NIEUWE HAARL. COURANT
Van Overal
Wereldmacht.
FEUILLETON
De Ondergang van een
Tweede Blad
„Een Tegenvaller."
iVROOLIJK ALLERtEI
verkoofingen enz
Dinsdag 17 Juni
KüRTE BERICHTEN
Onlangs wijidden wij een „Kruiskopje" aan
do voorgenomen groote promotie van de
ambtenaren ten stadhuize en zetten uiteen
dat deze algemeene opschuiving niets meer
oï minder beteekende dan een ontwrichting
von de pas met zooveel zorg en moeiten in
het ambtenaren-reglement samengestelde sa
larisverhouding der ambtenaren.
De promotie is dan ook, zooals te verwach
ten was nadat de vinger op de wondeplek
was gelegd, voorloopig afgelast.
In de „Stads-Editie" der „Opr. ïïaarl. Crt."
heeft „H. K." een drietal artikelen gewijd aan
dissen, wat hij noemt „een tegenvaller" voor
de ambtenaren.
Erg gelukkig kunnen wij ze niet noemen.
Zelfs verwondert het ons, dat „B. K.", die
meermalen blijk gaf van een onbevangen,
nuchter, zij het soms wat eenzijdig, oordeel in
vele gemeentelijke aangelegenheden, deze ar
tikelen aan de zetmachine kon afleveren, na
dat zij uit zijn pen waren gevloeid. Zij komen
ons voor het gevolg te zijn van buiten
gewone overhaasting, waarmede het eerste
artikel geschreven schijnt te zijn.
W aar „B. K." in zijn artikelen zeer onbil
lijk is en waar ook de „N. H. Crt." er in ge
noemd wordt, achten wij het wenschelijk den
woorden °P Cenifre punten kortelings te ant
„B. K." schrijft over "de'afgelaste promotie:
„Voor goed begrip van hetgeen nu ge
schiedt of liever niet geschiedt,
moet men zich herinneren, dat de a 1 g e-
meene verhooging een gevolg
was van het in buitengewone overhaas
ting door den Raad genomen besluit om
het ambtenaren reglement te herzien.
Men weet, dat toen een aantal leden van
den Raad (zelfs de geheele sociaal-demo
cratische fractie) geweigerd heeft aan de
beraadslagingen deel te nemen, omdat
men verklaarde in de zeer enkele dagen,
die verloopen waren tusschen de indie
ning van het raadstuk en de openbare be
handeling geen tijd te hebben gehad de
zaak grondig te bestudeeren."
Bat de verhooging een gevolg was van het
In overhaasting nemen van een besluit om
het ambtenaren-reglement te herzien, is er
naast.
Deze verhooging heeft niets met zulk 'n goed
keuring van het A. R. te maken. Al zon deze
goedkeuring nog weken lang op zich hebben
laten wachten, al hadden alle socialistische
raadsleden met al de 27 overige raadsleden
met den grootsten ijver dag en nacht het re-
glimerut bestudeerd, dan w>u, -wat nu ge
schiedde, ook geschied zijn.
Dit immers zijn de feiten:
Er was (is) vastgesteld een© salarisregeling
voor de ambtenaren en eene, waarmede ieder
ambtenaar niet alleen tevreden was, maar
waarover elk ambtenaar zich zelfs ■verheug
de. En iedereen was tevreden, omdat ieder
meende beloond te worden naar den Verrich
ten arbeid. Ook de verhoudingen tusschen de
ambtenaren van verschillende takken van
dienst droeg algemeen de goedkeuring weg.
