NIEUWE HAURL COISilï
Van Overal
De Ondergang van een
Wereldmacht
BIJBELCURSUS.
FEUILLETON
WAT DE PERS ZEGT
KORTE BERICHTEN
Kunst en Kennis
Zaterdag 24 Mei Tweede Biad
UIT BOEK EN BLAD
EVANGELIE VOLGENS DEN II. MARCUS;
XVI, 1420.
In dien tijde verscheen Jezus aande elf leer
lingen, terwijl zij aan tafel zaten. En hij ver
weet hun hunne ongeloovigheid en hardheid
des harten, omdat zij dengenen, die Hem verre
zen gezien hadden, niet geloofden. En hij zeide
hun; Gaat door de geheele wereld, verkondigt
het Evangelie aan alle schepselen. Die gelooven
zal en geaoopt zal zijn, zal zalig worden, maar
die niet zal gelooven, zal veioordeeld worden.
Deze teekenen nu zullen degenen volgen, die ge
looven zullen; zij zullen in Mijnen Naam dui
velen uitdrijven; zij zuilen vreemde talen spro
ken zij zuilen elanden wegnemen en zoo zij
iets doodeliiks mochten drinken, het zal lien
niet hinderenzij zuilen de zieken de handen
opleggen en d'ie zullen gezond worden. En de
Heer Jezus» nadat Hij met hen gesproken
heeft» is ten hemel opgenoihen en zit aan de
rechterhand Gods. En zij gingen en predikten
overal; de Heer werkte mede en bevestigde het
woord door de toekenen die er op volgden.
l-astoor: Onder de gebergten van Ealestina
is er geen zoo aantrekkelijk als da Olijfberg.
Haar werd de narede gehouden van de predi
king onzes Hoeren op aarde. Het is een heuvel
van kalksteen, driehonderd eng. voet hoog en
tweeduizend"zcvenhond'eru voet boven den zee
spiegel. Over dien berg nam koning David met
een gebroken hart de vlucht. Over dien berg
voerde Lom pejus ziin dood en verderf bren
gende legerscharen. Hier legde het vermaarde
ti-endo legioen ziin batterijen voor de belegering
aan. De Hef van Getheemane weent aan den
voet van dezen berg. Langs de benedenpaden
walmden de fakkels en lantaarnen van die
Jezus kwamen gevangen nemen. Van de boomen
op dezen berg weiden de takken geplukt en
nedergeworpen op het pad voor Jezus, triomph-
tocht. Halverwege deze berg brak Jezus in
roerende weeklacht uit: Jerusalem, Jerusalem,
hoe menigmaal wilde ik uiw kinderen vergade-
ton.... Van dezen bergtop voer'Jezus hemel
waarts toen Uii zijn levenstaak volbracht liad.
Er was niets meer voor Hem te doen. Een
offer was er ncodrg om vrede te maken tus-
sohen de opstandige aarde en den vertoornden
ihcmel, en dat offer had Hij gebracht. De
dood meest overwonnen, worden en Hij had den
voet Zijner Opstanding hem op den nek gezet. De
drie-en-dertig jaren van vrijwillige balling
schap waren geëindigd. Het teederst en aan
grijpendst vaarwel, dat ooit gehoord werd,
moest nu worden uitgesproken. Op den Olijf"
berg staat Jezus te midden van een groep
Galileeseii© visscliers. Zii hadden samen menig
uur van droefheid en vervolging doorleefd en
door die broederschap van het lijden waren
zu elkaar des te dierbaardei* geworden. Zii
'hadden verwacht, dat Jdü bii hen zou blijven
tot den dag. waarop Hii ziin aardschen troon
in .bezit zou nomen en een scepter zou zwaaien,
die machtiger was dan van een Pharao, een
David of een Cesar. Maar nu vallen al die
wensohen en verwachtingen in duigen. Jezus
hoeft Zijn laatsten raad gegeven. Ziin
laatste medelijden betoond, ziin laatste
woor<i gesproken. Ziin handen zijn links en
rechts uitgestrekt, zooalh iemand pleegt te doen.
wanneer hii een zegenbede uitspreekt en
plotseling wordt do sterkste en ontzagliilkste
wet van alle werelden buiten werking gesteld.
