reldi
Advertenfiën.
s
I
ROOKT
Import
(Bloemenveiling - Haarlem.
Th. Houtman
Haarlemsche Bankvereeniging
LOKET-KLUIZEN.
Donkere Spaarne, Haarlem.
Ërdal
i
i
't Beste
J
fA
be geheimzinnige kamer.
kunsttanden
'Uii§mmvmZ
HAARLEM-
Steno en Typen
Anneveldt-Pitmauscheol
Amsterdamsch - Couponmagazijn f
He OeiAscho - Landbouw
VolwetteStolksetselCaas
^ouÉsehe Kaas
itkdansnaar Kaas
e Coi
Openbare ïergaderino
Schouwburg Jansweg I
VROOLIJK ALLERLEI'
Zadelmakers en Kolferniakers
Machinale Houtbewerking
Tandarts SWAAP,
Het bestuur der Coöperatieve
Haarlemsche Groentenveiling be
richt aan kweekers van bijgoed
en andere snijbloemen dat vanaf
heden dr'iewiaal
n.l. Dinsdag, Donderdag en Zater
dag, 's morgens 7 uur een BLOE
MENVEILING gehouden wordt
in het Veilinggebouw Donkere
Spaarne Haarlem.
Inlichtingen bij den Veiling
meester, Donkere Spaarne 12^-
Tel. 2408. I
HAARLEM.
Gestort Kapitaal f 4.050.000. Reserve ca, f 85Ö.000
Het Bestuur der Coöperatieve
Haarlemsche Brontenveiling bencht
hiermede aan Bloemisten en Bloemen
handelaren dat vanaf heden drie maal
per week nl. Pisisdlag!*
dag, Zaterdag 's morgens 7 uur
eene Bloemenveiling gehouden wordt
in het Veilinggebouw
VRIJDAG
BCafitoiieken
VAN HEES WITKALK de
goedkoopste en beste.
Firma KLINKSPOOR,
KampersingeJ, lioek Kamperstraat.
Heden, Woensdag 11
COUPON-OPRUIMING
K
W- C. REDLICH
persoi
goed)
«ren*
klee-
peerei»
soon
en, (s
Uitzette
I meestei]
met
en w.efl
met ge
v vervoert
|ige huif
Zatêiy.
van dat
West-:
:n, An»"'
(footings
e oOst-'
[jen kE
ij midi
Botert
if 2.1$
j f 220:
iOO iH
p.stuk^
G.id
28 iBigH;
n f 4
zoo
Heden overleed tot mijn diepe
droefheid na langdurig, doch
geduldig lijden, voorzien van
de laatste H.H. Sacramenten,
mijn innig geliefde echtgenoote
en der kleine zorgzame vader
NICOLAAS kruup
NICOLAAS KRUUP,
In den ouderdom van 26 jaren.
Namens de Familie,
N. KUUP.
J. COLEOEM.
Haarlem, 10 Juni 1919. 3381
Oetrouwd:
D. BIJLEVELD
Land- en Tuinbouw
op WOENSDAG 11 JUNI,'
'savonds 8V2 uur in de Cate-
Chismuskamer te Vogelenzang
Als spreker treedtop een hoold-
bestuurder.
Eraijgelscfre Bessen
aangeboden door Engelschman, die
pok Hollandsch kent ürondige maar
tegelijkertijd nette en gemakkelijke
methode, waarbij men werkelijk goed
en zuiver spreken leert Zonder al de
moeilijkheden en het tijdverlies, die
gepaard gaan met de verouderde
leerwijzen. 3qj j
Privaatles billijk. Cususgeld f 1 75
Per maand. Prceftes gratis
I HN. C. MOORE, Verspronckw. 10
6nr#^LLHELWSSWflPflRK 3
zS,MU8" 2-3. Tel. 882
Multeer™ Va" 2 "3 "«sluitend te
bnorniaai l^°°I het reguleeren van
B1EESKIEI
Heden en volgende
avonden Bïoscoop-
voos*sf elling
met prachtig
OOK EEN BOF.
DE VERSTROOIDE PROFESSOR.
®2 S programma S
IDe Witte films zijn
met ENORM succes
I" vertoond in de Bavo
Bioscoop* 3373
b Muziek, explicatie
gevraagd goed loon, bij ROU Haltestraat 51 Zandvoort.
