Levensmiddelgnvoorziening
Heemstede.
BINNENLAND
RECLAME BRETELS
Kousen.
SUIKER.
Aardappelen.
BS
Rijst"
LEGER'EN i VLOOT
ZATERDAG 21 JUNI 1919
42ste JAARGANG 9908
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f2,35; PER WEEK 18 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f 2,70 BIJ VOORUITBETALING
BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 - TELEFOON AFDEELING „DRUKKERIJ" No. 1748 ADVERTENTIEN 25 CENTS PER REGEL. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
"^eersteblad
3l-2 ons suiker
3'te ons suiker
een half pond rijst
6 K.G. Kleiaardappelen.
Toeslag op Huishoudelijke Artikelen.
«lESiÉfeid ia.
J. VESTER,
Dit nummer bestaat uit vier bladen, waar
onder het Geïllustreerd Zondagsblad in acht
bladzijden.
De Directeur van het Gemeentelijk Levens
middelenbureau brengt ter kennis, dat verkrijg
baar wordt gesteld:
gedurende het tijkvak van 21 tot en met 27
Juni 1919.
op bon D 24
a 30 cent per pond
°P bon 10e tijdvak van de Kindersuikerkaart
tl 30 cent per pond
op bon D 25
tegen den ouden prijs van 21 cent per pond,
gedurende het tijdvak van 24 tot en met 30
Juni 1919.
Op bon D 26
k 7 cent per K. G.
dat aan alle gezinnen gelegenheid is gegeven
voor het afhalen van bons en er reeds zooveel
bons zijn uitgegeven als het aantal ontvangen
paren kousen bedraagt;
dat aangezien de voorraad zeer gering was de
groote maten waarschijnlijk reeds zijn uitver
kocht;
dat echter nog een. flinke voorraad van de
maten 3, 4 en 5 voorhanden is en daaruit blijkt
dat van een groot aantal bons nog geen gebruik
werd gemaakt.
Dat verder uitstel van kaopen teleurstelling zal
geven aangezien, indien de voorraad dan nog
niet is geruimd, binnen eenige dagen een nieuwe
uitreiking van bons voor. die kleinere, maten zal
plaats hebben. 3695
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
Gedurende de week van 22 tot en met 28 Juni
1919 zal beschikbaar worden gesteld uit het
Levensmiddelenboekje: j
op bon No, 147 b j
3y2 ONS SUIKER
op de Kindersuikerkaart bon No. 5,
3i/2 ONS SUIKER
op de Aardappelkaait bon No. 62 1
6. K. G. KLEI-AAROAPPELEN
De prijs voor Kindermeel is voortaan f, 030
per K. O, 3134
Due toeslag kan op vertoon van de desbetref
fende Legitimatiekaart ia, ontvangst worden
genomen door:
Klasse 3 en 4 op Maandag 23 Juni in het ge
bouw aan den Achterweg °f op Dinsdag 24
Juni in de Boekenrodestraat 9,
Telkens van 912 en van 24 uur,
Aan kinderen wordt geen toeslag uitbetaald,
terwijl er tevens de aandacht op wordt geves-
ttgd, dat dit de laatste uitbetaling van toeslag is
Voor den Directeur van het Distributiebedrijf
ite Heemstede,
De gildeprijs.
We beloofden dezer dagen nog eens terug te
komen op het eenige schijnbaar steekhoudende
van de vele argumenten, welke „Het Volk" tegen
de instelling van een R.-K, Bedrijfsraad aan
voerde.
