J*ik iuil courant
ÉN
-3 F°s ~.&r;
BUITENLAND
i,
een
feuilleton
EU
Het Dienstbode-Vraagstuk.
Ondergang van
Wereldmacht.
Men J
m.-
St. be?t m" Eloe!li»' °»4»»
^^Sênlfvo?;^1:^6 aiieen °m KeId
'6
De gebeurtenissen van den dag.
'JSu AUreU"S tl0k "O
Ï83S
5M835
agchel-
n zaaK
Bami*
0Y3'
andel,
3fS«
iCtie.
5325
«was»
she ri\l
vraagt
ö,ns«lag 13 Mei
Tweede Blad
ïelsior"
worden
;hine*
ig in de
eerst?
choe*
ig zich
paai*
1
iikhuizen,
j van dit
ag tus-
I57I
ifl 34.
2686.
ifplaats).
ik
a staat,
ïegen 01"
G. VEEN.
pt 89.
woord tot onze meisjes en allen
die belang in haar stellen.
IV.
III. beweegredenen tot het
dienen in groote gezinnen.
Ring 6 sreziuileu doet meer erva-
«OOefend t» nebben!''1'611 U Zulk een aü2in
•«■«nj. fa»
110 "°MAN HU™-» FOomon
Na dank gebracht te hebben aan de neu
tralen en al degenen, die reeds in Italië,
Frankrijk en Engeland tijgen de vredesvoor
waarden protesteerden, na vooral gewezen
to liebben op de trouw van Du i t-se J - Oost e n -
rijk, vervolgde Scheidemann:
do aanstoot gevende Egyptische mysteriën,
KORTE BUITENLANDSCHE BERICHTEN
A}8 °P' ^n?jne plaats waart, dan wist
feU dat boven den mensch Ide huiler en
boven den burger de Imperator staat'. Wie
de goden op den troon geplaatst hebben
mag de tranen van den eenling niet drp-
In uwe handen, goddelijke Imperator,
Ie», ik het geschenk van Rome terug, dat
ik betaald heb met rnjjn jeugd welkë ik in
zijn dienst doorbracht. Onthef mij van mijn
eed als tegioensjoidaat.ik keet terug naar,
de wouden van mijn vaderland... mis-'
schien zal het leed, dat mij in Rome we
dervoer, door bun geheimzinnig ruischen ge
stild worden.
Marcus Aurelius stond snel van den troon
op. Zij stonden tegenover elkander, de op
perbevelhebber en de soldaat, de Romein
en de barbaar; de een tenger, bleek door
ziekte en kommer verteerd, de ander een
heerlijke verschijning, frisch en van uitda
gende kracht.
(Wordt vervolgd.).
1500
1570
1580
irinefabriek
1548
iig kunne#
teeren. Be
Aanvang'
pgave wan»
olad.
1 1 -* 1
wÜ, beL,die-?n 1° K^ooto erezinnen wel zoo
aarlykHoeveel personeel j9 daar? Wordt
mevrn?i WT. KeIdaaa buiten >s huis? Helpt
rouw zelf mede en hoeveel? Gaat deze veel
u-\»ri° ,1S w1 in haar srezin? Hoeveel
®n beklagen om hun vele zorgen
W o(hfiVen' i^e rï1.oe(Iers in die gezinnen zelf.
vu il goedig zy haar taak-mok vèrrichten,
Vn to a",cht wijzen op haar vele zorgen.
igszins om geprezen of beklaag te worden,
tu zoo werken zij mede zonder het to willen,
an den algemeenen afschrik voor het dienst-
aar zijn in groote gezinnen.
Al hebben de meisjes zelfs niet- in een groot
Kezin gediend, zij noemen het zwaar, en zij die
*©1 in zulk een gezin dtienen en het zoo erg
ïlet bemerken, gaan er anders over denken, nu
"•1 al dus hooren spreken. Ouders of misschien
wlfs liefdadige instellingen meenen dan pas
t°ed te zorgen voor de, hun toevertrouwden,
plaa?e€r baar niet in een groot gezin
^anzet'f0 'JOweegredenen mogen onze meisjes
\j ea tob bet diienen in groote gezinnen?