Het is do wet. die sedert de wereldbollen
geschapen werden ze bij elkander houdt. Die
elk stoffelijk voorwerp op aarde doet blijven of
van de aarde afgeslingerd het weer der
waarts doet terugkseren. Die de planeten langs
hun banen doet wentelen rund de zon en al de
zonnestelsel doet wentefèn rondom den troon
van God; de wet der zwaartekracht. Voor een
oogenblik wordt die wet buiten werking ger
«teld. ten einde J ozeus' lichaam omhoog te
laten gaan. De sterkste natuurwet, die de ge-
loerden ooit gewogen of gemeten hebben, moet
zich gewonnen geven aan Hem, die deze wet
sohiep. De geheiligde voeten van onzen Heiland
stijgen langzaam van de oppervlakte der kalk
rots en scheiden voor eeuwig van de aarde.
Achterover gebogen, doodsbleek van ontroe
ring en met starende blikken zien de discipelen
hunnen Heer opstiiiren van den vasten aard
bodem. Zii willen zijn voeten grijpen om die
te kussen, ziin kleederen om die nog eenmaal
aan te raken maar Hii is reeds buiten hun be
reik. Hooger dan de toppen der vijgeboom en,
wolker vruchten zii geplukt hadden, hooger
dan de olijfboomen, die den berg beschaduwden.
Al hooger tot Hu het Bethlehem te zien krijgt,
waar Hii geboren werd en den Jordaan. waarin
Hü gedoopt werd en den Calvarieberg, waarop
Hij aan het kruis werd genageld. Al'hooger,
totdat Hii in een lucht blauwer dan het
meer dat Hem niet kon doen zinken ver
dwijnt in een zee van luister, die Hem opneemt
in haar golvende heerlijkheid. De vissohers
staren en staren, maar het eena oogenblik ver
loopt na het andere en Hii komt niet weder te
voorschiinVerdwenen uit het gezicht der
aarde, maar gekomen binnen de sfeer des
hemels. En nog altiid riist en stijgt Rif. niet'
verwelkomd door één engelenkoor, arooals in
den eersten Kerstnacht Hem er een begeleidde,
maar de gansehe hemel snelt toe om Hem
bii Zijn terugkeer den welkomstgwJbt te bren
gen. Het was de grootste dag in den hemel.
Terwijl Hii do treden van den troon beklimt,
dien Ilii drie-en-dertig jaren te voren om
onzentwiile had verlaten, gaat er uit de beir-
scharen een gejuich op van Heiligen en Cheru
bijnen en Serafs en Aartsengelen: Halleluja!
Ileft u op, gii eeuwige poorten, oipdat de
Koning der Eere inga
Geen wonder dat de Kerk van Chrïstu9 zoo
luisterrijk den Hemelvaartsdag viert, want
de lossen, die hii ons geeft ziin even diepzinnig
als verheffend. Onze mensöheliike natuur is op
dien huidigen dag in den hemel. Juist zooais zij
Jezus veertig dagen hadden gezien, voer Hii
op: hoofd, gelaat, schouders, handen en heel
het menscheliik organisme. De menschheid ten
hemel gevaren, wel-k een nauwen band van
ontferming vormt dat tussehen Jezus, en die
hier neg beneden in den striid ziin. Vol lid-
teekenen voer Hii ten hemel, lidteekenen in het
gelaat, lidteekenen aan de handen, lidteekenen
aan de voeten. Dat doet Hem in verbinding
blijven met al de lijdenden, met al de vormoai-
den, met al de bedrukten. De bewoners des
hemels, die nooit onze wereld aanschouwden,
bewegen zich nu rondom Hem heen en zien
uit ziin lichamelijke vormen iets van hetgeen
óns menscheliik lichaam eenmaal ziin zal. wan.
neer in de opstanding ten jongsten diage
do hemel even ontelbare menigten Lichamen als
ontelbare menigten geesten zal bevatten. Op
den Hemelvaartdag verhief Hij zich door den
dampkring van Palestina omhoog. Hii was het
eenige wezen, waarvan de wereld ooit zag,
dat het zichzelf kon opheffen; voorwaar, als
Hü zichzelf kon opheffen, kan Hü ook wel ge
makkelijker werk doen en óns opheffen.