In het Katholieke systeem zegt het roo
de orgaan staat elk vak met zijn eigen
belang tegenover alle andere, vecht elk vak
v°or zijn eigen belang alleen, wordt elk vak
aPart losgelaten op de rest van de samenle
ving.
katholieke voorbeeld is m vervulling
veter 111 he* drukkersbedrijif. De gezellen
«wichten patroons, de patroons verplichten
zich te organiseeren. En met de
Vefkregen eenheid trekken patroons en
tll pen gezamenlijk op tegen den verbruiker,
eetl hem zoodanig betalen, dat de gezel
winst 'ik loon en de patroon een redelijke
bij jw fltvangt. De verbruiker moppert, maar
een wee3/*' verbruiker" als zoodanig is
ten ci0o 0<?® wezen. Hij laat zich brandschat-
hij noodf 'edfen ondernemer, wiens waren
voor ziir® beeft. Hij betaalt de hooge prijzen
voor allés Sc*10euen. ziJa kleeren, zijn brood,
huma's noodvoorzieningen heeft afgebroken
en de goudzoekers, de groote en de kleine
ondernemers hem uitschudden tot het hemd,
zal de verbruiker nog de duurte wijten aan
het saatssocialisme zonder meer. Want de
verbruiker is dom, en omdat hij dom is, is
hij weerloos.
De politiek van het drukkersvak, de katho
lieke politiek kan dus een heel stuk worden
doorgezet. Maar er zijn grenzen. De schrij
ver in „Het Handelsblad" is er al op een
gestooten. Hij is in het bezit van gegevens,
die bewijzen dat de Joodsche bakkerspatroons
te Amsterdam precies hetzelfde willen gaan
doen als de drugkers. Zij willen hun gezellen
een aanzienlijke loonsverhooging waarborgen
op voorwaarde dat dezen niet werken bij on
georganiseerden, die het brood verkoopen be
neden den gildeprijs. Dat mag niet, zegt de
Haagsche redacteur. De gemeente zou het
niet mogen dulden. „Zij zou het gevaar er
van minstens moeten breken door het vesti
gen van een of meer gemeentelijke bakkerijen."
Hij dacht er in 1908 al zoo over, en is sedert
niet van meening veranderd. „De gemeente,"
verklaart hij, „moet den konsument bescher
men tegen willekeurige prijszetting,"
Ziedaar het zwaarste geschut, hetwelk
„Het Volk" tegen den R.K. Raad van bedrij
ven kan aanvoeren; het bezwaar ook yan den
Handelsblad-redacteur en het middel, dat de
ze laatste als oplossing geeft
Zooals wij reeds de vorige maal schreven,
de moeilijkheid is verre van nieuw; het is 't
oude bezwaar tegen de geslotenheid' der bedrijr
ven van het gildewezen.
Maar de bestrijders vergeten, dat zij in plaats
van het systeem aan te vallen een uitwas, een
gevaarlijk gevolg, bij. foutieve toepassing, aan
wijzen. En van welk menschenwerk, van welk
stelsel kan men dat niet?
Bij de liberale en socialistische leerstellingen
stuit men aanstonds op fouten en gebreken in
de stelsels zelf; de stoivergoding, de overschat
ting van de krachten van den eenling, de mis
kenning van het eigendomsrecht, de negatie
van het verschil in aanleg van elk Individu
afzonderlijk enz., zijn evenveel aanwijzingen,
die de liberale vrijheidsleer, het staatssocialis
me en de socialisatie als stelsel veroordeelen.
Een systeem echter, waarnaar van christelijke
zijde wordt gestreefd en dat uitgaat van verschil
van klasse en standen als door God gewild, de
al te groote ongelijkheden echter verfoeit en
heenstuurt naar een gezonde solidariteit, lijkt
het minst onvolmaakte stelsel om een ordelijke
samenleving te waarborgen.
Hoe onze tijd daartoe moet komen, is nog
niet met zekerheid te zeggen. Aarzelend en voor
zichtig zullen onze leidende voormannen den
weg in den geschapen chaos moeten zoeken.
Maar een der middelen om het doel nader te
komen lijkt toch wel om rust te scheppen in
de arbeidsverhoudingen; om patroons en werk
lieden als gezamenlijk belanghebbende bij het
bedrijf, te laten streven naar gezonde arbeids
voorwaarden en redelijke winstverdeeling.
