IIEUWE IMILtlMin
BUITENLAND
een
FEUILLETON
De Ondergang van
Wereldmacht.
De- gebeurtenissen van den dag.
Woonsdag 28 Klei
Tweede Blad
Bij welk
'k weet dat gij het recht hebt mijn
KORTE BUITENLANDSCHE BERICHTEN
velen gretigj luisterden.
W«rdl. vervolg). 1
ii.
'Akoo, do Heer van Emmerik en ik zijn het
tens over dit punt: arbeidspraestatie en be
hoefte bepalen de grootte van bet loon. Wij
Kanvaarden ook de noodzakelijkheid van den
arbeid nevens de levensnoodzaak en dus
de minimumgrens van het ge
middelde gezinsloon, waar de arbeider niet
'alleen maar h ij en de z ij n e n van
dat loon moot kunnen leven.
Hvcnwel geeft de heer v. Emmerik mij nu
toe' dat toch de directeur -13000 en de ad-
j tl nol-klerk 1200 per jaar kan „beuren
Brits helde loosen rechtvaardig' zijn- en dat
beide loon en ook los kunnen staan van het
minimum dat aangegeven wordt in „bet ab
solute familieloon".
Tech is deze ongelijkheid eenigszins schrij
nend en dat wordt ter plaatse (Amsterdam)
ook^wel geveeld, maar de arbeidspraestatie,
de waardeering van den geleverden arbeid
gaf deze uitkomst. Doch veel schrijnender is
deze ongelijkheid: een verschil in waarachti
ge belooning voor deuzelfden arbeid. Een
Vrijgezel gaat met 28 per week naar buis,
een huisvader met vrouw en zes kinderen
•veneens. Dit is niet in het algemeen belang,
dit kan geen tevredenheid geven, dit
Schreeuwt om wijziging, waar toch bet loon
ook rekening moet boliden met de levensbe
hoeften van den arbeider en zijn pzm, van
hem en de z li n e n. Dit erkennen de
socialisten ook. Wie ontkent het? Waarom
■Wordt anders de arbeid van een gemeente
arbeider in 1914 gewaardeerd op 12 per
week voor 60 uren arbeid en nu op 27 voor
45 uren arbeid? De arbeidspraes
tatie is gezakt. Toch is het loon 125 pro
cent gestegen, omdat de behoeften schrikba
rend gestegen zijn (82 procent zeggen de
laatste Amsterdamsche statistieken) en het
Icon in 1S14 absoluut te laag was.
Als men wsrt: do koopkracht van den gul-
der is-gedaald, zegt men precies hetzelfde in
andere woorden. Inderdaad, hier lcomt het
nog duidelijker uit: als men den vrijgezel
eens in natura zijn brood, groenten,
kleeding enz. mee naar huis gaf en den huls-
vader met vrouw eu zes kinderen? Aldns
niemand ontkent dat meer.
Hoe die schreeuwende ongelijkheid weg te
pp en of te verzachten?
Door het toekennen van kindertoeslagen.
Deze behoeftestijging p, altijd en overal
billijk to waardeer en. veel billijker, dan bet
toekennen van periodieke verhoogingen die
hetzelfde beoogen. veel billijker dan stand-
plaatstoeslsgen (classificatie), veel billijker
dan cfc duurtetoeslag, lange jaren hekend
in do onderwijzerswereld enz. enz. Te lang is
de kindertoeslag vergeten.
èls Ik nu dion kincUMftoesltigf als bil-
lijk aanvaard, wat Is dan toch tegen om
Hl innen bij bet eerste kind? De heer
Van ïjmmerik zegt het en bewijst in den ge-
dachtamrang te vervallen, waarin zoovelen
«rrser verkeer en: uw loon ls oen absoluut
fanvilieloou. dus begint de toeslag bij het 8de
of 4de lwnd!
het betaalde loon is In van de
16ftn vo'vaTen reen absoluut familieloon als
tÏÏnTm U TP g r en het ls. Godlof, meer
eu waar Ik mij'loe maakte van dit minimum
hou Ik vrij in het meerden
Maar al zoude veeltijds (wat Ik ontken),
Vt loon op die minimumgrens staan nat
eb "hts oen gemiddeld gezin er van leven
ban. dan vprzet zHh niets, noch de strikte,
noch de sociale rechtvaardigheid, tegen het
toekennen van kindertoeslag bij het eerste
tind, dan mag elke werkgever méér doen
tiari hem plichtmatig (fte of 4e kind) tóe-
cehifet, en er is alles voor te zeggen.