Aan de N. V. Stoom-timmer- en Meubelfabriek v.h. G. P. i.
Beccari kunnen geplaatst worden: een Machinale houtbewerker
Aankomeling, en eenige timmerlieden. Aanm. a. de fabriek.
hoogfijn Sumatra
zandklad dek
Den Bosch. 3oö4
Kruisstraat 40, Haarlem
g SCHOENMAKERIJ
mm> 30361
Korte Begijnostrdat 28.
Uitgesneden Distributiele- Êg
derjSchoenmakersfournituren^
Verhuisd van:
Scheepmakersdijk 3 en Papentoren-
vest 14 naar
Ridderstraat 10,
Aalsmeer - Beverwijk - BtoememSaai - Edam - Hillegom - Hoofddorp
Leiden - Lisse - Purmcrend - IJmuiden - Zandvoort,
Rekening-Courant met Rentevergoeding.
CSroverkeer, Circulaire Chèquea.
Binneiiiandscke Credietbrieven. Credieten.
Heemt gelden a deposito op nader overeen
komen voorwaarden.
te
i
Iniichiingen bij den Weïiingsneestea»
Donkere Spaarne ISrood,
TELEFOOft 240 8. 3378
begint een
tijdelijk
JANSSTRAAT 1 tel. 2987
koopt aan Stationsboekenkasten7006
aileen die lectuur,
welke zeker geen gevaar oplevert
van
Wollen-, Zijden- en Voilestoffen.
Linnens enz. enz.
L ZIJLSTRAAT 87, 3371 S
Firma A. VAM PAfrl'.
adres voor KAAS is iocii
Zijlstraat
SS.
- hoek Woyelkoopsteeg
ZIJLSTRAAT 39 3370 ZIJLSTRAAT 39
niet doos
k bevredüf
tadigd.
van heti
It in dij
rdt ver-
ijst; bod.
rdappel*
I de kiinf
van dft
u met 1*
|ing. 1A
W. N. vS
je Konijl
vereduf
ioonsteb
ngen, 1?,
tsen. Da
jgft;
Eer
2eprija
d. wit;j
Smstedel
J. v. A
s H. Em
/ellingaf
re en 1<?
pr«s d;
sa le prt
Havan/
ussiscnef
J. Keurt
eren J<4
Lisse.
t; 3e ptf
Nestea
ioren; 2*<
k, Lisset
eler; J3b
k, Lie«se\
J. Mens»
Zilveri
Alaska^
tndneusli
itede; 20t
Here- en»
landschtj
he Keu,-4
d. Aarj
root (ax,
prijs Mi
tar; Lo<
unnink,-
Clanfi
A. vi
lere- eO
2e prt
Eer»
2e prijs
- en it
ilk en en-1
tvuyper
•e en 19
iuiypaït
MoohM
nda^dSl
mastode,
leer© eo
prijs id*
Boeken
a: Eert
.den: -*»
2e prija
S VOdgtS
Amster*
6300'';
Smitsi'
iOO. Be-;
t Pz. td
j
f 48391
-T.' i
We zaten gezellig biji die kachel van de rook
zaal allen waren handelsreizigers en ze luister
den naar een grooten, zwaarge^ouwden man, die
Jtóet zijn eentonig dreunende stem hen lang
verveeld had. „Neen, ik geloof niat aan
Speken," zei hij, „maar todh< heb ik eens van
iuijn achternicht een vertelsel gehoord, dat
r-o dat op zijn minst genomen zonder
ling mag genoemd worden."
„Praat er dan maar niet meer over," zei de
Dian met het drooggeestig g-ezicbt, die in ijzer
reisde, „go zoudt ons hang maken om naar
bed te gaan."
De welgemeende poging faalde. De dikke
ging voort, naar ik wel gedacht had. De
Woorden overvloeiden zijn mond evenals zijn
persoon den stoel. Ik ging weg om een brief
kaart te schrijven en kwam teint? in de ka
mer op tijd, om het einde te hooren.
„Do deuren waren aan alle kanten geslo
ten en ze was zeker dat ze 'n lange witte ge
daante zag, die voorbij haar heen gleed en
verdween. Ik zou bet niet hebben geloofd als
Aigene, die het vertelde, niet zoo door en door
geloofwaardig was geweest."