Dat was des in orde. Maar nn kwam, nadat
de verordening was vastgesteld, de gemeen
te-secretaris, in het ooilege van B. en W«
voor zijn secretarie-personeel een massa-pro
motie bepleiten, die, hoe sympathiek de po
gingen van den secretaris ook zijn, op zieh
zelf een gevaar voor ontwrichting oplevert
van het geheele ambtenaren-reglement. Die
massa-promotie immers heeft veel weg van
een poging om het secretarie-personeel een
rang hooger te doen bezoldigen dan de met
hen in het reglement gelijkgestelde ambte
naren van andiere takken van dienst. De
Baad besliste: de ambtenaren der secretarie
krijgen dit salaris voor dat en dat werk. De
gemeente-secretaris trachtte, door (zoo goed
®ls) alle ambtenaren een rang te verhoogen
Voor hen een hoogere bezoldiging te krijgen
en dus voor het secretarie-werk betere sala
rissen te doen betalen. Znlk een massa-pro
motie is een ongewilde ontduiking van een
raadsbesluit, (men lette erop, dat alle amb
tenaren tevreden waren met de hun toege
kende plaats in het A. E.), doch heeft niets
met een goed of slecht ambtenaren-reglement
te maken. Het gaat niet om de massa-promo
tie, maar om de manier, waarop getracht
wordt, het secretarie-personeel uit bet ver
hand te rukken. Het gevaar is er natuurlijk,
dat de ambtenaren van andere takken van
dienst volgen en eveneens hoogere bezoldi
ging wenschen. Daar is niets tegen, doch wil
men betere bezoldiging, dan dient deze ver
kregen te worden niet op deze manier, doch
door besluiten van den Raad, dan dient de of-
ficieele weg te worden gevolgd.
Dit zijn de nuchtere feiten.
Iets verdieir schrijft „B. K." over de behan
deling in den Raad van het A. R.:
„Niettegenstaande den ernst van het
protest van raadsleden, die Steeds ge
toond hebben te willen samenwerken met
allen in het belang der gemeente, was er
geen houden aan. Vroeger werd het ln
eiken Raad beschouwd als een daad van
welwillende en noodzakelijke samenwer
king als ernstige mannen verklaarden,
niet voorbereid te zijn. Thans echter werd
met onverbiddelijke koppigheid doorge
zet."
Wij kunnen ons niet voorstellen, dat „B.
K.", die altijd toont, onder dit of een
ander pseudoniem, nog al aardig van de
Haarlemsche politiek op de hoogte te zijn,
in deze zaak een vreemdeling in Jeruzalem
zou zijn, en toch kunnen wij ook het tegen
overgestelde niet veronderstellen, want dan
zouden wij aan de eerlijkheid van „B. K."
moeten twijfelen, hetgeen wij liever niet doen.
Wij weten dat de socialisten buitengewoon
verlegen zitten met het treurige figuur, dat
zij bij de behandeling van het ambtenaren-re
glement hebben gemaakt, door zich aan de
beraadslagingen te onttrekken en dat zij
trachten telkens en telkens hun gedrag van
toen weer goed te praten, door de schuld op
de niet-socialistische raadsleden te leggen.
De schuld van deze haast ligt geheel bij
„die raadsleden, die steeds getoond hebben te
willen samenwerken," waarmede de S. D. A. P.
natuurlijk bedoeld is, want hadden deze er
geen politieke zaak van gemaakt, er zou zooveel
„koppigheid" door de anderen niet betracht zijn.
Het is immers bekend dat rechtsche raadsle
den eenige dagen voor de behandeling van het
ambtenaren-reglement door vooraanstaande,
bevooroordeelde, zeker niet rechtsche, ambtena-
naren zijn gewaarschuwd, dat de socialisten
van plan waren roet in het eten te gooien. Wij
hebben de brieven indertijd gepubliceerd en
zijn nog steeds bereid den heer B. K. verdere
inlichtingen te geven, zij gunden den heer
Bomans dat z.g. politiële fortuintje niet
van algemeene overeenstemming te hebben be
reikt in de commissie van overleg. De recht
sche raadsleden werden gesmeekt te zorgen, dat
de toeleg van de socialisten mislukken zou. Zóó
voorbereid en met de wetenschap dat in de
commissie van overleg algeheele overeenstem
ming was bereikt, vingen de rechtsche raadsle
den de gehuichelde vroomheid der socialisten
op en gelooft de heer B. K. dan dat raadsleden;
voelen dat zij met open oogen voor den gek
worden gehouden, dat de socialisten als zoete
koek slikken zouden?
Het zal, met deze wetenschap, den heer B.
K. ook duidelijk zijn, waarom in die raadsver
gadering een „ongekende koppigheid" getoond
werd, maar tevens dat de schuld daarvan bij
de socialisten zelf lag. Ook wordt zoodoende
duidelijk hoe het kwam, dat de socialisten in
deze vergadering zulk een ongekend mal figuur
sloegen door weg te loopen. Zij zagen zich
ontmaskerd en konden moeilijk wat anders doen.
