MILUWE HUIL MINT
Van Overal
Wereldmacht.
„Een Tegenvaller.''
FEUILLETON
De Ondergang van een
VROOLIJK ALLERLEI
VERKOOFINGEN enz
Dinsdag 17 Juni Tweede Blad
Onlangs wijdden wij eon „Kruiskopje" aan
xdo voorgenomen groote promotie van de
ambtenaren ten stadbuize en zetten uiteen
dat deze algemeene opschuiving niets meer
of minder beteekende dan een ontwrichting
van de pas met zooveel zorg en moeiten in
het ambtenaren-reglement samengestelde sa
larisverhouding der ambtenaren.
De promotie is dan ook, zooals te verwach
ten was nadat de vinger op de wondeplek
was gelegd, voorloopig afgelast.
In de „Stads-Editie" der „Opr. Haarl. Crt."
heeft „B. K." een drietal artikelen gewijd aan
dezen, wat bij noemt „een tegenvaller" voor
de ambtenaren.
Erg gelukkig kunnen wij ze niet noemen.
Zelfs verwondert bet ons, dat ,3. K", die
meermalen blijk gaf van een onbevangen,
nuchter, zij bet soms wat eenzijdig, oordeel in
vele gemeentelijke aangelegenheden, deze ar
tikelen aan de zetmachine kon afleveren, na
dat zij uit zijn pen waren gevloeid. Zij komen
ons voor het gevolg te zijn van buiten
gewone overhaasting, waarmede het eerste
artikel geschreven schijnt te zijn.
Waar „B. K." in zijn artikelen zeer onbil
lijk is en waar ook de „N. H. Crt." er in ge
noemd wordt, achten wij het wenschelijk den
schrijver op eenige punten kortelings te ant
woorden.
3. K." schrijft over de afgelaste promotie:
„Voor goed begrip van hetgeen nu ge
schiedt of liever niet geschiedt,
moet men zich berinneren, dat do alge
meene verhooging een gevolg
was van het in buitengewone overhaas
ting door den Raad genomen 'besluit om
het ambtenaren reglement te herzien.
Men weet, dat toen een aantal, leden van
den Raad (zelfs de geheele sociaal-demo
cratische fractie) geweigerd heeft aan de
beraadslagingen deel te nemen, omdat
men verklaarde in de zeer enkele dagen,
die verloopen waren tusschen de indie
ning van het raadstulc en de openbare be
handeling geen tijd te hebben gehad .de
zaak grondig te bestudeeren."
Dat de v rbooging een gevolg was van bet
in overhaasting nemen van een besluit om
het ambtenaren-reglement te herzien, is er
naast.
Deze verhooging beeft niets met zulk 'n goed
keuring van het A R. te maken. Al zou deze
goedkeuring nog weken lang op zich hebben
laten wachten, al hadden alle socialistische
raadsleden met a] de 27 overige raadsleden
met den grootsten ijver dag en nacht het re-
ghmeiut bestudeerd, dun zou, wat nu ge
schiedde, ook geschied zijn.
Dit zijn de nuchtere feiten.
Iets verder schrijft ,3. K." over de behan
deling in den Raad van het A. R.:
„Niettegenstaande den ernst van het
protest van raadsleden, die steeds ge
toond hebben te willen samenwerken met
allen in het belang der gemeente, was er
geen honden aan. Vroeger werd het in
eiken Raad beschouwd als een daad van
welwillende en noodzakelijke samenwer
king als ernstige mannen verklaarden,
niet voorbereid te zijn. Thans echter werd
met onverbiddelijke koppigheid doorge
zet."
Wij kunnen ons niet voorstellen, dat ,3-
K", die altijd toont, onder dit of een
ander pseudoniem, nog al aardig van de
Haarlemsche politiek op do hoogte te zijn,
in deze zaak een vreemdeling in Jeruzalem
zou zijn, en toch kunnen wij ook het tegen
overgestelde niet veronderstellen, want dan
zouden wij aan de eerlijkheid van „B. K."
moeten twijfelen, hetgeen wij liever niet doen.
Wij weten dat de socialisten buitengewoon
verlegen zitten met het treurige figuur, dat
zij bij de behandeling van het ambtenaren-re
glement hebben gemaakt, door zich aan de
beraadslagingen te onttrekken en dat zij
trachten telkens en telkens hun gedrag van
toen weer goed te praten, door de schuld op
de niet-socialistlsche raadsleden te leggen.