Ook dit is een verkwikkende en troostrijke
gedachte, die misschien nog nooit bii u is opge
komen: wü zullen den Heer evenaoo zien, als
Hij er op aarde uitzag. Zooals Hü immer® uit
het graf opstond, voer Hü van den Olijfberg
omhoog. Wü zullen Hem zien, zooals Hü er uit
zag op den weg naar Emmaus. zooaJs Hü ver
soheen in de Opperzaal van Jerusalem. Hoe
verlangend zullen wii ziin om Hem te zien! Ik
heb eena gelezen van een man. die blind gebo
ren was. Hii was gehuwd met een liefdevolle
vrouw, die trouw, voor hem zorg droeg gedu
rende de lange jaren van duisternis. Op zeke
ren dag zeide een geneesheer tot hem: Ik kan
nu de staar wegnemen, de blindheid cureeren,
en hü deed bet ook: Nn werd den man. die
nog nooit van ziin leven een bloem gezien had.
een roo3 ter hand gesteld, en hii was er van
bewondering voor vervuld; en de leden van
ziin huisgezin, die hii tot dusver nog niet go-
zien had, versahenen voor hem en hü schreide
tranen van verrukking, totdat hü plotseling
uitriepIk had allereerst moeten vragen den
man te zien. die mü genezen heeft. Breng mii
bii den dokter!
W anneer v*an onze oocen de aardsche schel
len zullen afgevallen ziin en wii een bemelscih,
licht aanaohouwen. moot ons eerste vragen niet
ziin waar ia mü'n verloren jongen, miin ge
storven echtgenoot, miin dierbaren allen ge-
Ujk? Maar behoort onze eerste kreet te zijn-
Waar is Jezus, die dit alles mogelijk heeft ge
maakt? Breng mü tot den grooten Geneesheer I
Terwül we in onze gedachten op den Hemel
vaart op van den Olijfberg vertoeven, verblijd
ik mii oolk over het afsobeidsgebaar, de laatste
geste, die Jezus gemaakt heeft. En Zijne ban
den opheffende, zegende Hii hen I Het verheugt
me zoo. dat Hü züne handen heeft opgeheven.
Gebaren zün dikwerf indrukwekkender dan
woorden, houdingen vaak welsprekender dan
vertoogen. Jezus had een gebaar van verach
ting gemaakt, toen Hii met ziin vinger in het
zand schreefeen gebaar van walging toen Hü
uitriep: Ga achter Mii Satan: een gebaar van
veroordeeling toen Hii toornde: Wee u,
Sohriftgeleerden en Phariseën. Doch Ziin laat
ste gebaar is een gebaar van zegening. Zün
armen ziin uitgestrekt, de palmen Zijner han
den benedenwaarts gekeerd en zoo liet Hü Zijn
zegen nedervioeien op den Olijfberg. Zün zegen
op Palestina, Zün zegen «op de geheele aarde.
De wreede wereld verwelkomde Hem bü
den aanvang van Ziin leven in een wieg van
stroo en verjoeg Hem uit dit leven mot de
punt van een speer; maar toch zegent Hij liaar.
Opvarende al hooger en liooger zag Hii aan de
eeno «ziide Bethlehem, waar men Hem een
plaats tussehen het vee aan wees en aan de
andere züde Gogotha waar men hem een
plaats tussehen twee moordenaars gaf. Zoover
als de onthutste en angstig starende oogen
van de kleine groep op den Olijfberg Hem ge
waar «werden, zagen ze nog het gebaar der
uitgespreide handen; den zegen. En dat is Ziin
houding tot op den dag van heden. Zogen over
de landbouwen, totdat zü wit ziin van leliën en
gloeien van rozen en bestrooid zün met sma
ragd van gras. Z&gen op de Regeeringen, totdat
7ij rechtvaardiger en mensobelüker ziin gewor
den. Zegen op de volkeren, totdat zü biddend
neerknielen voor Hem. Zegen op de geheele
aarde totdat elke berg een Olüfberg van 'heilig
heid is, en el«k meer en meer van Galilea is ge
worden overvloeiend van de heerlijkheid onzes
Heeren Jezus.
IS dat ook onze fiolörtngT Tb hét* 'toorn Of ft
het vr i en del iikh eid f Iets satanisch of iets
Christelijks God geve one de genade van de
open handpalm, geopend naar beven om een
zegen te ontvangen, geopend naar beneden om
een zegen uit te spreken. Vervult er de wereld
mede! Er ia altüd te veel minachting voor
anderen geweest. Te veel zelfzucht door alle
eeuwen heen. V oor leven, voor dood, voor tiid en
eeuwigheid, voor aarde en voor hemel een
zegen. Het verhevens! gebaar, dat er ooit ge
maakt is, de laatste groet van onzen ten hemel
varenden Heiland: En Züno handen opheffen
de, zegende Hii hen.