Dat zulk eeni solidariteit een maatschappelijk
gevaar is, omdat werkgevers en werknemers zich
daardoor opsluiten in hun bedrijf en van de
gemeenschap afzonderen, is een argument dat
wij van oud-liberale zijde misschien, maar zeker
niet van „Het Volk", het orgaan van den klasse-
strijd, zouden mogen verwachten. Of ja, in zoo
verre, dat het roode hoofdblad in dit Roomsclie
streven een middel ziet om aan de ontevreden
heid en dus aan zijn propaganda voor klasse-
haat een einde maken. Maar laat het zulks dan
eerlijk erkennen!
En wat nu betreft den verbruiker, het arme
slachtoffer van den „gildeprijs", hetwelk opeens
het medelijden van „Het Volk" heeft opgewekt,
men drijve zijn bezorgdheid niet te ver!
Er blijven in het systeem der bedrijfsraden nog
natuurlijke factoren te over werken, om uitspat
tingen tegen te houden. Daar is b.v. de concur
rentie van het buitenland, die zeker de eerstvol
gende halve eeuw er wel van terug zal houden
om de prijzen buiten redelijke perken te drjjven.
Dan zal verder in vele vakken de mogelijk
heid, dat de consument voor zichzelf gaat zor
gen, terughouden van afpersing door woeker
prijzen. Wanneer de meelprijzen zouden dalen
en de broodprijzen zouden stijgen, doordat bak
kers en gezellen op kosten van den verbruiker
den kapitalist gingen speien, dan zou het eigen
bakken weer spoedig in zwang komen, of wel de
verbruikers zouden langs coöperatieven weg hun
recht zoeken.
Zoo is er meer. En dan nog zouden wij
wanneer voor een bepaald bedrijf deze natuur
lijke factoren niet zouden zijn aan te wenden
niet aanstonds tot het middel der staats- of ge
meentelijke exploitatie willen grijpen. Niet, om
dat wij daar in beginsel zoo tegen op zien, maar
omdat de practijk het waardelooze van dit mid
del heeft aangetoond.
Eerst komt dan nog een tijdelijke prijszetting
van overheidswege bij wijze van strafmaatregel
aan de beurt. Ook ten deze kan de gildentijd
leeren,
Bovendien wenkt voor onzen tijd de publiek
rechterlijke bedrijfsorganisatie nog als een heil
zaam middel tegen uitwassen van het bedrijfs
leven. Hoe krachtiger de organisatie en hoe
grooter hare verantwoordelijkheid, des te min
der gevaar voor misdadige experimenten.
Er blijft dus van het eenig schijnbaar rede
lijke bezwaar van „Het Volk" bij nader inzien
oók al heel weinig over, terwijl de rest van den
aanval niets anders was dan een bittere uiting
van verbeten jaloerschheid.
Ja, „Het Volk" heeft ten leste gesproken,
maar het had ook nu beter gedaan nog maar
verder te zwijgen I
9
-a&r
Arbeidswet,
Aan de Memorie van Antwoord op het W ets-
hij moppert; als minister Van [ontwerp: BepaLina tot beperking van den ar-
IJsselsteiin h 1JI mdPPert; ais munster van ontwerp: BepaUna tot beperking van den ar-
üet laatste overblijfsel yan Post- [beidsduuT in'het algemeen en tot hot tegen
gaan van gevaarlijken 'arbeid van Jeugdige per
sonen en van vrouwen, ontleenen wii het al
vast het volgende:
Aanvulling wereldtekort.
Het wereldtekort mag naar het oordeel van
den minister, evenmin ais de tijd van over
gang. waarin zich de industrie thans bevindt,
weerhouden van de invoering van den achturen-
dag. Zooals in de Mexnorio van Toelichting
reeds werd opgemerkt, i# niet te bewijzen. dat
de verkorte arbeidsduur geen beletsel zal ziin
om het wereldtekort aan te vullen, maar ook
niet het tegendeel. Vaat staat echter wel, dat
de arbeiders hunnen aiseh, to't beperking van
den werktijd in verschillende landen kraoht
lebben bijgezet, door uitgebreid© stakingen.
