lUlb T BUITENLAND Elck wat wils Kunst en Kennis Zaterdag 24 fiüei Derde Blad De Kindertoeslagen in 86 Centrale Commissies van Overleg. De gebeurtenissen van den dag. n f A VAlN 1)BIE LE'DEN UIT KORTE BUITENLANDSCHE BERICHTEN TREKJES LXXXVII ?rr,> best fcjln den oorlogstijd hadden ze 't goed. duurde niet la»« of fc't gpook de.C sunoe- ,Wat had ze 'm graag vastgegrepen om tiaar speelden en stoeiden er nansh 'N dubbelzinnig. i: OndoraUand artikel ontvingen wij eemgeit tijd geleden ter .plaatsing. Tegen Jeu inhoud hadden wij g3en bezwaar, ia- tegendeot; maar het betoog zal allicht .po lemiek uitlokken en daarvoor konden wjj hjdeiu de actie voor de Gemeenteraadfcver- tioziugau geen ruimte vinden. Thans wil den wij echter gaarne opnieuw de aandacht Voor het belangrijk onderweg vragen. itedactie „N. li. Crt.") In tiju ansohriJt op miro laatst# ingezonden •tuk in de .jStad Editie O, H. OU" merkt Sanauom op: ,.Notf sterker Temet hij (prof. Aeugenent) wii'ck teven het relatieve «ezinsloon. dat waar schijnlijk aU uitvloeisel van de motio-Bomans ».in deu Buad ®al worden voorgesteld." DE Eli opmerkinar ia zeer juist. Wat de orga nisaties van onze «emeen te-ambtenaren en arbeiders zoo goed els eenstemmig wenschen, is in etriicï met de alaremeene inzichten der katholieke sociologen. Deze conclusie had ik voor me zelf reeds gemaakt na de lezing van bot communiqué over de besluiten dor Centrale Commissies van Overleg. Hedautioneele artikelen in de ..Maas bode" van 2 Mei (avondblad) en 4 Mei i-1-, hebben uie in die overtuiging versterkt. Terecht schrijft <ie ..Maasbode" over derge lijke experimenten, dat ee „geheel tegen liet «.moeizaam verkregen gemeeïisohappeltik in- zicht van de meeste (katholieke) sociologen ..ingaan'' en dat ze< hoe goed ook bedoeld, ver warring stichten. bovendien moeten ze m. i. den strijd ter ver- botering vuii den levensstandaard der arbeiders en ambtenaren bemoeilijken, terwijl er beweerd wordt (en dat is juist het gevaarlijkste), dat 2e op de meest «cwenschte wijze af-doende ver betering zullen brengen. A. Kindertoeslagen, van af het eerste kind, zooals oa 0(,|, Minister do Visser voorstelt voor de onderwüzoi-s, en zooaio de Centrale Commissies van Overleg hier ter stede bijna unaniem verlangen, gaan zeker in tegen de gewone opvatting der Katholieke Sociologen. Het is raissohien nuttig enkele van de voor naamste punten uit die leer voorop to zetten. Allereerst dan moet het loon overeenkomen met do economische wanrd® van den arbeid. Die waarde keutien w» uit do schatting der werk gevers en werknemers. Verschillende economi sche factoren sullen die schatting beïnvloeden, maar aan de onbeperkte werking van die fac toren mag de loon bepaling niet geheel onder worpen worden. l)e rechtvaardige prijs nu wordt door de 'tlgemeene schatting uiet uitgedrukt in één ge tal, maar beweent zich tusschen een minimum en oen maximum HENEDEN DIE ONDER STE G KEN-S der ruilwaarde mag het loon Hooit dalen; ter wijd er redenen KUNNEN zijn om het desnoods BOVEN DE BOVENSTE grens te doen stijgen. Welke is nu de minimum ruilwaarde van ®en arbeid, beneden welke het loon niet gaan Uuijr'r' Uehalvo do direkto bepaling, aan cC© hand der hierboven aangeduide factoren, heb ben we nog «en indirekto maatstaf, die we Van BUITENAF aanleggen: n.l. het absolute gezinsloon. Minder mag 't nooit zijn» dan