Hier volge de heer v. Emmerik de Kamer-
df-b 'tten tegen v. d. L a a ris amende
ment om in plaats van ƒ40 voor elk
kind 200 toe te kennen aan het derde
kind enz. Ik heb het ook bestreden en niet
om pal te staan naast Minister De Visseir,
jnaar ook omdat ik het billijker acht Ik er
ken eerlijk daarvoor een jaar geledon, gelijk
van Emmerik, gehuiverd te hebben, maar nn
- is mij de zaak helderder en ga ik volkomen
gerust die richting uit, gelijk ook reeds
bleek uit het verschil van redactie mijner
moties in de He Kaïner en in den Raad.
Moge ik den heer v. E. overtuigd hebben
dat zijn voornaamste bezwaar denkbeeldig ls
alsof da toekenning van een suppletieloon bij
het eerste kind strijdig zou zijn met de
theorie van het absolute familieloon. Een
juist inzicht ln deze laatste minimu.mbepa-
ling is daarvoor allereerst noodzakelijk.
Daarom mijn uitweiding hierover.
T>e andere bezwaren van practisclien aard
blijken mij van veel minder waarde, zij vol
gen uit «en persoonlijke appreciatie der ge-
volgen en ïk kan dé schadelijke waarcteenag
van dep geaohten inzender«iiet volgen.
Wat De Maasbode" bedoelde met dergelij
ke sduidelijke experimenten, sloeg op de
voorstanders van de relatieve loontheorie, die
alleenljjjk letten op de behoeften, maar vnj,
absolutisten, als ik het zoo noemen mag,
steunen op de arbeidspraestatie en staan dus
tegenover de relativist en en verzaken onze
theorie geenszins bii toekenning van hijsla
gen voor het eerste kind.
Onmogelijk is bewijsbaar de juistheid van
den heer v. E.'s conclusie als zouden kinder
toeslagen voor alle kinderen „niet te recht
vaardigen" zijn, wijl het (grond)loon gelijk
is aan of hooger dan een gezinsloon. Geloot
mij, door dat meerdere komt de rechtvaar
digheid niet in het gedrang. Gij miskent al
weder de juiste beteekenis van het absoluut
gezinsloon als een theoretisch mi
nimum.
Gij zegt wel: „theoretisch ls daar geen
speld tusschen te steken", maar ik hoop van
harte, dat gii nu een groote afstand ziet tus
schen de praotische loonsbepaling en de t_ieo-
retisehle minimumloon waar doering en aar
draait het voortdurend om.
U vergist u, indien n meent, dat prof. A en
s3
R.-K Gemeente-
genent die passages van h^ ontw,erp_
uTeefnu een weinig van de wordingsge-
u wem. „_rri(, erken ik, dat zijn geeste
lijk vaderschap mij ten volle bezielde, toen ik
op dien morgen in Den Haag de subcommis
sie mocht voorzitten.
Dat de kindertoeslag als gevolg heeft:
neerdrukken van het grondloon (om deze
uitdrukking te gebruiken) is in het algemeen
een nog niet bewezen veronderstelling. Ik ge
loof het niet, mits men matige kindertoe
slagen voorstelt. Daarom mijn verzet in de
ITe Kamer tegen het voorstel van de V. O.
E. G. (Amsterdam), die requestreerde om
206 voor elk kind. Maar geheel- onbewijs
baar ls, en hier gaat het om, dat bijv. De
Visser's 40 vdor e 1 k kind de neiging van
drukken van het standaardloon meer zon
den vertonnen dan v. d. Laar's 200 voor het
derde kind. Op dit stuk van waardeenng
is alle geschrijf onvruchtbaar. Laat ons op
letten en waken.