De schuld van deze haast ligt geheel bij
„die raadsleden, die steeds getoond hebben te
willen samenwerken," waarmede de S. D. A. P.
natuurlijk bedoeld is, want hadden deze er
geen politieke zaak van gemaakt, er zou zooveel
„koppigheid" door de anderen niet betracht zijn.
Het is immers bekend dat rechische raadsle
den eenige dagen voor de behandeling van het
ambtenaren-reglement door rooraanstaande,
bevooroordeelde, zeker niet recitsche, ambtena-
naren zijn gewaarschuwd, dat de socialisten
van plan waren roet in het eten te gooien. Wij
hebben de brieven indertijd gepubliceerd en
zijn nog steeds bereid den heer B. K. verdere
inlichtingen te geven, zij gunden den heer
Bomans dat z.g. politiële fortuintje niet
van algemeene overeenstemming te hebben be
reikt in de commissie van overleg. De recht-
sche raadsleden werden gesmeekt te zorgen, dat
de toeleg van de socialisten mislukken zou. Zóó
voorbereid en met de vetenschap dat in de
commissie van overleg algeheele overeenstem
ming was bereikt, vingtn de rechtsche raadsle
den de gehuichelde vroomheid der socialisten
op en gelooft de heer 3. K. dan dat raadsleden,
voelen dat zij met epen oogen voor den gek
worden gehouden, dat de socialisten als zoete
koek slikken zouden?
Het zal, met deze wetenschap, den heer B.
K. ook duidelijk zin, waarom in die raadsver
gadering een „onbekende koppigheid" getoond
werd, maar tevens dat de schuld daarvan bij
de socialisten zei.' lag. Ook wordt zoodoende
duidelijk hoe het kwam, dat de socialisten in
deze vergaderinf zulk ten ongekend mal figuur
sloegen door veg te loopen. Zij zagen zich
ontmaskerd en ionden moeilijk wat anders doen.
Ook hier is de heer B. K. er dus naast.
Wij kunnen dezen aanval echter laten voor
wat zij is, want het 'blijkt dat ook B. K. het met
ons eens is. Immers hij schrijft: „Ik voor mij
moet erkennen, dat een algemeene opschuiving,
ook mij niet bijzonder aangenaam trekt." Iets
anders hebben wij niet beweerd en dus zijn wij
het eecs.
Met klem moeten wij echter opkomen tegen de
voorstelling alsof de heer Mr. Bomans invloed
kan uitoefenen op de redactie van de N. H. Ct.
Dat is niet juist. De heer Bomans het zij
eens en voor goed gezegd oefent niet den
minsten invloed op de redactie uit. In ons blad
schrijft de heer Bomans niet anders dan met on-
deiteekening van vollen naam, zoodat de le
zers zelf weten hoe ver die invloed gaat, en, ook
zijdelings oefent de heer Bomans geen invloed
uit.
Wat de verdediging betreft tegen het door
ons uit de publieke opinie genomen, verwijt
dat de secretarie-ambtenaren, als corps lof
felijke uitzonderingen zijn er zeker! niet zoo
heel hoog aangeschreven worden, zullen de be
langhebbenden zelf zeggen: Heere, bewaar ons
voor zulk een verdediging van onze vrienden.
In het laatste artikel maakt B. K. het bui
tengewoon bont.
Men weet dat Haarlem, onder rechtsch be
stuur, algemeen als een bewijs werd aange
haald dat een gemeente niet juist door sociaal
democraten behoeft geregeerd te worden om
goed te worden geregeerd en dat ook rechtsCne
bewindvoerders een zeer juisten kijk hebben op
het loon dat den arbeider, die zijn loon
waard is, toekomt.
Nu verwijt B. K. het Haarlemsche gemeente
bestuur juist dat het verder ging dan socialis
tische gemeentebesturen.
Hij schrijft:
„Een gemeente als Haarlem behoeft zich
geen weelden te veroorloven boven Amster
dam, waar men werkelijk niet zuinig huis
houdt. En wat blijkt nu? Aldaar wordt voor
gesteld het loon van een bode te brengen van
f 1500 tot 1800, wij gaan tot f 2000.