wat noodig is voor een ODpassend arbeider om een middelmatig-groot gtazin te onderhouden. Wanneer nu (en dit is de bron van veel mis vatting) 0m andere motieven een hooger loon gevraagd wordt, kan het nog best onder de maxim urn-Vuil waarde van den arbeid bibven en aldus de eischen der strikte rechtvaar digheid, niet te boven gaan. waar zelfs al zou het Loon boven de maximum ruilwaar de uitgaan, zou dit waarschijnlijk uit oog punt van sociale rechtvaardigheid of van naastenliefde te verdedigen, ja zelfs jge- "Wensclu zjjn. Kindertoeslag k&n dus binnen de ruil- Waardegrenzen liggen, het mag er boven gaan. Maar vóórop staat en moet blijven staan, dat ieder volslagen werkman, gehuwd Of ongehuwd, minstens het absoluut gezins loon ontvangen moet. Daarom lezen we in net „Üntwerp-Leiddraad voor een R.K. Ge- Bieenteprogram." ^Voor een gewone arbeidskracht worde ,ydeze waarde nimmer gesteld oj> een minder bedrag dan hetgeen noodig is voor het jper- »,8oneei om eene familie met gemiddeld aan bal kin a ren behoorlijk te onderhouden." M.i. gaan huwelijkstoeslagen (huurloe- alag) en kindertoes Lagen-van-af-'t-eerste- kind-af rechtstreeks tegen dit systeem in. (Want men kan nu wel zeggen (meer gehoord!) dat ook bij zulke toestagen de ongehuwde arbeider 'n rechtvaardig loon moet ontvan gen, dat' Idit' zelfs, voöropgeaef wordt, inaar een van tweeën; dat loon is gelijk aan of hooger dan een gnzinatoon en dan zjjn die toeelagen niet te rechtvaardigen, of liet blijft onder het absoluut gezinsloon en dan kan men het niet moer een rechtvaardig loon noemen. Theoretisch is daar geen speld tus schen te steken. Wat dus geadviseerd, zal worden, als ge volg van het overleg tusschen B. en .W. en de organisaties is in strijd met do commu nis opinio der katholieke sociologen en met liet ontwerp-R. K. Gemeenteprogram. Dit laatste is niet to verwonderen, daar prof. A eng en ent er aoo'n groot deel heeft gehad in de ontwerping. B. Gp de tweede plaats zijn zulka toe slagen gevaarlijk, ornaat ze de neiging heb ben, oók als de zaak royaal wordt opgezet, om op den duur tóch d,e loonen der ongie- huwden te drukken. En dit is m.i. ©en groot maatschappelijk kwaad. i PIT IS GEEN SPOKEN ZIEN. i In de werkelijkheid hebben de lapmid delen waarmee jarenlang ouderwijzere- en ambtenaarssalarissen zijn „verbeterd," ver oorzaakt, dat de volslagen bevoegde, maar ongehuwde ambtenaar een volstrekt onvol doende, zoo goed als zeker onrechtvaardig, loon ontving. Die jarenlange overtreding der rechtvaardigheid is op zich zelf al maatschap- pelijk-onduidbaar kwaad genoeg. Maar. d,e gevolgen waren nog erger. t ls eigenlijk een kiesche kwestie, zo in een dagblad aan te raken. Maar als pleit bezorgers voor kindertoeslagen (ook de te ver doorgevoerde) worden ze óok steeds naar voren gebracht. Men ziet n.l., en terecht, in 'de kindertoe slagen een geschikt middel tot bestrijding; van een afschuwelijke zondo en groot maat schappelijk kwaad. Echter er is al meer opgemerkt dat de waarde van djt middel wel wat overdreven wordt, omdat die zondige NIET zoozeer haar oorzaak vindt in» een FINANCIEEL' dan .WEL in een ZEDELIJK TEKORT. Wanneer ia dat zedelijk tekort, dat in het huwelijksleven van velen blijkt, ontstaan? Ik durf beweren: in de periode van rijpere jeugd. Treurige feiten hebben, mij tot die bewering gebracht. En is t niet