En zco ging het nog een poosje voort. Ik
geeuwde.
n Aardig verhaaltje," zei de kleine, bewe-
®clijke man dicht bij den haard: Hij was
reóaiger evenals wij allemaal; zijne tegen
woordigheid daar bewees het.
Gedurende het maal had hij niet te veel ge-
Praat en later, toen de gordijnen dicht waren
getrokken, had Mi etillekens den gemakke-
lijksten stoel in het warmste hoekje geno
men.
,,'n Aardige historie." herbaalde hij. „Maar
niet genoeg uitgewerkt, te weinig bijzonderbe
den, ziet ge. Dat komt, dunkt me, alleen, om
dat ge 't van hooren zeggen hebt en niet
ait eigen ondervinding spreekt. Ik voor mij
geef er de voorkeur aan iets te hooren van
iemand, die het zelf gezien heeft."
„Ik ook," snauwde de dikke, „als ik
fen and ontmoet."
Ac!Pf,fIl0otxZ^1ï neus uit met hiet geluid van
r °nipet, als om den ander uit te dagen.
x ar, zei de man met de kleine oogjes en
ïoode smalle gezicht, „we zijn tegenwoor-
dat WK)Tcr de wetenschap vooruitgegaan,
kor, W° «en met de bewering, alsof er spo-
z<mden bestaan! 't Zijn gezichtsmis]eidin-
't °tt x ge bet anders noemen wilt."
te 'noeineii ',er ^et op afm wat 'bet belieft
go ietg j- antwoordide de kleine. „Wanneer
Zelf, opt,' j- even wezenlijk sobijnt als ge
doet stniw dat u 't bloed in uwe aderen
iaao-f n en n van. angst een rilling aan-
InciTi W noem het dan een «eest of hal-
matio of gezichtsbedrog; de naam heeft
Weinig t& heteekenen."
Een bejaard reiziger kuchte en zeido:
„Ge kondt 't misschien nog anders uitleg
gen. Bijvoorbeeld...." En ftitü maakte een ge
baar met die hand, waarbij de pink in de hoog
te ging.
„Neen, dat kondt go niet," antwoordde de
kleine bewegelijk. „Nift, als de man met wien
het gebeurde, geheétonthöuctór was; al vJj'f
jaar lang tot op dezen dag." n
„Waarom vertelt ge die geschiedenis. met,
vroefe ik toen.
„Dat zon ik wel doen, indien het gezelschap
er belang in Btélde." Maar ik waarschuw u
vooruit, er is niets romantisch, in, niets ont
staan Jiit de verbeelding van een of ander
zwakhoofd, die meent, wat gezien te hebben
en enkele verwarde indrukken ervan heeft
overgehouden. Neen mijnihieer, wat ik n ga
vertellen is waar en zonder eenige bijvoeging
of opsiering; duidelijk als als wat ge maar
wilt. Doch ik praat er niet gaarne óver, voor
al niet met menschen, die niet aan geesten
gelooven."
Vorsclieidenen onzer zeiden, dat ze en wel
aan geloofden, de dikke bromde' wat en keek
op zijn horloge. De man in het warme hoekje
begon:
„Draai bet gas een beetje neer, wilt ge?
Dank u. Wat ik u nu ga venhalen, gebeurde
in een hotel van handelsreizigers.
Ik noem den naam niet, dat zou het in
miscrcdiet brengen en' dat zou ik niet willen,
noen, voor geen geld van de wereld, want
biet is er een best logement, net zooals dit,
net zoo eenvoudig en ietwat ouderwetseli. Ik
ben er later nog dikwijls geweest, maar niet
op dezelfde kamer. Misschien hebben ze die
wel afgesloten na het gebeurde. Nu dan. Op
een goeden dag ontmoette ik een» oud school
kameraad!. Ted Jones was zijn naam. We
praatten over ditjes en datjes en zoo terloops
vroeg ik naar onzen vriend Fred. Hij werd
zoo wit als een doek en keek me aan met
een uitdrukking om bang van te worden. „Ge
wilt toch niet zeggen, dat ge er niets van
gehoord hebt," vroeg hij.
„Neen," zeide ik, „wat is er dan?"
„Het was verschrikkelijk," antwoordde hij.
„Ze telegrafeerden om mij en ik zag hem la
ter. Maar ze hadden hem gevonden, liggende
op den vloer, met afgesneden hals, dood...."