Nog sterker springen de verschillen in het
oog voor de ambtenaren op weekloon. Deze
kennen wij wel niet in dien vorm, maar de
gelijksoortige betrekkingen worden ook hier
gevonden.
Ik vermoed, dat de Amsterdamsche wethou
der van financien even veel gevoelt voor de
bestaansvoorwaarden van den arbeidenden
mensch als onze heer Thijssen."
Dat au juist betwisten wij. Wij hebben im
mers betoogd dat onze mannen zeker zoo goed,
ja beter, wisten wat een menschwaardig be
staan is dan de socialistische heeren. Door de
socialisten is ons dat immer betwist en zie hier
een schrijver die een verwijt maakt dat de ar
beidsvoorwaarden in Haarlem beter rijn dan in
eenige socialistische gemeente.
Het is een compliment om te onthouden,
maar het riekt sterk naar onoprechtheid, wan
neer men, bij ondervinding weet, dat B. K. niets
zoo graag doet dan ooquetteeren met de soci
aal-democraten.
Reds hebben wij melding gemaakt van
een gevaarlijk troepje, dat te Ransdorp
sroode plannen had en ook in andere gemeen
ten in Waterland kwam brutalen inbraken
voor.
Te Broek in Waterland ajjn Zaterdagmor
gen drie personen gearresteerd, die aldaar in
den voegen morgen een tafelkleed hadden ge
stolen. Zij bleken in Amsterdam thuis te hoo-
ren. Door een onvoorzichtige uitlating van
een hunner, kwam ook nog aan het lieht, dat
er meerdere ongewenschte gasten op het pad
waren. En even later kreeg de burgemeester
telefonisch bericht, dat te Edam den vorigen
nacht door insnijding van een ruit, bij een
rijwielhandelaar, vijf rijwielen waren geste-
Icq
Het in arrest gehouden drietal vertelde, dat
de „anderen" hun 's nachts met de fietsen wa
ren voorbij gereden Later bleek ook, dat
Vrijdagavond 'ma' de laatste tram vijf ver
dachte personen te Edam waren aangeko
men. Van de aangehoudenen werd verder nog
vernomen, dat zij allen in een café op den
Zeedijk te Amsterdam samen kwamen. Een
poging gedaan om de andere vjjf daar te
vinden had echter tot nog toe geen resultaat.
AüKÏt BthICHTEN
Sedert een week werden uit Bussum
vermist de minderjarigen ,Widemijntje v. d.
iW. en Alida uit het Kinuerhuis van de
Yereenigiag tot Opvoeding van .Weezen en
in het riu-sgerin, waren twee jongens zoek.
Thans znn de meisjes te Amsterdam, en de
jongens te Utrecht aoor de pol hm opgespoord
en weer naar Bussum gebracht.
Bij Mnkking* (Friesl) is ruim 60 H;A-
keid.een. bosch afgebrand. De schade be
loopt duizenden guldens.
In een schuur van den landbouwer v.
d. Horst, onder Ede, had een zieke zwerver
met behulp van den landbouwer rijn bivak
opgeslagen. De zieke ging steeds achteruit,
er werd politiehulp ingeroepen, doch
op het politiebureau is de ruimte zoo be
perkt, dat men er geen zieke kon herbergen.
Te Ede ia geen enkele inrichting om dejü
man te verplegen, in het ziekehuis te Benne-
kom was geen plaats. Besloten werd de
de zieke te laten waar hij was. Enkele da
gen later was hij overleden.
De heer F. uit Hamburg, directeur van
een msrgannei'abriek al a
te Nijmegen vertoefde, is Zaterdagochtend op
straat plotseling onwel geworden. Hij zakte
ineen en werd in een café binnengedragen,
waar hij enkele oogenblikken later den geest
gaf.
Te Budel (N.-B.) zij11 hau personen aan
gehouden, die een kudde schapen van 70
stuks ove der grens trachtten te smokkelen.
De schapen rijn in beslag genomen.
Zaterdag ontstond bij een poging tot
arrestatie van 8. de B., te Bodegraven een
hevige worsteling, waarbij de B. wist te ont
snappen. De politie zette hem achterna en
losto in een tamelijk drukke straat vier
schoten op den arrestant, gelukkig zonder
iemand te raken, De arrestant, wist te ont
komen en is nog voortvluchtig.