waar: uit den jongeling kent ge den man? Tóen de tijd kwam, dat do volslagen werk kracht ging verlangen, en ledelykerwijs ook verlangen mócht een eigen huisgezin te gaan vestigen, heeft de onvoldoende salarieering hem do'penningen, die hij voor den huwe lijksdag moest besparen, achtergehouden. En als hij dan niet de hulp Van welgestelde ou ders kon ontvangen en toch wachtens moo op dertig jaren of veel lateren leef tijd den sprong waagde d(an moest hij zijn huisgezin met schuld beginnen „op af betaling". Zouden niet vele groote ambte naarsgezinnen juist ten gevolge van deze ongezonde financieele basis zóó achterop z.jn geraakt, dat er tóch nooit goen helpen meer aan was? Dit echter was nog de gunstigste oplossing. Maar de talrijken die iheenden geen, onoerekonbaren sprong te mogen doen, zijn niet velen van hen, den weg opgedreven die...? En als er onder hen weer waren, die ten slotte 't was een wanhopige zaak - 'tdan toch maar deden, was voor hen „VERSTAN DIG TE WERK GAAN" niet de hoogste wijsheid geworden? Op deze zij do van het vraags tuk wordt m.i. veel te weinig gelet. Men staart zich blind op ééne zijde, n.l. de bestrijding van het Neo- Malthusianisme en de bescherming der groo te gezinnen en gaat daartoe de middelen zóó toepassen dat men het kwaad eerder in de hand werkt. Met een honderd gulden brengt men niemand terug van den weg, dien men hem in zijn jeugd opdreef. Mijn besluit: Zoo .goed principieel-Katho- liek als de motie Romans is ingezet, zoo weinig past de uitvoering, tlie men er aan dreigt te geven, in het kader der Katholiek sociologische beginselen. In ieder geval is die toepassing in strijd met het concept R.K. Gemeenteprogram. En 't is een gevaarlijke proefneming ook. .Haarlem, Mei 1919. i L. H. v. EMMERIK. Nota. Geheel onbegrijpelijk komt mij de houding der socialistische organisaties voor. Hun principieel verzet tegen den kindertoe slag kon niet beletten, dat de meerderheid zich er vóór verklaarde. En toen dit een maal gebeurd was, achtten zij liet consequent te stemmen voor kindertoeslag van af 't eerste kind. Dat ia juist zeer inconsequent. Eén van hun motieven was toch, dat de kindertoeslagen het grondtoon zouden druk ken. Dit is in het "algemeen te bes^'deoij maar wel moet men erkennen dat hc„ rela tieve gezinsloon, d.w.z. het uiterst doorge voerde kindertoeslagenstelsel dat doen zal. Consequent ware geweest dan in ieder geval beperkte toeslagen ïe vralgen. Nu lijkt Hun houding meer op die van den veldheer, die na den aiqg verloren te hebben, het terrein geheel aan dén vijand in een sauve.riui peut iverlaat, inplaats van in de, volgende tellin gen terug tet rekken. v, EL Er zijn gisteren WEER TWEE NIEUWE DUITSOHE NOTA'S aan Olemenceau over handigd. de een handelende over de q uaes tl® van hot Duitsahe Particuliere eigendom in het buitenland, de andere over het arbeidsrecht, in antwoord op de nnby oord-nota van Olomen. oeau. Tegelijkertijd Hm fw«e nota'# van C'lemen- oeau ontvangen, «n wel een in antwoord op d® Duiteche opmerkingen aangaande de econo- mieohe gevolgen van de vredesvoorwaarden/de andere in antwoord op <}e Duiteche nota over den volkenbond. Over den vermoedelijke inhoud der balde laatste nota's kobben wij reeds het een en an der meegedeeld. De Parijscke corresp0ïl<}ent van de Daily News is bezia te traohten de boteekenis van DE