Ook hier is de heer B. K. er dus naast.
De „Nieuwe Haarlemsche Courant" heeft een
feilen uitval van B. K. te verduren omdat zij
zich verzet heeft, niet tegen de promotie van1 ver
dienstelijke ambtenaren, maar tegen de massa
promotie.
Wij kunnen dezen aanval echter laten voor
wat zij is, want het blijkt dat ook B. K. het met
ons eens is. Immers hij schrijft: „Ik voor mij
moet erkennen, dat een algemeene opschuiving,
ook mij niet bijzonder aangenaam trekt." Iets
anders hebben wij niet beweerd en dus zijn wij
het eens.
Met klem moeten wij echter opkomen tegen de
voorstelling alsof de heer Mr. Bomans invloed
kan uitoefenen op de redactie van de N. H. Ct.
Dat is niet juist. De heer Bomans het zij
eens en voor goed gezegd oefent niet den
minsten invloed op de redactie uit. In ons blad
schrijft de heer Bomans niet anders dan met on-
derteekening yan vollen naam, zoodat de le
zers zelf weten hoe ver die invloed gaat, en ook
zijdelings oefent de heer Bomans geen invloed
uit.
Wat de verdediging betreft tegen het door
ons uit de publieke opinie genomen, verwijt
dat de secretarie-ambtenaren, als corps lof
felijke uitzonderingen zijn er zeker! niet zoo
heel hoog aangeschreven worden; zullen de be
langhebbenden zelf zeggen: Hèere, bewaar ons
voor zulk een verdediging van onze vrienden.
In het laatste artikel maakt B. K. het bui
tengewoon bont.
Men weet dat Haarlem, onder rechtsch be
stuur, algemeen als een bewijs werd aange
haald dat een gemeente niet juist door sociaal
democraten behoeft geregeerd te worden om
goed te worden geregeerd' en dat ook rechtsche
bewindvoerders een zeer juisten kijk hebben op
het loon dat den arbeider, die zijn loon
waard is, toekomt.
Nu verwijt B. K. het Haarlemsche gemeente
bestuur juist dat het verder ging dan socialis
tische gemeentebesturen.
Hij schrijft:
„Een gemeente als Haarlem behoeft zich
geen weelden te veroorloven boven Amster
dam, waar men werkelijk niet zuinig huis
houdt. En wat blijkt nu? Aldaar wordt voor
gesteld het loon van een bode te brengen van
1500 tot f 1800, wij gaan tot 2000.
Nog sterker springen de versdiillen in het
oog voor de ambtenaren op weekloon. E>eze
kennen wij wel niet in dien vorm, maar de
gelijksoortige betrekkingen worden ook hier
gevonden.
Ik vermoed, dat de Amsterdamsche wethou
der van financien even veel gevoelt voor de
bestaansvoorwaarden van den arbeidenden
mensch als onze heer Thijssen."
Dat nu juist betwisten wij. Wij hebben im
mers betoogd dat onze mannen zeker zoo goed,
ja beter, wisten wat een menschwaardig be
staan is dan de socialistische heeren. Door de
socialisten is ons dat immer betwist en zie hier
een schrijver die een verwijt maakt dat de ar
beidsvoorwaarden in Haarlem beter zijn dan in
eenige socialistische gemeente.
Het is een compliment om te onthouden,
maar het riekt sterk naar onoprechtheid wa
neer men, bij ondervinding weet, dat B. K. niets
zoo doet dan coquettceicn met de soci-
aal-democraten.
Wn protesteeren er echter tegen wanneer
B. K. schrijft dat het yerkiezinpemaaoeuvrea
waren van ons gemeentebestuur. Dat ia on
waar. Het geeft blijk, dat B. K. absoluut on
gevoelig is gebleven en blijf* voor de groote
gebeurtenissen, die wii beleven. Dat is zijn
zaak» maar hii mocht dat allerminst verwach
ten van mannen, die reeeds vijf en twintig
jaren gelden in de ook hem misschien niet
onbekende encycliek Rerum Nov ar urn een leid
draad hebben gekregen voor hun sociaal den
ken en voelen. Wii geven B. K. de verzekering,
dat met name de Roomsch-R&tholieken een
hervorming der maatschaPPÜ beoogen» die wel
lijnrecht tegen de materialistische aspira
ties der sociaal-democraten ingaat, maar in
geen enkel opzicht dulden, dat de stoffelijke
belangen vian het menschdom in een naar
katholieke beginselen KeVormde maatschappij
minder goed behartigd worden dan in een
socialistische.