Het behoeft wel geen betoog, dat die con
flicten eeu krachtig beletsel ziin tegen aan
vulling van „het werelcftekort en dat een wet,
welke stakingen tot het verkrijgen van den
acht-urendag onnoodia, maakt, voorkomt, dat
die hinderpaal in den weg wordt gelegd, om
in het tekort aan Productiemiddelen on pro
ducten te vporzien. Volgens het Voorloopig
Verslag zou ait een door vrees ingegeven argu
ment zum v® "Whister moet dit echter ten
Stelligste ontkennen. Hij heeft het niet aan
gevoerd om de 110007akeli.ikkeid van den acht-
urendag aan te toonen, doeh alleen om in het
licht te ste'len, dat de ontworpen regeling,
welke kii uat anderen hoofde noodzakelijk aoht,
een beletsel uit den wieg kan ruimen tegen aan
vulling ven het weredtekort, welke naar het
oordeel van sommigerL Het wetsontwerp
wordt bedreigd.
t)e Arbeidswet. jn <je gisterenmiddag
gehouden zitting der Tweede Kamer werd een
voorstel van den voorzitter aangenomen, om
2 Juli de arbeidswet in openbare behandeling
te nemen.
De R-'K. Middenstandsbond en de Duitsche
Missionarissen. Dq Bodoratie van den R.-K.
Middenstandsbond verzond onderstaand tele
gram aan de Vredesconferentie te Versailles
De Ned. B.-ii. Middenstand, vertrouwend op
den geest van rechtvaardigheid en het hooger
inzicht der vertegenwoordigers der groote
natiën, vegaderd ter Vredesconferentie te Ver
sailles. eisbht ahsöluto vriiheid van apostolaat
yoor de katholieke missionarissen van alle na
tionaliteiten. daar eli de dragers ziin van de be
ginselen waaruit alleen eea duurzame wereld
vrede kan geboren worden.
Nederland en België.
Een volksstemming ;n Limburg? De
„Nation Beige," een der annexiohistisahe
organen, weet te melden, dat president Wilson
aan liet Comité voor Nationale Politiek, nadat
deze Itefc bekende ad ree bad ongeboden, betref
fende een volksstemming in Limburg zou ver
klaard hebben: „Hetgeen ge me daar zegt, is
van het hoogste belang. Ik beloof u dat heit zal
onderzocht worden met de grootste nauwkeu-
ri*2rlieid,.,ï
Onderzoek naai* de ontevreden
heid In het leger.
Aan het verslag der Commissie ontleenen
we de volgende bijzonderheden:
Do Commissie Is van oorcUeei dat fteer
sterk gevoeld wordt de behoefte aan een
sneller en doeltreffender recht van reclame.
In verband daarmee beveelt de commissie
aan de instelling van commissies van advies,
welke over, een straf advies hebben uit te
brengen.
Iedere gestrafte militair moet zijn zaak
voor de oommissie van advies kunnen bren
gen en verbonden aan die handeling zal moe
ten zijn een automatische schorsing van de
straf. De commissie zal evenwel binnen twee
of drie dagen haar oordeel over een zaak ge
ven.
Deze regeling kan werken naast die van
het reclamerecht, zooaJs deze thans bestaat.
De aard van de straffen behoeft al
thans voor vredestijd eveneens herziening.
In de eerste plaats worde al'e straf inge
voerd de berispte#, terwijl mede de voor
waardelijke niet tenuitvoerlegging -van do
straf officieel worde erkend en toegelaten.
Voorts zijn dè verzwaringen van de pro
vooststraf miet sluiting in de boeien, alsmede
met voeding te water en brood, zoo ook de
straf van bet „cachot of gaf uit den tijd
voor menschen die m de gelederen van het
leger verkeeren.
En in de toekomst zal er tegen gewaakt
moeten worden, dat dé aard van de straf niet
verzwaard wordt door de wijze, waarop zij
moet worden ondergaan.