«ocd loo<nSt noemei1 WIÏ hot verdienen van een
tijd "liEl"*"HOOGSTE1? Cr°üto aezinneu ul"
De loonsbenali'nc t 011 «e«even wordt.
iiihLÏn »f baBKt.V8a allerlei omstan
digheden af, met het minst van het fortuin
dargenen. by wie men in dienst treedt. Maar
l,9'1!0" -U Z uke fieziünen zal toeb nooit het
srF ,e zyn> ann®er eeu mei»ie toch veel
VerH m0e,t verJ.lcht<® om een flink loon te
let i®BeD' ?at dan baar keuze bepalen toit
•oignen in een groot gezin.
'«'houdin* K^ogd worden, dat de
hartelijk,-.,- t„ obeJ1 mevrouw en dienstbode
deren zijn Wor eDl naarmate er.meer kin-
8«zinnp%V ee<?redenen voor het dienen in kleine
2n 11 aangegeven gelden hier nog meer.
doorz' i°P -Wat betreft spaarzaam huishouden,
en iF regelen van werkzaamheden.
Eeu afwerken van veel arbeid,
do or,w°der vaa e8n ffroot gezin zal door
meoj. jn aodigheden gedwongen, dikwijls tot
>r v zijn. Later zult gii waarschijnlijk
Voel meor «rvarinKeI1 ook dout - j.
Is het reeds een edela taak mode te mogej
werken aan de opvoeding van een enkel kind.
hier moogt gil' mede zorgen VOOiR ZOO-
IVELEIN.
Onder het opgenoemde moge u vooral trek
ken: vorming, scholing voor later.
Wanneer gii daar eenmaal van doordrongen
ffW zult gii u gaarne gewonnen geven voor
weegredenen van hooger aard.
to aa^ U beweKea door naastenliefde. Als be"
ilanCT? ,°uders Tan groote gezinnen niet be-
EodT worden, als menschen die ter liefde
"p dolhui nFnrm QraKen.' m°gen zii toch wel
R1 thans er .^nedemenschen rekenen;
liefde iegens Afi kekerid staan om hun
niet uitgesloten ivo^den^11Z6ke* m0Pren ZÜ
»ing ondl.!hFeu?0l^tt^hd^ hiDerate misken-
alleen om hulpbehoevenden Volharden
Haar naastenliefde dreefku""en fciislaan.
te doen voor haar mede di lar ook. aan, veel
dankbaar behandelden. ffmne 2e«r 0n-
,iofde?%Of ^aas van uw naasten-
^ieksmeki. 16118tbode wilt W01'den en geen
het GRfioTF dienstbode wilt worden in
Vo0r,] WKln' n1 z<Tlf zuit er net meer
Rel van hebben: bot iB in ,het belang van
dat6^ de niaatschappii, vooral in onzen tiid,
gi>t bet den grooten gezinnen gemakkelijker
"ie wordt; en in het biizonder bewiiat gii
gj; °or een weldaad aan de familie, bii welke
betrekking treedt.
wol van liet allerhoogste belang is:
dea d^e naastenliefde dienstbode wor-
^j^^t^^ezinnenmogen een overvloe-
dige eeuwige vergelding verwachtten. In den
Hemel.
Zü i mm era hebben haar loven goed willen
bestoden. Verlangend eenmaal moeder te wor
den, hebben zii zioh daarvoor üverig willen
bekwamen. Uit liefde voor hun evenmenecb.
ter liefde Gods boden zii haar diensten aan in
groote gezinnen; iets wat in onzen tegenwoor
dig tiid dubbel te waardeeren valt, omdat zii
dikwiils biervoor het mensoheliik opzicht moes
ten overwinnen.
Kortom zii hebben ter liefde Gods gedaan
wat zij konden, en God laat Zich in edelmoe
digheid niet overtreffen.
Thans nog een enkel woord over de
deugden, welke Jezus zoo gaarne ziet in alle
monsehen, en die zoo goed passen aan den staat
der dienstbode, nam. de zachtmoedigheid en
ootmoedigheid.
Zuster Therèse van het Kindje Jezus zocht
naar een lift, waarmede zii ten Hemel zou kun
nen stiigen. En eindelijk vond zii er een in het
woord der H. Schrift: ,,Als iemand klein is.
hii komo tot Mii." Ja zoo dacht zii. ik moet
my zelf klein maken, dan kan Jezus my ge
makkelijk in Zijn ap-men ten Hemel dragen
Volgt gii dat na en maakt u klein door de
beoefening der lievelingsdeugden van het Hou-
deliik Hart. de zachtmoedigheid en de oot
moedigheid.