Maar v. d. Laar's amendement heert^ daar
entegen zeker dit nadeel van den schijn: de
bijbedoeling van strijd tegen bet Neo-Malthu-
sianisme en inderdaad valt deze zijde van het
vraagstuk b n i t e n bet kader van een 1 o o n-
regeling.
De-Visser's ƒ.40 voor elk kind, afgezien
van het bedrag, beeft anderzijde dit vóór: dat
het steun goeft op het oogenblik dat die
steun het meeste noodig is, bij het eerste kind,
hetwelk steeds veel meer uitgaven meesleept
dan het derdie en vierde, welke broertjes en
zusjes, zooals een lid van de Commissie van
Overleg te Haarlem kernachtig zei: in het
zog zwemmen van hun voorgangers^
Degenen die alléén voor de groote gezin
nen toeslagen wenschen, dit tenslotte, „staren
zich blind op ééne zijde, n.l. de bestrijding
van bet Neo-Malthnsianisme", dat zijn van
EmmeTik's eigen woorden, welnu, dit ia juist
een argument om niet alken het groote
gezin maar elk gezin te helpen en pleit dug
vóór een toeslag bij het eerste kind.
De heer v. E. zal eindelijk ook wel begre
pen hebben d.at in de praetlscbe uitvoerbaar
heid van 7,tm ideaal nog altijd en telkens
weer de vraag moet beantwoord, worden: bp
welk kind, indien men deze vraag niet
billijk en practiseh beantwoordt met het ant
woord: bij elk kind. welk antwoord naar
mijn overtuiging ook de eenlge mogelijkheid
inhoudt van verovering van winst voot alle
gézinnen waarondier de groot© gezinnen
uiteraard begrepen zijn.
Eindig ik met de verzekering dat deze mij
ne zienswijze van dit vraagstuk door de
meerderheid der R.-K. leidende politici ge
deeld wordt en tevens met de verzekering
mijner hoogachting voor den heer v. Emme
rik, wiens betoog ver uitgaat boven hetgeen
lk» van geheele of gedeeltelijke bestrijders
van de overzijde tot hiertoe gehoord heb.
MR. BOMANS.
Een niet-officieel overzicht der DUTTSOHE
TEGENVOORSTELLEN is verschenen. Kort
samengevat komen 'zij op het volgende neer:
Do vermindering van het Duitsclhe leger tot
100.000 man wordt goedgekeurd. Daarenboven
wordt nog de ontwapening van alle linie
schepen aangeboden onder voorwaarde, dat het
D-uiitsche volk een deel van zijn handelsvloot
wordt teruggegeven.
Bij de territoriale quaesties is al» beginsel
vooropgesteld, dat geen territoriale wijziging
mag plaats vinden zonder raadpl&sdnK der ber
trokken bevolking; dat elke regeling worde go-
troffen in het belang en ten gunste van de
betrokken bevolking; dat het gaan moet om
duidelijk omschreven nationale wenschen.
.Zoo wordt de afstand van Opper-Silezië na
drukkelijk afgewezen, evenals de aanspraak op
Oost-Pruisen. West-Pruisen en Memel.
Danzig moet tot een vrijhaven worden ge
maakt.
In de neutraliseering van de Weiohsel wordt
toegestemd.
Polen wordt volledige gelijkberechtiging in
het gebruik van de verkeersmiddelen gewaar
borgd.
De bezette gebieden moeten binneffzes maan
den .geleidelijk ontruimd worden.
Voor bet geval een Volkenbond tot stand
komt. waarin Duitschlaind al' gelijkberech
tigd lid zal opgenomen worden, moet
Duitschiland het bestuur van zlin kolonies vol
gens de beginselen van den Volkenbond voeren,
eventueel als diens malndatari».
De strafbepalingen worden afgewezen en het
voorstel wordt herhaald voor de vorming van
een neutraal gerechtshof, hetwelk alle begane
schendingen van rechten en gebruiken van den
oorlog zal berechten,
Duitschland1 is bereid tot het jaar 1926 twin
tig milliard M. in goud te betalen en van 1
Mei 1927 jaarlyksehe afbetalingen in rente-
looze termijnen, zoodanig, dat het totaio bedrag
honderd millioen in Marken goud niet over
treffen mag.