MAX.
WIE BIJ EEN EVENTUEELE REVOLU
TIE HET ROER VAN STAAT IN RANDEN
nemen.
Da Weleerw. Heer P. Goulmy schrijft in
De Geld."
„Wanneer men de verslagen der November-
en Paaschcongressen der S.D.A.P. ernstig na
gaat, dan zou men kunnen meenen, wanneer
er een revolutie in Nederland uitbreekt, dan
komen alle posten van eenige beteekenis aan de
arbeiders toedaarom moet dóór hen en vóór
hen en mèt hen de omwenteling tot stand ko
men. Tot uw aller verwondering moeten wij ver
klaren, dat zulks niet het geval zal zijn. Immers
dan waren de posten, welke bij de tegenwoordige
inrichting de maatschappij de S.D.A.P. te ver
geven heeft, zeker uitsluitend in handen van ar
beiders. Dit is evenwel het geval thans niet.
Gaan wij 't even na.
Eerste Kamer;
x. Van Kol, ingenieur.
Polak, diamantbewerker.
3. Vliegen, typograaf.
Tweede Kamer;
4. Albarad, ingenieur.
5. Duys, candidaat-notaris.
Gerhard, onderwijzer,
7. Groeneweg, onderwijzeres.
8. Helsdingen, tapijtwever.
9. Hermans, koffiehuisbediende.
10. Heykoop
rX. Jhr. de Jonge, belastingambtenaar»
12. Hugerholtz, predikant.
13. Kleerekoper, journalist.
14. J. ter Laan, landbouwer, daarna belas
tingambtenaar.
15. K. ter Laan, onderwijzer.
16. Ossendorp, onderwijzer.
17. Oudegeest
18. Rugge, kleermaker, later broodbezorger.
19. Sannes, rechterlijk ambtenaar.
20. Schaper, huisschildersgezel.
2X. Van den Tempel, schildersgezel, later
leeraar M. O.
22. Troelstra, directeur van da O. Brand-
waarborgmaatschappij „Neerlandia", ad-
vokaat.
23. Van der Waerden. doctor i» de techni
sche wetenschap.
24. Zadelhoff, onderwijzer.
25. De Zeeuw, onderwijzer.
Andere voormannen:
26. Van Leeuwen, doctor in de letteren.
27. Mendels, advokaat.
28. Rosenveldt, adv- kaat
29. Van Stapele, postambtenaar.
30. Nieboer, advokaat.
31. Bongers, advokaat.
En bij -de Communistische Partij is ,t
er niet veel beter
32. Van Ravestein, doctor in de letteren.
33. Wijnkoop, candidaat in de letteren.
„Waaruit volgt, dat, wanneer de socialis
ten en communisten in Nederland tengevolge
van de revolutie baas worden, vele burgers
mogen opstaan, om plaats te maken voor bur
gers en niet voor arbeiders de Koninging mag
heengaan om haar plaats te zien ingenomen door
een advokaat-directeur van een brandassurantie
of door een vandidaat in de letteren, maar niet
door een arbeider, waaruit ook volgt, dat tal
van burgers de arbeiders gebruiken, liever mis
bruiken, om langs hun schouders zich omhoog
te werken en zich een goede positie te verwerven.
Onze Katholieke en Christelijke arbeiders
mogen dat alles wel eens aandachtig nagaan
en tevens overwegen, dat zij ujt midden ver
tegenwoordigers bijv. m de Tweede Kamer
hebben, ofschoon hun partijen zich niet als
arbeiderspartijen aandienen. Luister even:
1. Van Rijzewijk, sigarenmaker.
2. Engels, wever.
3- Haazevoet, diamantbewerker
4. Kuyper, metaalbewerker.
5* Smeenk, kantoorbediende."
Militairisme. In 'u artikel in n« Tiid"
had de heer E. H. F: van Voorst tot Wt den
algemeeneii dienstplicht w bescherming geno
men met het volgende door gaen ernstf êmeer
te aanvaarden argument. „ln de laatste j°ren ig
men vrijwel tot algemeenen dienstplicht gekomen
wat toch wel niet geschied zou zijn, als de nood
zakelijkheid er niet toe gedrongen had."