Dat kan hem ook een rechtsch gemeentebe
leid van twee jaar in Haarlem hebben gef
leerd. als hii onbevooroordeeld wil ooraeelen.
En wanneer hij het streven der christelijke
partijen dan anti-sociaal-democratisch^ wil
noemen, dan mag hii dat» mits hii er de be-
teekenis aan hecht» dat bedoeld werd de men-
schen te laten zien. dat het heil niet alleen
van de socialisten komt, om hen daardoor van
de S. D. A. P. terug te houden» maar hjj is
wii hopen onopzettelijk onwaar, wanneer
hii de goede 'bedoelingen van onze christelijke
en Roomsche politici in twijfel trekt. Zij
voelen oprecht en beter dan menig sociaal
democraat, wien het alleen om eigen gewin
is te doen, wat onze» kranke maatschappij
noodig heeft. En wii mogen wel vaststellen,
dat zoo ergens dan zeker in Haarlem de
oprechtheid der gevoelens van onze christelijke
leiders absoluut buiten kijf is. B. E. begrijpt
de teek enen des tij de niet en ie blind voor a
wat er om hem heen gelbeurt; als hu z1
zuLk een oprechten gedachtengang y
christelijke voorvechters niet kan verplaatsen.
Ten slotte nog het verwijt, waarop B. K.
een groot deel zijner redeneering grondt dat
bii de vaststelling der ambtenaarssalarissen af
geweken is van da stelling dat de loonen van
onderen af. van den eenvoudige ten arbeider af»
dienen te worden vastgesteld. Men kan natuur
lijk ook redeneeren. dat het wel goed zou zijn»
de loonen van bovenaf, yan den hoogsten amb
tenaar af, vast te stellen, waarom niet? maar
dat daargelaten» merken wii op, dat» wanneer
gewacht zou zijn op vaststelling 'van het
werkliedenreglement» de vaststelling der amb
tenaarssalarissen, zonder behoorlijke reden,
ook nu nog zouden gewaert hebben en dat om
dat het werkliedenreglement neg niet gereed
was.
Maar het was ook geen bezwaar om do amb
tenaarssalarissen vast te stellen onafhankelijk
van de loonen der werklieden. Wii herinneren
in dit verband aan de zeer juiste opmerking
van den heer Klein» die zeide» dat hii gerust
de ambtenaarssalarissen kon vaststellen, om
dat hii voor zich ïe Wlst in welk kader
de werklieden behoorden te worden geplaatst,
n.l. in het raam van 15002000. Over
deze cijfers willen wu n*?t twisten. <ibch af
doende toonde de Beer Klein hiermede aan,
dat de politiekers hiermede alleen een uit
vlucht zochten.
Wij zullen het hiewu laten.
In beslag genomen br<J°d» Men meldt uit
Maastricht aan ».He
Sedert eenigen tiid weid hier op de markt
Belgisch brood aanMev°erd.
van veel beter
kwaliteit dan het onze. ea^ dat zonder bons
werd verkocht togen "en pHis van 1.20 per
brood van bijna 2 kilo gewicht. Gezien de al
lerslechtste kv»»°i:t,eit van ons bruinbrood. werd
het smakelijke Belgische wittebrood gaarne ge
kocht, al kon de priis ook hoog worden ge
noemd. De omzet werd hoe langer hoe grooter,
zeer ten nadeele der eigen bakkers» welke dien
verkoop met leede oogen aanzagen. Gisteren
heeft nu de Coöperatieve Bakkerij ,»Het
Volksbelang" eenige van hare broodbezorgers
met een par karren vol brood naar de mrkt
gezonden. Deze verkochten het brood bedui
dend goedkooper. n.l. tegen 45 cent de kilo en
90 cent voor brooden van 2 kilo. alles zonder
bons. De bedoeling was een rechterlijke beslis
sing uit te lokken en tevens om den handel in
Belgisch brood te fnuiken. politie nam» nu
het brood in beslag, omdat brood, van regee-
ringsmeel bereid, niet zonder bons mag wor
den verkocht. Ook het Belgische brood werd
nu inbeslag genomen. Een en ander had plaats
onder veel belangtelling van het publiek.