Duitschland gekenjdf .was bij! vorming
der nieuwe statiën. 1 1
Een kind kan zien dat het' resultaat van
een polemiek die Duitschlands invloed van
den aardbodem wegvaagt, Ö.ie Duitschland
houdt buiten den raad der volken, noodwen
dig' moet zijn: een Duitschland centrum
van onrust.
De wereld staat voor een enorme taak.
Vijf jaren lang zijn alle bronnen der be
schaving uitgeput' om het leven onmogelijk
te maken. Het wapen der industrieele en
economische blokkade is gehanteerd met een
virtuositeit en een succes dat Napoieon een
eenw geleden jaloersch zou hebben gemaakt.
De wereld kan niet gered worden uit een
toestand waarin de oorlog baar beeft ge
bracht, als deze oorlog in een andere ver
momming wordt voortgezet'.
En dit geschiedt als we Duitschland diezen
vernietigenden vrede opdringen en uitslui
ten van den Volkenbond.
Laat Duitschland dat wat wel eens ver
geten wordt, het imperialistisch bestuur
heeft .afgeschud, zijn plaats in den Volken
bond innemen en zijn deel hebben in de
algemeene taak.
[We weten dat' de mondelinge gedachten-
wisseling omtrent, het voedselvraagstuk en
de financieel® kwestie goede resultaten
heeft afgeworpen. Waarom zouden wij niet
mondeling van gedachten wisselen omtrent
de methode van herstel,- ziende diat wij al
len een gemeenschappelijk belang hebben
bij het vinden der methode die aan de ge
allieerden de meeste baat geeft en het minst
nadeelig is voor Duitschlands productie-ver
mogen?
Er zijn menschen die 'denken dat het ont
steken der vredevuren als> met tooverslag
geluk ou overvloed zal doen terugkeeren.
Wij Zijn van andere opinie.
Do toekomst is vol gevaar.
IWie zijn in staat de gevaren te doen 'toe
nemen tot het oogenblik waarop de geheele
Europeeache samenleving zal ineenstorten,
indien wij op deze dwaze wijze de methoden
en de atmosfeer van den oorlog doen voort
duren. 1
ROMAN UIT HET POOLSCH.
120
„Mijn praetor," hief Marcis Aurelius aan, „ik
heb de goden van uw geslacht gebeden, dat zij
Biö uw hart mogen toewenden.
Plubius zweeg slechts met de handbeweging
den Imogen gast uitnoodigend den huiselijken
troon achter den offerhaard in te nemen. Hij
self bleef daarvoor staan."
„Ik heb u onlangs beledigd," sprak de Impe
rator verder, „toen ik u wegens uw militaire
onverbiddelijkheid verwijten deed. De goden
hebben mij gestraft, daar ik mij juist tot deze
Soldatennatuur met een verzoek wenden moet.
Gij zult mij begrijpen, praetor, als ik u mededeel,
dat de Germanen aan den Donau het Rijk met
ecm inval bedreigen, terwijl het leger der Bata
ven aan de tribunen zijn gehoorzaamheid heeft
opgezegd.
Ach! riep Publius. i 1 1 n"!
In Kei' sereh» artikel' bleven gisteren eenl-
gs drukfouten staan, welke de welwillende
lezer voor zich self wel zal hebben gecorri
geerd. In de tweede alinea van d© tweede
kolom viel echter een regel uit, waarom
wij dit gedeelte nog eens afdrukken:
„Maar, zal de heer v. Emmerik verwon
derd uitroepen, hoe aanlokkelijk' deze rede
natie ook zij, ik zie niet dat gij den grond
slag van het absoluut familieloon aanvadrdt,
gij hebt er niet van gierept dat het loon
althans voldoende moest zijn voor een gezin
met gemiddeld aantal kinderen. Zeer juist
opgemerkt. En ik hoop er los van té kun
nen blijven, los Tan ttezeSn minimum eiisch,
dien de strikte rechtvaardigheid atelti los
van den algemeenen theoretischen vorm, dat
de arbeid altijd minstens een gezinsloon.
waard is, omdatenz.