I ZACHTMOEDIGHEID ZIJN OEFENT
GEDULD.
Hebt geduid met de lasten van uw staat.
Allo dagen keert ongeveer dezelfde arbeid
terugbijna nooit smaakt gii de voldoening
voor langen tijd iets goeds gedaan te hebben.
Gii hebt minder vry'en tyd dan andere meis
jes, en ofschoon dit ziin voordeelen heeft, valt
-het u soms.moeilijk dat te dragen.
Oefent geduld ten opzichte van DE GE
BREKEN uwer overheden en mededienstboden
en van al de buisgenooten.
Oefent geduld als u onverdiende verwijten
of barde woorden' worden toegevoegd.
Hebt geduld wanneer u VERMANINGEN
worden gegeven.
Misschien konden zii op aangenamer wijze
geschieden, minder uit de hoogte, zonder
toorn of niet zco herhaaldelijk, maar neemt
ze geduldig aan; dat zal weldadig werken op
degenen, die ze u geven.
Wanneer er meer notie schijnt genomen te
worden van uw mededienstbode aan van u>
tracht dan geduld te oefenen, m. a. w. ziit niet
afgunstig. Door die onderlinge jaloezie, hoe
onschuldig zij ook schyne, wordt zooveel be
dorven
LAAT U NIET OPZETTEN. Een enkel
woord kan veel kwaad doenwacht u wel zelf
zulk een woord te spreken
Spreekt over wat u zwaar v'alt op de
goede plaats; bijv. met een priester of met een
goede mevrouw, die uw vertrouwen waardig is.
Gii kunt uw hart ook uitstorten ean een ->£
ander vriendin, maar deze zii dan een zeer
deugdzame vriendin.
TRACHT IJVERIG HET GOEDE TE ONT-
DEKKEN in al degenen, met wie gii omgaat,
vooral dat goede, wat gy'; zelf niet bezit.
Bid eens voor hen. tegen wie gii hitter ge
stemd' ziit; bidt alle dagen iets voor eigen buis
genooten.
Gij moet niet aanstonds aan nw modemen-
öcken all-es la-ten blijken» waarin zii u (hinderen.
Maakt fire-en^ aanmerkingen in eën vlaa# van
gramschap, of dan wanneer «rij zelf een aan
merking ontvangt.
Dus wilt Rii iets zegcen, denkt eexst na of
bidt een weinig*; soms is het goed eerst raad
te -vragen.
Wilt gy zwijgen, laat dan niet op geheim
zinnige wijze blijken dat er iets aan hapert
G. KEIJZER. pr.
(Wordt vervolgd.)
t ^^68 Welk
Plaahf1 en ^arcuT'' fiPrak een "zacil-
- ^js- Melius nam op den troon
bii zi'lt zeli'a<rilnkfBen Dloaofenmante^
met de IZniTr. Vjd niet ^gund. Had,
sPtau ees gegroet „f^a,to bedekken.
Servius, de haÏÏ^de Fü-Ptra,toi'
It, r der ,cf' 'Want niet tot den belieer-
V'adp Were bcn ik gekomen, maan tot
r en trooster der on^relukkigen.
e" Au uantwoordde do Imperator goe-
firij ej. e beschermers der grenzen, zooals
vüstaan bij voorbaat reeds veel toe-
Ik ben naar Jtome [gekomen, om; mijne
Brock'dorff Eantzau hoeft weer twee nota's
aan Clemenceau gebonden, welke de aandacht
waard zijn- Do eerste luidt:
De Duitsohe vredesdelegatie heeft rniet vol
doening kennis genomen van het haar over
handigde verdragsontwerp met do erkenning
van het beginsel, om met den grootsten spoed
de repatrieering der Duitsche kxijgs- en ci
viele gevangenen te bewerkstelligen. Het is
in overeenstemming met de opvatting van do
Duitsche vredesdelegatie, om de bijzonderhe
den over de verwezenlijking van deze kwestie
aan een bijzondere commissie over te dragen.