In de heide bij het dorp Katlijk (Fr.)
werd de zoon van den heer S. de Jong door
een adder gebeten, en wel zoo ernstig, dat
geneeskundige hulp noodig was.
Er doen zich te Medemblik in eenige
gezinnen ernstige ziekte-verschijnselen voor,
vrij zeker tengevolge van het gebruik van
ondeugdelijke worst. De justitie heeft de
zaak in onderzoek.
Bij de firma Poury Co. in de Kalver-
Btraat te Amsterdam, hebben Inbrekers kans
gezien, zieh toegang te verschaffen tot den
winkel en de magazijnen. Zij zijn door het
verwijderen van een ruit aan de zijde van de
DB STROP.
Bezoeker: „Waarvan was j© beschuldigd!"
Gevangene; „Van 't stelen van een hor
loge. Ik heb al mijn best gedaan. Ik had twee
a?™catenen zestien getuigen kwamen mijn
alibi bewijzen. Allebei m'n advocaten heb
ben ki ach tig voor mij gepleit. Maar alles
was tevergeefs. Ik werd veroordeeld tot vier
jaar dwangarbeid."
Bezoeker: „Ik begrijp niet, waarom je niet
bent vrijgesproken!"
Gevangene: „Ja er w&a juist één a-wak
punt In mijn verdediging zij vonden het
horloge in mijn zak."
VERSCHIL.
Jonge vrouw: „Otto, je hebt me niet meer
lief, want als je vroeger een nieuwen hoed
voor me kocht, keek je alleen maar naar mij
en naar den hoed en nu kijk je naar de reke
ning en naar de modiste,"
Wijde Kapelsteeg binnengekomen. In alle
deelen van het gebouw zijn zij geweest. Hoe
veel en wat zij hebben medegenomen is nog
niet met zekerheid te zeggen. Hedenmorgen
was men nog aan het inventariseer en, maar
zeker is het, dat het voor een aanzienlijk be
drag iB.
HAARLEM- Notitie van de pereee.en uie
verkocht zijn in ,,'t Notarishuis," Bilderdijk-
straat 1, bij den Eijlweg, op Zaterdag 14 juni
1919, des avonds na bj/s uur.
Notaris J. A. WLLLKENS.
No. 1. Een Villa met Erf en Tuin aan de
Dreef. Get. No. 22. Niephaus en Blansert,
q.q. f 85.9000.
No. 2. Een Huis, Erf en open Grond aan
de Kruisstraat. Get. No. 9. H- J. Pepor, q.q,
f 32800.
Notaris D. iWi. VAN NIEKLERK.
No. 3. Een Hecrenhuis met Erf en Tuin
aan de Parklaan No. 85. Uit de hand ver
kocht.
No. 4. Een Winkelhuis met Bovenhuis aan
de Doelstraat hoek Korte Lakenstraat No. 8.
Opgehouden I 3150.
No. 6. Een Winkelhuis met Bovenhuis en
achtergelegen Benedenwoning aan de Lange
Begijnestraat hoek Korte Begijnestraat No. 1
i 6076.
Notaris Mr. C. J. BOERLAGE te Heemstede.
No. 6. Eene Villa met Tuin aan den Aer-
denhoutsduinweg, naast het Postkantoor No.
3a, Wj. A. Kronenberg I 33900.
Notaris P. F. DE BURES.
Nos. 79. Brie Huizen met Erven en
Grond aan het Zuider Buiten Spaarne No. 7.
Get. No. 148, opgehouden f 4880.
No. 8. Get. No. 162, opgehouden f 41W
No. 9. Get. No. 164, uit uo hand verkocht.
Notaris J. A. (WILKENS.
No. 10.Een Koffiehuis met Bovenwoning*,
Erf en Tuin, aan de Saenredamstraat Get.
No. 2. A J. Heijbiom I 6450.
Nos. 11—18. Acht Huizen met Bovenwo
ningen en Erven te Haarlem aan de Saenre
damstraat als
No. 11. Get. No. 12 zwart en rood,
G. Cramer f 3526.
No. 12. Get. No. 14 zwart en rood, D.
J. Zuurendonk f 3425.
No. 13. Get. No. 16 zwart en rood, onge
il oden f 3400.