Ik vroeg aan Ted waar het gebeurd was en
hij noemde me het hotel, dat ik niet noemen
zal. En toen ik hem mijn medegevoel had be
tuigd en we nog wat gesproken hadden over
oude tijden en over Fred dat hij zoo'n goed
soort van een vent was geweest en zoo ver
der, vroeg ik hem, (hoe de kamer er uitzag,
waar het was voorgevallen.
Volgens hlem was er niets bijzonders aan.
Er stond een ledikant met roode gordijnen
in een soort van alkoof, een groote mahonie
houten kast, met glazen deur, inplaats van
een spiegel een groot glas met zwarten lijst
aan den muur geschroefd tussehen de ven
sters en 'n schilderij, voorstellende: „Het feest
van Balthasar" boven den schoorsteenman
tel! Wat e.... wat zegt ge?"
Hij hield op, want de zwaar gebouwde rei
ziger hadi den mond opengedaan, doph dade
lijk weer gesloten ook.
„Ik dacht, dat ge wat zeggen wildot," her
nam da verteller. „Wel, we namen afscheid,
i-k dacht al niet meer aan het geval, tot mijn
zaken me naar neen, ik zal de stad ook
niet noemen naar X.... zal ik maar zeg
gen, brachten. En daar bleek het, dat mijn fir
ma mij hetzelfde blo tel had aangewezen, waar
de arme Fred op zoo'n akelige manier aan zijn
den ouderdom van 26 jaar.
Wed. c. M. KRUUP—
COLEGEM en kind.
Haarlem, 10 Juni 1919.
Delftstraat 31
Heden overleed tot onze
diepe droefheid, na een lang
durig doch geduldig lijden,
voorzien van de laatste HH.
Sacramenten, onze geliefde
Zoon, Behuwdzoon, Broeder,
Zwager en Oom
EN
M. VAN ZALEN.
Haarlem, 10 Juni 1919.
t"
3379
VAN
Tandarts
efonnaideitp^' .e-tandcn en andere
°k v°lwassenen J
eind was gekomen. Ik' kon nergens anders
gaan want alle brieven voor mij waren daar
geadresseerd. Maar in elk geval zon ik er toch
uit nieuwsgierigheid mijn intrek hebben ge
nomen. Ziet ge, 'k geloofde in die dagen niet
aan geesten. Ik was net als u mijnihieer."
Hij knikte, beleefd tegen den dikbuik. „Het
huis was vol en we maakten een heel gezel
schap nit in de kamer. We raakten aan hlet
praten over sproken en verschijningen, pre
cies als nu en er was een sinjeur met een
bril op, al 'n beetje op jaren, die zei, niet
in geesten te gelooven.
Met dat al, voegde hij er echter hij, zou ik
toch niet graag in nummer 17 slapen. We
vroegen hem waarom niet, dooh thfij antwoord
de slechts: „Daarom!" Toen we evenwel allen
bij hem aandrongen, vertelde hijt het ons.
„Omdat het de kamer jg; waar de lui hun
(hlals door iets raadselachtigs afgesneden
wordt Eerst was het Berk Hatteras. Ze von
den hem. wentelend iu zjjn bloed» Toen volg
den nog een paar, totdat ze de kamer, hebben
afgesloten.
„Zoo, zei ik, „wel, dan hebben ze m nu weer
open gedaan, want ik heb nummer zeventien!
Ge kunt u voorstellen, wat 'n oogen de an
deren opzetten.
„Maar ge gaat daar toch ai®4 slapeu," zei
er een, maar ik hield hem voor. dat ik geen
daalder voor een slaapkamer betaald© om er
wakker te blijven ligg-0n.
,,'t Zal vanwege de volte zijn» dat ze hiet ver
trek weer opengedaan hebben," zed de brillen
man. ,,'t Is 'n vreemd ding en het zonderling
ste nog is, dat al die arme Int handelsreizi
gers waren. Eerst Hatteras, toen Jones,
Frederik Jones later, een zekere Overshaw,
een Schot, IXij deed in hind e rk 1 e er-
tjes."