Bechtetreeksche mondelinge uiteenzettingen
tusschen de commissies van bijna all© oorlog
voerende staten in de gevangenenkwestie ble
ken ook reeds tijdens de vijandelijkheden de
beste weg om de moeilijkheden op te lossen
Bes te gemakkelijker zal het thans zijn ver
schillen In opvatting of onduidelijkheden in
enkele punten uit den weg te ruimen.
Zoo houdt bij,v, de Duitsche delegatie, met
het oog op die verscheidenheid der rechtsop
vatting in die verschillende landen, een prim
cipieeie betrekking ook van di© krijge- en ci
viele gevangenen, die zich wegens andere
dan disciplinaire vergrijpen in gevangen
schap bevinden, in een onvoorwaardelijke re-
patrieering voor onvermijdelijk. Duitseblamd
erkende, voor de zich in zijn macht bevinden
de krijgs- en civiele gevangenen van de ge
allieerd© en geass. mogendheden een gelijk
beginsel.
Overigens moet d© Duitsche delegatie de
vaststelling van bijzondere bepalingen een
zijdig ten gunste der geallieerde en geass. »&-
geeringen constateeren. Zk>o bijv. bij d:e terug
gave van persoonlijke eigendommen, bij de
nasporing naar vermisten en hij de verzor
ging der kerb oven. Zij ne6mt aan, dat hij de
ze kwesties volkomen wederkeerigheid moet
worden geëischt, op grond dei* algemeene
mensch enreckten
Wegens de grooite moeilijkheden van de
technische doorvoering van de repatrieering
der oor logs- en civiele gevangenen, vooral
wat betreft het tekort aan sehieepsruimte en
het kolengebrek, moet er groote waarde aan
gehecht worden, dat alle kwesties voor het
definitieve begin van 't vervoer opgehelderd
zijn. De Duitsche delegatie stelt daarom voor
reeds thans dei Beraadslagingen der commis
sie over de fcrijgg- en civieie g|e,vangenen, af
gescheiden van de overige aangelegenheden
te laten beginnen. Dit voorstel is in 4®
ete Plaats hierop gebaseerd, dat véle duizen
den Duitsche gevangenen zich nog in over-
zeesche landen bevinden Ook denkt zij in dit
verband aan de zich nog in Siberië bevinden-
do Duitscbeffs, wior ropatrioGrinêT ni^t s-lloon
bijzend,er dringend, maar ook zeer moeilijk
schijnt. Wegens binnenïandsebe politieke
overwegingen moet van Duitsche zijde groote
waarde eraan gehecht worden, dat de Duit
sche gevangenen in de best mogelijk geor
dende omstandigheden in hun vaderland te-
rugkeeren en dan met den grootsten spoed
weder tot het economisch leven worden te
ruggebracht.
Dit schijnt alleen mogelijk, indien, behalve
een nauwkeurige regeling van het. transport,
alles geschiedt om den moreelen en physi-
schen toestand van de terugkeerenden te ver
heffen. Bij den oconomi&chen toestand van
Duitschland is het onmogelijk de noodige
waarborgen uit eigen kracht te verschaffen.
Hierbij spreekt n.l. de kwestie van voeding
en kleeding me©. De Duitsche delegatie acht
■t doelmatig, indien zich de beraadslagingen
der commissie ook zouden uitstrekken tot de
vraag in hoeverre, het mogelijk zou zijn van
den kant der geall, en gass. regeeringen
Duitschland in deze aangelcgenheid te hel
pen en tegen betaling der kosten bijv. voor
een geheele uitzet aan boven- en onderklee-
ren en schoenen voor het vervoer te zorgen.
De tweede nota luidt:
Naar aanleiding van de ingediende voor
stellen voor de oprichting van een volken
bond zegt de nota, dat de Duitsche regeering
het met de geall. en geass. regeeringen eens
is, dat de grootste aandacht moet worden gel
wijd aan de arheïdskwestie. Van de behande
ling van die kwestie hangen de binnen-
landsche rechten en de vooruitgang der
menschheid voor een zeer groot deel af.