No. 14. Get. No. 18 zwart en rood, iW.,
Th. van Vastenhoven f 3425.
No. 16. Get. No. 22 zwart en rood, A. H.
de Wilde f 3560. J A
No. 16. Get. No. 24 zwart en rood, A. H.
de Wilde f 3400.
No. 17. Get. No. 80 zwart en rood, opge
houden T 3400.
No. 18. Get. No. 32 zwart en rood, idem
f 3400. i "7
Nos. 19—20. Twee Huizen met Bovenwo
ningen en Erven te Haarlem aan de Berck»
heijdestraat ,als:
No. 19. Get. Na 2 Zwart en rood, Opgehou
den f 3400.
No. 20. Get. No. 4 zwart en rood. A. J.
No. 21. Een HeeTenhuis met Bovenwoning,
Heijbiom, f 3425.
Erf en Tuin aan de Alexandursii„ai. Get.
(Not 8 zwart en rood. H. Smolenaars q.q.,
t 8300.
No. 22. Een Huis en Erf te Haarlem aan
de Brouwersstraat, met uitgang door een
steeg naar de Voorzorgstraat. Get. No. 86,
G. P. Geukers, f 1960.
No. 23. Een Winkelhuis met Boven woning1.
Erf en Tuin aan het Leidscheplein. Get.
no. 28 zwart en rood. Opgehouden 4975.
No. 24. Een Huis met Bovenwoning, Erf
en Tuin te Schoten aan de Paul Krugerstraat.
Get. no. 40 zwart en rood. S. 0|j f 4150.'
Nos. 3334. Twee Huizen, Erven en Tui
nen te Schoten aan de Braadtstraat, als:
No. 33. Get no. 27 Na 43. Get. no. 29. J.
Swennekes J 6420.
ROMAN UIT HET POOLSCH.
134
Wordt vervolgcU
Dit immers zijn de feiten:
Er Wits (Is) vastgesteld eene salarlsregeling
voor de ambtenaren en eene, waarmede ieder
ambtenaar niet alleen tevreden was, maar
waarover elk ambtenaar zich zelfs verheug
de. En iedereen was tevreden, omdat ieder
.meende beloond te worden naar den verrich
ten arbeid. Ook de verhoudingen tussohen de
ambtenaren van verschillende takken van
dienst droeg algemeen de goedkeuring weg.
Dat was dus in orde. Maar nu kwam, nadat
Je verordening was vastgesteld, de gemeen
de-secretaris, in het college van B. en W«
voor zijn secretarie-personeel een massa-pro
motie bepleiten, die, hoe sympathiek de po
gingen van den secretaris ook zijn, op zich
zelf een gevaar voor ontwrichting oplevert
van het geheele ambtenaren-reglement. Die
massa-promotie immers heeft veel weg van
ïen poging om het secretarie-personeel een
rang hooger to doen bezoldigen daa.de met
hen in het reglement gelijkgestelde ambte
naren van andere takken, van dienst. De
Raad besliste: de ambtenaren der secretarie
krijgen dit salaris voor dat en dat werk. De
gemeente-secretaris trachtte door (zoo goed
als) alle ambtenaren een rang te verhoogen
voor hen een hoogero bezoldiging te krijgen
en dus voor bet secretarie-werk betere sala
rissen te doen betalen. Zulk een massa-pro
motie is een ongewilde ontduiking vaa een
raadsbesluit, (men lette erop, dat alle amb
tenaren tevreden waren met de hun toege
kende plaats In het A. R.), doch heeft niets
met een goed of slecht ambtenaren-reglement
le maken. Het gaat niet om de massa-promo
tie, maar om de manier, waarop getracht
wordt, het secretarie-personeel uit het ver
band te rukken. Het gevaar is er natuurlijk,
dat de ambtenaren van andere takken van
dienst volgen en eveneens hoogere bezoldi
ging wenscben. DaaT is niets tegen, doch wil
men betere bezoldiging, dan dient deze ver
kregen te worden niet op deze manier, doch
door besluiten van den Raad, dan dient de of-
ficieele weg te worden gevolgd.