„Op diezelfde manier zoo schrijft te
recht Pastoor W. u. A H. van Berkel in
Hetzelfde orgaan zouden dumbootenaan-
vallen op passagierschepen, gasbommen, gij
zelaars, deportatie van burgers en alle an
dere'schandelijke excessen van het militairis
me goed te praten zijn wijl het anders niet
zou geschied zijn. Ook algemeene dienst
plicht is m.i. een exces van net militairisme,
wat nu in deze dagen, nu de volkeren gede
cimeerd dooi den oorlog naar redding uit
zien onder den zegen van onzen H. Vader
den Paus, die beperking, der militaire lasten
zijn verheven program geschreven heeft, on
der het christen volk met alle kracht mag ter
hand genomen worden."
De beweging tegen conscriptie zal wel op de
laatste plaats steun vinden bij de heeren hoofd
officieren, die zoo ongeveer in dezelfde verhou
ding staan tot het militaiiisme, als wijnhandela
ren en distillateurs tot het alcoholisme. Willen
wij practisch resultaat hebben, van een beweging
tegen consriptie, dan moeten wij niet eerst aan
kloppen bij een Vereeniging tot beoefening van
de krijgswetenschap, maar dan moeten wij ons
riditen tot die rangen en standen der maatschap
pij, die gedwongen: onder het ijzeren juk der con-
scriptie-slavernij, met duizenden en millioenen
hunne kinderen hebben zien sterven en verminken
op het slagveld, waar een krankzinnig militairis
me haar krijgswetenschap beoefende. Dan moe
ten wij ons riditen tot de machtige vak-organisa
ties onzer werklieden en hen de vraag stellen:
„helpt ge tnede met uw invloed om een wet tot
stand te brengen, die geheel ons leger doet be
staan uit mannen als nu zijn de marechaussee en
de politiemannen, die vrijwillig dien loopbaan
verkiezen en naar de mate hunner geschiktheid
worden aangesteld
„Dan moeten wij ons richten tot de steeds
meer en meer georganiseerde middenstands-
vereenig ingen en hun de vraag stellen,
steunt ge onze internationale actie, om te
beletten, dat uwe zonen gedwongen wonden
niet alleen tot een paar maanden militaire
oefening, maar soms tot een jarenlange
geestelijke en lichamelijke vermoddering in
Kerk heeft aangesteld, tot onze bisschoppen,
Dan moeten wij ons richten tot de mach
tige vrouwenorganisaties, tot de moeders
en echtgenooten van Europa, die nog bit
terder oorlogswee hebben gedragen dan de
mannen, en hen de vraag stellen: helpt ge
ons mee om te komen tot een, toestand, dat
de legerscharen tienmaal kleiner zullen
worden eni uwe mannen en zonen tenminste
niet meer tegen hun zin zullen worden weg
gesleurd1 uit uwe armen naar het slagveld?
Dan moeien wij ons richten tot onzen H.
Vader den Paus van Rome, tot de mannen,
die de H- Geest als bestuurders van Gods
Kerk heeft aangesteld, tot onzebisschoppen,
en hen de vraag stellen: „als wij strijden
voor de afschaffing dezer conscriptie-slaver-
nij, ontvangen wij dan uwen zegen of uwe
afkeuring."
En pas ten laatste, aldus Pastoor van Ber
kel in zijn klemmend betoog als wij een over
tuigend antwoord van deze verschillende zijden
hebben ontvangen; als in de Rijksdagen, en volks
vertegenwoordigingen van alle volkeren van ons
werelddeel deze eischen van een door het mili
tairisme vertrapte Europa zullen hebben weer
klonken, dan pas zal het de tijd zijn met eenig
succes ook tot onze officieren de vraag te stellen
als door den wil van het volk de dienstdwang
jtoch verdwijnt, zoudt ge er dan geen kans op
(zien, een wel veel kleiner leger, maar dan toch
een geschikt leger saam te stellen van mannen,
die, zooals gij zelf, vrijwilligers zijn?
Historisch! Wii lezen In „Nederl. Fabri
kaat":
Een fabrikant in Noord-Holland vervaardigt
o.a. moeren en schroeven. Deze werden in eroote
hoeveelheden naar Engeland verzonden, aldaar
in kleine pakje® over gepakt, de doosje® werden
voorzien van Engrelscthe opschriften, waarna de
so-hoeven en moeren als ,-Engelsöh fabrikaat"
weder naar Nederland teruggezonden werden.