De op dit gebied door de arbeiders van alle
landen steeds warm herhaalde eischen naar
sociale gerechtigheid vi-pden haar prineipi-
eele goetditeuring" ^1^ voor een deel in
hoofdstuk 18 van h©t ontwerp dar vredes
voorwaarden over de organisatie van den ar
beid. Deze eischen ziin in het Duitsch© rijk
op erkend voorbeeldige wijze met behulp der
arbeiders voor het meorendeel reeds verwe
zenlijkt. Teneinde ze in het belang der ge
heele menschheid overal in p].ac[,ijk ora te
zetten, is minstens die aanneming van bet
voorstel der Duitsche delegatie noodig Wij
houden het voor noodzakelijk, dat allé mo
gendheden de overeenkomst aangaan, ook in
dien zij niet tot den volkenhond behoor en.
Om den arbeiders, voor wie de voorgestelde
verbeteringen bestem zyn .medewerking te
waarborgen aan de vas s elling dier bepalin
gen, acht de Duitscne e egatie het noodig
om ter beraadslaging v°or 't nemen van
hesluiten over het mternatmnaal arbeids
recht nog tijdens de 1 -onderhandelingen
vertegenwoordiger8 v organisaties en
arbeicjcrisvereenigi11^®1 alle verdrags-
sluitende landen vo° 'L^I'Mrentie naar
Versailles te r<;f.pe jB hesn^m e dcle^atie
aeht het doelmatig, d ^ktogen van die
conferentie te voeren «P grond van de
besluiten der intern. Q^entie van Bern,
welke uitgaan van d* ^®eds in
tolfi In opdracht va"r, ",..vakvercenigingen
van'Duitschland kg 6en afdruk
over van die beslun elke aangenomen
werden door verteg611 Ig^r« van vakver-
k'.rt, Ihiitsehland, f; f y - Italie Canada,
c-^soruk, zweden, Zwitserland,
Atillj 1/UI LHGil lour 7 'illr
Noorwegen, OostenrU
Spanje en Hongaru
Uit deze nota's d" Duitsche re
geering' in Brockdo een goede
keuze heeft gedaan- B J gaat methodisch te
werk en Is een senerpzinnig diplomaat. Hij
schuift de kwestie der krijgsgevangenen
(voorop, omdat uit niets beter de verplich
ting van het' toekennen va|n gelijke Techten
aan beide oorlogvoerende partijen blijkt. Zijn
zijdelings beroep op de solidariteit der inter
nationale arbeidersbeweging in de tweede
nota is een goote handigheid. Het zal Cle
menceau een minder aan'genamen nacht be
zorgd hebbem,dat de Parijsche socialistische
federatie alree;ds een protestmotie heeft
aangenomen tegen de gepubliceerde vredes
voorwaarden.
De Duitschers zoeken nu vooral hun
kracht in de zwakke plekken hunner tegen
standers. Dat deed ook minister-president
Scheidemann in de •DUITSCHE NATIONA
LE VERGADERING, welke gisteren onder
ontzaglijke belangstelling is, gehouden. En
kele teekenende zinnen uit zijn rede:
Wanneer ik onder u man aan map de
vertegenwoordigers van alle Duitsche stam
men en landen zie, de gekozenen uit d,e
Rijnprovincie, het Saargebied, van Oost- en
West-Pruisen, Posen, Sdlezië, Danzig en Me
mel, naast de afgevaardigden der niet-ber
dreigde, de mannen uit d© bedreigde landen
en provincies, die, wanneer de eisch onzer
vij anden wet wordt, voor de' laatste maal
als Duitschers zullen vergaderen, dan wfeet
ik mij van harte één met u alien in den
ernst en de wijding van djt uur, welks eenige
leuze moet zijn: Wij behoor en te zamen,
wij moeten bijeenblijven, wij zijn éénvleesch
en één bloed! En wie ons ppogt te scheiden
snijdt met zijn moordenaarsmes in het leven
van het Duitsche volk. Ons. volk in heb'
leven te behouden, dat en niets anders is
onze plicht 1
De spreker .sprak dan zijn teleurstelling
uit over .Wilson's houding en vervolgde:
Dames en heeren, overat in Berlijn hangt
een affiche, dat voor onze broeders in ge
vangenschap de sympathie wil wekken:
treurige, wanhopige gezichten achter gevan-
genistraliën. Dat is het juiste frontespice
voor dit zoogenaamde vredesverdrag. Dat
is een getrouwe afspiegeling van Duitsch-
lands toekoms,t. Zestig miliioen achter prik
keldraad en traliën, zestig milLioen aan den
dwangarbeid, voor wie de vijanden het eigen
land tot gevangenschap maken. Duitschland
zal, wanneer deze voorwaarden aangeno
men worden, niet meer. zijn eigen land kun
nen noemen wat buiten deze engste grenzen
ligt. Duitschland heeft in het buitenland op
gehouden te bestaan.