Eindelijk wijst dej commissie met nadruk
op de wenscheUjkb® de straffen zoo
veel mogelijk individueel te doen ondergaan
en gemeenseh'appote opsluiting te vermij
den.
De legering van den tjoep zal ïn de toe
komst meer zorg eischen dan daaraan totnog
toe werd besteed.
Eindolijk spreekt de conamisse den wenseH
uit, dat met de beboette der verschillende
godsdienstige gezindten zooveel mogelijk re
kening worde gehouden, om. Israëlieten.
Voor normale omstandigheden met kerken-
diensttijd acht de commissie een organisatie
van Ontwikkeling cn ^spanning van geen
nnt en dus niet noodig. Sportoefening en
verschaffing van passend© lectuur zonden
zeker in stand gehouden kunnen worden.
In hooge mate zou net aan den dienst ten
goede komen indien de compagniescomman
danten konden ontlast worden van het vele
administratieve werk, waardoor zij aan het
werken met den troep onttrokken worden,
Men hale den compagniescommandant van
zijn bureau weg on geve hem aan den troep.
Verandering is hier dringend noodig.
Wat den militairen groet betreft, do meer
derheid der commissie neemt het standpunt
in, dat misschien wel een leger mogelijk is,
waarin voor den groet geen andere regelen
zouden gelden dan in de burgermaatschappij
worden in acht genomen, doch men heeft
thans rekening te houden met den bestaan-
den toestand, waarbij de groet is voorge
schreven.
Naar het oordeel van de meerderheid der
commissie anoet de groet gehandhaafd blij
ven. Een andere vraag ls of er geen maat
regelen tot beperking kunnen worden geno-
'inen en tegen dit denkbeeld heeft de com
missie geen bezwaar, al rijst de vraag of
maatregelen in die richting nog noodig zijn
nu reeds zowelen gedemobiliseerd zijn.
Ongewenscht zou de commissie het vinden
indien een beperking plaat© greep, in dien
zin, dat men alleen behoeft te groeten de su
perieur, onder wiens onmiddellijke bevelen
men staat, zulks in verband met de bezwaren
die -dit in de praktijk zou geven.
Wat de traetemeuten betreft, zoowel de
beroepsofficier als onderofficier mag niet
slechter bezoldigd, worden dan personen van
gelijke ontwikkeling, bekwaamheid en ken
nis in andere vakken.
Wat de onderofficieren betreft, hun posi
tie behoort in verschillende opzichten verbe
tering te ondergaan Een spoedige herziening
daarvan lijkt gewenscht, omdat do goede
geest in het korps daaronder lijdt.
Dc gewone gang.
„Het is een teeken des tijds, dat nu zelf de
„Vorwarts", die tot nu toe alle militaire maat
regelen der regeering verdedigde, thans met
nadruk protesteert tegen de houding van Nos-
ke's troepen. Het blad spreekt van de wilde an
archie, die blijkbaar in militaire kringen
heei'scht, en zegt verder dat het bestendigen van
den staat van beleg de soldaten in de meening
brengt dat zij op iedere opeenhoping van men
schen in het wilde weg moeten schieten, ook al
is dit ganschelijk onnoodig."
Een teeken des tijds? Och, dat is het maar tot
zekere hoogte, 't Is een gewoon verschijnsel.
De S. D.. A. P., tot macht gekomen, vindt bet
infra dignitatem om direct al sdherp op te tre
den tegen haar geesteskinderen: de communis
ten. Maar wanneer deze dan van deze halfzachte
houding gebruik maken en de gevaren toenemen,
dan slaan de roode machthebbers over naar het
andere uiterste. Dan doen ze militairistisch.
Waaruit zonder eenige moeite de leering te
trekken valt, dat de houding onzer regeering
tegenover revolutie-gevaar heel wat verstandiger
is, dan die van het roode Duitsche bewind.
Voorkomen is beter dan genezen. En door
Vrijwillige Landstorm voorkomt men makkelij
ker revolutionaire woelingen, dan dat men ze
met hard geweld onderdrukt, indien ze losge
barsten zijn.