AMERFKAiANSOHe DELEGATIE te ver kleinen. Hij zegt, dat dit uittreden van belang ls als aanwijzing uit welken hoek de wind waait, maar niet moet worden misverstaan, als weergevende de algemeen© meening. Degenen,die uittraden, zijn voor het meu ren deel jonge mannen van sterke radicale overtuiging en ofschoon hun daad weergeeft wat velen dénken, heeft het geen zin het be lang van den door hen genomen stap te overdrijven. Verder zegt hii. dat hij, uit vele gesprekken, di» hij 1Tiet Amerikanen had, heeft opgemaakt, dat het volkomen duide lijk is, dat de besllsspQg omtrent het vast houden der Duiteche schepen in Amerikaan- sche havens ten behoeve van Amerika niet den wensch van all© Amerikanen vertegen woordigt, maar het besluit van eenige offi cieels personen is, wier inzicht nog niet ten slotte behoeft te zegevieren. .Eet is waarschijnlijk nauweü'ijks noodig, hieraan toe te voegen, dat pogingen van bui ten om invloed te oefenen op Amerika's be sluit onmiddellijk, in plaats van die te be vorderen, een einde zou maken aan Ame rika's eigen spontane opvatting, dat er nog wel een betere weg openstaat, dan deze op het ©ogenblik wil inslaan. In dit verband kunnen wij tevens de aan dacht vestigen op een merkwaardige publi catie In de „Times" over Wilson's tegen woordige positie in Amerika. De Amerikaansehe correspondent van de „Times" heeft een reis gemaakt door all® cleelen van de Vereenlgde Staten, bij hoeft vijf on dertig der voornaamste steden be zocht, de redacteuren van allerlei politieke bladen geinterviewd, gesprekken gehad met de voormannen van handel en industrie en dc leiders der arbeidersbeweging en geeft nu het resultaat van ziin onderzoek en de publieke opinie in Amerika omtrent de bran dende kwesties. Wat betireft den Volken bond en het Vredesverdrag zegt hij dat ne gen tiende gedeelte van het volk noch van het Volkenbondsverdrag, noeh van het Vre desverdrag voldoende 0p de hoogte is en dat slechts één tiende t0t oordeelen bevoegd kan worden geacht. De groot© meerderheid weet alleen dat door het eene wrdrsa- de zen oorlog wordt beëindigd en door het an dere een volgenden moet worden voorkomen. Daaruit vloeit voort een blind vertrouwen in Wilson. De politici zijn te Washington nog aan 't twisten over de am en doering van Bet vre_ dpsverdrag, maar als nat eenige vertraging zou beteekenen, zou ne openbare meening zich daartegen verzetten «n ratificatie af dwingen. De „Times" verneemt uit Parijs: Aan de vredesvoorwaarden van .Oostenrijk wordt druk gewerkt, maar V meer dan twij felachtig of ze, gelUK het oorspronkelijk plan was, op Maand»ff 10 bt. Germain zullen kunnen worden aan£e'?<x'eri> het waarschijn lijkste ls, dat Woensdag of Donderdag de datum der aanbieding zun zal. ALS DUITSCHLAND DE VREDESVOOR WAARDEN teekent.... Van Engelsche zN® w°rdt aan het Corresp. Bureau een officieel0 111 öenzetting toegezon den betreffende de tegenwoordige positie der blokkade van Duitschla afkomstig van den oppersten eoonomiacben raaa van de regeerin gen der groote G©ahieer 0 en Geassocieerde mogendheden. „n— - Blijkens deze uiteenzetting zijn schikkingen «©troffen om de blokkade van Duitschland on middellijk en volkomen op te heffen, zoodra Duitschland het vredesverdrag formeel zal heb- ben aanvaard. Inmiddels zijn reeds de volgends tijdelijke verzachtingen in de blokkade aan gebracht voor