Na een schildering te hebben gegeven
van de ellende, welke Duitschland tot in
verre nageslachten wacht, wanneer deze
voorwaarden worden aangenomen, ging
Leheidemann voort:
Wij hebben tegenvoorstellen gedaan, wij
zullen nog andere doen. Wij beschouwen
het met uw goedkeuring als onzen .heiligen
plicht om tot onderhandelingen te geraken.
Dit verdrag is, volgens de opvatting d,er
rijksregeering, onaannemelijk. Zoo onaanne
melijk, dat ik thans geloof, dat d.e wereld(
zoo iets niet kan dragen, zonder dat uit mil-
lioenen - en nogmaals millioenen kelen, uit
alle landen zonder onderscheidt van partij
de kreet weerklinkt: Weg met dit moordr
planl
Wordt dit verdrag werkelijk ondertekend,
dan is het niet Duitschland's lijik alleen, dat
op liet slagveld van Versailles blijft liggen;
er naast zullen als even edele lijken liggen:
het zelfbeschikkingsrecht' der volken, de on
afhankelijkheid der vrije naties, het geloof
aan alle schoone iedalen, onder welker ba
nier de Entente voorgaf te strijden en vooral
ook het vertrouwen op de trouw aan verdra
gen.
Da redo van Scheidemann werd van het be
gin tot het einde begeleid door uitingen van
levendige instemming en herhaaldelijk door
storinachtigen bijval onderbraken.
Na de woorden: „Dit verdrag isnaar de
opvatting, der rijksregeering onaannemelijk"
verhieven alle afgevaardigden zich van hun
zetels en bekrachtigden zii de woorden van
den minister-president met stormachtigen
bijval en algemeen handgeklap. Ook d© tri
bunes namen aan deze betoioging levendig
deel, zonder dat de president hiertegen op
kwam, zoo geweldig was deze vastberaden de
monstratie van een eensgezinden volkswil in
het uur van den grootsten nood.
Iedere dag brengt nieuwe ontevredenen
over het gepubliceerde vredestractaat.
Het departement van binnenlandsehe zaken
te Bern deelt mode, dat Zwitserland het recht
opeischt om in zijn hoedanigheid van oever-
staat, deel te nemen aan de onderhandelingen
over de herziening van de Rijn-scheieipvaart-
acte. Het verzoekt behoorlijke vertegenwoor
digers bij de ondieirteekening deir vredespreli-
ininairen en in de oommissie voor de Rijn-
scheepvaart met alle rechten van oeverstaat.
Tevens doet de Bondsstaat opmerken, dat de
bruid te zoeken, sprak £>ervius, en in de
slavengevangenis van den belastingpachter
Fabius vond ik sporen van haai' verblijf.
De stadsprefect heeft mij in kennis
gesteld met de euveldaad van Fabius en
reeds zijn maatregelen jjenomen om dien
misdadiger naar de wet te straffen. Keer
getroost naar uw leger terug; er zal u recht
geschieden.
Scrvins trad nader tot den troon, en sprak,
7.iV-|i buigend, met bevende, smeekehd.e sjtem
Mijn verloofde, door een medelijden.-
den slaaf uit de gevangenis, bevrijd, verborg
zich voor Fabius' oog- in de grafspelonken
der Christenen. Daar in de onderaard^ehe
grafsteden heeft zij oen nieuwen god gevon
den, die zijn armen zegenend over de el
lende uitbreidt en den onterfden dezer aar
de troost en gelukzaligheid in een andere
wereld belooft. Het als een wild dier ver
volgd o meisje, dat 's daags noch 's nachts
veilig! was en s teeds een gruwelijker! dood
voor oogen had, klemde zidh met beide han
den vast aan dien god, gelijk een stervend|3
naar elke schaduw van Uiet leven gr ij p t. Zij
heeft geloof geschonken aan de beloften zij
ner priesterszij is Christin geworden.
