar niet
veroordeelen, oindat zT ^ware beproeving
zich aan do voeten gb^or^n heeft van een
god, wiens bannh^tifck2d «oleend, heelt
stand v Ast ig te blijven w iampspoed en ver-
Vün Ziel was zoo ontroerd, dat ,\y niet
bemerkte hoe het AUr°"
lius veranderd was. purend® zijne toe
spraak In de oogen van den Imperator,
Es' zoo mild, Mjen B b V
zyn in den beginne welwillend lachende lip
pen waren vast te za»men gieperst. Het scheen
alsof zyn trekken onder den invLoed; van
een ijskouden wind verminkt en vereljjfd wa
ren. Servius wist niet, dat deze gekraaide
wij sgoer, trots al zijn filosofie, dezelfde Ro
mein was als, Publius.een doods vijand;
van alles, wat de overleveringen van het
Romeinsche volk bedreigde. Hij was, toege
vend tegenover alle godsdiensten, zelfs yoor
de, aanstoot gevende Egyptische mysteriën,
maar tegen het Christendom koesterde hy
een vf ellen haat als aanhanger van'het toen
malige regeeringsstelsel.
Sb-rvius wist ditx niethij was daarom1 ge
troffen door de hardheid van den toon, waar
mede de Imperator sprak:
Prefect, gij weet niet, wa&r gij om'
vraagt. Fabius zal de gerechtigheid niet ont
gaan, doch ook ten opzichte van uw bruid)
moet het recht zijn loop hebben.
De prefect der ruiterij lichtte het hooHdi
op en zag den Imperator recht in het ge
zicht. Was hij he(, die deze woorden had
gesproken? Was dat het antwoord van Mar
cus Aurelius, den gpedigsten van alle Ror
meinsche keizere,? vroegen zijn verbaasde
oogen. i i .lI'
Hij ,had zich niet vergist, de Imperator
zag op hpm neder met den koelen, onver-
biddelijken blik van Publius.
Ik smeek om uwe genade, sprak 8er-
vius nog eenmaal. In het Rijk gelooft men
dat menechelijk gevoelen u niet vreemd Is'
Marcus Aurelius trok de wenkbrauwen
te zamen.
Als gij op mijne plaats waart, dan wist
gij dat boven den mensch de burger en
boven den burger de Imperator staat. Wie
de goden op den troon geplaatst hebben
mag de tranen van den .eenling niet dro
gen. Vraag mjj iets anders, prefect.
De Germaan stond op. Eenige oogenblik-
ken stond hij als gebroken; zijn lippen beef
den als die van een snikkend kind. Eens
klaps hief hij het hoofd trots omhoog en
zeide:
Ik heb van Rome niets meer noodig.
Hij nam de gouden keten, de belooning
voor zijn dapperheid van den hals, logde
die op de treden van don troon en sprak
verdem jiandeD) goddelijke Imperator,
lei» ik het geschenk van Rome terug, dat
ik betaald heb met rnjjn jeugd welke ik in
zyn dienst doorbracht. Onthef mjj van mijn
eed als lagioensoldaat.ik keer terug naar
de wouden van mijn vaderlandmis
schien zal het leed, dat mij in Rome we
dervoer, door hun geheimzinnig ruischen ge
stild worden.
Marcus Aurelius stond snel van den troon
op. Zij stonden tegenover elkander, de op
perbevelhebber en de soldaat, do Romein
en de barbaar; de een tenger, bleek door
ziekte en kommer verteerd, de ander een
beerlyke verschijning, frisch en van uitda
gende kracht.
(Wordt .vervolgd.).