Onveiligheid in Noord-Holland. ln de
Beeroster werd tijdens de afwezigheid van
de bewoners de vorige week hij een veehou
der ingebroken en eenige vloerkleeden, klee-
dingstukiken en gouden en zilveren voorwer
pen werden gestolen. De daders zijn aange
houden. Het waren Amsterdammers.
Reeds hebben wij melding gemaakt van
een gevaarlijk troepje, dat te Ransdorp
sr.oode plannen had en ook in andere gemeen
ten in Waterland kwam brutalen inbraken
voor.
Te Broek in Waterland zijn Zaterdagmor
gen drie personen gearresteerd, die aldaar in
den voegen morgen een tafelkleed hadden ge
stolen. Zij bleken in Amsterdam thuis te hoo-
ren. Door een onvoorzichtige uitlating van
een hunner, kwam ook nog aan het licht, dat
er meerdere ongewenschte gasten, op het pad
waren. En even later kreeg de burgemeester
telefonisch bericht, dat tc Edam den vorigen
nacht door insnijding van een ruit, bij een
rijwielhandelaar, vijf rijwielen waren gesto
len.
Het in arrest gehouden drietal vertelde, dat
de „anderen" hun 's nachts met de fietsen wa
ren voorbij gereden Later bleek ook, dat
Vrije) a ga vond ma' de ia a is te tram vijf ver
dachte personen te Edam waren aangeko
men. Van de aangehoudenen werd verder nog
vernomen, dat zij allen in een café op den
Zeedijk te Amsterdam samen kwamen. Een
poging gedaan om de andere vijf daar te
vinden had echter tot nog toe geen resultaat
Volgens te Enkhuizen telegrafisch inge
komen bericht is onder het eiland Marken
een vlot van 2000 balken uit elkander gesla
gen. Voorts zijn twee aan het vlot bevestigde
wo,onsc-hepen mede los -geslagen en wegge
dreven.
Sedert een .week werden uit Bussum
vermist de minderjarigen iWillemijntje v. d.
(Wj. en Alida S„ Uit het Kinderhuis van de
Vereeniging tot Opvoeding van tW.eeze-n en
in hTHmsgezin, waren twee jongens zoek
in net runböO." te Ajnsterd»m, en de
Thans on or de politie opgespoord
ITwr naar bussum .gebracht.
Bij Makkinga (Fries 1.) is ruim 50 H.A-
fieide en boscli afgebrand. De schade be
loopt duizenden guldens.
In een schuur van den landbouwer v.
d. Ho-rst, onder Ede, had een zieke zwerver
met behulp van den landbouwer zijn bivak
opgeslagen. De zieke ging steeds achteruit,
ér werd politieliulp ingeroepen, doch
op liet politie bureau is de ruimte zoo be
perkt, Gat men er geen zieke kon herbergen.
Te Ede is geen enkele inrichting om depl
man te verplegen, in het ziekehuis tc Benne-
kom was geen plaats. Besloten werd de
de zieke te laten waar hij was. Enkele da
gen later was hij overleden.
De heer F. uit Hamburg, directeur van
een mergarinefabriek al
te Nijmegen vertoefde, is Zaterdagochtend op
straat plotseling onwel geworden. Hjj zakte
ineen en werd in een café binnengedragen,
waar hij enkele oogenblikken later den geest
gaf.
Te Bud el (N.-B.) zijn tien personen aan-
gehouden, die een kudde schapen van 70
stuks ove der grens trachtten te smokkelen.
Do schapen zijn in beslag genomen.
Zaterdag ontstond bij een poging tot
arrestatie van S. de B., te Bodegraven ecu
hevige worsteling, waarbij de B. wist te ont
snappen. De politie zette hem achterna en
loste in een tamelijk drukke straat vier
schoten op den arrestant, gelukkig zonder
iemand te raken, De arrestant wist te ont
komen en is nog voortvluchtig.
In de heide bij het dorp Katlijk (Fr.)
werd de zoon van den heer S. de Jong dpor
een adder gebeten, en wel zoo ernstig, nat
geneeskundige hulp noodig was.