Gij begrijpt en vergeeft haar ijdele hoop,
haar misdaad, goddelijke Imperator. [Want
uw o os dringt door. tot in do diepste gehei
menissen des harteH) dw verheven geest
begrijpt en verontsch g dp menschel ij Jee
afdwalingen. Als wyNukktoi erbarminS
hebben met de oB® - Ga haar niet
veroordeelen, omd>a ..w0,rr 'afe beproeving
zich aan de voete® -y h van een
god, wiens bannhartigdma fuar geleerd heeft
standvastig te bhJVL c .pspoed en ver-
VOgfrvms liet °PjulnCLnkrÜe Seder CQ
verhief smeekend d
Laat het vonnis dei, praetor niet
ten uitvoer I" - impera
tor en filosoof, £Rerd b,rmd weder.
Zijn ziel was zoo °f 0tf hii met
bemerkte hoe het Marcus Aure-'
lius veranderd w.as geourend,e zijne toe
spraak. In de oog,en van den Imperator,
andere zoo mild, gb®1 sputoer vuur;
zijn in den beginneHvelwniend lachende lip-
P'6-U wai GH Vciist t6 igi6pers(t. Ü6t sciicen
alsof zijn trekken onder den invloed: van
een ijskouden wind verminkt en, verstijfd wa
ren. Servius wist niet, dat deze gekroonde
wijsgeer, trots ai zijn filosofie, dezelfde Ro
mein was als, Publius.een doods vijandj
van alles, wat de overleveringen van het
Itomeiiische volk bedreigde. Hij was, toege
vend togenoveb alle godsdiensten, zelfs voor
onafhanik'eiijkifieïa van Zwitseuland in gevaar
zon worden gebracht door een permanente
Rijnoevers. Versterkt® w®rken aan de
Dan is er weer een stem uit Pariis
Na Peret, voorzitter van de begr'ootings-
oommissie uit de Kamieo-, geeft thans Milliès
Lacroix, voorzitter van de territoa-iaiQ finan
ciële commissie, zijn ontevredenheid te ken
nen over de financiecle bepalingen van het
Vred)esv)e!rdrag. Frankrijk, zoo betoogt hij,
ontvangt noch een oorlogsschatting, noch een
rechtvaardige vergoeding voor zijm oorlogs
kosten en zal in een uiterst moeilijken finan-
cieelen toestand blijven. En tocih had men be
loofd van Duitschland. dat verantwoordelijk
is voor den oorlog, de betaling te eischen van
n Vjro"rtoakte schade.
m-irfd ru 18 va"da!Jff het land, waar nie
mand meer aan dacht en dat zich indertijd
ook by de geallieerden aansloot, n.m. Portu
gal.
De heer Chachas, de Portugeesche gezant
te Parijs en lid van de Portugeesche vredes
delegatie, heeft zich in een interview vrij
bitter uitgelaten over het vredesverdrag, dat
vclgens hem Portugal geruïneerd achterlaat.
De oorlogskosten van Portugal bedroegen een
milliard gulden. Daarbij komen de economi
sche verliezen, die ruim dubbel zooveel be
dragen en de directe uitgaven voor den oor
log, zoodat de totale verliezen, door Portu
gal geleden, geschat worden op meer dan
anderhalf maal het nationale vermogen. Aan
gezien in het vredesverdrag niet erkend
wordt, dat Duitschland aan Portugal iets
sohuldig is en Portugal de oorlogsschulden
nog moet regelen, vraagt Portugal zich af
boe lnet zich van de gevolgen van den oorlog
zal moeten herstellen.
Hoe de Duitsche delegatie werkt. De
„Daily Mail" deelt eenige bijzonderheden
mede omtrent die eerste werkzaamheden" der
Duitsche delegatie na de zitting. Onmiddel
lijk na het diner werd den hoteldhef meege
deeld eten en drinken gereed te houden,
daar de delegatie den ganschen nacht zou
doorwerken. Eantzau riep toen zijn gekeelen
staf bij elkaar en deelde mede, dat hij on
middellijk een woordelijke vertaling van de
150.000 woorden van het verdrag wenschte.
Hij voegde er aan toe, dat hij zelf den gan
schen nacht zou opblijven en de vertaling
stuk voor stuk zou nazien.
Vertalers en schrijfmachine-schrijfsters to
gen toen aan het werk en zeven uur achter
een werd in de kamers, door de Duitsche de
legatie gewerkt en tikten twaalftallen
schrijfmachines onafgebroken.