We bleven nog een tijdje talmen en als ik
geen geheelonthouder was geweest, zou ik be
paald opgewonden zijn geworden; want (bioe
meer ik er aan daelit, hoe minder het "ju be
viel, in nummer 17 te moeten slapen, ik had
niet al te best gelet on het inwendige van het
vertrek, doch alleen gezien, dat de meubels
anders waren dan in Fred's tijd. Ik ging dus
even naar buiten, de gaiift' door tot aan het
blokje van den portier was een
dit, gelijk ik reeds gezegd heb.
„Hebt ge geen aSert kamer dan nummer
17 voor mij," vroeg ik.
„Neen," antwoordde hij- T1
Toen ik naar bed ging, sloot de deur. Ik
hOÊ- maar één kaars, behalf de twee op de
waschtafel, welke ik niet aangestoken had
't Was flauw van me, doch we Ier
vrienden en ik wil fetgaarno
keek onder het bed m de Zift ge,
en zelfs onder de tafel en J die manneT1
het wilde er by my nut uri^ die in
of vermoord waren door
nummer 17 had opgeborge^
was geweest, dat ben van sc
doen afsnijden." Hy hield op en stopte lang
zaa rn zijn pijp.
„Ga voort," zei er een, en bij nam weer
het woord.
„Nu moet ik u doen opmerken, dat alles,
wat ik u 'verteld heb tot het uur, waarop ik
naar bed ging, slechts van liooren zeggen is,
zoodat ge T niet behoeft te gelooven; maar,
wat thans volgt, is mijn gedeelte van de ge
sel lieden is .wat mij zelf is overkomen in
die kamer. h! a
Hij dacht even na eü vervolgde toen:
„Ik was het met m'n eigen niet eens of ik
blijven zou of niet. Ik rookte een paar pijpen
en las de laatste courant, advertenties en al
en ging eindelijk naar bed. Ik liet evenwel
de kaars branden."
„Sliept gij?" vroeg ik
„Ja, als een marmot. Ik werd gewekt door
een zacht klappen op de deur. Ik ging1 opzit-
ten, zoo verschrikt als jk nog nooit in mijn
leven was geweest. Ik zei echter: „W ie is
daar," doch bet kwam er slodhits fluisterend
uit. Ik verwadhitte niet, dat iemand mij zou
antwoorden. De kaars was uitgegaan en het
was pikdonker. Ik hoorde een licht schuifelen
aan den buitenkant. Ik schraapte de keel en
riep: „Wie is daar," ditmaal met een natuur
lijke stem.
„Ik, mijnheer," zei er een. „Hiér ben ik met
het scheerwater, zes uur, mijnbeer," 't Was de
bediende."
„Ik geloof niet, dat deze historie veel om
het lijf heeft, merkte de gezette reiziger op.
„Ge hebt zo ook nog niet heelemaal ge
hoord man," zei de veartüller koeltjes.
,,'t Was zes uur op een winterochtend en 't
was pikdonker. Mijn trein vertrok om zeven
uur. Ik stond dus op om mij aan te kleeden.
Ik stak de twee kaarsen op de waschtafel
aan. In de gang kon men geen hand voor
oogen zien. Ik besloot me maai' met koud wa
ter te behelpen. Ik had me ingezeept en be
gon langzaam aan mijn kin, toen ik iels in
den spiegel zag bewegen, dat me hevig deed
schrikken. De groote deur van de hangkast
was opengegaan en door een soort dubbele
weerkaatsing kon ik biet ledikant zien met de
roode gordijnenOp den rand ervan zat
een man in broeik en hemdsmouwen.... een
man met zwart haar en bakkebaarden en op
z'n gezicht een uitdrukking van wanhoop en
angst, als ik nog nooit hij eenig menschelijk
wezen had waargenomen. Ik stond» als ver
steend en staarde naar zijn beeld in den
spiegel. Eensklaps lachte jjjiy. Een akelige, ge
smoorde lach, waarbij hij al zijn tanden liet
zien. Ze waren hagelwit en 't volgend oogen-
blik had hij zich gehieel de keel afgesneden
van oor tot oor, daar vlak voor mij. Hebt gij
ooit een man zieh den hals zien afsnijden. Het
bed was even van te voren geheel wit
De verteller had zijn pijp neergelegd en
streek met de hiand over het gezicht, voor hij
verder ging.