Toen wettelijke voorschriften bepaalden, dat
dit niet mor moeht geschieden, werden de pak
jes en de etiketten afzonderlijk van Engeland
naar Nederland gezonden en hier te lande de
eiketten op de doosjes geplakt.
Het is den fabrikant niet mogelük recht
streeks hiier te lande onder eigen naam zün
product te verkoopen.
Wat een kosten voor niets 11
Een onwillige gemeenteraad. Ten tweede
male is door de sociaal-democratische leden
van den Zwolsehen gemeenteraad bij wijze
van protest geen gehoor gegeven aan een
oproeping van den burgemeester om des mid
dags te vergaderen, daar dp Raad op '24
Februari j.L met 14 tegen 7 s,temmen een
besluit had genomen om voortaan des avonds
te vergaderen. De burgemeester, die bij de
middagvergaderingen blijft .persis toeren,
lieeft nu ten derden male ojp grond van art.
49 der Gemeentewet eene middagvergadering
uitgeschreven, waarin ook bij ouvoltalligiieid
de agenda kan worden afgewerkt. Gok in
verban*! met liet aan de raadsleden toege»
kend presentiegeld van f 4 per vergadering,
strekkende tot tegemoetkoming wegen» loon<
derving, meent de burgemeester zijn inge<
nomen standpunt te "moeten handhaven,
waarin hij djoor de overige raadsleden ge*«
steund wordt. Door bovengenoemde protes-:
teerende leden is nu aan den Minister van
Binnenlandscke Zaken telegrafisch verzocht
om zijn tusschenkomst opdat de burgemees
ter zich voortaan aan een raadsbesluit moge
houden.
Vrij zeker tengevolge boos opzet
brandde voor ongeveer 14 dagen huis en ihböer
del van den arbeider J. v. d. Ziweerde Hzn. te
Ha vel te. Alleen het huis was verzekerd.
Thans heeft men in zün noodwoning inge
broken en is hem ongeveer 2(10 ontstolen.
Het geld had hü van eenige met zün lot begane
plaatsgenoot en, ter aanschaffing van ©enigi
meubilair ontvangen.
Het vluchtoord Uden wordt uiterlijk lb
Juni aanstaande opgeheven. De bewoners, 190',
Nederlanders, worden naar de gemeente hu*
ner keuze gezonden.
Gistermorgen 7 uur is to Heerenveen de
rtram van Drachten, hoewel het sein bij ue
Dasculobrug, waar juist een schip werd door
gelaten. op onveilig stond, doorgereden. Do
locomotief kwam bii de brug in het water vlak
voor het schip. De machinist kon or nog juist
bijtüds afspringen. De doorvaart is na tijdelijk
gestremd. Geen persoonlijke ongelukkeu.
Donderdagavond' zat de 14-jarige Nico-
iaas Keper in den winkel van den poelier Tog-
gemeier, Heerenstraat 27 te Amsterdam, een
busje uit te vijlen, dat hij veertien dagen ge
leden in de Groote Wittenburgerstraat had
gevonden. Plotseling vond een krachtige ont
ploffing plaats, waarbij de jongen ernstige
wonden bekwam aan beenen en handen. Tevens
werd hii juist boven het oog geblesseerd. Deze
wonde is nogal van ernstigen aard. De knaap
werd onmiddellijk per auto-brancard naar het
Binnengasthuis vervoerd. Zeer waarsd.iijnlük
bevatte het busje dynamiet, waaaan de ontplof
fing is te wijten. Eenige teruggevonden over-
blü'fselen werden door de politie in beslag ge
nomen.
Een nieuw astlima-theorio. J. Knapp
Mark (New-York) verdedigt in de Medical
Record met 400 ziektegeschiedenissen een
nieuwe theorie over het wezen van asthma,
welke tevens een nieuwe behandelingswüze aan.
de hand doet.
Niet een kramp van de kleine lucthtPÜP-
spiertjes, zooals men tegenwoordig meent, zou
de verschijnselen, die zich bü een asthma-aan-
val vertoonen, te woog brengen, maar een over-
matitge gasproductie in maag en ingewanden.