verzoek af te slaan, voer Marcus Aurelius
voort, want gij hebt langer tijd in het leger
gediend dan waartoe gij verplicht zijt. Maar
1 geloof niet dat Publius Quinctilius zich
op zijn recht beroepen zal, als het vaderland
hfVaïr verkeert. Denk niet aan het on-
dat ik u heb aangedaan, en spoed
u naar den Donau.
land ,„odlcielÜke Imperator, als het' vader-
ovpvivr>r»®€Va,ar verkeert moeten alle andere
zonder 0"'°en zwijgen, antwoordde Publius
zonder een oogenblik bedenken®.
woord ver,' U; *iad Jgeen ander ant-
S over Inwacht. Ik benoem u tot
L, f - Donau-provinciën en verleen
u dictatoriale macht tot de muiterij in het
leger dei Bataven ia onderdrukt. Alles wat
gij doet wordt door mij goedgekeurd, want
ik weet dat m zulke gevallen erbarming
en goedertierenheid verkeerd geplaatst zijn.
Wanneer kan ik u de volmacht zenden?
Binnen twee uur vertrek ik.
Marcus Aurelius stond op.
- Een Jaar van beproeving i3 over ons
genomen, zeido hij met bevende stem, zoo
zwaar dat alle mannen, die voor het welzijn
van den Staat meer bezorgd zijn dan om hun
eigen geld en goed/zich aaneensluiten moe
ten. Man nu af aan zullen wij vrienden
zijn, (Quinctilius. Misschien zult gij spoedig
Onder fl'e vele stemmen in de Enten be
landen, die het Vredesverdrag veroordeel
den, is er nog geen zoo scherp geweest als
thans het gezagvolle Engel®0*16 orgaan de-
Manchester Guardia'n".
Na er op gewezen te hebben boe dwaas
het was van de Duitsche regeermg een -
slissing binnen 14 dagen van ja of nee
eischen over een document, belangrijk
uitvoeriger dan eenig document ooit e
volk voorgelegd, zegt het blad verder,
diepgaander studie men maakt, hoe ern
ger het angstige voorgevoel wordt waar
mede d enkendo menschen in Amerika en
ons land de toekomst tegemoet zien van een
wereld gegrondvest op zulk een - ,-
Ieder toch die een opsomming tracht te
maken van deze serie zware boetedoenin
gen die den Duitschers wrden opge
legd, zal tot het inzicht komen dat wij ln
plaats- van een vrede gegrondvest op be
ginselen van recht en zelfbeschikking
do vrede waarvoor miLUoanen hun leven
bobben gegeven en millioeni-Jl verminkt zijn
aan do wereld een vrede van de oude
soort schenken, een treurige beLoonimgvoor
de democratiën van het Westen voor het
geleden lijden, een jammerlijk misbruik van
de macht waarmede zij hun regeerders be
kleedden.
iWant zij vochten voor de vernietiging van
een stelsel en om de wereld de democratie
te schenken; hun lijden bewerkte het eer
ste en het was de taak van hun staatslieden
hun werk te voltooien en het tweede doel
te bereiken,
De soldaten, niet de staatslieden wierpen
het militair regiem omver, en als dat re
giem terugkeert zal het de fout zijn der
staatslieden en niet die der soldaten.
Bij het onderzoek der vredesvoorwaarden
rijst een tweetal vragen. Zou er in de voor
waarden veel verschil zijn geweest, Indien
er nooit sprake was geweest van de veer
tien punten? Zouden de voorwaarden an
ders zijn geweest indien er geen revolutie
in Duitschland geweest was?
De Entente heeft Luxemburg uitgenoodlgd
een delegatie naar Pariis te zenden,
In antwoord op Wilson's uitnoodiging be
geeft de Luxemburgsohe regeering zich naar
Parijs, ten ©inde daar de wensehen van het
volk uiteen te zetten.
De Oostenrijfascihe gezant te Berlijn ver
klaart, dat de Entente aan Oostenrijk nim
mer concessies heeft beloofd, indien bet wil
de afzien van het denkbeeld der aansluiting
bij Duitschland.
De Belgen hebben Moresnet en Eupen be
zet.
Engeland heeft aan Zuld-Afrika voor
500.000.pond sterling aan spoorwegmateriaal
geschonken.
Het Pruisische staat&ministerie verklaart,
dat de Arbeidersraden geen reden van be
staan meer hebben.