den dam yan don .wapenstil stand; 1. Levensmiddelen, ,J j De invoer van levensmiddelen ia Duitsch land is thans vrij. binnen do grenzen van een maandelijksoh rantsoen van 800.000 ton granen en 70,000 ton vetten. Levensmiddelen binnen het rantsoen mogen naar Duitschland worden uitgevoerd zonder formaliteiten uit. elk land dat bereid is den uitvoer naar Duitschland too te staan. Visch, geïmporteerd uit de neutral® landen, die aan Duitschland grenzen, wordt niet in het rantsoen berekend. Sinds 25 Maart 1919 heeft de hoeveelheid levensmiddelen, naar Duitschland verscheept door de Geassocieerde en Geallieerd® Regeeringen ongeveer 550,000 ton bedragen waarvan ongeveer 2-50,000 ton feitelijk zijn afgeleverd. Duitschland is thans feitelijk vrij al het voedsel te importeeren dat het kan betalen. 2. Uitvoeren, Uitvoeren van goud. zilver, effecten en oor logstuigen zijn verboden: andera uitvoeren over d® landsgrenzen zijn vrij. Wat de uitvoeren over zee aangaat bebben de Geallieerde Regeo- ringen zich zekere rechten voorbehouden van voorkoop ten aanzien van kolen en kleurstof fen en zekere andere goederen. Andere artike len kunnen vr;i worden uitgevoerd naar elk land dat bereid is ze te nemen. 3. Zwarte liisten. Alle zwarte liisten van firma's en personen in onzijdige landen ziin opgeheven en alle na- deelige gevolgen voortvloeiende uit handel en handelsbetrekkingen met zoodanige firma's en personen zijn verdwenen. 4. Briefwisseling. Handelscorrespondentie met betrekking tot den uitvoer- en invoerhandel van den hier boven, omschreven aard is toegestaan ouder zekere regelingen welke door do Duitscho Re geering zijn aanvaard on met inachtneming van de wetten betreffende den handel met een vijand van de oorlogvoerende landen. 5. Visscheriigebied. Het gebied waarbinnen door Duitsche vls- schers mag worden gevisoht is belangrijk uit gebreid. Toegestaan is dat een hoeveelheid netton- garens enz. voor herstel van netten uit Hol land is uitgevoerd op verzoek van de Duitsche Regoer-ing. 6. Uitvoeren van de Geallieerde en Geasso cieerde landen naar de aan Duitschland gren zende landen. Er is een vri.ie lijst van artikelen welke thans mogen worden uitgevoerd zonder v-erguuning of andere formaliteiten. Ten aanzien van andere artikelen (behalve voor zoover daarop toezicht is cohnndliaai'd w-egens motieven van binnenlandsehen aard) zijn de voorschriften betreffende het verkrijgen van uitvoervergun ningen en het stellen van waarborgen reeds -belangrijk verzacht. Bovendien zal de uitvoer nog meer van formaliteiten worden bevrijd wanneer een algemeen© waarborg gegeven wordt door de Regeeringen der betrokken neu tral© landen dat zij den wederuitvoer naar Duitschland van zulke geïmporteerde artikelen zonder vergunning van de Geassocieerde Re- geerinaen zullen tegengaan. 7. Grondstoffen. Toestemming is verleend voor den invoer van grondstoffen welke dringend' benoodigd zijn voor gebruik in Duitsche kolenmijnen. Schik kingen zijn getroffen voor de spoedige ver scheping van deze benoodigdkeden. onder voor behoud dat de noodzakelijke geldmiddelen hier voor worden verstrekt. De voornaamste moeilijkheid met betrekking tot den invoer van grondstoffen is de finan cieele. Teneinde aan deze moeilijkheid zooveel mogelijk tegemoet te komen heeft de Opperste economische raad een plan goedgekeurd vol gens hetwelk