„Zoodra ik durfde kijken, 'deed ik het. Er
was niemand bij mij in de kamer en het bed
was even wit als ooit. Wel, dat is alles," zoo
brak hij plotseling af, „behalve, dat ik thans
begreep, hoe die arme kerels aan biun eiud
waren gekomen. Ze hadden*alle die vrettelij
ke verschijning gezien, den geest van den
eersten en door den schrik moet hun hand
zijn uitgeglipt en üuet mes hun door de keel
zijn gegaan, voor ze 't verhoeden konden."
De dikkerd stond op en zei; „De kamer, waar
van ge spreekt, is de mijne. Ze ziet er precies
eendér nit, als ge ze beschrijft. Ik heb num
mer 17. Do meubels, bet schilderstuk alles."
„Zoo," zei de verteller, ietwat onthutst noajj]
~t scheen, „'t gpjjt me; maar de kat is nu
j ^a,k» er is mets aan te doen. Ja, ik «o»
loot, dat het dit huis is en ik veronderstel, dat
ZG vr araerWeer in gebruik hebben geno-
men. Maar gij gelooft toch niet aan spoken en
dus zal het u niet hinderen."
zei dikkerd en kort daarna ven
liet ShSj het vertrek ,1
Een oogenbllk later kwam hij terug.
f9W e willen "weten, begon ik, „hoe 't kwam»
dat gij u self met de hals hebt afgesneden*
toen ge 9t spook zaa&t.'
„Dat zou ik ook gedaan Hebben, wanneer ik
niet altijd een veiligheidsscheermes gebruikte;
waarin ik ook reis, mijne Hoeren," en zich tot
den dikke wendend „en wilt ge er een van
mij koopen, uiterst solied en goedkoop," zei
hij; „het is me altijd een beetje moeite waard,
om nummer 17, welke gij juist afbesteld hebt,
te bemndbltigen; het is de beste kamer van
dit huis."
H. B. S.'er tegen Pa: „Pa, hoe héét de ge*
liiefdo van dén Cid ook weer?"
fa», die zich daar niets meer van herinnert,
ontwijkend: „Gossimèno jo, weet jij dat niet?"
Zoontje: „Juist OHimèae, gut pa, wat
heeft u dat goed onthouden!"
DE ZOON VAN DEN DICHTER.
„Foei, Kareltje, nu heb je gisteren pas vooj*
papa een versje gemaakt, waarin jo hem be
loofd hebt, je altijd helder te zullen wasschen
en nu zijn je handen alweer vreeselijk vuil."
Kareltje: „O, dat was maar een dichterlijke
vrijheid."
ER IN G-ELOOPEN.
„Waarom ga je heelemaal niet meer uit?"
„Denk eens aan, toen mijn kleermaker1 gis*
teren voor de derde maal met de rekening
kwam, wierp ik hem eene laars van mijn laat
ste paar naar het hoofd en do kerel heeft
haar meegenomen!"
Professor van D. zit in zijn studeervertrek,
waar hy veroorlooft, dat Antje de stof wat
afneemt. Als een kat met fluweelen pooteu
gaat Antjos stofdoek over de meubelen heen.
Geen geritsel wordt vernomen.
Eensklaps roept de professor: „Binnen."
Onmiddellijk daarna nog eens, maar luider?
„Binnenl"
Verbaasd kijkt professor naar de deur, die
diidhi blijft.
„Binnen," schreeuwt hy.
Antje, die den hoogsten eerbied en de groot
ste vrees voor den geleerde heeft, zegt nu bij
na fluisterend:
„Er is niemand, mynheer."
„En ze kloppen!" 1
„Dat doet u zelf,"
„Ik?"
„Ja, u klopt uw pijp uit." .-s_
Bi
Entrée:
I f. 1—, f 0,75 f 0,50 f 0,25
Dagelijks te spreken van 10— 41 /,uur
Vulimg van tand of kies billijk tarief.
J. I. van DijK, Huis- en Decor
schilder, Hout- en marnierimitatie,
reclames in elk genre, meubelen
schilderen in elke gewenschte kleur.
Bloemenveiling
Thans weder in uitmuntende kwa
liteit verkrijgbaar, beter dan voor
den oorlog. 3083
Let op den Oranjen Pelikaan!
Spoedcursus
koopt niet in winkels, waar onzede
lijke of N. Malthusiaansche artikelen
wofdeti verkocht of voorhanden zijn
Ill
BB
begint de groote halfjaarlijksche
-gfr.
VOORRADIG
Conourresrende prijzen
Naar ieders smaak i