Die gassen doen den huik opzwellen en
drukken zoo zuiver mechanisch de longen
samen doordat het middenrif omhoog geperst
wordt, bovendien worden langs ohemisohen
weg luohtpüp en slokdarm geprikkeld hetgeen,
een benauwde hoestbui tengevolge heeft. Hoe
langer deze prikkeling duurt, des te benauw
der wordt de patiënt door de heftige hoestbui,
zoodat ten slotte de longen overmatig met
lucht gevuld worden en zich abnormaal uit
zetten (emphy&eem). Dank zü een toenemende
slümafscheiding neemt ten slotte de prikke-
lingstoeatand van luchtpijp en slokdarm weer
af en houdt tegelijk daarmee de hoestbui en
ook de aathma-aanval op.
Het asthma zou in vier maanden tüds te
genezen zijn en voor goed. wanneer de patiënt
niet meer te hooge eischen aan zün maagdarm
kanaal stelt. Gedurende een asthma-aanval ia
dan ook het spoelen van de maag met behulp
van de maagslang in de eerste plaats aange
wezen, terwijl men ook wel iota bereiken kan
door de maag te ledigen door het geven van
een braakmiddel.
Behalve maagspoeling is ook darmspoeling,
in alle gevallen het «even van een laxoerend
middel op zün plaats. Toch blijven stramonium-
•bladeren, astbma-sigaretten, chloroform, amyl-
nitriet en adrenaline- of morphine-inspuitin-
gen bü plotselinge aanvallen van asthma van
waarde.
Buiten den aanval zou evenwel in de eerste
plaats allo aandacht moeten worden gewüd aan
de behandeling van het maagdarmkanaal.
j>E KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
van deze week bevat de volgende:
PLATEN: Henry Carton de .Wiart. Het
leven in onze Oost, met 2 platen. Do
cuitupr .der asperges, met 9 platen. Lente
zon en bloemenpracht, met 6 foto's. Een
Hollander van respectable lengte. Een
roerend welkom te Volendanj, met 3 foto's.
JU it de Missie-wedstrijden, met 2 foto's!
Mgr. Nicotra op het Canisius College!
De A'damsche haven. jiegeu de geweld
vrede. R.K. Vrouwenbonden. De am-
ROMAN UIT HET POOLSCH.
118
Thusnelde begon weder opgewekt te spre
ken over haar vaderland, doch Mucia luis
terde niet naar haar en gaf vryen loop aan
hare gedachten. 'Hoe verder zij in het land
•der Germanen voorttrokken, des te meer
tverd in haar het Romeinsche geweten wak
ker.
„Wonen er vele Germanen aan deze zijde
van den Donau vroeg zij zacht.
„Er zijn cr zooveel, antwoordde Tlmsnelda
trots, dat als zij vereenigd optraden het Romein
sche land door hen zou worden overstroomd.
,,En waarom zijn zij niet eensgezind vroeg
Mucia levendiger.
„1 wisten houden hen gescheiden, doch..."
1 husnelda sprak niet verder, daar zij zich
e'vius verbod herinnerde en begon te begrij
pen dat zij op weg was te veel te zeggen.
„Kijk," voer zii voort, om het gasprek op iets
anders te brengen, „daar ziet gij een Romeinsch
huis 1"
„Dat huis behoort waarschijnlijk aan het
hoofd van een Quaden-geslacat van .10. ge
afkomst
„Misschien ook aan een Romeinschen koop
man of kolonist," verklaarde Thusnelda.
„Slechts een waanzinnige kan zich in een
vijandig land vestigen."
„De Quaden en Markomannen zijn Rome's
vijanden niet zij hebben een verbond met
Rome gesloten."
„En niettemin maken zij de grenzen van het
Kijk onveilig.
lustigf jeugk"eChtS da r0em2UChtige eH 8tfyd'
Da korte winterdag spoedde ten einde;
in het woud werd hot reeds dionker. Van
alle zijden hoorde inen de jjeluidien der vier-
voetige woudbewoners. Op een uitgestrekte
vlakte in het bosch werd halt gemaakt. Mu
cia hoorde weder de vreemdsoortige hoorn-
signalen en bevelen. Spoedig brandden tal
rijke legervuren, waaromheen de soldaten
op dierenhuiden nederhurkten. .Wagens en
paarden werden midden in de legerplaats
gebracht; de paarden kregen een leger van
dennetakjes. Voeder en levensmiddelen had
men in overvLoed van het Batavenleger me
degevoerd, terwjjl onderweg! nog veei wild
was geschoten, waarvan de Germaansclie
wouden overvloedig voorzien waren.