De „Nieuwe Haarlemsche Courant" heeft een
feilen uitval van B. K. te verduren omdat zij
zich verzet .ieeft, niet tegen de promotie van'ver
dienstelijke ambtenaren, maar tegen de massa-
promotie.
yfjj protesteeren er echter tegen wanneer
B'. K. sohrüft dat het verkieringemanoeuvies
waren van ons g-emeentebeetuur. Dat ia on
waar. Hot R«eft blijk, dat B. K. absoluut on
gevoelig ja Rebleven en blijft voor de Rroote
gebeurtenissen, die wii beleven. Dat ia lijn
zaak» maar hij naoaht dat allerminst verwach
ten van mannen, die reeeds vijf en twintig
jaren Redden in de ook hem miaachien niet
onbekende encycliek Rerum Novarum een leid
draad hebben gekregen voor hun sooiaal den
ken en voelen. Wij Reven B. K. de verzekering1,
dat met name de Roomseh-Ratbolieken een
hervorming der maatschappij beooRen» die wel
lijnrecht tegen de materialistische aspira
ties der sociaal-democraten ingaat, maar in
enkel opzicht dulden, dat de stoffelijke
belangen vian het mensohdom in een naar
katholieke beginselen gevormde maatschappij
minder Roed behartigd worden dan in een
socialistische.
Dat kan hem ook een rechtsch gemeentebe
leid van twee jaar in Haarlem hebben ge
leerd. als hij onbevooroordeeld wil oordeelen.
En wanneer hij het streven der christelijke
partijen dan anti-sociaal-democratisch wil
noemen, dan mag hij dat» mits hij er de be-
teekenis aan hecht» dat bedoeld werd de men-
schen te laten zien. dat het heil niet alleen
van de socialisten komt. om hen daardoor^ van
de S. D. A. P. terug te houden, maar hii is
wü hopen onopzettelijk onwaar, wanneer
bij de goede bedoelingen van onz.e ohrrs>be u o
en Roomsohe politici in twijfel trekt.
voelen oprecht en beter dan menig sociaal
democraat, wien het alleen om eigen gewin
is te doen, wat onze» kranke maatschappij
noodig heeft. En wii mogen wel vaststellen,
dat zoo ergens dan zeker in Haarlem de
oprechtheid der gevoelens van onze christelijke
leiders absoluut buiten kijf ie. B. K. begrijpt
de teekenen des tiids niet en is blind voor alles
wat er om bem heen gebeurt, als hij zioh in
zulk een oprechten tred ach ten gan a v*® 8
ahriateihke voorvechters niet kan verplaatsen.
Ten «lotte nog het verwijt, waarop B. K.
een groot deel zijner redeneering grondt dat
bü de vaststelling der ambtenaarssalarissen af
geweken is van de stelling dat de. loonen van
onderen af. van den eenvouoigeten arbeider af,
dienen te worden vastgesteld. Men kan natuur
lijk ook redeneeren. dat het wel goed zou zijn»
de loonen van bovenaf, van den hoogsten amb
tenaar 'af, vast te etellen, waarom niet? maar
dat daargelaten» merken wii op. dat» wanneer
gewacht zou ziin op vaststelling 'van het
werklieden regleinent> de vaststelling der amb
tenaaresalarissen. zonder behoorlijke reden,
ook nu nog zouden gewaert hebben en dat om
dat hot werkliedenreglement nog niet gereed
WMaar hot was ook geen bezwaar om de amb
tenaarssalarissen vast te stellen onafbankelnk
van de loonen der werklieden. VVu herinneren
in dit verband aan de zeer juiste 0pm€r^
van den heer Klein- die zeide, dat hn gerust
do ambtenaarssalarrisaen kon vaststellen, om
dat kü voor zich zelf wist m welk kader
de werklieden behoorden te worden geplaatst
n.l. in het raam van j 1500—2000. Over
deze cijfers will©11 twisten, ^focn nt~
doende toonde de heer Klein hiermede aan,
dat de politickers hiermede alleen een uit
vlucht zochten.
Wij zullen het hierbij laten.