Vandaar dat Troelstra en Wijnkoop, de revo
lutie-kweekers, zoo ontzaglijk fumineeren tegen
Landstorm en Burgerwacht
Ze loopen met boter op het hoofd (of mogelijk
met Duitsche en Russische revolutie-marga
rine!) en schuwen dus de koesterende stralen
der Oranjezon.
Aldus schreef de correspondent van de „Te
legraaf" uit Berlijn,
Scheeve vergelijking.
Het blad van Wijnkoop is spinnijdig, omdat
tegen de „revolutionaire woelingen" alzijdig ge
waarschuwd wordt. Eu, naar wij hopen, met
zonder succes.
De boosheid is dus begrijpelijk. Een waarschu
wingsdienst zal niet toegejuicht en gesteund
worden door inbrekers en dieven.
Maar daarom mag men geen scheeve vergelij
kingen maken.
Zooals deze b.v. in de
dezer, waarin men leest:
„Ook de bioscoop moet dienst doen om de re
volutie te bestrijden. In Amsterdam werden we
verrast met teksten op het doek als: „Houdt u
aan de orde het gezagmaakt geen revolutie"
of: „Revolutie is burgermoord op groote schaal",
alsof de moord door het kapitalisme begaan op
20 millioen medemensChen niets te beduiden
heeft."
Indien dit argument eenige kracht heeft, dan
moet het beteekenengij, die nu tegen de revolu
tie waarschuwt, hebt den menschenmoord, die
oorlog heette, toegejuicht.
Maar zóó is het niet.
Er is niemand in Nederland, die in de handen
klapte bij het losbarsten en doorzetten van den
gruwelijken krijg. Steeds is er gepotesteerd in
eiken kring en door elke richting. Maar te keeren
was het kwaad niet. Ook niet, als ze he} ge
poogd hebben door de geestverwanten van Troel
stra en Wijnkoop in de oorlogvoerende landen.
De massamoord van 19441918 kan dus
geen reden zijn, waarom wij niet op alle moge
lijke wijzen zouden mogen protesteeren tegen een
voorgenomen moord op duizenden, welke hande
ling men revolutie gelieft te noemen.
We protesteerden tegen den oorlog: we konden
niet meer dan dat; nu met revolutie gedreigd
wordt, kunnen we gelukkig meer doen; we kun
nen protesteeren èn paraat zijn.
De menschenmoord heeft lang genoeg ge
duurd. Voortzetting in welken vorm ook moet
met kracht voorkomen worden. Door woorden en
daden. 1
Mond- en klauwzeer in Overijael. De
ziekte breidt zich. in don omtrek van Zwolle
„Tribune" van 16
sterk uit. I11 de
m gL'meeiite •Zwoilelitusyel zijn
ïu een week Zz boerdemen, in totaal 7l, aan
getast. De ziekte bliikt kwaadaardig. Bij èen
landbouwer in Mastenbroek stierven 5 runde
ren. Tb Hattem, waar de geheele Moenteweide,
de Hoenwaard, i3 aangetast, komen ook sterf
gevallen voor. Do ziekte gaat gepaard met een
sterke vermindering van de melkopbrengst.
Do blokkade van Duitschland. Het Kamer
lid De Jonge heeft de volgende vragen tot den
Minister van Buitenlandselie Zaken gericht:
Is ook aan de Nederlandche Regeering de
Vraag gericht, of zü bereid is. bij eventueels
hervatting; van de vijandelijkheden tegen
Duitschland aan de economische blokkade deel
te nemen?
Zoo ja, welk 6tandpuat noemt de Ifegeering
ten dien opzichte in en welk antwoord is door
haar op bedoelde vraag gegeven?
CRISISAANGELEGENHEDEN.
Uitvoer van boter. De minister van L.,;
N. en H„ heeft bepaald dat het uitvoerpercen-
tage van de productie van gecontroleerde boter
der week 8 tot 16 Juni 1919 zal worden vast
gesteld op 45.
Uitvoer naar België. Wiji vernemen, dat
door de Uitvoerende Commissie van de N. O.