Servius zelve gu'ide zich nog geen rust
Hij trof persoonlijk alle maatregelen en
waakte over de uitvoering daarvan; hij gal
zelfs de plaatsen aaag waar wachtposten
moesten worden geplaatst. Nadat liij alle
schikkingen had gemaakt zette hij zich ne
der bij het kleine vuur, waar Hermann hem
wachtte met een middagmaal van gebraden
hertenvleesch. Onder het eten sprak tier-
viu^
Als ik mij niet vergis, bezit Fabiius
hier eenige nederzettingen. Xijn wij niet een
daarvan voorbij getrokken i
Gij vergist: niet. meester, antwoordde
Hermann. De hond heeft in het Ouadeni-
land uitgestrekte eigendooinen.
Moigen bij het aanbreken van den dag
moet gij vijftig man nemen en alle huizen
van Fabius doorzoeken. Ik heb, toen wij
nog in Rome waren, van een gelmimeu bood
schapper van den stadspreiect vernomen,
dat hjj uit vrees voor ons de* stad verlaten
had en waarschijnlijk naar zijn Germaansclie
bezittingen was gevlucht. -Als dat zoo is.
moet gg hem mij levend in handen leveren.
Het zal geschieden, meester.
Bij die gelegenheid zult gij mogelijk
vele hooiden .van Qundisclie geslachten ont
moeten; gij moet lien aankondigen dat de
zoon van Radboud hen in het middien van
Maart toteen vergadering uitnoodigt, de
plaats zal later bekend gemaakt worden.....
Zie nu echter de wachtposten eens na.
Nadat Herman^ zich verwijderd had,,
steunde Servius het hoofd met de hand en
keek in de vlammen van het wachtvuur.
Rond hem rustten een'ge duizenden sol
daten, die in hun tenten even gerust slie
pen, als bevonden zij z.ch in hunne kazer
nes. Geen van hen daclit ook slechts een
oogenblik aan den dag an morgen. Zij had
den de keizerlijke standaarden verlaten, om
dat hun veldheer dat zoo wilde. Eijn wil
was ook de hunne, zijn woord had lien be
geesterd. Nooit nog had hjj hen in een ne-
derla-ag aangevoerd; op zijn spoor schreed
steeds de zege, als de schaduw op een hel-
dprcu zomerdag, voort.
Ook in dit uur dacht de vcldjheer alleen
voor zijn getrouwen; maar zijn gedachten
worden door kommer en bezorgdheid ge
drukt. Do voormalige Romeiuscho prefect
was zich volkomen bewust van de vermetel
heid van zijn onderneming. Noch in Europa*
noch in andere werelddeelen had, tot dus
verre iemand met goed gevolg tegen de
heerschappij van het Romeinsche rijk ge
streden, dat van begeerte verteerd werd om 1
de geheele wereld onder zijn juk te bren
gen. Galliërs en Oarthagers hadden het een
oogenblik laten boven; do Aziatische ko-
niüg Mithridates, do Legeraanvoerder Ver-
ciugetonx en bovenal de groote vorst der
Gheruskon, Arminius aditden Rome op zijn
grondvesten doen schudden. Toch waren
uit maar voorbijgaande angsten, die eenige
weken of maanuea duurden en dan gevoigd
werden door jarenlange triomfen.
Eekef, ais het aantal over den uitslag
van den oorlog zou oeslissen^ kon Ivome zich
tegen de macht van Uermamë geen dag
staande houden. Maar Servius was te veel
soldaat om niet te rekenen met het lc%
dat het handwerk van den oorlog een kunst
is, als elke andere. Meu moet 'het goed ken
nen, wn den mededinger uit het veld, te
slaan....
Toen Servius daar in gedachten verdiept
zat en een blik trachtte te slaan' in de toe-i
komst gevoelde hij dat zich een zachte hand
op zijn schouder legde.
Zonder het hoofd op te heffen om zich
om te wenden, greep hij deze hand en sprak
met, gedempte stem:
Lieve Tliusneida„ blijf liever rusten»
Ei* wacht u mig een lange reis.
Wordt vervolgd.),