In beslag genomen brood. Men meldt uit
Maastricht aan ,3® Msb.";
Sedert eenigen werd hier on de markt
Belgiech brood a&^K^voerd, van veel beter
kwaliteit dan het onze. en (ja^ zonder bons
werd verkocht tegen den Prijs van 1.20 per
brood van bijna 2 kilo gewicht. Gezien do al
lerslechtste kwaliteit van ona bruinbrood» werd
het smakelijke Belgische wittebrood gaarne ge
kocht, al kon de prijs ook hoog worden ge
noemd. De omzet werd hoe langer hoe grooter,
zeer ten nadeele der eigen, bakker®, welke dien
verkoop met leede oogen aanzagen. Gisteren
heeft nu de Coöperatieve Bakkerij ,»Het
Volksbelang" eenige van hare broodbezorgers
met een par karren vol brood naar de mrkt
gezonden. Deze verkochten het brood bedui
dend goedkooper. n.l. tegen 46 cent de kilo en
90 cent voor brooden van 2 kilo. alles zonder
bons. De bedoeling was een rechterlijke beslis
sing uit te lokken en tevens om den handel in
Belgisch brood te fnuiken. Dj* politie nam nu
het brood in beslag, omdat brood, van regee-
ringsmeel bereid, niet zonder bons mag wor
den verkocht. Ook het Belgische brood werd
nu inbeslag genomen. Een en ander had plaats
onder veel belangtelling van het publiek.
Onveiligheid in Noord-Holland. In de
Beemster werd tijdens de afwezigheid van
de bewoners de vorige week bij een veehou
der ingebro-ken en eenige vloerkleeden, kle
dingstukken en gouden en zilveren voorwer
pen werden gestolen. De daders zijn aange
houden. Het waren Amsterdammers.
Volgens te Enkhuizen telegrafisch inge
komen bericht is onder het eiland Marken
een vlot van auOU halKen uit elkander gesla
gen. Voorts zyn twee aau het vlot bevest-gde
Woonschepen mede los geslagen en wegge
dreven.
I .a
Plotseling begonnen allen luide te kwaken en maakten
een helsch lawaai. Dat was niet meer het harmonische
Med der vriendschap, maar het snerpende geschreuw
van troepen met elkander kampende vijanden.
Voor de eprate maal begon Publius over dit wanor
delijke en hat&Hjke gekwaak na te denken. Hij had dit
reeds vele malen voor dezen gehoord, doch er geen
acht op geslagen. Heden prikkelde hem alles. Reeds
sinds den vroegen morgen gevoelde hij een onrust,
die hem van plaats tot plaats dreef. Hij bezichtigde
dien dag eenige versterkingen, liet zich over den Do-
aau zetten, keerde in het leger terug, zag alle poorten
zorgvuldig na, beknorde do centurio's en bemerkte
•erzuimen in den dienst, die op den keper beschouwd
geen verzuimen waren.
Hij kende die onrust zeer goedsteeds ging zij
zan groote gebeurtenissen in zijn leven vooraf.
Misschien tomen zii reeds Misschien nadert
Servius' dreiging, voorzichtig, sluipend als een roof
dier en verdekt door de bergen.
Publius spande zijne oogen weder in, maar ondoor
dringbaar was het donker van den nacht.
Waarom maken dan die kikvorschen zoo'n heisch
leven, mompelde hij, zich tot den soldaat wendend,
alsof hij werkelijk een antwoord verwachtte.
Maar dadelijk begreep hij, hoe dwaas zulk een vraag
eigenlijk was, en terwijl hij den ;egioensoidaat scherp
aankeek, vroeg hij
Zijt gij niet Ruiius van de vierde cohorte l
Juist, die ben ik, hoogberoemde legaat, antwoord
de de soldaat, die rechtop tegen den muur stond en zijn
veldheer vast in het gelaat zag. De smalle kamer was
met een olielamp en gedurende Publius' aanwezigheid
nog met een lakkei verlicht.
Gij hebt onder mijne bevelen in Dacië gestreden
ik herinner mij dat nog zeer best. Gij hebt den godde-
lijken Imperator goed gediend. Waarom zie ik op uw
borst niet een onderscheidingsteeken van uw opper
sten bevelhebber t
De legioeusoldaat talmde met het antwoord, en zei
ten matste met zachte stem
De goddelijke Imperator schenkt de teekenen
zijner enade aan degenen, welke die meer verdiend
hebben dan
Ik ken soldaten die niet z..o capper zij:j als Ru
iius en toch zijn ze getooid met armbanden en met de
beeltenis des keizers. Ik herinner rmj xnet, dat gij een
lelooning g-vorderd hebt, evenredig aan uwe dap
perheid. Waarom hebt gij dat iet gedaan
De soldaat zweeg verlegen.