aan Duitschland kan worden toe gestaan rantsoenen grondstoffen in te voeren voor de dringende (behoeften van het kolen- miinenbedriif en van andere onmisbare bedrij ven voor zoover in deze behoeften kan worden voorzien uit voorraden in neutrale landen welke Duitsch eigendom ziin. Duitseliers blijven Duitschers!. Een ex tra-trein met Duiteche drukpersen en een geheele verdere uitrusting is op verzoek van graaf Rantzau naar Versailles gezon- oen en naar Vrijdag aangekomen. De Duit schers schijnen dus voornemens te zijn het formeel© antwoord op d© vredesvoorwaar den der Geallieerden in Gotisch© letters te cle-en drukken. Het huwelijksrecht in Tsecho Slowakije. In de vergadering te Praag is met bijna algemeene stemmen het wetsontwerp tot Rabarber; is fcen faxèei'end, bloedzuiverend' voedsel. /levvorming van het huwelijksrecht aauge- nomen. Het burgerlijk huwelijk ls daarbij fa cultatief gesteld. Een voorstel van d© socia listen om het burgerlijk huwelijk verplicht to maken, werd verworpen. De schedel van Sultan Mkwawa In 't vredesverdrag is, zooals ouzo lezers weten, aan Duitschland ook de verplichting opge legd den schedel van sultan Mkwawa aan de Brlteche regeering uit to leveren. D© „Nat. 'Zitg." deelt nu mede, dat aan het Duitecho departement van buitenlandsche zaken niets van dezen schedel bekend was en men er voor het eerst van hoorde door tic, bepaling in het verdrag. Bij een onmid dellijk ingesteld onderzoek bleek, dat deze ucgervorst gesneuveld is tijdens een expe» ditie, ongeveer 27 k 28 jaar geleden, togen r.o Ootiebe ondernomen. Daar de schedel anatomische belangstelling wekte, werd hij "WQïirscü-ijiilijik door ©gh onderofficier ingccp» nemen. Do schedel is echter nooit naar Duitschland overgebracht en kan dus ook niet aan Engeland worden gegeven. Hij is in geen Duitech museum, in geen anato misch instituut en zal waarschijnlijk na het onderzoek wel weer in Oost-Afrika 'begraven zijn. De voornaamste getuige van het ge beurde, de kapitein Prinz, die de expeditie aanvoerde, is overleden. Noslce uitgejouwd. De „Allg. Ztg" ver neemt, dat Woensdag Minister Noske in een open automobiel in do Linden reed. In de Wilhelmstrasse moest de auto een oogen- blik stoppen wegens een optocht van onaf- hankelijken, die voorbij ging. Toen eon man riep: „Nosko zit iu de auto!" ging een ver woed gescheld en gejoel uit de menigte op en nam men een steeds dreigender houding aan. Do wegrijdende auto word nog eenigen tijd door t-allooze raz.ende menschen ver volgd. Uitbarsting van den Stromboli. De vuurspuwende berg Stromboli is om 6 uur 45 'savonds gaan werken en heeft gloeiende stoffen opgeworpen, die branden veroor zaakt hebben. Tegelijkertijd kwam ?c fen vloedgolf uit zee over land, die tien minu ten duurde. Er zijn tal van doodon en ge wonden. Van Messina uit is hulp gezonden. De uit barsting duurt hevig voort, CJ—1 1 I Een heilzame besparing. Het is een vrij algemeen bekend feit, dat het gebruik van medi cijnen in Nederland heel groot is. In Engeland, waar het medicijnen-verbruik per hoofd der bevolking nog niet de helft van dat in Nederland bedraagt, zou men bij een zóó groot percentage als hier te lande, zeker van misbruik spreken. Bij de thans geldende buitengewoon hooge prijzen der meeste geneesmiddelen kan hier dus nog zéér veel worden bezuinigd, en werd het ge bruik bijvoorbeeld