T. in overeenstemming met het Xntergcallieerd:
Comité is bepaald, dat geen toestemming van
de N. O. ,T. meer noodisr is voor uitvoer van
goederen naar en over België,
Turfstrooisel en turfmul. D9 minister van
L.. IN. en H., heeft met ingang van 1 Juli 1919
ingetrokken de maximumprijzen en het verbodl
tot aflevering en vervoer van turfstrooisel en
turfmul.
De minister van L.. N. en H„ heeft mQb in-
gang van 1 Juli 1919 ingetrokken de beschik
king houdende verbod tot aflevering en ver-<
voer van turivezels en turflok.
Uitoer oud papier. De termijn gedurende
wolk® de .uitvoer van bepaalde soorten en hoe-
veelheden oud papier .word toegestaan, is ver-
lengd tot 15 September met uitzondering
echter van beschreven papier en afval van.
nieuw iwit papier (witte rij fels.)
In geen geval zullen mogen .worden uitge
voerd oude of nieuwe couranten. bedrukt pa
pier, gedrukte boeken, bonte of kleurriifels,
alsmede oud beschreven papier en afval van
nieuw wit papier (witte rijf els.)
Aanvragen ter verkrijging van uitvoerver
gunningen moeten bii de Nederlandseh© Uit>.
voermaatschappü worden ingediend, terwhl .uit
de aanvrage duidelijk zal moeten blijken, welke
papiersoort zal worden uitgevoerd. Zoodra van
eenige frude te dezer zake mocht blijken, zal
de uitvoer worden stopgezet.
Overneming aarduppelefu. De eoaunis^ie
in zake het overnemen van aardappelen voor
'do regeering-, welke ojp. voorstel van deM
Minister van Landbouw ia de algemeen»
vergadering; der Zeeuwsohe Landbouw Mij.,
van den 17. dezer .werd benoemd^ heeft met
den Minister en de directie vanhetRjjkskan-
toor vopr, aardappelen geconfereerd. De Mi
nister heeft aan de commissie medegedeeld,
dat alle voorhanden grofsoortige aardappelen!
zonder kriel, onverschillig van welke soort
afgenomen zullen worden tegen den maxi-
jnumprijs voor. consumptie-aardapelen lus be-
waarloon. .Voor, de bonte en blauwe, fijn
goedhoudbare soorten houdt tot 1 Juli dj
regeling, zooala die tot heden voor alle aard.'
appelen gold aan.
Lichamelijke ontwikkeling in 't leger.
Aan het verschenen Verslag der Oommissie
in zake de lichamelijke Ontwikkeling in heit
Leger, ingesteld bii beschikking van den Minis
ter van Oorlog van 17 Dec. 1917, ontleenen wü
het volgende in zake de eisohen die door de
Oommi®sie moeten worden gesteld:
De afgerichte vel ds old a at moet voldoen aan,
de volgende eisohen: a. de geoefendheid bezit
ten in de verrichtingen, ale gevraagd in Leger
order 1918, Deel B no. 164 met uitzondering
yan punt A 6:
I,. in 8 achtereenvolgende marsohdagen
over gemengde wegen een afstand kunnen af
leggen van 90 K.M. en na eiken maraohdag zijn!
gerechtvaardigheid kunnen aantoonen:
o. .bedreven ziin in het pionieren, inzender-
heidi in het graven en boomenhabkenj
d. in volledig veldtenue een snelloop kun
nen afleggen van 100 M. in 18 seoonden:
e. kunnen handgranaten werpen over de ai-
standen en op de wiize. ala in de desbetreffende
voorschriften voor de verschillende soorten zal
worden geëiacht:
f. kunnen zwemmen, roeden en aohaateenrij*
Sen. (Deze eisehen worden niet gesteld bii
ractisch© onmogelijkheid om deze .verrichtin
gen te beoefenen):
K- dn staat ziin. ook na olk dor boven
noemde verrichtingen, behoorliik gerb
schoten af te geven, .j