Er doen zich te Medemblik in eenige
gezinnen ernstige ziekte-verschijnselen voor,
vrij zeker tengevolge van het gebruik van
ondeugdelijke worst. De justitie heeft de
zaak in onderzoek.
Bij de firma Poury Co. in de Kalver-
straat te Amsterdam, hebben inbrekers kans
'gezien, zieh toegang te verschalfen tot den
winkel en de magazijnen. Zij zijn door het
verwijderen van een ruit aan de zijde van de
p DE STROP.
ezoelior; „Waarvan was je beschuldigd?"
Gevangene: „Van 't stelen vau ecu hoi-
mV.n beet ffodaau. Ik had twee
..en zestien getuigen kwamen mijn
a 1Jzun» Allebei m'n advocaten heb
ben krachtig- voor lnij Kepleit Maar allea
was tevergeels. Ik werd veroordeeld tot vier
jaar dwangarbeid."
Bezoeken „Ik begrijp niet, waarom je niet.
bent vrijgesproken!
Gevangene: „Ja ar waa juist één zwak
punt in mijn verdediging zjj vonden het
horloge ln mijn zak."
VERSCHIL.
Jonge vrouw: „Otto, je hebt me niet meer
lief, want als je vroeger een nieuwen hoed
voor me kocht, keek je alleen maar naar mij
en naar den hoed en nu kijk je naar de reke
ning en naar de modiete."
Wijde Kapelsteeg binnengekomen. In alle
tleelen van het gebouw ziju zij geweest. Hoe
veel en wat zij hebben medegenomen is nog
niet met zekerheid te zeggen. Hedenmorgen
was nten nog aan het inventariseeren, maar
zeker is het, dat het voor een aanzienlijk be
drag is.
HAARLEM. Notitie van de perccRnT uie
verkocht zijn in ,,'t Notarishuis," Bilderdijk-
straat 1, bij den Zijl weg, op Zaterdag 14 Juni
1919, de6 avonds na 5juur.
Notaris J. A. WELKEN'iS.
No. 1. Een Villa met Erf en Tuin aan de
Dreef. Get. No. 22. Niephaus eu Blansert,
q.q. f 85.9000.
No. 2. Een Huis, Erf eu open Grond aan
de Kruisstraat. Get. No. 9. Et. J. Peper, q.q.
f 32800.
Notaris D; iW> VAN NIEKEIUv.
No. 3. Een Heerenhuis met Erf en 'Tuin
aan de Parklaan No. 85. Uit de hand ver
kocht.
No. 4. Een Winkelhuis met cov ennuis aan
de Doelstraat hoek Korte Lakenstraat No. 8.
Opgehouden I 3150.
No. 5. Een Winkelhuis m'ct Eov, ..uis cu»
achtergelegen Benedenwoning aan dc Lange.
Begijnestraat hoek Korte Bcgijnestraat No. 1
f 6075.
Notaris Mr. C. J. BOERLAGE te Heemstede.
No. 6. Eene Villa met Tuin aan den Aer
denhoutsduinweg, naast het Postkantoor No.
3a, W- A. Kronenberg f 33900.
Notaris P. F. BE B^uEü.
Nog. 79. JÜrie Huizen met Erven en
Grond aan het Zuider Buiten Spaarne Ino. 7
Get. No. 148, opgehouden f 4880.
No. 8. Get. No. 152, opgehouden 44901
No. 9. Get. No. '154, uit ue hand verkocht-
Notaris J. A. IW1LIIZNS.
No. 10. Een Koffiehuis met Bovenwoning,
Erf en Tuin, aan de Saenredamstraat Get!
No. 2. A. J. Heijblom f 5450.
Nos. 11—18. Acht Huizen met Bovenwo
ningen en Erven te Haarlem aan de Saenre
damstraat als:
No. 11. Get. No. 12 zwart en rood,
O. Cramer f 3526.
No. 12. Get. No. 14 zwart en rood, IX
J. Zuurcndonk f 3425.
No. 13. Get. No. 16 zwart ->
hoden f 3400.
No. '14. Get. No. 18 zwart en rood, iW™
Th. van Vastenhoven f 3425.
No. '16. Get. No. 22 zwart en rood, A. H.
de "Wilde f 3550.
No. 16. Get. No. 24 zwart en rood, A. H.
de Wilde f 3400.