Tegen drie uur 's nachts waren van het
verdrag 82 afschriften gemaakt en gereed ter
verzending naar het Duitsche Ministerie van
Buitenlandeohe Zaken.
Tot 6 uur 's morgens bestudeerde Vou
Broekdorff Rantzau den tekst, op welk uur
hij een uitvoerig telegram aan de Duitsche
regeering dicteerde. Daarop werden de Duit
sche telegrafisten in volle sterkte opgeroe
pen, teneinde het verdrag in zijn geheel over
te seinen. Een speciale Duitsche koerier werd
met 24 getypte afschriften naar VMmar ge-
zonden.
Uit Hongarije, De bladen vernemen uit
Weenen, dat de oud-voorzitter van het Hon
gaarsche Huis van Afgevaardigden Ludwig
Navay in Mako met verschillende andere
grrot-grondibezitters als gijzelaar werd ge
vangen genomen en naar Boedapest overge
bracht. Op reis daarheen werd Navay op een
station uit den trein gesleept, tegen een muur
geplaatst en doodgeschoten. Zijn broeder
heeft bij Bela Ruhn daartegen geprotesteerd.
Deze heeft het gebeurde bevestigd, namens
de radenregeering deelneming uitgesproken
en een streng onderzoek toegezegd.
Russisch huwelijk. Bii Iwan lwanowitscli
in Moskou dient oen keukenmeid. Ze kee.t
Sonja en ontvangt, zooals dat tegenwoordig in.
Rusland do gewoonte is, een maandloon van
driehonderd en vijftig roebel. Sonja kookt
miserabel en heeft ook al tiid het hoofd vol
grillen. Haar den dienst opzeggen mag Iwan
Iwanowitseh niet, of eerder gezegd, hii mag
wel, maar dan moet hij haar neg twee maan
den loon ten veile uitbetalen en bovendien
vergoeding voor koet en logies. Zoo schrijft
het de bolsjewistnsche wet voor. Volgens die
zelfde wet kost tegenwoordig in Rusland een
echtscheiding vüf roebel en een echtverbin
tenis evenveel. Toen Iwan Iwanowitseh bet
onder de nukken en plagerijen van ziin keukon-
fee niet langer kon uithouden, zeet bh baar
eindelijk den dienst op, waarop zii dadelijk een.
rekening ten bedrage van twee cfuizend roebel
indiende. Wat dcet nu Iwan Iwanowitseh? LLi.fi
Iaat zich voor vijf roebel van zijn vrouw schei
den. trouwt voor viif roebel Sonja geeft baai
den eersten keer dat zü bet eten weer ver
knoeit een duchtig pak slaag en smijt haar
vervolgens de deur uit. En zoo is hij dan voor
tien roebel van haar af. (Hbld.)
maar tegen bet Christendohi koesterde bij
een dellen haat als aanhanger van'het toen
malige regeeringsstelsel.
Servius wis.t dit niet; hij was daarom' ge
troffen door de hardheid van den toon, waar
mede d;e Imperator sprak:
Prefect, gij weet niet, lyaar gij om
vraagt. Fabius zal dc gerechtigheid niet ont
gaan, doch ook ten opzichte van uw: bruid'
moet het recht zijn loop hebben.
De .prefect der ruiterij lichtte het hoofd
op en zag den Imperator recht in het .ge
zicht. Was hij het, die deze woorden hadl
gesproken? Was dat het antwoord van Mar
cus Aurelius, den .goedigsten van alle Ror
nieiiische keizere,? vroegen zijn verbaasde
oogen. i U
Hij liad zich niet vergist, de Imperator
zag op hem neder met den koelen, onver-
bid delij ken blik van Publius.
Ik smeek om uwe genade, sprak Ser
vius nog 'eenmaal. In het Rijk gelooft men
dat menschelijk gevoelen u niet vreemd is
gen. Vraag mij iets anders, prefect.
De Germaan stond op. Eenige ©ogenblik
ken stond hij als gebroken; zijn lippen beef
den als die van een snikkend kind. Eens
klaps hief hij het hoofd trots omhoog en
zeide:
Iks heb van Rome niets meer noodig.
Rij nam»de gouden keten, de belooning
voor zijn dapperheid van den hals, legde
die op de teeden van den troon en spi ik
VGI^.6r.