Uw veldheer verlangt een antwoord, s ra
Publius.
Terwijl ik de standaarden, waaraan ik trouw
heb gezworen, eerlijk <hen, vervul ik slechts mijn
plicht, antwoordde de soldaat.
Gij spreekt ais een patriciër, maar ook den pa
triciër smart het, als zijn verdiensten niet erkend wor
den. Plicht zonder loon is een te zware last voor de
krachten van een sterveling. Morgen meldt gij u ann
in het praetorium om de armbanden der dapperheid
te ontvangen.
Xlc zal uw bevel gehoorzamen, hoogberoemde
legaat, antwoordde de legioensoldaat, doch op zoo
onverschilligen toon, dat Publius daarover verwon-
wonderd was
Hij nam den lakkei van den muur at, hield dien
niet ver van het gezicht des soldaats en beschouwde
hem opmerkzaam.
Ook kan ik mij met herinneren, zeide hij na een
wijle dat gij ooit aan een oi andere muiterij hebf
deelgenomen. Slechts hoogmoedigen rijn over hun
veldheer niet te vreden. Waarom dankt gij niet
De soldaat was onder den invloed van Publius'
vorschenden blik een weinig verbleekt, en weder
draaide hg met het antwoord.
Dit vraagt u OuinctiUius, de vriend van den dap
peren soldaat, sprak Publius na een kort zwijgenMis
schien hebt gij een onrechtvaardigen straf moeten lij
den misschien is u in een ander opricht onrecht ge
schied. doch het is voor een bevelhebber onmogelijk
alles te weten.
Uw vorschend oog bemerkt iedere onrechtvaar
digheid en uw rechtminneDd gemoed is met gerust
voor zelfs de geringste verdienste beloond wordt, ant
woordde de soldaat Dat weten alle soldaten m het
geheele rijk.
Waarom spreekt gij dan tot mij als tot een vreem
de iHet is mijn plicht, dapperheid en dienstijver
te beloonen.
Vergeef mij, veldheer, maar mijn ziel verlangt
niet naar aardsche eer.
Publius hoorde vreemd op. De ziel van dezen legi
oensoldaat verlangde niet naar aardsche eert....
Dezeiide woorden had Publius reeds vroeger ergens
gehoord. Maar waar, wanneer
Naar eer, rijkdom en vreugde dezer aarde verlangen
toch aüe stervelingen, wijl zij daarin het hoogste, het
eenige levensdoel zien. Do armen benijden de rijken
de zwakken zijn den sterken vijanden de onbekenden
trachten de beroemden to overvleugelende dienaars
streven ernaar, zeive heer te worden. Zoo is het altijd
geweest en zoo zal het blijven tot het menschehjk ge
slacht is uitgestorven. Slechts een enkele maal had hij
oen wijsgeer of een held zich boven het gewone denken
en trachten der measchcn zien verheffenWie
had echter dezen soldaat geleerd, een zoo trotsche taal
te voeren, dat een Ouinctiüër. een Comelifir of een
Claudiêr zich daarvoor niet schamen zoude Was
hij misschien een leerling van een of anderen beroem
den wijsgeer
Met verwondering zag Publius den soldaat aan.
Plotseling kreeg rijn gelaat een dreigende uitdrukking
Hij herinnerde zich nu waar hij deze woorden, ten
minste woorden van gelijke beteekenis, gehoord had.
Zij. de gehate Christenen, welke de wereld door hun
dwaze denkbeelden ten verderve zouden voeren, wa
ren het die uit haat tegen Rome .urachtmg voor kei
zerlijke gunsten en ambten predikten. Die woorden
hadden zoo dikwijls in de gerechtzaal zijn oor beloe-
digdwant, hoe schoon ze ook mochten klinken, had
den ril toch een hatelijke strekking, daar zij van Chris
telijke lippen kwamen.
Hij hield den legioensoldaat den fakkel vlak voor
het gelaat en riep
Gij rijt een Christen I
De soldaat zweeg.
Weet gij, dat men de aanhangers van dit gevaar
lijk bijgeloof als aas voor de tijgers werpt
De soldaat verroerde zich niet.
Gij hebt trouw gezworen aan de standaarden
van den Imperator I