België neemt maatregelen ter bevordering
van dón katoenbouw In die Congo.
Estland verklaart zich zelf tot zelfstandige
republiek.
ITALIAAN8CHE TROEPEN IN KXJEIN-
AZIE.
Een Radiobericht maakte dezer dagen mel
ding van landing van Italiaansdh© troepen in
Turkije, zonaer voorkennis der vredesconfe
rentie; Engeland, Frankrijk en de V. S; had
den daarover, zoo werd eraan toegevoegd*
vertoogen gericht tot Italië.
Uit een thans ontvangen bericht van het
„Hollandseh Nieuwsbureau" uit Parijs blijkt,
dat bet bier betreft eenige landingen van
Italiaansche troepen in Aziatisch Turkiie.
Ko-rt voordat de Grieken Smyrna volgens het
mandaat van de vredesconferentie, bezetten,
hebben de Italianen zonder eenige vergunning
of bevoegdheid van de conferentie, eenige
militaire landingen in Klein-Azië uitgevoerd
en gebied bezet, dat bijna een derde van de
kustlijn der Middellandsche Zee tussdhen Euro-
.peesoh Turkije en Egypte omvat. Met uitzon
dering van de landing te Adalia zijn al de lan
dingen uitgevoerd op gebied* waarop de Grie
ken aansipraajk maken. Italië heeft zich thans
Men kan zich moeilijk indenken hoe een !™et®en de belangrijkste steunpunten
nog bezwarender vrede had. kunnen wor
den opgelegd aan een door den keizer ge
regeerd. Gerilranië, door mogendheden, die
zich niet op democratische beginselen be
riepen.
De „Manchester Guardian" doet verder op
merken dat de beslisaing^ ten aanzien van
Oostenrijk een flagrante inbreuk vormt op
het beginsel van zelfbeschikkingsrecht.
Sn Klein-Azië meester gemaakt, doch! heeft
daarmede rechtstreeks inbreuk gemaakt op de
Grieksche nationale aanspraken, waarvan de
meeste reeds door de conferentie rijn erkend.
De Raad van Vier heeft thans ten slotte een
vraag tot de Italiaansche delegatie gericht om
©ene verklaring van dezen staip te verkrijgen.
Hierop is door Italië slechte een gedeeltelijk
bevredigend antwoord gegeven. Italië merkte
■n.l. op, dat de bezetting overeenkomstig het
Overgaande tot d&n Volkenbond zejgt het Londen&che verdrag was geschied. Italië, dat
blad: De Volkenbond moet een bond van gedwongen is geweest zijn aanspraken op
alle volken zijn. Een bond zender Duitsch- Eiume te laten varen en de internationalisatie
land is in waarheid niet anders dan een van deze stad onder Italiaansche vlag te aan
bond tegen Duitschland. Het ware voorde vaarden, tradht thans klaarblijkelijk dit eohéc
toekomst van Europa beter geweest Indien van zijne nationale aspiraties goed te maken*
door zioh ©en kïerï eteunpuAÜ ÏXk ÜS<rt
van tf» Middellandsohe Zee te verzekeren.
'Volgens de door de regeering geïnsplreerdd
Haliaansche bladen, is dit steunpunt noodzake*
t!om Italië in etaat te stellen de handcla-'
wegen naar het oosten te beheereohen,
o gene da mededeeling door Órespï té
Parijs gepubliceerd, is de®e stap nie<t ander©
dan de voortzetting van de door Italië sedert
oO jaar gevolgde politiek, om.geen enkele natie
toe te etaan een^overbeerschende positie op den;
Balkan te hekomen Volgens Oreepi maakt hef
besluit van de Vredesconferentie, «n Grieken
land toe te staan Smyrna en het vilayet Aidin!
te bezetten, (wat als eindbesluit doet verwach
ten dit gebied aan Griekenland te schenken)'
het noodig, dat aan Italië compensaties in
Klein-Aizië worden toegestaan, ten einde
de vergrooting van Griekenland te
neutraliseeren. Op dit oogenblik hebben de
Italianen de volgende landingen uitgevoerd:,
te Adalia, Makri, Boodroom, Scata Nova en'
Mormaras.