No. 17. Get. No. 80 zwart en rood, opge
houden 3400.
No. 18. Get. No. 32 zwart en rood, idem
3400. 1 i
Nos. 19—20. Twee Huizen met Bovenwo
ningen en Erven te Haarlem aan de Berck-
heijdestraat ,als:
No. 19. Get. Not 2 'Zwart en rood, Opgehou
den f 3400.
No. 20. Get. No. 4 zwart en rood. A. f.
No. 21. Een Heeïenhuis met Bovenwoning,
Heijblom, f 3425.
Erf en Tuin a^-n de Alexander».....,:, c t.
(Nol 3 zwart en rood. H- Smoten aars q.q.,
f 8300.
No. 22. Een Huis en Erf te Haarlem aan
da Brouwersstraat, met uitgang door een
steeg uaar de Voorzorgstraat. Get. No. 86,
G. P, Geukers, f 1960.
No. 23. Een [Winkelhuis me-t Bovenwoning,
Erf en Tuin aan het Leidscheplein. Get.
no. 28 zwart en rood. Opgehouden f 4975.
No. 24. Een Huis met Bovenwoning, Erf
en Tuin te Schoten aan de Paul Krugersfraat.
Get. no. 40 zwart en rood. S. Oljjj f 4150.'
Nos. 3334. Twee Huizen, Erven en Tui
nen te Schoten aan de Brandtstraat. als:
No. 33. Get no. 27 No. 43. Get. no. 29. J.
iSwennekes ,f 6420.
ROMAN UIT HET POOLSCH.
134
Plotseling begonnen allen luide te kwaken en maakten
een helsch lawaai. Dat was niet ineer het harmonische
lied der vriendschap, maar het snerpende geschreuw
van troepen met elkander kampende vijanden.
Voor de eersto maal begon Pubiiüs over dit wanor
delijke en hatelijke gekw'aak na te denken. Hij had dit
reeds vele malen voor dezen gehoord, doch er geen
acht op geslagen. Heden prikkelde hem alles. Reeds
smds den vroegen morgen gevoelde hij een onrust,
ie hem van plaats tot plaats dreef. Hij bezichtigde
'en dag eenige versterkingen, liet zich over den Do-
nau zettea« keerde in het leger terug, zag alle poorten
gvuld'g na, beknorde de centurio's en bemerkte
Reen"vu-'11 m den dienst- die op den keper beschouwd
geen verzurmen waren.
Hij kende die
onrust zeer goed steeds ging zij
•an groote gebeurw 8
^nissen in zijn leven vooraf.
■Misschien komen
reeds Misschien nadert
Servius' dreiging, voorzichtig, sluipend als een roof
dier en verdekt door de bergen.
Publius spande zijne oogen weder in, maar ondoor
dringbaar was het donker van den nacht.
Waarom maken dan die kikvorschen zoo'n helsch
leven, mompelde hij, zich tot den soldaat wendend,
alsof hij werkelijk een antwoord verwachtte.
Maar dadelijk begreep hij, hoe dwaas zulk een vraag
eigenlijk was, en terwijl hij den legioensoldaat scherp
aankeek, vroeg hij
Zijt gij niet Ruiius van de vierde cohorte f
Juist, die ben ik, hoogberoemde legaat, antwoord
de de soldaat, die rechtop tegen den muur stond en zijn
veldheer vast in het gelaat zag. De smalle kamer was
met een olielamp en gedurende Publius' aanwezigheid
nog met een fakkel verlicht.
Gij hebt onder mijne bevelen in Dacie gestreden
ik herinner mij dat nog zeer best. Gij hebt den godde-
lijken Imperator goed gediend. Waarom zie ik op uw
borst niet een onderscheidingsteeken van uw opper
sten bevelhebber t
De legioensoldaat talmde met het antwoord, en zei
ten laatste met zachte stem
De goddelijke Imperator schenkt de teekenen
zijner enade aan degenen, welke die meer verdiend
hebben dan
Ik ken soldaten die niet zco dapper ziju als Ru
iius en txich zijn ze getooid met armbanden en met de
beeltenis des keizers. Ik herinner mij niet, dat gij een
belooning gevorderd hebt, evenredig aan uwe dap-
perheid. Waarom hebt g'j dat Met gedaan f
De soldaat zweeg verlegcn-
Uw veldheer verlangt een antwoord, s;rak
Publius.