tot een derde teruggebracht, dan zou dit niet alleen eene belangrijke bespa ring geven, doch tot heil stiekken van den alge- m-eenen gezondheidstoestand, omdat het overma tig gebruik van geneesmiddelen ongetwijfeld een nadeeligen invloed uitoefent. Een tngelschman maakt van zijn lichaam lie ver geen medicijnkast, doch geelt de voorkeur aan een veelvuldig gebruik van vruchten of jams als voedings-, genot- en geneesmiddel. In Nederland met zijn rijkdom aan verschil lende soorten van uitstekende groenten en vruch ten zou het medicijnverhruik belangrijk minder zijn, als de heilzame werking van groenten en fruit meer algemeen bekend was. De appel o.a. behoort tot onze beste vruchten en daar hij ijzer bevat, kan hij mede dienen ter bestrijding van bloedarmoede. Voor zenuwpa tiënten en lijders aan hoofdpijn en slapeloosheid roemt men de gelukkige resultaten door het gere geld gebruik van appelen verkregen. In Enge land zegt men; „Een appel bij den maaltijd, bevordert de ge zondheid." Appelstroop op de boterham is zeer aan tt bevelen en meestal door de kinderen gewild oor kinderen en heistellenden zijn ook peren, omdat zij kalk bevatten aanbevelenswaardig# vruchten. Druiven zijn heilzaam voor het bloed, longen, lever en ingewanden. Aardbeien zijn rijk aan phosfor, dus eene goe de spijs voor zenulijders. De citroen reinigt het bloed, werkt heilzaam op slijmvlies en klieren. Citroensap verdient bij het bereiden van verschillende spijzen wel de voorkeur boven azijn, hoewel ook goede azijn zui verende eigenschappen bezit. Met sap.van den komkommer werkt oplossend; voor gal en niersteenen. n Moeder De St. V i ncervti ua-vereeniging deed er zooveel ®an als zij kon. Maar toch bleef het armoe., Hoe kon 't ook anders. Als moeder van zes jeugdige kinderen kon ze niet alle dagen uit werken gaan. er kwam dus weinig in. Daar kwam nog bij, dat het jongste kindje ziek Werd. 5t Gezin woonde in 'n klein, donker, een -ka- t™er-w°nioJqddaarin moest alles gebeu- De mooier zelf leed aan tuberculose. De vadia",i<\ Hij zat in de gevangen^. - «.«i.U&i n?Ct iZe 6m°kkelden toen beiden. gelegenheid was gunstig en de verleiding frrof oeicj ereen deed 't daar en verdiende ^en Jlet 01 van en raakten zóó aan dén £ewend, dat de man bij het einde (1p Y W1U| vtcii Vtv lltau HIJ HEL UllUt, oorlog meende niet meer te kunnen I de grijnsde naar binnen, want ze hadden steeds de tering naar de nering gezet. Hij raakte bekend met personen, die het smok kelen met 'n ander „vak" hadden verwisseld. Op 'n nacht werd „de club" gesnapt bij 'n po ging tot inbraak Hij was 'r ook bij De rechtzaak duurde slechts kort. 't Werd negen maanden Op de hiervoor vastgestelde tijden kwam ze 'm geregeld bezoeken. Ze vertelde altijd maar, dat 't goed ging thuis Hij had al genoeg te „verwerken" in z'n cd vond ze. naar de vcrdiensfen stelde ze 'm geiust met het opsommen van de verschillende bronnen van inkomsten, maar verzweeg hoe klein die meestal waren. ziek'were? SÜ'' dat de ]0nfiste steeds erder Ze hoopte altijd nog maar, dat 't kindje wel zou opknappen. Zoo bracht ze 'm nog wat troost in z'n somber gevangenisleven Maar bij 't laatste bezoek had ie toch aan 't gezicht en 't zenuwachtig betasten der ijzeren staven, die hen in dubbele rij van èlkaar scheid den, gemerkt, dat 'r iets aan haperde. Eerst wou ze 't nog ontkennen, maar hij hield smeek-dringend aan. Hij moest 't weten.... Toen vertelde ze 't met 'n paar snikken. 