De Grieken hebben een officieel protest
ingediend1, waarin zij er op wijze, dat de be
zetting van deze punten door de Italianen een
r&ehtstreekscli© schending van het vroegere
beéïuit der vredesconferentie beteekent, waarbij
aan alle volkeren te verstaan werd gegeven,
dat zij moesten ophouden elkander te bestrijden
en eikaars grondgebied te bezetten, daar do
vredesconferentie alleen die grenzen zou erken
nen, die zij zelf ten slotte zal vaststelien.
DE, VLIEGTOCHT OVER DEN OCEAAN.
De Daily Mail" verneemt uit Thurso
(noordkust van Schotland) Hawker is bij aan
komst geïnterviewd. Hij vertelde bet volgende:*
De lucht was gedurende de eerste vier uur
van den tocht volkomen helder.' Daarna werd
het uitricht slecht. Wij ontmoetten zware
wolken en vlogen in een zwaren storm met
regenvlagen. Tegen dien tiid vlogen wii goed
boven do wolken op een hoogte van 15,000 vt.
Na viif-en-een-half uur waven wii genoodzaakt
verso-heiden duizenden vt. te dalen, doordien
het filler verstopt raakte. Daarna ging aileï
weer goed gedurende een naar uur. toen do
watercirculatie opnieuw verstopt raakte en do
temperatuur van het water tot kook-hitte
steeg. Wii begrepen dat wii, voor wii de water
pijp hadden schoongemaakt, niet veel hooger
konden stijgen zonder veel van het vermogen
van den motor te verliezen. Toen wij zoowat
twaalf-en-een-'half uur onderweg waren en
de watercirculatie no.g altijd slecht was be
seften wii dat wii niet door konden gaau met
het opgebruiken van ons motorvermogen. Wij
veranderden van richting en vlogen nu 2L/a
uur lang diagnaalsgewijs over de hoofds-cheop-
vaartroute, totdat wij tot onze groote gerust
stelling het Deenscho s.s. Mary ontwaarden.
Dadelijk gaven wii seinen, dat wii in nood
verkeerden; en die seinen werden onmiddellijk
beantwoord. Wij vlogen nagzopivat twee mijlen
door en streken toen in het water neer vóór
bet s.s. De zee was buitengewoon woelig; ea
ci9 Deensche bemanning was er anderhalf uur
mee bezig vóór zij ei^in slaagde, ons van het
vliegtuig af en aan boord te kriigen. Met groot
gevaar voor hun eigen leven gelukte het hun
tenslotte een kleine boot uit te zetten. Daar
er een zware storm stond, bleek het onmoge
lijk, het vliegtuig te bergen.
Alles te 2aam gerekend waren er toen wij
werden opgepikt 1414 uu,r verloopen sinds wü
New Foundland verlieten.
Grieve heeft aan een correspondent vgn de
-Daily Mail" het volgende meegedeeld: Toen
wij een paar honderd mül onderweg waren,
werden wü door een krachtigen noordelijken
wind geleidelijk uit onzen koers gedreven. Het
was wegens de dichte wolken onmogelijk, een
plaatsbepaling te verrichten: en op het oogen
blik dat wii besloten een zigzaglijn te beschrij
ven over de groote scheepvaartroute waren wij
zoo wat 200 mijl uit den koers. Toen wij tot
deze wijziging der richting overgingen, hadden
wij ongeveer 1000 tniil van den tocht naar de
lorsohe kust afgelegd.
Hawker en Grieve zijn te Invornes aangeko
men na op hun reis door de Hooglanden onver
getelijke tooneelen te hebben aanschouwd. Aan
elk station wierpen de vrouwen hun bloemen
toe. De mannen klampten zich aan den trein
vast en vochten om in de ln beweging zijnde
wagens binnen te komen.
De Koning heeft een telegram gestuurd aan
Hawker om hem uit te noodigen Woensdag
oip Buckingihampaleis te komen.
Een nationaal overiviiün'n^-inennment.