Terwijl ik de standaarden^ waaraan ik trouw
heb gezworen, eerlijk die'1» vervul ik slechts mijn
plicht, antwoordde de soldaat.
Gij spreekt als een patriciër, maar ook den pa
triciër smart het, als zijn verdiensten niet erkend wor
den. Plicht zonder loon is een te zware last voor de
krachten van een sterveling. Morgen meldt gij u aan
in het praetorium om de armbanden der dapperheid
te ontvangen.
Ik zal uw bevel gehoorzamen, hoogberoemde
legaat, antwoordde de legioensoldaat, doch op zoo
onverschilligen toon, dat Publius daarover venvon-
wouderd was.
Hij nam den fakkel van den muur af, hield 'dien
niet ver van het gezicht des soldaats en beschouwde
hem opmerkzaam.
Ook kan ik mij niet herinneren, zeide hij na een
wijle dat gij ooit aan een of andere muiterij hebf
deelg"""m.'U. Slechts hoogmoedigen zijn over hun
veldheer niet te vreden. Waarom dankt gij niet
De soldaat was onder den invloed van Publius'
vorschenden blik een weinig verbleekt, en weder
draalde hij met het antwoord.
Uit vraagt u Ouiactillius, de vriend van den d(K"
iver
mijn ziel verlangt
peren soldaat, sprak Publius na een kort zwijgenMis
schien hebt gij een onrechtvaardigen straf moeten lij
den; misschien is u in een ander opzicht onrecht ge
schied, doch het is voor een bevelhebber onmogelijk
alles te weten.
Uw vorschend oog bemerkt iedere onrechtvaar
digheid en uw rechtminnend gemoed is met gerust
voor zelfs de geringste verdienste beloond wordt, ant
woordde de soldaat. Dat weten alle soldaten m het
geheele rijk.
Waarom spreekt gij dan tot m»j als tot een vreem
de Het is mijn plicht, dapperheid en dienstij
te beloonen.
Vergeef mij, veldheer, maar
niet naar aardsche eer.
Publius hoorde vreemd op. De ziel van dezen legi
oensoldaat verlaagde niet naar aardsche eer 1
Dezelfde woorden had Publius reeds vroeger ergens
gehoord. Maar waar, wanneer
Naar eer, rijkdom en vreugde dezer aarde verlangen
toch alle stervelingen, wijl zij daarin het hoogste, het
eenige levensdoel zien. De armen benijden de rijken
de zwakken zijn den sterken vijanden de onbekenden
trachten de beroemden te overvleugelen de dienaars
streven ernaar, zelve heer te worden. Zoo js het altijd
geweest en zoo zal het blijven tot het menschehjk ge
slacht is uitgestorven. Slechts een enkele maal had hij
een wijsgeer of een held zich boven het gewone denken
trachten der menschen zien verheffenWie
had echter dezen soldaat geleerd, een zoo trotsche taal
te voeren, dat een Ouinctiliër, een Comolier of een
Claudiër zich daarvoor niet schamen zoude t Was
hfj misschien een leerling van een of anderen beroem
den wijsgeer
Met verwondering zag Publius den soldaat aan.
Plotseling kreeg zijn gelaat een dreigende uitdrukking
Hij herinnerde zich nu waar hij deze woorden, ten
minste woorden van gelijke beteekenio, geknord had.
Zij, de gehate Christenen, welke de wereld door hun
dwaze denkbeelden ten verderve zouden voeren, wa
ren het die uit baat tegen Rome verachting voor kei-
zerliike gunsten en ambten predikten. D.e woorden
hadden zoo dikwijls in de gerechtzaal zijn oor boleo-
digd want, hoe schoon ze ook mochten klinken, had-
den rij toch een hatelijke strekking, daar rij van Chris-
telijke lippen kwamen.
Hij hield den legioensoldaat den fakkel vlak voor
het gelaat en riep 1
Gij zijt een Christen 1
J3e soldaat zweeg.
- Weet gij, dat men de aanhangers van dit gevaar
lijk bijgeloof als aas voor de tijgers werpt
De soldaat verroerde zich biet.
Gij hebt trouw gezworen aan de standaarde*
van den Imperator
Woidt vervolgd.)