't Jongste kindje was dood verdriet bij 'm uit te huilen, lang, heel lang. Maar dat kon niet- Want de ijzeren staven Konden met wijken en de tijd was re kort. De bewaker maakte reeds n schutterig ge baarmaar hij beet,^. 'Ppen. De man was ook vader In 't 'kleine, duffe kamertje stond 't kistje met 't Bjikje. De kinderen keken er al niet eens meer naar en "s Avonds, toen de „jongors'1 sliepen, deed ze 't kistje open, bleef lang 1 Bjkje kijken met groote, doffe oogen-.--- en zoende 't koude, olauw-bewolkte gezichtje Toen de Vincentius-heeren haar kwamen be zoeken zat ze bij 't kistje te huilen. Ze wou niet hooien, dat 't eigenlijk nog 'n wel daad was. voor 't kind, zoowel ais voor 't ar- inoed-gezin. Of haar man nog mocht komen. Ja, 't mocht wel..-- maar zelf had ze 'i 'm afgeraden Want dan zou ie in z'n boevenpakje in de die- ven-kar gebracht worden, om even 't doode kindje te zienen dan weer weg. Dat was te zielig voor allebei. En wéér omvatte ze 't kistje met beide Daar lag dus 'n moeder van zes kinderen, die ze slechts met groote moeite van 't allernoo- cugste voedsel kon voorzien!te builen bii 't armen. afgemartcld-verschroinpe 1 de lichaampje van een van die zesomdat ze 't wichtje moest mis sen Wat 'n voorbeeld Wat 'n voorbeeld voor honderden andere „moe ders", die de godsgruwelijke misdaad- begaan van Moet elke moeder, die dit eenvoudige, tragi sche verhaaltje leest, niet even denken aan de schoonste beteekenis van den naam, welke zij draagt Dit stukje is geschreven in den verleden tijd. Maar de werkelijkheid is, dat het doode kindje pas eenige dagen geleden aan den schoot der aarde is toevertrouwd op het kerkhof St. Barbara Wie goed begnjpt waarom ik deze laatste regels schrijf, zal mij wel weten te vinden,. - G. N. Ken tooneelspeleov Ihiad een auto-ongelifk gehad. Een krant, die or melding van maakte schreef: „Het verheugt ons te kunnen beridhten, dat de kunstenaar denzelfden avond alweer in drie stukken optrad." J 1 EERLIJK .VERKOCHT, Eeii paardenhandelaar verkoopt een offi cier een rijpaard met de uitdrukkelijke ver zekering, dat het dier ook voor een kanon schot niet ban|r is. Nadat de betaling heeft plaats gehad, komt de officier in de gelegen heid een kanon te Latyji afschieten. Het gehot valt en het paard steigert, slaat op hol en is haast niet te bedwingen. Toen hij daarover den paardenkooper opheldering vraagt ant woordde dev.e: „Ik heb u alleen gegarandeerd, dat het paard met bang is vóór een kanonschot, wat »e«e°fe m'aiy"0' di"» BIJTIJDSOHE WAARSCHUWING. „M aar is de chef," vroeg de bezoeker van 'het kantoor. „\Vilt u Bern persoonlijk zien," informeert do jongste bediende. „Natuurlijk! Wii zullen tem eens zeggen, waar het op staat." „Wilt u dan daar maar «aan zitten? Als u straks een heer'door het raam ziet gooien, is hot uw, beurt. ■- i DE BAKVISCH. Nr-U'kN- Dokter: „Nou moet ik ook eens je hart on derzoeken, kindje." Zestienjarige (doodeliik verlegen): „G-oed» dokter, maur u zult toch niets aan ma aegv 2 i KAZERNEBLOEMPJE. U' „Zeg, Meier, vertel jij me nu eens wat een officier moet doen, wanneer hij van alle kam ten ingesloten is en nergens een uitweg meejp ziet?" V t „'Erouwwi, s*rgo*nt!" - ■y

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1919 | | pagina 9