Radio meldt uit Washington, dat men een
som van negen millioen wil bijeenbrengen
voor de .stichting van een nationaal over-
winnings-monument. Het congres heeft reeds
een terrein hiervoor afgestaan. Het te stich
ten gebouw zal bestemd zijn voor natio
nale en internationale congressen. De ge
hoorzaal zal plaats bieden voor zevendui
zend personen. Er zal verder o.a. een bi
bliotheek en een museum ln komen voor
historische documenten en reliquiën, betrek
king hebbend op de praestatiea der Amerv
kaansche wapenen in den oorlog.
ervaren, dat onder mij'1 füosofemrvantel het
hart van een Rameinsch burger klopt.
Hij reikte Publius zijn rechterhand.
Eenige oo-genblikken vereenigde een ste
vige handdruk den donker en den soldaat
in een gemeenschapp6*1!^ Sévoel. Beiden be
minden Rome boven allesboven hun vu
rigste wenschen, boven hun eigen trots. Deze
liefde bracht hen tot elkander, en wischte
alles uit wat hen scheidde.
De genius van ons volk zij uw bege
leider I sprak Marcus Aurelius, en jgpoedde
zich naar zijn paleis terug om de volmachten
dadelijk te laten schrijven en ze te teeke
nen.
Twee uren later rolden op den Flaminl-
schen straatweg eenige reiswagens, die den
nieuwen legaat naar de Ponau-proviticiön
brachten.
HOOFDSTUK XIX.1
Had het muitende legioen kunnen1 ver
moeden, wie het antwoord op zijn eischen
zou overbrengen, het had de legerplaats niet
liet tooneel gemaakt van woeste uitgelaten
heid en dolzinnige dreigementen, 'Want dp
naam ven Publius was een dier namen, wel
ke door ie;deren soldaat met eerbied, dook
met vrees werd uitgesproken.
Nadat Servius zijn ruiterij had wegge
voerd, was het leger der Bataven onder be
vel van twee tribunen gebleven, voor welken
de dienst in een legioen slechts de trede
vormde tot een hooger sport in den sena
torenstand. Daar zij behoorden tot den stand
der patriciërs hadden zij recht op het tru-
binaat, zonder dat daarbij in aanmerking
kwam ervaring, geschiktheid en persoonlijke-
voordeden. En in het Batavenleger meen
den zij geen zwaren dienst te moeten vree
zen.
't .Was derhalve een pijnlijke verrassing
voor hen, toen zij bjj do intrede van den
dienst te velde hun zjjden tunica's in kasten
moesten opbergen, hun gouden armbanden
van de zachte witte armen moesten afleggeD
en den harden helm moesten zetten oj? de
prachtige frisuur. Publius en later Servius
had hun geen rust vergund. Terwijl de laat
ste hen voortdurend liet oefenen en hen
dikwijls door schijn-aanvailen van den vjj-
and liet schrikken, dwong hij hen tot waak
zaamheid. De jonge heeren hadden jgroot
berouw Tlat zij in 'dienst waren „getreden,
daar zij evengoed hun loopbaan met een be
trekking bij het stadsbestuur, hadden kun
nen aanvangen. Zij hadden gemeend zich
in het land der barbaren voortreffelijk t«
zullen vermaken pet heerlijke jachten en
vroolijk© drinkgelagen. In plaats daarvan
moesten zij zich afbeulen met allerlei hé*
slommeringen ln het leger.
Zij gevoelden zich dan ook volstrekt niet
onaangenaam verrast door den opstand vaa
den prefect Servius. Thans konden zij hun
wapenrusting afleggen en naar welgevallen
hun leven inrichten. Dat aan de andere zijd©
van den Donau zich wel eens Germaa'nsch©
horden vertoomlen, bekommerde lien wei
nig. Zij bevonden zich toch in een ver
sterkte legerplaats en-konden de zware_poor-
ten doen sluiten om met de Germanen, té
spotten.
Reeds op den morgen na den aftocht vaif
Servius' ruiterij was er in dé legerplaats een
ongowone beweging waar te nemen. Oproer
kraaiers liepen van kazerne naar kazerufl
en wezen op dé belooningen, die aan mui
tende legioenen waren ten deel gevallen.
Wij zijn onontbeerlijkDe Germa
nen dreigen.Thans ia het oogenblik gun
st jg om eischen te stellen.
Zoo klonk de overredingstaal, .waarnaar
